(Yazım yanlışları için kusura bakmayın.)
Gece yarısıydı, Hilal kısa süre önce yükselmişti. Niphredil, Imladris'in en yüksek yerinde duruyordu. Burası Gandalf, Elrond, Saruman ve Leydi Galadriel'in 60 yıl önce Thorin Meşekalkan ve şirketi hakkında danıştıkları girintiydi. O gecenin erken saatlerinde Gandalf'ı görmüş ve Saruman'ın ihanetini duymuştu ve bu onu çok endişelendiren bir şeydi.
O yerin kenarında, birkaç merdivenin başında bütün vadi ayaklarınızın altındaydı. Niphredil'in omzunda yaz gecesindeki açık gökyüzü renginde bir pelerin vardı. Bir ses duydu ve döndü. Piposunu temizlemekle meşgul olan Aragorn'un oraya geldiğini gördü. Başını kaldırdı ve Niphredil'i görür görmez durdu. "Leydim!" Dedi, eğildi ve ayrılmak üzere döndü.
"Barahir'in yüzüğü," dedi Niphredil yumuşak bir sesle. Aragorn durdu ve parmağına baktı. "Ona akrabam Finrod Felagund tarafından verildi." Aragorn ona döndü. Niphredil elini uzattı. Sanki Aragorn onun gücüne büyülenmiş gibiydi. Yüzüğü çıkarıp avucuna koydu. Yüzüğün Zümrütleri onu şaşırtacak şekilde, bir kayın ağacının yeni açılmış yapraklarından geçen güneş ışığı gibi anında parlamaya başladı.
"Yıllardır Athani'nin büyük ve cesur kralları bu yüzüğü taşıyordu" dedi Niphredil. "Beren, Dior, Elros, Númenor'un yüce kralları, Gondor kralları. Hepsi güçlü ve kudretli. Hepsi büyük şeyler yapmış, karanlık saatlerde halkına liderlik etmiş ve her birinden zaferle çıkmış." Yüzüğü izleyen Aragorn'a baktı.
"Ben bunu hak etmiyorum. Zayıfım. Aynı zayıflık benim damarlarımda da var. Ben atalarım gibi değilim." dedi Aragorn ve bir adım geri çekildi.
"Belki öylesin, belki değilsin. Bu sana ve neyi seçeceğine bağlı." dedi Niphredil. Elini tuttu, yüzüğü avucunun içine yerleştirdi ve yumruğunu etrafına kapattı. "ve bu sizin en büyük avantajınız. Tehlikeleri biliyorsunuz ve onlardan kaçınabilirsiniz." dedi ve parmağıyla başını kaldırdı ve ona gülümsedi. "Yakında senin zamanın gelecek Aragorn. İstesen de istemesen de kaderinle, korkularınla yüzleşmek zorundasın. Halkınızı düşmana karşı sürmeye veya her şeyden kaçmaya yönlendirmek için. Isildur'dan Daha güçlü olmadığından emin olabilirsin Yanlış bir adım atarsan düşersin." dedi kesin bir dille. Aragorn sadece ona baktı. "Ama sende onun sahip olmadığı bir şey var." dedi ve kolyesindeki parlak mücevheri okşadı. "Kalbine güven Aragorn, çünkü o yıldızların ışığı kadar saftır."
"ne yapmalıyım leydim?" Çaresizce sordu Aragorn'a.
Niphredil ona sıcak bir şekilde gülümsedi. "Korkunun yüreğini doldurmasına izin verme Arathorn oğlu Aragorn. Yolunu bulacaksın. Şimdi git ve dinlen ve gölgelerin aklına gelmesine izin verme. Bırak Undomiel rüyalarını aydınlatsın." dedi ve alnını öptü.
Aragon damarlarında rahatlık dalgalarının dolaştığını hissetti. Yumruğunu açtı ve yüzüğe baktı. Artık parlamıyordu ama içinde tuhaf bir cesaret duygusu hissetti. Yumruğunu sıktı ve bir şey söylemek için ağzını açtı ama başını kaldırdığında Niphredil orada değildi.
(Oy verip yorum yazarsanız çok mutlu olurum.)