Siz: OKULDAN DÖNDÜM!
Siz: Harikaydı!
Siz: Bana nasıl baktıklarını görmen gerekiyordu, tatlı tatlı gülümsüyorlardı.
Siz: İlk defa bu kadar heyecanlandım bir ders için.
Siz: Kalbim hâlâ ağzımda atıyor.
Siz: Veee asıl konuya giriyorumm!
Siz:
Siz: Bu mevsimde bu güzellikleri nasıl buldun Komutan?
Siz: Görevdesin, bir de bunlarla mı uğraştın? :)
Siz: Günüm güzelleşti, teşekkür ederim. (17.09)
Erdem Komutan: Beğenmene sevindim. (01.23)
Erdem Komutan: Ayrıca okulun ilk gününün güzel geçmesine de sevindim. :)
Erdem Komutan: Oradaki çocuklardan daha fazla heyecanlandığına eminim.
Erdem Komutan:
Erdem Komutan: Yazdıklarının hepsini okuyorum. :)
Erdem Komutan: Büyük ihtimalle şu an uyuyorsun yine de iyi geceler. (Görüldü.)
Siz: Şey, ben uyumadım.
Erdem Komutan: Alev?
Siz: Erdem?
Erdem Komutan: Alev'cim, saat gecenin kaçı haberin var mı?
Siz: Ben biraz heyecanlandım ya yeni okul için...
Erdem Komutan: Hı? :)
Erdem Komutan: Uyuyamadın mı yoksa?
Siz: Yok yok, istesem uyurum da...
Erdem Komutan: Alev, kötü bir durum mu var?
Siz:
Siz: Çocuklara yapasım geldi.
Erdem Komutan: Ne?
Erdem Komutan: Saat gecenin biri, sen de çocuklar için kurabiye yapıyorsun?
Siz: Heyecanlandım dedim ya Erdem!
Erdem Komutan: Heyecanlandın, anlıyorum da biraz fazla değil mi?
Siz: Olabilir??
Siz: Ayrıca senin kurabiyelerin bitmiş diye duydum?
Erdem Komutan: Altay anlatıyor bunları, değil mi?
Erdem Komutan: Dolabımın kapısı yoktu. Fırsat bilip almışlar. Uyumamam gerekiyordu.
Siz: Olsun, bir şey olmaz.
Siz: Canları çekmiştir.
Erdem Komutan: Başlarım şimdi onların canlarına!
Erdem Komutan: Bana ne onların canından?
Erdem Komutan: Kurabiyelerim gitti!
Siz: Çocuk gibisin Komutan.
Erdem Komutan: Öyleyim Alev, mızıkçıyım.
Siz: Cidden üzüldün mü Erdem?
Erdem Komutan: Yok ya o kadar üzülmedim, afiyet olsun da ilk defa böyle bir sürprizle karşılaştım.
Erdem Komutan: Bizim açlar da hepsini tek oturuşta bitirince, üzülmedim değil.
Siz: Eğer sapasağlam gelirsen, birkaç sürprizim daha olur. :)
Erdem Komutan: Cidden mi?
Siz: Ciddeenn.
Erdem Komutan: :)
Erdem Komutan: Erken gelmeye çalışacağım.
Erdem Komutan: Ancak şimdi gitmem gerekiyor.
Erdem Komutan: Dikkat et kendine, ayrıca yarın okulun var. Uyumayı unutma. :)
Erdem Komutan: İyi geceler.
Siz: İyi geceler. :) (Gönderilemedi.)
-🩶-
Altay Aslan: Kurabiyeler harikaydı. :) (04.05)
Siz: Erdem çocuk gibi isyan ediyordu, kaç tane yediniz?
Altay Aslan: Hepsini?
Siz: Yuh Altay!
Siz: Erdem'i boş verdim, size yazık değil mi?
Altay Aslan: Ben askerim öğretmen, zorlu şartlarda kaldım.
Altay Aslan: Ayrıca bu bana hiçbir şey yapmaz. :)
Siz: İyi! Afiyet olsun o zaman sana, ne diyeyim.
Altay Aslan: Harikaydı, ellerine sağlık.
Siz: Beğenmene sevindim.
Siz: Erdem'in kurabiyelerini yemeyeceğine söz verirsen sana da yaparım.
Altay Aslan: Söz veremem öğretmen.
Altay Aslan: Ancak yine de kurabiyelerimi isterim.
Siz: Görevden döndüğünde bakarız.
Altay Aslan: Bakarız mı?
Altay Aslan: Kırıcısınız Alev Hanım.
Siz: Hiç de değilim Altay. :) (Görüldü.)
Altay Aslan: Neden uyumadın?
Siz: Öğrencilerime kurabiye yaptım.
Siz: İlk gün heyecanı vardı.
Altay Aslan: Kurabiye almayan tek kişi ben kaldım o zaman?
Altay Aslan: Hem neden bu kadar heyecanlandın? Sadece bir okul.
Siz: Öyle olmuyor işte Altay!
Siz: Sen ilk görevin için hiç heyecanlanmadın mı? (Görüldü.)
Altay Aslan: Heyecanlanmıştım.
Altay Aslan: Ancak ben her yeni görevde heyecanlanmıyorum. :)
Siz: Beni anlayamıyorsun Altay. Kendimi de anlatmaya çalışmayacağım.
Altay Aslan: Pekâlâ öğretmen, heyecanlanmana sevindim?
Altay Aslan: Ancak artık uyuman gerek.
Altay Aslan: Küçücük çocukların karşılarına zombi gibi çıkmak istemezsin.
Siz: Haklısın.
Altay Aslan: Korkunç değilsin öğretmen.
Siz: O nereden çıktı?
Altay Aslan: Demek istedim. İyi geceler.
Siz: İyi geceler. (Görüldü.)