Taehyung ងើយមុខយឺតៗទៅសម្លឹងមុខរាងក្រាសទាំងទឹកភ្នែកដក់ជាប់រង្វង់កែវភ្នែកទាំងសងខាង គេពេបមាត់យំយ៉ាងញ័របបូរមាត់ដោយមិនបញ្ចេញសម្លេងអ្វីឡើយបន្ទាប់ពី Jungkook ប្រែមកជាសួរនាំគេដោយប្រើសម្ដីស្រទន់និងទឹកមុខបារម្ភ។
« និយាយប្រាប់បងមកមើលនរណាទះកំផ្លៀងអូន? » Jungkook លើកដៃទៅប៉ះថ្ពាល់គេស្រាលៗដែលនៅដិតជាប់ស្នាមក្រហមនិងនិយាយយ៉ាងស្រទន់ដាក់គេ។
« K...Kang Yurin » Taehyung និយាយឈ្មោះនាងទាំងញ័របបូរមាត់ព្រោះគេមិនទាន់បាត់ភាពភ័យខ្លាចពីរឿងដែលនាងមកទះកំផ្លៀងគេនៅឡើយទេ។
« អឹម... » រាងក្រាសគ្រាន់តែក្រហឹមបន្តិចប៉ុណ្ណោះ មុននឹងទាញរាងតូចយកមកឱបជាប់ទ្រូងនិងអង្អែលក្បាលគេទៅមកដើម្បីលួងលោម ប៉ុន្តែគ្មាននរណាដឹងទេថាក្នុងទ្រូងរបស់នាយនៀក៎វាសែនឆេះឈួលក្ដៅក្រហាយខឹងសម្បារជាខ្លាំងដែលមានគេហ៊ានលើកដៃមកទះកំផ្លៀង Taehyung បែបនេះ។
« អ្ហឹក...អូនមិនបានធ្វើអ្វីទៅលើនាងទេ » Taehyung ខ្ទប់មុខនឹងទ្រូងរាងក្រាសយំយកៗព្រោះគេបាននាយមកលួងលោមនិងផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅទើបធ្វើឲ្យគេហ៊ានបញ្ចេញសម្លេងយំនៅចំពោះមុខនាយ។
« បងដឹង! បងដឹង! ឈប់យំទៅណា៎ស្អែកនេះអូនមិនបាច់ទៅរៀនទេចាំបងនាំអូនដើរលេង okay ទេ? ឥឡូវអូនទៅងូតទឹកចេញទៅហើយយើងចុះទៅញ៊ាំបាយជាមួយគ្នា » Jungkook អង្អែលខ្នងគេទៅមកលួងគេឲ្យឈប់យំរួចនាយក៏ដឹកដៃគេទៅកាន់បន្ទប់ទឹកដើម្បីឲ្យគេងូតទឹកសម្អាតខ្លួន។
Jungkook នាំរាងល្អិតមកកាន់បន្ទប់ទឹករួចទុកឲ្យគេឈរនៅគៀនម្ខាងមុននឹងនាយចូលទៅបើកទឹកដាក់អាងរៀបចំទុកឲ្យគេសម្អាតខ្លួន។
« លោកម្ចាស់! អូនអត់បានទៅយកខោអាវមកផ្លាស់ប្ដូរទេ » Taehyung លើកដៃចាប់ជាយដៃអាវរបស់ Jungkook ដែលកំពុងរៀបចំដាក់ទឹកឲ្យគេឯ Jungkook ឮដូច្នោះក៏បែរមុខមកសម្លឹងមុខរាងតូចក៏ឃើញទឹកមុខកំសត់ៗសល់ពីការយំមុននេះ ផ្ទៃមុខនៅដិតដាមជាប់ដោយតំណក់ទឹកភ្នែក បបូរមាត់ស្រួចៗឃើញហើយគួរឲ្យចង់ចាប់ខាំមែនទែន។
« អូនស្លៀកពាក់ខោអាវរបស់បងក៏បានដែរណាចាំបន្តិចសិន » Jungkook ដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកសម្ដៅទៅរកកន្លែងទុកខោអាវនៅក្នុងបន្ទប់របស់នាយនេះឯង ក្រោយមកនាយក៏ត្រឡប់មកវិញជាមួយនឹងខោសាច់ក្រណាត់ត្រជាក់ៗរលុងៗពណ៌ខ្មៅនិងអាវយឺតសដៃខ្លីរបស់នាយផងដែរ។
« អរគុណ » Taehyung ទទួលសម្លៀកបំពាក់ពីដៃរាងក្រាសនិងនិយាយអរគុណទៅកាន់នាយ។
« អូនត្រូវការអីទៀតត្រូវប្រាប់បងលឺទេ? » និយាយរួច Jungkook ក៏ចាកចេញទៅនិងទាញទ្វារបន្ទប់ទឹកបិទទុកឲ្យរាងតូចនៅងូតទឹកម្នាក់ឯង។
Jungkook ដើរសម្ដៅមកយកទូរស័ព្ទនៅលើតុក្បែរក្បាលគ្រែរួចក៏ចុចខលទៅកាន់នរណាម្នាក់?
« ហាឡូ...! យើងត្រូវការឲ្យឯងធ្វើរឿងមួយឲ្យយើង! យប់នេះយើងនឹងប្រាប់ទីតាំងដែលត្រូវជួបគ្នាប៉ុន្នឹងចុះ » ក្រោយពីនិយាយទូរស័ព្ទចប់ហើយ Jungkook ក៏ដាក់ទូរស័ព្ទចុះទៅលើតុវិញនិងងាកទៅមើលមាត់ទ្វារបន្ទប់ទឹកក្រែងល៎រាងតូចចេញមកបានស្ដាប់ឮពីការសន្ទនារបស់នាយនៅមុននេះ។
***
Jungkook កាន់ដៃ Taehyung ចុះមកខាងក្រោមជាមួយគ្នាដើម្បីមកញ៊ាំអាហារពេលល្ងាចដែលមីង Yun បានធ្វើមុនពេលពួកគេត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។
« អញ្ជើញពិសារឲ្យបានច្រើនៗណាអ្នកប្រុសតូច » មីង Yun និយាយតិចៗដាក់ Taehyung ទាំងញញឹមពេលដែលគាត់លើកអាហារយកមកឲ្យគេ។
« អរគុណហើយមីង » Taehyung ញញឹមតបគាត់វិញទើបចាប់ផ្ដើមញ៊ាំអាហាររបស់គេដែលធ្វើដោយដៃមីង Yun ផ្ទាល់ហើយក៏ជាអាហារសម្រាប់បំប៉នសុខភាពរបស់គេផងដែរ។
« នេះឆាប់ញ៊ាំទៅ » Jungkook ដួសសាច់ត្រីនិងចាប់គ្រឿងសមុទ្រដាក់ចានខាងមុខរាងតូចដើម្បីឲ្យគេញ៊ាំ ប៉ុន្តែទឹកមុខរបស់គេឃើញអាហារទាំងនោះហើយដូចជារអើមៗរកក្អួតចេញមកអញ្ចឹង ទើប Jungkook ជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាឆ្ងល់នឹងអាការៈរបស់គេ។
« អូនកើតអី? មិនចូលចិត្តញ៊ាំត្រីមែនទេ? ឬមួយក៏អូនមិនចូលចិត្តគ្រឿងសមុទ្រ? ប៉ុន្តែលើកមុនអូនញ៊ាំនៅហាងជាមួយបងតើ? » Jungkook សួរនាំជាច្រើនទាំងងឿងឆ្ងល់និងចង់ដឹងថា Taehyung កើតអ្វីឲ្យប្រាកដឬមួយក៏គេប្រតិកម្មជាមួយវា?
« យកវាចេញទៅ អ៊ួក » Taehyung រុញចានអាហារដែល Jungkook ចាប់ម្ហូបដាក់ឲ្យមុននេះ មុននឹងលើកដៃមកខ្ទប់មាត់ដើម្បីទប់ក្អួតរបស់គេ។
« មី...មីងសុំទឹក » Taehyung ដកដង្ហើមញាប់ៗនិងស្រែកហៅមីងរកទឹកទើបមីង Yun ក៏ប្រញាប់ប្រញាលយកទឹកមកឲ្យគេផឹកនិងបានឲ្យថ្នាំគេលេបផងដែរធ្វើឲ្យអ្នកខាងណោះឃើញហើយឆ្ងល់ភ្លាម។
« មីង! »
« ចា..ចាស៎លោកម្ចាស់! » មីង Yun ឆ្លើយតបទាំងរញីរញ័ពេលដែល Jungkook ហៅគាត់ទាំងសម្លេងមុតមាំ។
« Tae កើតអីហេតុអីចាំបាច់លេបថ្នាំ? » Jungkook សួរឡើងដោយធ្វើទឹកមុខមាំដូចជាជំរិតសួរគាត់អញ្ចឹងឯមីង Yun ក៏ស្ទាក់ស្ទើរមិនហ៊ានប្រាប់ខ្លាចថា Taehyung និងមិនយល់ព្រមទើបគាត់ងាកទៅសម្លឹងមុខ Taehyung សុំការអនុញ្ញាតប៉ុន្តែ Taehyung ក៏ក្រវីក្បាលតិចៗដូចជាចង់បញ្ជាក់ថាមិនឲ្យគាត់ប្រាប់នោះទេ ប្រហែលជាគេអាចនឹងនិយាយប្រាប់ Jungkook ដោយផ្ទាល់មាត់របស់គេហើយ។
« ខ្ញុំសុំទោសផងលោកម្ចាស់! លោកម្ចាស់អាចសួរអ្នកប្រុសតូចដើម្បីឲ្យគាត់ឆ្លើយប្រាប់លោកម្ចាស់ដោយផ្ទាល់មាត់បាន » ដោយយល់ស្ថានការណ៍មីង Yun ក៏ឱនគំនាបលាទុកឲ្យពួកគេទាំងពីរនៅជាមួយគ្នាតែពីរនាក់និយាយអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។
« អូនលាក់បាំងអីនឹងបង? » Jungkook នៅតែរក្សាទឹកមុខមាំដដែលធ្វើឲ្យ Taehyung ឱនមុខចុះមិនហ៊ានប្រឈមនឹងនាយឡើយហើយក៏លែងហ៊ានចង់លាក់បាំងនាយតទៅទៀតដែរ ព្រោះគេស្គាល់ Jungkook ច្បាស់ហើយថានាយជាមនុស្សបែបណានោះ? រឿងអ្វីដែលលាក់បាំងនឹងនាយគឺគ្មានថ្ងៃអាចលាក់បាំងជិតរហូតនោះទេគង់តែមានថ្ងៃដែលនាយដឹងដដែលហើយក៏នឹងមានរឿងកាន់តែធ្ងន់។
« គឺ...គឺអូន- »
« អូនយ៉ាងម៉េច? »
« អូនមានកូន! » Taehyung ងើយមើលមុខរាងក្រាសទាំងទឹកភ្នែករលីងរលោងឯ Jungkook ឯណោះបន្ទាប់ពីបានលឺបែបនេះភ្លាម សមនិងស្លាបព្រានៅកាន់នឹងដៃក៏ត្រូវទម្លាក់ចុះទៅលើតុលាន់លឺសម្លេងធ្វើឲ្យរាងតូចភ្ញាក់នឹងសម្លេងទាំងនោះ។
« អូន...អូននិយាយថាម៉េច? » ទឹកមុខភ្ញាក់ផ្អើលក៏បញ្ចេញឡើងពាសពេញផ្ទៃមុខសង្ហាររបស់ Jungkook ហើយនេះក៏ជាលើកទីមួយផងដែរដែលនាយញ័របបូរមាត់និយាយត្រដិតជាមួយរាងតូច។
« គឺ..គឺអូនពពោះកូនរបស់លោកម្ចាស់ » Taehyung បិទភ្នែកឱនមុខចុះគេចចេញពីនាយនិងបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលយកការស្ដីបន្ទោសពី Jungkook ហើយរួចជាស្រេច ប៉ុន្តែគេមិនបានលឺ Jungkook និយាយអ្វីចេញមកនោះទេតែបែរជាត្រូវរាងក្រាសចេញពីតុមកឱបរឹតគេទៅវិញធ្វើឲ្យគេភ្ញាក់ផ្អើលនិងមិននឹកស្មានថា Jungkook មិនបាននិយាយអ្វីមកកាន់គេឬក៏ឲ្យគេទៅយកកូនចេញនោះឡើយតែផ្ទុយទៅវិញនាយបានមកឱបគេស្ទើរផុតដង្ហើមនិងចាប់គេថើបគ្រប់កន្លែងសឹងតែមិនដកមាត់។
« លោកម្ចាស់? » Taehyung ងាកសម្លឹងមុខនាយទាំងទឹកភ្នែកធ្វើឲ្យ Jungkook ញញឹមមកកាន់គេនិងយកមេដៃជូតទឹកភ្នែកដែលស្រក់មកនោះចេញ។
« អូនដឹងទេអូនធ្វើឲ្យបងរំភើបទៀតហើយ »
« លោកម្ចាស់មិនខឹងអូននិងមិនឲ្យអូនយកកូននេះចេញទេហេស៎? » Taehyung សម្លឹងមុខនាយទាំងភ្នែកភ្លឹសៗមូលក្រឡង់ៗយ៉ាងគួរឲ្យស្រលាញ់។
« ហេតុអី? ក្រែងកូននោះជាកូនរបស់បងនិងអូនហេស៎ហេតុអីបងត្រូវឲ្យអូនយកកូននោះចេញ? »
« គឺ...គឺអូនខ្លាចថាលោកម្ចាស់មិនពេញចិត្តអូនភ័យខ្លាំងណាស់ ភ័យខ្លាចថាលោកម្ចាស់នឹងមិនទទួលខុសត្រូវមកលើកូនមួយនេះ ហ្អឹក » Taehyung ស៊កដៃចូលទៅឱបចង្កេះរបស់ Jungkook ជាប់និងដាក់មុខផ្អែកទៅលើពោះរបស់នាយរួចនិយាយរៀបរាប់ទាំងយំខ្សឹកខ្សួលព្រមមកជាមួយនឹងភាពភ័យខ្លាចមកដំណាលគ្នា។
« គេជាកូនរបស់ពួកយើង បងម៉េចនឹងអាចឲ្យអូនទៅយកគេចេញបានទៅ? » Jungkook ឱបរាងតូចតបវិញនិងអង្អែលសក់ក្បាលរបស់គេទៅមក។
« ពីដំបូងអូនមិនហ៊ាននិយាយប្រាប់លោកម្ចាស់ទេ ខ្លាចថាលោកម្ចាស់នឹងស្អប់ខ្ពើមរួចនាំអូនទៅទម្លាក់កូននេះចេញ ទើបអូនលាក់វាទុកពីលោកម្ចាស់ »
« បងអត់ឲ្យអូនធ្វើបែបនេះទៀតទេមានរឿងអីក៏ដោយអូនត្រូវតែប្រាប់បងពួកយើងនឹងដោះស្រាយជាមួយគ្នា សន្យា? »
« អឹម...សន្យា » ពួកគេទាំងពីរលើកកូនដៃមកភ្ជាប់ជាមួយគ្នាដើម្បីបញ្ជាក់ពីការសន្យាមួយនេះថាទោះជាមានរឿងអ្វីក៏មិនត្រូវលាក់បាំងនឹងគ្នានោះដែរ។
To be continued........
****
Please help comment and vote 😪