...
"Babaaa sen mi geldinnn" diye içeri girdi zöhre. Babasını çok özlemişti, onu özlerken Ali deniz ile oynuyordu.
Ali deniz akıllı birisiydi, onunla kitap okur onunla oyun oynardı ama yapmaktan keyif aldığı bir şey daha vardı.
Canı sıkıldığında Ali deniz ile bakkalın reyonlarında saklanmayı çok seviyorlardı.
Fazla masum bir çocuklukları vardı.
"Evet güzel kızım" zöhre babasının kucağına atladı ve yanaklarına ard ardına öpücük bıraktı.
"Özledin mi bakalım babayı"
"Çok özledim çok" dedi zöhre, babası zöhreye söz vermişti ona bez bebek alacaktı.
"Babaaa" dedi zöhre, babasına hülyalı hülyalı baktı, "efendimm" dedi babası "bana bebek aldın mıı?" Dedi zöhre, babası bu haline güldü, almıştı tabi kızı isterde almaz mı?
Babası zöhreye bebeğini verdi, belkide o bebek babasından zöhreye kalan tek şeydi.
🫀
Yolun sonuna geldim dedim ama, ben zöhreydim. Yenebilen varsa buyursun.
Boynumdaki soğukluk gittikçe arttı,
"Kaldır elini ve silahını yere at" dediklerini yapmayınca boğazıma bıçak dayadı.
Silahı yere atıp ellerimi kaldırdım, ellerini boynuma atmaya kalkışınca, ani bir hareketle arkamı döndüm bıçak olan eline set bir tekme attım, sendeledi, o sırada yerdeki silahı aldım ve silah olan eline sıktım.
"Ne sandın sen, beni öldürebileceğini falan mı" dedim, titreyerek bana baktı, acemi durmuyordu bizim olmasa bile TSK'nın işine yarayabilirdi.
"MURAT"
"EFENDİM"
"Bu herifi al" dedim. Bana doğru gelmeye başladı.
"Kim ki" dedi yerde yatan adama bakarken.
"Ne bileyim ben" dedim arkalarıda kontrol ettikten sonra çıktık, merkze geldiğimde ayak tabanlarım zonkluyordu.
"Oooo keyifler yerinde galiba" bunu diyen bizim sivri zeka efeydi, yeniydi buralarda.
"Senin gibi yatıyormuyuz lan biz" dedi Murat. Ayak tabanlarım artık yok arkadaşlar.
"Abicim kim diyor size operasyona gidin benim gibi bilgisayar başında durun" demesiyle muratın efenin kafasına vurması bir oldu.
"Masa başında durmak isteseydik bankacı olurduk gerzek" dedi. Valla haklı bir şey diyemem.
"Başkan geliyor" dedi Sezai, hemen toparlanmaya basladım.
Başkan içeri girince ayağa kalkıp
"Oturun" deyip kendisi de oturdu, bizde oturunca önümüze birer dosya kondu.
Kod: 20
Kod adı: Abdullah Yenal
"Abdullah Yenal kırmızı listede adı olan bir örgüt lideri tabi bunu sadece biz biliyoruz Suriye Şam'da dünyaya geldi 2011'de çıkan iç savaşta Türkiye'ye kaçak yollarla giriyor, 2013'te örgüte giriyor 2020 yılında örgütün başına geçiyor 2014'te Hakkari'de yapılan baskında onunda olduğu biliniyor"
"Kimde görev başkanım" dedim, duyduğum şeylerle şoka girmiştim şu an o kadar istiyorum ki bu görevi.
"Senin gitmeni istiyorlar, ondan önce bir göreviniz var" birer kimlik bıraktı önümüze, polis kimliği, bu mesleğimde çok gördüğüm bir şeydi.
"Subaylar, eşleri ve çocukları kim varsa ÖKK'nin 10 tim için vereceği bir yemek olacak, polis kimliği ile orada olacaksınız, anlaşılmayan bir şey" hepimiz başımızı salladık, başkan çıktı bizde hazırlamaya başladık.
5 saat sonra..
Her şey hazırdı, belime silahımı takıp araba aynasında kendime baktım.
Tamamdım bence.
Arabadan inip yemek yiyeceğimiz restorana geldim.
Bir çok albay ve yarbay vardı.
Hemen kendimi arka taraflardan bir yere attım.
Bir masaya takıldı gözüm, kağan üsteğmen, daha doğrusu kağan yüzbaşı geçen günlerde haberi gelmişti, eski sevgilimdi, görev arkadaşım lale ile aldatılmıştım.
Yanımda bir hareketlilik hissetim.
Kafamı çevirmen ile Ali denizi görmem bir oldu.
"Ne o çok mu tanıdık geldi"
"Ne tanıdık geldi"
"Kağan yüzbaşı"
"Eski bir tanıdık"
"Eski sevgili diyemiyorsun da" dedi. Ne alâka yani şimdi.
"Ne alaka yani şimdi bu" dedim. Hem nereden biliyordu bu, kağanı.
"Çok alaka, herif seni en yakın arkadaşınla aldatıyor sen daha adamı yiyecekmiş gibi bakıyorsun" dedi. Öyle bir şey yoktu, hem ne vardı gözüm şöyle bir değdiyse, suç mu?
"Neyse ne sanane hem baktıysam" dedim.
Kendini haklı çıkartmaya çalışıyorsun.
Olabilir.
"Neyse, annenler ne yapıyor" dedi. Ege'nin ne yaptığını biliyordum ama annem hâlâ benimle konuşmuyordu.
"Bilmiyorum" dedim. Şaşırmadı, tepkide vermedi.
Yanımıza yaklaşan Simay ile sustuk ikimizde, subay kıyafetleri ile taş gibi duruyordu.
Düştük.
"Komutanım Ecevit albay sizi çağırıyor" dedi. Ali deniz oturduği sandalyeden kalktı.
Aynı saniyeler içinde kağanda yerinden kalkıp mermi timinin olduğu masaya ilerledi, timide arkasından ilerledi.
Şu an dışlanılan evlat konumundaydık.
"Bizde gidelim hadi" murat ne zaman geldi bilmiyordum, ama gitmemiz gerekti.
Birlikte dışarı ilerledik, polis gibi nöbet tutucaktık.
Mit olmak bunu gerektirir.
Polis olmayı mı.
"Şu an dışlanan evlat konumundayız" dedim, ama beni dinlemiyordu şu an, telaşlı bir şekilde atrafa bakıyordu.
"Ne oldu"
"Canlı bomba"
"Ne" hemen elim telsize gitti.
"Tüm birimlerin dikkatine, canlı bomba şüphesi" herkes bir anda hareketlendi.
"Başkana haber vererceğim, sende polisler ile şahsın etrafını sarın" dedim. Hızlı adımlarla içeri girdim.
Herkes bana bakmaya başladı, başkananın yanına gittim ve kulağına yaklaştım.
"Canlı bomba şüphesi"dedim başkan endişeli gözlerle etrafı süzmeye basladı.
"Murat nerede"
"Polislerle etrafını sardılar"
"Ne oluyor"
"Canlı bomba" dedi başkan. Hepsi aynı anda ayağa kalktı.
O sırada elimdeki telsizden ses geldi, muratın sesi.
"Bomba imha edildi polisler şüpheliyi karakola götürüyor" herkes dumura uğradı bir an.
Başkan yüzünde ki sırıtma ile albaya döndü.
"Sana demiştim Ecevit, zöhrede muratta teşkilatın gözde bireyleri, bu görevde sizlerle yer almasını istiyorum" dedi. Havalı bir bakış attım, bizi istemeyen askerlere.
1 saat önce
"Biz artık istihbaratcılar ile görev yürütmek istemiyoruz" biz çok meraklıyız size.
"Ne dersiniz başkanım" ben diyeyim başkan siz bilirsiniz diyecek sonra bir şekilde göreve dahil olucaktık.
"Operasyon sizin siz bilirsiniz" dedi başkan. Ben bu adamı çok iyi tanıyordum sağ gösterip sol vurmasını iyi biliyordu.
Şimdiki Zaman
Yine öyle olmuştu başkan gücümüzü göstermişti.
🐚
Şükür kavuşturana.
Nasılsınız bakem.
Vote vermeyi yorum yapmayı unutmayınız seviliyorsunuz 🐚