Yung kaninang saya ko napalitan ng kaba... teka, pano ko nakalimutan na boss ko nga pala siya. Sa dami at sobrang bilis nang mga pangyayari sa buhay ko. Wala na hindi nako oriented.
"Alam mo, nakakatakot kana. Minsan masaya ka magisa tas ngayon naman di na mabasa yang pag mumukha mo." Nakangising sabi ni Max.
"Leave her alone Max, we had a moment in life na lutang no." pag tatanggol naman sakin ni Sam. Nakaupo kami ngayon sa last subject namin. And I felt like ito yung pinaka matagal na oras na meron ako ngayong araw. Gusto ko nalang tumunog yung bell tas umuwi na.
Kakausapin ko pa si Rhian, kailangan kong mag quit sa bar as bartender. Focus nako sa ojt ko. Siguro naman okay lang yon sa kanya.
"Good afternoon class! Next week we were having our midterm exams. Then the school administration offer to have a vacation tour. Before mag start ang last sem for you guys who are graduating!" masayang sabi ni panot. Wow, sa wakas! Unwind naman! Pati din ako sumaya dahil sa sinabi niyang balita. Malakas naman napalakpak yung binigay nila Max at Sam.
"At last! Ngayon ko lang masasabi na worth it ang bayad ko!" malakas na sigaw ni Max na kinatawa naman naming lahat.
"Okay, settle down! Let's start the dis---"
"Sir, excuse me po. Pinapapatawag mo ni President si Miss Dee." Lah yung saya ko napalitan na naman ng takot. Bakit ako pinapapatawag!!!
"Oh Miss Dee, labas kana. Wag mo nang pag hintayin si President."
"Bakit ka tawag?" bulong ni Sam, umiling lang ako para sabihin na hindi ko alam. Ayoko pang tumayo pero yung mga mata ng mga classamates ko nakatingin na sakin. Ano na naman bang ginawa ko? Send help po...
________________________________________________________________________________
Kabado akong nakatayo sa harap ng pintuan niya. Hindi ko alam kung kelan ba ako kakatakok. Need ko ba mag dala ng candy? Peace offering, mukhang inis siya talaga sa ginawa ko kanina. Eh bakit pa need ng candy, ito na nga ako e. Akon al---. HOY KUNG ANO ANO PINAG IISIP MO!
"Are you going to stand there till you break?" sa kakausap ko sa sarili ko. Hindi ko na malayan na nakatayo na pala siya sa harap ko. Hala, kelan nag bukas yung pinto?
"Ha.. ano po – ahhmm..."
"Tsk. Come inside." Sabi lang nito at nauna nang pumasok sa loob ng office niya. Nakatungo naman akong sumunod sa kanya, mamaya mag transform na naman to eh. May kasalanan pa ako sa kanya kaya dapat chill lang ako. Wala na akong takas ngayon eh.
Hindi ba may bisita siya, tas gusto niya akong pumasok dito. Nakakainis ha... pero teka. Bakit naman akong maiinis? Sino ba siya? Di hamak na mas pogi pa ako don noh! Tska itong babae na to, akala naman niya aagawin ko yun. Hindi ba siya informed? Nakatungo pa akong pumasok sa office niya, syempre nahihiya na naman ako. Baka kaya naiinis siya kanina kase akala niya bet ko yun, like duh...
"Why are you like that?" masungit na sabi niya sakin. Habang naka halukipkip sa harap ko. Sa hindi ko sinasadyang pag kakataon, kusang tumingin ang mata ko sa dibdib niya. Dahil kase sa ginagawa niya ngayon, halata yung laki nun. Yung ano... alam mo na yon!
"Eh a—ano kase, baka nandito yung lalaki mo... ay yung bisita mo pala." Nakangiwing sabi ko dito. Ewan ko ba sa bibig ko, minsan parang wala na sa lugar mag salita. Kay Anntonia pa talaga siya ganito ha.
"Ha? What the... he's not here anymore. Stop being like that." Ramdam ko yung inis sa boses niya.
"Lah pinapunta ako para sungitan ano kaya yon..." mahinang boses na sabi ko dito. I pouted my lips, oo na mali ko na.
"Stop fucking doing that..." kita ko na titig na titig siya sakin na para bang gusto niyang kabisaduhin kung anong meron sa mukha ko. Lagi nalang yung tingin niya sakin kakaiba. Or sadyang ako lang yung nag bibigay ng malisya?
"Doing what? Wala nga akong ginagawa eh." Dahil sa sinabi kong yon, lalo siyang lumapit sakin. Sa bawat hakbang niya papalapit ay ang hakbang ko naman papalayo sa kanya.
"You have a funny way of speaking to me." titig na titig padin siya sakin. She smirked at me when she knows I was about to lean to the door. Wala na akong kawala nito. Kinakabahan ako, para bang sa bawat pag kakataon na mag didikit yung balat niya sakin, merong something na hindi ko maintindihan. Lalo kase akong nasasabik sa kanya, yung tipo na dapat matakot ako pero kabaliktaran? Parang lalong gusto kong mag dikit kami. Oo inaamin ko I am physically attracted to her, I mean sinong hindi? She's like walking temptation. And I am her pry. She doesn't need to lure me or anyone. Kusa kase akong gagapang sa kanya.
"You seems not afraid to me anymore." Para bang lalo akong nang hihina kung paano niya ako kausapin ngayon, ganito ba siya sa lahat? Kase kung oo, edi wow nalang.
"Do I need to be afraid of you?" kinuha ko yung lahat ng lakas ko para sumagot sa tanong niya. Lalo akong nang hina nang haplusin yung pisngi ko. Her eyes is looking at me like full of longingness. And ako to, hindi ko maintindihan kung bakit? Bakit kase ganito niya ako titigan.
"No, please. Don't be..." this is the first time I ever heard her speaking like this. Para bang nag vulnerable niya. At ayokong makita siyang ganito, ako yung nasasaktan para sa kanya.
"I am not, okay. Wag kana sad diyan. Sige ka papangit ka niyan." Asar na sabi ko dito. Mabilis naman nag bago yung expression niya, grabe ang moody talaga. Bigla niya akong itinulak na ikinatawa ko. Ang bilis talagang mainis... grrr!
"I thought, you didn't understand the word I am saying to you."
"I can, its just... not all words."
"Kawawa..." sarap naman pala idog show nito. Ayan english speaking pa more!
"Hey! Stop talking to the air! I can't hear you."
"Bakit niyo po ba ko pinapunta dito? May klase pa kaya ako." sabi ko na nang maayos. Syempre wala na kong balag nandito nako sa office niya mamaya I pinned niya pako sa wall... ket gusto ko naman.
"You did me wrong earlier." Nakasimangot na sabi nito sakin. Halatang hindi niya nagustuhan yung nangyari kanina. I mean, kasalanan ko ba? Siya nga tong may bisitang lalaki e nag reklamo ba ako? Tas kung makaasta akala mo naman aagawin ko yung lalaki niya. Wala na hindi na kami bati ulit.
"Do I need to say sorry here?" halata sa boses niya yung sungit akala mo nireregla na naman.
"Hindi po, hindi naman po kailangan." Tumango siya sakin at naglakad na sa table niya. Prentang umupo siya don habang nakatingin sakin. Saktong tumaas yung palda niya dahil sa pag sampa niya dito. Para niya akong inaakit na wala siyang ka alam alam. Ayoko na talaga mag talk.
"Why did you came here earlier?"
"Wala lang, naligaw lang." pag sisinungaling ko dito. I mean, sino bang maliligaw sa office niya. Ibang building at malayo din sa faculty.
"You lying, you know that right?"
Nag buntong hininga ako, I mean wala naman na akong kawala don e.
"Ano.. ano ka--kase nag dala kase ako ng food para sayo."
"Why?"
"Eh hindi ba kagabi, hinatid mo ko tas pinagawa mo si Lexi. Kaya ayon pa thank you sana." Mahinang boses na sabi ko pero sapat na para marinig niya. Titig na titig padin siya sakin. Sa kaba ko pinag lalaruan ko na yung mga daliri ko, gusto ko na nga din I sway yung paa ko eh! Tumalikod siya sakin na para bang bumubuliong. Bakit ang tagal niya mag response!
"How can I be mad at you... you look – look so.. ugh what the fuck Anntonia!" bulong niya. Hilig mag bulong ng mga babae ngayon, kaya pala full of misunderstanding e. She cleared her throat and extend her hand at me.
"What?" takang tanong ko dito.
"Give me..."
"The food."
"Wala na pinamigay ko na tsk." Lalo naman sumimangot ito sakin. Tipo na parang hindi niya nagustuhan yung sinabi ko.
"You—you what?"
"Pinamigay ko na Miss Porsild, tska mukhang masarap naman yung dala nung lalaki kanina. Busog kana siguro." Masungit na sabi ko dito. Ewan ko din kung bakit ako nag kakaganito, kahit ako naman talaga yung kumain. Mas pinili kong sabihin na pinamigay ko. Baliw din ako minsan eh.
"Why did you say that... I didn't even know that he will come here. You—you should give that to me earlier."
"And that doesn't matter."
"You know you talking brave at me. And it is surprisingly that I like it... damn." Mabilis naman itong umiwas ng tingin sakin.
"Miss naman, babalik nako sa klase. Magagalit na si panot, kanina pa ako wala."
"He will not, you are talking to the president. Who dare to get mad at you?"
"Ayon nga po yung issue, simpleng tao lang ako. Tas ikaw kakausapin ako, parang weird non."
Tipo na napatigil siya at mukhang nag iisip. Syempre tama ako, ako pa?
"Alright, just go back. And if someone asked why I called you just say. Fuck your own business." She said and smirked at me.
"Ang mean mo! Why would I say that?" she just shrugged her shoulder. "Aalis nako." Paalam ko sa kanya, she just waved her hands at me. Hala, hindi manlang ako hinatid sa pinto? Charot!
"See you later at pizza parlor. Miss Michelle." She said and smiling widely at me. I just nodded at her and bow my head.
"See you, Miss Anntonia." Nang makalabas na ako, mabilis akong nag lakad papunta sa building namin. Ang moody talaga! Di ko na alam akong mafefeel ko sa buhay ko!
To be continued... ---
miss me? hehez
---
Don't forget to vote for this chapter. 💜 thank you!happy shipping everyone! #PorDeeUniverse