Not:çok bekletmiş olabilirim ama benide anlayın yetişemiyorum bazen dün sabahladım bölüm yazacağım diye oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın lütfen bana ne sıkıntınız olursa dm ulaşın lütfen
İstgram: penumbra36/avin.elif
İYİ OKUMALAR
Dünya kendi ekseni etrafında dönerken düşünceler anlamlarını yitirdiği bir andaydı tutkunun esiri olmuş bir birine kenetlenmiş bedenler .
İki yaralı ruhun aksine bir birine şifa olmayı dileyen iki malul insanlardı . Yürekleri enkaz altında tükenmiş bir çare nefes almayı dileyen esir düşmüş Leyla'sını aramış Mecnun misali
Belki mekan ve zaman kendini yitirmiş olabilirdi lakin bu başka bir Aşuk için geçerli değildi .
Çünkü şuan görmek isteyeceği son sahneye ön saflarında seyirci oluyordu .
Sevdiği kadın başka bir adamın kollarında başka bir tende siniyor.
Adının bile tiksinirce çıktığı dudaklarda başkası soluklanıyordu o Aşuk iken Asme onun Maşuğ'uydu ama hiç bir zaman onun gönül kapısından geçmeyecekti buna bu gece emin oldu artık yasaklı bir sevda idi .
Ellerini kaldırıp sızlayan yüreğine götürdü orda kokusu havaya karışacak diye çıkarmaya kortuğu bir tutam saçı saklıydı oysaki .
Nice sevdiğinden gizlediği bir çok onun için değersiz ama Bahoz ağa için servet değerinde anı.
Ya sevdiğinin dokunuşlarından nasibini almış parçalar yada her kuaföre gittiğinde kestiği saçı veya tırnağı belki bu bir çok insana anormal bir davranış gelebilirdi ama seven bir insan için normal bir davranıştı.
Bu manzaraya daha fazla katlanamazdı onlara baktıkça yüreği sızım sızım sızlıyordu istemsizce yaralı elini taştan diye hitap ettikleri yüreğine getirdi yüreğindeki acı gözlerinde de mesken etti sol gözünden akan yaş Aşkın en acı gerçeğiydi.
Başını gökyüzüne kaldırıp sessizce fısıldadı.
"Mutlu ol dilde istediğin oldu değil bedenim ruhum cayır cayır yanıyor İran güzeli"
Not:dilde dediğimiz Nora elsadi İran güzeli bilmeyenler için Meyus/dilde bölümünü okuyun o zaman onu sahalarda görmek isteyeceksiniz.
Başını indirip karşındaki manzaraya çevirdi tekrar hiç bir acı bu kadar can yakmazdı . Daha fazla k katlanamadı bu manzaraya belindeki silahı çıkarıp hedef aldı karşısındaki adama asla yaşatmazdı sevdiği kadına dokunan bir kimseyi.
Daha sonra olurda kurşun hedefini değiştirip sevdiği kadına denk gelirse diye düşündü buna dayanamazdı ona vereceği her zarar misliyle canını yakıyordu zira bunu göze alamadı silahının hedefini bu kez gök yüzü oldu.
Art arda tüm şarjörü boşaltı bu bir meydan okumaydı aslında şimdi zamanı değildi şuan ne yaparsa onun lehineydi ama değildi ki Bahoz ağa bunun hesabını sormayacaktı .
Asme'nin onu sevip sevmediği mühim değildi sonuç olarak o onundu başkası değil saç teline dokunmak bulunduğu ortamda bile aynı soluğu alamazdı.
Şarjörden gelen tık sesiyle kurşunun bittiğini anladı kurşun bitti ama içindeki kor ateş sönmek dinmiyordu .
"Yüreğime kor olanı cehennem de yakmayan Bahoz değildir "
Elini havadan indirdi ve arkasına bakma gerisimde bulunmadan
arkasını dönüp ordan ayrıldı gidişi sessiz olabilirdi ama dönüşü felaket olacaktı.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
"Yar mı? Can mı" diye sorsalar Ateş'e yar dedi oysa ki bir zamanlar ihanetin en acısını iki yılını verdiği kadından görmüştü babasıyla aynı kaderi yaşatmıştı ona.
Şuan hissettiklerini İpek hiç bir zaman yaşatmamıştı en son babası kollarında öldüğünde canı yanmış korkuyu her zehresine kadar hissetmişti silah sesinin nerden geldiğini bilmiyordu ama öğrenecekti ondan önce Asme'nin iyi olduğundan iyi olmalıydı .
Kurşunları umursamadan karşısında kadına sırtını siper edip arabanın arkasına geçirdi .
Kadının solukları adamın boyun griltesinde okşuyordu kadın aldığı amber toprak karışımı ulaşılmaz bir haz niteliğindeydi .
Bil el uzandı saçlarına usulca okşadı bir fısıltı tüm bestelerin en güzel notası gibiydi incinmesinden kokar gibi okşuyordu söylemediği etmediğini bırakmadığı adam .
Alışkın değildi bir şefkate göreceli geliyor tuhaf kaçıyordu babası dışında alışkın değildi yabancı bir hisiyattı.
Gözyaşları bu duygunun yokluğuyla yüzleşince firar eder oldu sıkılan kurşunlar onun birşeyleri fark etmesine neden olmuştu .
Ateş boynunda hissettiği nemlilikle kadının başını boynundan çekip yüzüne baktı cennet yeşilleri kızıl kanlara bulanmıştı .
İstemsizce kaşlarını çatıp taviz istemez bir tonda baş parmağıyla göz yaşlarını sildi .
"Ne oldu niye ağlıyorsun "
Gözleriyle baştan aşağı kadını süzdü acaba kurşun bir yerlerine mi geldi diye ama bazen öyle kurşunlar vardır ki bedende değil ruhunda yaralar bırakır Asme'nin de öyleydi şayet.
Asme derin bir nefes alıp anlını adamın göğüsüne dayadı adam kadına anlamaz gözle baktı sadece bir saatte ne çok değişmişti boşuna demiyorlardı kıyamet bir saniyeyi almazdı diye kim inanırdı ki iki gün önceki onların şuan bu durumda olacaklarına.
"Huzur kokuyorsun adam "
Güçsüz çıkmıştı sesi aynı zamanda bu adama kapılmaktan kokar gibi ama çok geçti sevda kuşu yer edinmişti yüreğinde.
Adam bir kez daha ellerini kadının sırma telli saçlarına getirip okşadı .
"Can yakarsın kadın ama senle yanmak başka güzel"
Adamın söylemi kadının yüzünde bir tebessüm oluşturdu.Başını kaldırıp adamın kuzguni anımsatan gözlerine baktı şuan atılan kurşunlar akıllarına gelecek en son şeydi.
"Yapma ben ayakta duran bir harabeyim "
Ateş sözü devraldı .
"Bak bilmiyorum bana ne oldu ama bir yanım senden nefret ederken diğer taraftan sana kapılıyor"
Kadın inanmak istemiyordu ama oda aynı şeyleri hisseder olmuştu buna hiç bir şekilde engel olamuyordu.
Kalp konu Aşk olunca ne zaman dinler olurdu ki deliyi akıllandırır ,akıllıyı delirtir
Şayet dinlesi ise Mecnun delirmez,Kerem dağları delmez,Mem ölümü göze almazdı.
Elini
Kadının yanağına getirip okşadı .
" Ben ihaneti canımda da ,yar dediğim insandada yedim "
Gözlerini kapatıp devam etti adam .
"Bu nefretende öte birşey "
Kadının elini kalbinin üstüne getirip cennetin yer bulmuş yeşillerine dikti bakışlarını.
" Sanki senle eksik gibiyim ama senle bir olmuş gibiyim kısacası sen benim mümtemim cüzümsün (ayrılmaz parça )"
Kadının saçını kulağının arkasına sıkıştırıp.
"Harebe olmuş bu yürekte ufacık bir çatlakta sızan bir sızı var başa çıkamadığım "
Kadın adamın sözleriyle mest oluyordu .
"Yenildim kadın"
Mezopotamya Şahmeranı razı gelmişti ilk kez boyun eğmeye .
Elini adamın ensesine getirip kısacık saçları okşadı boyu el verdiğince.
"Yenildik adam bu nasıl bir duyguysa boyun eğmeye mahkum etti"
Başka bir yürekte kor ateşin yankısı olan kurşunlar onların zehirli aşkının bir başlanğıcıydı bunu asla bilemeyeceklerdi .
Bu Aşk belki yara belkide ölümün getirisiydi her masal mutlu sonla bitmezdi.
Bu topraklar kan kokuyordu en çok acı yakışırdı sevdalara binlerce medeniyet din saklıydı bağrında bir sevdalar çok gelmişti .
Adam aklına gelen düşünceyle ayrıldı kadından .
"O kurşunlar nerden geldi "
Asme umursamaz bir biçimde omuzlarını silkti.
"Buralarda hep düğün olur kurşun sıkılmadan başlanmaz"
Bir süre düşündü o kadar çok düşmanı vardı ki düğün aklına gelen en son fikirdi.
"Belki de"
Ama bunu Asme'yi huzursuz etmek istemediği için üstünde fazla durmadı.
"Eee atımı ne zaman vereceksin bana"
Adam ellerini cebine koyup alayla sırıttı.
"Sana dedim bir şartım var diye "
Kadın tek kaşını kaldırıp.
"Hala mı ne şartı benim o ya "
"Ama artık benim belki bana şimdiye yaptıkların için özür dilersen düşüne bilirim "
Asme tehlikeli bir tonla.
"Öyle mi dersin " diye sordu .
Ateş kadının yüzündeki tehlikeli pırıltıdan korkmadı değil.
Kadın ona yaklaşıp kulağına doğru yaklaştı .
" Unutma ne olduysa oldu ama ben hala bu toprakların Şahmeranıyım "
Boynuna değen dudaklarla kala kaldı Ateş.
"Herşey için özür dilerim ama bunun için değil "
Dediği an yine aynı sahne tekrarlandı Ateş kasıklarında hissettiği acıyla iki büklüm oldu.
Asme ondan uzaklaşıp .
"Asla bir kadına şart koşma heleki esiri olduğun bir kadına."