" អឺ-អើ ចង់បានន័យថាឯងស្រលាញ់មនុស្សស្រីឬអត់ " jimin
" មិនសំខាន់ស្រីប្រុសទេសំខាន់ឲ្យតែល្អជាមួយយើងបានហើយ " Suga
" ពូកែគ្រប់យ៉ាងដូចជាឯង មិនថាស្រីមិនថាប្រុសទេម្នាក់ៗលួចស្រលាញ់ឯងពេញហ្នឹង " Jimin និយាយទាំងឈ្ងោកមុខដដែលជ្រុំបាយចុះឡើងឡើងទក់អស់ហើយ
" ចឹងបានន័យថារួមទាំងឯង " Suga អង្អុលមុខនាយតូចញញឹមបែបជឿរជាក់ និយាយលេងលាយមែន
" ឆ្គួតទេហេស " តបទៅរាងក្រាសវិញដោយសម្លេងស្មើរស្រាលមុននិងងើបចេញទាំងបាយនៅពេញចាន
" ឯងកើតអីហ្នឹងបាយក៏មិនញាំទៀត " Suga
" ឯងដឹងទេនៅក្នុងថ្នាក់យើងមានគេចាប់អារម្មណ៍ឯងច្រើនហា៎ សុទ្ធតែស្រីស្អាតរៀនក៏ពូកែទៀត " Jimin
" ឯងប្រចណ្ឌមែន " នាយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថាអ្នកណាមកស្រលាញ់នាយទេតែនាយបែរជាមកចាប់អារម្មណ៍និង Jimin មានអាការៈប្លែកៗ សម្តីសម្តៅយឺតៗដូចគ្មានកម្លាំង
" រឿងអីទៅប្រច័ណ្ឌឯងយើងគ្រាន់តែគិតពេលដែលឯងមានសង្សារយើងគួរតែរក្សារគម្លាតវិញទៅ " Jimin
" យ៉ាងមិចហ្នឹង យើងមិនទាន់ចង់បានសង្សារស្អីអីឡូវៗហ្នឹងទេ " Suga
" មានគេផ្តាំយើងមកប្រាប់ឯងទៀតផង " Jimin
" ប្រាប់អី " Suga
" នាងលួចស្រលាញ់ឯងនាងរៀនពូកែ ស្អាតទៀតផងសមគ្នាណាស់ " Jimin
" យើងមិនចូលចិត្តទេ " Suga
" aww មិញមិននិយាយចឹងផង " jimin
" យើងមិនត្រូវការទេ " Suga
" តែបើពួកនាងតាមឯងយើងជឿរថាឯងប្រាកដជា...អ៊ុប~~ " ពាក្យដែលរៀបជាប្រយោគបំរុងនិងនិយាយមកខាងក្រៅតែមិនទាន់និងនិយាយចប់ផងនាយក្រាសក៏អោនមកលេបត្របាក់បបូរមាត់ស្ពេះផ្កាឈូកស្រាលបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងទាំងលើក្រោមងាកឆ្វេងផងស្តាំផងឯដៃក៏ច្បាមគុលសក់ពីខាងក្រោយ
jimin នេះគាំងស្តូកបើកភ្នែងក្រលោតភ្ញាក់ផ្អើលមិនស្ទើ
" Mmm~~ " សម្លេងក្រហឹមដើមកររបស់រាងក្រាងតូចក្រោយពីភ្លឹកមួយសន្ទុះក៏ដឹងខ្លួនមកវិញលើកដៃស្រលូនទាំង2រុញទ្រូងរាងក្រាសចេញតែមិនសូម្បីតែកក្រើក នៅតែបន្តបើជញ្ជក់កាន់តែខ្លាំងរហូតបង្កជាអារម្មណ៍ឈឺស្ពឹក
" ដឹបៗ~~ " ចុងក្រោយក៏ទ្រាំលែងបានទៀតឈឺផងបូករួមនិងថប់ៗដង្ហើមទៀតរាងតូចគគ់ខ្នង Suga ជាសញ្ញារឲ្យនាយលែង
" ចុះឯងចូលចិត្តមនុស្សស្រីឬអត់ " ប្រលែងពីការថើបក៏ពិតមែនតែច្រមុះនៅប៉ះនៅឡើងទេអាចដឹងកម្តៅដង្ហើមបាន
" មិនដឹងទេ " jimin
" ចប់បាត់ហើយយើងលង់ស្រលាញ់ឯងបាត់ហើយហ្នឹង " Suga និយាយដោយទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោនអស់សង្ឃឹមដើរថយក្រោយ2 3ជំហ៊ាន
" ឯងនិយាយពីអី យើងមិនយល់ទេកុំមកលេងសើច " រាងតូចសម្លុតទៅ Suga អីឡូវឆេះដុំមែនទែហើយ
" ឯងដឹងហើយឬធ្វើមិនដឹង ពិតជាមើលមិនឃើញពិតមែនហេសថាយើងស្រលាញ់ឯង " ដំបូងក៏មិនចង់ទាន់សារភាពចាំពេលវេលារវាងល្អជាងហ្នឹងតែកាន់តែចាំកាន់តែឃ្លាតឆ្ងាយចិងក្រោយក៏ចាំលែងបានព្រោះតែពាក្យរក្សារគម្លាតសិន
" ឯងនិយាយពីអី " jimin
" ឈប់ផ្គូរផ្គងយើងឲ្យអ្នកណាទៀតទៅហើយក៏មិនចាំបាច់ជួយអ្នកណាដែរ " Suga
" ឯងដឹង!? " Jimin សួរទាំងភ្ញាក់ផ្អើលចឹងបានន័យថាគម្រោងដែលរៀបហើយបង្អាប់នាយមិញហ្នឹងនាយដឹងមុនទាំងអស់
" ឯងពិតជាគ្មានអារម្មណ៍អីបន្តិចសោះមែនទេ " Suga ដើរមកជិតរាងតូចមួយជំហានយឺត ៗ
" .... " Jimin
" ឆ្លើយមួយមាត់មកឲ្យយើងអស់ចិត្ត " Suga នៅតែបន្តសួររាងតូចដោយលើកដៃទាំងពីរចាប់ស្មារjimimទាំងសងខាង
" ទុកពេលឲ្យយើងសិនបានទេ " jimin
" មិនបាច់គិតរៀបពាក្យឆ្លើយនិងយើងទេ សុំទោសយើងបង្ខំឯងពេកហើយ " រាងនិយាយហើយព្រមទាំងដើរចាកចេញទៅក្រៅបន្សរល់ទុក jimin នៅក្នុងបន្ទប់ម្នាក់ឯងជាមួយនិងអារម្មណ៍ដ៏ច្របូកច្របល់
" ហុឹក ហេតុអីបានរកពាក្យនិយាយមិនចេញ " Jimin ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយនៅនិងពូកជាមួយអារម្មណ៍ឆួលៗចុងច្រឡំចង់យំ
គេនៅមិនទាន់ច្បាស់ក្នុងចិត្តនៅឡើយទេតើឲ្យតបយ៉ាងមិចទៅនាយវិញ ចិត្តមួយចង់និយាយតែគ្មានពាក្យតបវាភ្លាមៗពេក
" ហើយនៅ yunju ទៀតហឺយ~~~ " jimin អារម្មណ៍មួយពិតពីបញ្ហារជាមួយនិង Suga តែវាមិនមែនមានតែមួយទេនៅ Yunju ទៀតនេះគ្រាន់តែមួយតង់ទេតែនាំបញ្ហារមកទៅហើយ
" តែហេតុអីខ្ញុំទៅសង្ងំឲ្យគេថើប " អង្គុយស្មុគមួយសន្ទុះក៏នឹកឃើញស្នាមថើបមុននេះហើយក៏ហួសចិត្តដែរចិត្តមួយថាមិនស្រលាញ់តែក៏មានអារម្មណ៍ល្អជាមួយស្នាមថើបរបស់គេ
____#សាលារៀន
" jimin យ៉ាងមិចហើយ " គ្រាន់តែឈានចូលក្នុងថ្នាក់ស្រីស្អាត Yunju រត់មកទទួលសួរនាំហេតុការតែម្តង
" ទៅអង្គុយសិនទៅ ឲ្យខ្ញុំនិយាយកណ្តាលហ្នឹងឬ!? " និយាយទាំងមួរម៉ៅ
" យ៉ាងមិចហើយគាត់និយាយអីដែរទេ " Yunju
" ពួកយើងឈ្មោះគ្នាហើយ " Jimin
" ឈ្លោះគ្នាដោយសាររឿងហ្នឹងមែនទេ " Yunju ពោលដោយទម្លាក់សម្លេង sad សម្ដៅទៅលើរឿងដែលនាងឲ្យ Jimin ជួយ
" ហ្នឹងហើយ គេមានមនុស្សក្នុងចិត្តហើយគេមិនចង់ឲ្យយើងនិយាយអីរញេរញៃទេ " jimin សម្រេចចិត្តប្រាប់ថា រាងក្រាសមានមនុស្សក្នុងចិត្តជាជាងប្រាប់ថាគេស្រលាញ់ខ្លួន :/
" ពិតមែន !? " Yunju អស់សង្ឃឹមរលីងតែម្តង ផ្អែកខ្លួនទៅនិងតុក្រោយដោយញញឹមលែងចេញ
" អឹម~~ " Jimin
" សូមទោសផងរំខាមឯងហើយនៅនាំឲ្យឯងឈ្លោះគ្នាទៀត " Yunju
" អឹម ~~ អត់អីទេ " Jimin ងក់ក្បាលញញឹមស្ងួតទៅនាងវិញ
____#ម៉ោងចេញទៅផ្ទះ
ថ្ងៃរៀនធម្មតា ដើរទៅផ្ទះតាមផ្លូវធម្មតាអ្វីដែលមិនដូចតាមធម្មតានោះគឺបាត់រាងក្រាស អារម្មណ៍ក៏ខុសពីធម្មតា ដើរទៅផ្ទះទាំងពេឃក្តៅស្ទើអាយះទៅហើយតែដំណើរគេនៅតែមួយៗមិនប្រញាប់ក្តៅអ្វីនោះទេ
ឈ្លោះគ្នាជាមួយនាយសារនេះវាហាក់ដូចពិបាកទទួលយកខ្លាំងណាស់នាយចេញទៅបាត់ហើយក៏មិនមករៀនទៀតអង្គុរៀនតែទាំងអារម្មណ៍មិននៅនិងខ្លួន ចេះតែនឹកឃើញរឿងពីមុនៗមកពិចារណាខ្លួនឯងតើខ្លួនស្រលាញ់នាយមែនឬក៏មិនមែន
__#បន្ទប់
" ហុឹកៗហុឹកៗ ~~~មិចទៅចោលយើងហុឹក" បើកទ្វារបន្ទប់មកមិនឃើញមានវត្តមាន suga ទប់លែងជាប់ទៀតអង្គុយចុះយំយកតែម្តង ក្រលេខទៅតុរៀន Suga ពេលក៏ទទេស្អាត
" ឯងទៅដល់ណា ហុឹកៗ ឯងពិតជាទៅចោលយើងពិតមែន ហុឹកៗ " jimin បន្តរៀបរាប់ទាំងទឹកភ្នែក និងនៅតែបន្តយំជារឿយមួយសន្ទុះក៏នឹកឃើញដល់ទូខៅអាវតបស់នាយបន្តទៀតតែវាក៏ទទេ
" ឯងប្រាប់ថាស្រលាញ់យើងខ្លាំងតែឯងក៏ចាកចេញ ហុឹកៗ អត់ទេ Su មកវិញ មក " បន្ទាប់បើកទូរឃើញទទេបែបនេះគេចាប់ផ្តើមឡាំបារយកតែម្តងទន់ជើងអុកគូទតែម្តងឯដៃក៏លើមកខ្ញីខ្ញុកបោចសក់ខ្លួនឯង សភាពគេពិបាមើលណាស់ពេលនេះ
ដំបូងក៏គិតថាគ្រាន់តែអន់ចិត្តមួយឆាវមិនសូវពិបាកចិត្តដល់ម្លឹងនិងត្រឡប់មកវិញចាំដោះស្រាយតែនាយបែរជាចាកចេញទៅវិញ
" Suga ~~~ ហុឹក យើងស្រលាញ់ឯង " Jimin
___To be continued 💜