Εγώ : Τι στην ευχή κανείς ;!
Του φώναξα αλλά εκείνος έσφιξε το χέρι του στον καρπό μου και δεν απάντησε.
Με τράβηξε σε ένα στενό και με την παλάμη του κάλυψε το στόμα μου.
Λ : Κάνε ότι σου λέω αλλιώς την βάψαμε και οι δύο. Είπε και με το ένα του χέρι τράβηξε την γραβάτα του ενώ με το άλλο του χέρι ανακάτεψε τα μαλλιά του.
Λ : Φοράς τίποτα κάτω από την μπλούζα σου ;
Εγώ : Τι λες ρε ανώμαλε ;! Είπα με το δέρμα μου να καίει επιθετικά.
Λ : Δεν θέλω να σε βιάσω κορίτσι μου ,οπότε μην φοβάσαι και απάντα με το καλό.
Εγώ : Το σουτιέν... Είπα και αυτός αφού πέταξε την γραβάτα του στο έδαφος ξεκούμπωσε γρήγορα τα κουμπιά στο πουκάμισό του και το έβγαλε.
Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα.
ΙΙΙΙΙΙιιιιιιιιιιιιι ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΚΟΙΛΙΑΚΟΥΣ !!
Και μάλιστα είναι γεμάτος τατουάζ που έκρυβε πολύ καλά το πουκάμισο.
Εκείνη την στιγμή ακούγεται ένα απότομο φρενάρισμα και ο Λουίς πέταξε γρήγορα το πουκάμισο και την γραβα του πίσω από έναν κάδο που δυστυχώς η ευτυχώς ήταν κοντά μας.
Λ : Συγνώμη για αυτό αλλά θα σηκώσω λίγο την μπλούζα σου είπε και αφού ήρθε επικίνδυνα κοντά μου, με ζυγωσε απαλά από την μέση σηκώνοντας ελαφρώς την μπλούζα μου.
Θέλω να χώσεις τα χέρια σου μέσα στα μαλλιά μου, είπε και έφερε τα χείλη μας σε απόσταση αναπνοής.
Έκανα όπως μου είπε νιώθοντας σαν μεθυσμένη.
?: Εδώ είναι ! Ακούστηκε μια αντρική φωνή.
Ο Λουίς με κόλλησε στον τοίχο και ακούμπησε τα χείλη του ακριβώς δίπλα από τα δικά μου δίνοντας την αίσθηση του φιλιού.
Σήκωσε και την μπλούζα μου ελαφρώς και έβαλε τα παγωμένα του χέρια στο πλέον καυτό δέρμα μου και δεν εννοώ ότι είναι σέξυ το δέρμα μου ,εννοώ πραγματικά ότι έκαιγε πάρα πολύ.
Εκείνη την στιγμή ένας άντρας κοίταξε μέσα στο στενό και ο Λουίς γύρισε το κεφάλι του ώστε να μην τον δει και συνέχισε την ...δουλειά του ;
Μάλιστα αποφάσισε να δώσει παραστατικότητα βγάζωντας με το ένα χέρι του την ζώνη του και ...έκανε κάτι ...περίεργους ήχους που δεν είχα ξανακουσει.
Ο άλλος παρεπιπτόντως έφυγε τρέχοντας.
? : Εμμ πάμε να φύγουμε ...Άλλος είναι εδώ.
?? : Τι λες ρε βλάκα
? : Αυτός έχει τατουάζ
Από εκεί και πέρα δεν άκουσα τίποτα άλλο γιατί ήμουν απλά σε έκσταση.
Εγώ : Με ενοχλεί το πορτοφόλι σου. Είπα χαμηλόφωνα καθώς εκείνος ήταν χωμένος στον λαιμό μου.
Λ: Δεν είναι το πορτοφόλι μου αυτό. Είπε και αφού έμεινε κοκαλομενος για μερικά δευτερόλεπτα άρχισε να απομακρύνεται από κοντά μου, κατέβασε ξανά την μπλούζα μου και έφτιαξε τα μαλλιά μου που ήταν ακατάστατα, πραγματικά δεν ξέρω πως έγιναν έτσι.
Λ : Συγνώμη αλλά αυτοί δεν θα έφευγαν αλλιώς.
Εγώ : Σοβαρά;! Ήταν ο μόνος τρόπος αυτός ;!! Είπα εκνευρισμένη αφού ήρθα σε επαφή με το περιβάλλον.
Λ : Αφού ξέρω ότι σου άρεσε. Είπε με ένα βλέμμα γεμάτο υπονοούμενα.
Εγώ : ΕΕΕ φυσικά κ-και όχι !!
Λ : Μας τα παν και άλλες.
ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ?!
ΜΕ ΠΟΣΕΣ ΕΧΕΙΣ ΠΑΕΙ ??!!
Εγώ : Και πως αυτοι δεν ήρθαν πιο κοντά και δεν σε άρπαξαν ;
Λ : Δεν θα πίστευαν ποτέ ότι έκανα τατουάζ...Είναι μεγάλη ιστορία που πίστεψε με ,δεν είναι δουλειά σου.
Εγώ : Συγνώμη κι όλας ! Πετας την βόμβα σου και μετά τα εγκαταλείπεις όλα ;
Λ : Αν θέλεις απλά να συνεχίσουμε ότι ξεκινήσαμε ,απλά πες το μου και θα σε τακτοποιήσω.
Το αίμα μου άρχισε να βράζει και όχι από κάποια επιθυμία,αλλά από οργή, ήταν όχι μόνο εγωιστικό αλλά τέρμα αντίθετο σε κάθε ηθική.
Έριξα τα χέρια μου σε γροθιές αλλά δεν άντεξα και τον χαστούκισα.
Εγώ : Κόπανε ! Φώναξα και γύρισα να φεύγω αλλά με άρπαξε από το χέρι με το οποίο τον χαστούκισα .
Τι μανία έχεις με το χέρι μου άνθρωπε μου ?!
Με γύρισε και με κοίταξε στα μάτια...
Ιιιιιι ....Είναι λίγο ..λίγο κόκκινο το μάγουλο ...Μαλλον πόνεσε παραπάνω.
Λ : Αυτό το χέρι θα έρθει η στιγμή που θα τιμωρηθεί .
Εγώ : Είσαι ψιχακιας!
Λ : Απλώς μου αρέσουν τα δυναμικά κορίτσια. Είπε, χαλάρωσε λίγο το χέρι του και φίλησε το δικο μου.
Κυριολεκτικά φίλησε το χέρι με το οποίο τον χτύπησα ...
Κοκκινησα ελαφρώς και ήταν κάτι το οποίο του άρεσε πολύ.
Εγώ : Δεν θυμώσεις ; Ρώτησα διστακτικά
Λ : Ειμαι έξαλλος. Είπε και με κοίταξε με το ψυχρό του βλέμμα χωρίς ίχνος συναισθήματος.
Εγώ : Και ;... Δεν θα κάνεις κάτι ;
Λ : Κάποιους ανθρώπους δεν μπορείς να τους διαχειριστείς με φωνές και απερίσκεπτες κινήσεις. Είπε και με άφησε παιρνωντας την γραβάτα και το πουκάμισο του πίσω από τον κάδο.
Λ: Περίμενε μόνο λίγο να είμαστε σίγουροι ότι έχουν φύγει αυτοί ,για να σε συνοδεψω μέχρι το σπίτι σου. Είπε ενώ κούμπωνε ξανά το πουκάμισό του
Εγώ : Παρεπιπτόντως...Αυτοί ποιοι ήταν ;
Εκείνος σταμάτησε για λίγο αλλά συνέχισε να κουμπώνει το πουκάμισο του.
Λ : Αυτό δεν είναι κάτι που σε αφορά.
Εγώ : Και όμως ,από την στιγμή που σε βοήθησα να τους ξεφύγεις , δικαιούμαι να ξέρω. Είπα και τον κοίταξα στα μάτια.
Λ : Ας πούμε απλώς ότι δεν έχω και τις καλύτερες οικογενειακές σχεσεις, εντάξει ;
Εγώ : Μήπως ...Έχεις σκοτώσει κάποιον ;! Είπα και έκανα ένα βήμα προς τα πίσω.
Λ : Σου μοιάζω με άνθρωπο που θα σκότωνε άλλον άνθρωπο ; είπε και με κοίταξε δείχνοντας με χέρια του το σώμα του.
Εγώ: Ναι ;
Λ : Καλά ,αλλά δεν έχω σκοτώσει κανέναν.
Εγώ : Υπέροχα. Ειπα αναπνέοντας με ανακούφιση
Λ : Βέβαια ,μπορεί να λέω και ψέματα. Τα μάτια μου γούρλωσαν απότομα.
Δηλαδή ...Αν ήμουν δολοφόνος σίγουρα δεν θα το έλεγα σε μια κοπέλα που απλά με ρώτησε.
Εγώ : Εεεεε
Λ : Έλα έλα σε πειράζω.
________________________
862 λέξεις και ενα καυτό κεφάλαιο.
Νομίζω ότι δικαιώθηκα λιγάκι
ΟΥΤΕ ΚΑΝΝΝΝΝΝ
Υγεία εγώ σας αγαπώ και ελπίζω αυτό να ήταν καλό γιατί έρχονται και άλλα.
Υ.Γ Η Συγγραφέας δεν το έχει σκάσει από ψυχιατρείο οπότε μην φοβάστε ότι το βιβλίο θα βγει ανώμαλο... Τουλάχιστον όχι τελείως.
*Γκούχου γκουχου
Σας αγαπώ όλουςςςςςς