SELAM CANLAR...✨
OY SINIRI:30
YORUM SINIRI:30
💞
Alaeddin henüz dönmemişti. Gonca neler olduğunu merak ediyordu. Az sonra şifahaneyi biraz turladı can sıkıntısından etrafı karıştırmaya başladı.
"Ooo Sözlüm Hatun ne edersin?"
Alaeddin'in içeri girmesiyle ayaklanıp sedire oturdu kız.
"Ağrın neyin var mıdır?"
Soracağını soramıyor alacağı 'seni ilgilendirmez' vb. cevaplardan korkuyordu. Belki kendi anlatır diye düşündü.
"Yoktur ağrım... Bu ağabeyimle size yardım eden gizemli hatun"
dediği anda Gonca dayanamayıp lafa girdi.
"O hatun kimdi?"
Alaeddin hafif tebessüm edip sedirin karşısındaki diger sedire oturdu.
"Bir tanıdıktır"
Bu cevap Gonca'yı tatmin etmemişti.
"Neden sana Erden der?"
Alaeddin buna diyecek bişey bulamadı işte. Bunu ona söyleyemezdi.
"Sana bir sual sordum Alaeddin!"
Gonca suskunluğuna sinirlenip konuşmaya devam etti.
"Alaeddin madem sözlümsün birşey gizlemeyesim. Madem siyasetten de olsa bir yola girecez sır neyin olmasın aramı-"
"Bunu bana gideceğini demeyen Gonca mı der?..Kendi ettiğin sana edilende mi dert olur?... Fatma anlatmazsa birşey bilmeyecez... Neyim ben el ( yabancı) miyim?"
Bu sefer ikiside bir süre sustu. Alaeddin'in deminden beri huzursuzluğu belliydi bu habersiz gidiş konusu daha çok dile gelecekti.
"O vakitler sözlü değildik"
diyebildi Gonca.
"İmdi diyesin neler olur" Gonca konuyu kapatmaya çalışıyordu.
Alaeddin hafif bir kırgınlıkla yüzünü çevirdi yere.
"Bir tanıdık, vaktinde hastamdı. İşi düşmüş bana, başkasıda yok zaten."
İkiside bir süre duruldu. Açıkçası yapılan açıklama Gonca'yı pek tatmin etmemişti.
"Benim az işim vardır. Bu gizemli hatunla alakalı mühim olacak işler vardı. İzninle!"
dediğinde bu burukluğa içi el vermedi.
"Ben söyleyecektim sana ama vaktim olmadı. Mehmet evvel davrandı."
dedi dediğiyle kaldı. Alaeddin dışarı çıkmıştı bile.
Çıkar çıkmaz karşısında ağabeyini elinde derili heybeyle beklemezdi.
"Agabey"
Orhan elindeki heybeyi Alaeddin'e doğrulttu.
"Sürpriz olacaktı ama madem gördün... Senindir gardaşım"
Alaeddin sevincinden ne diyeceğini bilememiş yüzünde kocaman bir gülümsemeyle sarılmıştı ağabeyine.
"Ne diyeceğimi bilemem ağabeyim varolasın"
"Eyvallah gardaşım eyvallah da az yavaş olasın holofirama varmadan ölmek istemezim. Babası Bilecik tekfuru -"
Orhan'ı durduran düşünceleri oldu.
'Bilecik tekfuru... Bu nasıl aklıma gelmedi...Holofira 'nin babası... Yoksa... En iyisi mi Holofira'ya sormak..'
Kardeşine son kez sarılıp kaçar gibi adımladı Orhan.
"Sohbetine doyum olmaz ben imdilik gideyim"
"Hayrola ağabeyim yoksa sende mi benden kaçarsın?"
Bu denilene Orhan hafif güldü.
"Senden kaçmam da...Diyesin hele kim kaçarmış senden"
"L-afın gelişi öyle dedim ağabey... Kim benden niye kaçsın?"
Orhan gidip gitmemek arasında kalmış. Holofira'yla akşama konuşurum diye düşünüp Alaeddin'in yanında kalmış. 'Belliki gardaşimın sevdadan ayağı topaldır.' dedi kendi kendine.
"De hayde biraz dertleşelim."
"Yok ağabey işin vardı seni-"
"Sonra hallederim... De hayde mızmızlanma.."
Orhan, Alaeddin'in koluna girip zorla bir köşeye oturtmuş dertleşmeye başlamışlar.
🌼
Gonca elinde kopuz ile haneye girdi. Bu babasının kopuzuydu her ne vakit konuşmak isteseler, dertleşmek isteseler evvelden babası kopuz çalardı ona.
"Hah kızım bende kopuzu beklerdim. Hele gelesin yamacıma"
Gonca çıtı pıtı babasının yanına gitti.
"Geldim babam geldim alasın"
Kopuzu ona uzatıp babasının söze girmesini bekledi.
"Kızım bu sefer sen konuşacan ben dinleyecem. Dökülesin hele kızım neyin vardır."
Bir yandan da kopuzun tellerini ayarlıyordu.
"Sen derdine dertlen... Bende başlarım kızım"
Gonca başıyla onayladı ve sesi dinlemrye başladı.
'Ben yürürüm yâne yâne
Aşk boyadı beni kâne
Ne akilem ne divanê
Gel gör beni âşk<eşk> neyledi?
Ben yürürüm yâne yâne
Aşk boyadı beni kâne
Ne akilem ne divanê
Gel gör beni âşk<eşk> neyledi?
Gel gör beni beni aşk neyledi?
Derde giriftâr eyledi.
Gel gör beni beni aşk neyledi?
Derde giriftâr eyledi.
Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi?
Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi?
Gel gôr beni beni aşk neyledi?
Gel gôr beni beni aşk neyledi? '
Yakup son kez kopuzun teline vurup gözü ağlamaklı olan kızına döndü.
"Anlatasın kızım çekinmeyesin"
Kızının gözyaşını sildi, kopuzunu köşeye bıraktı ve dinlemeye başladı.
Gonca ne zaman birşeyler anlatamayacak olsa babası evvel kopuz çalardı. Gözü hangi türküde yaşarır ise anlardı derdini. İmdiye dek hiç bu türküde ağlamamıştı sade anası ile sevdasını anlatanda bu türkü ona anlamlı gelirdi. Ama imdi kendi derdi için bu türküye ağlardı. 'Gonca sevdalanmış... Yakup Beyin kızı gözbebeği Goncası sevdalanmıştı...'
"Baba ben sevdalandım."
diyiverdi tek nefeste. Bir yandan da gözyaşı akıyordu bir ırmak gibi.
🌼
Alaeddin önündeki sofraya burukça bakıyor ağabeyiyle konuştuklarını düşünüyordu.
'Alaeddin farkındaydı sevdasının... Peki ya o böyle önemli bir haberi vermeyecek kadar el mi görürdü onu? Bu haberi duyduğundan önce o kadar emindi ki kızın sevdasından... Demese bile gözünde görürüm derdi kendi kendine... Ama şimdi diyemezdi aynı şeyi... Gonca için sadece bir yüzük takılacaktı. Ôtesi yok... Peki ya Alaeddin için bu bile bir umuttu... 'Belki bir gün o da sever beni' diye düşünmekten kafayı yiyecek raddeye gelmişti.
Bala oğlunun düşünceli halini görünce hemen sorgu sual etti. Zira Alaeddin 'kerküt' yemeğini pek severdi. 'Menahutta çorbası' nıda pek severdi.
"Oğul hayrolasun pek bir düşüncelisin... Alaeddin'im işitmez misin"
Alaeddin sesin geldiği yöne döndüğünde tüm ev halkının ona baktığını fark etti.
"Hıh- ne dediydin ana duymadım"
Bala hafifçe oğlunun suratına güldü.
"Pek bir düşüncelisin... Neyse yemekten sonra sen hele bir yanıma uğrayasın"
Bu denilenle Orhan ve Fatma iki yandan Alaeddin'e gülmeye başladılar.
"Ee gardaşım gazan mubarek olsun. Yardım lazım olursa sakın çağirmayasın..hahah"
"Ağabeyim seni eyi bilirdik... Korkmayasın sana dargındım ama affettim. Hakkım helaldir tasa etmeyesin...ahhaha"
İkiside bir yandan gülerken Alaeddin mektepteki sübyanlar gibi kalmıştı alık alık etrafa bakıyordu.
............
Evet şimdilik görüşürüz ✨🌼💞