"မောင် .... အကို အိမ်ရှေ့ရောက်ပြီ ...."
"ဟုတ်အကို ....အိမ်ထဲ ခဏဝင်ထိုင်ပေးဦးနော် ...ကျွန်တော်ရေချိုးနေတုန်းမို့"
"ဟုတ်ပြီ...မောင်"
ရက်ပိုင်းအတွင်း မောင်နှင့်ပိုပြီး နီးစပ်လာတော့သည်။ မောင့်အနားမှာရှိတဲ့ အချိန်ဆို မော်ကွန်း အရမ်းပျော်သည်။ မောင်အနားမှာမရှိရင် လစ်ဟာနေသလိုခံစားချက်ကြီး ဖြစ်တည်နေတော့ သူမတွေ့ရမနေနိုင်။ မောင်နဲ့စကားတွေအများကြီး ပြောချင်သည်။ မောင်နှင့် အချိန်တိုင်းတူတူရှိချင်သည်။ မောင့်အချိန်တွေ အကုန်လုံးကို သူ့အတွက်ပဲဖြစ်စေချင်သည်။
"သား....ထိုင်...မြေးလေးမပြီးသေးဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ ဖွား...."
"ဖွားတို့ဒီနေ့ နယ်ပြန်ဖို့ရှိတယ် သား မြေးလေးအမနဲ့ဖွားနဲ့ ဖွားရဲ့ဝမ်းကွဲအမဆုံးသွားလို့လေ အဲ့ဒါ၃/၄ရက်လောက်သွားဖြစ်မယ် သားကပဲ မြေးလေးကိုဂရုစိုက်ပေးပါဦးနော် ..."
မောင့်ဖွားနှင့် မော်ကွန်းအတော်လေးပင်ရင်းနှီးလာတော့သည်။ ဖွားက မော်ကွန်းနှင့်ဆိုလျှင် ရတုကိုစိတ်ချသည်။ သူ့မြေးလေးအတွက် မော်ကွန်းကိုစောင့်ရှောက်ပေးဖို့ပင် အပ်ထားသေးသည်။
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ...ဖွား.....ကျွန်တော့်အိမ် ခေါ်ထားလိုက်ရမလားဖွား...သူခြေထောက်မသက်သာသေးတော့ အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး"
မော်ကွန်းမှာ မောင်နှင့်ပိုနီးစပ်ချင်တာကြောင့်လည်းပါသည်။ မော်ကွန်း မောင့်ကိုတစ်စကန့်မျှပင် အပျောက်မခံချင်တော့။
"အေး သား အဲ့လိုလုပ်လို့ရရင်လည်း ခေါ်ထားလိုက်ပါနော် ...သားအဆင်ပြေရင်....မြေးလေးကိုလည်းပြောလိုက်ပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျဖွား..... ကျွန်တော် ကားစီစဉ်ပေးမယ်ဗျ ဖွားဘာနဲ့သွားမှာလဲ"
"Expressနဲ့သား....ကားတော့ မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် ....ဖွားအားနာလို့ပါ"
"ရတယ် ဖွား...ဖွားလည်းပင်ပန်းမယ်...ကျွန်တော်...ကားတစ်စီးလွှတ်လိုက်မယ်...အဲ့ဒါနဲ့ပဲသွားလိုက်ကြလေ "
ထိုအချိန် ရတု ပြင်ဆင်ပြီး၍ အခန်းထဲကထွက်လာခဲ့သည်။
"အကို အဖွားကို ကားတစ်စီးစီစဉ်ပေးလိုက်မယ်...အသက်အရွယ်ရနေပြီဆိုတော့ Expressစီးရင် ပင်ပန်းမှာစိုးလို့"
"ဟုတ်အကို....အကိုအဆင်ပြေသလိုလုပ်ပေးပါ"
ရတုလည်း စကားအများကြီးထပ်မပြောတော့ဘဲ အကို့သဘောကိုပဲလက်ခံလိုက်သည်။ အားနာတယ်လို့ပင် ပြောလျှင်လည်း သူ့ကိုတကယ်မခက်သေးဘူးဖြစ်မှာစိုး၍ဖြစ်၏။
__
"ညနေ အကိုလာကြိုမယ်နော် ... မောင် အကို့အိမ် တစ်ခါထဲလိုက်ခဲ့"
"ဗျာ ...ဘာလို့လဲ"
"ဖွားကို အကိုပြောခဲ့ပြီ အကို့အိမ်ခေါ်သွားဖို့ကို"
ရတု တကယ်ပင်မသိသေး။ အကို့အိမ်လိုက်ဖို့ဆိုတာက ပြောသလောက်မလွယ်။ သူအိမ်မှာလည်း တစ်ယောက်ထဲနေလို့အဆင်ပြေတာမို့ ရတုလိုက်သွားဖို့ပင်တွေဝေနေမိသည်။
"ဟို ကျွန်တော် ခြေထောက်လည်း နည်းနည်းတော့သက်သာနေပါပြီအကို...အကို့အိမ်လိုက်နေရင်အကိုအလုပ်ရှုပ်.."
"တော်...တော်.. အကို ဖွားကိုလည်းပြောခဲ့ပြီး...ပြီးတော့မောင့်ခြေထောက်ကကောင်းဖို့လိုသေးတယ်...တစ်ယောက်ထဲဆို အဆင်မပြေဖြစ်မှာစိုးလို့ပါ.... မောင်သွားတော့လေ အကိုလည်းပြန်တော့မယ် "
အကိုက ဘာမျှပင် ဆက်အပြောမခံတော့။ သေချာနေသည့်ပုံစံနှင့်ပြောပြီးထွက်သွားလေသည်။ အကို့အကြောင်းသေသေချာချာရေရေရာရာမသိရသေးတဲ့အခြေအနေမှာ သူအိမ်ထိလိုက်ဖို့တော့ စိုးရွံ့မိပါသည်။ သို့ပေမယ့် ငြင်းဖို့ပင်အင်အားမရှိ။ အကိုက အဖွားကိုပါကြိုပြောခဲ့ပြီမို့ သူလိုက်သွားရတော့မည်။
_____
"ဟဲ့ ရတုမောင် ဒီရက်ပိုင်း မင်းအကိုကြီးနဲ့အဆင်ပြေနေပါ့လား ငါတို့ကိုတောင်မခေါ်ဘူး "
Tutorial ပြီးချိန်မို့ ရတုတို့သူငယ်ချင်းလေးယောက် ထိုင်ပြီး စကားပြောဖြစ်ကြ၏။ ပုံမှန်ဆို အပြင်ထွက် မုန့်စားနေကျ ပေမယ့် ရတုခြေထောက်က သိပ်မလျှောက်နိုင်သေးတဲ့အခြေနေမို့ အတန်းထဲမှာပဲနေဖြစ်၏။
"မဟုတ်ပါဘူးဟာ ဒီလိုပါပဲ ....မင်းတို့ကလည်း"
"ဟား....ဟား......တစ်ခုခုပဲ"
ရှင်းသန့်နဲ့စွမ်းက အတိုင်ဖောက်ညီညီ အရွှန်းဖောက်၏။ သူတို့ကလည်းအကိုက ရတုကိုစိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုတာကိုပင်သိသည်။ ထို့အချိန် ဖုန်းကောလ်ဝင်လာသဖြင့် ...
"တွေ့လား...ပြောရင်းဆိုရင်း အကိုကြီးလာပြီ"
ရတုက စွမ်းကို မျက်လုံးပြူးပြကာ အသံတိတ်ဖို့ပြောလိုက်ပြီး
"ဟယ်လို....အကို"
"မောင်...."
ဘေးနားကသူငယ်ချင်းသုံးယောက်က ရတုကို ပြုံးစိစိနှင့် ကြည့်နေလေတော့ ရတု နေရခက်လှသည်။ သမီးရီးစားပုံစံပင်ဖြစ်နေကာ ရတုမှာတော့ ဖုန်းပြောရတာပင်မလွတ်လပ်တော့။
"မောင်.....အကို ဒီနေ့ညနေပိုင်း ဂျူတီမရှိဘူး steak သွားစားကြမလား သူငယ်ချင်းတွေပါခေါ်ခဲ့ အကိုပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ်"
ရတု သူငယ်ချင်းတွေဖက်လှည့်ကြည့်တော့လည်း ဘာပြောတာလဲ ဆိုသည့်သဘောနှင့် ရတုကိုမျက်စပစ်ပြလေ၏။
"ဟုတ်အကို ....ကျွန်တော်ကအဆင်ပြေပါတယ်"
"ကောင်းပြီ အဆင်သင့်ပြင်ထားလိုက်"
"ဟုတ် အကို"
အကိုဖုန်းချသွားသည်နှင့်
"ဟဲ့...ဟဲ့....ဘာပြောတာလဲ"
"အကိုက steak ဝယ်ကျွေးမို့တဲ့ နင်တို့ကိုပါ"
"ဝါးးးးးမိုက်တယ် စားရပြီ ရတုလေးကောင်းမှုနဲ့"
သူငယ်ချင်းလေးယောက်လုံး steakစားရမယ်ဆိုတော့ ပျော်သွားသည်။ ရတုကတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုပါ အကိုက အသိမှတ်ပြုတယ်ဆိုတော့ စိတ်ထဲကနေ ပို၍ပင် ဝမ်းသာမိသည်။ အကိုနှင့်ဆက်ဆံရေးက ရည်းစားအဆင့် မဟုတ်သေးသော်ငြား အကို့ရဲ့ဂရုစိုက်မှုတွေကိုတော့ ရတုအထင်းသားမြင်နေရ၏။ အကိုက ရတုအတွက်ဆို သေးသေးလေးကအစ အလိုက်တသိနဲ့ ဂရုစိုက်ပေးလေသည်။
အကိုက ရတု ရင်ထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းချင်း စိုက်ဝင်နေသည့် ဆူးလေးတစ်ချောင်းနှင့် တူလေသည်။
—————
ဇာတ်လမ်းလေးက အခုမှ အစပျိုးတုန်းရှိပါသေးတယ်နော် .. နောက်ပိုင်းတွေအတွက် ဇာတ်အိမ်ကို သေသေချာချာလေး ချထားတာမို့ ဖတ်ရှုတဲ့ လူတွေ သဘောကျအောင် ကြိုးစားရေးထားပါတယ်။ ဖတ်ပေးတဲ့ လူတွေ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
update ကိုလည်း မှန်မှန်လေးတင်ပေးသွားမှာမို့ စောင့်မျှော်ပေးကြပါအုံး 🖤
"ေမာင္ .... အကို အိမ္ေရွ႕ေရာက္ၿပီ ...."
"ဟုတ္အကို ....အိမ္ထဲ ခဏဝင္ထိုင္ေပးဦးေနာ္ ...ကြၽန္ေတာ္ေရခ်ိဳးေနတုန္းမို႔"
"ဟုတ္ၿပီ...ေမာင္"
ရက္ပိုင္းအတြင္း ေမာင္ႏွင့္ပိုၿပီး နီးစပ္လာေတာ့သည္။ ေမာင့္အနားမွာရွိတဲ့ အခ်ိန္ဆို ေမာ္ကြန္း အရမ္းေပ်ာ္သည္။ ေမာင္အနားမွာမရွိရင္ လစ္ဟာေနသလိုခံစားခ်က္ႀကီး ျဖစ္တည္ေနေတာ့ သူမေတြ႕ရမေနႏိုင္။ ေမာင္နဲ႔စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာခ်င္သည္။ ေမာင္ႏွင့္ အခ်ိန္တိုင္းတူတူရွိခ်င္သည္။ ေမာင့္အခ်ိန္ေတြ အကုန္လုံးကို သူ႔အတြက္ပဲျဖစ္ေစခ်င္သည္။
"သား....ထိုင္...ေျမးေလးမၿပီးေသးဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ် ဖြား...."
"ဖြားတို႔ဒီေန႔ နယ္ျပန္ဖို႔ရွိတယ္ သား ေျမးေလးအမနဲ႔ဖြားနဲ႔ ဖြားရဲ႕ဝမ္းကြဲအမဆုံးသြားလို႔ေလ အဲ့ဒါ၃/၄ရက္ေလာက္သြားျဖစ္မယ္ သားကပဲ ေျမးေလးကိုဂ႐ုစိုက္ေပးပါဦးေနာ္ ..."
ေမာင့္ဖြားႏွင့္ ေမာ္ကြန္းအေတာ္ေလးပင္ရင္းႏွီးလာေတာ့သည္။ ဖြားက ေမာ္ကြန္းႏွင့္ဆိုလွ်င္ ရတုကိုစိတ္ခ်သည္။ သူ႔ေျမးေလးအတြက္ ေမာ္ကြန္းကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ပင္ အပ္ထားေသးသည္။
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်...ဖြား.....ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ ေခၚထားလိုက္ရမလားဖြား...သူေျခေထာက္မသက္သာေသးေတာ့ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး"
ေမာ္ကြန္းမွာ ေမာင္ႏွင့္ပိုနီးစပ္ခ်င္တာေၾကာင့္လည္းပါသည္။ ေမာ္ကြန္း ေမာင့္ကိုတစ္စကန႔္မွ်ပင္ အေပ်ာက္မခံခ်င္ေတာ့။
"ေအး သား အဲ့လိုလုပ္လို႔ရရင္လည္း ေခၚထားလိုက္ပါေနာ္ ...သားအဆင္ေျပရင္....ေျမးေလးကိုလည္းေျပာလိုက္ေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ဖြား..... ကြၽန္ေတာ္ ကားစီစဥ္ေပးမယ္ဗ် ဖြားဘာနဲ႔သြားမွာလဲ"
"Expressနဲ႔သား....ကားေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္ ....ဖြားအားနာလို႔ပါ"
"ရတယ္ ဖြား...ဖြားလည္းပင္ပန္းမယ္...ကြၽန္ေတာ္...ကားတစ္စီးလႊတ္လိုက္မယ္...အဲ့ဒါနဲ႔ပဲသြားလိုက္ၾကေလ "
ထိုအခ်ိန္ ရတု ျပင္ဆင္ၿပီး၍ အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့သည္။
"အကို အဖြားကို ကားတစ္စီးစီစဥ္ေပးလိုက္မယ္...အသက္အ႐ြယ္ရေနၿပီဆိုေတာ့ Expressစီးရင္ ပင္ပန္းမွာစိုးလို႔"
"ဟုတ္အကို....အကိုအဆင္ေျပသလိုလုပ္ေပးပါ"
ရတုလည္း စကားအမ်ားႀကီးထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ အကို႔သေဘာကိုပဲလက္ခံလိုက္သည္။ အားနာတယ္လို႔ပင္ ေျပာလွ်င္လည္း သူ႔ကိုတကယ္မခက္ေသးဘူးျဖစ္မွာစိုး၍ျဖစ္၏။
__
"ညေန အကိုလာႀကိဳမယ္ေနာ္ ... ေမာင္ အကို႔အိမ္ တစ္ခါထဲလိုက္ခဲ့"
"ဗ်ာ ...ဘာလို႔လဲ"
"ဖြားကို အကိုေျပာခဲ့ၿပီ အကို႔အိမ္ေခၚသြားဖို႔ကို"
ရတု တကယ္ပင္မသိေသး။ အကို႔အိမ္လိုက္ဖို႔ဆိုတာက ေျပာသေလာက္မလြယ္။ သူအိမ္မွာလည္း တစ္ေယာက္ထဲေနလို႔အဆင္ေျပတာမို႔ ရတုလိုက္သြားဖို႔ပင္ေတြေဝေနမိသည္။
"ဟို ကြၽန္ေတာ္ ေျခေထာက္လည္း နည္းနည္းေတာ့သက္သာေနပါၿပီအကို...အကို႔အိမ္လိုက္ေနရင္အကိုအလုပ္ရႈပ္.."
"ေတာ္...ေတာ္.. အကို ဖြားကိုလည္းေျပာခဲ့ၿပီး...ၿပီးေတာ့ေမာင့္ေျခေထာက္ကေကာင္းဖို႔လိုေသးတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဆို အဆင္မေျပျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ.... ေမာင္သြားေတာ့ေလ အကိုလည္းျပန္ေတာ့မယ္ "
အကိုက ဘာမွ်ပင္ ဆက္အေျပာမခံေတာ့။ ေသခ်ာေနသည့္ပုံစံႏွင့္ေျပာၿပီးထြက္သြားေလသည္။ အကို႔အေၾကာင္းေသေသခ်ာခ်ာေရေရရာရာမသိရေသးတဲ့အေျခအေနမွာ သူအိမ္ထိလိုက္ဖို႔ေတာ့ စိုး႐ြံ႕မိပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ ျငင္းဖို႔ပင္အင္အားမရွိ။ အကိုက အဖြားကိုပါႀကိဳေျပာခဲ့ၿပီမို႔ သူလိုက္သြားရေတာ့မည္။
_____
"ဟဲ့ ရတုေမာင္ ဒီရက္ပိုင္း မင္းအကိုႀကီးနဲ႔အဆင္ေျပေနပါ့လား ငါတို႔ကိုေတာင္မေခၚဘူး "
Tutorial ၿပီးခ်ိန္မို႔ ရတုတို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ ထိုင္ၿပီး စကားေျပာျဖစ္ၾက၏။ ပုံမွန္ဆို အျပင္ထြက္ မုန္႔စားေနက် ေပမယ့္ ရတုေျခေထာက္က သိပ္မေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးတဲ့အေျခေနမို႔ အတန္းထဲမွာပဲေနျဖစ္၏။
"မဟုတ္ပါဘူးဟာ ဒီလိုပါပဲ ....မင္းတို႔ကလည္း"
"ဟား....ဟား......တစ္ခုခုပဲ"
ရွင္းသန႔္နဲ႔စြမ္းက အတိုင္ေဖာက္ညီညီ အ႐ႊန္းေဖာက္၏။ သူတို႔ကလည္းအကိုက ရတုကိုစိတ္ဝင္စားေနတယ္ဆိုတာကိုပင္သိသည္။ ထို႔အခ်ိန္ ဖုန္းေကာလ္ဝင္လာသျဖင့္ ...
"ေတြ႕လား...ေျပာရင္းဆိုရင္း အကိုႀကီးလာၿပီ"
ရတုက စြမ္းကို မ်က္လုံးျပဴးျပကာ အသံတိတ္ဖို႔ေျပာလိုက္ၿပီး
"ဟယ္လို....အကို"
"ေမာင္...."
ေဘးနားကသူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္က ရတုကို ၿပဳံးစိစိႏွင့္ ၾကည့္ေနေလေတာ့ ရတု ေနရခက္လွသည္။ သမီးရီးစားပုံစံပင္ျဖစ္ေနကာ ရတုမွာေတာ့ ဖုန္းေျပာရတာပင္မလြတ္လပ္ေတာ့။
"ေမာင္.....အကို ဒီေန႔ညေနပိုင္း ဂ်ဴတီမရွိဘူး steak သြားစားၾကမလား သူငယ္ခ်င္းေတြပါေခၚခဲ့ အကိုျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
ရတု သူငယ္ခ်င္းေတြဖက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့လည္း ဘာေျပာတာလဲ ဆိုသည့္သေဘာႏွင့္ ရတုကိုမ်က္စပစ္ျပေလ၏။
"ဟုတ္အကို ....ကြၽန္ေတာ္ကအဆင္ေျပပါတယ္"
"ေကာင္းၿပီ အဆင္သင့္ျပင္ထားလိုက္"
"ဟုတ္ အကို"
အကိုဖုန္းခ်သြားသည္ႏွင့္
"ဟဲ့...ဟဲ့....ဘာေျပာတာလဲ"
"အကိုက steak ဝယ္ေကြၽးမို႔တဲ့ နင္တို႔ကိုပါ"
"ဝါးးးးးမိုက္တယ္ စားရၿပီ ရတုေလးေကာင္းမႈနဲ႔"
သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္လုံး steakစားရမယ္ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္သြားသည္။ ရတုကေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပါ အကိုက အသိမွတ္ျပဳတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲကေန ပို၍ပင္ ဝမ္းသာမိသည္။ အကိုႏွင့္ဆက္ဆံေရးက ရည္းစားအဆင့္ မဟုတ္ေသးေသာ္ျငား အကို႔ရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈေတြကိုေတာ့ ရတုအထင္းသားျမင္ေနရ၏။ အကိုက ရတုအတြက္ဆို ေသးေသးေလးကအစ အလိုက္တသိနဲ႔ ဂ႐ုစိုက္ေပးေလသည္။
အကိုက ရတု ရင္ထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း စိုက္ဝင္ေနသည့္ ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ တူေလသည္။
—————
ဇာတ္လမ္းေလးက အခုမွ အစပ်ိဳးတုန္းရွိပါေသးတယ္ေနာ္ .. ေနာက္ပိုင္းေတြအတြက္ ဇာတ္အိမ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး ခ်ထားတာမို႔ ဖတ္ရႈတဲ့ လူေတြ သေဘာက်ေအာင္ ႀကိဳးစားေရးထားပါတယ္။ ဖတ္ေပးတဲ့ လူေတြ အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
update ကိုလည္း မွန္မွန္ေလးတင္ေပးသြားမွာမို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေပးၾကပါအုံး 🖤