Pov. Luna
Eigenlijk had ik gewild dat Zack het deed maar hij kende zijn vader het best en had daarom mijn opdracht geweigerd, in zijn plaats besloten we daarom Blake te sturen. Met hem als eerste contact zou alles goed komen had Zack ons verzekerd. Ons plan was door Véres veranderd en aangezien niet alles liep zoals gehoopt moesten we meer taken op ons nemen dan verwacht. Zonder personeel dat ons bij kon staan moesten wij alles zelf verzorgen en dat met veeleisend bezoek als Xanthus de koning der heksen en tovenaars in aantocht. Yesenia en ons keukenpersoneel waren nog in ons kasteel maar ze hadden wel de maaltijd voorbereid die we zouden serveren, het enige dat ik moest doen was het hierheen toveren. Veel magie kon ik niet gebruiken zonder risico te lopen dus deed ik de rest van de taken in de eetzaal en in de keuken zonder magische hulp. Het enige waar ik nog magie voor gebruikte was om het eten vers en warm te houden want als ik moest wachten met serveren en tafel dekken zou ik nooit klaar geraken. De afwas liet ik achter in de keuken, dat zou een taak voor de nacht worden. Daarbij had Zack expliciet opgedragen mij zo koninklijk mogelijk te gedragen, ik mocht niet laten weten dat ik meehielp met de voorbereidingen en dat de afwas op mij wachtte. Er mocht niet blijken dat onze situatie verslechterd was en dat ik krachteloos was. Zack had misschien zwarte magie maar ook die tapte je kracht af en een nieuwe magische omkoepeling toveren vergde genoeg kracht dus was hij aan het rusten zodat zijn ogen op tijd hun zwarte sporen zouden verliezen. Daleyza werd door hem naar mij toegestuurd vlak nadat Blake vertrok, ik moest mij gaan klaar maken om de gasten te ontvangen. Terwijl Daleyza mij hielp met verkleden en waren de anderen nog bezig met hun taken. Daleyza, Alexian en Nora probeerde het paleis op orde te krijgen of toch de vleugels die wij van plan waren om te gebruiken, het volledige kasteel schoon maken en decoreren voor Xanthus en Ylva hun komst was onmogelijk zonder magie of andere krachten te gebruiken. Isaac en Sirius waren buiten het paleis in een laatste poging om een kleine veilige zone te creeren waarbinnen geen monsters van het woud leefden. Eirene zat op haar kamer net als haar jongere zus en Quadarius hadden we achter moeten laten in ons kasteel met Haga. Damon was de hele tijd bij mij geweest, tijdens het schoonmaken, decoreren, bereiden en opdienen had ik hem kleine taakjes gegeven om hem bezig te houden. Hij leek mij gemist te hebben want hij was niet meer zo opstandig als toen we nog in ons kasteel waren. We waren al zeker twee dagen in het paleis en nog was niet alles gedaan. Aan Zack zag je dat ondanks al onze moeite ons werk niet zou tegemoetkomen aan Xanthus zijn eisen. Daarbuiten probeerde we alles zo veel mogelijk volgens Zack zijn plan te doen. "Dankjewel Daleyza", vertelde ik in de spiegel kijkend naar mijn haren waarvan ze de voorste plukken simpel achter op mijn hoofd vast had gemaakt voor de gouden tiara met sierlijke krullen die bezet was met diamanten vast te maken. Mijn kleren waren zo gekozen door Daleyza maar met Zack zijn bemerking dat zijn vader ze niet eerder gezien mocht hebben, ik had immers onbeperkte kracht en magie ter beschikking, mijzelf presentabel maken als vrouwe en maankoningin zou niet moeilijk voor mij mogen zijn. Daleyza had zichzelf weeral overtroffen. Ze koos voor een jurk die niet per se de kleuren van mijn huis had maar wel nog steeds magisch mooi was en fonkelde als sterren in de nacht. De top was goud met talloze versiersels en details terwijl de rokken in lagen over elkaar liepen, de ene laag van tullen, de ander glinsterde, de ander van kant. Damon had mijn make-up borstels gevonden en bestudeerde die "kijk mama", lachte hij ons toe om te imiteren wat Daleyza had gedaan, hij kriebelde met de borstels over zijn gezicht. "Nu moeten we jou gezichtje schoon maken", vertelde ik hem "kijk maar lieverd, je gezichtje zit vol met glitters en vegen van het poeder", tilde ik hem op zodat hij in de spiegel kon kijken. "Laten we snel de jurk aandoen dan zal ik Damon aankleden", stelde Daleyza voor terwijl ze de borstels bijeen raapte. "Ah dat, ehmm dat hoeft niet Daleyza, je hebt meer dan genoeg gedaan, dankzij jou zie ik er weer goed uit, ik zal zelf wel de jurk aandoen dan kan je Damon aankleden en jezelf opfrissen als je wilt", zei ik. Daleyza had de jurk klaar gelegd maar zou merken dat die mij niet paste als ze hielp om hem aan te trekken, ze kon het niet zien met het blote oog maar als ik geen magie gebruikte om de jurk aan te passen zou die nooit om mijn lichaam geraken, de magie die mijn oude figuur liet zien aan al die mij aankeek was maar een soort illusie, het paste de kleren die ik droeg niet mee aan. "Dan kleed ik Damon aan", knikte ze "zal ik hem daarna terug brengen?" "Zou je het erg vinden om bij hem te blijven tot ik kom", vroeg ik? Het duurde steeds langer voor de vloek van doorns mij bewusteloos kreeg dus wilde ik niet dat ze toevallig binnen liep met Damon als ik nog buiten bewustzijn was.
"Ze komen eraan", kondigde Isaac aan tijdens het landen. Zijn vleugels vouwde hij netjes op achter zijn rug net als Sirius. Aangezien Quadarius er niet was om Sirius en mij te vergezellen hadden we Isaac gevraagd, hij was gekend en had volgens Zack een goede verhouding met zijn vader, toch tijdens de jaren van vrede want sindsdien hadden ze elkaar niet meer gezien. Alexian de rechterhand van Sirius stond achter ons met Nora en Zack. "Ben je blij dat je Viola eindelijk zal terug zien", klonk Nora achter ons. Zack die naar het einde van het pad van glimmende tegels keek draaide zich naar Nora "ik kan niet wachten om haar weer te zien." "Strikje kennende zal ze vast hals over kop naar je toe sprinten", vertelde ik. Het vooruitzicht deed zijn lippen even omhoog krullen, tussen de stress en spanning en angst om zijn ouders terug te zien kon hij niet anders dan blij zijn om zijn reünie met zijn dochtertje. Blake stapte als eerste in ons zicht, het pad kronkelde verder maar dat zagen we niet achter de bomen. "Ik heb zo een grote verassing", lachte hij breed voor hij tegen een boom leunde om goed te kunnen zien wat zich volgens hem zo zou afspelen. Hij kreeg gelijk, Manal kwam met Viola aan de hand over het drakenglazen pad gestapt. Viola liet haar hand los en rende over het zwart glimmende pad naar haar vader toe. Zack bukte met gespreide armen terwijl Viola in zijn armen sprong. Mijn ogen lieten los, ik zag het niet gebeuren maar ik wist hoe hard hij haar lichaam omklemde, hoe hard hij haar niet gemist moest hebben, hoe hard hij daar niet naar uitgekeken had. Maar al had ik ernaar uitgekeken om dat moment te zien, ik had niet geweten dat Manal ook in hun hof was beland, ik zag haar wachten tot Xanthus en Ylva naast haar stonden. Nora kwam naast mij staan om mij opgetogen aan te kijken. Mijn glimlach verbrede, het werd één die gemeend en oprecht was. "Welkom aan ons hof", lachte ik ze toe "we heten jullie van harte welkom uwe majesteiten." "Papa wie is dat", vroeg Damon wijzend naar Viola terwijl hij opkeek naar zijn vader? "Dat is prinses Viola de dochter van heer Zack", vertelde Sirius hem. "Uwe majesteiten", knikte Xanthus Nora en mij toe. "Dat zijn we al een tijd niet meer", liet Nora hem kalm weten. "Er is niet altijd een troon nodig om een titel te verdienen", keek Ylva ons aan om zich naar Manal te draaien. Ze leek haar aan te moedigen om eindelijk verder te stappen. Nora en Manal trokken mij direct mee in hun omhelzing. Al was ik nog zo blij met de verassing waar Blake het over had, ik trok mij vrij snel terug om mijn gasten in ontvangst te kunnen nemen. "Het lijkt een blijde samenkomst voor de meeste", klonk Xanthus "alleen vraag ik mij af waar we precies zijn?" "Het eerste domein waar de heer Blake jullie opwachtte is ons hoofddomein, het kasteel van Sterren en de Maan is er gevestigd zoals onze huismeesteres jullie wellicht heeft verteld", startte ik. "Dat klopt, de huismeesteres heeft ons uitgebreid verwelkomd samen met een jonge heer", vertelde Ylva mij "Quadarius heette hij volgens mij." "Ik ben blij om dat te horen", lachte ik haar toe. "Is hij de zoon van een geallieerde fibion heer", vroeg Xanthus mij met een zijdelinkse blik naar Sirius die zich afzijdig hield tot een moment zich voordeed waarop hij zich kon introduceren. "De jonge heer Quadarius is inderdaad de zoon van een geallieerde fibion heer maar te meer is hij een gekozen zoon van mijn beloofde en mij, we vertrouwen ons kasteel momenteel aan hem toe aangezien wij hier verblijven", gaf ik antwoord. "En dit paleis", vroeg Xanthus "ik heb niet eerder gehoord van een plek als deze, een paleis dat aan een bergketen is gebouwd en bijna de wolken raakt...welk paleis is dit, ik dacht dat de fibions per district één paleis hadden met daarbij komend één in de hoofdstad en nu het nieuwe domein van verbindingskoningin Sierra?" "Dat klopt sire", knikte ik "dit is dan ook een onofficieel paleis dat nooit in gebruik is genomen na de bouw. Dit paleis heeft meerdere namen, het vervloekte paleis, het drakenglazen paleis, het paleis van vuur of het zwarte paleis maar aangezien het paleis en het domein als vervloekt worden gezien heeft geen enkele andere heer nog geprobeerd een ander paleis te bouwen." "Dit is niet jullie paleis", trok Xanthus zijn wenkbrauw op? "Het drakenglazen paleis is door Kang-dae gebouwd in het jaar dat hij trouwde met vrouwe Uxía Kaltain, in het jaar van de geboorte van zijn eerste kind was de bouw compleet dus heeft de kroonprins het drakenglazen paleis als geboortegeschenk aan zijn eerstgeborene geschonken. Niet lang na de geboorte van zijn eerste kind is de moeder met de baby gevlucht, het kasteel is als vervloekt verklaard en is nooit gebruikt, zo komt niemand op de gronden van het domein en is het kasteel van de verloren prins vergeten buiten door de wezens van het Ezlyn district", legde ik uit. "Die prins waar je over spreekt is wijlen kroonprins Sirius Arcane als ik mij niet vergis", klonk Xanthus "dan is het paleis door vanzelfsprekendheid overgegaan naar de tweede zoon neem ik aan", keek Xanthus naar Blake die aangelopen kwam. "Oh ik", keek Blake verbaasd "oh nee, Kang-dae zou dat nooit doen het drakenglazen paleis is nog steeds van Sirius hoor want iedereen denkt dat het hier vervloekt is, niemand durft er komen of erom vragen bij mijn vader." Xanthus knikte "goed gedacht Blake, als geen wezen er durft komen is dit een uitstekende plek om een bijeenkomst als deze te organiseren." "Dat was niet mijn idee hoor", schudden Blake zijn zwarte lokken, meteen het enige dat op Kang-dae leek "dat was zijn idee", wees hij naar zijn halfbroer. Zack die met Viola in de armen naast Alexian stond werd compleet genegeerd, Ylva stuurde hem wel zachte blikken en leek niet te kunnen wachten om hem vast te pakken. "Mijn complimenten", knikte Xanthus "jij bent vast een bekende voor mijn kleinzoon en de maankoningin, bent u soms een gevangen rebel?" Sirius knikte "ik ben inderdaad een gevangen rebel, ik zit zelfs in de innercirkel." Blake hield het niet uit en zetten een stap achteruit zodat zijn grootvader hem niet kon zien lachen. "Is dat je zoon", keek Xanthus neer naar Damon. Sirius knikte "dat klopt, dat is mijn zoon Damon." "Heeft je zoon geen tweede naam", vroeg Xanthus naar Sirius zijn vleugels kijkend "ik dacht dat het een fibion traditie was." "Mijn beloofde en ik hebben hem nog geen tweede naam kunnen geven, we hopen hem die weldra te kunnen geven", vertelde Sirius. Ylva keek van Sirius Arcane naar mij, ze leek het al te snappen, we hadden het beiden over elkaar gehad zonder het duidelijk te zeggen maar zij leek de verbanden te zien, Xanthus daarentegen leek niet even scherpzinnig als zijn vrouw. "Papa wie is zijn dat", vroeg Damon die weer omhoog keek. Sirius zijn zwarte vleugels trokken samen toen een ijzige wind door de bomen gleed, het werd steeds kouder en zo ook de avondwind. "Dat zijn koningin Ylva en koning Xanthus, je moet ze passend begroeten Damon", legde Sirius een hand tegen zijn rug om hem iets vooruit te duwen. Damon deed een klungelige buiging, dat met dank aan Yesenia die hem de juiste etiquette probeerde aan te leren "welgekomen en dank jullie om Zack blij te maken." Zelfs Damon zag in hoe blij Zack was om Viola weer vast te kunnen nemen, om haar te zien en horen. "En", vroeg Sirius? "En ik wist niet dat Zack ook een papa was", vertelde Damon, dat had Sirius niet bedoelt. Hij knikte Damon toe "zou je niet nog iets moeten zeggen aan de koning en koningin?" Damon dacht even na:" uwe majesteiten", boog Damon weer klungelig waarop Ylva stralend voor hem neer hurkte "het is ook fijn jou te leren kennen jonge heer Damon." "Kijk ze dan, zijn ze niet schattig samen", vroeg Ylva haar man terwijl ze recht kwam? Xanthus keek na de woorden van zijn vrouw rond maar leek niet te zien wat zij zag. "Ach wat ben je soms toch sloom", zuchtte Ylva "stelt u zich anders niet voor", stelde ze aan Sirius voor? "Het is mij een genoegen u hier te mogen ontvangen koningin Ylva, koning Xanthus... laat ik mij introduceren, ik ben Sirius Arcane Sevilla de heer van de Sterrenhaven en leider van de gevangen rebellen", legde hij formeel een hand tegen het hart om zijn hoofd kort te buigen om respect te tonen aan onze gasten. "Een draak grootgebracht door een wolf", weergalmde Xanthus zijn stem in de plotselinge stilte die was ontstaan "is de wolf of moet ik draak zeggen opgestaan uit de dood?" De verandering van zijn stem, de toon die omsloeg deed Zack Viola neerleggen en naar mij kijken met angst in de ogen. De angst die ik zag voelde ik ook, Xanthus leek alles behalve blij om Sirius voor zich te hebben, er was dus een kans dat hij daardoor geen alliantie aan zou gaan met ons en onze verzoeken weg zou wuiven voor we ze konden stellen. Ylva sloeg tegen Xanthus zijn arm die opgeschrikt naar zijn vrouw keek met ogen die zich afvroegen waaraan hij dat verdiend had. "Ach doe niet zo", klonk Ylva "de zoon van een vriend leeft en wat als hij het geheim hield, elke leider heeft zijn geheimen of jij niet soms? Laten we naar binnen gaan en ze het leven niet moeilijker maken", haakte ze haar arm door die van Xanthus om hem aan te kijken met ogen die vroegen of dat begreep. Xanthus knikte braaf waarop Ylva zich naar mij draaide "oh ja Luna, we hebben een klein cadeau voor je meegenomen, hopelijk bevalt het je, als ik had geweten dat er zoveel bekenden gezichten zouden zijn had ik meer geschenken voorbereid." "Dankuwel uwe majesteit", knikte ik haar beleefd toe "ik ben zeker dat het geschenk van uitstekende kwaliteit zal zijn als het door u is gekozen." Ylva draaide zich afwachtend naar haar man die een doosje tevoorschijn haalde het het opende voor mijn ogen, er lag een rozen ketting van diamanten en robijnen in. "Het is een prachtig geschenk uwe majesteiten", keek ik naar ze op "het brengt mooie herinneringen terug, ooit had ik een ketting die hard op deze leek." "Dat is goed om te horen Luna, hopelijk zal je deze ook kunnen dragen tijdens vreugdevolle momenten", wenste Ylva mij toe, Xanthus deed het doosje dicht en overhandigde die aan mij. "Dan zullen we nu naar binnen gaan", trok Ylva hem verder. Zack keek haar dankbaar na terwijl ze zelfzeker haar man binnen wilde leiden. "Oma wacht ik wil ook", klonk Viola, haar vader liet haar weg rennen en keerde zich tot Nora, Manal en mij. "Het spijt mij dames maar ik zal Luna moeten lenen, als mijn ouders zich terug trekken voor de nacht kunnen jullie bijpraten", keek hij mij aan, het plan zou niet wijzigen dus. "Ik ben zo blij om je te zien Manal, ik kan niet wachten om bij te praten maar ik zal voorlopig nog even bij de koning en koningin moeten blijven", vertelde ik haar. Dat er veel te vertellen viel zag je aan haar gezicht, twee wezens waren uit de dood opgestaan en de vader van haar kind stond voor haar neus met haar twee vriendinnen.
Het diner was al voorbereid door mij, de warme damp draaide boven de schalen, anderen waren niet geraakt door mijn magie aangezien ze niet opgewarmd moesten worden. De kaarsen brandde en de kroonluchters glanste boven de tafel, de kristallen waren zwart en zoals de enorme ramen en de paden waren die van drakenglas gemaakt. Sirius zat aan het hoofd van de tafel met Xanthus en Ylva aan zijn rechterkant, aan zijn kant zaten onze gasten, aan mijn kant onze dichtste bondgenoten en familie. Het was Zack zijn familie die aan Sirius zijn kant van de tafel zat maar hij had erop gestaan om niet daar te zitten, zijn vader had hem onterfd en zijn titel afgenomen, hem verbannen dus wilde hij niet dicht bij hem zitten tijdens het diner. Daarvoor in de plaats zat hij naast mij met tegenover hem Damon die net als Viola met ons mee aan tafel zat door het ontbreken van personeel in dit kasteel. Als je bij mij begon zat Zack aan mijn linkerkant met naast hem Blake gevolgd door Eirene, Ylva en Xanthus. Aan het hoofd van de tafel, recht tegenover mij zat Sirius met aflopend, Viola, Manal, Isaac, Nora en Damon. Maleia wilde niet met ons mee eten en had besloten om op haar kamer te blijven. Ik had haar verteld dat ze een kamer met Eirene mocht blijven delen als ze dat graag had maar ze weigerde, ze leek eerlijk gezegd opgelucht dat ze niet meer met Eirene op één kamer zat. Ik zou geprobeerd hebben om door te vragen als ik tijd had maar na haar een bord gebracht te hebben en gewacht tot ze de eerste happen nam moest ik weer verder gaan met werken. Daarbij had ik Damon alleen gelaten, het zou niet erg zijn geweest in ons kasteel of in een huis maar hier wilde ik hem liever niet uit het oog verliezen, we waren in het Ezlyn district en in een paleis dat zo groot was dat iedereen vijf kamers voor zichzelf kon hebben en we nog plaats te over zouden hebben. Het paleis was langs de buitenkant velen malen mooier dan van binnen, het paleis was zo hoog als de bergen erachter en rijkte tot aan te wolken met beeldige enorme zwarte drakenglazen ramen, waar het drakenpaleis voornamelijk van steen was gebouwd was dit paleis voornamelijk van drakenglas gebouwd. De voortuinen, de paden en fonteinen, de torens en velen verdiepingen van het paleis die langs de berg omhoog liepen waren waarschijnlijk even mooi als toen de bouw van het paleis net voltooid was, het glom en glanste van buiten. Binnen was het nooit gedecoreerd of bekleed aangezien het paleis nooit in gebruik was genomen door het Li huis dus hadden Zack, Blake en ik de nodige meubels getoverd net als enkele decoratieve stukken om te kunnen voldoen aan Xanthus zijn verwachtingen maar dat hadden we enkel in de koninklijke vleugel gedaan, de andere vleugels hadden we onaangeraakt gelaten en waren afgesloten door ons. Xanthus keek rond terwijl hij at, niet zoals anderen dat zouden doen, geen vluchtige of stiekeme blikken om de andere comfortabel verder te kunnen laten eten, Xanthus zijn ogen bleven hangen tot zijn gedachten over degene die hij aankeek gevormd waren. Hetgeen dat mij ergerde was de tijd die elk van ons kreeg, Manal en Viola werden overgeslagen net als Blake maar al de andere werden aangekeken onder het eten alsof de schaduwen zelf boven onze hoofden vlogen. Sirius, de draak die grootgebracht was door een wolf zoals Xanthus zij werd het langst aangegaapt, Eirene, Nora, Isaac en ik minder lang. Naar Damon keerde zijn blik steeds weer terug alsof hij niet kon besluiten wat hij over mijn zoon moest denken en Zack werd met ogen vol teleurstelling bekeken, gelukkig keek hij neer op dat moment en kon hij de blik van zijn vader niet zien. Xanthus sneed zijn vlees aan "ik hoor graag het verhaal over hoe de draak die opgevoed werd door de wolf nog leeft."
Kleren Luna