"Gün geceye kavuşur ama ben sana bir adım bile atamam.Senin gram umurunda olmayan şeyler benim içimdekileri söker, sen bilmezsin.Yıllar geçse bile zerre kadar sevmezsin."
Multimedya:Milan ve Kamer
♫Starlight Tears
Bölüm 7:İhtiyacım Var
Yoksa avuç içim gibi biliyorum seni...
Aklımda dönüp dolaşan bu cümle beni yerle bir etmeye başlamışken motorun hızını daha da arttırdım.Hayır buna etkilenme denemezdi ama hiç duymadığım sözleri ve alışık olmadığım ilgiyi görünce bünyem ters tepki veriyordu.
Şaşkınlık,alışılmamışlık...
Hepsi ondan ötürüydü.
Yarın pazartesiydi ve Nehir 11. sınıfın ilk gününü yaşıyıcaktı.Ne de çabuk geçiyordu günler...Koskoca 14 sene.Yalnız başıma geçirdiğim,hayatımı Nehire adadığım 14 sene..Pişman mıyım,asla.Ama içimde bir yerde yaşayamadığım gençliğimi de istemiyor değilim ama böyle olmak zorundayım.
Kamerin beni öpmesinin ardından söylediği cümlelerden sonra hızla yanından çıkıp gitmiştim.Alışık olmadığım şeyler yaşıyordum ama yaşamamalıydım.Benim aşık olma diye bir lüksüm yoktu.Kaybetmenin acısıyla yaşarken bir de aşk acısı çekemezdim.
Eve geldiğimde saat çok geç olduğundan Nehir uyuyordu.Yanına gidip kıvrıldım hemen,miniğimdi hala o benim.Gözlerini hafif aralayıp beni görünce belimden sıkıca sarıldı ve mırıldanarak "iyiki geldin" dedi.Gülümseyerek alnından öptüm ve huzurlu bir şekilde gözlerimi yumdum...
"Abla kravatım nerde ya?!!!" sabahın köründe bağıran Nehire karşılık olarak "Çekmecene bak Nehir ne bağırıyosun" dedim uykulu uykulu.
"Bulamı- aa buldum tamam" dedi.Ne kadar da heyecanlıydı kuzucuk.Ben yatağında yatarken hala hazırlandığını görünce gülümsedim.Aynaya baktığımda saçlarının bir tutamını arkaya toplayıp o güzel bal rengi gözlerini ortaya çıkarmıştı.Tıpkı babamın gözleri gibiydi...Babamı tanısa ne de çok severdi ama hiç bir şey hatırlamıyordu ki.
Yavaşça yataktan kalkıp odama üzerimi değiştirmeye gittim.Aynanın karşısında koyu mavi kotumu giyerken Nehir hızlıca odama girip "Abla ay ne kadar hoş olmuşsun" dedi yanıma gelerek.Güldüm."Her zaman ki halim" dedim."Hayır siyahlardan kurtulmuşsun" dedi bir yandan saçını düzeltirken.
"Hadi hadi çok konuşma hazırsan seni bırakıyım" dedim.Yerinde zıplayarak "Hazırım hemde çok hazırım güzel oldum dimi abla?" diye sordu."Evet ablam" dedim."İlk günümde motorla bırakıcaksın dimi?" diye sordu.Aslında yürüyerek gitmeyi düşünüyordum ama kırılmasın diye "Tamam olur hadi inelim" dedim.Ayağıma kalın topuklu botlarımı geçirdikten sonra anahtarımı alıp aşağıya indim.Nehir de hemen ardımdan geldi.Motora bindikten sonra elimde ki kaskı ona uzattım.Takıp arkama bindi ve okula doğru sürmeye başladım.
Kısa bir süreden sonra okulun kapısının önüne gelmiştik.Kapının önü bir sürü öğrenciyle doluydu.Hepsi ayrı kafadan çalıyordu.Kaskımı çıkarıp elime aldım ve Nehirin çıkardığı kaskı arkama koydum.Nehir yanağımdan öpüp "Görüşürüz abla şans dile bana" dedi gülerek."Günün güzel geçsin ablam" dedim.Nehir okula ilerlerken arkasından bir çocuk "Nehir bu kim?" diye sesleniyordu.Beni kastediyordu.Nehir çocuğu takmayınca çocuk sırıtarak yanıma geldi.Tek kaşımı kaldırmış ona bakıyorken "Nehirin böyle güzel arkadaşı olduğunu bilmiyordum" dedi.Güldüm."Arkadaşı değilim ondandır" dedim.Kafasını yana atıp ardından "Neyisin bakalım?" dedi."Ablasıyım" dedim.Gözleri hafif açıldı ve beni bir güzel süzdü.Ardından "Vay be ne abla ama.." dedi.Kahkaha attım ve saçını karıştırarak "Görüşürüz ufaklık" dedim ve kaskımı taktım.
Her yaştan hayranım vardı...
Motoru çalıştırdıktan sonra nereye gidiceğimi bilmeden sürmeye başladım..Sahilde durup her zaman oturduğum kayalığa oturup arada kullandığım telefonumu elime aldım.Geçen sene dövüş kursunda tanıştığım Gaye'den mesaj gelmişti.Mesaj da "Benim gizemli arkadaşım yarın akşam ki düğünüme bekliyorum mutlaka gel..Adresi aşağıya yazıyorum orada görüşmek üzere..." yazıyordu.Bir düğünüm eksikti ama bir saniye bu mesaj dün gelmiş...Yani düğün bu akşam! Gitmesem çok kırılır,ayıp olur.Bana çok yardımı dokunmuştu,yeri geldiğinde beraber ağlamışlığımız yeri geldiğinde beraber gülmüşlüğümüz vardır.Nehire "Çıkışta derhal eve biliyorsun akşam bir düğüne gidicem erken dönme çalışıcam,görüşürüz" yazıp yolladım.
Her zaman gittiğim butiğe gitmeye karar verdim.Genelde siyah renkli kıyafetlerin ağırlıklı olduğu bir butikti.Hoşuma gidiyordu.Kapıdan girdiğimde Leman abla hızlıca yanıma geldi "Hoşgeldin kızım ne bakmıştın?" diye sordu."Abla acil bana elbise ayarlaman lazım akşama düğün var" dedim."Ah hep sona bırak zaten gel benimle" dedi.Onu takip ettim ve birden elime dekolteli siyah bir elbise tutuşturdu."Hadi dene bakalım tam sana göre" dedi.Israrlarına dayanamayıp hızla kabine girdim.Elbise gerçekten dikkat çekiciydi.Alışık olmadığım açıklıktaydı.Ama alışmadığım şeyleri yapmaya çoktan başlamıştım..
Elbiseyi alıp hızla eve gittim.Mesajda düğünün saat 7 de olduğu yazıyordu ve saat daha 3 tü.Eve gidip biraz dinlenmeyi düşünüyordum.Girer girmez kendimi koltuğa attım ve başımın ağrısının geçmesi için gözlerimi kapattım.Migren ağrısı başa bela.
Omzumda hissettiğim elle birden gözlerimi açtım Nehir "Abla hani düğüne gidiyordun?" diyince hızla ayağa kalktım ve "Saat kaç?" dedim."7 buçuk" dedi."Niye uyandırmadın daha erkenden!" dedim ve bir şey demesini beklemeden odama gittim.Yatağa attığım elbiseyi üzerime geçirdim ve topuz olan saçlarımı açıp biraz şekillendirdim.Hafif makyaj yaptıktan sonra bilekten bağlamalı siyah ayakkabılarımı giydim.Hazırdım.Rekorumu kırmıştım 12 dakika da hazırlandım...
Salona gittiğimde Nehir ıslık çalıp "Taş gibi olmuşsun abla" dedi."Sağol ablam beni bekleme uyu sen hadi ben kaçtım" dedim ve motoruma doğru ilerledim.Ama şöyle bir sorun vardı ki bu elbiseyle kullanmam çok zordu.Sokağın başında ki taksi durağına ilerlediğimde taksiyi görür görmez bindim ve adresi söyledim.Uzak olduğu için biraz sürse de saat 20.10 du.Parayı vererek hızla şahşalı kapıdan içeri girdim.Aşırı kalabalıktı.Gözüm Gayeyi ararken birden gördüğüm kişiyle dondum.Resmen dondum.Kamerdi tabi ki.Her zaman karşıma çıkmak zorundaymış gibi...
Oturduğu yerde her zaman ki sigarasını yakmış içiyorken gözleri ilk olarak vücudumu daha sonra gözlerimi buldu.Ona aldırmayarak Damat ve gelinin oturduğu masaya ilerledim.Gaye birden beni görünce ayağa kalktı ve sıkıca sarıldı."Kızım taş gibi olmuşsun bu hal ne?" dedi sırıtarak."O senin taşlığın bebek" dedim.Tek arkadaşımdı Gaye.Uzun süredir görüşemiyorduk.Gayeyle laflarken Kamer arkamdan gelip yanımda durdu ben "Sen beni mi tak-" diyemeden Kamer damada "Ooo adamın evleniyorsun demek" diyerek tokalaştı.Birbirleriyle şakalaşırken Gaye beni damatla tanıştırdı.Adının Zafer olduğunu öğrendiğim adam Kameri göstererek "Milan bu Kamer" dedi.Gülerek "Çok memnun olmadım" dedim.Kamer "Ben de çok memnun oldum" dedi.Zafer ve Gaye bize bakıyorken Gaye "Siz tanışıyor musunuz?" diye sordu.Aynı anda ben "hayır" Kamer ise "evet" dedi.Zafer ve Gaye güldüler ve nikah başlıcağı için masaya doğru ilerlediler.Bizde öyle ayakta durmuş birbirimiz hariç her yere bakıyorduk.
Nikah faslı geçtikten sonra alkışlar koptu ve romantik slov bir şarkı çalmaya başladı.Yerimde kıpırdanırken bir yandan Gayeleri izliyordum.Birden kolumdan çekilince dengem bozuldu ve karşı gelemedim.Kamer ellerini sıkıca belime dolamadan önce ellerimi omzuna koydu.Kafamı başka bir yöne çevirdim.Biraz yaklaşıp "Fena olmuşsun" dedi fısıldayarak.Bişey söylemedim sadece güldüm.Dans etmeye devam ederken birden durdu ve dizlerinin üzerine çöktü.Birden herkesin gözleri bizim üzerimize gelince Kamer "Benim olur musun?" diye bağırdı.
Şaka.
Kesin şaka.
Yani başka açıklaması olamaz.
Ona yaklaşarak kısık sesle "Kamer kalk şurdan rezil olduk çakıcam suratına!" dedim.Kamer "Utanma sevgilim bağır bak kimse duyamıyor" dedi elini kulağına götürerek.Gülümsedim ve kafamı kaldırdım.Ardından Kamere bakıp "sen kaşındın" dedim ve dizine sert bir tekme attım.Herkesin "aaaaa" sesleri duyulmaya başlayınca "Haşin kızım benim" diyerek bir hışımla beni sırtına aldı.Hey allahım.
Var gücümle bağırıyorken Kamer "Eğlenelim istemiştim" dedi.Bir yandan yürüyordu."İndir beni yoksa kötü olucak" dedim.
Yüzünü göremiyordum ama şuan sinsice güldüğünü hissedebiliyordum.Omzuna vurmaya başlayınca birden beni yere indirdi pardon attı.
"Hayvan!" diye bağırdım.Şuan düğün kapısının önündeydik.Gözümün içine öylesine bakıyordu.
"Sinirlerimi çok bozuyosun" dedim.
"Biliyorum" dedi.
Bir şey demeden ilerliyordum ki Kamer "Bu gece sende kalsam olur mu?" dedi.
Kahkaha atıp ona doğru döndüm."Rüyanda görürsün" dedim.
"Zaten görüyorum" dedi.
"İyi görmeye devam et" dedim.
Aklıma motorumun evde olduğu gelince Kamer'e "Motorunun anahtarlarını ver" dedim,güldü.Hiç ikiletmeden anahtarları fırlattı.Motora yürüyüp tam binmiştim ki birden arkama birinin oturduğunu farkettim.Tabi ki Kamerdi..
Sinirle "Kamer in!" dedim."Hayır" dedi.
"Sabrımı zorluyosun gerçekten" dedim.
"Farkettiysen bu benim motorum" dedi.
Ardından ekledi,
"Ama sadece bir gece,bir gece senle olayım"
dedi.
Bir şey dememe izin vermeyerek lafımı kesti.
"Buna ihtiyacım var,sana ihtiyacım var" dedi.
İçimde kopan fırtınalara karşı motoru son gaz kökledim.