İyi okumalar aşklarım ♥️♥️
Bora bir süre banyoda kaldıktan sonra hiç birşey olmamış gibi geri yanıma uzanıp arkamdan sarıldı.
İçime bir şüphe düşmüştü. Ona "beni seviyor musun?" Diye sorduğum da tek bir cevap bile verememişti. Bunun sebebini çok anlayamasam da sebepsizce bu konunun üzerinde durmak istemedim. Söylemese bile ben emindim. O beni seviyordu.
Hem Murat'la kavga ettikleri zaman da beni sevdiğini söylememiş miydi? O halde hala neyi kafaya takıyorsam bende. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp Bora'ya döndüm. Gözleri kapalıydı. O kadar güzel uyuyordu ki hep izlemek istiyordum.
Onu öyle ne kadar izledim bilmiyorum ama gözlerim yavaştan kapanmaya başladı. Dayanamayıp kendimi karanlığa bıraktım.
...
"Heeyy, bu nasıl bir uykudur. Hadi tembel sekreter iş günü bugün." Bora'nın kulağımın dibinde bağırışlarıyla yüzümü buruşturup arkamı döndüm. Tekrardan uykuya dalacaktım ki yüzüme buz gibi bir su döküldü. Refleksle oturur pozisyona gelip tek gözle Bora'ya baktım. Kahkaha atarak gülüyordu.
"Ne yapıyorsun Bora, daha yeni iyileştim zaten ya!" Yanıma gelip dudağımı öpecekken geri çekildim. Bu yaptığına gerçekten çok sinirlenmiştim. Daha dün yeni yeni iyileşmişken üzerime buz gibi su atıyordu aptal.
Ayağa kalkıp odadan çıktım. Bora'nın benim için hazırladığı ufak bir oda vardı. Söz de sadece ev bulana kadar buradaydım ama Bora oda bile ayarlamıştı bana. Odama gidip banyoya girdim. Sıcak bir duş alıp çıktığım da kendime küfür ettim. Yanımda kıyafetlerim yoktu...
Aferin Afra. Senin kadar mal bir insan görmedim.
Odamın kapısını yarılayıp Bora'ya seslendim. Hemen çaprazımdaki odadaydı zaten o yüzden çok bağırmadım.
"Bora,iki dakika bakar mısın?" Çok geçmeden odasının kapısı açılıp beni gördüğünde yutkunduğunu gördüm. Kendini toparlayıp yanıma geldi.
"Ne oldu?"
"Benim kıyafetlerim kendi evimde kaldı. Burada da giyecek kıyafetim yok kaldım böyle."dediğim de gülmemek için kendini tutuyordu. Yapıştırıcam yüzüne yumruğumu o olacak.
"Yapacak birşey yok güzelim. İşe böyle gel o zaman gerçi bana uyar da oradaki çalışanlar seni böyle görse çok da iyi şeyler olmayabilir."
Resmen benimle dalga geçiyordu. Koluna vuracakken bileğimi hızla tuttu. "Daha hızlı olman lazım." Ya sabır.
"Konumuz bu değil şuan ben böyle kaldım, bari kendi kıyafetlerinden getir bugünlük. Zaten eve gidicem bugün toparlanıcam." Bişey demeyip Bora'nın odasının yanındaki bir odaya girdi. Çok geçmeden elinde uzun, beyaz bir etek ve beyaz üst getirmişti. Bunlar da kimin?
"Al giy bunları. Eteği bilerek uzun getirdim diğerleri fazla kısa." Sesi hafif sert çıkmıştı. Benim merak ettiğim asıl şey bunların kimin olduğu.
"Bu kıyafetleri nereden buldun?"
"Kız kardeşim yurt dışında yaşıyor. Ara sıra yanıma geldiği için bazı kıyafetlerini buraya bırakmıştı."
Bora hakkında öğrendiğim yeni bir bilgi daha. Bir kız kardeşinin olması...
"Kız kardeşinin olduğunu daha yeni öğreniyorum."
"Üstünü giy konuşuruz." Elindeki eteğe baktığım da gerçekten çok uzundu. Bu kadar uzun etek bana hiç yakışmazdı.
"Ama bu etek çok uzun."
"Bilerek öyle seçtim diğerleri çok kısa."
"Bişey olmaz sen getir. Ben aralarından seçerim bir tane."
"Afra! Giy bunu işte."
"Kardeşinin giymesine izin veriyorsun da bana niye karışıyorsun!"
"Kardeşimin bu bez parçalarını giydiğinden haberim bile yok benden gizli giyiyor demek ki."
"Beni ilgilendirmiyor. Bu çok uzun bana yakışmaz." Sinirlenmeye başlamıştı. Çenesinin kasılmasından anlayabiliyordum.
"Afra! Bir günlük giyeceksin ne çok tantana ettin. Aşağıda bekliyorum." Diyip gitti. Bir kıyafet kavgası yapmadığımız kalmıştı o da oldu.
Ama ona gıcıklık olsun diye az önce çıktığı odaya geri gittim. Burası kardeşinin odası olmalıydı. Dolabını açtığım da gerçekten çok kısa giysiler vardı ama bu işime gelirdi. Siyah mini bir etek ve beyaz hırka şeklinde bir üst çıkarıp giydim.
Bunlar abartılı olmuştu biraz ama bişey olmaz. Odadan çıkıp saçlarımı kuruladıktan sonra aşağıya indim. Bora koltukta oturup beni bekliyordu. Beni görünce dişlerini sıkmaktan çenesi kasıldı. Yanıma gelip bileğimi tuttu.
"Kısa giyme dedikçe en kısasını mı giydin Afra? Ne yapmaya çalışıyorsun?" Diye sinirle konuşunca tırsmadım değil. Ama belli etmek yok tabii ki.
"Neyim olarak bana karışıyorsun Bora. Ben istediğimi giyerim ve senin karışman için bir vasfın olmadığına göre gereksiz yere sinirlenme." diyip evden çıktım. Arkamdan baktığına emindim ama dönüp bakmadım. Arabanın önünde biraz bekledikten sonra hızlı adımlarla Bora geldi. Hiçbir şey konuşmayıp arabayı açtı ve bindi. Bende binip kemerimi bağlayınca arabayı çalıştırdı.
Yol boyunca ne ben ne de Bora hiç konuşmadık. Sinirliydi ve ben onu daha çok sinirlendiriyordum. Araba şirkete yaklaştığı sırada direksiyonun üzerindeki elinin üstüne elimi koydum. Bir kaç saniye durduktan sonra çekti. Sinirli olabilirdi ama daha beni sevdiğini bile söylemekten kaçınan adam benim ne giydiğime karışmakta haklılık payı bulamazdı. Ben ne istersem onu giyerim.
Evet, suçu onda buluyordum ama daha fazla sinirlendirmemek adına alttan almaya çalıştım.
"Hadi ama, Bora. Abartıyosun. Tamam, özür dilerim. Bir daha bu kadar kısa giyinmem." Vayy beee.
Az önce "ben ne istersem onu giyerim" diyen kıza da bak sen.
İç sesime aldırış etmeden elimi Bora'nın bacağına doğru götürdüm. Tepki vermemesi beni şaşırtsada elimi daha çok aşağıya götürüp erkekliğine hafif dokundum.
"Afra,sakat işler yapma araba kullanıyorum!" Sesini yükseltmesini beklemiyordum.
Ya bu kadar kızacak bişey de yapmadım ki ne çok abarttı bu aptal!
Elimi sinirle çektiğim sıra da Bora şirketin otoparkına giriş yapmış park ediyordu. Kısa süre arabadan inip Bora'yı arkamda bırakarak yürüdüm. Ta ki kolumu birisi sertçe kendine çekene kadar. Bora'nın o kocaman gövdesine çarpmamla küçük bir çığlık atsam da Bora beni duvara yaslayıp dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Geri çekilip pis pis sırıtarak ağzını araladı.
"Burada da aynısını yapsana. Araba kullanıyorum diye tepki verememiştim ama burası gayet yeri bence." Bu hangi ara beni affetti ya. Tekrar küssün en azından sapıtmıyor.
"Saçmalama, Bora. Çekil biri görecek"
"Kim görürse görsün. Arabadaki cesareti burada da görmeden şurdan şuraya gitmiyoruz" ofladım. Bundan kurtuluş yoktu.
"Geç kalıcaz, Bora. Söz bunun bir telafisi olucak." Göz kırpıp kolunun altından geçtim. Hızlı adımlarla şirkete giriş yaptığım da şirketin kafeterya kısmında Sarp ile siyah saçlı bir kız konuşuyordu. Yanlarına gittiğim de Sarp beni görmesiyle hemen yanıma geldi.
"Afra,bu kız Bora için gelmiş. Sekreteri olarak sen ilgilenirsin diye düşündüm." Önce kıza sonra tekrar Sarpa bakıp kafamı salladım.
"Tamam, sen git ben hallederim" Sarp gittikten sonra bende gülümseyerek kızın yanına gittim. Kız aksine sinirli gibiydi.
"Demek Bora Bey'in şuan ki sekreteri sensin."diye imayla konuştuğun da kaşlarımı çatıp kafamı salladım.
"Evet,benim. Bora Bey daha yeni geldi. Sizin görüşme randevunuz var mıydı?" Kız gözleriyle beni baştan aşağıya süzdükten sonra hızlı adımlarla yanımdan ayrıldı. Bende arkasından ona yetişmeye çalışsam da çoktan asansöre binip yukarıya çıkıyordu. Diğer asansör de şansıma bu katta olduğu için düğmeye basmamla kapısı açıldı. Hemen binip kıza yetişmeye çalıştım. Bora'ya haber veremeden odasına birinin geldiğini görünce çok kızıcaktı bana.
Neyse ki yetişmiştim. Kızın asansörü daha yeni gelmişti hatta aynı anda gelmişti. Kızın kolundan tutup durdurdum.
"Hanfendi lütfen. Bora Bey müsait değil izin verin size görüşme ayarlayayım. Ayrıca siz kimsiniz? Bu kadar acil ne yapacaksınız Bora Bey'i?" Dediğim de sinirle bir gülüş attı.
"Sana ne bundan! Görüşme falan istemiyorum Bora beni kendisi çağırdı buraya, geleceğimden haberi var yani. Şimdi çekil ayak altından." Şu işe ihtiyacım olmasa bu kız yaşamıyor olurdu. Sen kimsin de Bora'ya ismiyle hitap ediyorsun acaba!
Kız kapıyı açıp içeriye girdiğin de bende arkasından girdim. Bora yanımdaki kıza bakıp gülümsedi. Beni daha görmemişti bile.
"Ada, hoşgeldin. Geç otur şöyle." Ada mı? Bora'nın eski sekreteri olan Ada mı bu? Ne işi var şimdi bu kara fatmanın burda.
"Hoşbuldum, Bora Bey. Beni çağırmıştınız bir sorun mu var acaba?" Bunlar beni farketmeyi düşünüyorlar mı?
"Yok, bir sorun yok merak etme Adacım." Dönüp bana baktıktan sonra tekrar Ada denen kıza döndü. "Bişey içer misin?" Dedi.
"Teşekkür ederim , acelem var konuşup kalkıcam." Bora bana dönüp konuştu.
"Tamam Afra, sen çıkabilirsin. Seni aradığım da yanıma gelirsin son toplantı için yardımın lazım." Bizim burada olan son günümüzdü,yani Bora'nın son günü olduğu için haliyle ben de işten çıkmak istedim çünkü Bora bana daha iyi bir iş ayarlayacağını söylemişti.Bugün de son kez patronların olduğu bir toplantı olacaktı.
"Tamam, Bora Bey." Kıza bakıp odadan çıktım. Bu kızın bana bu kadar saçma davranmasını anlayamamıştım. Oysaki ben gayet sıcak davranmaya gayret göstermiştim. Ayrıca ne işi vardı ki bunun burada? ? Neyse artık şu kız odadan çıktıktan sonra sorucaz Boracığıma.
Bayadır bölüm atmıyordumm.
Sizce bu Ada denen kız buraya ne için geldi yada Bora onu buraya niye çağırdı?
Bora'nın, Afra'nın giyimine bu denli karışmasını doğru buluyor musunuz?
Bu arada yakın zamanlarda kurguya Bora'nın kardeşi de dahil olacak. Onun fotosunu da KARAKTERLER bölümüne eklerim.
Yorumlarınız ve oylarınız benim için çok değerli lütfen destek olur musunuz?❤️❤️❤️