Soulful Eyes (book 2, Missing...

By blankoblankblanko

58.2K 1.6K 1.4K

It was once a happy family. Will they be able to bring back the good old times? More

Author's Note
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chaper 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Epilogue
Author's Note

Chapter 46

439 14 12
By blankoblankblanko

JHOANA

*Jho and Bea's phone call*

"Is there something wrong kung tanungin kita about your work?! Bakit ba ang hirap sa'yo sagutin ang tanong ko? Ni hindi ko na alam ang nangyayari diyan" Bea

"Sumagot naman ako diba? Ok yung trabaho ko, Bea"

"Even my messages, puro lang like replies mo" Bea

"I don't have time, okay"

"And there you said it. Wala kang time para sa'kin" Bea

"Please, kung marami kang ginagawa sa trabaho mas marami sa'kin"

I ended the call

Site visit at Aman Resorts

Before pa ako makababa ng sasakyan ay may nag text sa'kin na unknown number

09*: Akala mo makakalimutan na kita? Remember, nakabantay ako.

And all of a sudden, my heart was racing due to fear

"Hindi hindi, this is nothing"

Tinatry kong pakalmahin sarili ko para hindi ako kabahan nang sobra. Baham and I already reported what happened last week, yung sa lalake sa convenience store. Gumagawa na rin ng imbestigasyon ang mga police

Pagkarating ko sa construction site ay linapitan ako ni foreman

"Architect, may nangyare po kase" foreman

"What is it?"

"Yung scaffolding bumigay dahil nag collapse yung bagong lagay na concrete. May dalawang sugatan din na trabahador" foreman

"Ano?! Pano nangyari yun?"

"Sinisiguro naman naming maayos na nakakabit ang lahat, Architect, pero hindi ko rin alam kung paano yun nangyari" foreman

"Panong hindi mo alam? Wait, may first aid na ba yung dalawa?"

"Opo" foreman

Halos kakasimula palang netong construction ng Aman Resorts pero andami nang errors. Like last week, nag-ulit kami sa pagbubungkal dahil nagkaroon ng error. Tapos ngayon may dalawang tao na ang nadamay

I might temporarily stop the construction, papaimbestigahan ko muna lahat

Pagkalipas ng ilang oras ay napagpasyahan kong bumalik muna sa office para ireport ang nangyari

And then again, someone texted

09*: Nagsisimula palang ako, Architect de Leon.

09*: Wag mo nang hintayin na idamay ko pa ang lahat, pati pamilya mo. Pero sa'yo ako magsisimula. I'm watching you.

"Sino ka ba?!" sabi ko sa phone ko

Iniwan ko muna yung site at mabilis na pinatakbo ang sasakyan

Naghahalo-halo na ang nasa isip ko. Hindi ko rin naman maalis sa isip ko si Bea dahil sa pag-aaway na naman namin kanina sa phone. Dumadagdag pa kasi siya sa problema ko

Nang biglang.......

BEEEEEP!

I stepped on my brakes hard.







NICO

It's Jho!

Muntik na kaming magkabanggaan ni Jho, wrong lane kasi siya pero hindi ko naman siya sinisisi. Buti nalang walang nasaktan at wala gaanong sasakyan na dumadaan

Pagkababa ko ng sasakyan ay dali-dali kong kinatok ang window siya. Since tinted yung sasakyan niya kaya I had to look closer para masilip siya, and I see her crying

"Jho! Open the door, ako 'to, Nico! Please open the door"

Napatingin siya saglit sa windows hanggang sa inunlock niya yung door niya, and syempre I immediately opened the door

"Jho, muntik na tayo magkabanggaan. Buti nalang hindi ka nasaktan. Ano bang nangyayari?" sobra kong pag-alala sa kanya

"Umalis ka na, ok lang ako. I need to go" Jho as she wipes her tears

"Jho......"

"Just leave!" Jho at medyo napataas ang boses niya

"Ayoko Jho. I'll stay"

And she looks at me in the eyes

Those teary eyes

"I know, we haven't been talking for a pretty long time dahil parehas tayong busy. But I want you to know na nag-aalala na ako sa'yo"

"Thanks, pero hindi kita kailangan. So let me go" Jho

Why is she acting like this? Hindi naman siya ganito sa'kin before ah

"Saan ka papunta?"

"Trabaho" Jho

Then I let her drive

Be safe, Jho.







JHOANA

Pagkatapos niya ako hindi kausapin ng pagkatagal-tagal ngayon siya biglang magpaparamdam? Anong klaseng kaibigan yang Nico na yan?!

I shouted my anger while driving

At the office

Pagkapasok ko ng office, nagulat ako nang nakaupo si Nico sa couch sa may lobby

I ignored him and passed by him.

"Mr. del Valle is not around Jho. Si Carly naman umalis saglit" Nico

Si Baham kasi nasa site, so technically, kami lang ni Nico ang nandito. Wala kasi yung ibang staff

"Sinusundan ka pa rin ba non?" Nico

BAHAAAAM! Hindi na ako magtataka kung bakit alam 'to ni Nico

"Nics, I don't want to offend you. Pero wag ka nang makialam"

"Makikialam ako Jho para sa safety niyo. Chief police yung tito ko, matutulungan kita" Nico







BEATRIZ

Valentine's day ngayon sa Pinas. Babatiin ko lang sana si Jho but we ended up fighting

Makalabas nga

I called Thang and Cait na lumabas kami tonight, tatambay lang sa labas kahit gabi na

At the park

"Valentine's na bukas, sana all may kadate hahaha" Thang

"Edi ako nalang kadate mo"

"Sigeee, tatanggi pa ba sa grasya" Thang

We chuckled

"Pero Bei, diba ngayon yung V day sa Pinas. Kumusta naman V day niyo ng asawa mo?" Thang

"Wala. Nag-away ulit eh"

The two looked at me worriedly

"Teka lang, bibili lang ako ng maiinom" Thang at iniwan kami ni Cait

"Kaya pala malungkot ka" Cait

"How'd you know?"

"Eh yun yung sinasabi ng mga mata mo eh" Cait

I paused for a while

"Nawawalan na siya ng time for me. Pag mangungumusta lang ako, siya pa yung galit"

"I hope she knows how dedicated you are sa trabaho. Alam ko namang uwing-uwi ka na ng Pinas eh. Sana naman habaan niya yung pasensya niya sa'yo" Cait

"I don't know what to do, Cait. I feel lost"

"You feel lost? Edi find yourself hehe" Cait

"How?"

"Focus on yourself. Focus on the things you love that you used to do na hindi mo na nagagawa ngayon. Maging bata ka ulit, ganon" Cait

"Should I play on the kids playground?"

"Why not hehe. I know there are many things you're missing, and you should find them" Cait

"Ng mag-isa?"

"I'm here kaya......we are here oh. Thang and I. Starting tomorrow, hahanapin natin self mo, g?" Cait

"Maingay si Thang. Tayo nalang, but sure!"

"Mga darlinggg, ano gusto niyo dito? Iba ibang beer binili ko oh" Thang

"Uy Thang, bawal mag-inom dito haha" Cait

"Cait, let's go now? Sino ba kasi yang batang yan?" pag joke ko haha

"Bastos mo Beiii" Thang

"Bawal yan sa height mo"

"Bei, baka umiyak yan. Magsusumbong pa sa nanay" Cait

😂

"HAHAHHAHA tara na nga. Sa bahay tayo iinom"


~~~~~

A/N: I apologize for any grammar errors you may have noticed. :)

Continue Reading

You'll Also Like

38.9K 1.3K 10
UPDATE 4/19/22 This story has been continued! The second arc starts at the chapter: Second Chance UPDATE 4/20/22 The new arc for Second Chance has be...
46.7K 992 15
Asher Coleman is seventeen year old anti-social, introvert kid at school. He'd rather be at home, reading a book or writing a story. He adores listen...
96.7K 3.9K 11
What will innocent Bre'yln do to finally be recognized?
57.9K 686 47
Will Jhoana and Beatriz's relationship still work? Please do read book 1 before this 😐