ស្រម៉ៃ
គ្រាន់តែអ៊ីបូចាកចេញពីផ្ទះបាត់ មួយសន្ទុះក្រោយមកស៊ាវចាន់ក៏បានចុះទៅខាងក្រោម និយាយជាមួយតូសាយ៉ាងយូរទើប តូសាជូនមកមន្ទីរពេទ្យហើយរង់ចាំខាងមុខបន្ទប់
ខាងក្នុងបន្ទប់
ស៊ាវចាន់គ្រាន់តែបានឈានជើងចូលភ្លាមឃើញលោកប៉ាខ្លួនកំពុងគេងសម្រាកលើគ្រែពេទ្យមានសារ៉ូមបន្ទោងភ្ជាប់នៅនឹងដៃ ខាងឆ្វេងដៃប្រពន្ធរបស់គាត់កំពុងចិតផ្លែឈើអោយ សឺលៀរ៍អង្គុយក្បែរ ចំណែកមនុស្សប្រុសប្លែកមុខមួយទៀតគេមិនបានស្គាល់
" ប៉ា..."
" ទីបំផុតកូនមកហើយ " គាត់ញញឹមត្រេកអរត្រដាងដៃរង់ចាំការអោប ស៊ាវចាន់ក៏បានអោនខ្លួនទៅអោបគាត់ដូចគ្នា
ខ្ញុំស្ទើរភ្លេចការអោយដ៏កក់ក្តៅមួយនេះហើយ!
រយៈពេល៨ឆ្នាំ ៨ឆ្នាំហើយប៉ា!
" ប៉ា...គ្រាន់បើឬនៅ? " ព្រលែងពីការអោបចាន់បន្លឺឡើងនិយាយទៅកាន់គាត់
"រោគមនុស្សចាស់ឈឺជាអញ្ចឹងឯង...បែកប៉ុន្មានឆ្នាំកូនធំច្រើនណាស់សុំទោសប៉ា...មិនបានទាក់ទងទៅកាន់កូន" គាត់ក្តោបដៃស៊ាវចាន់ជាប់អង្គុយក្បែរខ្លួន និយាយទាំងការដឹងខុស
" អ្អឹម! សុំទោសធ្វើអីប៉ាមិនបានខុសទេ...កូនជាអ្នកសម្រេចចិត្តចាកចេញពីផ្ទះដោយខ្លួនឯងមិនបន្ទោសអ្នកណាឡើយ-"
" ចាន់កូន..ខឹស!ខឹស"
" លោកប្តីពិសាថ្នាំសិនទៅ! " អ្នកស្រីភីរ៉ាដែលជាប្រពន្ធបានមកជិតនិងហុចថ្នាំនិងទឹកអោយគាត់ព្រោះដល់ម៉ោងលេបថ្នាំហើយ
" ប៉ាឈឺអ្វីទៅ? "
" ក៏មកពីបងនឹង! " សឺលៀរ៍និយាយកាត់ ចាន់ងាកមើល
" អាសឺ!! " អ្នកស្រីភីរ៉ាសម្លឹងមុខកូនស្រីនាងក៏ចាកចេញពីបន្ទប់បាត់
មូលហេតុក៏អាចមកពីចាន់ខ្លះដែរ តាំងពីគេចាកចេញពីផ្ទះលោកស៊ាវគាត់បារម្ភសុខទុក្ខកូនក៏ធ្លាក់ខ្លួនជារឿយៗមិនព្រមជាព្យាបាល ជំងឺក៏វិវត្តន៍បន្តិចម្តងៗ
" ខ្ញុំគួរទុកពេលអោយគ្រួសារបាននិយាយគ្នាល្អជាង" នាយកម្លោះរហ័សនិយាយឡើង
" ទីងឈួនកុំអីក្មួយ...ពូនិងបាននិយាយរឿងក្មួយជាមួយកូនចាន់អោយគេបានដឹង" គាត់រហ័សឃាត់ នាយកម្លោះក៏ងក់ក្បាលយល់ស្រប
" រឿងអីប៉ា...? " ស៊ាវចាន់ងើយមុខមើលនាយរួចទើបចោទសួរលោកស៊ាវ គេនិងនាយទាក់ទងគ្នាយ៉ាងម៉េចមិនដែរស្គាល់ផង?
" ទីងឈួនក្មួយមកជិតពូមក!"
" បាទលោកពូ"
" ចាន់កូន...ប៉ាចង់អោយកូនរៀបការជាមួយទីងឈួន"គាត់ចាប់ដៃទីងឈួនមកដាក់ពីលើដៃស៊ាវចាន់ហើយនិយាយឡើងតែថា...
" លោកប៉ា!!! " គេនិយាយឡើងទាំងហួសចិត្តនិងក្រោកខិតចរញពីអ្នកទាំងពីរ
"ស៊ាវចាន់ក្មួយចិត្តត្រជាក់សិន កុំអាល់ច្រឡោត"អ្នកមីងភីរ៉ា ស្រដីឡើងជួយសម្រួល
" នេះជា ហ្វឹង ទីងឈួនកូនប្រុសតែមួយគត់របស់លោកហ្វឹងជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន អចលនទ្រព្យធំបំផុតក្នុងប្រទេសចិន កូនកុំបង្ហាញរឹកពារមិនសមរ្យបែបនិងអី"
" ប៉ា...ខ្ញុំមិនខ្វល់ថាគេមានកម្រិតណាឡើយ តែខ្ញុំមិនយល់ព្រម "
" ..." នាយកម្លោះមិនបានមាត់ករគ្រាន់តែចាំស្តាប់ប៉ុណ្នោះ
" ស៊ាវចាន់កូនមានហេតុផលបន្តិចទៅ ប៉ាធ្វើដើម្បីកូន គេអាចមើលថែរកូនបានយ៉ាងល្អ កូនមិនអាចនៅតែម្នាក់ឯងរហូតទេ" គាត់និយាយពន្យល់ តែថាស៊ាវចាន់ឯណាស្តាប់នោះ?
" ខ្ញុំខំបារម្ភពីលោកប៉ា...តែមើលចុះ ប៉ាមិនសួរចិត្តខ្ញុំ នៅបង្ខំខ្ញុំទៀត? ដែលអោយ សឺលៀរ៍ ងាកទៅហៅៗខ្ញុំ គ្រាន់តែដើម្បីចាប់ផ្សុំផ្គុំជាមួយគេទេឬប៉ា!! "
" ក្មួយទីងឈួនជាមនុស្សល្អ! កូនបានរៀបការជាមួយគេជីវិតនឹងល្អប្រសើរ-"
" ប៉ា!!!! "
" លោកពូ...រឿងរៀបការចាំនិយាយពេលក្រោយចុះ" ឃើញប៉ាកូនគេមិនចុះសម្រុងគ្នានាយក៏និយាយឡើង បើបន្តទៀតក៏មិនល្អដដែល
"ខ្ញុំក៏ជាប្រុសដូចជាលោក រៀបការអ្នកដទៃគិតបែបណា?"
" ចាន់! "
" បើលោកចង់រៀបការ រៀបការជាមួយសឺលៀ៍ទៅ" ចាន់សម្លឹងមុខនាយនិយាយទាំងមិនខ្វល់ច្រើន
"..."
" ស៊ាវចាន់...ក្មួយគួរធ្វើតាមបំណងប៉ារបស់ក្មួយ ពីព្រោះគាត់- "អ្នកស្រីភីរ៉ា
" ភីរ៉ា" គាត់ហៅឈ្មោះប្រពន្ធព្រោះមិនចង់អោយនិយាយ អ្នកស្រីក៏ស្ងាត់មាត់ទៅវិញ
" គាត់ស្រឡាញ់ក្មួយណាស់...គាត់ចង់អោយក្មួយមានអ្នកមើលថែល្អដោយមនុស្សគាត់ជ្រើសរើសនិងជឿជាក់...គ្មានប៉ាឯណាចង់អោយកូនអាក្រក់ឡើយ" អ្នកស្រីភីរ៉ានិយាយសាជាថ្មី
" ខ្ញុំនៅម្នាក់ឯង៨ឆ្នាំហើយ...មិនមានអ្នកណាមើលថែក៏ខ្ញុំអាចមើលថែខ្លួនឯងអោយល្អបាន! ខ្ញុំ...ចាកចេញពីផ្ទះយូរណាស់ហើយប៉ាទើបបារម្ភឬ? នៅចង់ចាត់ចែងជីវិតខ្ញុំទៀត..."ប្រយោគចុងក្រោយគេនិយាយទាំងញ័រមាត់
" កូនយកពេលពិចារណាសិនក៏បាន... ប៉ាដឹងថាប៉ាហាក់បង្ខំកូន ប៉ុន្តែបើកូនមានអ្នកស្រលាញ់មើលថែប៉ាក៏មិនចង់ធ្វើបែបនេះ"
ឬដោយសារហេតុផលមួយនេះទើបគាត់ចង់អោយគេរៀបការជាមួយនាយ? អញ្ចឹងបើគេរកបានមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់គាត់និងលែងបង្ខំ?
បច្ចុប្បន្ន
ស៊ាវចាន់គិតចុះឡើង ក៏គិតមិនទាន់ចេញ គេមិនចង់រៀបការជាមួយ ហ្វឹងទីងឈួនស្អីគេនិងទេ! មនុស្សមិនដែលស្គាល់គ្នាផង សុខៗអោយរៀបការ យ៉ាងណាក៏គេយកពាក្យប៉ារបស់ខ្លួនមកពិចារណាដែរ តែពិចារណារួចហើយព្រមមិនព្រម គិតគូរទៅមុខទៀត
អឹប!!
" ធ្វើស្អីរបស់លោក!! " កំពុងឆុងមី អន្លង់អន្លោចគិតរឿងរៀបការចង់ឈឺក្បាលសុខៗដៃទាំងគូររបស់អ្នកខ្លះមកពីក្រោយអោបចង្កេះគេដាក់មុខលើស្មារទៀត
"គឺអោបនឹងហើយ សួរបញ្ជាក់ធ្វើអី!"
" ទំនេរណាស់ឬ...បានចេះតែរំខានអ្នកដទៃ "
" បើរវល់ខ្ញុំ...មានពេលឯណាធ្វើបែបនេះ "
" នែរ៎... " ស៊ាវចាន់អស់យោបល់មិនដឹងគួរតបយ៉ាងម៉េចបើនាយស៊កសម្តីអោយគេរហូត
"ហ្អឹមឆ្ងុយខ្លាំងណាស់! ញាំដែរ"នាយធ្វើជាហិតក្លិនមីតែដែលមុខនាយកៀកថ្ពាល់ស៊ាវចាន់សម្បើមណាស់
" ខ្ញុំមិនរំលែកទេ" រាងកាយស្តើងថយចេញពីនាយ
" ព្រឹកមិញរវល់មើលថែរអ្នកខ្លះ...ភ្លេចញាំអីតាំងពីព្រឹក"នាយធ្វើជាអោបដៃនិយាយឡើងកំសត់ ឯអ្នកស្តាប់លឺរៀងមានខ្លួនក៏និយាយថា
" ចង់បន្ទោសខ្ញុំ? ហ្អឹស ...ញាំក៏ញាំទៅ " ណាមួយស៊ាវចាន់មានចរិតពីកំណើតមួយគឺចិត្តមិនដាច់ ទោះបីជាខឹងយ៉ាងណាក៏ដោយ តែនិយាយចុះឡើងត្រូវគ្នាវិញឥឡូវនិង
" ហ្អឹម" ចុងក្រោយញាំមីទាំងពីរនាក់ ញាំរួចរាល់ចាន់យកចានទៅលាងទុកប៉ុន្តែស្រាប់អុីបូហុចប្រអប់ខ្ចប់អីមិនដឹងអោយគេ បើកមើលក៏ឃើញជាប្រអប់នំ មួយប្រអប់ជាដូណាត់មួយទៀតជាខេកស្ត្របឺរី
" ទិញអោយខ្ញុំ? "
"ហ្អឹម...កុំយល់ច្រឡំ! ខ្ញុំគ្រាន់តែចៃដន្យឆ្លងកាត់ពេលទៅធ្វើធុរ:ប៉ុណ្ណោះ" នាយលើកដៃអេសក្បាលតិចបែបមនុស្សមានពិរុទ្ធមិនហ៊ានមើលមុខគេចំ
" អុីបូខ្ញុំថាលោក ឧស្សាហ៍ឆ្លងកាត់ដល់ហើយណ៌"
" ក៏...ទិញមកហើយញាំទៅ"
"ខ្ញុំ...អរគុណទៅចុះ" ស៊ាវចាន់ប្រញាប់ទៅផ្ទះបាយកាត់នំដាក់ចានយកស្លាបព្រាដួសញាំហើយមកអង្គុយញាំនៅសាឡុង ណាមួយមនុស្សចូលចិត្តរបស់ផ្អែមផង គេថាពេលស្ត្រេសញាំរបស់ផ្អែមទៅសប្បាយចិត្ត...សប្បាយចិត្តមែនតើ
ឯអ្នកលួចមើលគេ ក៏ញញឹមសប្បាយចិត្តរួចសារទៅហាជិថា:
"យក500$ចាយលេងទៅ" នាយបាញ់លុយអោយហាជិព្រោះនាយបានប្រើអោយយកនំមកអោយនាយមុននេះ
"អូ៎ល្បង ខ្ញុំស្រលាញ់បងខ្លាំងណាស់ ជុបៗ" ចំណែកអ្នកទទួលបានលុយឯណោះវិញសប្បាយអរគ្រាន់តែបានឃើញសារបងធំនាយសារមក អោយលុយចាយមិនងាយទេ! កុំប្រាប់ថាគ្រាន់តែនាយយកនំទៅអោយសោះបានលុយប៉ុណ្ណេះ អូម៉ាយកត!
" ឆ្ងាញ់ណាស់សាកឬអត់? " ស៊ាវចាន់ចេះតែភ្លេចខ្លួនច្រឡំសួរនាយទៅកើត ណ្ហើយសួរយកគួរចុះ ទាំងមាត់ខ្លួនឯង ញាំឡើងប្រលាក់មាត់
គួរអោយខ្នាញ់ណាស់!
អ្នកសម្លឹងឃើញក៏បន្លឺក្នុងចិត្តតិចៗតែឯងទើបឆ្លើយតបទៅអ្នកខាងមុខខ្លួនថា
" ខ្ញុំមិនចូលចិត្តរបស់ផ្អែមទេ!"ចម្លើយសោះកក្រោះតបទៅរាងស្តើង តែធ្វើអោយគេពេបមាត់រអ៊ូតិចៗថា
" ឆ្ងាញ់សឹងអី!"
អ៊ឹម!
ទប់ចិត្តមិនជាប់ព្រោះក្រឺតរាងស្តើងពេកនាយក៏អោនទៅថើបបបូរមាត់ដែរប្រលាក់គ្រីមនំហើយលិតចូលមាត់សរសើរថា
" ផ្អែម! " មិនដឹងថានាយសរសើរគ្រីមនំផ្អែមឬបបូរមាត់ចាន់ផ្អែមឡើយ? ទឹកមុខហើយគំនិតក្នុងខួរក្បាលក៏គិតថា
តើខ្ញុំគួរធ្វើម៉េចទៅ?ខ្ញុំពិតជាចង់ញាំគេខ្លាំងណាស់...!
" អុី..បូ! " ឯអ្នកត្រូវគេថើបហើយសរសើរថាផ្អែមនេះឡើងរឹងខ្លួនស្តូក ហាក់ស្រឡាំងកាំងចំពោះទង្វើរបស់នាយ តើនេះមិនមែនស្តែងៗពេកទេហ្អេស? រឿងយប់នោះចាត់ទុកថាមកពីជាតិស្រា តែនេះ...នាយចង់លេងសើចជាមួយគេឬ?
"ខ្ញុំ...ទប់ចិត្តលែងជាប់ហើយ!"
"ហ្អេក! ចង់ធ្វើអីនឹង? "
" ធ្វើតាម...បេះដូង!"
"អុីបូ? ឈប់ភ្លាម" រាងកាយស្តើងត្រូវផ្តួលទៅលើសាឡុងដោយមានរាងក្រាស់ទ្រោបពីលើ ហើយប្រុងអោមថើបគេម្តងទៀត តែត្រូវហាមឃាត់ដោយស៊ាវចាន់ទប់ទ្រូងរបស់នាយ
" សុំទោស...ឈប់មិនបានទេ! អ្អឹម"នាយសង្គ្រប់បបូរមាត់រាងតូចជាប់មិនអោយគេបដិសេដបានដៃដែលចង់រុញនាយ ក៏ត្រូវទាញផ្គួបទៅលើនាយអោនប្រតិបត្តិការណ៍ពីបបូរមាត់រួខមកជ្រប់មុខកញ្ចឹងករ ញីញក់ខាំឡើងលេចចេញស្លាកស្នាមហើយក៏មិនបញ្ឈប់ត្រឹមនោះដែរ
"អ្អាក...អ្ហាស"
"ហ្អឹស មាត់បដិសេធប៉ុន្តែរាងកាយ- "
" កុំ...និយាយច្រើន! "
" សឺត! " នាយទល់ថ្ងាសអ្នកខាងក្រោមដៃម្ខាងដោះអាវក្រៅនាយក្រវែងចោលទៅឥតរួចចាប់ចង្ការចាន់ជាថ្មីអោយផ្ញើយករស្រួលនាយបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់ទន់ៗស្តើងមានរសជាតិផ្អែមមួយនោះ
" អុឹស.. " ស៊ាវចាន់មុខឡើងក្រហមងាំងពេលនាយធ្វើបែបនេះដាក់ខ្លួនថែមទាំងលេចសម្លេងថ្ងូរដ៏គួរអោយអាម៉ាស់មួយនេះធ្វើអោយអ្នកខ្លះសប្បាយចិត្តក៏រឹតតែពេញចិត្តឃើញរឹកពារគេដូច្នេះ
" ស៊ាវចាន់មុខក្រហមណាស់"នាយខាំក្រញិចទងត្រចៀករាងស្តើង ហើយខ្សឹបតិចៗរួចប្តូរជាលិតដុតកម្លោចអោយចាន់កាន់តែរោលរសល
" ហ្អាស! អ្អា..." ដៃដែលត្រូវនាយប្រលែងក៏លើកមកខ្ទប់មាត់ ហាក់មិនចង់ឃើញកាយវិការរាងក្រាស់ដែរចាប់ញែកជើងគេចេញពីគ្នារួចចាប់សម្រាតខោអាវគេអស់នៅថែមដាក់របស់នាយចូលទៅតំបន់សម្ងាត់គេភ្លាមៗដោយចិត្តឯងទៀតផង
" អ្ហាសៗ..អុឹស! សឺត " រាងកាយមាំទាំអាក្រាតនៅខាងលើកំពុងចេញប្រយុទ្ធ អុករលាក់ៗពីលើអ្នកខាងក្រោម ងើយយកភាពសុខស្រួលដែលទទួលបាន
ខុសពីអ្នកម្ខាងទៀតយកដៃខ្ទប់មាត់បិទមាត់មិនចង់មើលមិនចង់លេចសម្លេងអាម៉ាស់ម្តងទៀតឡើយ!
ផ្លាប់! ផ្លាប់!
" អ្អឹស..ៗៗ " ខណៈរាងក្រាស់គិតតែសម្រុកដូចសេះបំបោលរាងកាយស្តើងត្រូវរលាកទោរទន់ទៅតាមនាយដូចចាហួយ
" អ្ហាស...ហ្អាៗ ឈឺ...អ្ហាស "
ផ្លាប់!ផ្លាប់ផ្លា!ប់
" អ្អេស ...ហ្អឹម"
" អ្ហាស អុឹសៗៗ ហ្អឹកៗអាស"រាងកាយស្តើងឈឺចង់ស្លាប់តែនាយមិនបញ្ឈប់សោះគិតតែសម្រុកថែម
" អេស..តឹងណែន អុឹសៗ ស្រួលណាស់"
" ហ្អា~ អ្អាសៗ អ្ហឹកៗ "
" អឹម"នាយឈប់បន្តិចមិនទាន់សម្រុកទៅមុខអោនចំកោងខ្លួនថើបរាងកាយស្តើងខាងក្រោមនាយ យកដៃស្រឡូនទាំងគូរមកអោយស្រាក់ករនាយងើបចង្កេះឡើយ ទាញជើងស្រឡូនយកមកពាក់ស្មារបន្តការអុករន្ថើៗលើសាឡុងរហូតដល់មានទឹកសំណើមខ្វាប់ៗហូរចេញពីប្រឡោះភ្លៅមក
" អ្ហា..ហ្អឹក"
." អ្ហឹស.. " នាយងើយករឡើង ក្រោយទឹកទី១បញ្ជប់សម្លឹងមើលមុខរាងតូចដែលក្រហមមានញើសតិចៗតាមថ្ងាស រួចអោនផ្ទៃមុខនាយមកជ្រប់ប្រឡោះភ្លៅហើយប្រើអណ្តាតលិតសម្អាតទឹកស្នេហ៍នៃការលេងល្បែងក្តៅសាច់មុននេះចូលមាត់ក្អឹកៗហាក់មិនរអើម
" អ្អាស..គគ្រិចណាស់-ហ្អឹម" បបូរមាត់ទាំងពីរផ្សារភ្ជាប់គ្នាម្តងទៀតក្រោយរាងក្រាស់ប្រើបបូរមាត់ដែលសម្អាតត្រង់នោះដោយមាត់ ហើយមកផ្ទេរចូលមាត់រាងតូចដោយហាមថា
" កុំខ្ជាក់!"
" អ៊ួក~អ្ហា! " ប្រុងងាកមុខក្អួតចេញទៅហើយស្រាប់តែរាងក្រាស់ចាប់ក្តោបមាត់គេជាប់យកម្រាមដៃនាយដាក់ចូលមាត់រាងតូច
" គួរអោយស្រលាញ់"
" ខិះ!ខិះ" រាងស្តើងខក់ម្រាមដៃនាយចង់ស្លាប់ទម្រាំនាយដកចេញ រួចត្រូវនាយលើកអោយអង្គុយលើភ្លៅមាំទាំងសភាពម្នាក់ៗននលគោក មានក្លិនមិនល្អដោយសារភាពក្តៅកគុកមុននេះ
" ស្បែកទន់ណាស់" នាយជ្រប់មុខនិងកញ្ចឹងកររាងតូចលួចថើបតិចៗ ដៃរវាមដែលទ្រសាច់ត្រលុកត្រលុនប៉ះទាំងក្លែបទាំងគូរច្របាច់តិចៗព្រោះទន់ៗសាច់ត្រជាក់ៗបែបនេះនាយច្របាច់អោយក្តៅងំមិនខាន
" ហ្អឹម " អ្នកនៅពីលើរាងកាយក្រាស់ក៏នៅមិនស្ងៀមព្រោះប៉ះពាល់គ្នាស្អិតរមួតពេក គេអស់កម្លាំងហើយងងុយគ្រាន់តែរឿងមុននេះធ្វើឡើងចង់អស់រយ:ពេល២ម៉ោងរាងកាយក៏ឈឺ ស្ពឹកស្រពន់ ជាពិសេសត្រង់នោះរបស់គេឡើងក្រហមងៀលមិនបាត់ ទើបចង់បិទភ្នែកគេងយកកម្លាំង
នាយកម្លោះក៏រឹតបន្តឹងដៃអោបចង្កេះតូចនោះមិនលែងក្រឡេកមើលម៉ោងក្នុងទូសព្ទ ១០កន្លះទៅហើយក៏និយាយថា
"ចូលចិត្តធ្វើឬកពារគួរអោយស្រលាញ់បែបនេះអ្នកណាទៅទប់ចិត្តជាប់បានទៅ! សម្រាកចុះ..."
To be continued!