duyduğum şeyle bedenim büyük bir darbe almışcasına irkildi. duyduğum şey karmaşadan ibaretti.
ne olduğunu anlamaya çalışırken bahçede gezinen gözüm demirde durdu
koyulaşmış harelerine ne olduğunu anlamaya çalışarak baktım.
demir'in gözleri utku'ya kenetlenmiş bir şekilde asla ayrılmıyordu.
ne diyordu bu adam ne babasından bahsediyordu benim için zaman kavramı Durmuş her şey derin bir sessizliğe bürünmüştü.
kaç saniyenin ardından demirin iri bedeni bedeni yanımdan ayrılıp birkaç adımla önümüzde alayla Gülen utku'nun karşısında durdu tüm heybetiyle ardından.
Ben de aynı şekilde demirin yanına gidip durdum ne olduğunu anlamaya çalışıyordum odağım karşımdaki adam değildi demirdi.
ona sormak istiyordum ne oluyordu? ben de demire bakarken benim aksime demirin ilgi odağı utkuydu kemikleri yumruk şeklini almış alnındaki damar belirginleşmişti yanakları derin bir çukur gibi çukurlaşmış derin bir sessizlikte utku'ya bakan demirden korkuyordum
"müjde teyze oluyorsun Efra"
yüzüme çarpan kelimelerle şoke olmuş şekilde yerimde çakılmıştım
zihnim her saniye eklenen bunaltıcı sözleri idrak etmek için büyük savaşlar veriyordu.
hissettiğim acı her saniye artarken
gözlerimden bir damla yaş firar etti duyduğum şeye inanmak istemiyordum.
acı ve korku bedenimi sararken içimden dualar ediyordum bu gerçek olmayacak kadar pis bir şeydi bunu kabullenemezdim.
bu iğrenç kelimeyi bünyem kabul etmiyordu'teyze' sevdiğim adamın kardeşimden bir çocuğu olacaktı ve Bana düşen rol bu muydu teyze olmakmı...
zihnime düşen parçalayıcı sözler zihnimi bulanıklaştırıyordu her saniye benim için kabusa dönerken Allah'a yalvar yakar dua ediyordum Allah'ım ne olur!ne olur..
gözlerimden yaşlar ardı ardına akınca masada duran Leyla'ya kaydı gözüm onun benden Beter olduğunu görünce içime bir sızı düştü mahvolmuş gibi ağlıyor tek kelime etmeden olduğu yerde bizi izliyordu.
hayır dimi.. hayır hayır bu olamazdı inanmıyorum hayır
her şey bir yalan bir oyun kabus!
evet lütfen bu bir rüya olsun ben rüya âleminde olmalıyım evet..
"Leyla böyle büyük bir haberi sana nasıl söylemez.
çok üzücü benden duymanı inan hiç istemezdim"
utku tekrar bana ok gibi saplanacak kelimleri kurduğunda gözlerim onu buldu bana bakıp 'leyla sana böyle büyük bir haberi nasıl söylemez'
leyla..
zihnimde düşen gerçeklikle derin bir nefes aldım içim içime sığmıyor nefes alamıyordum elimi göğsümun üzerine yerleştirip soluk soluğa nefes almaya çalıştım
ben bu Halle düşmüş iken demir utkuyu yaka paça tutuşmuştu
arkadaşlar çok özür diliyorum bu bölümün çirkin görüntüsünden dolayı.. düzelteceğim bunu şimdilik idare edin sizi bekletmek istemiyorum
Wattpad bu ara bana Gard almış GİBİ davranıyor bölüm çok daha uzundu yarışı falan gitti bunları zar zor kurtardım üzgünüm yorum yapıp yıldızı unutmayın