Azel bilincini kaybetmeye başlamıştı kısa sürede bilincini kaybetmiş hiçliğin ortasında ölüme terk edilmişti...
_______________________________
( Boran'dan)
" Emin misin abi ?" Dedi korumam cemil ona bakıp
"O arabaya kim binerse binsin arabayı paramparça etmeden bırakmayacaksınız" dedim.
Cemil benden duydukları ile onayladı ve çekildi sonunda Ahir Xozan'dan kurtuluyordum sevdiğim kadın gene bana kalacaktı...
Ölüm haberinin gelmesi yakındı keyifle yerime oturdum düşmanlarım bir bir yok Olacaktı.
Bir hışın ile odamın kapısı açıldı içeriye kuzenim Ahmet girmişti arkadaki adamlara işaret verdim ve kapıyı kapatıp çıktılar Ahmet bana bakarak " hata yapıyorsun boran gel vaz geç bu işten" dedi.
Bunun geri dönüşü yoktu Ahir ölecekti Azel ise benim olacaktı...
Ona bakarak " o adam ölene kadar ben asla ölmem "dedim.
Ahmet sinirle yakama yapışıp "bunun sonu iyi değil boran bunun sonu hiç iyi değil ne halin varsa gör lan amma masum birinin canına zarar gelirse umursamadan senin yaptığını söylerim" diyerek odamı terk etti.
Aradan. Geçen iki saatin sonunda aldığım arama ile kalbim durdu.
Ben oraya bir adam gönderdim Ahir Xozan'ın ölümünü öğrenmek için lakin koruma bana sevdiğim kadının yaşam mücadelesi verdiğini haber etti...
Sinirle " bana o üç şerefsizi bul hemen " diyerek odamdan çıktım...
_______________________________
(Ahir'den)
Azel'e biraz zaman tanımak istedim.
Üstümü çoktan değiştirmiştim çalışıyordum daha sonra konaktan çıkacaktım ki avluda bir haykırış duyuldu bu Zöhre annenin sesiydi Azel çıktıktan yarım saat sonra gelmişti ne olduğunu anlak için koşar adımlarla avluya gittim anneme bakarak " daye ne oldu ? " Diye sordum ama o beni görmüyordu bile daha sonra Arven yanıma gözleri yaşlı bir şekilde gelip " yengem... Yengeme pusu kurmuşlar ağabey" dediğinde beynimden vurulmuşa döndüm benim karıma pusu mu kurulmuştu...
" Nerde söyle Arven nerde! " Kardeşimin yüzüne adeta haykırmıştım arkamdan abim geldi bana bakarak " bizim hastaneye kaldırmışlar hemen ameliyata alınmış" dedi.
Aklıma bir an Azel'in hamile olduğu geldi Azel karım... Çocuğumun annesi ona ne olacaktı ben onsuz yaşayamazdım ki...
Hele baba olacağımı öğrenmişken hiç yaşamazdım...
Bunu yapanı bulacaktım onun kemiklerini bir bir kırana kadar durmak yoktu bana karımın ve çocuğumun intikamını almadan rahat uyku yoktu bana...
_______________________________
(Yazar'dan)
Hiçliğin ortasında terk edilmiş olan Azel bir köylü tarafından bulunmuştu adam onu tanımıştı Azel bu adama zamanında iyilik etmişti şimdi köylünün o borcu ödeme vakti gelmişti traktörün arka tarafına Azel'i taşıyıp koydu ardından traktöre binerek hızla yol aldı...
Hastaneye vardıklarında Azel çok kan kaybetmişti köylü bağırarak " sedye getirin kadın yolda kan kaybetti " dediği sırada hemşireler hızla sedye ile geldi doktorlardan birisi Azel'i tanıyordu hamile olduğunu da biliyordu bağırarak " hasta hamile ona göre ameliyathaneyi bazılayın ayrıca kan kaybı çok çabuk kan tespiti yapılsın ve en yakın sürede kan bulunsun " diye komut yağdırdı...
Kısa süre sonra Zöhre hanım Neriman hanım ve konağın hepsi hastanedeydi Amed Ağa sinirle gelinine bunu yapanı düşünüyordu Ömer Ağa ise kızı için endişeleniyor ne olacağını bekliyordu Zöhre hanım dayanamadı bir hemşire çağırarak "bana hazırlık yapmam için yeri gösterin bende doktorum özellikle cerrah " dediğinde hepsi ona şokla baktı kimse onun doktor olduğunu bilmiyordu Ömer Ağa karısına bakarak " hayır ameliyata sen girersen kızımızın canı tehlikeye girer Zöhre dayanamazsın" dediğinde Zöhre hanım " oraya bir anne olarak gitmeyeceğim bir doktor olarak gideceğim kızımı ve torunumu kurtaracağım Ömer bunun başka çaresi yok burda elim kolum bağlı oturmak istemiyorum " dedi kimse daha ne olduğunu anlamamıştı Zöhre hanım damadına bakıp " izin ver kızımın yanına gideyim ameliyata bende gireyim en azından orda yanında olayım" dediğinde ahir hemşireye işaret etti.
Zöhre hanım minnettarlıkla baktı damadına kızının yanına gitmek için hemen hazırlandı yıllar önce bir evladını kaybetti diye bir daha önlüğünü takmadı yıllar sonra bir evladı daha ölmesin diye yeminini bozup o önlüğü bir daha taktı...
Aradan tam tamına 5 saat geçmişti ameliyathanede derin bir sessizlik vardı doktor Zöhre hanıma bakıp" kız kurtuldu amma bebek öldü ve daha da önemlisi bir daha anne olmayabilir... Çok üzgünüm elimizden geleni yaptık " deyip terk etti odayı Zöhre hanımın bir haykırışı daha duyuldu öyle bir duyuldu ki ses geçirmez olan bu duvarlar ses geçirir olmuştu dışardakilerin hepsi kötü haberi almıştı...
Zöhre hanım kızının sedyesini kendisi çıkarttı...
Azel'i gören ahir ona doğru hareket etti ama cesareti yoktu karısının intikamını alana kadar bunu yapamazdı dokunamazdı ona...
Boran herşeyi bir yabancı gibi seyretti sevdiği kadının bebeğine sebep olmuştu...
Daha da önemlisi bir daha anne olup olamayacağı bile belli değildi...
Orda kafasına sıkmak istedi kendisini öldürmek istedi ama yapamadı...
Bir hafta sonra
Azel gözlerini en sonunda açmıştı odasında herkes vardı Ahir hariç sonra aklına bir anda bebeği geldi annesine baktı ve kısık sesi ile " bebeğim... Bebeğime ne oldu?" Dedi Zöhre hanım kafasını olumsuz anlamda sallayınca Azel neye uğradığını şaşırdı o daha bebeğinin varlığına alışamamışken yokluğu ile imtihan ediliyordu...
Birden bire kalktı oturur pozisyona gelip elleri ile saçlarını çekmeye başladı Zöhre hanım kızını tutmaya çalıştı gücü yetmedi Neriman hanımda yardım etmeye çalıştı Azel bağırarak " bebeğimin varlığına alışamamışken yokluğuna alış demeyin bebeğimi getirin bana ben bebeğimi istiyorum o ölmedi karnımda hâlâ o yaşıyor şaka deyin yalan deyin ama bebeğin öldü demeyin " öyle bir bağırmıştı ki sesi gitmişti hemşireler gelip zor bela durdurup sakinleştirici verdiler.
O sırada ahir bunu yapanı arıyordu.
Bulmuştu da cımhat kurulmasını beklemden öldürecekti o adamı onun yüzünden çocuğu ölmüştü...
Onu yumrukları ile yere serdi bağırarak " ne istedin lan ne istedin karımdan doğumamış çocuğundan ne istedin !" Canı yanıyordu lakin yandığı kadar yakacaktı.
Boran sinirle " onun yerinde senin olman lazımdı lan o değil sen olacaktın orda ki " dediğinde ahir tekme atmaya başladı ardından "benim adım da Ahir Xozan'sa ibreti alem olsun diye o dilini kestirip sana yedirttikten sonra seni öldürürüm" dedi ardından adamlarına bakıp " alın bu iti burdan üç gün sonra cımhat kurulacak şimdi götürün gözüm görmesin bu iti "diyerek depoyu terk etti...
Şuan da karısının yanına gitmesi gerekti onu yalnız bırakmıştı biraz daha yalnız kalmamalıydı...
Vardığında karısının uyandığını ve sinir krizi geçirdiğini öğrendi deliye dönmüştü o adama bir kez daha gününü gösterecekti...
Üç gün sonra
Azel iki gün önce uyanmış ve kendisine gelmişti bugünde biraz daha dinlenmiş ti uyuyordu daha sonra ise gözlerini açtığında bu defa Ahir'i gördü ahir karısına yaklaşıp "Beni affet nolur beni affet " diyebildi
Azel kocasına bakarak " asıl sen beni affet bebeğimize sahip çıkmadım o... O öldü benim yüzümden öldü" dedi.
Ahir karısının yanına gidip ona sarılarak" suçun yok hayır böyle olacağını ikimizde bilemezdik " dedi ve karısının saçlarını öptü Azel ise kocasına yaralı olmasına rağmen sımsıkı sarıldı kimseye değil ona sığınmak istedi...
Ahir karısına bakarak "benim şimdi cımhata gidip hüküm vermem gerek " dedi ve karısının saçlarından bir kere daha öptü Azel ona birşey diyemedi...
Ahir odayı terk etti ondan bir saat sonra içeriye arjin girince Azel ona bakıp " getirdin mi ?" Diye sordu arjin kuzenine bakıp " getirdim ama kararından vaz geç Azel bırak ahir halletsin " dediğinde Azel ayağa kalkıp kolumdaki damar yolu için açılan yeri bir anda çekti ve kenara attı ardından eline aldığı silah ile kuzenine bakıp " adamlar uyudu mu ? "
" Dediğini yapıp uyku ilacı verdim "
" Güzel"
" Bu halde mi gideceksin hastane kıyafeti ile ?"
" Yüreğim yanarken kıyafet umrumda değil" dedi ve ardından kuzenine bakıp " son bir kez kontrol et " deyince arjin kontrol etti ve " temiz"dediğinde Azel ona bakrak " özür dilerim "
"Ne için?"
"Bunun için " dediği anda kuzenini kafasına silahın köşesi ile vurdu kuzeni bir anda bayılınca gözü kimseyi görmedi hemen hastane odasından çıktı üstelik hastane kıyafetleri ve yalın ayak şeklinde gitti...
Hastane dışına çıkar çıkmaz kaçtı arabaya binecek fırsatı yoktu kaçması gerekti yoksa korumalar onu görürse intikamını alamazdı...
Yarım saat koştuk'tan sonra ilerde eğer'i olmayan başı boş bir at gördü at yolun kenarında su içiyordu Azel ayağına gelen fırsatı iyi değerlendirmeliydi gücünü toplayıp ona doğru hareket etti at ilk başta hırla'dı Azel bunu göz önüne alarak daha temkinli bir şekilde yaklaşıp " beni kısa mesafede bir yere yetiştir senden başka birşey istemem sonra özgür olup gidersin" dedi sanki at onun dilinden anlıyor'muş gibi... Bu at alaca karanlık gibiydi Kap kara'ydı....
Ata yaklaştı ve onu yavaşça okşamaya başladı at korkmuş olacak ki şaha kalktı azel ise korkmadı zira küçüklüğünden beri böyle atlara biner onları eğitirdi...
Atı bir kere daha okşadı daha sonra " bebeğimin katili ile hesabım var ne olur yardım et " bir kez daha at onu anlıyor gibi...
Ama büyük bir mucize oldu at yere çöktü Azel izin istercesine yavaşça ata bindi at Azel binince ayağa kalktı ve birden bire Azel'in yönünü çevirdiği yere doğru dört nala koştu...
Alınması gerekilen bir hesap vardı...
Hello !
Ben geldim.
Bölüm içime pek sinmedi sizi de bekletmek istemedim şöyle söylemek istiyorum gece 2 ye kadar uyumadan yorgun bir şekilde bunu da attım şimdi diyeceksiniz ne yorgunluğu arkadaşlar ben sadece okula değil dersaneye de gidiyorum ve inanın çok yorucu neyse sizi bunaltmadan....
Azel ne yapacak sizce ??
Peki Boran onun yaptığı hataya ne demeli???
Vote ve bol bol yorum atmayı unutmayın ayrıca
Sizleri seviyorum 🤍👋🏻