Maaga siyang nagising at mabilis na pumuntang banyo para maligo. Ito na kase ang araw ng enrollment at entrace exam sa isang bantog na paaralan sa buong Pilipinas na Golden Lion University.
Golden Lion University isa itong bantog na school sa buong Pilipinas at lahat halos ng estudyante doon ay mayayaman, anak ng artista at anak ng mga matataas na posisyon sa politiko. Pribado ito at halos kalahating milyon ang tuition fees na binabayaran sa unibersidad na iyon kaya pili at mayayaman lamang ang nakakapasok dito. Kada taon ay nagbibigay ng 10 scholarship para sa mga taong walang kakayahan subalit matatalino at Validictorian sa huling school nito. Sampung scholarship para sa sampung tao lamang ang maaaring mabigyan nito. Kaya napaka swerte mo kung sakaling isa ka sa mapili nila para sa sampung scholarship na iyon, na halos isang daan na aplikante ang nag papasa ng scholarship form kada taon para makakuha ng pambihirang scholarship na libre ang tuition,pagkain, uniform with 50 thousand allowance sa isang semester. 100 thousand ang kabuoan ang makukuha mo dahil sa isang taon ay may 2 semester. Mataas ang makukuhang chance na makapag trabaho sa mga 5 star hotels at matataas na ranggo sa trabaho pag nakita nilang sa school na ito ka nakapag aral. Kaya maraming Estudyante ang nag hahangad na makuha ang 10 slots scholarship dahil karangalan ito para sa kanila.
Lumabas siya ng banyo at nagbihis. Kinuha niya ang isang jeans na hapit at over size na damit tsaka ito isinuot at mabilis na nag medyas at nagsapatos. Sabay harap sa salamin at kumuha ng face powder. Lumabas siya sa kanyang silid at mabilis na naglakad nang biglang...Sumingit ang nanay nya...
Hoy Zephania! (tawag ng nanay nya pag galit)
Bahit ho Nay! (Tugon niya).
Ikaw ngay magpalit, tignan mo ang itsura mot napaka sama. Hindi ka naman lalaki sa ganyang porma ah! Ikay bumalik sa iyong kuwarto at hayaan moko na ako ang pumili ng iyong isusuot. Kinuha nito ang fitted dress na mahaba ang panggas at hinablot ang buhok at tinirintasan ito!
Ayan! Ganyan anak! College kana ata ganyan mag damit sa college! Dalaga kana ganyan dapat sinusuot mo hindi mga ganyang damit na nagmumuka kang manang. (Sabi ng nanay na tuwang tuwang nakikita ang anak na pinagbibihis dalaga kahot ayaw ng kanyang anak).
Nay naman eh! Alam nyo naman na hindi ako nag susuot ng pambabae na damit. Alam nyo den na kahit kelan hindi ako nag palda at nag dress. Nabuhay ako ng 17 na taon dito sa mundo at kahit kelan di ako nag dress alam nyo yan Inay! Ayoko nito! (Sabi habang nag mamaktol)
Maalis ka ng naka ganyan o di ka makakapag aral sa paaralang gusti mo? Di kita papayagang umalis dito! Ano pili?( Madiing pagkakasabi)
Sya oho inay at alam kong hindi ako mananalo sa inyo. Pangarap kong school yon at gagawin ko ang lahat para makapasok lang sa paaralan na iyon. ( Nakabusamgot nitong mukha)
Aalis na sya ng kwarto nya ng biglang...
Oppppsss... ( Pigil ng ina)
Oh bakit na naman ho Nay? (Tanong nito)
Pinulot ang mataas nitong takong na nakatago sa ilalim ng kama nito na ginamit nya nung graduation.
Oh!... (Sabay abot)
Nay mag mag sapatos na lang ako ayokong isuot ya...( Di pa nakakatapos ng biglang marinig ang singit ng ina)
Isusuot mo yan o hindi ka makakalabas ng bahay nat... (Di ren nakatapos ang ina sa kanyang pagsasalita ng...).
Siya oho Inay! Akin na po yan at akin nang isusuot.
Pumalakpak ang ina at talagang gandang ganda sa anak. Pag ganyan kaga palagi! Huling sabi nito bago sya nagpaalam at aalis na at baka maiwan siya ng bus na sasakyan nya.
Bye Nay! (Sabay halik sa pisnge)
Ingat anak!(Aniya ina nya)
Beeeep! Beeeppp! Beeeepppp! (tunog sa harap ng bahay nila na medyo malayo sa gate).
Takbo sya habang pinapanood ang bus na sasakyan nya habang naalis.
Waiiiiiiiiiiiiiitttttttttt! (habang tumatakbo ay natapilok pa ang kanan nitong paa dahil sa sandals na suot niya).
Bwesssiiittttttt! (Ito na lang ang madaabi nya habang naiinis dahil sa suot niya).
Muntik na siyang mahuli sa pag e-enroll dahil naiwan na sya ng bus na dapat ay sasakyan nya, buti na lang at nakita niya ang kaniyang matalik na kaibigang si Lorilly Mellaño mag apply den sa parehas na school kaya naman doon na lang siya nakisakay.
Si Lorilly Mellaño ay isa sa pinakamayaman sa buong batch nila. Ang Nanay nito ay isang CEO at may ari ng isang kumpanya ng pabango na bantog at sobrang kilala ang produkto nila kahit sa ibang bansa. Kumikita ang nanay nya ng kalahating milyong piso sa isang buwan. At Tatay nya naman ay isang Seaman at mataas ang ranggo nito sa barko at kumikita lang naman ng 1.5 na milyong piso sa isang buwan. Kaya naman di makakaila na ang kaibigan niyang si Zephanie ay madaling makakapasok at makakapag enroll sapagkat nanggaling siya sa mayaman na pamilya at hindi na niya kailangan mag entrance exam para makapasok sa bantog na unibersidad na iyon.
Uy, Zephanie! (tawag nito sa kanya)
Lorilly wait!!!( sigaw niya habang tumatakbo papalapit sa kanya).
Napanganga siya habang tinititigna ang kaibigan at di makapaniwala na si Zephanie ang nasa harap niya.
Zeph????? Zephh???? Ikaw ba yan???? (Sobrang hanga sya sa kanyang nakita dahil ngayon lang niya nakitang nagsuot ng dress ang tomboyin niyang kaibigan). Bat ganyan ang suot mo? (Tanong nito)
Bakit panget ba? Si Nanay kase pinipilit akong mag dress magsusuot ng ganito eh kahit minsna diko to ginawa! (Pagmamaktol nito habang sumipa at napa aray ng biglang napalakas at napasipa sa malaking bato).
Aray!! (mangiyak ngiyak niyang ingit ng maramdaman niyang nabali ata ang hinlalaki ng paa nya).
Zephanie bagay pala sayo ang babae! (Komento nito habang gulat na gulat paren)!
Bakit lalaki bako dati? (Tanong nito nang oabiro sabay ngiti)
I mean sana ganyan kana lang palagi kase bagay na bagay sayo, nagmuka ka namang kagalang galang na dalaga.
Yucks!(nasukasuka sa komento nito na nag kukunwari lang dahil ang mgiti nito ay abot tainga na dahil ngayon lang siya binati ng kaibigan ng positibong komento).
Oh! Bat andyan kapa anong oras na oh! (Sabay tingin sa relo) kalahatimg oras na lang at mag uumpisa na ang entrance exam nyo.
Kaya nga eh naiwan ako ng bus na dapat ay sasakyan ko! (Pagod na pagod nitong pagkakasabi)
Sumakay kana samin para naman makalibre kana at parehas naman na school ang pupuntahan naten. (Sabi nito)
Agad naman siyang sumakay at umandar na ang kotsemg sinasakyan nila.
Sampung minuto ang kanilang binyahe para makarating sa tanyag na unibersidad.
Excited silang lumabas ng kotse at nagtitili at di sila makapaniwalang nakaapak na sila sa school na dati ay pinapangarap palang nila.
Sabay nilang binasa ang nasa gate nam...
WELCOME TO GOLDEN LION UNIVERSITY
At nagtitili na ulit sila sabay pasok sa gate. Habang pumapasok sila, di nila maiwasang mag kuwentuhan at mapahanga sa kanilang nakikita.
Lorilly kaya pala halos kalahating milyong piso ang tuition nyo kada semester nito pala napupunta sa gate. HAHAHAHA! (sabay tawa sa kanyang pabirong hirit).
Kulay ginto ang napakalaking gate na ito at makikitang nagkikislapan habang tumatama ang sikat ng araw sa bawat parte nito, sa sobrang kinis at halos aakalain mong tunay na ginto talaga ang bakal na ginamit na materyal para dito.
Inestima niyang baka nasa 100 thousand ang pagkakayari sa gate nito dahil sa mga materyales na ginamit dito.
Aba Zephanie at kwentadong kwentado mo kung magkano to ginawa ah HAHAHAHA (sabay tawa).
Sa bagay mag Engineer ka nga pala kaya alam na alam mo (bawing hirit nya ulit habang tumatawa paren).
Napukaw ang kanilang kasiyaha nung nakita nila ang isang napaka laking pool at makikita ang isang Matipunong lalaki na naliligo. Muka itong bagong estudyante, at kasing edad at kasing batch lamang nila. Halos malaglag ang panty at mag stock ang panga ng kanyang kaibigan dahil sa pagkakanganga nito.
Maputi, Matangkad, Chinito, Buhaghag ang buhok, ang anin na tipak ng pandesal... Este abs pala... At higit sa lahat malaki ang...
Katawan nito na maihahalintulad mo sa matcho. ( Ikaw ha! Bad yan)
Napukaw ang pagkabighani nila ng bigla na lang nitong sinampal ang isang babae na masasabi kong yaya nya dahil sa itsura ng damit niya. Napatigil at labis na nabigla ang kahatvng nakakita sa ginawa nung gwapo at mayabang na lalaking yon.
Tatakbo sana si Zephanie parabtulumgan yung babaeng umiiyak dahil sa lakas ng pagkakasampal sa kanya ng kaniyang alaga ng biglang...
Hinawakan siya sa kanyang braso at pinigilan siya sa kanyang balak na gagawin ng biglang nagsalita ito...
Huwang mong lapitan!(nakatungo habang unti-unti itong tumutunghay)
Mahirap siyang kalaban. (Paglalarawan sa kung ano ang ugali ng lalaking nakita nila).
Wag mokong pigilan! (Pagalit na pagtugin nya sa lalaking pumigil sa kanya na di naman nya kilala).
Hindi mo sila kilala! Kaya wag mokong sisigawan!
Oh bakit kilala ba kita? ( Tugon ni Zephanie sa pahkakasabi ng lalaking iyon sa kanya na hanggang ngayon ay nakahawakparen sa braso nya).
Gusto mo bang mamatay ng maaga?(pasigaw nitong sabi)
Nabigla ang magkaibigan at sabay na nagsabi ng...
Bakit sino ba yang lalaking yan?
Napatahimik si Carlo at bumalik sa pagkakayuko habang sinasabi ang pangalan ng lalaking iyon.
Ang lalaking yon ay...
Sino?(sagot ng dalawa)
Si Brenth Maravilla anak siya ng isang mayamang pamilya, ang tatay niya ay isa sa nagtayo ng school na ito, 35% ang binigay ng pamilya nito dito sa school nato kayabkahit sinong tao na awayin niya at walang magagawa kundi umiyak at tumahimik na lang. Isang politiko ang tatay nyan tumatakbong gobernador ng ating lungsod. Ang nanay naman niya ay isang business owner ng 2 produkto mamahaling bags at sapatos at pag mamay ari nila ang beach resort na pinupuntahan ng ibat ibang tao na sobrang kilala dito sa atin. Kumikita ang pamilya nila ng almost 10M sa isang linngo.
Napa laki ang mata at sabay na nagsabi ng...10 sa isang buwan!
Less than lang naman (sagot nito)
Ganon then yun! (Sagot ng magkaibigan)!
Sabay sabay silang naglalakad papuntang enrollment habang pinapaliwanag paren ni Carlo kung sino nga ba si Brenth Maravilla.
Carlo? Wag mong mamasamain ha? Pansin ko lamg habang nag kukwent ka parang nangangatog ka? May karanasana kana ba sa lalaking yon kayabparang takot ka?( Pansin ni Zephanie).
Oo!.(madiing pagkakasabi nito)
----------------Flash Black-------------------
Kaklase ko yan nung elementary, tanda ko noon, tanghaling tapat lunch break namin non... Naglalaro ang lahat sa labas ako lang ang naiwan sa loob. Hanggang sa pumasok sya at kaming dalawa lang ang nasa loob ng room. Sinigawan niya akong papansin! Feeling matalino! Nag sasalamin pa para ano para sabihing matalino ka! Sabay tumawa siya ng malakas, dali daking pumunta sakin at kibuha yung salamin ko. Kumuha siya ng bato at pinag pupukpok ang salamin ko hanggang mabasag ito pareho. Pinahabol nya sakin yung salamin ko kahot sobrang labo ang nakikita ko, hinabol ko sya ng hinabol hanggang isang sigundo bumagsak ako sa gitna nag play ground at nang gumising ako nasa hospital nako. Binilhan na lang ako ng parents ko ng panibagong salamin para makakita ako ng ayos. Ikinuwento na lang nila ang ang buong pangyayare. Inatake ako ng hika ko at nahimatay ako habang umiiyak. Nag reklamo parents ko sa mga teacher pero kahit teacher namin ayaw kaming pakingan dahil sobrang takot lahat ng teacher namin sa pamilya nila na kahit nasa tama ang katwiran mo ay kaya nilang baligtadin. Kaya ako na lang yung lumipat ng school para hindi ko siya makita at di ko maalala ang nangyare sakin na muntikan kopang ikamatay.
Grabe pala talaga yang Brenth ba yan... Ang sama ng ugali. Pero okay lang yun gwapo naman! (Biglaang hirit nito).
Tinapik na lang ni Zephanie ang balikat ng kaibigan nya at mukang wala na ito sa tamang pag iisip at di manlang ito natakot sa nalaman nilang impormasyon mula kay Carlo.
Bago magtapos ang ikalaaang kabanata...
Si Carlo Martin ay isa din sa mayamang pamilya. Ang tatay nya ay isang Doktor sa sikat na hospital sa Pilipinas at ang nanay naman niya ay isang teacher dito sa Golden Lion University. Isa din siya sa Validictorian sa kanilang batch tulad ni Zephanie. Kahit alam niyang kaya ng magulang niya na siya ay pag aralin at bayaran ang tuition dito sa Golden Lion University ay mas pinili niya parin na kumuha ng scholarship at mag entrance exam para patunayan sa sarili na pinag hirapan niyang makapasok sa unibersidad na ito ng sariling sikap at hindi umasa sa magulang.
#Sana all mayaman
#Sana may ganyang University
#Sayang den ang 100k kada isang taon Hahaha