სიცივემ გამაღვიძა.
თვალები გავახილე.
სად ვარ? ეს არ არის ჩემი ოთახი.
სწრაფად წამოვჯექი და თავი ძალიან მეტკინა.
საფეთქლები დავიზილე.
სად ჯანდაბაში ვარ?
ამ დროს ვიგრძენი ჩემს გვერდით მოძრაობა.
გავიხედე და ხმის გარეშე დავიყვირე.
გადავტრიალდი მოშორებით, რომ ვყოფილიყავი და ძირს ჩავვარდი.
ჯანდაბა,ჯანდაბა.
მხოლოდ თვალები კიჩანდა ისე ავიხედე საწოლზე, რომ დავრწმუნებულიყავი.
ჯეონ ჯონგუკი მაისურის გარეშე წევს იქ, სადაც მე ვიწექი.
ჩემს თავს დავხედე და ახლა მივხვდი მისი მაისური, რომ მაცვია.
დრამატულად სახეზე ხელები მივირტყი.
რა ჯანდაბა მოხდა? მე ხომ მის მახეში აღარ უნდა ავღმოჩენილიყავი. ჩვენ რა....
კარგი, იფიქრე, ენი. გაიხსენე რა მოხდა.
სტელასთან, თაესთან, ჯეისთან და ჰობისთან ერთად ვიყავი. შემდეგ მე და ჰობი მეორე სართულზე ავედით....ტუალეტში გვინდოდა?
ააააჰ!!!
და შემდეგ , ჯონგუკი...აივანი....
და შემდეგ არაფერი...სიბნელე...
რატომ არის შიშველი და მე რატომ მაცვია მისი მაისური ?რატომ ვწევართ ერთ საწოლში? სექსი გვქონდა? რა გამიკეთა?
თავს საშინლად და გამოყენებულად ვგრძნობ.ამ ჯერად უფრო საშინელებაა, რადგან გონზე არ ვყოფილვარ და ამით ისარგებლა.
აქედან უნდა წავიდე.
ავდექი . ოდნავ თავბრუ მეხვევა.
ჩემი ტანსაცმელი....სად არის?
ოთახი მოვიარე, შემდეგ აბაზანაში შევედი და იქ დავინახე ტანსაცმელი.
აქ რატომ გავიხადე?თუ მან გამხადა?აააა! რა მოხდაა?
სწრაფად ჩავიცვი და ისევ ოთახში გავედი.
შევხედე ჯონგუკს და მადლობა ღმერთს კიდევ სძინავს.
თავს უფლება მივეცი ცოტახანს მეყურა მისთვის.
ფოკუსირდი , ენი.
ფრთხილად, ზედმეტი ხმა , რომ არ გამომეცა კარისკენ წავედი.
რატომ არ იღება?
რა? ჩაკეტილია?
ამის გასაღებად გასაღები მჭირდება.
ჯონგუკი - ამას ეძებ?
მისმა ხმამ ამახტუნა.
შევტრიალდი და ჩემდა გასაკვირვად საწოლზე იჯდა ცალ ხელში გასაღები ეკავა.
ენი - რატომ არის ჩაკეტილი?
ჯონგუკი - გუშინ აქ წვეულება იყო, გახსოვს? არ მინდოდა ვინმეს , რომ შევეწუხეთ.
ენი - მე და შენ...იმას ვგულისხმობ...ხომ..იცი..
ჯონგუკი - სექსი გვქონდა თუ არა?
ის ყოველთვის პირდაპირია.
ჯონგუკი - არაფერი გახსოვს?
სევდიანად მკითხა , თოთქოს უნდოდა რაღაც მახსოვდეს.
ენი - არა.
იმედგაცრუება დავინახე ჯონგუკში.
ჯონგუკი - არაფერი მომხდარა. გონება დაკარგე, დაგბანე და დაგაძინე.
მჯერა.
ენი - მადლობა.
წამოდგა ფეხზე.
მასთან შედარებით დავპატარავდი.
ენი - კარი გააღე.
ვუთხარი, რადგან ჩვენი ერთ ოთახში ყოფნა და ასეთი ტანსაცმელი საშიშია.
გასაღები შარვლის წინა ჯიბეში ჩაიდო.
ჯონგუკი - არა.
ენი - გააღე კარი, ჯონგუკ.
ჯონგუკი - არა.
ენი - რატომ არა?
ჯონგუკი - რადგან არ მინდა.
ირონიულად გამეცინა.
საწოლზე დაჯდა და მიყურებს. სხეულის ყგელა ნაწილზე მაკვირდება.
დამცხა.
ენი - უნდა წავიდე.
ჯონგუკი - მაშინ წახვალ, როცა ამის უფლებას მოგცემ.
ენი - იდიოტი ხარ.
ჯონგუკი - და ამ იდიოტს ეკუთვნი.
წარბები შევკარი.
ენი - კიდევ? რატომ არ მეშვები? რა გინდა?
ჯონგუკი - შენ.
თავი ისე უნდა დავიჭირო ვითომც არაფერია. გული გასკდომაზე მაქვს.
ენი - გიჟი ხარ.
ჯონგუკი - რატომ? რადგამ გეუბნები რაც მინდა? მე ყოველთვის გულწრფელი ვიყავი შენთან.
ენი - კი, ზედმეტად გულწრფელი და პირდაპირი.
გამახსენდა ის მომენტი, როდესაც მითხრა ჩემთან არაფერი სერიოზული , რომ არ უნდოდა.
ჯონგუკი - აქ მოდი.
ძალიან , ძალიან მცხელა.
ენი - არა, არ ვაპირებ შენს თამაშებს ავყვე.
ჯონგუკი - ჩემს თამაშებს? გგონია ვთამაშობ?
ენი - მაშინ, რას აკეთებ?
გაიღიმა.
ჯონგუკი - ვფიქრობ, როგორ დაგსაჯო.
ენი - დამსაჯო? რატომ?
ადგა და ჩემსკემ წამოვიდა.
ჯონგუკი - ბედავ და მეკითხები რატომ? მითხარი, ენი , მოგეწონა სხვა ბიჭის კოცნა?
ენი - სიმართლე, რომ გითხრა კი . ძალიან კარგად მაკოცა და კიდ...
ჯონგუკმა მხრებზე მომკიდა ხელი და კარებზე ოდნავ ძლიერად მიმაყუდა.
ჯონგუკი - მოკეტე.
გამარჯვებულად გამეღიმა. ასეთი ეფექტის მოხდენა, რომ შემიძლია
მასზე თავს ძლიერად მაგრძნობინებს.
ენი - შენ მკითხე.
ჯონგუკი - ვიცი, გინდა რომ შემცვალო სხვით. მაგრამ ორივემ ვიცით, ვინც გინდა მე ვარ.
არ მივცემ უფლებას ისიამოვნოს იმით, რომ მართალია.
ენი - ასე შენ ფიქრობ. ის ისე მკოცნის...
ხელი პირზე ამაფარა.
ჯონგუკი - გეყოფა მაგ ბიჭზე ლაპარაკი. ცეცხლს ნუ ეთამაშები, ენი.
გავუწიე ხელი და გავიღიმე.
ენი - ეჭვიანობ?
ნიკაპზე მომკიდა ხელი.
ჯონგუკი - კი, ძალიან.
გამიკვირდა პასუხი.
ჯეონ ჯონგუკი აღიარებს, რომ ეჭვიანობ? რამწ სხვა სამყაროში ავღმოჩნდი?
ჯონგუკი - არ მესმის შენი, გოლი შენ მოგიძღვენი და ამის შემდეგ სხვა ბიჭს კოცნი. რას თამაშობ?
ენი - მე? მე არაფერს ვთამაშობ. მე ვარ ის, ვისაც შენი არ ესმის.
მაჯებზე ხელები მომკიდა და ხელები თავს ზევით ამაწევინა.
ენი - ჯონგუკ, რას..
მისი ტუჩები ჩემს ყელს შეეხო. სველი კოცნებით მკოცნის.
ჯონგუკი - მჭირდები.
მისი სიტყვები მასუსტებს.
აგრძელებს ყელზე კოცნას და გომებას მაკარგვინებს.
მაგრამ, შემდეგ ისევ მოხდა.
გამახსენდა როგორი ცივი იყო ყოველ ჯერზე , როდესაც გამომიყემებდა. როგორ უთხრა მოსამსახურეს, რომ გავეგდე.
მთელი სულით და გულით მინდა, მაგრამ ჩემი გული კიდევ ერთ იმედგაცრუებას ვერ გადაიტანს.
აღარ შემიძლია.
აღარ მინდა.
და აღარ ვაპირებ შეცდომის გამეორებას.
უხეშად გავწიე.
გაკვირვებულმა შემომხედა.
ეცადა კიდე მოახლოებას , მაგრამ გავაჩერე.
ენი - არა.
პირველად მოხდა, რომ უარი ვუთხარი.
ჯონგუკი - რატომ?
ენი - არ მინდა, არ მინდა კიდევ გავეხვიო ამაში.
ჯონგუკი - გაეხვიო? რაზე ლაპარაკობ?
ენი - თუ ფიქრობ, რომ ნებისმიერ დროს შეგიძლია გყავდე, როდესაც მოგიბდები ძალიან ცდები. არ ვიქნები შენი სათამაშო.
მისი სახიდან გამომდინარე მივხვდი, ტოგორი ეფექტი მოახდინა ჩემმა სიტყვებმა.
ჯონგუკი - ყოველთვის ასე ცუდად რატომ ფიქრობ ჩემზე?
ენი - რადგან მხოლოდ ამას მაჩვენებ. მე უკვე გაგიშვი ჩემი ცხოვრებიდან ,ჯონგუკ.შენც უნდა შემეშვა.
მტკივა...ძალიან მტკივნეულია მისთვის ამის თქმა.
ჯონგუკი - გამიშვი შენი ცხოვრებიდან? ამას ერთ კვირაში ვერ აკეთებენ, ენი.
ენი - მაგრამ ვიწყებ გაკეთებას და გამომივა.
ჯონგუკი - ამის უფლებას არ მოგცემ.
ენი - აი, ეს არ მომწონს შენში! შენ არ გინდა სერიოზულად აღმიქვა და არც ჩემი გაშვება გინდა, რატომ?! გგონია სასაცილოა ჩემი გრძნობებით თამაში?!
ჯონგუკი - რა თქმა უნდა , არა.
ენი - მაშინ?!
ჯონგუკი - ვერ ვიგებ ყვეკაფერში მე რატომ მადანაშაულებ, გითხარი დასაწყისიდან რომ არ მინდოდა სეერიოზული ურთიერთობა !
ენი - კი და ვიცოდი თავს სადაც ვყოფდი. მაგრამ აღარ მინდა! მინდა ჩემი ცხოვრებიდან წახვიდე, მაგრამ შენ წინ წასვლის უფლებას არ მაძლევ! რატომ, ჯონგუკ? რატომ არ მეშვები ?
ჯონგუკი - არ შემიძლია.
ენი - რატომ?
სიტყვებს ეძებს და ვერ პოულობს.
გამეცინა.
ენი - არ შეგიძლია პასუხი, რადგან არანაირი მოტივი გაქვს . შენ უბრალოდ არ გირდა დაკარგო ამ თვის ახალი სათამაშო.
ჯონგუკი - გეყოფა ამის თქმა!! ასე არ გიყურებ!!
ენი - მაშინ, როგორს მხედავ?
კიდევ სიჩუმე.
ენი - იცი რა, ეს საუბარი არსად წაგვიყვანს...გამიღე კარი.
არ მოძრაობს.
ენი - გააღე ეს კარები, ჯონგუკ!!
ისევ არ მოძრაობს.
ფანჯრისკენ გავიხედე.
ენი - კარგი, ფანჯრიდან გადავხტები.
მკლავზე ხელი მომკიდა და საწოლზე დამაწვინა.
ვეცადე გამეწია, მაგრამ ხელები დამიჭირა.
ენი - გამიშვი!! გამ..
ჯონგუკი - მომისმინე!
სერიოზული ხმის გამო შევწყვიტე მოძრაობა.
ჯონგუკი - სიტყვებში კარგი არ ვარ. არ შემიძლია...არ შემიძლია სიტყვებით ვთქვა რას ვგრძნობ შენს მიმართ, მაგრამ შემიძლია გაჩვენო.მომეცი უფლება დაგანახო.არ ვცდილობ შენს გამოყენებას, გეფიცები.უბრალიდ მინდა გაჩვენო.
ხელი გულზე დამადებინა.
მისი გული ისე სწრაფად ცემს, როგორც ჩემი.
ენი - ჯონგუკ, შენ....
ნელა მოწია სახე . დრო მომცა, რომ უარი მეთქვა. რადგან არაფერი ვთქვი მაკოცა.
დავიკარგე.
როგორც კი მისი ტუჩები შემეხო მივხვდი უკან დასახევი გზა, რომ აღარ არის.
სიგიჟემდე შეყვარებული ვარ ჯონგუკზე.
არაჯანმრთელი გაგიჟება გადაიზარდა ძლიერ გრძნობაში .
მისი ტუჩები ჩემს ტუჩებზე ნაზად მოძრაობს.
კისერზე ხელები მოვხვიე და ჩემჯენ უფრო მოვწიე. მისი შიშველი მკერდი მეხება და ვგრძნობ სითბოს.
ღმერთო, ზედმეტად კარგად მკოცნის...
ფეხებიდან წელზე ფერებით ასწია ხელი.
თავი ჩემს ყელში ჩამალა. კოცნის, წოვს და კბენს.
მისი ენის გრძნობა ჩემს ტანზე მაიძულებს მისი სახელი ბევრჯერ გავიმეორო.
გაეღიმა ამაზე და ამომხედა.
ჯონგუკი - ჩემი ხარ,ენი.
ვიგრძენი წითელი როგორ მიხდებოდა ლოყები. მანაც დაინახა.
ჯონგუკი - ღმერთო, ძალიან ლამაზი ხარ.
შევწყვიტე სუნთქვა. ჩემი გული უფრო სწრაფად ცემს. არ ვიცი აქამდე ამდენი როგორ გაუძლო გულმა.
მეორეჯერ მეუბნება უკვე , რომ ლამაზი ვარ.
მიყვარხარ.
ამის თქმა მინდა , მაგრამ მეშინია . არ ვიცი როგორი რეაქცია ექნება. არ მინდა ამით შევაშინო და ეს მომენტი გავაფუჭო.
ჯონგუკმა თითქოს პირი გააღო რაღაც , რომ ეთქვა , მაგრამ არაფერი თქვა.
რისი თქმა გინდა ჩემთვის, ჯონგუკ?
პირველად ხდება , რომ ასე ახლოს ვგრძნობ. ჩვენი წინა კოცნების დროს ვგრძნობდი , რომ ჩემგან შორს იყო, ძალიან შორს.
ამ დროს ვიღაცამ დააკაკუნა და ეს მომენტი გაგვიფუჭა.
გაღიზიანდა ჯონგუკი.
აქ კიდევ ვინმე არის?
შუგა - გარეთ გავდივართ სასადილოდ ბიჭები , არ წამოხვალთ?
შუგა? რატომ არის აქ?
ჯონგუკი - კი, მოვდივართ.
ჯონგუკს შევხედე.
ენი - ეს შუგას სახლია?
ჯონგუკი - კი.
ჩვენ რა მის საწოლში გავაკეთეთ ეს ყველაფერი? რა სირცხვილია.
ადგა ჯონგუკი და მაისური ჩაიცვა.
მეც ავდექი , მაგრამ თავი ისევ მტკივა.
ჯონგუკი - კარგად ხარ?
ენი - კი, ოდნავ თავი მტკივა.
ჯონგუკი - გუშინ ბევრი რატომ დალიე?
ამით ვცდილობდი, რომ დამევიწყებინე. მაგრამ არ გამომივიდა.
ენი - არ ვიცი..
თაბი გააქნია და შემდეგ თავიდან ფეხებამდე თვალი ჩამავლო.
ჯონგუკი - ამ ტანსაცმლით გარეთ ვერ გახვალ.
ენი - ჰა? რატომ?
ჯონგუკი - შენ ზედმეტად გიჩ....მოკლედ , ეს ჩაიცვი.
კარადიდან ტანსაცმელი გადმოიღო.
ჯონგუკი - შუგასია , მაგრამ ვფიქრობ კარგად გექნება.
სერიოზულად?
აღარ მიმდა კამათი და გადავწყვიტე ჩამეცვა.
⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️
აბაზანაში შევედი ჩასაცმელად და მართლა
კარგად მაქვს.
სარკეში , რომ ვიხედებოდი ნიშნები შევამჩნიე.
გავვარდი აბაზანიდან ჯონგუკთან.
ენი - სერიოზულად? შემომხედე!
გაეღიმა.
ჯომგუკი - გითხარი, რომ ჩემი ხარ და ეგ მტკიცებულებაა.
გავწითლდი ისევ , როგორც სულელი.
ჩემს წინ დადგა.
ტუჩებზე მაკოცა და ჩემი ხელი დაიჭირა.
ჯონგუკი - წავიდეთ?
საყვარლად გამიღიმა.
მე რა სიზმარში ვარ? ნარკოტიკები მიიღო? თავი რამეს დაარტყა?
ენი - წავედით.
⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️
ჯონგუკის მანქანაში ჩავჯექი.
ჯომგუკმა სათვალე გაიკეთა და მოდელს დაემსგავსა.
ჩართო ძრავი და შემომხედა.
ჯონგუკი - ვუთხარი, რომ ცოტას დავიგვიანებდით. ჯერ სადღაც უმდა გავიაროთ.
ენი - სად?
ჯომგუკი - თაბი გტკიოდა , ხო? აფთიაქში უნდა გავიდეთ.
ასეთი კეთილი რატომ გახდა?
ენი - ვინ ხარ და რა გაუკეთე იმ იდიოტ სექსუალურ პრინცს?
გაეცინა.
ჯონგუკი - ნუ დაუძახებ, ჯერ კიდევ აქ სადღაც არის.
მუსიკება აუწია და წავედით.
ფანჯრიდან ვიყურებოდი.
"მომიყევი რამე"
დავხუჭე თვალები, მახსენდება ჯონგუკს , რომ
ვთხოვე რამის მოყოლა. გუშინ მოხდა ეს?
გავხედე ჯონგუკს.
როგორ შეიძლება აეწსუალური იყოს, როდესაც უბრალოდ მანქანას ატარებს?
აფთიაქთან მივედით და გადავიდა.
ჯონგუკი - მალე მოვალ.
არ მინდა ეს დღე დასრულდეს . მეშინია თუ ოდმავ მას მოვშორსები და ცოტახმის შემდეგ ვნახავ ისევ ისეთინიდიოტი გახდება.
ჯონგუკი მალევე დავრუნდა წამლით.
ჯონგუკი - ჭამის შემდეგ დალიე . არ არის კარგი მშიერ კუჭზე.
ენი - ექიმივით ლაპარაკობ.
გაახსენდა , როდესაც მითხრა ექიმი რომ
უნდოდა გამოსულიყო და გაეღიმა.
მთელი დანარჩენი გზა მის ყურებაში გავატარე.
ჩემი გაგიჟება...
ჩემი ლამაზი, სექსუალური პრინცი.
⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️⬜️
მოვრჩი საუზმეს. კაფეში ბევრი ადამიანია. ზოგი ტერასაზე, რომ ქალაქის ხედით დატკბნენ.
მიმდა გასვლა. ჯონგუკი და ბიჭები ერთმანეთთან ლაპარაკობენ.
ავდექი და ყველამ მე გამომხედა.
ენი - ტერასაზე გავდივარ.
ღრმად ჩავისუნთქე , როდესაც გრილი ჰაერი ვიგრძენი.
მოაჯირს სავადე ხელები და ხედით ვტკბები.
გვერდით ვიღაც დამოდგა და გავხედე.
შუგა.
არაფერს ამბობს. მხოლოდ იყურება ხედზე.
ნუ ცოტახანი.
შუგა - ჩემი ტანსაცმელი გიხდება.
მისი ხმა სუფთა დ ანაზი იყო, გამოკვირდა.
სირცხვილისგან დავიწვი. დამავიწყდა მისი ტანსაცმელი, რომ მეცვა.
შუგას აურა ოდნავ მძაბავს. ჯონგუკზე საშიშია, როდესაც პირველად დაველაპარაკე.
ენი - კარგი ამინდია..
სიჩუმის გასაქრობად და თემის შესაცვლელად ხმა ამოვიღე.
შუგა - გაერთე წვეულებაზე?
პირველად ხდება , რომ ვსაუბრობთ.
ენი - კი..საინტერესო იყო.
გაეღიმა.
შუგა - კი, შემიძლია წარმოდგენა.
ისეთი ტონით თქვა, თოთქოს რაღაც იცის რაც არ უნდა იცოდეს.
ენი - შენ გაერთე?
შუგა - წვეულებები ჩემი სტილი არ არის.
ენი - მაშინ რატომ იყო წვეულება შენს სახლში?
შუგა - გუნდისთვის.
თაბი დავუქნიე. ისევ სიჩუმეა.
შუგა ახლოს მოიწია და მოაჯირზე ხელი ზედმერად ახლოს დადო.
შუგა - კაეგას გეძინა ჩემს საწოლში?
მე მხოლოდ არ მიძინია.
ენი - კი, კომფორტულია.
შუგა - შენს ჩემს საწოლში იწექი და ახლა ჩემი ტანსაცმელი გაცვია. ნებისმიერი იფიქრობა , რომ ჩემი ხარ.
დიდი თვალებით გავხედე.
ნერვიულად დავიწყე სიცილი.
ენი - მაგრამ არ ვარ.
ტუჩზე იკბინა.
შუგა - ჯერ არა.
უკან გადავდგი ნაბიჯი.
ენი - შევალ შიგნით.
მკლავზე ხელი მომკიდა.
შუგა - იმ ღამეს არ უნდა გამოგეწვიე, ენი.
ენი - ეს უბრალოდ..გამოწვევა იყო და შეჯიბრი.
შუგა - ვიცი და დავიწყებული მქონდა იქამდე, სანამ...
ენი - სანამ რა?
შუგა - სანამ აე გავიგონე დილით როფორ კოცნიდი და როგოე იძახდი მოს სახელს. მე მომიმდა შენთ ის ააე დამეკარგვებინა გონება.
ხელი გავაშვებინე.
ჯონგუკი გამოვიდა ტერასაზე.
შუგამ გამიღიმა და შევიდა შიგნით.
ჯონგუკინისე მოყურებს თოთქოს უნდოდა გეგო რაზე ვლაპარაკობდით.
მადლობა ღმერთს არაფერი გაუგია.
ჭიქა და წამალი მომაწოდა.
ჯონგუკი - დაგავიწყდა.
ენი - მადლობა.
მოაჯირს ზურგოთ მიეყუდა და ხელები გადაიჯვარედინა. მაკვირდება.
რა? რამე მაქვს სახეზე?
ჯონგუკი - მოვდივართ.
თაბი დავუქნიე და შევედით შიგნით.
⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬛️⬜️⬛️⬜️⬛️⬜️⬜️
ყველას დავემშვიდობეთ და მანქანაში ჩავსხედით.
ჯონგუკი - სახლში გიმდა წაგიყვამო თუ მეგობრის სახლში?
ენი - მეგობრის.
მისამართი ვუთხარი და წავიდა.
რადიო ჩართო.
სიმღერის ტექსტი ჩვენ ძალიან გვგავს.
"I hate you.
I love you.
I hate that I love you".
გამეღიმა.
მაგრამ შემდეგ ჯონგუკი აყვა ამ სიმღერას.
გული გამიჩერდა მის ხმაზე. ის რა მართლა ადამიანია?
ენი - ვაუუუ , ჯეონ ჯონგუკს სიმღერა შეუძლია! უმდა გადაგიღო და დავდო სოციალურ ქსელში. ძალიან პოპულარული იქნები.
გამიღიმა.
ჯონგუკი - დაეხმარება ეგ ჩემს პოპულარობას გოგოებში და ეგ გინდა?
ენი - პოპულარული გახდები გოგოებში? კარგი რა, არც ისეთი სიმპატიური ხარ.
სიცილი დაიწყო.
ჯონგუკი - როგორც შენ იტყვი, ჯადოქარო.
ხელი ფეხზე დამადო და ნელა ამოძრავებს.
ჯონგუკი - დღეს კარგი იყო.
ენი - მჰ...გეთანხმები.
⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬛️⬜️⬛️⬜️⬛️⬜️⬛️⬜️⬜️⬜️⬛️
შემდეგი დღე, კოლეჯის შემდეგ
ენი - მინდა ჩემი გამჩერებელი იყო?
სტელა - რა?
ენი - მინდა გამაჩერო ხოლმე, რომ ემოციებს არ ავყვე.
სტელა - ანუ გინდა, როდესაც ყოველ ჯერზე ჯონგუკის მკლავებში გინდა გადახტომა დაგაკაო? გასაგებია.
ენი - კი, ციცი რომ ცდილობს შეიცვალოს. მაგრამ ეს მაინც საკმარისი არ არის. დამანახა ყველაფერი , მაგრამ ჯერ კიდევ არ უთქვამს მოვწონვარ თუ არა.უმდა მოვიცადო, სანამ არ მეტყვის რას გრძნობს.
სტელა - სწორო გადაწყბეტილებაა. იმ სექსუალურმა იდიოტმა უნდა იბრძოლოს შენთვის.
ენი - მადლობა.
სტწლა - კარგი, უკვე ვიცი შენი ისტორიები ჯონგუკთან , მაგრამ არის რაღაც რაც არ მესმის.
ენი - რა?
სტელა - ჰობის თვალს არიდებდი კოლეჯში, რატომ?
ენი - ოჰჰ...მაგ ნაწილზე არ მილაპარაკია. ..
სტელა - რა ნაწილზე? რა მოხდა? როგორც იქნა გითხრა, როკ მოწონხარ?
ენი - რაა? იცოდი?
სტელა - ყველამ იცოდა შენსგარდა.
ბალიში ჩავარტყი.
ენი - რატომ არ მითხარი.
სტელა - ჩემი საიდუმლო არ იყო, რომ
მეთქვა.
ენი - იმ ღამეს მითხრა და...მაკოცა..
სტელა - ააააააა!!!
საწოლზე დაიწყო ხტუნაონა.
სტელა - ამას არ მოველოდებოდი!როგორი ოყო? მოგეწონა? შენც აკოცე? რა იგრძენი? დეტალები, ენი . დეტალები!
ენი - კარგი იყო..
სტელა - კარგი ? სულ ესაა?
ენი - რა გიმდა, რომ გითხრა?ის ჩემი საუკეთესო
მეგობარია. ვერასდროს წარმოვიდგენდი თუ მოვეწომებოდი. კარგი კოცნა იყო, მაგრამ თითქოს არ იყო სწორი. არ ვიცი როგორ უნდა ავღწერო.
სტელა - მოგეწონა , მაგრამ ჯონგუკთან რა შეგრძნებებიც გაქვს ის არ გქონია.
ენი - სხვანაირი იყო...
სტელა - ვაუუ..შენ ძალიან შეყვარებული ხარ ჯონგუკზე.
ვერ უარყოფ.
სტელა - კარგი...ვიცი ცოტა საშიშია ვინმეს მიმართ ასეთი გრძნობები , რომ გაქვს . მაგრამ ყველაფერი კარგად იქნება.
ენი - არ ვიცი რა ვუთხრა ჰობის.არ მინდა დავასრულო მეგობრობა ამოს გამო.
სტელა - სიმართლე უთხარი.
ენი - კოცნაზე კოცნით არ უნდა მეპასუხა.
სტელა - და მე გვიან ღამე
ის ბურგერი არ უნდა მეჭამა. ყველა ვუშვებთ შეცდომებს.
სიცილი დავიწყე.
ენი - ჩემს გარეშე ბურგერი ჭამე?
სტელა - კიდევ არის პირველ სართულზე. და თუ კიდევ მოგინდება გაგიკეთებ.
ენი - მინდა ბურგერი!!
სამზარეულოსკენ გავიქეცი.
კიბის ბოლოში ვიყავი უკვე, მაგრამ გავჩერდი.
ისე სწრაფად გავჩერდი ,კინაღამ წავიქეცი.
ჯონგუკი აქ არის.
ისიც გაკვირვებულია ჩემი აქ ნახვით.
კოლეჯის ფორმა აცვია ისეთივე , როგორც სტელას ძმას.
ენი - გამარჯობა.
თაბისი მომხიბლელი ღიმილით შემომხედა.
ჯონგუკი - გამარჯობა, ჯადოქარო.
და აი ,ისიც ჩემი გული გაგიჟდა.
სტელა - ენი!!
გამორბოდა ისიც, მაგრამ გაჩერდა .
როგორც მე.
სტელა - ოჰ..გამარჯობა, ჯონგუკ.
ჯონგუკმა გაუღიმა.
სტელას ძმა მოვიდა, რომ
მოგვშველებოდა ამ უხერხულ სიტუაციაში.
სტელას ძმა - აი, ესენია.
წიგნები მიაწოდა ჯონგუკს.
ჯონგუკი - მადლობა, ახლა წავალ.
მე შემომხედა.
ჯონგუკი - ჯერ არ მოდიხარ, ენი?
ენი - მე?
ჯონგუკი - სახლში შემიძლია წაგიყვანო.
მიმდა ვუთხრა არა, მაგრამ სიტყვები გამეჭედა.
სტელა - არა, ჯერ არ მიდის. რაღაც საქმეეები გვაქვს დასამთავრებელი.
სტელას გავხედე და მან ჩუმად მითხრა.
სტელა - გამჩერებელი, გახსოვს?
გავიღიმე.
ჯონგუკმა თავი დამიქნია და გავიდა.
სტელას ძმა - ვაუუუ, ეს საინტერესო იყო.
მე შემომხედა.
სტელას ძმა - ძალიან დიდი დაძაბულობა.
სტელამ თავი დაუქნია.
სტელა - რთული სექსუალური დაძაბულობა, ძმაო. მგონი ჰაერიც კი დაორსულდა მათი ყურებით.
ვერ შევიკავე თავი და მეც სიცილი დავიწყე.
სტელა - კინაღამ დამავიწყდა! ძველი მობილური ვიპოვე, რომელიც შეგიძლია გამოიყენო. არ მესმის აქამდე მობილურის გარეშე როგორ გადარჩი.
ენი - იდეალურია! მალდობა.
მაგრამ მაიმც გული მწყდება ჩემი ნაშრომი ფულით ნაყიდ მობილურზე.მთელი ზაფხული ვმუშაობდი.
გავედი სტელას სახლიდან , რომ მობილურში კარტა ჩამედო.
⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬜️⬜️⬛️⬜️⬛️⬜️⬛️⬜️
როგორც იქნა სახლში ვარ.
ენი - მოვედი!!
დედაჩემი წინ სერიოზული სახით დამიდგა.
დედა - სად იყავი?
ენი - სტელასთან ვიყავი და შემდეგ მობ..
გავჩერდი, რადგან მისი გამომეტყველება მაშინებს.
ენი - რამე მოხდა?
დიდი ნაბიჯებით წამოვიდა დედაჩემი.
ენი - დედა, რა ხდ...
ხელის გარტყმის ხმა გაისმა..
შოკირებულმა ხელი ლოყაზე მივიდე.
თვალები ცრემლებით ამევსო.
არასსროს დაურტყავს ხელი. არასდროს ყოფილა ასეთი.
თვალები წითელი აქვს, თითქოს ცრემლებს იკავებს.
რა ხდება?