"គឺប៉ាដែលនិយាយអញ្ចឹងមិនអីទេ? គ្រាន់តែសម្រេចចិត្តបែបហ្នឹងក៏យុត្តិធម៌ហើយ" ប៉ន៍ក៏និយាយឡើងនៅពេលនេះ
លោកម្ចាស់កូតក៏ងក់ក្បាលរួចពិសាស្រាបន្តិច មើលប៉ន៍ និងភូវិន រួចសួរថា
"ចុះឯងនិងភូវិនតើឯងទាំងពីរមានគម្រោងរៀបការនៅពេលណា?"
"ខ្ញុំត្រៀមខ្លួនជានិច្ច ចាំតែភូវីនយល់ព្រមទេ"និយាយរួចប៉ន៍ក៏ថើបថ្ពាល់នំប៉ាវរបស់ភូវិនថ្នមៗ
រួចភូវីននិយាយដោយស្ទាក់ស្ទើរ
"ភូវិនគេជិតបញ្ចប់ការសិក្សាហើយ ត្រូវបន្តរហូតដល់ពេលណា?"
"អូ យើងនឹងធ្វើតាមការចង់បានរបស់ភូវីន ពេលរួចរាល់ហើយ សូមប្រាប់ប៉ាផង អូខេ?"
"បាទប៉ា"
"ជេម.. មានអារម្មណ៍ម៉េចដែរ? យល់ព្រមជាមួយលក្ខខណ្ឌដែលយើងបានផ្តល់ឱ្យទេ?"
ហ្វូតឈរពីក្រោយគេ រួចសញ្ចឹងគិតតាមអ្វីដែលគេបានឮ មកថាលោកប្រុសជេមមិនបានទាក់ទងជាមួយនរណាម្នាក់យូរមកហើយ ហើយមិនបានឈានជើងចូលក្នុងសង្គមដូចបងប្រុសទាំងពីររបស់គេនោះទេ
ដូច្នេះវាជាបញ្ហានៃការបញ្ចុះបញ្ចូលដៃគូជាច្រើន និងនាំយកកិច្ចសន្យាមកក្រុមហ៊ុនវិញដើម្បីប្រជែងតំណែងប្រធាន
ក្នុងចំណោមចៅហ្វាយនាយក្មេងទាំងបីនោះ លោកប្រុសទី២ ជុងជាលោកប្រុសដែលមានសមត្ថភាពឈ្នះជាប់ៗគ្នា លោកប្រុសទី៣ ប៉ន៍មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានទេ គេជាម្ចាស់កាស៊ីណូធំមួយដ៏ល្បីក្នុងទីក្រុងបាងកក
បន្ទាប់មកលោកប្រុសទីបួនជេមមីណាយត្រូវតែទទួលរងនូវគុណវិបត្តិនេះ
អ្នកស្រីណានមីស្រាប់តែនិយាយឡើងដោយសំឡេងព្រួយបារម្ភ "ជេម! ម៉េចក៏បែកញើសច្រើនម្ល៉េះ? មុខក្រហមណាស់មែនទេ ជេម? ជេម"
នាងណាំមីលើកដៃទៅស្ទាបថ្ងាសរបស់ជេមីណាយរួចបែរមុខចេញភ្លាមហើយក្រោកឈរឡើងជេមីណាយក្រឡេកមើលលោកកូតរួចក៏និយាយឡើង
"យល់ព្រម" ចប់ប្រយោគជេមទ្រាំលែងបានបែរមុខដើរត្រង់ទៅជាន់លើ
"ហា-..ឯងឮទេហ្នឹង? ហាហា ជេមទើបតែនិយាយទៅនិយាយជាមួយយើងហើយគេថែមទាំងយល់ព្រមតាមសំណើរបស់យើងទៀត" អ្នកស្រីណាន់មីបានញញឹមយ៉ាងសប្បាយរីករាយ នៅពេលនេះមនុស្សជុំវិញពីដើមដល់ចប់ បានត្រឹមតែភ្ញាក់ផ្អើល ថ្ងៃនេះអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ពួកគេមិនដែលលឺសំលេងរបស់អ្នកប្រុសទីបួន របស់ជេមទេ ថ្ងៃនេះហើយដែលលឺគេនិយាយ ទោះបីជាវានិយាយបានត្រឹមតែពីរពាក្យក៏ដោយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលពិសេសនោះគឺវាមានគុណភាពពេលដែលគេនិយាយទៅ វាស្តាប់ទៅមានឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់
ហ្វូតស្រឡាំងកាំងមួយសន្ទុះ គេឈរសម្លឹងមើលខ្នងរបស់ ជេម ខណៈដែលនាយតូចមានអារម្មណ៍ថាព្រលឹងមិននៅក្នុងខ្លួន មានអារម្មណ៍ថប់ដង្ហើម និងខកចិត្តយ៉ាងចម្លែក និងមិនអាចពិពណ៌នាបាន
ពេលបាយថ្ងៃត្រង់ ហ្វូតបានទៅសួនច្បារហើយអង្គុយឱបខ្នើយដោយទឹកមុខក្រៀមក្រំ ក្រឡេកមើលទៅបឹងធំនៅខាងមុខ ព្រះអង្គសូត្រធម៌ដោយស្ងៀមស្ងាត់ថា ពេលនេះចិត្តរបស់លោកបានស្ងប់ដូចទឹកមុខ
ហ្វូតមានស្ទាក់ស្ទើរបន្តិចនៅពេលគេយកទូរស័ព្ទចេញពីហោប៉ៅរបស់គេ ចុចលើកម្មវិធីផ្ញើសារភ្លាមៗ ហើយសរសេរសារដើម្បីផ្ញើទៅកាន់នរណាម្នាក់
In message
ហ្វូត
តើខ្ញុំគួរធ្វើអ្វីបន្ទាប់? រារាំងលោកប្រុសមិនឱ្យរៀបការ?
ប៉ន៍ មានអ្នកក៏ចង់ចាប់អារម្មណ៍រឿងនេះច្រើន យើងចង់មើលអាជេមនិងស្វាមីវាឆាប់ៗនេះយើងមិនទាន់ត្រូវការឯងទេ គ្រាន់តែសម្រាកសិនទៅឯង
ហ្វូតបានដាក់ទូរស័ព្ទក្នុងហោប៉ៅរបស់គេរួចដកដង្ហើមចេញ "ខ្ញុំហៅលោកប្រុសប៉ន៍ថាថោកទាប ហើយខ្ញុំជារនុកក្នងរបស់គេដូច្នេះខ្ញុំក៏មិនអាក្រក់ជាងគេទេ អាហ្វូតអើយយយយខ្ញុំឆ្កួតឥលូវហើយ តើខ្ញុំគួរធ្វើដូចម្តេច?"
"Fotfot"
ជេមបានអង្គុយនៅពីក្រោយហ្វូតដោយមិនដឹងខ្លួន ជេម បានដាក់ដៃនៅជុំវិញរាងល្អិតហើយឱបរាងកាយទាំងមូលរបស់ ហ្វូតយ៉ាងតឹងនៅក្នុងដៃរបស់គេ
"បាទ...លោកមកទីនេះតាំងពីពេលណា? លែងសិនទៅ! វាមិនល្អប្រយ័ត្នអ្នកណាឃើញ" ទោះបីហ្វូតព្យយាមរើយ៉ាងណាក៏ដោយជេមនៅតែឪបយ៉ាងតឹងរឹងមិនព្រមចុះចាញ់
"ហេតុអ្វីបានមិនយកអាហារពេលព្រឹកមកចឹង?" ហ្វូតខាំមាត់របស់គេ ហើយប្រើកម្លាំងទាំងអស់ដែលគេមាន ដកដៃចេញពីគេ
ដោយហ្វូតប្រញាប់ងាកមករកជេមហើយសួរថា
"ស្អី? មុននេះក្រែងលោកឯងញ៉ាំអាហារពេលព្រឹកជាមួយលោកម្ចាស់ហើយៗ ហេតុអ្វីមកសួរចឹង??"
ជេមងក់ក្បាលរបស់គេម្តងហើយម្តងទៀត រួចគ្រវីក្បាលតិចៗបង្ហាញថាគេមិនបានចាំអ្វីឡើយ
"អើយយយ អញឆ្កួតលូវហើយ ព្រឹកនេះលោកចុះមកបន្ទប់បាយរកខ្ញុំ ហើយខ្ញុំប្រាប់លោកឱ្យចុះមកញ៉ាំអាហារពេលព្រឹកជាមួយលោកម្ចាស់ហើយ លោកឯងនិយាយជាមួយលោកម្ចាស់ថាយល់ព្រមនឹងរឿងរៀបការ លោកចាំអត់?" ជាលើកទីពីរ ជេមសម្លឹងមើលហ្វូតដោយភ្នែកមិនយល់
"មើលមុខខ្ញុំចឹងចង់មានន័យថាម៉េច? អ្នកដែលត្រូវសម្លឹងមើលដោយភ្នែកឆ្ងល់បែបនេះគួរតែជាខ្ញុំ" ហ្វូតញីសៀតផ្ការបស់គេ ដោយហ្វូតគេព្រងើយនឹងជេមតែម្តង ព្រោះគេគិតថាជេមធ្វើភ្លេច ធ្វើពុតជាមិនចាំអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅព្រឹកនេះ
*ឫមួយគេធ្វើពុតជាភ្លេចដើម្បីគេចពីការរៀបការឬ? និយាយតាមត្រង់ ខ្ញុំនឹងមិនមែនជារបស់តុក្កតារបស់គេទេ*
មុខរបស់ហ្វូតក៏ចាប់ផ្តើមប្រែជាស្រពោន គេអង្គុយចុះដោយបបូរមាត់របស់គេបូយដោយភាពអាក់អន់ស្រពន់ចិត្ត ហើយហៀបនឹងនិយាយអ្វីមួយ ប៉ុន្តែជេមចាប់ថ្ពាល់នាយតូច ហើយសើចចេញមកដូចជាមនុស្សពេញវ័យកំពុងមើលទារកកំពុងតែងងុយគេង
ប៉ុន្តែភ្លាមៗនោះហ្វូតក៏គេចចេញ រួចដកដង្ហើមធំ សម្លឹងមើលជេមមួយស្របក់ហើយសួរ
"តើលោកស្រលាញ់ខ្ញុំទេ?" ជេមមិនស្ទាក់ស្ទើរ ហើយងក់ក្បាលម្តងហើយម្តងទៀត ធ្វើឱ្យហ្វូតដកដង្ហើមចេញដោយការខកចិត្ត
ហ្វូតចង់សាកម្តងដោយស្តាប់សំលេងបេះដូងគេផ្ទាល់ រាល់ថ្ងៃនេះវាលោតខ្លាំងៗណាស់អោយតែនៅជិតជេម
ហ្វូតគឺខ្លាចថាបើទុកចោលយូរ បេះដូងគេនឹងស្លាប់បន្តិចម្តងៗដោយសារមិនបានឮពាក្យដែលគេចង់លឺ
"គឺថាអានេះវាមិនក្តីស្រឡាញ់ដូចលោកមានចំពោះឪពុកម្តាយរបស់អ្នកទេ! វាជារបៀបថា... ហឹមម មិនអីទេបំភ្លេចចោលនៅអ្វីដែលខ្ញុំសួរចុះ?"
"ខ្ញុំមិនស្រឡាញ់ពួកគេទេ ខ្ញុំស្រឡាញ់តែហ្វូតហ្វូតទេ"
ហ្វូតគ្រាន់តែលឺបែបនេះបានបញ្ចេញនូវស្នាមញញឹមយ៉ាងស្អាត រួចយកមុខមកជិតមុខជេមរួចសួរថា
"ពិតមែនឫអត់?"
ជេមងក់ក្បាលម្តងហើយម្តងទៀត មើលទៅដូចពេលក្មេងម្នាក់សារភាពអ្វីមួយដែលគេព្យយាមប្បថាគេមិនបានកុហកទេ
ហ្វូតសម្លឹងមើលភ្នែករបស់រាងក្រាស់ រួចក៏គេនឹកឃើញដល់ជេមព្រឹកមិញ បន្ទាប់មកមើលសម្លឹងមើលជេមនៅពីមុខគាត់ ដោយមានអារម្មណ៌ថាកែវភ្នែកគឺខុសគ្នាណាស់ តើជេមមានពីរនាក់មែនទេ?
“ហេតុអីពេលខ្លះនិយាយច្រើន ពេលខ្លះដូចជាមិនចង់និយាយអញ្ចឹង ពេលខ្លះលោកទន់ភ្លន់ដាក់ខ្ញុំ ពេលខ្លះទៀតលោកដូចជាចង់ហែកខ្ញុំទាំងរស់
តើលោកកំពុងលេងហ្គេមអ្វី លោកប្រុសជេមរបស់ខ្ញុំ?"
ការសម្លឹងមើលដោយភាពងៀងឆ្ងល់របស់ជេមបានបញ្ចេញមក
"បំភ្លេចវាទៅ! ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេប្រហែលមួយឆ្នាំឬពីរឆ្នាំទៀត ខ្ញុំនឹងឆ្កួតហើយ ខ្ញុំនិយាយអីក៏លោកមិនយល់ដែលមានន័យថាខ្ញុំនេះវាឆ្កួតហើយ"
ហ្វូតព្យាយាមគិតតិចៗដើម្បីធ្វើឲ្យអារម្មណ៍របស់គេកាន់តែប្រសើរព្រោះតាំងពីព្រឹករហូតដល់ពេលនេះ ខួរក្បាលរបស់គេបានសកម្មខ្លាំងមែនទែន ហាក់ដូចជាជិតផ្ទុះទៅហើយ
ប៉ុនែ្តគេអាចគិតថាអនាគតទៅគេអាចនឹងមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ហើយក៏មិនដឹងថានឹងត្រូវប្រឈមមុខនឹងអ្វីនាពេលអនាគតនោះទេតើជេមនឹងការពារគេមែនទេ?
"មក! ក្រោកឈរ! រាំជាមួយជាមួយខ្ញុំ"
ហ្វូតក្រោកឈរឡើង ដៃតូចមលូកដៃទាញខ្លួនរាងក្រាស់ឡើងទល់មុខនឹងគេ ដោយខ្មាសអៀន ហ្វូតបានកាន់ដៃរាងក្រាស់ឱ្យវាក្រសោបចង្កេះរបស់គេ ហើយខ្លួនគេក៏បានដាក់ដៃម្ខាងនៅលើស្មាដ៏ធំទូលាយទាំងនោះ ឯដៃទាំងពីរដែលនៅសេសសល់ត្រូវបានផ្អិបជាប់គ្នា
"រាំជាមួយខ្ញុំទៅ ជឿខ្ញុំចុះវានឹងមានអារម្មណ៍ល្អណាស់" ជេមឈរស្ងៀមនៅកន្លែងមួយតាំងពីដើមដល់ចប់គេស្តាប់បង្គាប់ហើយធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់នាយល្អិត ទុកអោយហ្វូតធ្វើអ្វីៗតាមចិត្តតែរបស់ខ្លួន ព្រោះពេលនេះព្រលឹងរបស់ ហ្វូតកំពុងអណ្តែតចូលទៅក្នុងសេចក្តីសុខ មាត់ផ្កាឈូកនេះក៌ញញឹមជានិច្ច
ក្នុងពិភពងងឹតនេះតើស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាតបែបនេះនៅតែមានឬទេ?
ហ្វូតក៏ចាប់ផ្ដើមច្រៀង ពួកគេទាំងពីរបោះជំហានមួយៗតាមភ្លេង
แค่อยากฟังคำรำพัน เพียงกระซิบว่ารักกัน
รู้รึเปล่าเมื่อฉันได้พบเธอ
เผลอคิดผูกพัน ยิ่งอยู่ใกล้ไม่ห่างกันดวงใจหวั่นไหว
ยามเมื่อเธอแนบชิดเข้ามา เพียงสบตาพาให้เคลิ้มไป
อีกนิดได้หรือเปล่า เช้ามาชิดได้หรือเปล่า
จะบอกรักเธอ
●Come closer
By Ford allan
ហ្វូតស្រាប់តែអោនក្បាលចុះហើយឈប់ច្រៀងឯសកម្មភាពរបស់អ្នកទាំងពីរក៏ឈប់ក្នុងពេលតែមួយ ជេមអោនក្បាលចុះដើម្បីមើលមុខរបស់ហ្វូតដើម្បីមើលថាតើមានបញ្ហាអ្វី ប៉ុន្តែ ហ្វូតនៅតែមិនរើឡើយ គេឈរស្ងៀមដោយក្បាលចុះអស់រយៈពេលជាយូរ ទីបំផុតជេមទ្រាំមិនបាន ហើយចាន់អង្រួននាយល្អិតយ៉ាងខ្លាំង
ហ្វូតពេលនេះក៏បានងើបមុខឡើងដើម្បីមើលមុខរាងក្រាស់ទាំងស្រុង ហ្វួរបានលើកដៃតូចរបស់គេអោបចង្កេះនាយក្រាស់យ៉ាងណែន ផ្តេកក្បាលរបស់គេទាំងស្រុងនៅលើទ្រូងហាប់ណែនរបស់ជេម ហ្វូតក៌បន្លឺឡើងដោយសម្លេងយំ
"តើខ្ញុំអាចនៅក្បែរលោកបានទេ?" នៅក្នុងសួនច្បារដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ រុក្ខជាតិផ្កាប្រកួតប្រជែងគ្នាដើម្បីបង្អួតនូវក្លិនក្រអូបរបស់វា នៅចំកណ្តាលសួនច្បារគឺជាអាងហែលទឹកដ៏ធំមួយដែលរចនាឡើងប្រកបដោយភាពប្រណីត និងភាពល្អិតល្អន់បំផុត បឹងពោពេញទៅដោយភ្លើងពណ៌លឿងជាច្រើនពេលឈរពីលើ ហើយក្រឡេកមើលទៅក្រោមយើងអាចឃើញផ្ទៃទឹកនៅក្រោមបឹងគឺច្បាស់ណាស់ អមដោយពន្លឺភ្លើងពណ៌លឿងចាំងជុំវិញ បង្ហាញអោយក្មេងជំទង់ពីរនាក់ឱបគ្នាយ៉ាងណែនរកភាពកក់ក្ដៅ ដោយដឹងថាវាយូរហើយ ហ្វូត នៅតែឈរនៅទីនោះ ហើយហាក់ដូចជាគ្មានចលនាអ្វីសោះ ធ្វើឱ្យ ហ្វូតខកចិត្តជាខ្លាំងដោយមិនឮសម្លេងឆ្លើយតបទេតែតបមកវិញនូវសម្លេងខ្យល់បកមក រួចក៏បង្ខំចិត្តដកដៃចេញពីជេមវិញយ៉ាងលឿន
*ជេមមីណាយគេជិតរៀបការហើយ ហេតុអ្វីបានជាឯងមកសារភាពពីអារម្មណ៍ឆ្កួតៗនេះ?*