Chapter 26: Advice of the King
I hate to admit that I am starting to doubt everything I've heard about Atlas, but I kept convincing myself that this was his way to waver us.
Nagpatuloy ako sa pakikipag-usap sa kanya kasama si Divina. I tried to hide my doubts, and I went by Divina's casual conversation with him. Idagdag pa na unti-unti kong nakikita ang emosyon ni Atlas.
"But would you like to be killed?" mahinang tanong ni Divina.
"Everyone wants me killed, little girl." Yes.
"If you don't want us to reach Veda, at least tell us why," sabi ulit ni Divina.
Siguro kung magagawa naming makausap si Veda ay makagagawa kami ng hakbang laban sa kanya? After all, I heard that Veda ended her life to stop Atlas from claiming to much of his power.
Hindi man kami magtagumpay ni Divina, ano ang kasiguraduhan nitong si Atlas na sa sandaling mabuhay si Veda ay tutulong ito sa kanya? Does erasing her memory would be enough? Sa tingin niya ba ay papayag ang isang Le'Vamuievos kahit wala itong memorya sa mga binabalak niya?
"Because you can't, no one has the right to touch my woman."
"Even her brothers? Family?"
"Family? Does she have one?"
He sarcastically laughed. Nagulat ako sa reaksyon niyang iyon. If Veda was really his mate, he should be aware of how close she was with her family. Sa kaunting panahon na nakasama ko si Tobias ay alam kong mahal na mahal niya ang mga kapatid niya.
What was going on?
"E-excuse me? Yes, I haven't had a long conversation with Tobias about his sister, but I know he cares for her. You are just a selfish bastard who wants to keep her and use her for your selfish means."
Nagpatuloy pa rin kami sa pakikipag-usap kay Atlas. At habang naririnig ko ang mga sagot niya sa amin, mas lumalalim ang mga katangungan sa isip ko.
May mga bagay ba na hindi sinasabi ang mga Le'Vamuievos na tanging sila lang at si Atlas ang nakakaalam?
"We might not be able to kill you, but we will have Veda, Atlas," dagdag ko sa sinabi ni Divina.
He smiled at Divina. "Is that a warning, Dear Princess?"
Divina frowned. "You don't seem bad. And I can be your friend."
Nag-iwas na ng mga mata si Atlas at nagsimula na niyang igalaw ang kanyang isang kamay. "You have to go. And when everything is settled, we will meet again, little princess."
I saw how he looked fondly of Divina— an image of someone who wouldn't hurt the princess.
Pero nagising din ako sa pagkatulala kay Atlas nang higit kong maintindihan ang ibig sabihin niya. We couldn't go yet.
"No!" sabay naming sigaw ni Divina.
Mas lalong nanlaki ang mga mata ko nang bigla na lang siya tumalon kay Atlas para pigilan ito.
"D-Divina!" sigaw ko.
Buong akala ko ay maabutan niya si Altas nang biglang naglaho si Atlas sa kinauupuan niya. Mabilis na akong tumayo para hawakan ang upuan na tinalunan ni Divina na muntik nang matumba.
"Be careful, Divina. . ."
She giggled. "I am sorry, Kezalli. He's bad. We're still in the middle of our conversation and he's already sending us away."
"Because he's afraid that we'd win this match." Kapwa naningkit ang mga mata namin ni Divina kay Atlas na higit yatang nagugulat sa amin.
"Yes! We're not done with him."
"But you should be careful of him. He's dangerous. He's a murderer." Hinawakan ko ang braso ni Divina.
"I am," dagdag ni Atlas.
Humaba pa ang naging usapan namin ni Divina kay Atlas. I was trying to find answers to my questions as I listened to his words, but everything revolved around him being evil and the villain of this whole journey. Tila nais niya na kaming hindi na mag-isip pa dahil siya ang dahilan ng lahat.
Kung kanina ay hindi siya nagtagumpay na humiwalay na sa amin, ngayon ay gumawa na siya ng apoy sa pagitan namin para hindi na kami makasunod pa ni Divina, ngunit napasigaw na lang ako at huli ang lahat nang matapang na tumawid si Divina sa apoy at nagawa niyang habulin si Atlas.
"D-Divina!" sigaw ko.
At that moment, hindi lang ako ang tila biglang nawalan ng hangin sa katawan. Umawang ang bibig ko nang makita ko ang saglit na takot sa mga mata ni Atlas at mabilis siyang naglaho sa kinatatayuan niya.
Sa isang iglap ay buhat na ng isa niyang kamay si Divina.
Divina giggled. "You saved me!"
Napamura ako nang bigla niyang bitawan si Divina, akala ko ay masasaktan ang prinsesa ngunit nang tumalikod si Atlas at pumagaspas ang pakpak nito dahan-dahang bumagsak ang prinsesa sa lupa.
Divina smiled. "Thank you!"
"Divina. No, wait for me!" sigaw ko.
Hindi niya maaaring sundan mag-isa si Atlas! Her parents will kill me!
"I'll be back."
"No . . ."
Ngunit hindi niya ako pinansin, kumaway lang siya sa akin bago niya ako tinalikuran at sumunod na tumatakbo patungo kay Atlas. "Wait for me, Atlas!"
That was the last time I saw Divina before someone approached from behind, tightening a rope around my neck. Panic surged through me, but it was too late to struggle. I clawed at the rope, my vision blurring, my hands trembling, legs kicking involuntarily. Through the haze, I strained to see my attacker. Who are you?
My tears fell as I slowly closed my eyes. "T-Tobias, help me . . ."
Buong akala ko ay sa kabilang buhay na ako magmumulat ng aking mga mata nang marinig ko ang napakaraming boses na tila nagkakagulo.
And then I suddenly opened my eyes, I gasped, and stood up. Agad akong napahawak sa leeg ko at nagsimula akong umubo. Ramdam ko ang pagtulo ng luha ko na tila nararamdaman ko pa rin ang taling sumasakal sa akin. What was that? Who was that?
"D-Divina. . . where's Divina?" Nangangatal na hinahanp ng aking mga mata ang munting prinsesa at nang makita ko siya ay napahinga ako nang maluwag.
"I'm glad. I am glad that you're okay," I wiped my tears.
"Gosh, this world is definitely too adventurous and heart-wrenching for a human girl like me!"
Claret weakly smiled at me. "Welcome to Nemetio Spiran, Kezalli."
"And we're just getting started, right?"
Tumango si Claret.
"What happened to you?" Doon ko lang higit na napansin si Tobias na ang mga braso'y nasa akin. He looked annoyed.
"What happened to your journey?" ulit niya na sumulyap na rin kay Divina.
Sa ngayon ay hindi ko pa alam kung paano ko sisimulan sa kanilang lahat ang mga nakita ko, at natatakot pa ako sa posibleng reaksyon nila. Ngumiti na lang muna ako kay Tobias, yumakap sa kanyang leeg at humilig sa kanyang dibdib. "I am so blessed that even if I was brought into this complicated world, fate gave me a very handsome king."
Hinayaan muna nila akong magpahinga at makapagsarili kami ni Tobias ng ilang oras. Bago ko sa kanila sabihin ang nangyari.
"What really happened to you? You were bleeding."
Napahawak ako sa ilong ko. Ibinaba ko ang mga kamay ko, kumuyom iyon sa aking hita, at napahinga ako nang malalim. "Don't you think we need to hear the side from your family? Was that really the reason why your sister . . ." I hesitantly said.
"Killed herself?" tanong ni Tobias.
Hinawakan ko ang kamay niya. "I know that this is a very sensitive topic, at wala akong karapatang manghimasok—" he cut me off.
"What did he tell you?"
Mariin akong napapikit sa sinabi niya. Kung tutuusin ay walang sinasabing mga salita sa akin si Atlas na nagkukumbinsi sa akin na hindi siya ang masama at kalaban sa sitwasyong ito. Siya mismo ang pilit na nagpapaalala sa akin ni Divina na kaya niyang gawin ang lahat ng masasamang bagay para lang sa lahat ng kagustuhan niya— ngunit mahina ba talaga ako o talagang walang alam sa mundong ito dahil nagagawa kong isipin na may higit pa roon ang kanyang mga salita.
As if he was trying to mask the truth . . .
Umiling ako kay Tobias. "I know that I am going to be your queen and I have to always share your point of view, but this whole situation . . . I want to see the other side."
He sighed. "If you're not comfortable, it's fine if you'll not share it with me."
Nanlaki ang mga mata ko sa narinig sa kanya. "W-what?"
"But you have to promise me that you have to ask for help."
"Sa 'yo? But you're a king, what if I was wrong about it? It will damage your reputation."
"You can ask my brother, Rosh. He likes adventure— and breaking the rules. If you were wrong with your decision and everything didn't go well, you can blame my brother. Papalabasin natin na pakana niya lahat at nadamay ka lang."
Mas lalong nanlaki ang mga mata ko. "Ipapain mo ang sarili mong kapatid?"
He laughed. "He doesn't care about his image. He likes to be the mastermind, and he loves that villainous image he's been building for years in this empire. But he didn't notice that he's been claiming the opposite."
"Oh . . ."
Hindi na humaba ang usapan namin ni Tobias. Sinuportahan niya na lang ako hanggang sa humarap na ako sa lahat at ipaliwanag sa kanila ang lahat ng napagdaanan namin ni Divina na hindi tuluyang ikinukuwento ang nangyari sa pagitan namin ni Atlas.
Tulad nang inaasahan ko, mas naging determinado ang lahat na ipagpatuloy ang misyon laban kay Atlas. Nasisigurado kong hindi sila matutuwa kung sasabihin ko sa kanila na may parte sa akin na nais higit na may malaman tungkol sa kanya.
Matapos ang pag-uusap na iyon ay nagawa kong humiwalay sa grupo kasama si Divina para sundan si Rosh, kung totoo ang sinabi sa akin ni Tobias, siguradong malaki ang maitutulong niya sa amin ni Divina.
"Come here, Divina."
"Why do I have this feeling that everyone knows that we're not following the rabbit and the bird, Kezalli?"
"No. Guni-guni mo lang iyon, Divina."
"So, we're going to hunt a bird?"
"Yes!"
"Or just like me, you thought Prince Rosh would listen to us? You were bleeding when he announced that he was willing to kill Atlas. And I don't think you're on his side—" I cut her off.
Siguro nga ay may gusto pa akong higit na malaman ngunit hindi ibig sabihin niyon ay nais ko nang pumanig kay Atlas, hindi pa rin maaalis niyon ang masasama niyang ginawa sa mundong ito.
"I will never be on Atlas's side, Divina. But as a human girl who survived the cruelty of the human world as well, I know that a story has different sides. Of course, I will always take Tobias' side in this world, but I know when to give the benefit of the doubt," I winked at her.
"What are you talking about, Kezalli?"
"You're still young, Divina, maybe slightly mature and nosy? But when my mate told me that someone he knew was too stubborn to listen to impossible, I had to take the risk."
Habang naglalakad kami ni Divina, kapwa kami natigilan at napatitig sa isa't isa nang makarinig kami ng Magandang musika galing sa isang plauta.
"I heard that he could play the flute, but to hear it in first hand. . . ang ganda," mahinang sabi ko.
"Everyone loves Prince Rosh's flute and his music."
Sinundan namin ni Divina ang musika na nagmumula sa plauta ni Rosh, ilang beses kong hinawi ang nagtataasang damo gamit ang pana ko habang nakaalalay pa rin ang isa kong kamay kay Divina.
Sa huling hawi ko ng matataas na damo sa kagubatang iyon na halos mawalan na ng kulay dahil sa itim na kapangyarihan ni Atlas ay tuluyan na akong natigilan.
This might be the reason why my mate, Tobias, called his own twin brother a beauty. Because in the midst of the darkness of this almost dead forest were colors surrounding him.
In his closed eyes, the slow movement of his fingertips, the gentle blow of the wind, the colors of butterflies, and approaching small animals around him, and the greeneries of the trees, everything seemed to glow around him.
Kusa na akong bumitaw kay Divina. Napahinga ako nang malalim. Nawala na ako sa pagkakatulala sa kanya sa kabila nang pakikipagpalitan ng salita kay Divina nang marinig kong magsalita si Rosh.
"I know that look, Kezalli. I know, but I don't want to complicate my relationship with Tobias. Keep your admiration as much as possible."
And that's how they should properly address him. A beautiful arrogant prince.