Naitikom ko ang bibig at sinubukan pang lumayo pero pinag-usap kami ng mga magulang namin. I don't wanna be rude in front of my Mom's friends so I tried to go with the flow.
I kept on looking at my cousin na tahimik lang sa gilid. I don't want him to get pissed or even have a negative feeling, kung pwede lang, I will drag him along with me and leave this place already. Pero kailangan kong irespeto ang pangalan ni Mommy, ayokong mag-cause ng trouble dahil lang sa isang tao.
Tatum also did his best to act like everything is fine between the three of us. Hindi ko nagawang tapunan siya ng tingin hanggang sa inaya ako ng parents ni Tatum na kumain, nababahala akong lumingon sa pinsan only to see he was already talking to someone else na matanda na rin, he then looked back and nod his head kaya lang ako sumama. Mom told him na sumunod bago kami pumunta sa isang table.
I kept silent as we sat there. Kung hindi lang ako kausapin ay hindi na talaga ako magsasalita, I don't want Eizer to think na I was entertaining Tatum.
"Is your hair naturally curly? I love it, it suit you so much." puri ng mama ni Tatum.
Ngumiti ako at sinabing pinakulot ko lang. Sa dami ng pumupuri sa'kin na bagay sa'kin ang kulot na buhok, naiisip ko na tuloy na pangit pala ang natural na buhok ko. Nakakasakit naman sa damdamin. Joke. Kahit ako, I honestly think I'm very pretty, straight or curly, at kahit pa ata kalbo ako.
"You should model." suggest ng Daddy ni Tatum.
"She used to." sumagot na si Mommy. "But she stop because she didn't like it."
"Really?" bakas ang panghihinayang sa boses ng mag-asawa "Sayang naman."
Ngumiti nalang ako ng pilit at hindi na sumagot. It doesn't matter anyway. They prepared a soup na okay naman sa panlasa ko kaya rito ko nalang nilibang ang sarili, sa pagkain. Our parents were talking kaya hindi na rin ako nag-abalang umimik pa.
I'm slowly getting the purpose kung bakit kami naririto. Mom wants us to explore the business world, sinasanay niya kaming iharap sa mga sikat at maimpluwensyang tao na sa iba't-ibang larangan. I can't help but to actually feel a bit intimidated, dahil sa lahat ng nakapalibot sa'kin ay halata namang hindi lang madadala sa biro-biro ang datingan nila.
Habang umiinom ay aksidenteng sumagi ang tingin ko kay Tatum na nakatitig pala sa'kin. Sa gulat ay muntik kong maibuga ang tubig, buti nalang napigilan ko, pero may kaunting lumbas sa ilong at bibig ko. Ang sakit!
Nabasa ako ng kaunti at mabilis kong kinapa sa bulsa ang panyo pero wala akong nakuha. Just then, inabutan ako ni Tatum ng tissue.
"I'm sorry." rinig kong mahinang sabi niya.
Napunasan ko ang kamay ngunit basa naman ang skirt ko. I excused myself to the bathroom instead, pero bago ako makaalis ay nagsalita si Mommy.
"The bathroom here is actually out of order. Lalabas ka kung gusto mo, is that okay?" tumango ako kahit hindi ko alam kung saang parte ba sa labas ang tinutukoy niya.
"Tate, samahan mo siya." utos ng Mommy niya.
"Oh no... it's okay po, I can manage." tanggi ko.
"No, baka kung ano pang mangyari o maligaw ka kung pupunta ka ng mag-isa. Tate knows where it is."
Wala akong nagawa kundi magpasama tuloy. Pinanatili kong malayo ang distansya ko kay Tatum lalo na't hindi ko na nakikita kung nasaan ang pinsan ko.
Nauna ako sakaniyang naglakad at hindi na nag-abalang kausapin pa siya. Hindi naman malayo, sadyang may pasikot-sikot lang na daanan. May mga kaedad at mas matanda lang din sa'min ng ilang taon ang nandito sa labas, some of them are just talking, some are also just smoking.
May ibang kakilala na bumati kay Tatum. Some even ask kung girlfriend niya ba ako kaya mas lumayo ako lalo sakaniya kaya nanatili lang siyang sa likod ko at nakasunod.
"Uhm... Elizabeth..." tawag niya. Pero hindi ako lumingon.
"Fourth were here. Dito ang daan." ulit niya.
Nakaramdam ako ng biglang inis at hindi naiwasang umirap. Kanina pa kasi, hindi nagsabi! Bumalik ako at diretso lang siyang nilagpasan.
Nang nasa pintuan na ako ay kinuha ko ang tirang tissue kanina at ginawang sapin sa doorknob bago ko iyon tuluyang hawakan at pihitin. Narinig ko ang pagsinghap niya at paglingon ko ay nakita kong kaunting nakaawang ang bibig niya habang nakakunot ang noo. Hindi ko siya pinansin at tuluyang isinara ang pinto.
Napabuntong hininga ako at mariing napapikit. Lumapit ako sa faucet at naghugas ng kamay, I checked myself on the mirror, kinuha ko ang lip gloss at nilagay sa labi ko. Dahil sa kaunting pink tint no'n ay parang mag-pumula lalo ang natural na kulay ng labi ko.
Binasa ko ulit ang kamay para gumana ang hand dryer, at doon ko pinatuyo ang nabasang parte ng skirt ko. It took me few minutes bago tuluyang natuyo 'yon, saka lang ako lumabas.
Naabutan ko si Tatum na nakasquat na. Nakatalikod siya sa'kin at paglapit ko ay may itim na pusa siyang hinahaplos na agad na kumaripas ng takbo pagkatikhim ko, nalipat rin ang tingin niya sa'kin.
He stood up at pinagpagan ang sarili. "Done?"
tumango ako "Thank you sa pagsama." tipid na sabi ko at nagsimula ulit na naglakad.
Pagbalik namin ay nasa table na si Thirdy. He asked me kung saan ako nanggaling bago lumipat ang tingin niya kay Tatum na nakasunod saakin.
Kinabahan ako dahil wala siyang reaksyon at sinabi. "It's not what you think." bulong ko sakaniya pagkaupo.
"I know." tipid na sagot niya.
Thirdy was calm the whole evening, kaya ako nagtaka. But since he's not making any fuss about so I just let it slide, for now, maghahanda nalang ako pag nagreklamo siya.
But surprisingly, he didn't. I kept on observing him the next few days, it's been three days since that night, pero wala talaga. Kahit salitang asshole ay hindi ko na narinig.
In those days, I realize something had change. It was strange pero parang bumalik ulit kami sa kapayapaan, did my cousin decided not to care about it anymore? Bati na kaya sila? Or did he realize na wala ng kwenta ang galit niya? or maybe he decided to just... stop?
I laid myself on my bed. Pagod sa gala naming magkakaibigan kanina, at bukas, papasok ulit. Ang bilis ng panahon, it was already February 11, hindi ko man lang na-enjoy sa sobrang bilis ng araw.
Valentines nanaman, busy na si Nero dahil magkakaroon kami ng three days celebration, naghahanda sila para ata sa booth. Sino kayang ide-date ko niyan? Dapat ata maghanap na ako para hindi na ako available pag February 14, para wala nang mag-aya sa'kin.
Since everyone was busy and I had that kind thought in mind, lumabas ako sa classroom at nagtungo sa HUMSS Department. Lahat ay nagulat ng nakita akong pakalat-kalat sa building nila, hindi naman kasi ako gaanong gumagala dito sa school.
Maraming tao sa hallway, marami ang bumati sa'kin at marami rin akong kakilala. Pagdating ko sa classroom nila Mino ay sumilip lang ako sa bintana at nakita si Rafa, ang isang 'to... ilang araw ko na ring hindi nakita. Saang lupalop kaya 'to galing?
"Psst!" kuha ko ng atensyon niya.
Kahit may babae siyang kausap na halatang masinsinan ay napalingon siya sa'kin. Pero imbes na siya ang lumabas ay naunahan siya ni Mino, pinigilan pa siya nito kaya bumalik nalang si Rafayel sa pagkakaupo.
Pinagcross nito ang braso sa dibdib at sumandal sa hamba ng pinto.
"Yes? Alam kong ako ang hanap mo so spill it." he smirked.
I made a face. Ang kapal ng lalaking 'to, ah? Si Rafa ang pinunta ko dahil marunong siyang kumilatis ng mga tao. Lumapit ako sakaniya pero hinahanap ng mata ko si Rafa.
"What?" tanong niya ng hindi ko siya pinansin. "Wala ka bang iuutos?
"I need Rafa." sabi ko at mataman siyang tinignan.
"But you'll be needing me anyway."
"Not now. Hindi mo ako matutulungan." inirapan ko siya, he block my view of Rafayel bago ako hinawakan sa balikat at dahan-dahang itinulak palayo sa classroom nila.
"Hey!" saway ko. Nasa gilid kami ng hallway, nakatayo ako sa pagitan niya at mga lockers.
"What is it?"
"Bawal 'yon sa'yo." sabi ko.
Pag sinabi ko sakaniya, wala rin namang kwenta dahil hindi naman siya nagrereto. Kapatid niya nga hindi niya mahanapan ng ide-date, ako pa kaya?
"Why is it bawal?" sumandal ulit siya sa pader, this time, nasa bulsa na niya ang kamay.
"Basta."
"It sounds illegal." nanliit ang mata niya.
Kukulitin niya lang naman ako kaya sasabihin ko na. "Magpapareto ako—"
"What the fuck? Man, you're not serious, right?"
Tinakpan ko ang bibig niya at halos ipagdikdikan siya sa pader. Sa lakas ng boses niya ay may ilang napalingon sa'min.
"Shut up!" Unti-unti ay itinaas niya ang dalawang kamay. "Ang oa mo. Can you stop that?"
"You're looking for a date?" ulit na tanong niya. Nanlalaki pa rin ang mga mata.
"For valentines lang." sagot ko at unti-unting sumandal sa lockers. Nasa harap ko naman siya at nakasandal din sa pader.
"Well... you can date me instead." ngumisi siya. "I'm also looking for a date, magkakasundo tayo."
"Ayoko nga!" mabilis na sagot ko. "Baka kung ano pang isipin nila, we're friends. It'll be so awkward."
"So? Kahit sino namang i-date mo, may masasabi sa'yo ang tao."
Na-imagine ko na agad na kaming dalawa ang magdi-date. Feel ko awkward. Lalo na't Valentines day, buti naman kung ibang araw 'yon, baka lahat ng makakakita sa'min sa araw na 'yon ay isiping kami na. It doesn't really matter, pero give chance to others, gusto ko iba naman kahit ngayon lang. Sawang-sawa na ako sakanila.
"Just ask me, I'm free."
"Libre ka?" pilosopong saad ko. "Help me find someone nalang. Sa friends mo, o kaya mga kakilala. It's not a request, that's an order."
"Can't. Wala akong ibang kaibigan."
"Marami kaya. Si Dustin... Dustin 'yon, right? Kakilala mo na swimmer." ngumisi ako ng maalala ang chinitong tropa nila sa varsity. Pogi rin, saksakan pa ng puti tapos matalino at mabait pa.
"Of all people... alikabok pa talaga sa pool ang napili mo?" hindi makapaniwalang saad niya.
"Ang sama mo!" pinandilatan ko siya.
"He has a girlfriend." inirapan niya ako.
"Oh? Really? Hindi ko alam... kailan pa? taga dito ba?"
Mahina siyang natawa bago umayos ng tayo. He put his hand on his pocket, "Now you know. It doesn't matter who is it and when, what matters is that... saakin ka lang mapupunta. Sa ayaw at gusto mo, sa'kin pa rin ang bagsak mo."
Nayabangan ako sa sinabi niya. Khaeel and his damn confidence,... he's always so full of himself. Bigwasan ko kaya 'to?
"Hindi ka sure. At teka nga,.. 'di ba slave kita? You don't have the right para pangunahan ako sa desisyon ko." sumimangot ako. Pero natawa lang siya.
"Hindi kita pinapangunahan. Hinihintay ko pa nga ang sagot mo. So ano... be my date?"
;
Midterm doneT_T How are you guys? it's been a while na rin. Hope you're all doing fine<3
Hello @tea-tea30 @MinhoWp @marybabe22, thank you so much for the follow and vote!^_^ also, hello again to my current readers! Enjoy reading, love you guys so muchieee<3