Chapter 254
Part 254January 17, 2023
ယွဲ့စုန့်၏အကြည့်များသည် ပျော့ပျောင်းလာသည်။ သက်ပြင်းချသံက တိုးညင်းသော်လည်း နက်နဲ၏။
တိမ်ဝင်သွားသောအသံနှင့်အတူ ယွဲ့စုန့်၏ခံစားချက်များက လေထဲသို့ စိမ့်ဝင်သွားသည်။
ကျန်းယန်ရှန့် ခဏတာ မျက်လွှာချလျက်ရှိနေခဲ့ပြီးနောက်ဆုံး၌ ယွဲ့စုန့်၏မျက်ဝန်းများကို မော့ကြည့်ကာပြောလိုက်၏။
" ကျွန်မအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်တာမျိုးမလုပ်ပါနဲ့ "
ယွဲ့စုန့်က ကျန်းယန်ရှန့်၏ မျက်ရည်များဝေ့ဝဲနေသော မျက်ဝန်းများကို စိုက်ကြည့်နေဆဲပင်။
" ဘာလို့လဲ "
" လူကို အားနည်းအောင် လုပ်နေတယ်လေ ဒီလိုဖြစ်လို့မရဘူး... ကျွန်မက ဒီလိုဖြစ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ် စိတ်မာနိုင်တော့မှာလဲ ... ဒီလိုအဖြစ်မခံနိုင်ဘူး "
ယွဲ့စုန့်က ခဏတာစဉ်းစားပြီးမေးသည်။
" မင်း အမြဲလိုလို စိတ်ဆင်းရဲနေရတာလား "
" အင်း "
ထိုအချိန်တွင် ပုစွန်ဆီရောင်နေမင်းကြီးက မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းပေါ်တွင် ကျရောက်နေပေပြီ
နေ၏အလင်းရောင်ကမှိန်ဖျော့နေပြီဖြစ်၍ ဝန်ထမ်းများက မီးဖွင့်လိုက်ကြသည်။
ကျန်းယန်ရှန့် မတ်တပ်ရပ်နေသည့် နောက်တွင် မီးရောင်များရှိပြီး အလင်းတန်းများဖြာထွက်နေ၏။
ယွဲ့စုန့်က သူမကို အလင်းထဲ၌ အရည်ပျော်သွားမတတ်စိုက်ကြည့်နေသည်။
ပြန့်ကျဲနေသော အလင်းရောင်သည် သူမ၏အပြစ်အနာအဆာမရှိသောအရေပြားပေါ်သို့ ကျရောက်နေသည်။
မြင်ကွင်းမှာ ပြီးပြည့်စုံလုနီးပါးဖြစ်၏။
ယွဲ့စုန့်၏အကြည့်များက သူမနှုတ်ခမ်းဆီသို့ ဦးတည်နေသည်။
ကျန်းယန်ရှန့်၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်များသည် တစ်စုံတစ်ခုကို ခံစားနေရ၏။
ယွဲ့စုန့်၏ လက်ချောင်းထိပ်များဖြင့်ထိခဲ့သော နှုတ်ခမ်းသားများက ပူလောင်လာသည်။
ဤအချိန်၌ ယွဲ့စုန့်သာ ခေါင်းငုံ့လာပြီး သူမကိုနမ်းပါက ကျန်းယန်ရှန့် ငြင်းဆန်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။
သူမသည် အခြားသူများ၏ ဂရုစိုက်မှုနှင့် စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှုကို စိတ်ပျော့မည်စိုး၍ ငြင်းဆိုခဲ့သော်လည်း ဤနူးညံ့မှုကိုတော့ မြည်းစမ်းချင်မိသည်။
ယွဲ့စုန့်၏ လည်ဇလုတ်မှာ အနည်းငယ် ရွေ့လျားနေသည်ကို သူမ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရသည် ။
ဤသည်မှာ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ဆန္ဒကို ထုတ်ဖော်ပြသခြင်းဖြစ်၏။
သို့သော် ယွဲ့စုန့်က ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို အနည်းငယ်လှည့်ကာ တခြားနေရာကို လှမ်းကြည့်သည်။
"အပေါ်တက်ကြရအောင် ငါတို့ မရှိရင် လီချန်က ထပ်ပြီး မွှေနေလိမ့်မယ် "
ကျန်းယန်ရှန့် ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားသည်။
ယွဲ့စုန့်၏အမြင်တွင် ယခုချိန်ထိ သူမမှာငယ်ရွယ်နေပြီး ဆွဲဆောင်မှုမရှိ၍များလားဟု ကျန်းယန်ရှန့်တွေးမိသည်။
ထိုအချိန်တွင် အပေါ်မှ စီးကျလာသော ရေစီးကြောင်းတစ်ခုနှင့်အတူ ရှုလီချန်၏ ရယ်သံကို ကြားလိုက်ရတော့၏။
ရှုလီချန်သည် ကျန်းဟယ်လင်းအား အပေါ်သို့ ရေသေနတ်ပေးပြီး ခေါ်သွားခဲ့သည်။
ယခု၌ ရှုလီချန်က ကုန်းပတ်ပေါ်သို့ ငုံ့ကြည့်ပြီးအော်ရယ်နေသည်။
ယွဲ့စုန့်၏စကားမှာ မှန်၏။
သူတို့နှစ်ယောက်အား အနီးကပ် စောင့်မကြည့်ပါက ရှုလီချန်သည် ပြဿနာမီးထွန်းရှာမည့်အမျိုးဖြစ်သည်။
" သတ္တိရှိရင် နေနေလိုက်... မလှုပ်နဲ့ "
စိုရွှဲသွားေသာ ကျန်းယန်ရှန့်က အံကိုကြိတ်ကာ လူယုတ်မာပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး ယွဲ့စုန့်အား လှမ်းပြောလိုက်သည်။
"ဒီတစ်ယောက်ကိုတော့ သင်ခန်းစာပေးမှရတော့မယ် "
ကြက်စွပ်ပြုတ်ထဲထည့်ခံလိုက်ရကဲ့သို့ ရွှဲရွှဲစိုနေသောယွဲ့စုန့်သည်လည်း သူ၏တီရှပ်ကို လှန်လိုက်ပြီး မျက်နှာသုတ်လိုက်၏။
ထိုအခါကျစ်လျစ်သော ခါးနှင့် ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများက အထင်းသားပေါ်ထွက်လာသည်။
"သွားမယ် !"
ကျန်းယန်ရှန့်တို့နှစ်ယောက်သား အပေါ်ထပ်သို့ ပြိုင်တူ ပြေးတက်သွားကြ၏။
" ချီးပဲ... " ရှုလီချန်က အော်သည်။
" ပြေးဟ ! "
ကျန်းဟယ်လင်းသည်လည်း ရှုလီချန်၏နောက်သို့ လိုက်ကာ ဖနောင့်နှင့်တင်ပါးတစ်သားတည်းကျအောင်ထွက်ပြေးရတော့သည်။
နောက်တစ်နေ့ နေဝင်ချိန်ရောက်သောအခါတွင် မိသားစုပိုင်လှေအားလုံးသည် သဘောတူညီထားသည့် ပင်လယ်ပြင်ဧရိယာသို့ ရောက်ရှိလာကြသည်။
ပွဲစီစဉ်သူ၏ ကွပ်ကဲမှုအောက်တွင် ယင်းလှေများအား စီစဉ်ထားသည့်အတိုင်း နေရာချပေးခဲ့သည်။ ကိုယ်ပိုင်သေဘာများအားလုံးကို ကြိုးဝိုင်းသဏ္ဍာန်တံတားတစ်ခုဖြင့် ချိတ်ဆက်ထားသည်။
လှေတစ်စင်းစီ၌ အထောက်အပံ့ကိုယ်စီရှိကြသည်။ ဥပမာဆိုရသော် ယွဲ့စုန့်၏ လှေသည် BBQအပိုင်းကို တာဝန်ယူထား၏။
ကလေးကစားကွင်းအတွက် တာဝန်ယူခဲ့သည့် မိသားစုနှစ်စုရှိသည်။
မိသားစုတစ်စု၌ ကလေးသုံးယောက် ရှိပြီး ကျန်တစ်စုတွင် ကလေးလေးယောက်ပါဝင်၏။
ကလေး ၄ယောက်ရှိသောမိသားစုတွင် အကြီးဆုံးကလေးမှာ ခြောက်တန်းသာရှိသေးပြီး ကျန်ကလေးငယ်များမှာ ပဲစေ့လောက်သာရှိ၏။
၎င်းတို့၏ရွက်လှေပေါ်တွင် အထူးကလေးကစားကွင်းငယ် တစ်ခုရှိပြီး ဆော့စရာများလည်းပါဝင်သည်။
ကလေးရှိသော မိသားစုများက ယင်းတို့၏ ကလေးများအားခေါ်ဆောင်လာကြ၏။
ကလေး၃ယောက်ရှိသည့် မိသားစုတွင် အလယ်တန်းကျောင်းသားတစ်ဦးနှင့် မူလွန်ကျောင်းသား နှစ်ဦးပါရှိသည်။
ကျန်းဟယ်လင်းကဲ့သို့ ဟိုမကျဒီမကျအရွယ် ကလေးများမှာ ထိုနေရာသို့ စုရုံးရောက်ရှိလာ၏။
ကျန်းယန်ရှန့်သည် အထဲတွင် ဟိုမကျဒီမကျအရွယ်ကလေး အများအပြားကို တွေ့လိုက်ရသည်။
" ပါတီမှာ သွားပျော်ပါ " ကျန်းယန်ရှန့်က ယွဲ့စုန့်အားပြော၏။
ရွက်လှေပေါ်၌ လူအပြည့်ရှိသည်။
ဘွဲ့ရပြီး တက္ကသိုလ်တက်ခဲ့သော ကိုယ်ပိုင်အထက်တန်းကျောင်းမှ အတန်းဖော်များနှင့် ပြန်လည်ဆုံဆည်းနိုင်သည်။
ကျန်းယန်ရှန့်တို့သည် ပင်လယ်ပြင်တွင် ပါတီပွဲကျင်းပရန် ရောက်ရှိလာကြသည်ဖြစ်၏။
နှစ်ရက်ကြာပျော်ပါးပြီးနောက် ဖိတ်ကြားမှုတစ်ခုအား ရုတ်တရက်လက်ခံရရှိခဲ့ပြီး လူအများနှင့်ဆင်နွှဲရန်မှာ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ဖြစ်သောကြောင့် ပူးပေါင်းပါဝင်ခဲ့ကြသည်။
လူများရုံသာမက အစားအသောက်နှင့် အဖျော်ယမကာများကလည်း စုံလင်လှ၏။
ကျယ်လောင်လွန်းသောသီချင်းသံကြောင့် ရှုလီချန်တစ်ယောက် ခုန်ပေါက်နေမိတော့သည်။
" မင်းရော ဘာလုပ်မှာလဲ " ယွဲ့စုန့်ကမေးသည်။
" ဟယ်ဟယ့်ကို အဖော်လုပ်ပေးရမယ် "
ယွဲ့စုန့်က အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားသည်။
" ဟယ်ဟယ်က မငယ်တော့ပါဘူး "
ထို့အပြင် ကျန်းဟယ်လင်း၏ကိုယ့်ကိုကိုယ်စောင့်ရှောက်နိုင်မှုစွမ်းရည်မှာလည်း ကောင်းမွန်သောကြောင့်
ကျန်းယန်ရှန့် စိတ်ပူနေစရာမလိုပေ။
ကျန်းယန်ရှန့်က လူပျိုဖော်ဝင်စအရွယ်ကောင်လေးများကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး မေးငေါ့ပြသည်။
“ဒီအရွယ်ကောင်လေးတွေက ရှင်ထင်ထားတာထက် အန္တရာယ်များတယ် စောင့်ကြည့်မနေရင် တစ်ခုခုဖြစ်လိမ့်မယ် "
ရင့်ကျက်သောစိတ်နှင့် ခပ်ငယ်ငယ်မိန်းကလေးတစ်ဦးသည် သူမ၏ညီမငယ်အား ကာကွယ်လိုသောကြောင့် အခြားရွက်လှေပေါ်ရှိ ပါတီပွဲကို ကျောခိုင်းပြီးအလွန်ဆူညံနေသော ကလေးအရွယ်များနှင့် အတူရှိနေခဲ့သည်။
" ဒါဆို ငါလည်း ဒီမှာပဲနေမယ် " ယွဲ့စုန့်ကပြော၏။
" မလိုပါဘူး သွားပျော်ပါ "
“ မင်းနဲ့အတူအချိန်ဖြုန်းချင်လို့ ပင်လယ်ဘက်ကို ခေါ်လာခဲ့တာလေ ” ယွဲ့စုန့်က ညင်သာစွာ ပြုံးလိုက်သည်။
"ဘာလို့ တခြားသူတွေနဲ့ တွေ့ဖို့ လိုနေဦးမှာလဲ "
Xxxxxxx
Ei Thet Hmue