មានអារម្មណ៍ថាតួស្រីអាងតែឪអាមិចទេ🤔
#ម្ចាស់គ្រងបេះដូងភ្លើង
ភាគទី៧: ស្មុគស្មាញ
អេឌែន បានឃើញថាខេតធី នាងធ្វើអីប្លែកៗ ចង់ហក់លោតចុះពីទីខ្ពស់បែបនេះវាពិតជាគ្រោះថ្នាក់ ទើបគេបានចូលទៅរកនាង ចាប់ក្របួច.កអាវពីក្រោយអូសនាងចូលមកក្នុងវិញទីណាត់ទីណែង
“លោកឯងវាយ៉ាងមិចក្នុងខ្លួននឹង? ខ្ញុំទៅហើយតើ មានរឿងអីទៀត?” នាងតវ៉ានឹងគេ មិនសុខចិត្ត ដែលនៅសុខមកអូសទាញស្ទើរស្លាប់ ស្ទើររស់ ។
“បើនាងធ្លាក់ចុះបាក់.កងាប់! ខ្ញុំគ្មានកូនសងលោកអូសាកៈឡើយ” បើនាងមានរឿងនៅកន្លែងរបស់គេ ច្បាស់ជាស៊យធំហើយ ប៉ារបស់នាងមិនមែនធម្មតាទេ នេះសំណាងល្អ ដែលគេជួយនាងពីលោកឃូមីយ៉ូ ទាន់កុំអីស្លាប់ដោយទាំងអ្នកប្រុសទៀត ។
“អូហូ៎!! តាមពិតលោកឯងនេះ…ក៏ខ្លាចប៉ាខ្ញុំដែរតើ…តែមិនថ្វីទេ! ខ្ញុំមិនប្រាប់ប៉ារឿងលោករំលោភខ្ញុំឡើយ តែបើហ៊ានធ្វើឲ្យខ្ញុំមិនពេញចិត្ត លោកឯងងាប់!” ខេតធី និយាយផង យកដៃធ្វើជាសញ្ញាអា.កដាក់គេផង មើលទៅនាងឌឺខ្លាំងតែម្ដង ។
“…..” អេឌែន មិននិយាយអ្វី គេខំខាំមាត់ ទប់កំហឹង ហើយចាក់អូសនាងចេញទៅក្រៅបន្ទប់ និងបន្តដើរចុះតាមកាំជន្ដើរចំនួនពីរជាន់ទៀត ។
“មនុស្សឆ្កួត! លោកអូសខ្ញុំចង់សម្លាប់ចោលមែនទេ?” ខេត ដើរផង រត់ផង នេះសំណាហើយដែលស្បែងជើងនាងឱបនឹងទ្រូង កុំអីបាក់.កជើងដោយសារគេហ្នឹង ។
“ខ្ញុំមិនដឹងទេថាខួរនាងវាកើតស្អី បានជាមកចងកម្ម ចងពៀរជាមួយខ្ញុំបែបនេះ?” អេឌែន អូសនាងកាត់មុខអ្នកដទៃ និងស្រែកជេរនាងតាមផ្លូវ ដល់ថ្នាក់អ្នកធ្វើការជាក្រុម អង្គុយជុំគ្នានៅជាន់ខាងក្រោមទាំងនោះត្រូវបើកភ្នែកធំៗប៉ុនពងមាន់ចំហរមាត់ធ្លុង ។ ចៅហ្វាយពួកគេ គឺជាសុភាពបុរស ដាច់ខាតមិនដែលហឹង្សាដាក់មនុស្សស្រីឡើយ ចុះថ្ងៃនេះចៅហ្វាយកើតអី?
“មកពីខ្ញុំឃើញលោកឯងឆ្កួត ទើបចង់ទាក់ទងជាមួយមនុស្សឆ្កួតម្ដង ចង់ដឹងថាអារម្មណ៍វាបែបណាដែរ? វាខុសគ្នាពីមនុស្សជាយ៉ាងមិច?”
គ្រាន់តែឮបែបនេះភ្លាម អេឌែន កើនកំហឹង បានរុញនាងចេញពីអគារធ្វើការនេះភ្លាម ដោយមិនរងចាំយូរ ។
“អូយ៎!” នេះសំណាងល្អហើយ ដែលខេតទប់ខ្លួនទាន់កុំអី ជង្គង់នាងនឹងបានស៊ីដីបាត់ហើយ
“លោកឯងដូចមនុស្សឆ្កួតមិនខុសទេ”
“បើនាងហ៊ានតែនិយាយម្ដងទៀត នាងគ្មានមាត់ស៊ីបាយទេ” ស្របពេលដែលនាងឈ្លើយដាក់គេ គេក៏មិនទុកនាងធ្វើម្ចាស់ក្សត្រីដែរ មនុស្សម្នាក់ៗមានដែនកំណត់ដែរតើ ។
“អា…”
“អាស្អីនិយាយមកមើល៍!”
ខេតធី ពិតជាចង់ជេរគេមែន តែដោយសារតែគេ ចង្អុលមុខនាង ធ្វើមុខកាច នាងក៏លែងហ៊ានវិញ ។
“ពួកឯង! អូសក្មេងឈ្លើយម្នាក់នេះចេញពីទឹកដីយើងទៅ នៅឈរមើលស្អីទៀត” អេឌែន ងាកទៅស្ដីឲ្យកូនចៅប្រុសៗ ប៉ុន្មាននាក់ដែលឈរមើលចំហរមាត់ ។ ខេត មានអារម្មណ៍ថា អេឌែនម្នាក់នេះកាន់តែហួសហេតុហើយ
“លោកឯង និយាយឲ្យស្រួលបួលទៅវាថី? ចាំបាច់ឲ្យគេអូសខ្ញុំមើលតែជាសត្វ!” នាងនិយាយចប់ ក៏ទម្លាក់ស្បែកជើងចុះ ពាក់លើប្រអប់ជើង
"អាមនុស្សឆ្កួត! អាចង្រៃរកលេខដាក់គ្មាន!" ខេត ចំជាក្លាហានណាស់ នាងបានស្រែកជេរគេ នៅកណ្ដាលហ្វូងមនុស្ស ដែលជាកូនចៅគេ បានយ៉ាងពិរោះ តែនាងមិនក្លាហានឈរចាំគេជេរនាងវិញ ព្រោះជើងទាំងគូរបស់នាងបានរត់ចេញយ៉ាងលឿន ជាមួយនឹងកំហឹងជាប់នឹងទ្រូង ។
អេឌែន ក៏ខឹងនាងដែរ នាងមើលទៅនៅក្មេងតែជេរឈ្ងុយសាហាវ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយគេទុករឿងនេះមួយឡែកសិនចុះ ដោយសារគេមានរឿងត្រូវធ្វើទៀត
“ហ្សូរិច! យកឡានមក ខ្ញុំទៅពេទ្យ!”
“លោកអេឌែនទៅពេទ្យធ្វើអ្វី?” ហ្សូរិច ប្រញ៉ាប់ស្ទុះមករកចៅហ្វាយ និងសួរដោយទឹកមុខមិនដឹងអី ។ តើលោកចៅហ្វាយ ខឹងអ្នកនាងមុននេះ ឡើងក្ដៅខ្លួនហើយទេដឹង?
“មិនឃើញទេហ្ហេ៎?....ដៃខ្ញុំត្រូវគ្រាប់ ឈាមហូរចង់អស់ពីខ្លួន….ចំជាមិនដឹងអីមែន គួរតែកាត់ប្រាក់ខែទើបល្អ” អេឌែន និយាយព្រមទាំងលើកដៃដែលគេបានរុំរបួសបណ្ដោះអាសន្នសិន ទោះបីរុំហើយមែនក៏ដោយ តែមុខវាធំគួរសម ទើបមិនអាចស្កាត់ឈាមបានល្អ។
"បាទៗ!" ហ្សូរិច រហ័ស ងក់ក្បាល ចេញទៅយកឡានពណ៌ខ្មៅមួយគ្រឿង ដើម្បីបើកជូនលោកចៅហ្វាយ ។
អេឌែន បន្ទាប់ពីចេញពីពេទ្យដេររបួសឲ្យហើយ គេបានឈៀងចូលផ្ទះបន្តិច កុំឲ្យឪពុក-ម្ដាយគេភ្លេចមុខ ណាមួយគេក៏ចង់ឲ្យឪពុកគេ បានដឹងថាគេមិនបានធ្វើការអីផ្សេងក្រៅពីផលិតឡាន និងម៉ូតូប្រណាំងឡើយ ។
គ្រាន់តែចូលមកដល់ភ្លាមគេទទួលបានកែវភ្នែកពិឃាតរបស់ លោកម្ចាស់ណាមជូន យ៉ាងម៉ាហ្សាគិៈ បាត់ទៅហើយ ។ គាត់ម្នាក់នេះចាស់ ពូកែមួម៉ៅបន្តិច គ្មាននរណានិយាយអីបានក្រៅពីប្រពន្ធគាត់ទេ ។
“ប៉ា!” អេឌែន គ្រាន់តែហៅឪពុក តាមការសមគួរ និងដើរទៅអង្គុយទល់មុខគាត់ ។
“ទើបតែនឹកឃើញមកផ្ទះណ៎! កូនជើងល្អ នៅក្រៅផ្ទះយូរ មានធ្វើអីមិនល្អខ្លះទេ?”
“ធ្វើអីទៅប៉ា? រកតែពេលសម្រាកគ្មាន” ទឹកមុខអេឌែន បង្ហាញភាពធុញថប់ចេញមកយ៉ាងច្បាស់ ។
“អេឌែន!!” អ្នកម្ដាយស្រស់ស្អាត បានរត់មកឱបក្រសោបកូនប្រុស កាត់ផ្ដាច់ឪពុកកូនកុំឲ្យឈ្លោះគ្នា មួយឡែកសិន ឮដំណឹងកូនប្រុសថាមកផ្ទះគាត់សែនរំភើបណាស់ ។
“អេឌែន! កូនកុំឧស្សាទៅចោលម៉ាក់ពេក….អ្ហេ៎! ដៃកូនកើតអីហ្នឹង” អ្នកម្ដាយ និយាយបានបន្តិច ក៏ចោលភ្នែកឃើញរបួសកូនប្រុស ទើបលើកដៃគេមកមើល ដោយកែវភ្នែកបារម្ភ ។
“មិនអីទេម៉ាក់! របួសសើស្បែក” អេឌែន ដកដៃចេញពីម្ដាយវិញ ។ លោកស្រីដឹងថាកូនៗគាត់រឹងមាំណាស់ របួសបន្តិចបន្តួចគ្មានបញ្ហាអីឡើយ ។
“ឌែន! និយាយអ៊ីចឹងកូនមាននៅចាំ កូនៗរបស់លោកតាយ៉ុនហ្គីដែរទេ? ម៉ាក់ឮថាកូនភ្លោះទាំងពីរនេះទើបនឹងមកពីញ៉ូយ៉កផង....”
យ៉ុនហ្គី អូសាកៈ កូនរបស់គាត់មានរឿងអីដែលគេមិនស្គាល់ ទើបតែជួបគ្នាប៉ុន្មានម៉ោងនឹងទេ!
“មិនចាំទេ! ហើយក៏មិនដែលស្គាល់ដែរ” អេឌែន ប្រញ៉ាប់ឆ្លើយបដិសេធយ៉ាងលឿន ។
“ម៉ាក់ថាគួរតែទៅលេងគ្រួសារអូសាកៈម្ដង សុទ្ធតែជាបងប្អូនយើងទេ”
“ម៉ាក់ និងប៉ាទៅលេងក៏ទៅចុះ…ខ្ញុំមិនទៅទេ…សុំលាសិនហើយ” អេឌែន គ្រាន់តែម្ដាយចង់ទៅលេងផ្ទះអូសាកៈ គេប្រញ៉ាប់ស្ទុះក្រោក រត់ចេញពីផ្ទះតែម្ដង ។ ប៉ុណ្ណេះ លាហើយផ្ទះ គេលែងមកវិញ លុះត្រាតែដោះស្រាយរឿងចេញ ។ សាច់ការអីដែលត្រូវនិយាយក្នុងថ្ងៃនេះក៏សុំចប់ត្រឹមប៉ុណ្ណឹងសិន ព្រោះត្រកូលអូសាកៈ នោះធ្វើឲ្យអ្នកប្រុសអេឌែន ខ្លាចរអា មិនចង់នៅប្រឈមមុខទេ ។
“ហ្សូរិច…ហ្សូរិច! ឆាប់ចេញឡានភ្លាម” គ្រាន់តែចេញមកដល់ក្រៅ អ្នកប្រុសរត់ចូលឡាន បិទទ្វាមួយទំហឹង ឯហ្សូរិចវិញ គេឡេឡង់ធ្វើអ្វីមិនចេញ មានតែធ្វើតាមចៅហ្វាយ ។
ពេលអេឌែនចេញទៅផុត ពិតជាមហាសំណាងមែន ព្រោះឡាននៃត្រកូលអូសាកៈ ក៏បានបើកចូលមកម្ដង បើអេឌែន យឺតយ៉ាវជាងនេះតែបន្តិច ចប់របស់ខេតធីទៀតហើយ ។
..........