< ឯងអាយុប៉ុន្មានឆ្នាំហើយ? > បន្ទាប់ពីសម្រួល ឥរិយាបថយ៉ាងត្រឹមត្រូវត្រឡប់មកវិញហើយនោះ ទើបនាយកម្លោះចាប់ផ្ដើមសួរសំណួរដែលខ្លួនចង់ដឹងពីកម្លោះតូចសំណព្វចិត្តរបស់ខ្លួន។
< បាទ ខ្ញុំអាយុ19ឆ្នាំហើយ >
< សព្វថ្ងៃឯងមានសង្សារហើយឬនៅ? >
< ហេតុអីចាំបាច់សួរនៅរឿងមួយនេះដែរ? >
< ឯងឆ្លើយមក! >
< អររបាទ ខ្ញុំអត់ទាន់មានទេ >
< អឹម ឯងមានបងប្អូនប៉ុន្មានអ្នក? >
< ខ្ញុំអត់មានបងប្អូនណានោះទេ ហើយសព្វថ្ងៃខ្ញុំរស់នៅតែជាមួយលោកយាយតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ >
< ចុះប៉ាម៉ាក់របស់ឯងនោះ? >
< ពួកគាត់លាចាកលោកទៅរស់នៅទីឋានដ៏ស្ងប់សុខ របស់ពួកគាត់បាត់ទៅហើយ >
< សុំទោសដែលសួរបែបនេះ >
< មិនអីទេ វាជារឿងធម្មតាមួយទៅហើយសម្រាប់ខ្ញុំ >
< អឹម អញ្ចឹងឯងចុះកិច្ចសន្យានៅលើក្រដាសមួយនេះមក នោះឯងនឹងជាប់បានធ្វើការងារនៅទីនេះហើយ >
< ពិតមែនហ៎េសលោក? >
< អឹម!ពិតមែនហើយ ប៉ុន្តែមិនចាំបាច់ហៅយើងថា លោកអីនោះទេ ហៅឈ្មោះរបស់យើងមក វា ងាយស្រួលហើយក៏រៀងស្និទ្ធស្នាលនឹងគ្នាជាងនេះ >
< អើ!លោក ប៉ុន្តែខ្ញុំអត់ស្គាល់ឈ្មោះរបស់លោកទេ >
< យើងមានឈ្មោះថា ចន ជុងហ្កក >
< បាទ ប៉ុន្តែមើលទៅលោកអាយុបងខ្ញុំច្រើនឆ្នាំខ្លាំង ណាស់ ខ្ញុំមិនហ៊ានហៅលោកស្មើរនោះទេ >
< យើងទើបតែអាយុ29នោះទេ អញ្ចឹងឯងហៅយើង ថាបងឬលាយជាមួយឈ្មោះរបស់យើងទៅ >
< បាទ អញ្ចឹងខ្ញុំហៅលោកថា បងជុងហើយ >
< បងជុងឬ? >
< លោកមិនពេញចិត្តមែនទេ? >
< អត់ទេ វាប្លែកទៅវិញទេសម្រាប់យើង > ពិតមែនហើយ វាប្លែកហើយក៏ថ្មីសម្រាប់នាយផងដែរ ព្រោះនាយមិនមែនចេះតែអនុញ្ញាតអោយនរណាម្នាក់ ហៅឈ្មោះរបស់នាយនោះទេ។
< បាទបង អញ្ចឹងតើខ្ញុំត្រូវមកធ្វើការងារចាប់ពី ពេលណាដែរទៅ? >
< អាល្អិតឯងអានកិច្ចសន្យាមួយនេះសិនទៅ > ស្រដី ប្រាប់អ្នកម្ខាងទៀតបណ្តើរនាយកម្លោះក៏ហុចក្រដាស មួយសន្លឹកទៅអោយនាយតូចបណ្តើរ ក្រដាសនោះវា ជាកិច្ចសន្យាដែលនាយទើបតែដេញអោយកូនចៅ របស់ខ្លួនទៅធ្វើយកមកអោយនាយអម្បាញ់មិញនេះនោះទេ ហើយវាក៏មានតែកិច្ចសន្យាដែលមួយដូចគ្នានៅក្នុងក្លឹបរបស់នាយនោះ ព្រោះតែវាគឺជាកិច្ចសន្យាដ៏វិសេសសម្រាប់ថេយ៉ុងនោះអី។
< បាទបង ចាំខ្ញុំអាន > ថេយ៉ុង ទទួលយកក្រដាស កិច្ចសន្យាពីដៃរបស់អ្នកកម្លោះ បន្ទាប់មកទើប ចាប់ផ្តើមអានច្បាប់របស់កិច្ចសន្យាមួយនេះ÷
+ច្បាប់ក្នុងក្រដាស់កិច្ចសន្យា
-ហាមជំទាស់បញ្ជាចៅហ្វាយ
-អ្វីដែលចៅហ្វាយត្រូវការត្រូវតែយកមកអោយលឿន
-ហាមកំដរភ្ញៀវណាផ្សេងទាំងអស់ក្រៅពីចៅហ្វាយ
-ហាមមានសង្សារអំឡុងពេលធ្វើការនៅទីនេះ
-ហាមទៅណាមកណាដោយគ្មានការអនុញ្ញាត
-ចៅហ្វាយអាចយកទៅណាបានគ្រប់ទីកន្លែង
-បុគ្គលិកត្រូវស្នាក់នៅក្នុងខុនដូដែលចៅហ្វាយនាយបានរៀបចំអោយពួកគេទាំងនោះ
-ម៉ោងធ្វើការគ្រាន់តែចាត់ចែងរឿងដែលត្រូវធ្វើហើយ ត្រូវប្រញាប់មកបន្ទប់របស់ចៅហ្វាយភ្លាមៗ
_ចំណុចខាងលើនេះបើសិនជាមានបុគ្គលិកណាហ៊ាន
បំពានចំណុចណាមួយនោះ នឹងត្រូវសងលុយអោយចៅហ្វាយវិញគុណនឹង5នៃប្រាក់ខែ។
< ខ្ញុំសុំជំទាស់នឹងច្បាប់ប៉ុន្មានចំណុច > បន្ទាប់ពីអាន ហើយថេយ៉ុងនិយាយប្រាប់នាយថាខ្លួនមិនអាច ធ្វើនឹងចំណុចខ្លះនៃកិច្ចសន្យាមួយនេះ។
< បើអញ្ចឹងឯងឆាប់និយាយមក ឯងចង់ជំទាស់នឹងចំណុចណាមួយខ្លះ ឆាប់និយាយប្រាប់យើងមក >
< ចៅហ្វាយមិនអាចយកខ្ញុំទៅណាបាន គ្រប់ពេលវេលានោះទេ ព្រោះខ្ញុំត្រូវការរៀន នឹងជួយ មើលថែលោកយាយនៅឯផ្ទះផង ហើយបើអោយខ្ញុំ ស្នាក់នៅខុនដូឆ្ងាយពីលោកយាយនោះ បាននរណា ជួយមើលថែគាត់ជំនួសខ្ញុំនោះ? >
< រឿងនេះយើងមិនធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់ ការរៀនសូត្ររបស់ឯងនោះទេ ចំណែកឯការស្នាក់នៅ វិញឯងមិនចាំបាច់បារម្ភនោះទេ លោកយាយរបស់ ឯងយើងបានអោយគេជួយមើលថែជំនួសហើយ >
< ហេតុអីក៏លោកដឹងលឿនដល់ថ្នាក់នេះ? >
< មនុស្សដែលមកសម្ភាសន៍ការងារនៅទីនេះយើង បានអោយគេស៊ើបប្រវត្តិហើយអស់ហើយ >
< អររ ខាងលោកពិតជាធ្វើការងារលឿនមែនទែន ខ្ញុំ ទើបតែមកទីនេះបានបន្តិចសោះ លោកចាត់ចែង អោយខ្ញុំជិតរួចរាល់បាត់ទៅហើយ បុគ្គលិកផ្សេងទៀត ប្រាកដជាមានសំណាងខ្លាំងណាស់ហើយដែលមាន លោកជាចៅហ្វាយនាយដ៏ល្អបែបនេះ >
< អឹម យើងមិនល្អអីណាស់ណានោះទេ ប៉ុន្តែឯងជា ករណីលើកលែងសម្រាប់យើង >
< ហាសស៎!! បានន័យថាមិច? >
< គ្មានអីទេ ឯងមានចំណុចណាជំទាស់ទៀតទេ? >
< បាទអត់មានទេ ប៉ុន្តែរឿងប្រាក់ខែវិញនោះ តើក្នុងមួយខែលោកអោយខ្ញុំប៉ុន្មានដែរ? >
< យើងអោយឯងមួយខែ5000$ >
< ហាសស៎! ហេតុអីទើបបានលុយច្រើនខ្លាំងម៉្លេះ? >
< ឯងកុំចង់ដឹងអីល្អជាង ធ្វើតែការងាររបស់ឯងអោយតែល្អទៅបានហើយ កុំខ្វល់ពីរឿងអស់នេះអី >
< បាទចៅហ្វាយខ្ញុំដឹងហើយ ខ្ញុំស៊ីញ៉េលើក្រដាស់ កិច្ចសន្យាមួយនេះរួចរាល់ហើយចៅហ្វាយ >
< ឯងធ្វើខុសមួយចំណុចហើយ! >
< បាទ? ខ្ញុំធ្វើខុសចំណុចមួយណាដែរទៅ? >
< ឯងត្រូវហៅយើងថាយ៉ាងមិច? >
< ត្រូវហៅថាចៅហ្វាយ >
< ហៅខុសម្តងទៀតយើងកាត់ប្រាក់ខែឯងហើយ >
< អឺ គឺ....គឺ ហៅថាបងជុង ត្រូវអត់? >
< អឹម ត្រូវហើយ គឺហៅបែបនឹង >
< បាទបង >
< ឯងអាចសម្រាកបានហើយ ថ្ងៃស្អែកចាំមកចាប់ផ្តើមធ្វើកិច្ចការងាររបស់ឯងចុះ >
< បាទបង អញ្ចឹងខ្ញុំសុំលាទៅវិញសិនហើយ បាយៗ >
< អឹម បាយៗ >
នៅខាងក្រៅបន្ទប់ ~
< ឯងយ៉ាងមិចទៅហើយ គេមានធ្វើអីឯងទេហ្នឹង? > គ្រាន់តែបានឃើញនាយតូចជាមិត្តចេញមកខាងក្រៅ ហើយនោះ ជីមីន/យុនប៊ី ក៏នាំគ្នារត់មកសួរនាយតូច យ៉ាងលឿន ព្រោះខ្លួនបារម្ភពីអ្នកជាមិត្ត។
< យើងមិនអីនោះទេ ពួកឯងកុំបារម្ភអី > ថេយ៉ុង ឆ្លើយតបដោយស្នាមញញឹមយ៉ាងស្រស់ចេញមក ដើម្បីកុំអោយអ្នកជាមិត្តបារម្ភពីខ្លួនទៀត។
< ឯងច្បាស់ឬអត់ថាឯងមិនអីនោះ? >
< អឹម យើងច្បាស់ខ្លាំងណាស់ >
< បានលឺអញ្ចឹងពួកយើងធូរទ្រូងខ្លះហើយ >
< អឹមៗ ប៉ុន្តែគាត់មានកាចអីឯណា គាត់ចិត្តល្អសឹងអី ទៅហើយនឹង គ្រាន់តែមុខរបស់គាត់រៀងមាំតិច >
< គាត់ចិត្តល្អដាក់ឯងអញ្ចឹងឬ? > អ្នកគ្រប់គ្នាដែល កំពុងតែឈរស្តាប់ថេយ៉ុងនិយាយនោះក៏នាំគ្នា ស្រែកសួរឡើងមក ព្រោះខ្លាចថាខ្លួនឯងស្តាប់ច្រឡំ។
< ពិតមែនហើយ គាត់ចិត្តល្អខ្លាំងណាស់ បានអោយ គេរៀបចំខុនដូអោយយើងសម្រាក ហើយនៅអោយ គេទៅជួយមើលថែលោកយាយជំនួសពេលយើងរវល់ ទៀត មិនត្រឹមតែប៉ិននឹងទេនៅអោយប្រាក់ខែយើង ច្រើនៗថែមទៀតផងណា៎ >
< គាត់ពិតជាធ្វើបែបនឹងមែនឬ? >
< ពិតមែនហើយឯង បើមិនជឿយើង ពួកឯងទៅសាកសួរគាត់ដោយខ្លួនឯងទៅ >
< អររ អត់អីទេ លឺមកត្រឹមឯងនេះបានហើយ ខ្ជិលស្តាប់បញ្ជាក់ខ្លាំងណាស់ *ខ្លាចបានស៊ីគ្រាប់សំណររបស់គាត់* > យុនប៊ី ក្រវីក្បាលតិចៗបែបប្រាប់ថាមិនចាំបាច់នោះទេ កុំអោយមានរឿងវែងឆ្ងាយទៀត។
< អឺៗ អញ្ចឹងក៏បានដែរ >
< តោះ!ពួកយើងទៅផ្ទះទៅ ថ្ងៃស្អែកមានម៉ោងរៀនពី ព្រឹកផង ប្រយ័ត្នទៅសាលារៀនមិនទាន់ >
< បាទ ពួកខ្ញុំសុំលាទៅសិនហើយ >
< បាទ ជម្រាបលា >
< បងយុនហ៎ា អូនលាទៅមុនសិនហើយណា >
< បាទអូន សុវត្ថិភាពតាមផ្លូវ >
S K I P ~
នៅខាងមុខផ្ទះរបស់ថេយ៉ុង ~
< ដល់ផ្ទះរបស់យើងហើយ អរគុណពួកឯងច្រើន ហើយណាដែលបានជួយជូនទៅជូនមកបែបនេះ >
< មិនអីទេណាឯង មិនចាំបាច់គុណស្រ័យអ្វីនោះទេ ពួកយើងសិតតែជាមិត្តភក្តិនឹងគ្នាទេតើ មានរឿងអីក៏ត្រូវតែចេះជួយគ្នាទៅវិញទៅមកអញ្ចឹងហើយ >
< អឹម ប៉ុន្តែយើងក៏ចង់អរគុណពួកឯងដែរ >
< បាទៗ ពួកយើងទទួលបានហើយ >
< ពួកឯងចូលលេងផ្ទះយើងសិនដែរទេ? >
< មិនអីទេ នេះក៏រៀងយប់ដែរហើយ មិនហ៊ានរំខានអ៊ុំ ស្រីនឹងឯងទេ ណាមួយខ្លាចអ្នកផ្ទះបារម្ភផង >
< អឹម អញ្ចឹងក៏បានដែរ ទៅវិញធ្វើដំណើរដោយសុវត្តិភាពណាពួកឯង ប្រយ័ត្នប្រយែងតាមផ្លូវ >
< បាទសម្លាញ់ >
នៅខាងក្នុងផ្ទះ ~
< លោកយាយហ៎ា ចៅមកពីរកការងារធ្វើវិញហើយ >
< ចា៎សចៅ ចុះចៅហត់ខ្លាំងទេហ្នឹងហ្ហឹម មកអង្គុយសិនមកអោយបាត់ហត់ណា៎ >
< បាទលោកយាយ ប៉ុន្តែចៅអត់ហត់អីនោះទេ >
< ចា៎ស ចុះចៅញ៉ាំបាយហើយឬនៅហ្នឹង? >
< ចៅនៅទេបាទ ចុះលោកយាយពិសារួចរាល់ឬនៅ >
< យាយក៏នៅដែរ យាយចាំញ៉ាំជាមួយចៅនឹងណា >
< បាទលោកយាយ ប៉ុន្តែលោកយាយចាស់ណាស់ដែរហើយ អញ្ចឹងហើយត្រូវពិសាបាយអោយបានទាន់ពេលវេលា ព្រោះចៅខ្លាចលោកយាយឈឺទៀត >
< ចា៎សចៅប្រុសសំណព្វចិត្តរបស់យាយ លើកក្រោយយាយមិនធ្វើបែបនេះទៀតទេ កុំអោយអាចៅឯងនេះមកបារម្ភពី សុខភាពរបស់យាយទៀត >
< បាទលោកយាយ អញ្ចឹងចៅសុំទៅសម្អាតខ្លួនបន្តិច អាងនឹងចុះមកធ្វើអាហារអោយលោកយាយពិសា >
< ចា៎សចៅ > ដោយឃើញថាលោកយាយរបស់ខ្លួន ងក់ក្បាលឆ្លើយតបនឹងខ្លួនរួចរាល់ហើយនោះ កម្លោះ តូចថេយ៉ុងក៏ងើបខ្លួនដើរឡើងទៅជាន់ខាងលើនៃ បន្ទប់របស់ខ្លួនដើម្បីសម្អាតរាងកាយ។ បន្ទាប់មក ទើបចុះមកធ្វើអាហារសម្រាប់បរិភោគពីរអ្នក លោកយាយរបស់ខ្លួនដោយមានសេចក្តីសុខ។
បើទោះជាគ្រួសាររបស់ពួកគេមិនមានទ្រព្យសម្បត្តិ ស្ដុកស្ដម្ភដូចគ្រួសារដ៏ទៃទៀតពិតមែនក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនដែលត្អូញត្អែរនឹងវាសនារបស់ខ្លួនឯងដែរ មានតែខិតខំប្រឹងប្រែងរកលុយមកចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ ខ្លួន ដោយមានថេយ៉ុងដែលជាចៅដ៏ល្អ នឹងលោក យាយដែលជាមនុស្សមានចិត្តបុណ្យផងនោះ ទើប ពួកគេទាំងពីរមានតែអ្នកគោរពស្រឡាញ់ច្រើនជាង អ្នកតាមធ្វើបាបមើលងាយពួកគាត់ទាំងពីរអ្នក។
_________________________________________
𝐓𝐎 𝐁𝐄 𝐂𝐎𝐍𝐓𝐈𝐍𝐔𝐄𝐃 🖤🌷
𝐉𝐄𝐎𝐍 𝐑𝐀𝐀𝐊𝐈𝐌 ᥫᩣ