DEUS

By AYuMi2091

32.1K 2.6K 484

18plus/warning Seme Asshole(ရိုင်းစိုင်းယုတ်မာပါမယ်နော်) AOB worldမို့ စိတ်ကူးယဥ်ဆန်ဆန်ရေးထားတာမို့ စာဖတ်သူတွ... More

ဇာတ်လမ်းမိတ်ဆက်
Part - 1
Part - 2
Part - 3
Part - 4
Part - 5
Part - 6
Part - 7
Part _ 8
Part - 9
Part - 10
Part - 11
Part - 12
Part - 13
Part-14
Part - 15
Part -16
Part - 17
Part - 18
Part - 19
Update
Part - 20
Part - 22
Part - 23
Part - 24
Part - 25
Part - 26
Part - 27
Part - 28
Part - 29
Part 30
Part - 31
DEUS
Part - 32
Part - 33
Part - 34
Part - 35
Part - 36
Part - 37
Part - 38
Part - 39
Part - 40

Part - 21

588 54 11
By AYuMi2091

Maldivesနိုင်ငံ၏တော်ဝင်နန်းတော်ထဲ၌ လူအများ ပျားပန်းခတ်အလုပ်ရှုတ်နေခဲ့သည်။ တော်ဝင်ဘုရင်ကြီးDiegoရဲ့ တော်ဝင်မင်္ဂလာပွဲလည်းဖြစ်သလို မိဘုရားတင်မြှောက်ပွဲအခမ်းအနားဖြစ်၏။ တော်ဝင်မိဖုရားကလည်းOmegaလေးဖြစ်ပြီး ယောကျာ်းလေးဖြစ်နေခဲ့တာမို့ လူအများကစိတ်ဝင်တစားရှိကြသည်။ သူတို့ရဲ့တော်ဝင်မိဖုရားကို တီဗီဖန်သားပြင်ထက်၌သာ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးကြသေးတာမို့ တော်ဝင် အလုပ်သမားများနဲ့ တော်ဝင်အစေအပါးများက တွေ့ဖူးချင်နေကြ၏။

တချို့အနီးကပ်အစေအပါးများကပြောဆိုကြသောအတင်းအဖျင်းမှာ တော်ဝင်မိဖုရားက ကလေးမမွေးပေးနိုင်ဘူးလို့ဆိုနေကြသလို၊ တချို့ကလည်း ကလေးမမွေးပေးနိုင်ရင် မိဖုရားမဖြစ်နိုင်ဘူးလားလို့ ငြင်းခုန်နေ၏။ Maldivesနိုင်ငံရဲ့ရိုးရာဓလေ့တွေကလည်း သမ္မတ(ဘုရင်)တစ်ယောက်ဟာ မိန်းမအများကြီးယူနိုင်သလို Omegaအများကြီးလည်းထားခွင့်ရှိသည်။

တော်ဝင်အဆောင်တော်ကြီးထဲ၌ သမ္မတDiegoက အခမ်းအနား၏ထိပ်ဆုံး၌ရပ်ကာ သူချစ်ရသူလေးအလာကို မျှော်နေသည်။ စင်အောက်မှပရိတ်သတ်တွေဟာလည်း ဘုန်းတော်ကြီးရဲ့ရွတ်ဖတ်သရဆယ်နေခြင်းကို နာခံလျက် ငြိမ်သက်စွာပင်။ တော်ဝင် အခမ်းအနား၏တံခါးဝကြီးဟာလည်း ပိတ်ထားလျက်သား။ အခန်းတစ်ခုလုံး လီလီပန်းအဖြူရောင်များနဲ့အစားထိုးထားကာ သမ္မတကြီးက သူ့Omegaရဲ့ရနံကိုဖုံးထားလေ၏။

"သတို့သားလေးကောင်းခြင်းမင်္ဂလာ ခန်းမထဲကို ဝင်လာပေးပါ..."

လတ်ဆတ်သန့်ရှင်းသောလီလီပန်းရနံတွေဟာ လူအများရဲ့အာရုံစူးစိုက်မှုကို သိပ်မရခဲ့ပါ။
ပွဲခင်းထဲက သတို့သားOmegaလေးဆီကိုသာ လူတိုင်းကအာရုံစိုက်နေခဲ့သည်။

Mateoရဲ့လက်မောင်းကိုချိတ်ဆွဲလျက် လီလီပန်းတွေဝေဆာနေသောလျှောက်လမ်းမကြီးရဲ့အထက် ကြွကြွရွရွလေးလျှောက်လှမ်းလာသော သမ္မတရဲ့ခင်ပွန်းအသစ်စက်စက်လေးကအပြုံးတွေနဲ့။ အရှေ့မှာမြင်နေရတဲ့ သူ့ရဲ့Alphaကြီးကို လှမ်းကာကြည့်နေခဲ့၏။ Diegoက ကောင်းခြင်းကိုကြည့်ရင်း မျက်ရည်တွေဝေ့ဝဲကာ ဝမ်းသာနေခဲ့သည်။

"လာလာ မင်္ဂလာဆောင်ရင်လည်း လာလာ့အမျိုးသားက မင်္ဂလာပွဲထဲမှာ ငိုကိုငိုရမယ်..."

ကောင်းချီးက ပြောလဲပြော သူကိုယ်တိုင်လည်းမျက်ရည်တွေကျလျက်။ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးChescherက တစ်သျှူးတွေထုတ်ပေးရင်း လာလာ့ကိုကြည့်ကာ ရယ်နေလေသည်။

ဗိုလ်ချုပ်မှုးကြီးChescherက Deusကိုခပ်စောင်းစောင့်ကြည့်လျက် လာလာ့ကို မေးခွန်းတစ်ခုမေးလိုက်လေ၏။

"သတို့သားလောင်းက မင်္ဂလာပွဲထဲမှာ မငိုရင်ရော..."

"သူမငိုရင် မင်္ဂလာဆောင်ကနေ ထွက်ပြေးလိုက်မှာပေါ့...သူလုပ်ရဲလား...အဓိက က သူငိုဖို့ပဲ..."

Deusက နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်မဲ့ကာ မသိမသာ'ကျွတ်'တစ်ချက်သပ်၏။ Deusရဲ့ အကြည့်တွေက လာလာ့ဆီ၌ ပုံဖော်လို့မရနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။

မစွန့်ပစ်နိုင်လောက်အောင် ငြိတွယ်နေတဲ့ အကြင်နာဆက်ထုံးလေးတွေကို မဖြည်ရက်သလို သံယောဇဥ်တွေ ရှုတ်ထွေးနေခြင်းကိုလည်း မကြိုက်တတ်သူက မေတ္တာသက်ဝင်နေခြင်းအကြောင်း ဘယ်လိုဘယ်ပုံစာဖွဲ့ပြောလိမ့်မလဲ။

မင်္ဂလာပွဲကိုငေးနေသူကပြုံးလို့ ပြုံးနေသူကို လည်ပြန်ကြည့်နေသူရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက တင်းတင်းစေ့ထားသလောက် မျက်ဝန်းတွေကတော့ ကြည်နူးနေခြင်းကို ဖုံးဖိမနိုင်ခဲ့ပေ။

"မိဘတို့ဝတ္တရားအတိုင်း သတို့သားလေးကို အပ်နှံပေးပါ..."

ကောင်းမြတ်က ဓားတစ်လက်ကိုထမ်းကာ ရှေ့ဆုံးမှနေ၍ သတို့သားဆီလျှောက်လှမ်းသွားသည်။
ပြီးနောက် သတို့သားထံဓားကိုအပ်နှံလျက် အရိုအသေပေးကာ ထွက်ခွာသည်။

ဓားထမ်းခြင်းက ကောင်းမိသားစု၏ ရိုးရာဓလေ့တစ်ခုဖြစ်သည်။ ထိုဓလေ့က Omegaမွေးထားခဲ့သော် ဓားတစ်လက်ကို သွင်းလုပ်ရတာပင်။ Omegaသား၊သမီးရှိတဲ့သူတိုင်းက ဓားတစ်လက်ဆောင်ထားရ၏။
ထိုဓားကိုလည်း Alpha အကိုရှိသော် အကိုဖြစ်သူကစောင့်ရှောက်ပေးရသည်။ အကယ်၍မင်္ဂလာဆောင်သွားခဲ့သော် မိဘတို့က လက်ဆင့်ကမ်းကာ သတို့သားထံအပ်နှံရသည်။ သို့မဟုတ် အကိုအကြီးဆုံးက ခင်ပွန်းထံအပ်နှံပေးရ၏။

Mateoက သတို့သားလောင်းထံသို့ သတို့သားငယ်ရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ လက်ဆင့်ကမ်းပေးပြီး အပ်နှံသည်။ ထိုအရာက Omegaရဲ့ဖခင်လုပ်ရခြင်းဆိုသော်လည်း Mateoကတော့ သူ့ကိုလုပ်ခွင့်ပြုပါဟုတောင်းဆိုလာခဲ့တာမို့ ခွင့်ပြုလိုက်ရတာလို့ဆို၏။
ကောင်းမိသားစုထဲတွင် ကောင်းချီးမင်္ဂလာတစ်ယောက်သာ ပရိတ်သတ်တွေကြားရောက်နေတာဖြစ်၏။

"ဓားထမ်းလာခဲ့တဲ့အကိုကြီးက စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတယ်နဲ့တူတယ်နော် သူ့ညီလေးကိုအပြီးအပိုင်ပေးလိုက်ရတော့မှာဆိုတော့လည်း ခံစားရမှာပေါ့..."

"ကိုကိုကြီးက လာလာတို့ကို အရမ်းချစ်တာ...
ကိုကိုလတ်က Omegaဆိုတာ တိုင်းသိပြည်သိလေ အဲ့တော့သူ့အတွက်ရွှေဓားကို တော်ဝင်ပြတိုက်မှာသေချာဘောင်ခတ်သိမ်းထားရတယ်...ကိုကိုကြီးက အမြဲတမ်းအဲ့ဒီဓားကို သန့်ရှင်းပေးနေကြ...ဓားဆိုတာ ထက်နေမှတဲ့လေ..."

"လာလာရဲ့ဓားကရော... "

"လာလာက Betaဆိုတော့ ဖေဖေက ပြတိုက်မှာ ဓားမထားပေးခဲ့ဘူး...
Omegaဆိုတဲ့အကြောင်းကို အခုမှလူသိလာတာလေ...အဲ့တော့ လာလာအတွက် ဓားအသစ်လုပ်ရမယ်ထင်တယ်..."

ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးက လာလာရဲ့အဖြေကိုသဘောတကျပြုံးလျက် ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ VVIPဧည့်သည်များ၏ ထိုင်ခုံအတန်းမို့ စင်နဲ့နီးနီးလေးသာ။ သမ္မတအိမ်တော်မှ တော်ဝင်မင်္ဂလာပွဲပေမို့ အထက်တန်းစားတွေကြီးသာလာရောက်ကြခြင်းပေ။ တော်ဝင်မသားစုတွေနှင့် Maldives၏စစ်ရေးဆိုင်ရာမိသားစုအကြီးအကဲများသာ တက်ရောက်ကြရပြီး ဋ္ဌာနဆိုင်ရာများစွာ၏အကြီးအကဲတွေသာ ရောက်နေကြခြင်းပေ။

"တော်ဝင်သမ္မတကြီးDiegoနဲ့ တော်ဝင်မိဖုရားတို့ရဲ့
နန်းတက်မင်္ဂလာပွဲအခမ်းအနား အောင်မြင်စွာပြီးဆုံးသွားခဲ့ပါပြီ..."

Diegoက ကောင်းခြင်းရဲ့လက်ကိုဆွဲကိုင်ကာ နိုင်ငံအရပ်ရပ်မှသမ္မတများနဲ့ လက်အောက်ခံပြည်သူအကြီးအကဲများကို လက်ဝှေ့ရမ်းကာ နှုတ်ဆက်သည်။ ချစ်ရတဲ့အမျိုးသားလေးကိုငေးကြည့်ကာ မထိန်းနိုင်တော့သောစိတ်ကို ဖွင့်ချလို့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အနမ်းပေး၏။ သမ္မတအိမ်တော်မှသတင်းထောက်တွေဟာလည်း မှတ်တမ်းတစ်ခုအဖြစ် သမိုင်းတင်ဖို့ရာ ဓာတ်ပုံအလုအယက်ရိုက်ကြပြန်သည်။

"Deus..."

"My Highness Mura..."

မူရာက စပိန်ဘုရင်ရဲ့သမီးအငယ်ဆုံးOmegaလေးဖြစ်သည်။ Deusက ဗိုလ်ချုပ်ကြီးရာထူးဝတ်စုံကိုဝတ်ဆင်ကာ ပွဲတက်ရလေတာမို့ မင်းသမီးကိုအရိုအသေပေးရသည်။ မူရာဆိုတဲ့ Omegaလေးက
Alphaကြီးတစ်ဦးရဲ့ လက်ကိုချိတ်ဆွဲလာတာမို့ လာလာက ထိုလူ့ကိုမော့ကြည့်ရလေ၏။

ထိုလူကDeusထက်အရပ်ရှည်နေပြီး သူ့ရဲ့ Alphaရနံ့တွေဟာလည်း အလွန်ပြင်းထန်နေခဲ့သည်။
အနီးအနားကOmegaတွေဟာ ထိုAlphaကြီးကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေခဲ့သည်။ ရာထူးရာခံမရှိသော်လည်း သူ့ရဲ့အရှိန်အဝါဟာ အထက်တန်းစားဖက် အထက်စီးဆန်နေသည်။

သူရဲ့အကြည့်တွေဟာ စူးရှပြီး ခက်ထန်သည်။
မျက်နှာကြောက မာကြောပြီး နှစ်လိုဖွယ်တစ်စက်မှမကောင်းသော်လည်း လာလာ သူ့ကိုပြုံးပြချင်ခဲ့၏။

"Hello My Highnesa ကောင်းချီး..."

"Hello..."

အတွဲနှစ်တွဲဟာ ဟိုဘက်၊ဒီဘက်အပြန်အလှန် အရိုအသေပေးကြပြီးနောက် ပြုံးပြလိုက်ကြသည်။

Deusက လာလာ့အနားသို့ကပ်ကာ ရှေ့မှလူကို ခပ်တည်တည်ကြည့်နေ၏။

"Mr.စိုင်းသျှန် မတွေ့ရတာကြာပြီပဲ..."

ကောင်းချီးက မြန်မာစကားမို့ နားလည်နေသော်လည်း စပိန်သူလေးMuraက မျက်ဝန်းတွေပြူးလျက်သာ ကြည့်နေခဲ့၏။

"အိုး ခင်ဗျားက မြန်မာလူမျိုးလား..."

"(အမေရိကန်ဖွား) ရှမ်း/တရုတ်..."

"ခင်ဗျားရဲ့လေယူလေသိမ်းက အမေရိကန်အသံထွက်နေတာ မထူးဆန်းတော့ပါဘူး..."

"သမ္မတသားအငယ်လေးက စိတ်ဝင်စားစရာလေးပဲ Deus..."

လက်တင်ဘာသာစကားနဲ့ပြောလိုက်သောကြောင့် ကောင်းချီးက ဘာမှနားမလည်သော်လည်း Deusဆီမှ ဒေါသရနံတွေကိုခံစားမိလေ၏။ စိုင်းသျှန်ဆိုသူက ခပ်အေးအေးပြုံးနေရင်းသာ သူ့ဘေးကOmegaလေးနဲ့ ဝိုင်ခွက်ချင်းတိုက်နေ၏။

"ကောင်းချီးက ဟားဗတ်စ်တက္ကသိုလ်မှာ ဆေးပညာလေ့လာနေတာဆို..."

"ဟုတ်ပါတယ်ဗျ..."

"အမေရိကားမှာ အကူအညီလိုအပ်ခဲ့ရင် ကိုယ့်ကိုရှာနိုင်ပါတယ်...ကိုယ်က မင်းကိုကူညီပေးချင်ရုံပါ..."

သူ့ရဲ့အတွင်းအိတ်ကပ်ထဲက လိပ်စာကဒ်လေးကိုထုတ်ပေးကာ နွေးထွေးစွာကမ်းလှမ်းနေသူက အပြုံးနဲ့။

"Chescherအိမ်တော်က သမ္မတသားအငယ်ဆုံးရဲ့အနောက်မှာအမြဲတမ်းရပ်တည်နေပြီးသားပါ...Mr.Shanရဲ့အကူအညီအတွက်ကျေးဇူးပါ..."

"အဟင်း..."

Mr.Shanဆိုသူရဲ့လက်ထဲက လိပ်စာကဒ်လေးဟာ လာလာရဲ့လက်ထဲမရောက်ခင်မှာပဲ Deusရဲ့လက်နှစ်ချောင်းကြားသို့ရောက်သွားသည်။ Mr.Shanနဲ့Deusတို့က ဖယ်ရိုမုန်းရနံ့တွေထုတ်လွှင့်နေကြ၏။ ရန်လိုခြင်း၊ဒေါသထွက်နေခြင်းတို့က အဆင့်အမြင့်ဆုံးရောက်နေသောDeusနဲ့ Mr.Shanရဲ့လှောင်ပြောင်နေခြင်း ဖယ်ရိုမုန်းရနံတွေကြောင့် လာလာက Deusရဲ့လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်မိလောက်တဲ့အထိ တုန်လှုပ်သွားရသည်။

အနီးအနား၌Omegaတွေမရှိ၍တော်သေးသည်။ ထိုဖယ်ရိုမုန်းတိုက်ခိုက်မှုက အဝေးကOmegaတွေကိုပင် တုန်လှုပ်စေခဲ့၏။ Muraကဘယ်ပျောက်သွားတယ်မသိသော်လည်း Deusရဲ့ဒေါသတွေက လျော့ကျသွားပြီမှန်းသတိပြုမိချိန် သူ့ရဲ့လက်တဖက်က လာလာ့ရဲ့ခါးကို ပွေ့ဖက်လိုက်၏။

လိပ်စာကဒ်လေးက ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ပြုတ်ကျသွားချိန်၌ ဗိုလ်ချုပ်မှုးကြီးChescherနဲ့သမ္မတကောင်းတို့ရဲ့အသံက ရန်ပွဲကိုရပ်စဲသွားလေပြီ။ Mr.Shanနဲ့ Deusတို့ရဲ့ဖယ်ရိုမုန်းတွေက လာလာ့အတွက်သိပ်မဆိုးရွားသော်လည်း လုံခြုံရေးတစ်ချို့က လဲကျသွားသော Omegaတစ်ချို့ကို သယ်သွားကာ အနည်းငယ်ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်သွားလေ၏။

"တချို့Omegaလေးတွေက ပွဲတက်ဘာညာဆိုတော့ Alphaတွေအများကြီးကြားမှာ မူးမေ့လဲတတ်တာပါပဲ..."

ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးChescherက Deusရဲ့ပခုံးကို ခပ်ဖွဖွပုတ်လို့ Mr.Shanကို ပြုံးပြလေ၏။ ဖေဖေကလည်း Mr.Shanကို ဖလှဲတကင်းနှုတ်ဆက်ကာ အပြုံးတွေနဲ့သာ။ Diegoနဲ့ကိုကိုလတ်တို့လည်း အနားသို့ရောက်လာလေသည်။

Mr.Shanက လူရိုင်းတစ်ယောက်တေယ့မဟုတ်ပေ။ ဖေဖေ့ကိုလည်း သမ္မတကောင်းလို့တရိုတသေခေါ်ကာ ဖေဖေကလည်းထိုလူ့ကို မင်းသားသျှန်လို့ ခေါ်သေး၏။ Diegoကိုလည်း သမ္မတDiegoလို့ခေါ်ကာ နှုတ်ဆက်သလို ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးChecherကိုလည်း တလေးတစားပင်။ ကိုကိုလတ်က ထိုလူ့ကိုပြုံးပြပြီး သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကို ကမ်းပေးလိုက်တဲ့အခါ ကိုကိုလတ်ရဲ့လက်ဖမိုးကို အနောက်တိုင်းသားများလိုတစ်ချက်အနမ်းပေးလို့ သမ္မတကတော်လို့ တရိုတသေနှုတ်ဆက်ကာ ဦးညွတ်ပြန်၏။

ဘေးကလူကဒေါသကြောင့် သူ့ရဲ့မေးရိုးထင်းထင်းတွေကိုမြင်နေရ၏။ ဘရန်ဒီကိုမော့သောက်ကာ စိတ်တိုနေခြင်းကို လျော့ချနေပုံပေါ်သည်။ ရှေ့ကလူနဲ့Deusနဲ့ကိုကြည့်ကာ အမူအရာတစ်ခုခြင်းဆီ ယှဥ်ကြည့်မိတော့ ဘယ်သူကအရိုင်းအဆိုင်းဖြစ်နေမှန်းကို ယှဥ်စရာမလိုတော့ပေ။

"ခင်ဗျားက ဘာကိုဒေါသထွက်နေတာလဲ Deus..."

"မင်းကရော ပျော်နေတာလား..."

"ဘာကိုပြောနေတာလဲ..."

"..."

ဒေါသသက်ပြင်းအသံနဲ့ပြောရုံမက လူကိုပါ ခနဲ့နေတဲ့လူက တော်တော်များသွားပြီ။ ဘာကိုထသတ်ကြတယ်မသိသော်လည်း ကိုယ်က ကိုယ့်လူကိုထိန်းကာ ရန်ပွဲရပ်စဲရုံရှိသေးတယ် သူနဲ့ပါထပ်သတ်ရမှာလား။

"ခင်ဗျားကရော ဘာကိုဒေါသထွက်နေတာလဲ...ဟိုက ရိုရိုးသားသားအကူအညီပေးဖို့ မိတ်ဆွေဖွဲ့တာလေ..."

"ဟိုက အီစီကလီလာလုပ်နေတာလေ..."

"အဲ့တာခင်ဗျားအမြင်လေ..."

"ဟ..."

"ခင်ဗျားကလေ လူတိုင်းကိုခင်ဗျားစိတ်နဲ့နှိုင်းနေတာလား...ဟိုက လူကြီးလူကောင်းမျက်နှာနဲ့...ခင်ဗျားက အလကားနေရင်း ကြောင်ပျောက်နေတာ..."

"..."

"လွှတ်စမ်း အခုချက်ချင်းဖက်ထားတာကိုလွှတ်..."

"အဲဒီလူကြီးလူကောင်းက မင်းကိုတက်ချမှ မရိုးမသားမှန်းသိမှာလား..."

ရုန်းရင်းဆန်ခတ်နဲ့တွန်းထိုးနေသူနှစ်ယောက်က ရိုက်လိုက်ပုတ်လိုက်နဲ့သာ။ Deusကဘာမှမလုပ်ပဲ ကောင်းချီးကိုဖက်ထားပြီးသာ ခန်းမရဲ့ထောင့်နားလေး၌ ရန်ဖြစ်နေကြခြင်းပေ။

"ခင်ဗျားဟာလေ အရိုင်းအဆိုင်း...လူ့ဂွစာ...သောက်ကျိုးနည်း..."

"မနေ့ညကအထိ မင်းငါ့ကိုခေါ်တာ ကိုကိုမဟုတ်လား..."

ကောင်းချီးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို အနောက်ဘက်မှသိမ်းကျုံးဖက်ထားတာ၏။ လက်တွေကိုလည်းချုပ်နှောင်ထားလေရာ ဟိုကရုန်းလျက်ဒေါသထွက်နေခဲ့သည့်တိုင် Deusရဲ့လက်တွေကြားကပြေးလို့မရသေးပေ။

"လွှတ်နော်..."

"ကိုကိုခေါ်ရင် လွှတ်ပေးမယ်..."

လာလာရဲ့နဖူးတွေနဲ့ နားထင်တွေကို နမ်းရှိုက်နေရုံမက စနောက်ကာကျီဆယ်ရင်းနှစ်ယောက်တည်းကမ္ဘာတည်နေသူက Deusဖြစ်နေသော်လည်း ဒေါသထွက်ရင်း ပြုံးရယ်ချင်လာသူက လာလာဖြစ်နေ၏။

"လွှတ်လို့ပြောနေတယ် Deus Chescher..."

"မင်း ရယ်နေတာလား...ဟမ်..."

Deusက ကောင်းချီးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွေ့ကာသိမ်းဖက်ပြီးနောက် လာလာ့ရဲ့ ပခုံးပေါ်သို့မေးတင်လျက် ဘေးတစ်စောင်းကြည့်နေလေသည်။

"ဗိုလ်ချုပ်ကြီး..."

"ဟွန်..."

"လွှတ်ပေးဦး...ခင်ဗျားရဲ့ယူနီဖောင်းတွေကျေကုန်မယ်..."

"ကိုကိုလို့ခေါ်ကွာ..."

"ကိုကိုခေါ်ရင် လွှတ်ပေးမှာလား...ဒါဆိုခေါ်မယ်..."

"ထင်တာပဲ..."

"ခင်ဗျား..."

သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ သူ့ရဲ့ ပခုံးပေါ်ကDeusရဲ့မျက်နှာကိုစောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်၏။

"ရွှတ်စ်..."

Deusက လာလာ့ရဲ့ပါးပြင်ကို အနမ်းတစ်ချက်ပေးရင်း ပြုံးကာကြည့်နေခဲ့သည်။ ကိုကိုခေါ်သံကို သူတကယ်ကြားရမှဖြစ်မယ့် အနေအထားတွင် လာလာ့ကိုသိမ်းကျုံးဖက်ထားခြင်းမှလည်း လုံးဝအလွတ်မပေးခဲ့။ Deusရဲ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှ လိုချင်တက်မက်မှုတွေဟာ ကိုကိုခေါ်သံလား ခေါ်သံပိုင်ရှင်ကိုလားဆိုတာကိုတော့ ကာယကံရှင်သာ သိနိုင်လိမ့်မှာအသေအချာပင်။

"ကိုကို!..."

"အဟက် ချစ်စရာလဲမကောင်းဘူး...ပြွတ်စ်...
ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်..."

ပါးနှစ်ဖက်သို့ရုတ်တရက်ကိုင်လာသူက ပွဲရဲ့ထောင့်လေးတစ်နေရာမှာတင် အတင်းအကြပ်အနမ်းတွေပေးကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို အထက်မှအောက်သို့ ဆုပ်ယူနေခဲ့သည်။ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူနေရုံမက လျှာအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ကျူးကျော်လာသော Deusရဲ့လျှာဖျားတွေဆီမှ ဖယ်ရိုမုန်းတွေ။ လာလာ့ရဲ့ခံတွင်းထဲဝင်သွားခဲ့သော သူ့ရဲ့ဖယ်ရိုမုန်းတွေကြောင့်
ရုန်းကန်နေရာမှ ရယူလိုစိတ်ဖြစ်လာတော့၏။

Alphaတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ သူနဲ့အတူတူနေခဲ့ပြီးသားမို့ သူ့ရဲ့ဖယ်ရိုမုန်းတွေကို ခန္ဓာကိုယ်ကအလိုအလျောက်လက်ခံပြီး ဖယ်ရိုမုန်းစုပေါင်းမှုတွေကလည်း ပိုမိုမြန်ဆန်ကာ ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့ဆီကတစ်ခုခုရဖို့ တောင်းတလာခဲ့သည်။

အနမ်းတွေဟာလည်တိုင်၌ရှုတ်ချည်နှက်ချီ ပြေးလွှားနေစဥ် အခမ်းအနားပွဲထဲမှာဆိုတဲ့အသိစိတ်လေးကို ကပ်လို့ Deusရဲ့အနမ်းတွေကိုတွန်းဖယ်မိသည်။
မနက်ဖြန်...

"လည်ပင်းကိုအရာမထင်စေနဲ့...အွန်း...အ...Deus..."

ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ချက်ကြောင့် သူ့ရဲ့ကျောကယူနီဖောင်းကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းစုပ်ကိုင်ချေမွပြီး သူပေးတဲ့အရာကိုလက်ခံလိုက်ရသည်။ ခြေဖျားထောက်ထားရတာမို့ လူက လဲကျချင်လာသည်။ သူ့ဆီကလိုချင်လောဘမျက်ဝန်းတွေနဲ့ ရမ္မက်အခိုးငွေ့ကိုမြင်လိုက်ရချိန် လာလာ့ရဲ့ဖယ်ရိုမုန်းတွေက လိုချင်ခြင်းထပ်တူကျခဲ့၏။
Alphaတစ်ယောက်ဆီ၌ ကျရှုံးရပြန်တဲ့ Omegaဖြစ်ရခြင်းကို အားမလိုအမရဖြစ်ရင်း။

"Deus လိုချင်လားဟင်..."

"ကိုယ်လိုချင်တာ မင်းက ပေးနိုင်ရဲ့လား..."

"အင်း..."

ပြောသာပြောရတယ် Heatကာလမဟုတ်တော့ မျက်နှာက ဘယ်နားထားရမယ်မသိတော့။ မနေ့ကပဲHeatကာလပြီးတော့ သူ့ကိုကန်ထုတ်ခဲ့တာ။ အခုကျကိုယ်တိုင်က လိုလိုချင်ချင်တောင်းဆိုမိပြန်တော့
Omegaတွေရဲ့ပျော့ကွက်ကိုသိနေတဲ့ Alphaရဲ့အပြုံးက ဖြတ်ရိုက်ပစ်ချင်စရာဆိုသလိုပါပဲ သူ့ရဲ့မျက်နှာကလည်း ကုတ်ဆွဲချင်စရာ။

သူ့ရဲ့ပခုံးပေါ်မျက်နှာကိုဖွက်လိုက်မိ၍ထင် လှုပ်ခတ်နေတဲ့ Deusရဲ့ပခုံးသားတွေဆီမှ ရယ်သံတွေကိုကြားနေရ၏။

"ရှက်သွားတာလား..."

"ခင်ဗျားက တကယ့်အယုတ်တမာပဲ..."

"ဟ..."

တော်ဝင်အခမ်းအနားကနေ ဘယ်လိုထွက်လာခဲ့တယ်မသိသော်လည်း Maldivesရဲ့နန်းတော်ထဲမှ လာလာတည်းခိုရာအဆောင်ရှေ့ရောက်လာခဲ့သည်။ တော်ဝင်မိဖုရားရဲ့ညီတော်မို့ နန်းတော်၌ဧည့်သည်အဆောင်ရသည်။ Deusကတော့ သူငယ်ချင်းမို့ထင် အပြင်ကဟော်တည်၌သာနေထိုင်ရ၏။

တံခါးပိတ်ပြီးဂျက်ချလိုက်သော Deusက ရှေ့ကလျှောက်သွားနေသူ လာလာ့ကိုကြည့်ကာ ပြုံးနေခဲ့သည်။ လာလာက သူ့ရဲ့အပေါ်ကဝတ်ရုံကိုချွတ်ပြီး
လက်ဝတ်လက်စားတွေကို ဖြုတ်နေ၏။

"ကိုကို ရေချိုးမလား...ကိုကို မချိုးရင်လဲ
Heaterဖွင်ပေးဦး လာလာရေချိုးချင်လို့..."

"ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်..."

"ဗိုလ်ချုပ်ကြီး ရန်မစနဲ့နော်..."

"ဟ...ဘာပြောရသေးလို့လဲ...မသိလို့မေးတာကိုဗျာ..."

"ယောင်သွားတာ..."

"!!!...."

အမှန်ကစိတ်လှုပ်ရှားလွန်းနေ၍ ယောင်ယမ်းကာပြောလိုက်မိခြင်းပေ။ အနမ်းတွေဖလှယ်နေစဥ်က စိတ်ရော ကိုယ်ပါနှစ်လို့ပြောလိုက်မိသော်လည်း အခုအနည်းငယ်သတိလည်လာတဲ့အခါ တကယ်ရှက်နေတာပါ။

အခန်းထဲမှာနှစ်ယောက်တည်းဆိုသောအသိနဲ့ Heatကာလမဟုတ်သောမသိ။ မျက်ဝန်းရှေ့ပေါ်လာသောကြွက်သားအပြည့်နဲ့ အနက်ရောင်အမျှင်အတန်းတစ်ကြောင်း။ ဘယ်အချိန်ကတည်းချွတ်ချလိုက်တယ်မသိသော သူ့ရဲ့ယူနီဖောင်းက အကျီချိတ်တဲ့ချိတ်ပေါ်၌အညီအညာ။

Deusကလာလာ့ကိုငုံ့ငေးနေပြီး ပါးပြင်လေးကိုထိကိုင်လိုက် မေးဖျားလေးကိုထိကိုင်လိုက်နဲ့။ လာလာက ဟိုကြည့်၊ဒီကြည့်နဲ့ ရှက်သွေးဖျာကာ မျက်နှာလေးနီရဲနေခဲ့သည်။ Deusက တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေရင်းမဗ လာလာ့ရဲ့လက်ကလေးကိုဆွဲယူကာ သူ့ရဲ့ကြွက်သားတွေပေါ်တင်လျက် အထက်မှအောက် ပွတ်သပ်နေခဲ့သည်။

Deusက သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်းချလိုက်ပြီး လာလာနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်စဥ် ကြက်သီးလေးတွေပင် ထကာ Omegaလေးအရှက်သည်းသွားရ၏။

"ပြွတ်စ်..."

အနမ်းခံနေသူက သူ့ရဲ့မျက်နှာလေးကိုမော့လျက် နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုခပ်စူစူလေးလုပ်ပေးထားသော်လည်း မျက်ဝန်းတွေက တစ်နေရာသို့ကြည့်နေခဲ့တာပင်။

"ရေချိုးချင်သေးလား...ပြွတ်စ်..."

ခေါင်းခါလျက်မှ မျက်နှာလွှဲထားသူက ကုတင်ဘောင်ကိုကျစ်နေအောင် လက်တစ်ဖက်ကဆုပ်ကိုင်လျက်။

Deusက လာလာ့ကို သူလိုချင်သခိုနေပါစေဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့သာ လွှတ်ပေးထားပြီး သူ့ကိုကြည့်ပါလို့လဲတစ်ခွန်းမပြောချေ။ လာလာ့ရဲ့ပခုံးလေး တစ်ဖက်ကကိုင်လျက် မွေရာထက်သို့ နှိမ့်ချတော့လည်း အလိုက်သင့်လေးပေ။

အကျီဘောင်းဘီအပြည့်နဲ့ လာလာက ကုတင်ပေါ်၌ ကိုယ်တစ်ဝက်သာလဲလျောင်းပြီးပက်လက်အနေအထားလေးနဲ့ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ခြေအိတ်တွေကို ချွတ်ပေးနေတဲ့Deusက လာလာရဲ့အရှက်သည်းနေပုံလေးကို အကြည့်မပျက်ခဲ့ပါ။

လာလာ့ရဲ့အကျီကြယ်သီးတွေကိုချွတ်ပေးနေတဲ့Deusက အသည်းယားလာတဲ့အခါ နှုတ်ခမ်းတွေကိုအားရပါးရစုပ်ယူနမ်းတတ်သေး၏။ မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်မဟုတ်သော်လည်း အပေါ်ယံအနမ်းမဟုတ်ခဲ့။
ထိုသို့အနမ်းပေးချိန်ဆို လာလာက အလိုက်သင့်လေးငြိမ်နေပြီး Deusနဲ့အတူစီးမြောပေးသည်။ မျက်ဝန်းလေးတွေမှိတ်လိုက်တိုင်း Deusက မျက်ခွံလေးတွေကို အနမ်းပေးတတ်တော့ Omegaလေးလာလာက သဘောတကျငြိမ်ခံပြန်၏။

"ရှေ့တန်းက ပြန်လာရင် မင်းကိုပြောစရာရှိတယ်..."

"ဘယ်တော့သွားမှာလဲ..."

"နောက်လထဲ..."

"အင်း..."

Deusက လာလာ့ရဲ့ဦးခေါင်းလေးကိုပွေ့ကာ လည်တိုင်ကို သူ့ရဲ့လျှာဖျားဖြင့်လျက်ရင်း နားနောက်သို့အနမ်းတွေချွေပြန်၏။ လာလာရဲ့လက်တွေက Deusရဲ့လည်တိုင်ကိုချိတ်ထားလျက်။ ခြေတံသေးသေးတွေဟာ ခါးအထက်ကိုသိုင်းခွထားလေသည်။

နားသယ်စက်မှအနမ်းတွေအပြင် ရင်ညွန့်မှအနမ်းတွေဟာတဖြေးဖြေးသိပ်သည်းလာတဲ့အခါ လာလာက လူးလှိမ့်စွာအော်ဟစ်ငြီးငြူနေခဲ့သည်။ ဗိုက်သားချက်ချက်ပေါ်မှအနမ်းတွေနဲ့ ချက်တစ်ဝိုက်မှလျှာဖျားတွေကြောင့် သူ့ရဲ့လက်ကလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ရီရီဝေဝေနဲ့ငေးနေသည်။

Deusရဲ့နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ ခပ်ရေးရေးထွက်လာသော လာလာ့ရဲ့အရာလေးကို ငုံထွေးလိုက်ချိန်၌ သူ့ရဲ့တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားခဲ့ရလေပြီ။ ငုံထွေးပေးရင်း ဘောက်စာတစ်ထည်လုံးကို ဘယ်လိုချွတ်လိုက်တယ်မသိ လာလာရဲ့တင်သားလေးတွေဟာလည်း အိပ်ယာခင်းနဲ့မကပ်နိုင်တော့ပဲ ကော့ကာကော့ကာတိုးနေခဲ့သည်။ Deusရဲ့လက်တွေဟာ အတွင်းသားလေးတွေထဲထိုးထည့်ပေးရင်း နှုတ်ခမ်းတွေက ငုံထွေးစုပ်ယူပေးနေခြင်းလည်း မပြတ်ခဲ့။ ကော့လိန်နေတဲ့လာလာက Deusရဲ့ဆံနွယ်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အော်ဟစ်ငြီးတွားလို့ တစ်ကြိမ်ပြီးမြောက်သွားခဲ့သည်။

"ပြွတ်စ်...အွန်း...ပြွတ်စ်..."

Deusက လာလာ့ကိုယ်လေးကိုဖက်တွယ်ပြီး အနမ်းတွေနဲ့အတူ လှဲချပစ်လိုက်၏။ လာလာက Deusကိုခွလျက်ပင်။ ခါးပတ်တွေကို သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ချွတ်ပေးကာ ဖယ်ရိုမုန်းတွေကို စုပ်ယူရင်း ရီရီဝေဝေငေးနေခဲ့၏။ Deusရဲ့လည်တိုင်ကို ခေါင်းအပ်ကာ မနမ်းတတ်နမ်းတတ်နဲ့ အနမ်းတွေပေးပြန်တော့ Alphaကြီးက သူ့ရဲ့Omegaလေးကိုကြည့်ကာ ချစ်စနိုးအပြုံးတွေနဲ့ ရယ်နေခဲ့သည်။

"ဒီညပြီးရင် ကိုယ်တို့မတွေ့ကြရအောင်..."

"ဘယ်သူကတွေ့ချင်နေလို့လဲ..."

"ရှေ့တန်းမသွားခင် မတွေ့ကြရအောင်လို့ပြောတာကွာ...စကားကိုကောင်းကောင်းနားထောင်..."

နှာဖျားလေးကိုခပ်ဆတ်ဆတ်လေးတောက်လိုက်တော့ ငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်သွားသူက နာသွား၍လားမသိ။

"ရှေ့တန်းမှာ 1နှစ်ကြာမယ်..."

"အင်း..."

"ဒီညပြီးရင် ဘာကိစ္စပဲရှိရှိ မင်းကိုယ့်ကိုစောင့်နေ..."

"ပြောချင်တာက ခင်ဗျားကို လာမရှာနဲ့...ခင်ဗျားလာတာစောင့်နေပေါ့..."

"အင်း..."

"ရတယ်လေ... နောက်တခါHeatဝင်လို့ အကူအညီလိုရင် တခြား...အား...အွန်း..."

"..."

"Deus..."

ခေါ်သံလေးဟာ တုန်ခါနေရင်း ညားခါစအတွဲလေးထက် ကဲသဲနေသောနှစ်ယောက်ဟာ ဘယ်သူတွေများလဲ။

#DEUS
21Mar,2024

...........

Zawgyi

Maldivesနိုင္ငံ၏ေတာ္ဝင္နန္းေတာ္ထဲ၌ လူအမ်ား ပ်ားပန္းခတ္အလုပ္ရႈတ္ေနခဲ့သည္။ ေတာ္ဝင္ဘုရင္ႀကီးDiegoရဲ႕ ေတာ္ဝင္မဂၤလာပြဲလည္းျဖစ္သလို မိဘုရားတင္ျမႇောက္ပြဲအခမ္းအနားျဖစ္၏။ ေတာ္ဝင္မိဖုရားကလည္းOmegaေလးျဖစ္ၿပီး ေယာက်ာ္းေလးျဖစ္ေနခဲ့တာမို႔ လူအမ်ားကစိတ္ဝင္တစားရွိၾကသည္။ သူတို႔ရဲ႕ေတာ္ဝင္မိဖုရားကို တီဗီဖန္သားျပင္ထက္၌သာ ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးၾကေသးတာမို႔ ေတာ္ဝင္ အလုပ္သမားမ်ားနဲ႕ ေတာ္ဝင္အေစအပါးမ်ားက ေတြ႕ဖူးခ်င္ေနၾက၏။

တခ်ိဳ႕အနီးကပ္အေစအပါးမ်ားကေျပာဆိုၾကေသာအတင္းအဖ်င္းမွာ ေတာ္ဝင္မိဖုရားက ကေလးမေမြးေပးနိုင္ဘူးလို႔ဆိုေနၾကသလို၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း ကေလးမေမြးေပးနိုင္ရင္ မိဖုရားမျဖစ္နိုင္ဘူးလားလို႔ ျငင္းခုန္ေန၏။ Maldivesနိုင္ငံရဲ႕ရိုးရာဓေလ့ေတြကလည္း သမၼတ(ဘုရင္)တစ္ေယာက္ဟာ မိန္းမအမ်ားႀကီးယူနိုင္သလို Omegaအမ်ားႀကီးလည္းထားခြင့္ရွိသည္။

ေတာ္ဝင္အေဆာင္ေတာ္ႀကီးထဲ၌ သမၼတDiegoက အခမ္းအနား၏ထိပ္ဆုံး၌ရပ္ကာ သူခ်စ္ရသူေလးအလာကို ေမွ်ာ္ေနသည္။ စင္ေအာက္မွပရိတ္သတ္ေတြဟာလည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕႐ြတ္ဖတ္သရဆယ္ေနျခင္းကို နာခံလ်က္ ၿငိမ္သက္စြာပင္။ ေတာ္ဝင္ အခမ္းအနား၏တံခါးဝႀကီးဟာလည္း ပိတ္ထားလ်က္သား။ အခန္းတစ္ခုလုံး လီလီပန္းအျဖဴေရာင္မ်ားနဲ႕အစားထိုးထားကာ သမၼတႀကီးက သူ႕Omegaရဲ႕ရနံကိုဖုံးထားေလ၏။

"သတို႔သားေလးေကာင္းျခင္းမဂၤလာ ခန္းမထဲကို ဝင္လာေပးပါ..."

လတ္ဆတ္သန့္ရွင္းေသာလီလီပန္းရနံေတြဟာ လူအမ်ားရဲ႕အာ႐ုံစူးစိုက္မႈကို သိပ္မရခဲ့ပါ။
ပြဲခင္းထဲက သတို႔သားOmegaေလးဆီကိုသာ လူတိုင္းကအာ႐ုံစိုက္ေနခဲ့သည္။

Mateoရဲ႕လက္ေမာင္းကိုခ်ိတ္ဆြဲလ်က္ လီလီပန္းေတြေဝဆာေနေသာေလွ်ာက္လမ္းမႀကီးရဲ႕အထက္ ႂကြႂကြ႐ြ႐ြေလးေလွ်ာက္လွမ္းလာေသာ သမၼတရဲ႕ခင္ပြန္းအသစ္စက္စက္ေလးကအၿပဳံးေတြနဲ႕။ အေရွ႕မွာျမင္ေနရတဲ့ သူ႕ရဲ႕Alphaႀကီးကို လွမ္းကာၾကည့္ေနခဲ့၏။ Diegoက ေကာင္းျခင္းကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္ေတြေဝ့ဝဲကာ ဝမ္းသာေနခဲ့သည္။

"လာလာ မဂၤလာေဆာင္ရင္လည္း လာလာ့အမ်ိဳးသားက မဂၤလာပြဲထဲမွာ ငိုကိုငိုရမယ္..."

ေကာင္းခ်ီးက ေျပာလဲေျပာ သူကိုယ္တိုင္လည္းမ်က္ရည္ေတြက်လ်က္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးChescherက တစ္သ်ႉးေတြထုတ္ေပးရင္း လာလာ့ကိုၾကည့္ကာ ရယ္ေနေလသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးChescherက Deusကိုခပ္ေစာင္းေစာင့္ၾကည့္လ်က္ လာလာ့ကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးလိုက္ေလ၏။

"သတို႔သားေလာင္းက မဂၤလာပြဲထဲမွာ မငိုရင္ေရာ..."

"သူမငိုရင္ မဂၤလာေဆာင္ကေန ထြက္ေျပးလိုက္မွာေပါ့...သူလုပ္ရဲလား...အဓိက က သူငိုဖို႔ပဲ..."

Deusက ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္မဲ့ကာ မသိမသာ'ကြၽတ္'တစ္ခ်က္သပ္၏။ Deusရဲ႕ အၾကည့္ေတြက လာလာ့ဆီ၌ ပုံေဖာ္လို႔မရနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။

မစြန့္ပစ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ၿငိတြယ္ေနတဲ့ အၾကင္နာဆက္ထုံးေလးေတြကို မျဖည္ရက္သလို သံေယာဇဥ္ေတြ ရႈတ္ေထြးေနျခင္းကိုလည္း မႀကိဳက္တတ္သူက ေမတၱာသက္ဝင္ေနျခင္းအေၾကာင္း ဘယ္လိုဘယ္ပုံစာဖြဲ႕ေျပာလိမ့္မလဲ။

မဂၤလာပြဲကိုေငးေနသူကၿပဳံးလို႔ ၿပဳံးေနသူကို လည္ျပန္ၾကည့္ေနသူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက တင္းတင္းေစ့ထားသေလာက္ မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့ ၾကည္ႏူးေနျခင္းကို ဖုံးဖိမနိုင္ခဲ့ေပ။

"မိဘတို႔ဝတၱရားအတိုင္း သတို႔သားေလးကို အပ္ႏွံေပးပါ..."

ေကာင္းျမတ္က ဓားတစ္လက္ကိုထမ္းကာ ေရွ႕ဆုံးမွေန၍ သတို႔သားဆီေလွ်ာက္လွမ္းသြားသည္။
ၿပီးေနာက္ သတို႔သားထံဓားကိုအပ္ႏွံလ်က္ အရိုအေသေပးကာ ထြက္ခြာသည္။

ဓားထမ္းျခင္းက ေကာင္းမိသားစု၏ ရိုးရာဓေလ့တစ္ခုျဖစ္သည္။ ထိုဓေလ့က Omegaေမြးထားခဲ့ေသာ္ ဓားတစ္လက္ကို သြင္းလုပ္ရတာပင္။ Omegaသား၊သမီးရွိတဲ့သူတိုင္းက ဓားတစ္လက္ေဆာင္ထားရ၏။
ထိုဓားကိုလည္း Alpha အကိုရွိေသာ္ အကိုျဖစ္သူကေစာင့္ေရွာက္ေပးရသည္။ အကယ္၍မဂၤလာေဆာင္သြားခဲ့ေသာ္ မိဘတို႔က လက္ဆင့္ကမ္းကာ သတို႔သားထံအပ္ႏွံရသည္။ သို႔မဟုတ္ အကိုအႀကီးဆုံးက ခင္ပြန္းထံအပ္ႏွံေပးရ၏။

Mateoက သတို႔သားေလာင္းထံသို႔ သတို႔သားငယ္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲကာ လက္ဆင့္ကမ္းေပးၿပီး အပ္ႏွံသည္။ ထိုအရာက Omegaရဲ႕ဖခင္လုပ္ရျခင္းဆိုေသာ္လည္း Mateoကေတာ့ သူ႕ကိုလုပ္ခြင့္ျပဳပါဟုေတာင္းဆိုလာခဲ့တာမို႔ ခြင့္ျပဳလိုက္ရတာလို႔ဆို၏။
ေကာင္းမိသားစုထဲတြင္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတစ္ေယာက္သာ ပရိတ္သတ္ေတြၾကားေရာက္ေနတာျဖစ္၏။

"ဓားထမ္းလာခဲ့တဲ့အကိုႀကီးက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္နဲ႕တူတယ္ေနာ္ သူ႕ညီေလးကိုအၿပီးအပိုင္ေပးလိုက္ရေတာ့မွာဆိုေတာ့လည္း ခံစားရမွာေပါ့..."

"ကိုကိုႀကီးက လာလာတို႔ကို အရမ္းခ်စ္တာ...
ကိုကိုလတ္က Omegaဆိုတာ တိုင္းသိျပည္သိေလ အဲ့ေတာ့သူ႕အတြက္ေ႐ႊဓားကို ေတာ္ဝင္ျပတိုက္မွာေသခ်ာေဘာင္ခတ္သိမ္းထားရတယ္...ကိုကိုႀကီးက အၿမဲတမ္းအဲ့ဒီဓားကို သန့္ရွင္းေပးေနၾက...ဓားဆိုတာ ထက္ေနမွတဲ့ေလ..."

"လာလာရဲ႕ဓားကေရာ... "

"လာလာက Betaဆိုေတာ့ ေဖေဖက ျပတိုက္မွာ ဓားမထားေပးခဲ့ဘူး...
Omegaဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို အခုမွလူသိလာတာေလ...အဲ့ေတာ့ လာလာအတြက္ ဓားအသစ္လုပ္ရမယ္ထင္တယ္..."

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးက လာလာရဲ႕အေျဖကိုသေဘာတက်ၿပဳံးလ်က္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ VVIPဧည့္သည္မ်ား၏ ထိုင္ခုံအတန္းမို႔ စင္နဲ႕နီးနီးေလးသာ။ သမၼတအိမ္ေတာ္မွ ေတာ္ဝင္မဂၤလာပြဲေပမို႔ အထက္တန္းစားေတြႀကီးသာလာေရာက္ၾကျခင္းေပ။ ေတာ္ဝင္မသားစုေတြႏွင့္ Maldives၏စစ္ေရးဆိုင္ရာမိသားစုအႀကီးအကဲမ်ားသာ တက္ေရာက္ၾကရၿပီး ႒ာနဆိုင္ရာမ်ားစြာ၏အႀကီးအကဲေတြသာ ေရာက္ေနၾကျခင္းေပ။

"ေတာ္ဝင္သမၼတႀကီးDiegoနဲ႕ ေတာ္ဝင္မိဖုရားတို႔ရဲ႕
နန္းတက္မဂၤလာပြဲအခမ္းအနား ေအာင္ျမင္စြာၿပီးဆုံးသြားခဲ့ပါၿပီ..."

Diegoက ေကာင္းျခင္းရဲ႕လက္ကိုဆြဲကိုင္ကာ နိုင္ငံအရပ္ရပ္မွသမၼတမ်ားနဲ႕ လက္ေအာက္ခံျပည္သူအႀကီးအကဲမ်ားကို လက္ေဝွ႕ရမ္းကာ ႏႈတ္ဆက္သည္။ ခ်စ္ရတဲ့အမ်ိဳးသားေလးကိုေငးၾကည့္ကာ မထိန္းနိုင္ေတာ့ေသာစိတ္ကို ဖြင့္ခ်လိဳ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အနမ္းေပး၏။ သမၼတအိမ္ေတာ္မွသတင္းေထာက္ေတြဟာလည္း မွတ္တမ္းတစ္ခုအျဖစ္ သမိုင္းတင္ဖို႔ရာ ဓာတ္ပုံအလုအယက္ရိုက္ၾကျပန္သည္။

"Deus..."

"My Highness Mura..."

မူရာက စပိန္ဘုရင္ရဲ႕သမီးအငယ္ဆုံးOmegaေလးျဖစ္သည္။ Deusက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးဝတ္စုံကိုဝတ္ဆင္ကာ ပြဲတက္ရေလတာမို႔ မင္းသမီးကိုအရိုအေသေပးရသည္။ မူရာဆိုတဲ့ Omegaေလးက
Alphaႀကီးတစ္ဦးရဲ႕ လက္ကိုခ်ိတ္ဆြဲလာတာမို႔ လာလာက ထိုလူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္ရေလ၏။

ထိုလူကDeusထက္အရပ္ရွည္ေနၿပီး သူ႕ရဲ႕ Alphaရနံ႕ေတြဟာလည္း အလြန္ျပင္းထန္ေနခဲ့သည္။
အနီးအနားကOmegaေတြဟာ ထိုAlphaႀကီးကို စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ရာထူးရာခံမရွိေသာ္လည္း သူ႕ရဲ႕အရွိန္အဝါဟာ အထက္တန္းစားဖက္ အထက္စီးဆန္ေနသည္။

သူရဲ႕အၾကည့္ေတြဟာ စူးရွၿပီး ခက္ထန္သည္။
မ်က္ႏွာေၾကာက မာေၾကာၿပီး ႏွစ္လိုဖြယ္တစ္စက္မွမေကာင္းေသာ္လည္း လာလာ သူ႕ကိုၿပဳံးျပခ်င္ခဲ့၏။

"Hello My Highnesa ေကာင္းခ်ီး..."

"Hello..."

အတြဲႏွစ္တြဲဟာ ဟိုဘက္၊ဒီဘက္အျပန္အလွန္ အရိုအေသေပးၾကၿပီးေနာက္ ၿပဳံးျပလိုက္ၾကသည္။

Deusက လာလာ့အနားသို႔ကပ္ကာ ေရွ႕မွလူကို ခပ္တည္တည္ၾကည့္ေန၏။

"Mr.စိုင္းသွ်န္ မေတြ႕ရတာၾကာၿပီပဲ..."

ေကာင္းခ်ီးက ျမန္မာစကားမို႔ နားလည္ေနေသာ္လည္း စပိန္သူေလးMuraက မ်က္ဝန္းေတြျပဴးလ်က္သာ ၾကည့္ေနခဲ့၏။

"အိုး ခင္ဗ်ားက ျမန္မာလူမ်ိဳးလား..."

"(အေမရိကန္ဖြား) ရွမ္း/တ႐ုတ္..."

"ခင္ဗ်ားရဲ႕ေလယူေလသိမ္းက အေမရိကန္အသံထြက္ေနတာ မထူးဆန္းေတာ့ပါဘူး..."

"သမၼတသားအငယ္ေလးက စိတ္ဝင္စားစရာေလးပဲ Deus..."

လက္တင္ဘာသာစကားနဲ႕ေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းခ်ီးက ဘာမွနားမလည္ေသာ္လည္း Deusဆီမွ ေဒါသရနံေတြကိုခံစားမိေလ၏။ စိုင္းသွ်န္ဆိုသူက ခပ္ေအးေအးၿပဳံးေနရင္းသာ သူ႕ေဘးကOmegaေလးနဲ႕ ဝိုင္ခြက္ခ်င္းတိုက္ေန၏။

"ေကာင္းခ်ီးက ဟားဗတ္စ္တကၠသိုလ္မွာ ေဆးပညာေလ့လာေနတာဆို..."

"ဟုတ္ပါတယ္ဗ်..."

"အေမရိကားမွာ အကူအညီလိုအပ္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္ကိုရွာနိုင္ပါတယ္...ကိုယ္က မင္းကိုကူညီေပးခ်င္႐ုံပါ..."

သူ႕ရဲ႕အတြင္းအိတ္ကပ္ထဲက လိပ္စာကဒ္ေလးကိုထုတ္ေပးကာ ႏြေးေထြးစြာကမ္းလွမ္းေနသူက အၿပဳံးနဲ႕။

"Chescherအိမ္ေတာ္က သမၼတသားအငယ္ဆုံးရဲ႕အေနာက္မွာအၿမဲတမ္းရပ္တည္ေနၿပီးသားပါ...Mr.Shanရဲ႕အကူအညီအတြက္ေက်းဇူးပါ..."

"အဟင္း..."

Mr.Shanဆိုသူရဲ႕လက္ထဲက လိပ္စာကဒ္ေလးဟာ လာလာရဲ႕လက္ထဲမေရာက္ခင္မွာပဲ Deusရဲ႕လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားသို႔ေရာက္သြားသည္။ Mr.Shanနဲ႕Deusတို႔က ဖယ္ရိုမုန္းရနံ႕ေတြထုတ္လႊင့္ေနၾက၏။ ရန္လိုျခင္း၊ေဒါသထြက္ေနျခင္းတို႔က အဆင့္အျမင့္ဆုံးေရာက္ေနေသာDeusနဲ႕ Mr.Shanရဲ႕ေလွာင္ေျပာင္ေနျခင္း ဖယ္ရိုမုန္းရနံေတြေၾကာင့္ လာလာက Deusရဲ႕လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္မိေလာက္တဲ့အထိ တုန္လႈပ္သြားရသည္။

အနီးအနား၌Omegaေတြမရွိ၍ေတာ္ေသးသည္။ ထိုဖယ္ရိုမုန္းတိုက္ခိုက္မႈက အေဝးကOmegaေတြကိုပင္ တုန္လႈပ္ေစခဲ့၏။ Muraကဘယ္ေပ်ာက္သြားတယ္မသိေသာ္လည္း Deusရဲ႕ေဒါသေတြက ေလ်ာ့က်သြားၿပီမွန္းသတိျပဳမိခ်ိန္ သူ႕ရဲ႕လက္တဖက္က လာလာ့ရဲ႕ခါးကို ေပြ႕ဖက္လိုက္၏။

လိပ္စာကဒ္ေလးက ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ျပဳတ္က်သြားခ်ိန္၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးChescherနဲ႕သမၼတေကာင္းတို႔ရဲ႕အသံက ရန္ပြဲကိုရပ္စဲသြားေလၿပီ။ Mr.Shanနဲ႕ Deusတို႔ရဲ႕ဖယ္ရိုမုန္းေတြက လာလာ့အတြက္သိပ္မဆိုး႐ြားေသာ္လည္း လုံၿခဳံေရးတစ္ခ်ိဳ႕က လဲက်သြားေသာ Omegaတစ္ခ်ိဳ႕ကို သယ္သြားကာ အနည္းငယ္႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္သြားေလ၏။

"တခ်ိဳ႕Omegaေလးေတြက ပြဲတက္ဘာညာဆိုေတာ့ Alphaေတြအမ်ားႀကီးၾကားမွာ မူးေမ့လဲတတ္တာပါပဲ..."

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးChescherက Deusရဲ႕ပခုံးကို ခပ္ဖြဖြပုတ္လို႔ Mr.Shanကို ၿပဳံးျပေလ၏။ ေဖေဖကလည္း Mr.Shanကို ဖလွဲတကင္းႏႈတ္ဆက္ကာ အၿပဳံးေတြနဲ႕သာ။ Diegoနဲ႕ကိုကိုလတ္တို႔လည္း အနားသို႔ေရာက္လာေလသည္။

Mr.Shanက လူရိုင္းတစ္ေယာက္ေတယ့မဟုတ္ေပ။ ေဖေဖ့ကိုလည္း သမၼတေကာင္းလို႔တရိုတေသေခၚကာ ေဖေဖကလည္းထိုလူ႕ကို မင္းသားသွ်န္လို႔ ေခၚေသး၏။ Diegoကိုလည္း သမၼတDiegoလို႔ေခၚကာ ႏႈတ္ဆက္သလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးChecherကိုလည္း တေလးတစားပင္။ ကိုကိုလတ္က ထိုလူ႕ကိုၿပဳံးျပၿပီး သူ႕ရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကို ကမ္းေပးလိုက္တဲ့အခါ ကိုကိုလတ္ရဲ႕လက္ဖမိုးကို အေနာက္တိုင္းသားမ်ားလိုတစ္ခ်က္အနမ္းေပးလို႔ သမၼတကေတာ္လို႔ တရိုတေသႏႈတ္ဆက္ကာ ဦးၫြတ္ျပန္၏။

ေဘးကလူကေဒါသေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ေမးရိုးထင္းထင္းေတြကိုျမင္ေနရ၏။ ဘရန္ဒီကိုေမာ့ေသာက္ကာ စိတ္တိုေနျခင္းကို ေလ်ာ့ခ်ေနပုံေပၚသည္။ ေရွ႕ကလူနဲ႕Deusနဲ႕ကိုၾကည့္ကာ အမူအရာတစ္ခုျခင္းဆီ ယွဥ္ၾကည့္မိေတာ့ ဘယ္သူကအရိုင္းအဆိုင္းျဖစ္ေနမွန္းကို ယွဥ္စရာမလိုေတာ့ေပ။

"ခင္ဗ်ားက ဘာကိုေဒါသထြက္ေနတာလဲ Deus..."

"မင္းကေရာ ေပ်ာ္ေနတာလား..."

"ဘာကိုေျပာေနတာလဲ..."

"..."

ေဒါသသက္ျပင္းအသံနဲ႕ေျပာ႐ုံမက လူကိုပါ ခနဲ႕ေနတဲ့လူက ေတာ္ေတာ္မ်ားသြားၿပီ။ ဘာကိုထသတ္ၾကတယ္မသိေသာ္လည္း ကိုယ္က ကိုယ့္လူကိုထိန္းကာ ရန္ပြဲရပ္စဲ႐ုံရွိေသးတယ္ သူနဲ႕ပါထပ္သတ္ရမွာလား။

"ခင္ဗ်ားကေရာ ဘာကိုေဒါသထြက္ေနတာလဲ...ဟိုက ရိုရိုးသားသားအကူအညီေပးဖို႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႕တာေလ..."

"ဟိုက အီစီကလီလာလုပ္ေနတာေလ..."

"အဲ့တာခင္ဗ်ားအျမင္ေလ..."

"ဟ..."

"ခင္ဗ်ားကေလ လူတိုင္းကိုခင္ဗ်ားစိတ္နဲ႕ႏွိုင္းေနတာလား...ဟိုက လူႀကီးလူေကာင္းမ်က္ႏွာနဲ႕...ခင္ဗ်ားက အလကားေနရင္း ေၾကာင္ေပ်ာက္ေနတာ..."

"..."

"လႊတ္စမ္း အခုခ်က္ခ်င္းဖက္ထားတာကိုလႊတ္..."

"အဲဒီလူႀကီးလူေကာင္းက မင္းကိုတက္ခ်မွ မရိုးမသားမွန္းသိမွာလား..."

႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္နဲ႕တြန္းထိုးေနသူႏွစ္ေယာက္က ရိုက္လိုက္ပုတ္လိုက္နဲ႕သာ။ Deusကဘာမွမလုပ္ပဲ ေကာင္းခ်ီးကိုဖက္ထားၿပီးသာ ခန္းမရဲ႕ေထာင့္နားေလး၌ ရန္ျဖစ္ေနၾကျခင္းေပ။

"ခင္ဗ်ားဟာေလ အရိုင္းအဆိုင္း...လူ႕ဂြစာ...ေသာက္က်ိဳးနည္း..."

"မေန႕ညကအထိ မင္းငါ့ကိုေခၚတာ ကိုကိုမဟုတ္လား..."

ေကာင္းခ်ီးရဲ႕တစ္ကိုယ္လုံးကို အေနာက္ဘက္မွသိမ္းက်ဳံးဖက္ထားတာ၏။ လက္ေတြကိုလည္းခ်ဳပ္ႏွောင္ထားေလရာ ဟိုက႐ုန္းလ်က္ေဒါသထြက္ေနခဲ့သည့္တိုင္ Deusရဲ႕လက္ေတြၾကားကေျပးလို႔မရေသးေပ။

"လႊတ္ေနာ္..."

"ကိုကိုေခၚရင္ လႊတ္ေပးမယ္..."

လာလာရဲ႕နဖူးေတြနဲ႕ နားထင္ေတြကို နမ္းရွိုက္ေန႐ုံမက စေနာက္ကာက်ီဆယ္ရင္းႏွစ္ေယာက္တည္းကမၻာတည္ေနသူက Deusျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေဒါသထြက္ရင္း ၿပဳံးရယ္ခ်င္လာသူက လာလာျဖစ္ေန၏။

"လႊတ္လို႔ေျပာေနတယ္ Deus Chescher..."

"မင္း ရယ္ေနတာလား...ဟမ္..."

Deusက ေကာင္းခ်ီးရဲ႕တစ္ကိုယ္လုံးကို ေပြ႕ကာသိမ္းဖက္ၿပီးေနာက္ လာလာ့ရဲ႕ ပခုံးေပၚသို႔ေမးတင္လ်က္ ေဘးတစ္ေစာင္းၾကည့္ေနေလသည္။

"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး..."

"ဟြန္..."

"လႊတ္ေပးဦး...ခင္ဗ်ားရဲ႕ယူနီေဖာင္းေတြေက်ကဳန္မယ္..."

"ကိုကိုလို႔ေခၚကြာ..."

"ကိုကိုေခၚရင္ လႊတ္ေပးမွာလား...ဒါဆိုေခၚမယ္..."

"ထင္တာပဲ..."

"ခင္ဗ်ား..."

သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ သူ႕ရဲ႕ ပခုံးေပၚကDeusရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္၏။

"႐ႊတ္စ္..."

Deusက လာလာ့ရဲ႕ပါးျပင္ကို အနမ္းတစ္ခ်က္ေပးရင္း ၿပဳံးကာၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ကိုကိုေခၚသံကို သူတကယ္ၾကားရမွျဖစ္မယ့္ အေနအထားတြင္ လာလာ့ကိုသိမ္းက်ဳံးဖက္ထားျခင္းမွလည္း လုံးဝအလြတ္မေပးခဲ့။ Deusရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲမွ လိုခ်င္တက္မက္မႈေတြဟာ ကိုကိုေခၚသံလား ေခၚသံပိုင္ရွင္ကိုလားဆိုတာကိုေတာ့ ကာယကံရွင္သာ သိနိုင္လိမ့္မွာအေသအခ်ာပင္။

"ကိုကို!..."

"အဟက္ ခ်စ္စရာလဲမေကာင္းဘူး...ႁပြတ္စ္...
ႁပြတ္စ္...ႁပြတ္စ္...ႁပြတ္စ္...ႁပြတ္စ္..."

ပါးႏွစ္ဖက္သို႔႐ုတ္တရက္ကိုင္လာသူက ပြဲရဲ႕ေထာင့္ေလးတစ္ေနရာမွာတင္ အတင္းအၾကပ္အနမ္းေတြေပးကာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အထက္မွေအာက္သို႔ ဆုပ္ယူေနခဲ့သည္။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ယူေန႐ုံမက လွ်ာအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္က်ဴးေက်ာ္လာေသာ Deusရဲ႕လွ်ာဖ်ားေတြဆီမွ ဖယ္ရိုမုန္းေတြ။ လာလာ့ရဲ႕ခံတြင္းထဲဝင္သြားခဲ့ေသာ သူ႕ရဲ႕ဖယ္ရိုမုန္းေတြေၾကာင့္
႐ုန္းကန္ေနရာမွ ရယူလိုစိတ္ျဖစ္လာေတာ့၏။

Alphaတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ သူနဲ႕အတူတူေနခဲ့ၿပီးသားမို႔ သူ႕ရဲ႕ဖယ္ရိုမုန္းေတြကို ခႏၶာကိုယ္ကအလိုအေလ်ာက္လက္ခံၿပီး ဖယ္ရိုမုန္းစုေပါင္းမႈေတြကလည္း ပိုမိုျမန္ဆန္ကာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူ႕ဆီကတစ္ခုခုရဖို႔ ေတာင္းတလာခဲ့သည္။

အနမ္းေတြဟာလည္တိုင္၌ရႈတ္ခ်ည္ႏွက္ခ်ီ ေျပးလႊားေနစဥ္ အခမ္းအနားပြဲထဲမွာဆိုတဲ့အသိစိတ္ေလးကို ကပ္လို႔ Deusရဲ႕အနမ္းေတြကိုတြန္းဖယ္မိသည္။
မနက္ျဖန္...

"လည္ပင္းကိုအရာမထင္ေစနဲ႕...အြန္း...အ...Deus..."

ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ခ်က္ေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ေက်ာကယူနီေဖာင္းကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းစုပ္ကိုင္ေခ်မြၿပီး သူေပးတဲ့အရာကိုလက္ခံလိုက္ရသည္။ ေျခဖ်ားေထာက္ထားရတာမို႔ လူက လဲက်ခ်င္လာသည္။ သူ႕ဆီကလိုခ်င္ေလာဘမ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ ရမၼက္အခိုးေငြ႕ကိုျမင္လိုက္ရခ်ိန္ လာလာ့ရဲ႕ဖယ္ရိုမုန္းေတြက လိုခ်င္ျခင္းထပ္တူက်ခဲ့၏။
Alphaတစ္ေယာက္ဆီ၌ က်ရႈံးရျပန္တဲ့ Omegaျဖစ္ရျခင္းကို အားမလိုအမရျဖစ္ရင္း။

"Deus လိုခ်င္လားဟင္..."

"ကိုယ္လိုခ်င္တာ မင္းက ေပးနိုင္ရဲ႕လား..."

"အင္း..."

ေျပာသာေျပာရတယ္ Heatကာလမဟုတ္ေတာ့ မ်က္ႏွာက ဘယ္နားထားရမယ္မသိေတာ့။ မေန႕ကပဲHeatကာလၿပီးေတာ့ သူ႕ကိုကန္ထုတ္ခဲ့တာ။ အခုက်ကိဳယ္တိုင္က လိုလိုခ်င္ခ်င္ေတာင္းဆိုမိျပန္ေတာ့
Omegaေတြရဲ႕ေပ်ာ့ကြက္ကိုသိေနတဲ့ Alphaရဲ႕အၿပဳံးက ျဖတ္ရိုက္ပစ္ခ်င္စရာဆိုသလိုပါပဲ သူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာကလည္း ကုတ္ဆြဲခ်င္စရာ။

သူ႕ရဲ႕ပခုံးေပၚမ်က္ႏွာကိုဖြက္လိုက္မိ၍ထင္ လႈပ္ခတ္ေနတဲ့ Deusရဲ႕ပခုံးသားေတြဆီမွ ရယ္သံေတြကိုၾကားေနရ၏။

"ရွက္သြားတာလား..."

"ခင္ဗ်ားက တကယ့္အယုတ္တမာပဲ..."

"ဟ..."

ေတာ္ဝင္အခမ္းအနားကေန ဘယ္လိုထြက္လာခဲ့တယ္မသိေသာ္လည္း Maldivesရဲ႕နန္းေတာ္ထဲမွ လာလာတည္းခိုရာအေဆာင္ေရွ႕ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေတာ္ဝင္မိဖုရားရဲ႕ညီေတာ္မို႔ နန္းေတာ္၌ဧည့္သည္အေဆာင္ရသည္။ Deusကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမို႔ထင္ အျပင္ကေဟာ္တည္၌သာေနထိုင္ရ၏။

တံခါးပိတ္ၿပီးဂ်က္ခ်လိဳက္ေသာ Deusက ေရွ႕ကေလွ်ာက္သြားေနသူ လာလာ့ကိုၾကည့္ကာ ၿပဳံးေနခဲ့သည္။ လာလာက သူ႕ရဲ႕အေပၚကဝတ္႐ုံကိုခြၽတ္ၿပီး
လက္ဝတ္လက္စားေတြကို ျဖဳတ္ေန၏။

"ကိုကို ေရခ်ိဳးမလား...ကိုကို မခ်ိဳးရင္လဲ
Heaterဖြင္ေပးဦး လာလာေရခ်ိဳးခ်င္လို႔..."

"ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္..."

"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရန္မစနဲ႕ေနာ္..."

"ဟ...ဘာေျပာရေသးလို႔လဲ...မသိလို႔ေမးတာကိုဗ်ာ..."

"ေယာင္သြားတာ..."

"!!!...."

အမွန္ကစိတ္လႈပ္ရွားလြန္းေန၍ ေယာင္ယမ္းကာေျပာလိုက္မိျခင္းေပ။ အနမ္းေတြဖလွယ္ေနစဥ္က စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါႏွစ္လို႔ေျပာလိုက္မိေသာ္လည္း အခုအနည္းငယ္သတိလည္လာတဲ့အခါ တကယ္ရွက္ေနတာပါ။

အခန္းထဲမွာႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုေသာအသိနဲ႕ Heatကာလမဟုတ္ေသာမသိ။ မ်က္ဝန္းေရွ႕ေပၚလာေသာႂကြက္သားအျပည့္နဲ႕ အနက္ေရာင္အမွ်င္အတန္းတစ္ေၾကာင္း။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းခြၽတ္ခ်လိဳက္တယ္မသိေသာ သူ႕ရဲ႕ယူနီေဖာင္းက အက်ီခ်ိတ္တဲ့ခ်ိတ္ေပၚ၌အညီအညာ။

Deusကလာလာ့ကိုငုံ႕ေငးေနၿပီး ပါးျပင္ေလးကိုထိကိုင္လိုက္ ေမးဖ်ားေလးကိုထိကိုင္လိုက္နဲ႕။ လာလာက ဟိုၾကည့္၊ဒီၾကည့္နဲ႕ ရွက္ေသြးဖ်ာကာ မ်က္ႏွာေလးနီရဲေနခဲ့သည္။ Deusက တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနရင္းမဗ လာလာ့ရဲ႕လက္ကေလးကိုဆြဲယူကာ သူ႕ရဲ႕ႂကြက္သားေတြေပၚတင္လ်က္ အထက္မွေအာက္ ပြတ္သပ္ေနခဲ့သည္။

Deusက သူ႕ရဲ႕ခါးကိုကိုင္းခ်လိဳက္ၿပီး လာလာနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္စဥ္ ၾကက္သီးေလးေတြပင္ ထကာ Omegaေလးအရွက္သည္းသြားရ၏။

"ႁပြတ္စ္..."

အနမ္းခံေနသူက သူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုေမာ့လ်က္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကိုခပ္စူစူေလးလုပ္ေပးထားေသာ္လည္း မ်က္ဝန္းေတြက တစ္ေနရာသို႔ၾကည့္ေနခဲ့တာပင္။

"ေရခ်ိဳးခ်င္ေသးလား...ႁပြတ္စ္..."

ေခါင္းခါလ်က္မွ မ်က္ႏွာလႊဲထားသူက ကုတင္ေဘာင္ကိုက်စ္ေနေအာင္ လက္တစ္ဖက္ကဆုပ္ကိုင္လ်က္။

Deusက လာလာ့ကို သူလိုခ်င္သခိုေနပါေစဆိုတဲ့ပုံစံနဲ႕သာ လႊတ္ေပးထားၿပီး သူ႕ကိုၾကည့္ပါလို႔လဲတစ္ခြန္းမေျပာေခ်။ လာလာ့ရဲ႕ပခုံးေလး တစ္ဖက္ကကိုင္လ်က္ ေမြရာထက္သို႔ ႏွိမ့္ခ်ေတာ့လည္း အလိုက္သင့္ေလးေပ။

အက်ီေဘာင္းဘီအျပည့္နဲ႕ လာလာက ကုတင္ေပၚ၌ ကိုယ္တစ္ဝက္သာလဲေလ်ာင္းၿပီးပက္လက္အေနအထားေလးနဲ႕ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ေျခအိတ္ေတြကို ခြၽတ္ေပးေနတဲ့Deusက လာလာရဲ႕အရွက္သည္းေနပုံေလးကို အၾကည့္မပ်က္ခဲ့ပါ။

လာလာ့ရဲ႕အက်ီၾကယ္သီးေတြကိုခြၽတ္ေပးေနတဲ့Deusက အသည္းယားလာတဲ့အခါ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုအားရပါးရစုပ္ယူနမ္းတတ္ေသး၏။ မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္မဟုတ္ေသာ္လည္း အေပၚယံအနမ္းမဟုတ္ခဲ့။
ထိုသို႔အနမ္းေပးခ်ိန္ဆို လာလာက အလိုက္သင့္ေလးၿငိမ္ေနၿပီး Deusနဲ႕အတူစီးေျမာေပးသည္။ မ်က္ဝန္းေလးေတြမွိတ္လိုက္တိုင္း Deusက မ်က္ခြံေလးေတြကို အနမ္းေပးတတ္ေတာ့ Omegaေလးလာလာက သေဘာတက်ၿငိမ္ခံျပန္၏။

"ေရွ႕တန္းက ျပန္လာရင္ မင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္..."

"ဘယ္ေတာ့သြားမွာလဲ..."

"ေနာက္လထဲ..."

"အင္း..."

Deusက လာလာ့ရဲ႕ဦးေခါင္းေလးကိုေပြ႕ကာ လည္တိုင္ကို သူ႕ရဲ႕လွ်ာဖ်ားျဖင့္လ်က္ရင္း နားေနာက္သို႔အနမ္းေတြေခြၽျပန္၏။ လာလာရဲ႕လက္ေတြက Deusရဲ႕လည္တိုင္ကိုခ်ိတ္ထားလ်က္။ ေျခတံေသးေသးေတြဟာ ခါးအထက္ကိုသိုင္းခြထားေလသည္။

နားသယ္စက္မွအနမ္းေတြအျပင္ ရင္ၫြန့္မွအနမ္းေတြဟာတေျဖးေျဖးသိပ္သည္းလာတဲ့အခါ လာလာက လူးလွိမ့္စြာေအာ္ဟစ္ၿငီးျငဴေနခဲ့သည္။ ဗိုက္သားခ်က္ခ်က္ေပၚမွအနမ္းေတြနဲ႕ ခ်က္တစ္ဝိုက္မွလွ်ာဖ်ားေတြေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕လက္ကေလးကို အုပ္ကိုင္ၿပီး ရီရီေဝေဝနဲ႕ေငးေနသည္။

Deusရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြဟာ ခပ္ေရးေရးထြက္လာေသာ လာလာ့ရဲ႕အရာေလးကို ငုံေထြးလိုက္ခ်ိန္၌ သူ႕ရဲ႕တစ္ကိုယ္လုံး တြန့္လိမ္သြားခဲ့ရေလၿပီ။ ငုံေထြးေပးရင္း ေဘာက္စာတစ္ထည္လုံးကို ဘယ္လိုခြၽတ္လိုက္တယ္မသိ လာလာရဲ႕တင္သားေလးေတြဟာလည္း အိပ္ယာခင္းနဲ႕မကပ္နိုင္ေတာ့ပဲ ေကာ့ကာေကာ့ကာတိုးေနခဲ့သည္။ Deusရဲ႕လက္ေတြဟာ အတြင္းသားေလးေတြထဲထိုးထည့္ေပးရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြက ငုံေထြးစုပ္ယူေပးေနျခင္းလည္း မျပတ္ခဲ့။ ေကာ့လိန္ေနတဲ့လာလာက Deusရဲ႕ဆံႏြယ္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ေအာ္ဟစ္ၿငီးတြားလို႔ တစ္ႀကိမ္ၿပီးေျမာက္သြားခဲ့သည္။

"ႁပြတ္စ္...အြန္း...ႁပြတ္စ္..."

Deusက လာလာ့ကိုယ္ေလးကိုဖက္တြယ္ၿပီး အနမ္းေတြနဲ႕အတူ လွဲခ်ပစ္လိုက္၏။ လာလာက Deusကိုခြလ်က္ပင္။ ခါးပတ္ေတြကို သူ႕ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ခြၽတ္ေပးကာ ဖယ္ရိုမုန္းေတြကို စုပ္ယူရင္း ရီရီေဝေဝေငးေနခဲ့၏။ Deusရဲ႕လည္တိုင္ကို ေခါင္းအပ္ကာ မနမ္းတတ္နမ္းတတ္နဲ႕ အနမ္းေတြေပးျပန္ေတာ့ Alphaႀကီးက သူ႕ရဲ႕Omegaေလးကိုၾကည့္ကာ ခ်စ္စနိုးအၿပဳံးေတြနဲ႕ ရယ္ေနခဲ့သည္။

"ဒီညၿပီးရင္ ကိုယ္တို႔မေတြ႕ၾကရေအာင္..."

"ဘယ္သူကေတြ႕ခ်င္ေနလို႔လဲ..."

"ေရွ႕တန္းမသြားခင္ မေတြ႕ၾကရေအာင္လို႔ေျပာတာကြာ...စကားကိုေကာင္းေကာင္းနားေထာင္..."

ႏွာဖ်ားေလးကိုခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးေတာက္လိုက္ေတာ့ ငိုမဲ့မဲ့ေလးျဖစ္သြားသူက နာသြား၍လားမသိ။

"ေရွ႕တန္းမွာ 1ႏွစ္ၾကာမယ္..."

"အင္း..."

"ဒီညၿပီးရင္ ဘာကိစၥပဲရွိရွိ မင္းကိုယ့္ကိုေစာင့္ေန..."

"ေျပာခ်င္တာက ခင္ဗ်ားကို လာမရွာနဲ႕...ခင္ဗ်ားလာတာေစာင့္ေနေပါ့..."

"အင္း..."

"ရတယ္ေလ... ေနာက္တခါHeatဝင္လို႔ အကူအညီလိုရင္ တျခား...အား...အြန္း..."

"..."

"Deus..."

ေခၚသံေလးဟာ တုန္ခါေနရင္း ညားခါစအတြဲေလးထက္ ကဲသဲေနေသာႏွစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္သူေတြမ်ားလဲ။

Continue Reading

You'll Also Like

1.2M 84.9K 69
ဤဇာတ်လမ်းသည် 'I Bet You Love Me' ၏ Season 2 or Side story ဖြစ်သည့်အတွက် Season 1 ကို မဖြစ်မနေဖတ်ရှုဖို့ လိုအပ်ပါသည်။ [Zawgyi] ဤဇာတ္လမ္းသည္ 'I Bet Yo...
24.9K 617 5
A short story in which Lan Wangji gives a stranger a lift and ends up with so much more ( you know what's I mean 🤭) #wangxian #wangxianfanfiction #f...
1.1K 175 12
"What do you think you are doing??" A loud Baritone voice reached into the ears of a girl who was busy searching something in a lavish study which se...
3.8M 160K 62
The story of Abeer Singh Rathore and Chandni Sharma continue.............. when Destiny bond two strangers in holy bond accidentally ❣️ Cover credit...