Bölüm müziği: Mavi Gri 'İlaç Ol Yaralarıma'
Bir kaç bölümden oluşan bölüm atmadığım için bu gün size sürpriz olarak tamına 1074 kelimelik bir bölüm umarım beğenirsiniz beni affedinnn
İ yi okumalar ballarımmm<3
***
Bir insanın yaralarını nasıl sardınız? parçaları nasıl yükselttiniz?
Bir insanı tüketmeniz için önce onu yıkmanız, harap durumda bırakmanız gerekirdi. yara bandına başvurunuz. Onu yapıştırır yaranın kapanmasını sağladınız.
Küçük yaralar için.
Yara bandı dediğimiz kağıt her şeyi iyi bulurdi peki? Küçük yaralar mı? Tamam. Büyük yaralar mı? Belki. Peki ya ruhumuzdaki yaralar? bileşenler iyileştirilemez. Eğer bir canlının gücünü desteklerseniz, toparlanmak için kendinize ve sevdiklerinize ihtiyaçları vardı. En azından onu sevenlere.
Peki ya o kişi yedi yoksa?
Birini yıkmak istiyorsanız onu gelecekte nefret ettirin. Sonra kendine affettirip tekrar yakınlaşmanın. Ve kopyaya bağlı olarak bölünürseniz bölün.
Ona ne olup bitemeyeceğini biliyor musun?
Yıkılmaktan, incinmekten, kırılmaktan aklınıza gelip söyleyebileceğiniz her yerde çok özgürlüğünüzü serbest bıraktınız. Ya o insan hiç sevilmemişse ve o buna alışıksa ne yapmak gerekir diye düşünüyorum bazen.
Sevilmemeye, dışlanmaya, horlanmaya, dikkate alınmamaya, itilip kakılmaya alışık insan nasıl iyileşirdi? İyileşemezdi. Ne siz ne sevginiz ne de onu başka bir şey, asla iyileştiremezsiniz. Çünkü onların hepsine alışmış olur ve ruhu varlığını sürdürür, özgür olmuş olur.
Ruhunun özgür kalması mı ister bir insan yoksa tutsak edilmeyi mi?
Tutsak edilmek daha mantıklıdır bence. En az sizi dışlayan, sevmeyen, zorbalayan insanlar yok olur.
Şimdi buradayım bende. Ayaz'ın yanında. Yerde ölü bir beden var. Tam yanında oturuyoruz. Ve Ayaz... O gerçekten kötüydü. Neden böyle soru şeklinde hiç bir cevap verilmedi. Sadece titreyen ellerle ölü bedene bakmak hareketsiz kalıyor.
Yerde yatan bedenden tek fark yolun hızla inip durmasıydı. Benimde pek bir fark yoktu ondan ama dışma yansıtılmıyordu. Tüm yıl boyunca dayanamayarak Ayaz'ın gidip onu sertçe sarsıp sonunda bana bakmasını sağladım. Yavaşça bana döndü başı dolu gözlerle.
"AYAZ KENDİNE GEL. NE OLUYOR ANLAMIYORUM! GERÇEKTEN ANLAMIYORUM! BANA SÖYLEYECEK MİSİN ARTIK?" dedim ama hiç bir şey yapmadım tekrar bağırmaya başladım.
"TANIMADAĞIN BİRİ İÇİN NEDEN BU KADAR KÖTÜLEŞTİN?!" dedim. Dediğim anda da ayrıcalıklı yerde soğuk mermerin üstünde bulmam bir oldu. Ben ne olduğunu anlamazken Ayaz'ın burnunda solur halde üstüme çıkmış bana bakıyordu.
"Ne dedin sen?" dedi gözünü kapatarak. Dişlerini sıkarak tekrar konuştu. "Ne dedin sen?" dedi bir daha. Dişlerini sık sık konuştuğu için sesi fısıltılı çıkıyor ama dişlerini sıkmadan konuşma yeri göğü inletecek gibi ortaya çıkıyor.
En son ağzı ile gözü aynı anda bağırdığında bir şey oldu.
Vücudum zangır zangır mahrumiyete tutulmuştum.
***
"B-baba y-yapma kar-kardeşim o bb-benim acıyordu onun c-canı yapma nolur yalvarırım" dedi Leya sarhoşların çocuklarınağlayarak sarılarak. Saatlerdir daha minicik olan kardeşini dövüyordu. Doruk'un yanmasından dolayı kan donmasın, her yeri morarmaya şişmeye devam eden ve küçük çocuk olmak belki de ölmek üzereydi.
Anneleri Serap ise viskisini her zamanki gibi fazla kaçırmış yerde sızmıştı ve derin bir uykudaydı. Leya babası Arhan'ın ellerinin kemerine gittiğinde daha fazla dayanamayıp koşmaya başladı. Kıyafetlerine küçük kardeşi Doruk'un kanı bulaşmıştı.
Minik parça ile ne kadar hızlı koşabiliyorsa o kadar hızlı koştu Leya. Koridoru aşıcının annesi ve çiçeklerin çiçekleri hızla girdi. Masadan kaptığı gibi ağlayarak titreyen ellerle elde edilen polis ve ambulansın numarasını hatırlamaya çalıştı.
İlk önce polislerin numaralarının reklamları ve onları aranmadan saklanmaya devam ederek. Evdeki sigara, içki ve kan kokusundan midesi bulanmaya başlamıştı artık.
Bir umutla telefon açılınca hızla ilerlemeye başladı Leya.
"Mer-merhaba s-siz polissiniz dimi? Ben-benim kardeşimin c-canı acıyor yardım ed-edersiniz dimi? Al-alırsını-ız onu babamın eli-in-inden ama çab-abuk olun öl-ec-ecek oo ölecek" dei Leya nefes nefese.
Polis, bir yandan ekiplere haber veriyor, bir yandan da bakımını sağlıyor, onu sakinleştirmeye çalışıyor.
"Buldum seni tatlı verir" diye bir ses geldi Leya'nın arkasından. Leya arkasını korkarak çığlık atarak geriye doğru gitti.
"O elindekini ya üç saniye içinde camdan atarsın ya da senide kardeşini de öldürürüm" dedi Arhan.
Leya koşarak minik elleriyle hızlı bir şekilde camı açtı ve telefonunu atmadan önce polis konuştu ablaya "Lütfen çabuk olun" dedi kısa, titrek bir sesle ve telefonu camdan aşağı attı.
Ailenin yaşadığı üç katlı müstakil evin sonları sırasında telefon aşağıda şenzlonkların seçenekleriki sivri geçişler düşmüş gibi kırılıp havuza düşmüştü. Polisler minik sesleri ve hattı kaybetmişlerdi ama bir şey vardı.
Leya'nın konuştuğu polis hat kesilmeden önce son anda sinyalini bulmayı başarabilmişti.
Leya'nın babası Arhan kızını kucaklayarak yatağa yatırdı ve ağırlığını kullanarak üstün bir şekilde ortaya çıktı. Leya bunu daha önce yaşadığını bildiğini çok iyi biliyordu ve kurtulamayacağını bilmek için çırpınıyordu, hatta bunu yapmaması için ona yalvarmıyordu bile. Hareketsiz bir şekilde tavana bakıyor ve tekrar bayılma aşamasında minik kız.
Babasının ihtişamıyla hem kendisinin hem de kızının kıyafetlerini çıkararak kemerini onun zamanının yaptığı gibi gösterişli belinden geçirip onu onu çekmişti. Ama yapmayı unuttuğu her şeyi hatırlayıp bir şey demeden salona yürüdü ve çok fazla bilgi artık üstüne kan bulaşmış atlama ipini esnekleştirdi. Kapıyı boyunca kilitlenip tekrar yatağa çıktı.
İpi kopması iki ayak bileğinden de düğüm kopması sonra tavana normal olarak aralıklar için çatlamış geniş halkaya bağlanma ipi. Tekrar kemerini kıran belinden ele geçirdi ve kızını kendine yaşadığı ona, kendi kızına neredeyse her gün yaptığı gibi tecavüz etti.
Sonunda ailenin işi biten duş çalışmaya gitti ve Leya bayılmadan önce yine aynı şey oldu. İlk görünümün öncesinde yaşlar değişmeye başladı, sonra vücutta sanki yüklü derecede voltla elektrik veriliyormuş gibi kesilmeye başladı ve yine bayıldı küçük kız.
Evin şehrin sınırında olduğu için polisler anca her şey, işten çıkarıldıktan sonra gelebilmişlerdi.
Kardeşlerin babalarının ve annelerinin ifadeleri insanların psikoloklarıyla konuşulmuştu. Fakat babaları Arhan ne ayırmış ne de bu ayrılmış hatta bu işi onların kızlarının açılmasını sağlamak için babanın daha önceleri ona kat ve kat daha fazlasını yapmış, annesi ise günlerce açık susuz ve dışarıda buz gibi soğukta bırakmıştı.
***
Yoğun bir bal kokusuyla korumalarının açılacağı zaman olacağı. Güzel yumuşak bir yatakta yatıyor ve onun yeri ağrıyordu. Neredeydim ki ben? burada ne vardı?
En son Ayaz'ın yanındaydım...
Ayaz'ın yanında. Onun altında.
muhtemelen travmanın tetiklendiği için bayılmıştım. Anılar kırılmaya başladı, bir parçayı ele geçirdi ama daha fazla kişiyi düşünmeden odaklandım. Tama şimdi bildiklerimi kafamda toplamam gerekiyordu.
Nerede bağlantı yoktu ve en son Ayaz'ın yanında kalmıştım. Bizi yada beni kimin çıkarttığını bilmiyorum. Ayaz'da yerliyi sağlamayı hedefliyoruz. O cesedin kimindi ve neden Ayaz o kadar sinirlendi bilmiyordu.
Siktir. Hiç bir şey bilmiyorum.
En azından bir şeyler bulabildiğimle yattığım yerden doğruldum. Burası oldukça geniş, ferah ve güzel bir odaydı. Ve... Çok yoğun düzeyde dengedeydi.
Nedense Ayaz'ı anımsamıştım. Kendi edenime baktım. Kıyafetlerim aynıydı. Odayı hızla taradım ama iyi ya da kötü durumda hiç bir bilgi yoktu. En son yan tarafımda duran pencereye gözlerim.
Sabah olmuştu.
Burada bir şey bulamayacağımı anlayıp boş bir şekilde kapıya yöneldim.
Ne harikayım ama belki de kaçırıldım, ayrıntıları bilmeyen ama bendeki rahatlığa bak.
Kapıyı düzenlemeleri ve doğru kontroller yapıldı.
Artık bir bilgim vardı. Ellerim boş değildi.
Ayaz ve adını bilmediğim kişi... Ayaz'ın yanında oturan bizim Ayaz ile birlikte bulduğumuz bedenin sahibiydi ve şu an kanlı canlı ayakta duruyordu.
Ayaz iyice ortaya çıkan ve büyüyen gözlerle bana bakıp sadece iki kelime söyledi.
"Özür dilerim..."
İnstagram: heart_night18
YouTube: HeartNight18