Unicode
(ဗီလိန်ဝမ်ရဲ့ နှိပ်ဆက်မှု)
***********
"ဟက်!."
"ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..မင်းကသေတော့မှ..အဟွန်း"
သူ့မျက်စိရှေ့ကနတ်ဆိုးက သူနားနားကပ်လာပြီး
ကြောက်ရွံဖို့ကောင်းတဲ့အသံနဲ့ နှစ်ကိုယ်ကြားပြောသွားတယ်။
"သူလည်းအရမ်းကြောက်ရွံသွားပြီး"
"မ..မလုပ်ပါနဲ့...!!"
"အား!!!!!"
မကြာခင်မှာပဲတိတ်ဆိတ်နေတဲ့ မြေအောက်ခန်းကြီးမှာ အော်ဟစ်သံတွေနဲ့ ပြည့်နက်သွားတော့တယ်။
(အဆက်ပါနော် 🌼🦋)
********************
ဝမ်ရိပေါ်လည်း ပေါင်ကိုစိုက်ချလိုက်တဲ့ဓားကိုဆွဲနှတ်လိုက်ပြီး ...
"ကျစ်!!!..နားညီတယ်"
"အား!!..အသက်..အသက်ချမ်းသာပေးပါ!!"
နာကျင်စွာညီးညူရင်း ရှေ့ကနတ်ဆိုးကို အသက်ချမ်းသာပေးဖို့ တောင်းဆိုနေရသည်။
ရိပေါ်လည်း sofaပေါမှာထိုင်လိုက်ပြီး ရှေ့ကစာပွဲခုံပေါ် ခြေတောက်နှစ်ဖက်လုံး ပစ်တင်လိုက်သည်။
ပြီးမှာသူရှေ့က ကြောက်ရွံတုန်လှုပ်နေတဲ့ သူကိုစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး "အကြောင်းပြချက်"
ထွက်လာတဲ့သြရှုရှုအသံက အမှောင်ထုထည်းဆွဲခေါ်လိုက်သလိုပဲ အေးစက်စက်နဲ့ကြောက်ရွံဖို့ကောင်းလွန်းတယ်။
"အသက်သာ ချမ်းသာပေးပါ ကျားဖြူးဂိုဏ်းက
လျှိုဝှတ်ချက် မှန်သမျှပြောပြပါ့မယ်"
"ဟက်!..မင်းလို သစ္စာမရှိတဲ့ကောင်ရဲ့ စကားကိုယုံစရာလား"
"ကျေး!..ကျေးဇူပြုပြီး ချမ်းသာပေးပါ!!။"
ရိပေါ်လည်းတစ်ချက်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး။
"အချိန်ပြည့်ပြီ"
ရိပေါ်လည်း စာပွဲခုံပေါ်က လူသတ်လက်နက်စုံ
ထည်းက ဓားတစ်ချောင်းကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ရှေ့က ကစားစရာရဲ့ လျှာကိုဆွဲဖြတ်လိုက်တယ်။
"omm..ခုမှာပဲနားညီးသက်သာတော့တယ်"
"အွန်း!!!..အွန်း!!.."
လျှာကိုဖြတ်လိုက်တာကြောင့် နာကျင်လွန်းလို့အော်ဟစ်ခြင်ပေ့မဲ့ ညီးညူသံကလွှဲပြီး ဘာမှထွက်မလာတော့ပေ။
"ရှူး!!!...တိုးတိုးနေ"
အွန်း!..အွန်း!
မျက်နှာကိုနီးကပ်လာတဲ့ဓားကြောင့် ခေါင်းကိုသာခါရမ်းနေမိသည်။
"အွန်းး!!!!!..."
ရိပေါ်သူ့ရှေ့က ကစားစရာရဲ့မျက်နှာကို ဓားနဲ့မွှန်းနေလိုက်တယ် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ဆုတ်ပြတ်သပ်သွားတော့မှာ မျက်နှာအရည်ခွံတစ်ခုလုံးကို ဖြေးဖြေးခြင်း ဓားနဲ့လှီးထုတ်သည်။
လက်ထည်းပါလာတဲ့ မျက်နှာအရည်ခွံကို လှောင်အိမ်ထည်းက ခွေးနက်ကြီးကို ပြစ်ကျွေးလိုက်သည်။
မျက်နှာအရည်ခွံတစ်ခုလုံး ဓားနဲ့လှီးထုတ်လိုက်တာကြောင့် သွေးခြင်းခြင်းနီးနေပြီး အရိုးရာတွေကျန်ခဲ့တော့တယ်။
"ဂီး!!!..ဝုတ်!!..ဝုတ်"လှောင်အိမ်ထည်းက ခွေးနက်ကြီးက သူ့ရဲ့အစာကို သရေတစ်များများနဲ့
ကြည့်ပြီး လှမ်းဟောင်နေသည်။
ရိပေါ်လည်းနှခမ်းတစ်ဖက်တွန့်အောင်ပြုံးလိုက်ပြီး။
" အဟွန်း..မင်းရဲ့အစာကိုသဘောကျရဲ့လား"
"ဝုတ်!...ဝုတ်!!."
"အဟက်!.."
နာကျင်မှုကြောင့် သက်ပေးဖို့သာပြောခြင်ပေ့မဲ့ လျှာကိုလည်းဖြတ်တောက် ခံရတဲ့အတွက် ညီးညူသံက လွဲပြီးထွက်မလာ။
"အွန်း....!"
အရည်ခွံစုပ်ခွာ တားတဲ့အတွက် မျက်လုံးသာရှိပြီး နှာခေါင်းမရှိတော့တဲ့ အရိုးခြောက်ပုံ မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ရိပေါ် သဘောကျလာသည်။
"omm...တစ်ခုလိုနေသေးတယ်.."
ဘေးနားက အက်စစ်ဗူးကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး
ခေါင်းကနေလောင်းချလိုက်တယ်။
"အွန်း!!!!!!"
"ဟက်!..ခုမှပြည့်စုံသွားတာ"
အက်စစ်ဒဏ်ကြောင့် အသားတွေကွာကျလာပြီး
တစ်ကိုယ်လုံး အရိုးရာပဲကျန်ခဲ့တော့တယ်။
လျှာကိုကော မျက်နာအရည်ခွံကိုကော လှီးဖြတ်ပြစ်တဲ့အပြင် အက်စစ်နဲ့ပါအလောင်းခံလိုက်ရတဲ့အတွက် နာကျင်မှုကပြောမပြတက်လောက်အောင် သူ့ရှေ့ကနတ်ဆိုးကို အသေသတ်ပေးဖို့ပါ
ေတာင်းဆိုခြင်မိတယ် နာကျင်မှုကြောင့် သူမကြာခင်သေရတော့မှာ။
"ဟွန်း!..ဒီလိုလွယ်လွယ် ဘယ်ပေးသေလို့ရမလဲ"
ရိပေါ်ဘေးနားက ဆေးထိုးအပ်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး အသက်ငင်နေတဲ့လူရဲ့ လည်ပင်းကိုထိုးစိုက်လိုက်သည်။
ထိုဆေးရည်ကအသက်ကိုဆွဲဆန့်ပေးတဲ့ဆေးရည်။
"ဘယ်လိုလဲ...သတိပြန်လည်လာပြီးမလား..."
နားနားကပ်ပြီးပြောသွားတဲ့အသံက သူရဲ့သေမင်း။
ရိပေါ်တူကို ယူလိုက်ပြီး လက်ချောင်းတစ်ချောင်းစီတိုင်းကို သံနဲ့စိုက်ချလိုက်ပြီး..
"အွန်း!..."
"နာလား...ဒီထက်ပိုနာရအုံးမှာ"
နာကျင်မှုကြောင့် အသားတွေတောင် တုန်နေပြီး
တစ်ကိုယ်လုံး သွေးခြင်းခြင်းနီနေသည်အထိ
သူ့ရှေ့ကနတ်ဆိုးက သူကိုအလွှတ်ပေးဖို့အစီစဉ်မရှိ ဒီနတ်ဆိုးနောက်ကို နောက်ယောင်ခံလိုက်ခဲ့မိတာ နောင်တအရဆုံးပဲ။
"Boss!.."
ရိပေါ်မြေအောက်ခန်းထည်းဝင်လာတဲ့ သူရဲ့ညာလက်ရုံး ဖန်ရှင်းကြောင့် လက်ချောင်းတွေကိုသံနဲ့စိုက်နေရင်း...
"ပြော"
ဖန်ရှင်းခမျှာသူ့ရှေ့က အနှိပ်စက်ခံနေရတဲ့သူကို
တစ်ချက်ကြည့်ပြီး မျက်နှာလွှဲလိုက်တယ်။
"ကျားဖြူဂိုဏ်းကို အပြက်ရှင်းပြီးသွားပါပြီ ဒါမဲ့..
ခေါင်းဆောင်က ထွက်ပြေးသွားပါတယ်..Boss"
"ဟက်!.သူ့ဘယ်လောက်ထိပြေးနိုင်မှာလဲ"
"အဆင့်မရှိတဲ့ ဂိုဏ်းလောက်က"
"ပြီးတော့.."
"ဘာလဲ"
"မမလေးကျန်းဟန်စီက ဝယ်စရာရှိလို့ BOSS
လိုက်ဝယ်ပေးဖို့ လာကြိုပါတဲ့"
ရိပေါ်တူကိုင်တားတဲ့လက်ရပ်တန့်သွားပြီး..ခနနေမှာ..
"omm.."
ဖန်ရှင်းကတော့ ကျန်းဟန်စီကိုသဘောမကျဘူး
Bossစီက ချူစားနေတာ သိသိကြီးနဲ့Bossကိုယ်
တိုင်က ဘာမှမပြောလို့ သူတို့လည်းအတွန့်မတက်ရဲဘူး။
"ဒီလောက်နဲ့ပဲ မင်းကိုအဆုံးသတ်ပေးမယ် ငါမအားတော့ဘူး"
ရိပေါ်ဘေးကဓားကို ပြန်ယူလိုက်ပြီး အက်စစ်လောင်းထားလို့ အရိုးရာတွေပေါ်နေတဲ့ရင်ဘက်ကို ဓားနဲ့ခွဲချလိုက်ပြီး နုလုံးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
လက်ထည်းမှာခုန်နေတဲ့ နုလုံးကိုတစ်ချက်စိုက်ကြည့်ပြီး လှောင်အိမ်ထည်းက ခွေးနက်ကြီးစီ ပစ်ထည့်ပေးလိုက်သည်။
"ရှင်းလိုက်တော့"
"ဟုတ်ကဲ့..Boss"
ရိပေါလည်းဖန်ရှင်းကိုမှာခဲ့ပြီး မြေအောက်ခန်းထည်းကထွက်သွားတော့သည်။
*******************
"အား..ကျွတ်!...ကျွတ်!.."
ရှောင်ကျန် မှုးနေတဲ့ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး
အိပ်ယာပေါ်က ထထိုင်လိုက်သည်။
"ဘာလို့ ခေါင်းကဒီလောက်တောင် မှုးနေရတာလဲ"
ခနလောက်ကြာတော့ခေါင်းမှုးပြေမှာ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့ သူရောက်နေတဲ့နေရာကို သတိတားမိသွားသည်။
"ဒါကဘယ်သူအခန်းလည်း..ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ "
အခန်းတစ်ခန်းလုံးကိုအဖြူရောင်သာ သုံးတားပြီးခန်းစီး လိုက်ကာ ပရိဘောဂတွေကအစ
အဖြူရောင်တွေကြည့်ပဲ မသိရင် နတ်ပြည်ရောက်သွားသလိုမျိုး။
ရှောင်ကျန် ကုတင်ပေါ်ပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး ထိုးကိုက်လာတဲ့ခေါင်းကြောင့် မျက်ခုံးနှစ်ခုကို
နှိုတ်နှယ်နေစဉ် မျက်လုံးထည်းပေါ်လာတာက..
"အပြာရောင်လိပ်ပြာ...စာအုပ်!"
ရှောင်ကျန် မျက်လုံးပြူးသွားပြီး
"ဒါ..ဒါဆို ငါကစာအုပ်ထည်းကို ရောက်လာတာပေါ့!!"
"ဟ့..လီးလိုပဲ!!"
ထိုအချိန် သူနားထည်း ကြားလိုက်ရတဲ့အသံ
"ကြိုဆိုပါတယ်ရှောင်ကျန့် နောက်ဆုံးတော့ မင်းရောက်လာပြီပေါ့"
ရှောင်ကျန်အခန်းကို လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ပြီး အသံပိုင်ရှင်ကို လိုက်ရှာလိုက်တယ် လူမရှိပဲအသံပဲကြားနေရတော့ လန့်သွားပြီး။
"ခင်..ခင်ဗျား.ဘယ်သူလဲ "
"ငါကမင်းပဲလေ"
"ခင်ဗျား!ဘာကိုပြောခြင်တာလဲ"
"ဟင်း...ရှောင်ကျန်...မင်းအတွက်တရားမျှတမှုကိုပြန်ရှာဖွေပါ.."
"ငါကဘာလို့ရှာရမှာလဲ.."
"မင်းကရှောင်ကျန်ဖြစ်နေလို့ပေါ့.."
"ငါပြောပြီးပြီးလေငါကမင်း မင်းကလဲငါလို့"
"ဒါဆိုမင်းက စာအုပ်ထည်းက ရှောင်ကျန်လား "
"ဟုတ်တယ်...ဒါမဲ့ ငါတို့ကတစ်ယောက်ထည်းပဲ"
"ဘာတွေလဲ..ငါနားမလည်တော့ဘူး"
"မင်းတစ်နေ့ နားလည်လာပါလိမ့်မယ်.. ရှောင်ကျန်..မင်းအတွက် တရားမျှတမှုကို ပြန်ရှာဖွေပါ"
"ကောင်းပြီ..မင်းပြောသလို မင်းနဲ့ငါက တစ်ယောက်ထည်းပဲ ဆိုရင်တော့ ဒီအတွက်သေချာပေါက် သူတို့ပြန်ပေးဆပ်ရလိမ့်မယ်"
"ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ထိတ်တိုက်မတွေ့မိပါစေနဲ့.. သတိတားပါ"
"သေချာပေါက်ပေါ့...အဟွန်း!!"
ရှောင်ကျန်မဲ့ပြုံးသာပြုံးပြလိုက်ပြီး ပြန်ပေးဆပ်ရမဲ့ထည်းမှာ ဝမ်ရိပေါ်ကထိပ်ဆုံးကဆိုတာ။
"ငါသွားတော့မယ် ဂရုစိုက်ပါ"
"မင်းနဲ့ငါထပ်တွေ့လို့ရသေးလား မင်းကိုဘယ်လိုဆက်သွယ်ရမလဲ"
"မင်းအန္တာရာယ်ကျရောက်လာရင် ငါလာခဲ့ပါ့မယ် ဒီကြားထည်းငါလာလို့မရဘူး"
"ငါသွားပြီ..ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ထိပ်တိုက်မတွေ့မိပါစေနဲ့"
"omm"
သူထွက်သွားမှာ ရှောင်ကျန်လည်း သူရုပ်ကိုကြည့်ဖို့ မှန်ရှေ့သွားရပ်လိုက်သည်
"ဝါးးဒါကငါ့မျက်နှာပဲ ဒါမဲ့ ဘာလို့ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းနေရတာလဲ "
ေရှာင်ကျန့်သူ့မျက်နှာသူ့ ပြန်ကိုင်ကြည့်လိုက်ပြီး
အရင်ရှောင်ကျန်က သူလောက်အရပ်မရှည်ဘူး
ပုတယ် အသားရေက ဖွေးအုနေပြီး ပန်းရောင်တောင်သန်းနေသေးတယ်။
မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတွေနဲ့ ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေး၊ နှခမ်းနီနီလေး နှခမ်းအောက်ကမှဲ့နက်လေး မှဲ့လေးကတော့ဒီကိုယ်ထိပါလာတယ်။
ဒီခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်ရှောင်ကျန့်က ချစ်ဖို့ကောင်းပြီး
ချောတယ်၊ အခုရောက်နေတဲ့ရှောင်ကျန်ကတော့အရိုင်းဆန်ဆန်နဲ့ချောတယ်။
"ဟင်းးးး"
ရှောင်ကျန်သက်ပျင်းချလိုက်ပြီး ဇာတ်လိုက်မ ဘာလို့မနာလို့တာလည်းဆိုတော့ ရှောင်ကျန်ကသူထက်ပိုချောနေလို့ကို။
ဆက်ရန်...........
--------------------------------------------------------------
အမှားပါရင်တောင်းပန်ပါတယ် စာပြန်မစစ်ပါဘူး
ပျင်းလိုပါ🦋
စိတ်ကြိုက်ဝေဖန်နိုင်ပါတယ်နော်🌼🦋
ခုမှစရေးတာမလို့ပါ🌼🦋
#MAY
Zawgyi
(ဗီလိန္ဝမ္ရဲ႕ ႏွိပ္ဆက္မႈ)
***********
"ဟက္!."
"ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..မင္းကေသေတာ့မွ..အဟြန္း"
သူ႕မ်က္စိေရွ႕ကနတ္ဆိုးက သူနားနားကပ္လာၿပီး
ေၾကာက္႐ြံဖို႔ေကာင္းတဲ့အသံနဲ႕ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေျပာသြားတယ္။
"သူလည္းအရမ္းေၾကာက္႐ြံသြားၿပီး"
"မ..မလုပ္ပါနဲ႕...!!"
"အား!!!!!"
မၾကာခင္မွာပဲတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ေျမေအာက္ခန္းႀကီးမွာ ေအာ္ဟစ္သံေတြနဲ႕ ျပည့္နက္သြားေတာ့တယ္။
(အဆက္ပါေနာ္ )
********************
ဝမ္ရိေပၚလည္း ေပါင္ကိုစိုက္ခ်လိဳက္တဲ့ဓားကိုဆြဲႏွတ္လိုက္ၿပီး ...
"က်စ္!!!..နားညီတယ္"
"အား!!..အသက္..အသက္ခ်မ္းသာေပးပါ!!"
နာက်င္စြာညီးၫူရင္း ေရွ႕ကနတ္ဆိုးကို အသက္ခ်မ္းသာေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနရသည္။
ရိေပၚလည္း sofaေပါမွာထိုင္လိုက္ၿပီး ေရွ႕ကစာပြဲခုံေပၚ ေျခေတာက္ႏွစ္ဖက္လုံး ပစ္တင္လိုက္သည္။
ၿပီးမွာသူေရွ႕က ေၾကာက္႐ြံတုန္လႈပ္ေနတဲ့ သူကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး "အေၾကာင္းျပခ်က္"
ထြက္လာတဲ့ၾသရႈရႈအသံက အေမွာင္ထုထည္းဆြဲေခၚလိုက္သလိုပဲ ေအးစက္စက္နဲ႕ေၾကာက္႐ြံဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္။
"အသက္သာ ခ်မ္းသာေပးပါ က်ားျဖဴးဂိုဏ္းက
လွ်ိုဝွတ္ခ်က္ မွန္သမွ်ေျပာျပပါ့မယ္"
"ဟက္!..မင္းလို သစၥာမရွိတဲ့ေကာင္ရဲ႕ စကားကိုယုံစရာလား"
"ေက်း!..ေက်းဇူျပဳၿပီး ခ်မ္းသာေပးပါ!!။"
ရိေပၚလည္းတစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး။
"အခ်ိန္ျပည့္ၿပီ"
ရိေပၚလည္း စာပြဲခုံေပၚက လူသတ္လက္နက္စုံ
ထည္းက ဓားတစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႕ေရွ႕က ကစားစရာရဲ႕ လွ်ာကိုဆြဲျဖတ္လိုက္တယ္။
"omm..ခုမွာပဲနားညီးသက္သာေတာ့တယ္"
"အြန္း!!!..အြန္း!!.."
လွ်ာကိုျဖတ္လိုက္တာေၾကာင့္ နာက်င္လြန္းလို႔ေအာ္ဟစ္ျခင္ေပ့မဲ့ ညီးၫူသံကလႊဲၿပီး ဘာမွထြက္မလာေတာ့ေပ။
"ရႉး!!!...တိုးတိုးေန"
အြန္း!..အြန္း!
မ်က္ႏွာကိုနီးကပ္လာတဲ့ဓားေၾကာင့္ ေခါင္းကိုသာခါရမ္းေနမိသည္။
"အြန္းး!!!!!..."
ရိေပၚသူ႕ေရွ႕က ကစားစရာရဲ႕မ်က္ႏွာကို ဓားနဲ႕မႊန္းေနလိုက္တယ္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ဆုတ္ျပတ္သပ္သြားေတာ့မွာ မ်က္ႏွာအရည္ခြံတစ္ခုလုံးကို ေျဖးေျဖးျခင္း ဓားနဲ႕လွီးထုတ္သည္။
လက္ထည္းပါလာတဲ့ မ်က္ႏွာအရည္ခြံကို ေလွာင္အိမ္ထည္းက ေခြးနက္ႀကီးကို ျပစ္ေကြၽးလိုက္သည္။
မ်က္ႏွာအရည္ခြံတစ္ခုလုံး ဓားနဲ႕လွီးထုတ္လိုက္တာေၾကာင့္ ေသြးျခင္းျခင္းနီးေနၿပီး အရိုးရာေတြက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။
"ဂီး!!!..ဝုတ္!!..ဝုတ္"ေလွာင္အိမ္ထည္းက ေခြးနက္ႀကီးက သူ႕ရဲ႕အစာကို သေရတစ္မ်ားမ်ားနဲ႕
ၾကည့္ၿပီး လွမ္းေဟာင္ေနသည္။
ရိေပၚလည္းႏွခမ္းတစ္ဖက္တြန့္ေအာင္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး။
" အဟြန္း..မင္းရဲ႕အစာကိုသေဘာက်ရဲ႕လား"
"ဝုတ္!...ဝုတ္!!."
"အဟက္!.."
နာက်င္မႈေၾကာင့္ သက္ေပးဖို႔သာေျပာျခင္ေပ့မဲ့ လွ်ာကိုလည္းျဖတ္ေတာက္ ခံရတဲ့အတြက္ ညီးၫူသံက လြဲၿပီးထြက္မလာ။
"အြန္း....!"
အရည္ခြံစုပ္ခြာ တားတဲ့အတြက္ မ်က္လုံးသာရွိၿပီး ႏွာေခါင္းမရွိေတာ့တဲ့ အရိုးေျခာက္ပုံ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး ရိေပၚ သေဘာက်လာသည္။
"omm...တစ္ခုလိုေနေသးတယ္.."
ေဘးနားက အက္စစ္ဗူးကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး
ေခါင္းကေနေလာင္းခ်လိဳက္တယ္။
"အြန္း!!!!!!"
"ဟက္!..ခုမွျပည့္စုံသြားတာ"
အက္စစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ အသားေတြကြာက်လာၿပီး
တစ္ကိုယ္လုံး အရိုးရာပဲက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။
လွ်ာကိုေကာ မ်က္နာအရည္ခြံကိုေကာ လွီးျဖတ္ျပစ္တဲ့အျပင္ အက္စစ္နဲ႕ပါအေလာင္းခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ နာက်င္မႈကေျပာမျပတက္ေလာက္ေအာင္ သူ႕ေရွ႕ကနတ္ဆိုးကို အေသသတ္ေပးဖို႔ပါ
ေတာင်းဆိုခြင်မိတယ် နာက်င္မႈေၾကာင့္ သူမၾကာခင္ေသရေတာ့မွာ။
"ဟြန္း!..ဒီလိုလြယ္လြယ္ ဘယ္ေပးေသလို႔ရမလဲ"
ရိေပၚေဘးနားက ေဆးထိုးအပ္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး အသက္ငင္ေနတဲ့လူရဲ႕ လည္ပင္းကိုထိုးစိုက္လိုက္သည္။
ထိုေဆးရည္ကအသက္ကိုဆြဲဆန့္ေပးတဲ့ေဆးရည္။
"ဘယ္လိုလဲ...သတိျပန္လည္လာၿပီးမလား..."
နားနားကပ္ၿပီးေျပာသြားတဲ့အသံက သူရဲ႕ေသမင္း။
ရိေပၚတူကို ယူလိုက္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းစီတိုင္းကို သံနဲ႕စိုက္ခ်လိုက္ၿပီး..
"အြန္း!..."
"နာလား...ဒီထက္ပိုနာရအုံးမွာ"
နာက်င္မႈေၾကာင့္ အသားေတြေတာင္ တုန္ေနၿပီး
တစ္ကိုယ္လုံး ေသြးျခင္းျခင္းနီေနသည္အထိ
သူ႕ေရွ႕ကနတ္ဆိုးက သူကိုအလႊတ္ေပးဖို႔အစီစဥ္မရွိ ဒီနတ္ဆိုးေနာက္ကို ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ခဲ့မိတာ ေနာင္တအရဆုံးပဲ။
"Boss!.."
ရိေပၚေျမေအာက္ခန္းထည္းဝင္လာတဲ့ သူရဲ႕ညာလက္႐ုံး ဖန္ရွင္းေၾကာင့္ လက္ေခ်ာင္းေတြကိုသံနဲ႕စိုက္ေနရင္း...
"ေျပာ"
ဖန္ရွင္းခမွ်ာသူ႕ေရွ႕က အႏွိပ္စက္ခံေနရတဲ့သူကို
တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္တယ္။
"က်ားျဖဴဂိုဏ္းကို အျပက္ရွင္းၿပီးသြားပါၿပီ ဒါမဲ့..
ေခါင္းေဆာင္က ထြက္ေျပးသြားပါတယ္..Boss"
"ဟက္!.သူ႕ဘယ္ေလာက္ထိေျပးနိုင္မွာလဲ"
"အဆင့္မရွိတဲ့ ဂိုဏ္းေလာက္က"
"ၿပီးေတာ့.."
"ဘာလဲ"
"မမေလးက်န္းဟန္စီက ဝယ္စရာရွိလို႔ BOSS
လိုက္ဝယ္ေပးဖို႔ လာႀကိဳပါတဲ့"
ရိေပၚတူကိုင္တားတဲ့လက္ရပ္တန့္သြားၿပီး..ခနေနမွာ..
"omm.."
ဖန္ရွင္းကေတာ့ က်န္းဟန္စီကိုသေဘာမက်ဘဴး
Bossစီက ခ်ဴစားေနတာ သိသိႀကီးနဲ႕Bossကိုယ္
တိုင္က ဘာမွမေျပာလို႔ သူတို႔လည္းအတြန့္မတက္ရဲဘူး။
"ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ မင္းကိုအဆုံးသတ္ေပးမယ္ ငါမအားေတာ့ဘူး"
ရိေပၚေဘးကဓားကို ျပန္ယူလိုက္ၿပီး အက္စစ္ေလာင္းထားလို႔ အရိုးရာေတြေပၚေနတဲ့ရင္ဘက္ကို ဓားနဲ႕ခြဲခ်လိဳက္ၿပီး ႏုလုံးကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
လက္ထည္းမွာခုန္ေနတဲ့ ႏုလုံးကိုတစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေလွာင္အိမ္ထည္းက ေခြးနက္ႀကီးစီ ပစ္ထည့္ေပးလိုက္သည္။
"ရွင္းလိုက္ေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့..Boss"
ရိေပါလည္းဖန္ရွင္းကိုမွာခဲ့ၿပီး ေျမေအာက္ခန္းထည္းကထြက္သြားေတာ့သည္။
*******************
"အား..ကြၽတ္!...ကြၽတ္!.."
ေရွာင္က်န္ မႈးေနတဲ့ေခါင္းကို ထိန္းကိုင္လိုက္ၿပီး
အိပ္ယာေပၚက ထထိုင္လိုက္သည္။
"ဘာလို႔ ေခါင္းကဒီေလာက္ေတာင္ မႈးေနရတာလဲ"
ခနေလာက္ၾကာေတာ့ေခါင္းမႈးေျပမွာ ကုတင္ေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ့ သူေရာက္ေနတဲ့ေနရာကို သတိတားမိသြားသည္။
"ဒါကဘယ္သူအခန္းလည္း..ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ "
အခန္းတစ္ခန္းလုံးကိုအျဖဴေရာင္သာ သုံးတားၿပီးခန္းစီး လိုက္ကာ ပရိေဘာဂေတြကအစ
အျဖဴေရာင္ေတြၾကည့္ပဲ မသိရင္ နတ္ျပည္ေရာက္သြားသလိုမ်ိဳး။
ေရွာင္က်န္ ကုတင္ေပၚျပန္ထိုင္လိုက္ၿပီး ထိုးကိုက္လာတဲ့ေခါင္းေၾကာင့္ မ်က္ခုံးႏွစ္ခုကို
ႏွိုတ္ႏွယ္ေနစဥ္ မ်က္လုံးထည္းေပၚလာတာက..
"အျပာေရာင္လိပ္ျပာ...စာအုပ္!"
ေရွာင္က်န္ မ်က္လုံးျပဴးသြားၿပီး
"ဒါ..ဒါဆို ငါကစာအုပ္ထည္းကို ေရာက္လာတာေပါ့!!"
"ဟ့..လီးလိုပဲ!!"
ထိုအခ်ိန္ သူနားထည္း ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံ
"ႀကိဳဆိုပါတယ္ေရွာင္က်န႔္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မင္းေရာက္လာၿပီေပါ့"
ေရွာင္က်န္အခန္းကို လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အသံပိုင္ရွင္ကို လိုက္ရွာလိုက္တယ္ လူမရွိပဲအသံပဲၾကားေနရေတာ့ လန့္သြားၿပီး။
"ခင္..ခင္ဗ်ား.ဘယ္သူလဲ "
"ငါကမင္းပဲေလ"
"ခင္ဗ်ား!ဘာကိုေျပာျခင္တာလဲ"
"ဟင္း...ေရွာင္က်န္...မင္းအတြက္တရားမွ်တမႈကိုျပန္ရွာေဖြပါ.."
"ငါကဘာလို႔ရွာရမွာလဲ.."
"မင္းကေရွာင္က်န္ျဖစ္ေနလို႔ေပါ့.."
"ငါေျပာၿပီးၿပီးေလငါကမင္း မင္းကလဲငါလို႔"
"ဒါဆိုမင္းက စာအုပ္ထည္းက ေရွာင္က်န္လား "
"ဟုတ္တယ္...ဒါမဲ့ ငါတို႔ကတစ္ေယာက္ထည္းပဲ"
"ဘာေတြလဲ..ငါနားမလည္ေတာ့ဘူး"
"မင္းတစ္ေန႕ နားလည္လာပါလိမ့္မယ္.. ေရွာင္က်န္..မင္းအတြက္ တရားမွ်တမႈကို ျပန္ရွာေဖြပါ"
"ေကာင္းၿပီ..မင္းေျပာသလို မင္းနဲ႕ငါက တစ္ေယာက္ထည္းပဲ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီအတြက္ေသခ်ာေပါက္ သူတို႔ျပန္ေပးဆပ္ရလိမ့္မယ္"
"ဝမ္ရိေပၚနဲ႕ထိတ္တိုက္မေတြ႕မိပါေစနဲ႕.. သတိတားပါ"
"ေသခ်ာေပါက္ေပါ့...အဟြန္း!!"
ေရွာင္က်န္မဲ့ၿပဳံးသာၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ျပန္ေပးဆပ္ရမဲ့ထည္းမွာ ဝမ္ရိေပၚကထိပ္ဆုံးကဆိုတာ။
"ငါသြားေတာ့မယ္ ဂ႐ုစိုက္ပါ"
"မင္းနဲ႕ငါထပ္ေတြ႕လို႔ရေသးလား မင္းကိုဘယ္လိုဆက္သြယ္ရမလဲ"
"မင္းအႏၱာရာယ္က်ေရာက္လာရင္ ငါလာခဲ့ပါ့မယ္ ဒီၾကားထည္းငါလာလို႔မရဘူး"
"ငါသြားၿပီ..ဝမ္ရိေပၚနဲ႕ထိပ္တိုက္မေတြ႕မိပါေစနဲ႕"
"omm"
သူထြက္သြားမွာ ေရွာင္က်န္လည္း သူ႐ုပ္ကိုၾကည့္ဖို႔ မွန္ေရွ႕သြားရပ္လိုက္သည္
"ဝါးးဒါကငါ့မ်က္ႏွာပဲ ဒါမဲ့ ဘာလို႔ဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲ "
ေရှာင်ကျန့်သူ့မျက်နှာသူ့ ျပန္ကိုင္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
အရင္ေရွာင္က်န္က သူေလာက္အရပ္မရွည္ဘူး
ပုတယ္ အသားေရက ေဖြးအုေနၿပီး ပန္းေရာင္ေတာင္သန္းေနေသးတယ္။
မ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးေတြနဲ႕ ပန္းေရာင္သန္းေနတဲ့ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလး၊ ႏွခမ္းနီနီေလး ႏွခမ္းေအာက္ကမွဲ႕နက္ေလး မွဲ႕ေလးကေတာ့ဒီကိုယ္ထိပါလာတယ္။
ဒီခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ေရွာင္က်န့္က ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီး
ေခ်ာတယ္၊ အခုေရာက္ေနတဲ့ေရွာင္က်န္ကေတာ့အရိုင္းဆန္ဆန္နဲ႕ေခ်ာတယ္။
"ဟင္းးးး"
ေရွာင္က်န္သက္ပ်င္းခ်လိဳက္ၿပီး ဇာတ္လိုက္မ ဘာလို႔မနာလို႔တာလည္းဆိုေတာ့ ေရွာင္က်န္ကသူထက္ပိုေခ်ာေနလို႔ကို။
ဆက္ရန္...........
--------------------------------------------------------------
အမွားပါရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ စာျပန္မစစ္ပါဘူး
ပ်င္းလိုပါ
စိတ္ႀကိဳက္ေဝဖန္နိုင္ပါတယ္ေနာ္
ခုမွစေရးတာမလို႔ပါ
#MAY