🔞🔞 ცეცხლი თავია თქვენ თეორიებს ველიი ( მიხვდებით რაზეც )
༒︎༒︎༒︎
იკარიუზი მაგიდის კიდესთან იდგა, სასმლით ხელში და დარბაზში მოცეკვავე რეიანას გაჰყურებდა. გოგონა მუსიკის ფონზე ცეკვავდა, ხელებს, ფეხებსა და თეძოებს მოქნილად ამოძრავებდა, ზოგჯერ კი იკარიუზსაც გამოხედავდა და თვალს ჩაუკრავდა ხოლმე.
- ლამაზი ცერემონიალია. - იკარიუზი შებრუნდა და ელეაზარი დაინახა, ბიჭს ხელში შამპანიურის ბოკალი ეჭირა და სტუმრებს თვალს ადევნებდა.
- ხო, როგორც ჩანს მამაშენი ცერემონიალების მოწყობაში საკმაოდ კარგია. - თეთრი თმები სახიდან გადაიწია ბიჭმა და ელეაზარისკენ მთელი ტანით შეტრიალდა.
- შემთხვევით ეირლისი ხომ არ გინახავს? - შამპანიური გახსნა ელეაზარმა და ჭიქებში ჩამოასხა, - ბოლოს როდესაც ვნახე აივანზე გადიოდა ამის შემდეგ საათები გავიდა და არსად ჩანს. - ელეაზარის ნათქვამზე იკარიუზს თავში ამოუტივტივდა თუ როგორ გავიდა ხეიდენი მოსაწევად რამოდენიმე საათის წინ.
- არა, სხვათაშორის ვერც ხეიდენს ვპოულობ და ვერც თიდერიუსს, - მაგრამ მალევე თიდერიუსს მოჰკრა თვალი, ვარდისფერთმიან გოგოსთან ცეკვავდა, - და აი ისიც, - თიდერიუსისკენ ხელი გაიშვირა იკარიუზმა და ელეაზარმაც მალევე იქით გაიხედა სადაც თიდერიუსი ცეკვავდა. - ეგ გოგო საიდანღაც მეცნობა, - ნიკაპზე ხელი მოისვა იკარიუზმა და ფიქრს მიეცა, მალევე კი გაიხსენა ის ხომ იგივე გოგონა იყო რომელიც ტრიბერიუსის წვეულებაზე თიდერიუსმა შეაბა.
- არგენას ვანჰელსიერნი, - თქვა ელეაზარმა, - იგი ფერიების დინასტიის წარმომადგენელია.
- ალბათ სწორედ მაგიტომ მეცნობა. - ელეაზარმა თავი დაუქნია შემდეგ კი მოცეკვავე თიდერიუსს გახედა რომელიც ხელებს გოგონას წელზე ასრიალებდა. გულში რაღაც ჩაწყდა, მაგრამ შეეცადა არ შეემჩნია და იკარიუზისკენ შებრუნდა.
- აბა სხვა რა ხდება, როგორ შეეჩვიეთ ესთრიას?
- საკმაოდ კარგად, მგონი ბნელი ოკეანი სამეფოში დაბრუნების სურვილი აღარ გამიჩნდება. - გადაიხარხარა იკარიუზმა, მაგრამ ღიმილი სახეზე შეახმა როდესაც დაინახა თუ როგორ მოუჭირა რეიანას თეძოებზე ხელი ქერა ბიჭმა.
კბილები ერთმანეთს მაგრად დააჭირა და ისე რომ ელეაზარმა გააზრებაც ვერ მოასწრო იკარიუზმა ხელიდან ჭიქა აართვა, რეიანას მიმართულებით დაიძრა, გოგონას წელზე ხელი მოჰხვია მისკენ დაქაჩა შემდეგ კი ქერას ჭიქა თავზე გადააფშვნა.
- რას აკეთებ?! - შეჰყვირა რეიანამ იკარიუზს, - სულ შეიშალე?! - იკარიუზმა გოგოს ხელები მოიშორა შემდეგ კი კვლავ იატაკზე გაშხლართულ ბიჭს მიუბრუნდა.
- ძმაო, გააფრინე? - სისხლიან თავზე ხელი მოისვა და იკარიუზს ქვემოდან ახედა.
- ხელების კონტროლი უნდა ისწავლო, - იქვე წითელი ღვინოს ბოთლი აიღო იკარიუზმა, - სხვის საკუთრებას ზედმეტად არ უნდა შეეხო. - ქერამ თავი აწევა სცადა, მაგრამ ვერ მოასწრო იკარიუზმა ბოთლიც გადააფშვნა თავზე.
- საკმარისია! - შეჰყვირა რეიანამ ბიჭს, მის ხელს დაექაჩა და იკარიუზი იქაურობას გააცილა. მოსამსახურეებისთვის განკუთვნილი ოთახისკენ გაათრია და კედელზე ააკრო. - რას ფიქრობ რას აკეთებ? - იკარიუზმა ღვინით მოსვრილი ხელი გამომწვევად გაილოკა და გოგონას გახედა.
- რატომ მიეცი ნება შეგხებოდა? - სრული სიმტკიცით იკითხა ბიჭმა და ახლა რეიანა ააკრო კედელს.
- ვაპირებდი მას გავშორებოდი, მაგრამ თავზე ჭიქა გადააფშვენი! - დაიყვირა გოგონამ, - მოქმედების საშუალებაც არ მომეცი! - გოგონა განრისხებული იყო იკარიუზის საქციელით, მან ხომ უამრავი წარმომადგენელის წინაშე ბიჭს თავს დაესხა. სავარაუდოდ ეს ამბავი მალე მთელი მიწისქვეშეთს მოედებოდა და ახალი ჭორები წარმოიქმნებოდა.
- გეფიცები რეიანა, - გოგონასკენ რამოდენიმე ნაბიჯი გადადგა იკარიუზმა, რეიანამაც მანამ იარა საბოლოოდ საწოლს არ მიეჯახა, - მეორედ ვინმე არასწორედ შეგეხება და თავზე ჭიქის გადაფშვნას არ დავჯერდები. - მოულოდნელად რეიანასთვის ჰაერი დამძიმდა და ირგვლივ ჩამოცხა, ისეთი გრძნობა დაეუფლა თითქოსდა ჰაერი გადამწვარიყო.
- ჯანდაბა იკარიუზ, - ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა გოგონამ და დაიძაბა.
- რატომ დაიძაბე? - გოგონას აწითლებულ ლოყებს ხელით შეეხო იკარიუზი.
- გაიხადე, - გოგონამ ბიჭს ტანისამოსზე დაექაჩა და ღილების გახსნა სწრაფად იწყო.
- რა? - მოულოდნელობისაგან ვერ გაიაზრა თუ რას აკეთებდა რეიანა.
- ან აქედან გახვალ, ან ჩემთან სექსი გექნება არჩევანი შენზეა.
- პატარა ონავარო, - გოგონას უკანალს ხელი მოუჭირა იკარიუზმა და გოგონა საწოლზე უხეშად დააგდო, - ასეთი გარყვნილი არსება და ასეთი უცოდველი კრავის სახით დაჯილდოებული ( ძაან მე ) - გოგონას ზემოდან მოექცა იკარიუზი და ნიკაპზე ხელი მოუჭირა, რეიანას ლავიწზე აკოცა, ხელი კაბის ქვეშ შეუცურა და თეძოებზე ხელი მოუჭირა.
- გეყოს ლაყბობა, - თავი უკან გადაქინდრა რეიანამ და მის ფეხებს შორის ჩამდგარ იკარიუზს გახედა, - შენი საქმე გააკეთე შემდეგ კი აქაურობა მანამ დავტოვოთ სანამ ვინმე გამოგვიჭერს. - იკარიუზმა გველურად ჩაიცინა და თმები ხელით გადაიწია.
- კარგი მაშინ, - რეიანას ფეხს ხელი მოჰკიდა, - ფეხები გადამიშალე, იმდენად ფართოდ რამდენადაც შესაძლებელია. - რეიანამ მალევე შეასრულა ის რაც ბიჭმა უთხრა და ფეხები ფართოდ გაშალა.
- ასე საკმარისია?
- საკმარისია, კარგი გოგო ხარ რეინ, - იკარიუზმა გოგონას კაბის შესახსნელის გახსნა იწყო, - ძალიან გამხდარი ხარ, - თქვა და გოგონას კაბის თასმები გახსნა, - საერთოდ რაიმეს ჭამ? - გოგონას წითელ თვალებში ჩააცქერდა, - შენს ჭამაზეც მე უნდა ვიზრუნო უკვე? - რეიანამ მხარზე ხელი მიჰკრა.
- შენი საქმე დროზე გააკეთე იკარიუზ შეიძლება ვინმე შემოვიდეს!
- კარგი, კარგი, - ჩაიცინა ბიჭმა და რეიანას სხეული ყოველგვარი ნაჭრისაგან გაათავისუფლა შემდეგ საკუთარ მაისურს დაწვდა და რეიანას ტანსაცმელებთან ერთად სადღაც მოისროლა, გოგონას წელზე ხელი მოჰხვია და კალთაში ჩაისვა.
- იკარიუზ მოიცა, ეს პოზა ცოტა.. - იკარიუზმა გოგონას ხელს აკოცა შემდეგ კი უკბინა, რეიანა კი ბიჭის გამაგრებულ სასქესო ორგანოს დააკვირდა.
- ხო ხედავ რას მიკეთებ, - გოგონას კეფაში მოჰკიდა ხელი და თავი უფრო ახლოს მოაწევინა, - მაგიჟებ და ეს არ მომწონს. - რეიანას ტუჩებს ენა აუსვა შემდეგ გოგონას აკოცა და ნელ - ნელა კოცნების გაღრმავება იწყო.
- შენი ენა.. - ამოიკვნესა გოგონამ და იკარიუზს კიდევ უფრო ღრმად აკოცა, იკარიუზმა კი ხელი გოგონას წელიდან უკანლამდე ჩაასრიალა და ხელი ძლიერად მოუჭირა, - აჰჰ.. - ამოიკვნესა გოგონამ როდესაც იკარიუზის ცალი ხელი თავის უკანალზე აღმოჩნდა, ცალი კი მკერდზე. - იკარიუზ ნუ მაწვალებ, დროზე იმოქმედე. - გოგონამ თავი უკან გადაქინდრა და საწოლის მოაჯირს მიადო.
- არ ვიჩქარებთ რეინ, - გოგონას ყურთან ამოიჩურჩულა იკარიუზმა, - ყველაფერს ნელა გავაკეთებთ, ისე როგორც საჭიროა. - შემდეგ ცალ მკერდს ხელი მოუჭირა, ცალი მკერდი კი პირში მოიქცია.
- რატომ მხოლოდ ეგ?
- რატომ ხარ ასეთი მოუთმენელი? როგორც გითხარი ყველაფერს ნელა გავაკეთებთ. - ამჯერად ბიჭმა ცალი ხელი რეიანას ვაგინისკენ ჩაასრიალა და მას მგრძნობიარე ადგილას მიეფერა.
- იკარიუზ გეყოფა თორემ ცუდად გავხდები! - ნერვებზე იშლებოდა როდესაც იკარიუზი სწრაფად არ მოქმედებდა.
- იმდენად გინდივარ, რომ მოთმენა არ შეგიძლია? ასე ძლიერ ვმოქმედებ შენზე? - გოგონას სიტყვები გაითვალისწინა იკარიუზმა და ორი თითი რეიანას ვაგინაში შეაცურა, - ასე კარგია? - რეიანამ თავი დააქნია და წამოიწია, იკარიუზმა კი თითების მოძრაობა ააჩქარა, დროდადრო კი გოგონას ამოხედავდა მისი რეაქციებს ამოწმებდა.
- ღმერთოო! - წამოიკივლა რეიანამ და იკარიუზის ხელზე გაათავა.
- როგორი უსირცხვილო ხარ, - თქვა იკარიუზმა და ხელი გაილოკა შემდეგ რეიანას წელზე ხელი მოჰხვია და გოგონა წამოაყენა. გოგონა ზურგით მიიკრო თავის პრესზე, ცალი ხელი მკერდზე მოუჭირა, ცალი ისევ ვაგინისკენ ჩააცურა. - რეინ მოდუნდი, - თქვა ბიჭმა როდესაც გაიაზრა თუ როგორი დაძაბული იყო რეიანას თითოეული სხეულის ნაწილი, - მოდუნდი და ფეხები კვლავ გადამიშალე, - გოგონას ფეხები საკუთარი ხელით გადააშლევია, - აი ასე, - გოგონას ვაგინაში კვლავ თითები შეაცურა და მოძრაობები დაიწყო.
- აჰჰ.. ნელა, იკარიუზ შეანელე, - ბიჭის პრესს უკნიდან თავი მიადო და ხმამაღლა ამოიკვნესა.
- მგონი შენ მთხოვდი, რომ მეჩქარა, - რეიანა დაიკლაკნა და იკარიუზის მკლავებს ფრჩხილები ჩაასო, - მგონი ორი თითი საკმარისი არ არის. - თქვა იკარიუზმა და ორ თითს მესამეც მიამატა.
- აჰჰ, შეანელე, შეანელეე! - იკარიუზმა თითები გამოიღო, რეიანამაც ბიჭს მკერდზე თავი მიადო და თვალები მიხუჭა.
- მოგეწონა? - რეიანა, ხმას არ იღებს დგება და წასასვლელად ემზადება რა დროსაც იკარიუზი წელზე ხელებს ხვევს და კვლავ პრესზე იკრავს, - ჯანდაბა ისეთი სუსტი ხარ, რომ მგონია ხელში პატარა ზომის სათამაშო მიჭირავს რომელიც ცოტაც, გამივარდება დ გატყდება.
კურანკანში ქალი ასეთი სუსტი უნდა იყოს, რომ მას ლამაზი
ეწოდებოდეს? - კურანკანის სამეფოში ყველაზე მეტად ყურადღება გარეგნობასა და წონას ექცეოდა, ეს სიმართლე გახლდათ. რეიანაც რათქმაუნდა საკუთარ წონას ყველაზე მეტად აქცევდა ყურადღებას.
- იკარიუზ წავიდეთ სანამ ვინმე შემოვიდა. - იკარიუზმა გოგონა მისკენ შეატრიალა.
- არსად არ წავალთ მანამ სანამ დაწყებულ საქმეს არ დავასრულებთ. - გოგონა მის ქვეშ მოაქცია და მის წითელ ტუჩებს დააძგერდა, - დასრულება ადრეა, ჯერ არც კი დაგვიწყია. - შარვალი და საცვლები ერთდროულად ჩაიხადა იკარიუზმა და რეიანას თვალწინ სრულიად შიშველი წარსდგა, - დროა ამას მიხედო რადგან ეს შენს გამო ხდება, - რეიანამ დამპლურად ჩაიღიმა და ახლა პირიქით იკარიუზი მოიქცია მის ქვეშ.
- დიდი სიამოვნებით, - რეიანამ იკარიუზის გამაგრებულ სასქესო ორგანოს ხელით შეეხო შემდეგ კი ხელის ზემოთ - ქვემოთ მოძრაობები იწყო.
- აჰჰ, რეინ.. - ამოიკვნესა ბიჭმა და გოგონას თეძოებზე ხელი მოუჭირა, რეიანამ კი იკარიუზის პენისს ტუჩები შეახო შემდეგ იკარიუზის სასქესო ორგანო პირში მოითავსა და პირის მოძრაობები დაიწყო. - ჯანდაბა ამის დედაც! - ხმამაღლა ამოიკვნესა ბიჭმა და თავი უკან გადაწია. რეიანამ კი ბიჭის კვნესის გაგონებისას ჩაიღიმა და მოძრაობებს აუჩქარა, - შეანელე თორემ გავათავებ, - მაგრამ გოგონამ საპირისპირო გააკეთა,
მოძრაობებს უფრო და უფრო აუსწრაფა მალევე კი იკარიუზმა რეიანას პირში გაათავა.
- როგორც ჩანს მარტო შენ არ მოქმედებ ჩემზე. - თქვა გოგონამ და ტუჩები მოიწმინდა.
- ჯანდაბა ეს ძალიან კარგი იყო. - გახშირებული სუნთქვის დარეგულირებას ცდილობდა იკარიუზი.
- დროა აქედან გავიპაროთ, - თქვა გოგონამ, საკუთარი ტანისამოსის მოძევა სცადა, ტანისამოსი ტანზე მოირგო და მალე იკარიუზთან ერთად საკუთარ ოთახში აიპარა.
- ამაღამ შენთან დავრჩები, - თქვა ბიჭმა, მაისური კვლავ გადაიძრო და რეიანას ფუმფულა საწოლში ჩაწვა.
- მოდი ჩემთან. - რეიანა ბიჭს მიუახლოვდა და მის გვერდით მიწვა, იკარიუზისკენ გადაიწია მის ტუჩებს ნაზად ეამბორა შემდეგ კი გადაბრუნდა და დაიძინა..
༒︎༒︎༒︎
ლურჯი ნათურები სამეფო დარბაზს ანათებდა, წვეულება კვლავ მიმდინარეობდა.
დარბაზში ამჯერად მარტო დარჩენილი თიდერიუსი იჯდა და სასმელს შეექცეოდა. სასმელი არასოდეს მოქმედებდა მასზე ხეიდენისაგან განსხვავებით ამიტომ სასმლის სმა მისთვის სახალისო არასოდეს იყო.
- მარტო ხარ? - ბიჭს მიუახლოვდა არგენასი და გვერდით მიუჯდა, - მოწყენილი ჩანხარ..
- რა გინდა? - თავი აწია ბიჭმა და გოგონა შეათვალიერა.
- არ გინდა ის გავიმეოროთ რაც მაშინ ტრიბერიუსის წვეულებაზე, - გოგონამ ბიჭს კისერზე ხელები შემოხვია, - ძალიან კარგი ღამე იყო. - ნორმალური თიდერიუსი დათანხმდებოდა, მაგრამ ახლა თიდერიუსმა ისე უხეშად მოიშორა გოგონას ხელები რომ თავად ბიჭსაც კი გაუკვირდა თავისი საქციელი.
- წადი, - უთხრა ბიჭმა და სასმელი კვლავ მოსვა, იქაურობას თვალი მოავლო და როდესაც ელეაზარი ვერ შეამჩნია ამოიოხრა და კვლავ ჩახარა თავი.
- დარწმუნებული ხარ? - გოგონა ბიჭს წინ დაუდგა და მკვეთრად გამოაჩინა თავისი სხეული, - რადგან წინაზე ძალიან ნასიამოვნები დარჩი ჩემით. - გოგონას ხელები უხეშად მოიშორა თიდერიუსმა და არგენასმა დაინახა თუ როგორ გაუფართოვდა ბრაზისაგან ბიჭს გუგები.
- მე ვთქვი არა ესეიგი არა, - გოგონას ხელი მიჰკრა ბიჭმა.
- არაკაცო! - შეჰყვირა გოგონამ თავის ქუსლიანებს ხელი დაავლო და იქაურობას გაშორა.
თიდერიუსი კი კვლავ მარტო დარჩა თავის ფიქრებთან. ირგვლივ არც ხეიდენი იყო, არც იკარიუზი, არც რეიანა და არც ეირლისი, არავინ ვისთან საუბარსაც შეძლებდა.. ცერემონიალი რომელიც სახალისო იყო ნელ - ნელა უხალისო ხდებოდა და ბიჭსაც იქ ყოფნა აღარ სურდა. ღვინის ორ ბოთლს ხელი დაავლო და სახურავისკენ მიმავალ გზას გაუყვა. კარები გამოაღო თუ არა ფეხთ დაცლილი ღვინის ბოთლები შეეჩეხა. თავიდანვე რომ არ დაენახა გასაკვირი არ იქნებოდა, რომ წაბორძიკებულიყო და სახურავიდან გადავარდნილიყო. ბოთლების გვერდით კი ელეაზარი იჯდა, სახეზე ხურდა, აწითლებულიყო და თვალებს ძლივს ახელდა, აშკარა იყო რომ მთვრალი იყო. ყველაზე მეტად რაც თიდერიუსს აკვირვებდა ის იყო, რომ ბიჭის თვალები სველი იყო, აშკარა გახდა ის ფაქტი, რომ ბიჭი ტიროდა.
- ელეაზარ? - ბიჭმა ხმადაბლა წარმოსთქვა და მალევე ელეაზარის ყურადღებაც მიიპყრო, ბიჭმა ნაზად გაუღიმა, - კარგად ხარ?
- სავსებით, - ძალით გაიღიმა ბიჭმა და იმის ნიშნად, რომ კარგად იყო ჰაერში ხელი აწია.
- კარგად არ გამოიყურები. - ბიჭის გვერდით ჩამოჯდა თიდერიუსი და ხელში მოთავსებული ღვინის ბოთლი გამოგლიჯა, - ამდენი რატომ დალიე? - ბოთლი გვერდზე მიაგდო.
- დამიბრუნე ჩემი ბოთლი. - გაჯიუტდა ელეაზარი და ბოთლი გამოგლიჯა თიდერიუსს.
- შენი სხეული ამდენ ალკოჰოლს ვერ აიტანს! - ხელებში ჩააფრინდა ბიჭს და ბოთლი სახურავიდან მოისროლა, - ასე უცებ რა მოხდა ისეთი, რომ აქ ამოხვედი და.. - სიტყვის დასრულება ვერ მოასწრო თიდერიუსმა რადგან ელეაზარმა ხელი მიჰკრა და ბიჭი მის ქვეშ მოიქცია შემდეგ კი თიდერიუსის ბაგეებს დააძგერდა.
- ტკბილი ტუჩები გაქვს თიდერიუსს. - ბიჭის ყურთან ამოიჩურჩულა ელეაზარმა და თიდერიუსის ყურს ენა აუსვა. თიდერიუსს კი ბიჭის საქციელზე თვალები გაუფართოვდა, არასოდეს უნახია ელეაზარი ასეთ მდგომარეობაში. მიხვდა, რომ ამ ყველაფერს იმისგამო აკეთებდა, რომ მთვრალი იყო ამიტომ ამჯობინა იგი შეეჩერებინა. მოსწონდა ის ფაქტი, რომ ელეაზარმა თავისი ნებით აკოცა, მაგრამ სურდა ეს ბიჭს ფხიზელ მდგომარეობაში გაეკეთებინა და არა არაფხიზელ მდგომარეობაში.
- ელეაზარ მგონი კარგი იქნება თუ გაჩერდები, რომ გამოფხიზლდები და გაიაზრებ რა ჩაიდინე დარწმუნებული ვარ ინანებ. - ელეაზარის გაწევა სცადა თიდერიუსმა, მაგრამ ამაოდ. ელეაზარი, თიდერიუსის ბაგეებს ძლიერ კოცნიდა, მათ ტუჩებს გამუდმებით ერთმანეთზე აწებებდა და მანამ არ შორდებოდა სანამ საბოლოოდ სუნთქვა არ შეეკვრებოდა. ეს ყოველივე თიდერიუსს აგიჟებდა და თავის კონტროლს აკარგვინებდა, მაგრამ მაინც მაქსიმალურად ცდილობდა თავი შეეკავებინა.
- მინდა მანამ გაკოცო სანამ ტუჩებიდან კანი არ გადამძვრება და ბაგეები საშინლად არ ამეწვება. - ელეაზარმა, თიდერიუსის ტუჩებს ენა აუსვა შემდეგ ბიჭს ხელები შემოხვია და თიდერიუსის მხრებში თავი ჩარგო.
- ელეაზარ.. - ბიჭის სახელი ჩუმად წარმოსთქვა თიდერიუსმა, მაგრამ ელეაზარი არ გამოეპასუხა, - ელეაზარ? - ბიჭს სახეზე ხელი დაუსვა თიდერიუსმა და მალევე გაიაზრა, ელეაზარს ჩაძინებია. ალკოჰოლმა იმოქმედა და ბიჭსაც ესე მარტივად ჩაეძინა.
- რას მიკეთებ მწვანეთვალებავ? - კითხა თიდერიუსმა ბიჭს და თავზე ნაზად ეამბორა, - რას? - ელეაზარის ბაგეებს თავისი ნაზად შეახო, შემდეგ ბიჭი გულში ძლიერად ჩაიკრა და მასთან ერთად ძილს მიეცა..
༒︎༒︎༒︎
მზე ნელ - ნელა ანათებს ხეიდენის ოთახს და ხეიდენის საწოლში გახვეულ ეირლისის სახეზე თავის სხივებს ათამაშებს. გოგონას სახეს ეთამაშება და აიძულებს, რომ თვალები გაახილოს. გოგონაც მალევე ახელს თვალებს და უცხო ოთახს ათვალიერებს. თავის საშინელ ტკივილს გრძნობს და საწოლზე იწევა. რამოდენიმე წუთი სჭირდება ყველაფრის გასახსენებლად და როდესაც გუშინდელ მომხდარს იხსენებს სახეზე ხელებს იფარებს და ლოყების აწითლებას გრძნობს.
- ღმერთო ბნელი ოკეანის მეფესთან მქონდა სექსი, - ამბობს გოგო და გვერდზე ტრიალდება, როდესაც ხეიდენს ვერ ხედავს შვებას გრძნობს, - კარგი, მოდი ჩემი ტანსაცმელები მოვძებნოთ და აქაურობას გავშორდეთ. - მაგრამ რა ტანსაცმელები ეირლის საყვარელო? რომელი ტანსაცმელები? ისინი ხეიდენმა, რომ ნაკუწებად აქცია?
- სად წავიდა ჩემი ტანსაცმელები?
- ნერვებმოშლილმა იკითხა გოგონამ და ფეხები დააბაკუნა, მაგრამ მალევე შეამჩნია სკამზე გადაკიდებული წითელი კაბა რომელიც ხეიდენმა დატოვა. არც დაფიქრებულა თუ ჰქონდა უფლება ეს კაბა აეღო, მალევე დასჭიდა ხელი კაბას, გადაიცვა და აქედან შეუმჩნევლად გასვლას აპირებდა რა დროსაც ხედიენის ფართო სხეულს შუბლით მიეჯახა.
- სად მიიპარები? - იკითხა ბიჭმა და ხელში მოთავსებული ეირლისისთვის განკუთვნილი საუზმე იქვე დადო, - როგორ ხარ? თავს როგორ გრძნობ? - კითხა ბიჭმაა ეირლისს და მისკენ წაიწია, მაგრამ გოგონა ორი ნაბიჯით უკან წავიდა და ხეიდენს თავი აარიდა.
“ ჯანდაბა ახლა მისი ნახვისთვის კარგი დრო არ იყო “ გაიფიქრა თავში ეირლისმა და შეეცადა დაემალა ის ფაქტი, რომ ჭარხალივით აუწითლდა რძესავით თეთრი და ქათქათა ლოყები.
- მე.. მე.. უნდა წავიდე, - ხეიდენს გვერდი აუარა გოგონამ, მაგრამ ბიჭმა მაჯაზე ხელი მოუჭირა და იგი გააჩერა.
- თავს მარიდებ? - კითხა გოგოს და თმებზე ხელი დაუსვა.
- წარმოდგენა არ მაქვს რას ამბობ.
მხრები აიჩეჩა ეირლისმა და ხეიდენის ხელებისაგან თავის დაღწევას ეცადა.
- არა, ნუ უარყოფ, - ხელები მკერდზე გადააჯვარედინა ბიჭმა, - იმისდამიუხედავად რაც გუშინ გავაკეთეთ ბაღში, მაინც თავს მარიდებ.
- გუშინდელს ნუ მახსენებ! - ხმამაღლა დაიყვირა გოგონამ და ხეიდენს ზურგი შეაქცია. - ყველაზე დიდი შეცდომა იყო რაც კი ცხოვრებაში დამიშვია. - სახეზე ხელები აიფარა გოგონამ, მაგრამ ხეიდენმა წელზე ხელი მოჰხვია და მისკენ შეატრიალა.
- პრინცესა ნუ იქცევით ისე თითქოს გუშინდელი მომხდარი არ მოგეწონათ.
- არც მომწონებია. - თქვა გოგონამ სრულიად მშვიდად.
- მართლა? - წარბი ზემოთ აზიდა ბიჭმა, - რაღაც ეგრე არ ჩანდა როდესაც ჩემს სახელს კვნესოდი, როდესაც ჩემს თითებზე მოძრაობდი და როდესაც..
- მოკეტე! - შეუღრინა გოგონამ და იქაურობას სასწრაფოდ მოშორდა.
მოგვიანებით სადილისას ყველანი შემოიკრიბნენ ელეაზარისა და თიდერიუსის გარდა. ხეიდენი ეირლისის პირდაპირ იჯდა და გოგონას მზერით ჭამდა, ეირლისიც გრძნობდა ბიჭის მწველ მზერას და სხეული უხურდა, მაგრამ ცდილობდა ეს ყოველივე არ შეემჩნია.
- გუშინ ყველანი სადღაც გაქრით, - თქვა არქელოსმა და ღვინო მოსვა, - სად იყავით? - ხეიდენმა ეირლისს გახედა და დაელოდა როდის ამოიღებდა ხმას გოგონა.
- რატომ მიყურებ ეგრე? - ამოხეთქა ბოლოს ეირლისმა.
- თავს როგორ გრძნობ გუშინდელის მერე? - ჩაიცინა ხეიდენმა და ხორცის ნაჭერი პირში ჩაიდო, - გუშინ ძალიან კარგად გავერთეთ. - რეიანა და იკარიუზი ერთმანეთის გვერდით იჯდნენ, იკარიუზი რეიანასთვის კიბორჩხალებს ამზადებდა თან კი ეირლისსა და ხეიდენს შეჰყურებდა.
- მე ჩემს ოთახში ავალ. - თქვა ეირლისმა და წამოდგა, მაგრამ სერაფინამ გააჩერა.
- კი, მაგრამ არაფერი გიჭამია.
- თავს შეუძლოდ ვგრძნობ და მირჩევნია წავიდე და დავიძინო. - მოკლედ მოუჭრა გოგონამ და თავისი ოთახისკენ დაიძრა მთელი გზა კი გულში ხეიდენს ლანძღავდა..
༒︎༒︎༒︎
გრილი ღამე იყო, გრილთან ერთად საკმაოდ ლამაზიც. რაიანა თავისი ოთახის ფანჯარასთან იჯდა და გარემოს გაჰყურებდა თან ბლოკნოტში რაღაცეებს იწერდა. როდესაც წერა დაასრულა მაგიდას იდაყვებით დაეყრდნო და ფანჯრიდან ტბას გახედა. განსაკუთრებით ლამაზი იყო ღამით როდესაც წითელი მთვარე ანათებდა მას და როდესაც მის ზედაპირზე ციცინათელები დაფრინავდნენ.
მოსაცმელი მოიცვა და მთავარი კარები მაქსიმალურად ჩუმად გააღო, ეცადა რომ დანარჩენებს არ გაღვიძებოდათ. ტბის ნაპირას, ხის ძირში ჩამოჯდა და ტბის ცქერა დაიწყო.
- რატომ არ გძინავს? - გაისმა ხმა ხის ტოტებიდან და რაიანამაც მალევე შეამჩნია ხეზე შემომჯდარი ესავი რომელიც სიგარას ეწეოდა.
- არ მეგონა აქ ჩემს გარდა ვინმე თუ იყო, - გოგონა ფეხზე წამოდგა და ესავს ქვემოდან დააკვირდა, - მეგონა სახლში იყავი, როდის გამოხვედი? - ესავმა სიგარა ჩააქრო და სანაგვე ყუთში ჩააგდო შემდეგ კი ხიდან ჩამოფრინდა, ვამპირების კიდევ ერთი პლიუსი ფრენის შესაძლებლობა.
- ღამე ხეტიალი უსაფრთხო არ არის პრინცესა, უამრავი ქმნილება დაძრწის რომელიც შეიძლება თავს დაგესხათ ამიტომ გთხოვთ, - გოგონას მიუახლოვდა ესავი და მოსაცმელი შეუსწორა, - თავს გაუფრთხილდით. - რაიანას ბიჭის ყურადღებაზე გაეღიმა.
- მოდი შემომიერთდი. - მინდორზე დაჯდა რაიანა და მას მალევე გვერდით ესავიც მიუჯდა. - აბა, მგონი დროა უფრო ახლოს გაგიცნო. - ფეხები აკეცა გოგონამ და ესავს გახედა.
- შემიძლია კითხვებზე გიპასუხოთ.
- თქვენობით ნუ მელაპარაკები ძალიან გთხოვ.
- კარგი, - თავი უკან გადაქინდრა ბიჭმა, - აბა გისმენ რა გაინტერესებს?
- შენ და ვიქტორია? და - ძმა ხართ? - ესავმა უარის ნიშნად თავი გააქნია.
- მე და ვიქტორია მეგობრები ვართ, ჩვენი მეგობრობა გრძელ ამბავს მოიცავს, - ბიჭი წამიერად გაჩუმდა და ჩაფიქრდა შემდეგ კი საუბარი გააგრძელა, - შემიძლია მოგიყვე თუ გაინტერესებს რათქმაუნდა, შემიძლია მოგიყვე როგორ მოვედით აქამდე. - რაიანა მუცელზე გაწვა და ნიკაპი ხელებს დაადო.
- მომიყევი მაინტერესებს. - ესავმა ერთი ღრმად ჩაისუნთქა შემდეგ კი ამბის მოყოლა იწყო.
- მორგენსტერნებისა და ფრედერისკერნების ოჯახი, ვამპირების დინასტია იყო, ჩვენ კი მათი ნაწილი ვიყავით. ყოველ შემთხვევაში მანამ სანამ მე და ვიქტორია სინათლის მაძიებელი ვამპირები არ აღმოვჩნდით. როდესაც ჩვენი ვინაობის შესახებ გაიგეს მე ცხრამეტის ვიყავი ვიქტორია კი თექვსმეტის. ამ ამბავმა ყველაფერი არია, მშობლებმა შეგვიძულეს, ამას არ აღიარებდნენ, მაგრამ ამას ვგრძნობდით, - რაიანა გულისყურით უსმენდა ესავის საუბარს, - მე დედინაცვალი მყავდა, ვიქტორიას კი მამინაცვალი. ბოლოს ისე მოხდა, რომ დედინაცვალმა ჩემზე ფიზიკურად იძალადა..
- ღმერთო.. - ამოიხვნეშა გოგონამ და პირზე ხელები აიფარა, - რა გაგიკეთა?
- მათრახის გემო დამაგემოვნებინა, - სიცილნარევი ხმით წარმოსთქვა ბიჭმა, იმისდამიუხედავად, რომ სასაცილო არაფერი არ იყო და ეს თავადაც კარგად იცოდა, - ვიტანდი, ხმას არ ვიღებდი და ავიტანდი კიდეც ბოლოს ვიქტორიას მამინაცვალი ვიქტორიას არასწორად, რომ არ შეხებოდა.
- მასზე სექსუალურად იძალადა? - ისე წარმოსთქვა რაიანამ თითქოსდა ამ სიტყვების თქმა დანაშაული ყოფილიყო.
- ვიქტორია გაუპატიურების მსხვერპლი გახდა და თავად დედამისმაც არაფერი თქვა, თავის ერთადერთ შვილს არ დაუჯერა და იმ კაცს მიენდო, რომელსაც მხოლოდ სამი თვე იცნობდა.
ბოლოს ვიქტორიას ხელი ჩავკიდე და ორივე წამოვედით იმ საზიზღარი ადგილიდან. წამოვედით და აღარასოდეს აღარ ვაპირებთ იქ დაბრუნებას. - იმისდამიუხედავად, რომ ბიჭი ისე იქცეოდა თითქოს ეს ამბავი არ სტკენდა გულს, რაიანა მაინც ხვდებოდა თუ როგორ ერეოდა ესავს ხმაში სევდა. რაიანა ბიჭისკენ წამოიწია და ზურგზე მიეფერა. ბიჭის თავი მხარზე დაიდო და ცას ახედა.
- ცა ლამაზია არა? - იკითხა რაიანამ და ცისკენ ხელი გაიშვირა.
- ჰო, ლამაზია. - ბიჭი წამიერად დაფიქრდა შემდეგ კი თავი წამოწია და რაიანას გახედა, - გინდა ისეთ ადგილზე წაგიყვანო საიდანაც ცა ლამაზად მოჩანს? - რაიანას თვალები გაუბრწყინდა და დაუფიქრებლად თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია. ესავმაც გოგოს ხელი ჩაჭიდა და წამოაყენა.
ესავსა და რაიანას კი სახლიდან ისარიუსი აკვირდებოდა, მუჭი ძლიერად მოემუშტა და კბილები ერთმანეთისთვის ძლიერად დაეჭირა.
- ესავსა და რაიანას საერთო ბევრი აქვს, - არსაიდან ბიჭს ვიქტორია მიუახლოვდა და მხარზე ხელი დაადო, - ესავი თითქმის არასოდეს ექცევა ხალხს ასე, რაიანა განსაკუთრებულია.
- ვიქტორია გაჩუმდი! - დაიყვირა ბიჭმა და მხრებიდან გოგონას ხელები მოიშორა.
- რა ხდება ისარიუს? გეშინია, რომ რაიანა ესავს აირჩევს და არა შენ? - ისარიუსმა გოგონას ზიზღით სავსე თვალები მიანათა, იქვე მყოფი ლარნაკი კედელს მიახეთქა შემდეგ კი თავის მოსასხამს ხელი დაავლო და სახლი დატოვა..
__________________________________________
😮💨😮💨
VOTE & COMMENT 💋❤️