တစ်ဦးတည်းသောသတို့သမီး[comple...

By Juno804

71.5K 1.2K 6

လူကြီးချင်းသဘောတူတာကအမြွှာညီအစ်မထဲကအကြီးမနဲ့ပေမယ့် အငယ်မလေးကိုမြင်မြင်ချင်းချစ်မိပြီးအရယူလိုက်တဲ့ကိုကြီး More

Part.1
Part.2
Part.3
Part.4
Part.6
Part.7
Part.8
Part.9
Part.10
Part.11
Part.12
Part.13
Part.14
Part.15
Part.16
Final Part

Part.5

4.3K 77 0
By Juno804

Unicode

မှိုင်းနဲ့ဖွဲ့တို့ရှိနေတဲ့အိမ်ထဲသို့တေးအပါအဝင်နှစ်ဖက်မိဘတွေပါရောက်လာကြလေ၏။

အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့သူ့သားရဲ့တပည့်ကျော်နှစ်ကောင်ကဧည့်ခန်းထဲမှာဝင်ထိုင်နေတာကြောင့်ဒေါ်ခင်သက်ထားသူတို့ဆီသွားကာနားရွက်ကိုဆွဲလိမ်၍

''မြှောက်ထိုးပင့်ကော်နှစ်ကောင် ကိုယ့်ဆရာကမဟုတ်တာလုပ်နေရင်တားမယ်မရှိဘူး''

''ဆရာကတားမရလို့ပါအန်တီရယ်''

''အခုသူဘယ်မလဲ''

''အပေါ်ထပ်မှာ ဒီမှာသော့''

ဒေါ်ခင်သက်ထား သော့ကိုယူ၍သူ့ယောကျ်ားနဲ့ဦးထွန်းမြင့်နိုင်ဘက်လှည့်ကာ

''ရှင်တို့နှစ်​ယောက်နေခဲ့လိုက် မသင့်တော်ဘူး''

ပြောပြီးသူမတို့မိန်းမသားသုံးယောက်ပဲအိမ်ပေါ်ကိုတက်လာခဲ့လိုက်၏။

မှိုင်းတစ်ယောက်သူ့အားရှောင်တိမ်းနေသောဖွဲ့အားအတင်းလိုက်နမ်းနေစဥ်အခန်းရှေ့ကတံခါးဖွင့်သံကြောင့်ခေါင်းထောင်ကြည့်ကာ

''မင်းတို့ကိုဘယ်သူက''

သူ့စကားမဆုံးခင်အခန်းတံခါးပွင့်သွားပြီးသူ့အမေကအပါအဝင်တေးဖွဲ့သီနဲ့ဒေါ်ဝေဝေဦးပါအခန်းထဲဝင်ချလာလေ၏။

''မေမေ တေး''

ဖွဲ့ကိုကြီးကိုတွန်းဖယ်ပြီးကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ

''တေး ငါ ငါပြောတာအရင်နားထောင်ဦးနော် အခုကိစ္စကငါ့ဆန္ဒမပါဘူးနော်တေး''

တေး ဖွဲ့ရဲ့စကားတွေကိုဂရုမစိုက်ပဲမှိုင်းရဲ့အင်္ကျီအားကပိုကရိုဝတ်ထားသောဖွဲ့ကိုကြည့်ကာမျက်နှာတွေရောနားတွေပါနီရဲလာရ၏။
ပြီးတော့ဖွဲ့လည်တိုင်ပေါ်ကmarkingရာ။

''ကဲဟယ်''

''ဖြန်း''

''သမီး!''

တေးရဲ့လက်ဝါးကဖွဲ့ပါးပေါ်သို့အရှိန်အပြင်းဆုံးကျရောက်သွားတာကြောင့်ဖွဲ့ကုတင်ပေါ်ပြန်လဲကျသွားရသည်။

ဒါကိုမြင်လိုက်ရတဲ့မှိုင်းတစ်ယောက်ဒေါသငယ်ထိပ်ဆောင့်တက်သွားရကာတေးဖွဲ့သီအားလက်ပြန်ရို.က်ဖို့ရွယ်လိုက်စဥ်သူ့အမေကသူ့အားဆွဲထားသလိုဒေါ်ဝေဝေဦးကလည်းတေးရှေ့ကာလိုက်၍တေးကံကောင်းသွားရလေသည်။

''မလုပ်ပါနဲ့သားရယ်''

''ဒီမိန်းမလူပါးဝတာမေမေမမြင်ဘူးလား မင်းကဘာအခွင့်အရေးရှိလို့ငါ့ကလေးငယ်ကိုလက်ပါရတာလဲ!''

''ကျွန်မသ.တ်ပစ်လို့တောင်ရတယ်နားလည်လား ရှင်တို့ကြောင့်ကျွန်မအရှက်ကွဲရတာ''

''မင်းအပြစ်နဲ့မင်းပဲ မင်းကိုအစကတည်းကငြင်းခိုင်းပြီးသား မင်းဘာလို့လက်ခံလဲ ငါဆိုတဲ့ကောင်ကဘယ်သူထိန်းချုပ်တာမှမခံဘူးမှတ်ထား ငယ်ငယ်ကတည်းကငါလုပ်ချင်တာလုပ်ပြီးငါရချင်တာကိုရအောင်ယူတဲ့သူ ငါလိုချင်တာဖွဲ့မို့လို့ငါရအောင်ယူလိုက်တာ''

ဒေါ်ခင်သက်ထားကြားထဲကစိတ်ညစ်သွားရသည်။သူမသားအကြောင်းသိပေမယ့်ခုလောက်ထိလုပ်မယ်မထင်မိ။

တေးကလည်းဒေါသထွက်လွန်းလို့စကားတောင်မပြောနိုင်တော့။

မှိုင်း ဖွဲ့ပုခုံးလေးကိုဖက်ပြီးသူမပါးကလက်ဝါးရာကိုကြည့်ကာတေးကိုဒေါသတကြီးပြန်ကြည့်၍

''အခုတစ်ခါတည်းပြောလိုက်မယ် ဖွဲ့ကငါ့ဇနီးအရာမြောက်သွားပြီ သူကမင်းတို့နဲ့ဆိုင်ပဲဆိုင်တာ မပိုင်တော့ဘူး အခုသူ့ကိုပိုင်တဲ့သူကငါပဲ ငါ့အပိုင်ကိုလာထိဖို့မပြောနဲ့ မျက်စောင်းနဲ့တောင်မထိုးမိစေနဲ့ မဟုတ်လို့ကတော့မိန်းကလေးတွေဘာတွေနားမလည်ဘူး ခုနက​တောင်မင်းကံကောင်းသွားလို့''

သူမအားရန်စွယ်ငေါငေါပြောဆိုပြီးဖွဲ့အားရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်လိုက်သောမှိုင်းကိုကြည့်ကာတေးတစ်ယောက်မျက်ရ​ည်များကျလာရ၏။
ဝမ်းနည်းလွန်းလို့တော့မဟုတ်။ဒေါသထွက်လို့။

''တောက်!''

အခန်းထဲကချာခနဲလှည့်ထွက်သွားသောတေးကိုကြည့်ပြီးဖွဲ့မျက်ရည်တွေအဆက်မပြတ်ကျလာရသည်။
ငယ်ငယ်ကတည်းကလိုချင်တာမှန်သမျှရခဲ့တဲ့သူ။
ဖွဲ့ထက်ပိုပြီးအခွင့်ထူးခံဘဝနဲ့နေခဲ့ရပြီးအရာရာမှာဦးစားပေးခံခဲ့ရသူ။
အရုပ်တွေမုန့်တွေဆိုရင်တောင်သူမကြိုက်တာကိုမှရခဲ့ရတဲ့ဖွဲ့က အခုသူသိပ်လိုချင်ပါတယ်ဆိုတဲ့မှိုင်းအားလုယူသလိုဖြစ်သွား၍ရူးမတက်ခံပြင်းနေတော့မှာ။
ဖွဲ့ကိုလည်း​ေ.သလောက်အောင်နာကျည်းနေတော့မှာ။

🍏🍏🍏

စေ့စပ်ပွဲကိစ္စကြောင့်သူတို့မင်္ဂလာပွဲကိုလည်းအကြီးအကျယ်တွေလုပ်မနေတော့ပဲရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးကာမင်္ဂလာဆွမ်းပဲကပ်လိုက်၏။

မဟုတ်ရင်အစ်မနဲ့စေ့စပ်ပွဲပျက်သွားတာကိုညီမနဲ့တစ်ခမ်းတနားလက်ထပ်တယ်ဆိုပြီးလူတွေမေးငေါ့ကြဦးမှာ။
အခုတောင်မှအစ်မနဲ့စေ့စပ်ပွဲမှာညီမကိုကားတင်ပြေးတယ်ဆိုပြီးလူတကာအတင်းပြောတာခံနေရတာမဟုတ်လား။

သူတို့သားဇွတ်တရွတ်ဆန်တာသိပေမယ့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုကားတင်ပြေးကာအတင်းအဓမ္မအနိုင်ကျင့်မယ်မထင်ထားမိတာသူတို့မိဘတွေရဲ့လိုအပ်ချက်။

သားကလက်မခံဘူးပြောနေတဲ့ကြားကဇွတ်တိုးမိတာသူတို့အမှား။
ပြောရရင်သူတို့မိဘတွေရဲ့အမှားချည်း။

အခုတော့တစ်ရှက်ကနှစ်ရှက်ဖြစ်ကာတေးလည်းအရှက်ကွဲရပြီ။
ဖွဲ့ကိုလည်းလူတွေမကောင်းပြောတာခံရပြီ။

မှိုင်းအင်္ကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်ရင်းမှသူနဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာရပ်နေသောဖွဲ့ကိုလှမ်းကြည့်ပြီး

''အဝတ်အစားမလဲဘူးလား''

''ကိုကြီးသွားမှလဲမယ်''

မှိုင်းမချိုမချဥ်ရုပ်နဲ့သူမနားကပ်လာတော့ဖွဲ့ကနောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆုတ်သွားရင်း

''ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ''

''ကိုကြီးရှိတော့ဘာဖြစ်လို့လဲကလေးငယ်''

သူ့ကိုယ်သူ'ကိုကြီး'လို့သုံးနှုန်းလိုက်သောသူ့အားဖွဲ့ကငေးစိုက်ကြည့်နေတုန်းသူဖွဲ့အားခါးကနေဆွဲဖက်လိုက်ပြီးမေးဖျားကနေမော့စေကာ

''မဟုတ်လည်းကိုယ်မြင်ဖူးပြီးသားပဲလေ ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲ''

သူ့စကားကြောင့်ဖွဲ့မျက်နှာလေးကနီရဲသွားပြီးသူ့အားတွန်းလွှတ်ကာ

''တော်တော်အရှက်မရှိဘူး''

''ဘာလို့ရှက်ရမှာလဲ ကိုကြီးတို့ကလင်မယားတွေဖြစ်နေပြီလေ''

''ဘယ်သူကကိုကြီးကိုဖွဲ့ယောကျ်ားလို့သတ်မှတ်နေလို့လဲ''

''ကိုယ့်ဘာသာရောပတ်ဝန်းကျင်ကရောသတ်မှတ်ထားတာလေကလေးငယ်ရဲ့''

ဖွဲ့သူ့အားမျက်စောင်းလေးထိုးကာ

''မတရားအနိုင်ကျင့်ထားပြီး''

ပြောလိုက်တာကခပ်တိုးတိုးပေမယ့်ကိုကြီးကကြားဖြစ်အောင်ကြားကာကုတင်ဆီလျှောက်သွားပြီးဝင်ထိုင်၍

''အဲ့ကိစ္စလည်းပြောရဦးမယ် ကိုကြီးနဲ့ကလေးငယ်ကဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးနော်''

''အမ်''

မှိုင်းကခြေထောက်တွေကိုချိတ်ကာလက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်​​ပြန်ထောက်၍

''ဒီအတိုင်းအဝတ်အစားတွေလဲပေးလိုက်ရုံပဲ''

ဖွဲ့မျက်နှာလေးကနဂိုကထက်ပိုပြီးအရောင်တလက်လက်ဖြစ်သွားကာသူ့ဘေးအပြေးအလွှားလာထိုင်ပြီး

''ကိုကြီးတစ်ကယ်ပြောနေတာလား ဖွဲ့တို့ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးလား''

''အင်း''

''ဒါကိုကိုကြီးဘာလို့လိမ်ပြောရတာလဲ''

''အဲလိုပြောလိုက်လို့အခုကိုယ်တို့လက်ထပ်လိုက်ရပြီလေ အဲတုန်းကဘာမှမဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ဒီညကတော့...''

ပြောရင်းကိုကြီးကသူမနားတိုးကပ်လာ၍ဖွဲ့ထပြေးဖို့လုပ်တော့ကိုကြီးကသူမလက်ကိုဆွဲထားပြီးလူကိုသိုင်းဖက်ကာ

''ဘယ်ပြေးမလို့လဲ''

''ရေသွားချိုးမလို့ လွှတ်''

''မလွှတ်ချင်ဘူး အကြာကြီးဖက်ထားချင်တာ''

ပြောပြီးကိုကြီးကသူမပါးအားအတင်းဖိကပ်နမ်းပြီး

''မွှေးလိုက်တာ အိစက်နေတာပဲ''

''ကိုကြီးနော် လွှတ်လို့ပြောနေတယ် ဖွဲ့စိတ်ဆိုးလာပြီ''

သူမထိုသို့ပြောတော့မှကိုကြီးကသူမကိုလွှတ်ပေး၏။
သူလွှတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ဖွဲ့လည်းရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်ခဲ့လိုက်တော့သည်။

အခန်းထဲရောက်​တာနဲ့ဖွဲ့ ကိုကြီးနမ်းလိုက်တဲ့သူမပါးအားလက်နဲ့အသာသုတ်ရင်း

''မုန်းစရာကြီး ကြည့်လို့ကိုမရဘူး''

သူမစိတ်ထဲမှာလည်းဒီညကိုဘာမှဖြစ်မလာဖို့အကြံဉာဏ်တွေထုတ်နေလျက်ပင်။

🍏🍏🍏

ညရောက်တော့မှိုင်းအခန်းထဲဝင်လာချိန်တွင်ဖွဲ့ကသူမတစ်ကိုယ်လုံးကိုဂွမ်းစောင်အထူကြီးနဲ့ထွေးပတ်ထားပြီးခေါင်းလေးပဲဖော်ထား၍သူမျက်မှောက်ကြုံ့ကြီးဖြင့်

''အဲဒါဘာလုပ်ထားတာလဲ နွေရာသီကြီးကိုစောင်ခြုံထားတာမပူဘူးလား''

''ဟင့်အင်း ဒါတောင်ချမ်းနေသေးတယ် ဗီရိုထဲမှာစောင်ကတစ်ထည်ပဲတွေ့လို့ မဟုတ်ရင်သုံးလေးထည်လောက်နဲ့တောင်ပတ်ထားချင်သေးတာ''

သူဖွဲ့ကိုကြည့်ပြီးရယ်ချင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရ၏။
ဉာဏ်များလိုက်ပုံကတော့။

''တစ်ကယ်မပူဘူးလား''

''အင်း''

''ပြီးရောလေ''

ပြောပြီးသူကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီးကျောအောက်မှာခေါင်းအုံးကိုခုကာမှီထိုင်ပြီးစားပွဲပေါ်ကစာအုပ်အားဆွဲယူလိုက်၏။
စိတ်ထဲမှာတော့ဖွဲ့ကိုကြည့်ကာတအားရယ်ချင်နေပါသည်။

ဖွဲ့တစ်ယောက်ကတော့ဒီလိုလုပ်ထား​ရုံနဲ့လုံခြုံပြီထင်နေ​ပုံပါပဲ။
သူကသူမအားသနားလို့ဘာမှမလုပ်ပဲအလျှော့ပေးထားတာ။

အချိန်နည်းနည်းကြာလာသည်နှင့်ကိုကြီးကမအိပ်သေးပဲစာပဲဆက်ဖတ်နေသလိုဖွဲ့လည်းမတရားသဖြင့်ပူအိုက်နေတာကြောင့်အိပ်လို့မပျော်။

ဒီလိုနွေခေါင်ခေါင်ကြီးမှာတစ်ကိုယ်လုံးစောင်နဲ့ပတ်ထားတဲ့သူမအဖြစ်ကတွေးကြည့်တာနဲ့ကို​ေ.သချင်စော်နံမှာပင်။

''ဟို ကိုကြီး''

''အင်း''

''ဟိုဟာ အဲလ်ကွန်းလေးထပ်တင်ပေးပါလား''

မှိုင်းသူမမမြင်အောင်ခိုးပြုံးလိုက်ပြီး

''အဲလ်ကွန်းထပ်တင်လည်းကလေးငယ်မျက်နှာပဲကွက်အေးနေမှာပေါ့''

ဖွဲ့မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာ

''ကိုကြီးကခုထိမအိပ်သေးဘူးလား''

''ခုပဲအိပ်တော့မလို့''

သူစာအုပ်ကိုစားပွဲပေါ်ပြန်တင်ပြီးခေါင်းအုံးကိုနေရာတကျပြန်ထားကာလှဲအိပ်လိုက်၏။

ဆယ်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့

''ကိုကြီး အိပ်ပြီလား''

မှိုင်းသူမကိုကျောပေးထားပြီးဘာမှပြန်မပြောပဲ​ပြုံးလိုက်မိပြန်သည်။

''ကိုကြီး တစ်ကယ်အိပ်ပြီလား''

ဖွဲ့သေချာအောင်အသံထပ်ပြုပြီးမှကိုယ်ကိုတစ်ပတ်လှည့်လိုက်ရာကုတင်ပေါ်ကပြုတ်ကျသွားရတော့၏။

''ဒုတ်''

''အာ့ ေ.သပါပြီ''

နောက်စေ့နဲ့ကြမ်းနဲ့ရိုက်မိပြီးသူမမူးနောက်သွားရကာကိုကြီးသည်လည်းထိုအသံ​ကြောင့်ထင်ပါရဲ့ ချက်ချင်းအိပ်ရာကနိုးလာပြီးကုတင်ပေါ်ကပြေးဆင်းလာ၍သူမကိုထူကာ

''ဘာဖြစ်သွားသေးလဲကလေးငယ် ဘယ်နားနာသွားသေးလဲ ကိုကြီးကို​ပြောစမ်း''

''အဟင့် အီးဟီး ခေါင်းကွဲသွားပြီထင်တယ်''

မှိုင်းသူမကိုကြည့်ကာမရယ်ပဲမနေနိုင်ဖြစ်ပြီး ရယ်လိုက်မိတော့ဖွဲ့ကသူ့အားငိုနေရင်းမှမျက်စောင်းထိုးကာ

''သူများနာတာကိုရယ်နေတယ် အကျင့်ကိုမကောင်းဘူး''

''မဟုတ်ပါဘူး ကလေးငယ်ကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့ကိုယ်ရယ်မိသွားတာပါ''

မှိုင်းသူမခေါင်းလေးကိုကိုင်ပြီး

''ဥုံဖွ ပျောက်စေ''

ပြောပြီးသူဖွဲ့ကိုယ်ပေါ်ကစောင်အားဖယ်ပေးလိုက်ပြီးသူမကိုမတ်တပ်ထရပ်စေလိုက်၏။

''အရမ်းနာသွားလားကလေးငယ် ကိုကြီးကြည့်စမ်းဦးမယ် ပြ''

သူဖွဲ့နောက်စေ့ကိုသေချာပြူးပြဲကြည့်ပြီး

''ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ခေါင်းမူးနေသေးလား''

''ဟင့်အင်း မမူးပါဘူး သိပ်မနာတော့ဘူး''

''သေချာလား ဆရာဝန်နဲ့ပြသင့်ရင်ပြရအောင်''

''ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဆို အသေးအဖွဲလေးရယ်''

''ဟုတ်ပါပြီ ကဲလာ အိပ်တော့''

''ဟို ကိုကြီး ဟိုဟာလေ''

သူမ ပြောချင်တဲ့စကားကိုသူသိ၍ပြုံးရုံသာပြုံးပြီးသူမအားအိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်စေကာသူလည်းသူမဘေးဝင်လှဲလိုက်၏။
ပြီးတာနဲ့သူမခေါင်းအောက်မှာသူ့လက်မောင်းကိုခုပြီးသူမအားရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်ကာ

''ဒီလောက်တော့ရတယ်မလား''

သူ့အားမျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့မော့ကြည့်နေသောဖွဲ့ရဲ့ပါးလေးကိုသူငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး

''အိပ်တော့''

ခုလိုမင်္ဂလာဦးညမှာကိုယ့်ဇနီးကိုဘာမှမလုပ်တာသူပဲရှိမည်ထင်သည်။

🍏🍏🍏

Zawgyi

မႈိင္းနဲ႔ဖြဲ႕တို႔ရွိေနတဲ့အိမ္ထဲသို႔ေတးအပါအဝင္ႏွစ္ဖက္မိဘေတြပါေရာက္လာၾကေလ၏။

အိမ္ထဲေရာက္တာနဲ႔သူ႔သားရဲ႕တပည့္ေက်ာ္ႏွစ္ေကာင္ကဧည့္ခန္းထဲမွာဝင္ထိုင္ေနတာေၾကာင့္ေဒၚခင္သက္ထားသူတို႔ဆီသြားကာနား႐ြက္ကိုဆြဲလိမ္၍

''ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ႏွစ္ေကာင္ ကိုယ့္ဆရာကမဟုတ္တာလုပ္ေနရင္တားမယ္မရွိဘူး''

''ဆရာကတားမရလို႔ပါအန္တီရယ္''

''အခုသူဘယ္မလဲ''

''အေပၚထပ္မွာ ဒီမွာေသာ့''

ေဒၚခင္သက္ထား ေသာ့ကိုယူ၍သူ႔ေယာက်္ားနဲ႔ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္ဘက္လွည့္ကာ

''ရွင္တို႔ႏွစ္​ေယာက္ေနခဲ့လိုက္ မသင့္ေတာ္ဘူး''

ေျပာၿပီးသူမတို႔မိန္းမသားသုံးေယာက္ပဲအိမ္ေပၚကိုတက္လာခဲ့လိုက္၏။

မႈိင္းတစ္ေယာက္သူ႔အားေရွာင္တိမ္းေနေသာဖြဲ႕အားအတင္းလိုက္နမ္းေနစဥ္အခန္းေရွ႕ကတံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ကာ

''မင္းတို႔ကိုဘယ္သူက''

သူ႔စကားမဆုံးခင္အခန္းတံခါးပြင့္သြားၿပီးသူ႔အေမကအပါအဝင္ေတးဖြဲ႕သီနဲ႔ေဒၚေဝေဝဦးပါအခန္းထဲဝင္ခ်လာေလ၏။

''ေမေမ ေတး''

ဖြဲ႕ကိုႀကီးကိုတြန္းဖယ္ၿပီးကုတင္ေပၚကဆင္းကာ

''ေတး ငါ ငါေျပာတာအရင္နားေထာင္ဦးေနာ္ အခုကိစၥကငါ့ဆႏၵမပါဘူးေနာ္ေတး''

ေတး ဖြဲ႕ရဲ႕စကားေတြကိုဂ႐ုမစိုက္ပဲမႈိင္းရဲ႕အက်ႌအားကပိုက႐ိုဝတ္ထားေသာဖြဲ႕ကိုၾကည့္ကာမ်က္ႏွာေတြေရာနားေတြပါနီရဲလာရ၏။
ၿပီးေတာ့ဖြဲ႕လည္တိုင္ေပၚကmarkingရာ။

''ကဲဟယ္''

''ျဖန္း''

''သမီး!''

ေတးရဲ႕လက္ဝါးကဖြဲ႕ပါးေပၚသို႔အရွိန္အျပင္းဆုံးက်ေရာက္သြားတာေၾကာင့္ဖြဲ႕ကုတင္ေပၚျပန္လဲက်သြားရသည္။

ဒါကိုျမင္လိုက္ရတဲ့မႈိင္းတစ္ေယာက္ေဒါသငယ္ထိပ္ေဆာင့္တက္သြားရကာေတးဖြဲ႕သီအားလက္ျပန္႐ို.က္ဖို႔႐ြယ္လိုက္စဥ္သူ႔အေမကသူ႔အားဆြဲထားသလိုေဒၚေဝေဝဦးကလည္းေတးေရွ႕ကာလိုက္၍ေတးကံေကာင္းသြားရေလသည္။

''မလုပ္ပါနဲ႔သားရယ္''

''ဒီမိန္းမလူပါးဝတာေမေမမျမင္ဘူးလား မင္းကဘာအခြင့္အေရးရွိလို႔ငါ့ကေလးငယ္ကိုလက္ပါရတာလဲ!''

''ကြၽန္မသ.တ္ပစ္လို႔ေတာင္ရတယ္နားလည္လား ရွင္တို႔ေၾကာင့္ကြၽန္မအရွက္ကြဲရတာ''

''မင္းအျပစ္နဲ႔မင္းပဲ မင္းကိုအစကတည္းကျငင္းခိုင္းၿပီးသား မင္းဘာလို႔လက္ခံလဲ ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကဘယ္သူထိန္းခ်ဳပ္တာမွမခံဘူးမွတ္ထား ငယ္ငယ္ကတည္းကငါလုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီးငါရခ်င္တာကိုရေအာင္ယူတဲ့သူ ငါလိုခ်င္တာဖြဲ႕မို႔လို႔ငါရေအာင္ယူလိုက္တာ''

ေဒၚခင္သက္ထားၾကားထဲကစိတ္ညစ္သြားရသည္။သူမသားအေၾကာင္းသိေပမယ့္ခုေလာက္ထိလုပ္မယ္မထင္မိ။

ေတးကလည္းေဒါသထြက္လြန္းလို႔စကားေတာင္မေျပာႏိုင္ေတာ့။

မႈိင္း ဖြဲ႕ပုခုံးေလးကိုဖက္ၿပီးသူမပါးကလက္ဝါးရာကိုၾကည့္ကာေတးကိုေဒါသတႀကီးျပန္ၾကည့္၍

''အခုတစ္ခါတည္းေျပာလိုက္မယ္ ဖြဲ႕ကငါ့ဇနီးအရာေျမာက္သြားၿပီ သူကမင္းတို႔နဲ႔ဆိုင္ပဲဆိုင္တာ မပိုင္ေတာ့ဘူး အခုသူ႔ကိုပိုင္တဲ့သူကငါပဲ ငါ့အပိုင္ကိုလာထိဖို႔မေျပာနဲ႔ မ်က္ေစာင္းနဲ႔ေတာင္မထိုးမိေစနဲ႔ မဟုတ္လို႔ကေတာ့မိန္းကေလးေတြဘာေတြနားမလည္ဘူး ခုနက​ေတာင္မင္းကံေကာင္းသြားလို႔''

သူမအားရန္စြယ္ေငါေငါေျပာဆိုၿပီးဖြဲ႕အားရင္ခြင္ထဲဆြဲဖက္လိုက္ေသာမႈိင္းကိုၾကည့္ကာေတးတစ္ေယာက္မ်က္ရ​ည္မ်ားက်လာရ၏။
ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ေတာ့မဟုတ္။ေဒါသထြက္လို႔။

''ေတာက္!''

အခန္းထဲကခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားေသာေတးကိုၾကည့္ၿပီးဖြဲ႕မ်က္ရည္ေတြအဆက္မျပတ္က်လာရသည္။
ငယ္ငယ္ကတည္းကလိုခ်င္တာမွန္သမွ်ရခဲ့တဲ့သူ။
ဖြဲ႕ထက္ပိုၿပီးအခြင့္ထူးခံဘဝနဲ႔ေနခဲ့ရၿပီးအရာရာမွာဦးစားေပးခံခဲ့ရသူ။
အ႐ုပ္ေတြမုန္႔ေတြဆိုရင္ေတာင္သူမႀကိဳက္တာကိုမွရခဲ့ရတဲ့ဖြဲ႕က အခုသူသိပ္လိုခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့မႈိင္းအားလုယူသလိုျဖစ္သြား၍႐ူးမတက္ခံျပင္းေနေတာ့မွာ။
ဖြဲ႕ကိုလည္း​ေ.သေလာက္ေအာင္နာက်ည္းေနေတာ့မွာ။

🍏🍏🍏

ေစ့စပ္ပြဲကိစၥေၾကာင့္သူတို႔မဂၤလာပြဲကိုလည္းအႀကီးအက်ယ္ေတြလုပ္မေနေတာ့ပဲ႐ုံးတက္လက္မွတ္ထိုးကာမဂၤလာဆြမ္းပဲကပ္လိုက္၏။

မဟုတ္ရင္အစ္မနဲ႔ေစ့စပ္ပြဲပ်က္သြားတာကိုညီမနဲ႔တစ္ခမ္းတနားလက္ထပ္တယ္ဆိုၿပီးလူေတြေမးေငါ့ၾကဦးမွာ။
အခုေတာင္မွအစ္မနဲ႔ေစ့စပ္ပြဲမွာညီမကိုကားတင္ေျပးတယ္ဆိုၿပီးလူတကာအတင္းေျပာတာခံေနရတာမဟုတ္လား။

သူတို႔သားဇြတ္တ႐ြတ္ဆန္တာသိေပမယ့္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုကားတင္ေျပးကာအတင္းအဓမၼအႏိုင္က်င့္မယ္မထင္ထားမိတာသူတို႔မိဘေတြရဲ႕လိုအပ္ခ်က္။

သားကလက္မခံဘူးေျပာေနတဲ့ၾကားကဇြတ္တိုးမိတာသူတို႔အမွား။
ေျပာရရင္သူတို႔မိဘေတြရဲ႕အမွားခ်ည္း။

အခုေတာ့တစ္ရွက္ကႏွစ္ရွက္ျဖစ္ကာေတးလည္းအရွက္ကြဲရၿပီ။
ဖြဲ႕ကိုလည္းလူေတြမေကာင္းေျပာတာခံရၿပီ။

မႈိင္းအက်ႌၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္ရင္းမွသူနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာရပ္ေနေသာဖြဲ႕ကိုလွမ္းၾကည့္ၿပီး

''အဝတ္အစားမလဲဘူးလား''

''ကိုႀကီးသြားမွလဲမယ္''

မႈိင္းမခ်ိဳမခ်ဥ္႐ုပ္နဲ႔သူမနားကပ္လာေတာ့ဖြဲ႕ကေနာက္ကိုတျဖည္းျဖည္းဆုတ္သြားရင္း

''ဘာ ဘာလုပ္မလို႔လဲ''

''ကိုႀကီးရွိေတာ့ဘာျဖစ္လို႔လဲကေလးငယ္''

သူ႔ကိုယ္သူ'ကိုႀကီး'လို႔သုံးႏႈန္းလိုက္ေသာသူ႔အားဖြဲ႕ကေငးစိုက္ၾကည့္ေနတုန္းသူဖြဲ႕အားခါးကေနဆြဲဖက္လိုက္ၿပီးေမးဖ်ားကေနေမာ့ေစကာ

''မဟုတ္လည္းကိုယ္ျမင္ဖူးၿပီးသားပဲေလ ဘာရွက္စရာရွိလို႔လဲ''

သူ႔စကားေၾကာင့္ဖြဲ႕မ်က္ႏွာေလးကနီရဲသြားၿပီးသူ႔အားတြန္းလႊတ္ကာ

''ေတာ္ေတာ္အရွက္မရွိဘူး''

''ဘာလို႔ရွက္ရမွာလဲ ကိုႀကီးတို႔ကလင္မယားေတြျဖစ္ေနၿပီေလ''

''ဘယ္သူကကိုႀကီးကိုဖြဲ႕ေယာက်္ားလို႔သတ္မွတ္ေနလို႔လဲ''

''ကိုယ့္ဘာသာေရာပတ္ဝန္းက်င္ကေရာသတ္မွတ္ထားတာေလကေလးငယ္ရဲ႕''

ဖြဲ႕သူ႔အားမ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ

''မတရားအႏိုင္က်င့္ထားၿပီး''

ေျပာလိုက္တာကခပ္တိုးတိုးေပမယ့္ကိုႀကီးကၾကားျဖစ္ေအာင္ၾကားကာကုတင္ဆီေလွ်ာက္သြားၿပီးဝင္ထိုင္၍

''အဲ့ကိစၥလည္းေျပာရဦးမယ္ ကိုႀကီးနဲ႔ကေလးငယ္ကဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးေနာ္''

''အမ္''

မႈိင္းကေျခေထာက္ေတြကိုခ်ိတ္ကာလက္ႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္​​ျပန္ေထာက္၍

''ဒီအတိုင္းအဝတ္အစားေတြလဲေပးလိုက္႐ုံပဲ''

ဖြဲ႕မ်က္ႏွာေလးကနဂိုကထက္ပိုၿပီးအေရာင္တလက္လက္ျဖစ္သြားကာသူ႔ေဘးအေျပးအလႊားလာထိုင္ၿပီး

''ကိုႀကီးတစ္ကယ္ေျပာေနတာလား ဖြဲ႕တို႔ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးလား''

''အင္း''

''ဒါကိုကိုႀကီးဘာလို႔လိမ္ေျပာရတာလဲ''

''အဲလိုေျပာလိုက္လို႔အခုကိုယ္တို႔လက္ထပ္လိုက္ရၿပီေလ အဲတုန္းကဘာမွမျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီညကေတာ့...''

ေျပာရင္းကိုႀကီးကသူမနားတိုးကပ္လာ၍ဖြဲ႕ထေျပးဖို႔လုပ္ေတာ့ကိုႀကီးကသူမလက္ကိုဆြဲထားၿပီးလူကိုသိုင္းဖက္ကာ

''ဘယ္ေျပးမလို႔လဲ''

''ေရသြားခ်ိဳးမလို႔ လႊတ္''

''မလႊတ္ခ်င္ဘူး အၾကာႀကီးဖက္ထားခ်င္တာ''

ေျပာၿပီးကိုႀကီးကသူမပါးအားအတင္းဖိကပ္နမ္းၿပီး

''ေမႊးလိုက္တာ အိစက္ေနတာပဲ''

''ကိုႀကီးေနာ္ လႊတ္လို႔ေျပာေနတယ္ ဖြဲ႕စိတ္ဆိုးလာၿပီ''

သူမထိုသို႔ေျပာေတာ့မွကိုႀကီးကသူမကိုလႊတ္ေပး၏။
သူလႊတ္ေပးလိုက္တာနဲ႔ဖြဲ႕လည္းေရခ်ိဳးခန္းထဲေျပးဝင္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။

အခန္းထဲေရာက္​တာနဲ႔ဖြဲ႕ ကိုႀကီးနမ္းလိုက္တဲ့သူမပါးအားလက္နဲ႔အသာသုတ္ရင္း

''မုန္းစရာႀကီး ၾကည့္လို႔ကိုမရဘူး''

သူမစိတ္ထဲမွာလည္းဒီညကိုဘာမွျဖစ္မလာဖို႔အႀကံဉာဏ္ေတြထုတ္ေနလ်က္ပင္။

🍏🍏🍏

ညေရာက္ေတာ့မႈိင္းအခန္းထဲဝင္လာခ်ိန္တြင္ဖြဲ႕ကသူမတစ္ကိုယ္လုံးကိုဂြမ္းေစာင္အထူႀကီးနဲ႔ေထြးပတ္ထားၿပီးေခါင္းေလးပဲေဖာ္ထား၍သူမ်က္ေမွာက္ႀကဳံ႕ႀကီးျဖင့္

''အဲဒါဘာလုပ္ထားတာလဲ ေႏြရာသီႀကီးကိုေစာင္ၿခဳံထားတာမပူဘူးလား''

''ဟင့္အင္း ဒါေတာင္ခ်မ္းေနေသးတယ္ ဗီ႐ိုထဲမွာေစာင္ကတစ္ထည္ပဲေတြ႕လို႔ မဟုတ္ရင္သုံးေလးထည္ေလာက္နဲ႔ေတာင္ပတ္ထားခ်င္ေသးတာ''

သူဖြဲ႕ကိုၾကည့္ၿပီးရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရ၏။
ဉာဏ္မ်ားလိုက္ပုံကေတာ့။

''တစ္ကယ္မပူဘူးလား''

''အင္း''

''ၿပီးေရာေလ''

ေျပာၿပီးသူကုတင္ေပၚတက္လိုက္ၿပီးေက်ာေအာက္မွာေခါင္းအုံးကိုခုကာမွီထိုင္ၿပီးစားပြဲေပၚကစာအုပ္အားဆြဲယူလိုက္၏။
စိတ္ထဲမွာေတာ့ဖြဲ႕ကိုၾကည့္ကာတအားရယ္ခ်င္ေနပါသည္။

ဖြဲ႕တစ္ေယာက္ကေတာ့ဒီလိုလုပ္ထား​႐ုံနဲ႔လုံၿခဳံၿပီထင္ေန​ပုံပါပဲ။
သူကသူမအားသနားလို႔ဘာမွမလုပ္ပဲအေလွ်ာ့ေပးထားတာ။

အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာလာသည္ႏွင့္ကိုႀကီးကမအိပ္ေသးပဲစာပဲဆက္ဖတ္ေနသလိုဖြဲ႕လည္းမတရားသျဖင့္ပူအိုက္ေနတာေၾကာင့္အိပ္လို႔မေပ်ာ္။

ဒီလိုေႏြေခါင္ေခါင္ႀကီးမွာတစ္ကိုယ္လုံးေစာင္နဲ႔ပတ္ထားတဲ့သူမအျဖစ္ကေတြးၾကည့္တာနဲ႔ကို​ေ.သခ်င္ေစာ္နံမွာပင္။

''ဟို ကိုႀကီး''

''အင္း''

''ဟိုဟာ အဲလ္ကြန္းေလးထပ္တင္ေပးပါလား''

မႈိင္းသူမမျမင္ေအာင္ခိုးၿပဳံးလိုက္ၿပီး

''အဲလ္ကြန္းထပ္တင္လည္းကေလးငယ္မ်က္ႏွာပဲကြက္ေအးေနမွာေပါ့''

ဖြဲ႕မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ကာ

''ကိုႀကီးကခုထိမအိပ္ေသးဘူးလား''

''ခုပဲအိပ္ေတာ့မလို႔''

သူစာအုပ္ကိုစားပြဲေပၚျပန္တင္ၿပီးေခါင္းအုံးကိုေနရာတက်ျပန္ထားကာလွဲအိပ္လိုက္၏။

ဆယ္ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့

''ကိုႀကီး အိပ္ၿပီလား''

မႈိင္းသူမကိုေက်ာေပးထားၿပီးဘာမွျပန္မေျပာပဲ​ၿပဳံးလိုက္မိျပန္သည္။

''ကိုႀကီး တစ္ကယ္အိပ္ၿပီလား''

ဖြဲ႕ေသခ်ာေအာင္အသံထပ္ျပဳၿပီးမွကိုယ္ကိုတစ္ပတ္လွည့္လိုက္ရာကုတင္ေပၚကျပဳတ္က်သြားရေတာ့၏။

''ဒုတ္''

''အာ့ ေ.သပါၿပီ''

ေနာက္ေစ့နဲ႔ၾကမ္းနဲ႔႐ိုက္မိၿပီးသူမမူးေနာက္သြားရကာကိုႀကီးသည္လည္းထိုအသံ​ေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕ ခ်က္ခ်င္းအိပ္ရာကႏိုးလာၿပီးကုတင္ေပၚကေျပးဆင္းလာ၍သူမကိုထူကာ

''ဘာျဖစ္သြားေသးလဲကေလးငယ္ ဘယ္နားနာသြားေသးလဲ ကိုႀကီးကို​ေျပာစမ္း''

''အဟင့္ အီးဟီး ေခါင္းကြဲသြားၿပီထင္တယ္''

မႈိင္းသူမကိုၾကည့္ကာမရယ္ပဲမေနႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ရယ္လိုက္မိေတာ့ဖြဲ႕ကသူ႔အားငိုေနရင္းမွမ်က္ေစာင္းထိုးကာ

''သူမ်ားနာတာကိုရယ္ေနတယ္ အက်င့္ကိုမေကာင္းဘူး''

''မဟုတ္ပါဘူး ကေလးငယ္ကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေတာ့ကိုယ္ရယ္မိသြားတာပါ''

မႈိင္းသူမေခါင္းေလးကိုကိုင္ၿပီး

''ဥဳံဖြ ေပ်ာက္ေစ''

ေျပာၿပီးသူဖြဲ႕ကိုယ္ေပၚကေစာင္အားဖယ္ေပးလိုက္ၿပီးသူမကိုမတ္တပ္ထရပ္ေစလိုက္၏။

''အရမ္းနာသြားလားကေလးငယ္ ကိုႀကီးၾကည့္စမ္းဦးမယ္ ျပ''

သူဖြဲ႕ေနာက္ေစ့ကိုေသခ်ာျပဴးၿပဲၾကည့္ၿပီး

''ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ေခါင္းမူးေနေသးလား''

''ဟင့္အင္း မမူးပါဘူး သိပ္မနာေတာ့ဘူး''

''ေသခ်ာလား ဆရာဝန္နဲ႔ျပသင့္ရင္ျပရေအာင္''

''ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆို အေသးအဖြဲေလးရယ္''

''ဟုတ္ပါၿပီ ကဲလာ အိပ္ေတာ့''

''ဟို ကိုႀကီး ဟိုဟာေလ''

သူမ ေျပာခ်င္တဲ့စကားကိုသူသိ၍ၿပဳံး႐ုံသာၿပဳံးၿပီးသူမအားအိပ္ရာေပၚလွဲအိပ္ေစကာသူလည္းသူမေဘးဝင္လွဲလိုက္၏။
ၿပီးတာနဲ႔သူမေခါင္းေအာက္မွာသူ႔လက္ေမာင္းကိုခုၿပီးသူမအားရင္ခြင္ထဲဆြဲဖက္ကာ

''ဒီေလာက္ေတာ့ရတယ္မလား''

သူ႔အားမ်က္လုံးဝိုင္းေလးနဲ႔ေမာ့ၾကည့္ေနေသာဖြဲ႕ရဲ႕ပါးေလးကိုသူငုံ႔နမ္းလိုက္ၿပီး

''အိပ္ေတာ့''

ခုလိုမဂၤလာဦးညမွာကိုယ့္ဇနီးကိုဘာမွမလုပ္တာသူပဲရွိမည္ထင္သည္။

🍏🍏🍏

Continue Reading

You'll Also Like

1.2M 65.9K 59
𝐒𝐜𝐞𝐧𝐭 𝐨𝐟 𝐋𝐨𝐯𝐞〢𝐁𝐲 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬 〈𝐛𝐨𝐨𝐤 1〉 𝑶𝒑𝒑𝒐𝒔𝒊𝒕𝒆𝒔 𝒂𝒓𝒆 𝒇𝒂𝒕𝒆𝒅 𝒕𝒐 𝒂𝒕𝒕𝒓𝒂𝒄𝒕 ✰|| 𝑺𝒕𝒆𝒍𝒍𝒂 𝑴�...
1.4M 34.4K 46
When young Diovanna is framed for something she didn't do and is sent off to a "boarding school" she feels abandoned and betrayed. But one thing was...
571K 46.9K 22
Indian Chronicles Book III My Husband, My Tyrant. When Peace Becomes Suffocation. Jahnvi Khanna has everything in her life, a supporting family, a hi...
687K 36.1K 30
𝐓𝐡𝐞 𝐔𝐧𝐞𝐱𝐩𝐞𝐜𝐭𝐞𝐝 𝐬𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬 ~ 𝐁𝐨𝐨𝐤 𝟐 Sara Zafar, once a vibrant, effervescent spirit, embarks on a new chapter of her life in New Y...