Jungkook និង Taehyung បាននាំគ្នាមកញ៊ាំអាហារពេលរសៀលនៅហាងមួយកន្លែងដែលមើលទៅក៏ល្បីនិងថ្លៃសមរម្យដែរ។ ពួកគេទាំងពីរញ៊ាំបណ្ដើរនិយាយគ្នាពីនេះពីនោះបណ្ដើរឯរាងតូចក៏ញញឹមមិនឈប់ព្រោះកំពុងមានក្ដីសុខពេលដែលបាននៅក្បែរ Jungkook ហើយបាននាយយកចិត្តទុកដាក់នឹងគេថែមទៀតកាន់តែធ្វើឲ្យគេមិនចង់ឃ្លាតទៅណាឆ្ងាយពីរាងក្រាសសូម្បីតែមួយជំហាន។
***
រំលងផុតទៅអស់មួយសប្ដាហ៍ទៅហើយ ទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេកាន់តែជិតស្និតជាងមុននិងកាន់តែមានក្ដីសុខ ព្រោះពួកគេតែងតែផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅឲ្យគ្នាជានិច្ចមិនថាមានរឿងអ្វីក៏និយាយប្រាប់គ្នា ចែករំលែកទុក្ខសោកនិងភាពសប្បាយជាមួយគ្នា។ ពេលណាទៅមកណា Jungkook តែងតែនាំ Taehyung ទៅតាមនាយគ្រប់ជំហានសឹងតែមិនលួសមួយពេលណាឡើយ ហើយនាយក៏បានបើកជំហរស្នេហារបស់ពួកគេទាំងពីរឲ្យអ្នកដទៃបានដឹងឮនិងកាន់តែច្បាស់អំពីទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេថាជាអ្វីនឹងគ្នាឲ្យប្រាកដនោះ ពេលនេះគ្រប់គ្នាក៏បានច្បាស់និងឃើញនឹងភ្នែកផ្ទាល់ហើយថា Jeon Jungkook ស្រលាញ់ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះនិងបានក្លាយជាគូស្នេហ៍នឹងគ្នាយ៉ាងបើកជំហរឲ្យគេដឹងឮ សូម្បីតែអ្នកបម្រើនៅឯវិមាន Jeon ទាំងប៉ុន្មានក៏បានជ្រាបច្បាស់ជាងនរណាៗទាំងអស់ដែរ ព្រោះឃើញរាល់សកម្មភាពផ្អែមល្ហែមរបស់ពួកគេស្ទើររាល់ថ្ងៃ ហើយមកទល់ពេលនេះគ្រប់គ្នាដែលស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ Jungkook តែងតែហៅ Taehyung ថា....
« អ្នកប្រុសតូចលោកម្ចាស់ឲ្យខ្ញុំមកតាមអ្នកប្រុសទៅជួបគាត់នៅឯសួនផ្កាខាងក្រោយវិមាន » អ្នកបម្រើស្រីម្នាក់បានមកហៅរាងតូចដែលកំពុងអង្គុយសិក្សាក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវឲ្យទៅជួប Jungkook នៅឯសួនផ្កាខាងក្រោយវិមានរបស់នាយ។
« Noona ទៅវិញចុះបន្តិចទៀតខ្ញុំទៅហើយ » Taehyung ឆ្លើយតបទៅវិញទាំងមិនបានងើយមើលមុខឡើយ ព្រោះគេកំពុងជាប់រវល់សរសេរកិច្ចការបង្ហើយយកឲ្យគ្រូនៅថ្ងៃស្អែកនេះ ព្រោះបន្ទាប់ពីឈប់សម្រាកអស់រយៈពេលមួយសប្ដាហ៍ចូលមកវិញនឹងត្រូវសម្រុករៀនសូត្រដើម្បីត្រៀមប្រឡង។
« ចាស៎ » នាងឱនគំនាបរួចក៏ដើរចេញទៅ។
បន្តិចក្រោយមកនាយល្អិតក៏បានបញ្ចប់កិច្ចការរបស់គេមុននឹងបិទសៀវភៅទុកដាក់រួចដើរចេញទៅសួនច្បារខាងក្រោយវិមានដើម្បីជួបរាងក្រាសតាមការហៅមុននេះ។ ពេលដើរមកដល់ Taehyung ក៏បានឃើញនាយអង្គុយអានកាសែតទល់មុខមាត់ស្រះដែលជាអាងទុកសម្រាប់ចិញ្ចឹមត្រីលម្អក្នុងវិមាន។
« លោកម្ចាស់ហៅអូនមកនេះមានការអីមែនទេ? » Taehyung ដើរមកដល់ក៏ដាក់គូទអង្គុយពីលើភ្លៅរាងក្រាសតែម្ដងរួចលើកដៃទាំងសងខាងឡើងទៅឱបករបស់នាយ។
« អូនចង់ទៅចូលរួមកម្មពិធីខួបកំណើតមិត្តរបស់បងយប់នេះឬអត់? » Jungkook ដាក់កាសែតចុះរួចលូកដៃឱបចង្កេះរាងតូចនិងងើយសម្លឹងមុខរបស់គេ។
« អូនទៅចូលរួមបានដែរហេស៎? »
« អឹម! បងចង់ឲ្យអូនទៅជាមួយបង »
« អូនប្រាកដជាទៅហើយ » Taehyung សើចស្ញេញដាក់រាងក្រាសធ្វើឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតឃើញហើយសែនក្នាញ់នឹងចរិតក្មេងឡិកឡក់របស់គេជាខ្លាំង។
« និយាយអញ្ចឹងអូនសរសេរមេរៀនចប់ហើយហេស៎? » Taehyung មិនបានឆ្លើយតបនោះទេប៉ុន្តែគេក៏ងក់ក្បាលញាប់ៗជំនួសវិញ។
« ខំរៀនណាក្មេងឆ្លាតរបស់បង » Jungkook ញញឹមស្រទន់ដាក់រាងតូចនិងបានលើកដៃទៅអង្អែលសក់ក្បាលរបស់គេទៅមកស្រាលៗ។
« លោកម្ចាស់! »
« ហឹម? »
« អូននឹកអ្នកម៉ាក់ » Taehyung ពេបមាត់តិចៗធ្វើទឹកមុខកំសត់និងឱនមុខចុះព្រោះតែគេកំពុងនឹកអ្នកម៉ាក់របស់គេពិតមែន។
« ស្អែកត្រឡប់មកពីសាលាវិញចាំបងជូនអូនទៅលេងគាត់ okay ទេ? »
« okayyyy » Taehyung ងើបមុខមកញញឹមដាក់រាងក្រាសវិញនិងខិតមុខទៅថើបថ្ពាល់របស់នាយពីរបីខ្សឺតផងដែរធ្វើឲ្យ Jungkook បញ្ចេញស្នាមញញឹមគ្រប់ពេលឲ្យតែបាននៅក្បែរក្មេងម្នាក់នេះ។
***
ពេលល្ងាចក៏ឈានចូលមក Jungkook បានរៀបចំខ្លួនហើយរួចរាល់បន្ទាប់ពី Minho និង hyunjin ពេលដែលរួចរាល់នាយក៏ចុះមកខាងក្រោមអង្គុយរង់ចាំ Taehyung ជាមួយនឹងប្អូនៗរបស់នាយ។ មួយសន្ទុះក្រោយសម្រឹបជើងក៏បានបន្លឺឡើងមុននឹង Jungkook ក៏បែរមុខទៅរកកាំជណ្ដើរដែលមានរាងល្អិតកំពុងតែធ្វើដំណើរដើរចុះមក។
Taehyung ពាក់អាវសដៃវែងដែលជាសាច់ក្រណាត់ស្ដើងរលោងនិងត្រជាក់បូករួមជាមួយនឹងអាវក្រៅធំពណ៌សផងដែរ ចំណែកឯខោគឺជាខោពណ៌សសាច់ក្រណាត់រឹបរាងជើងធំខាងក្រោមបន្តិចដែលមួយឈុតលើដងខ្លួនរបស់ Taehyung គឺជាពណ៌សទាំងអស់។ រាងតូចក៏បានបន្ថែមជាមួយនឹងការ make up លើផ្ទៃមុខស្រាលៗបំពាក់បូពណ៌សលើសក់ក្បាលរបស់ខ្លួន និងថែមទាំងបំពាក់ជាមួយនឹងក្រវិល ខ្សែរកត្បូងពេជ្រគ្រាប់តូចដែលមានតម្លៃមិនក្រោមពាន់ដុល្លាឡើយ ហើយទាំងអស់នេះសុទ្ធតែជារបស់ដែល Jungkook បានទិញឲ្យគេទាំងអស់ ពេលដែល Taehyung បំពាក់វាទៅលើខ្លួនប្រាណរបស់គេបែបនេះឃើញហើយបើមិនសរសើរថាស្អាតមិនបានឡើយ។
« អូនរួចរាល់ហើយលោកម្ចាស់ » Taehyung ដើរមកឈរទល់មុខអ្នកដែលកំពុងអង្គុយសម្លឹងមើលមកកាន់គេទាំងភ្លឹកភ្លាំង ព្រោះតែសម្រស់របស់នាយល្អិតនេះស្អាតមិនធម្មតានោះទេ។
« អូនស្អាតខ្លាំងណាស់ » Jungkook ក្រោកឈរពីសាឡុងមកឈរទល់មុខអ្នកដែលមានកម្ពស់ត្រឹមទ្រូងរបស់ខ្លួន មុននឹងលោមុខទៅថើបថ្ងាស់របស់រាងតូចមួយខ្សឺតនៅចំពោះមុខ Minho និង hyunjin ប៉ុន្តែពួកគេទាំងពីរឃើញទង្វើបែបនេះឡើងស៊ាំភ្នែកអស់ទៅហើយ។
« ពួកយើងឆាប់ចេញដំណើរទៅ » Taehyung និយាយឡើងដើម្បីបញ្ឈប់រាងក្រាសឲ្យផ្អាកសម្លឹងមើលគេសិនមិនអញ្ចឹងទេនឹងយឺតយ៉ាវមិនខាន។
ទាំងបួននាក់ក៏បានឡើងឡានពីរផ្សេងគ្នាដោយមានអ្នកបើកបររៀងៗខ្លួន។ Jungkook និង Taehyung ជិះឡានជាមួយគ្នាចំណែកឯ Minho និង hyunjin ក៏ជិះឡានផ្សេងទៀតជាមួយគ្នាដែរ។ បន្តិចក្រោយមកឡានទាំងពីរគ្រឿងក៏បានចេញដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់សណ្ឋាគារផ្កាយប្រាំដែលជាកន្លែងប្រារព្ធពិធីខួបកំណើតរបស់ Choi Seungcheol ដែលជាមិត្តជិតដិតរបស់ Jungkook ហើយក៏ជាអ្នករួមការងារជាមួយគ្នាផងដែរ។
មកដល់ទីតាំងអ្នកបើកឡានក៏បានបញ្ឈប់ម៉ាស៊ីននៅខាងមុខសណ្ឋាគាររួចចុះទៅបើកទ្វារឡានឲ្យ Jungkook ទើបនាយក៏ចុះចេញមកខាងក្រៅមុនដោយមានរាងតូចចេញមកតាមក្រោយ។ អ្នកទាំងពីរក៏រង់ចាំឡានមួយទៀតមកដល់សិនដើម្បីចូលទៅខាងក្នុងជុំគ្នា។ ទីបំផុតឡានរបស់ Minho និង hyunjin ក៏បានមកដល់ទីតាំងទើបពួកគេទាំងអស់គ្នាក៏ធ្វើដំណើរចូលទៅកាន់ខាងក្នុងកម្មពីធី។
ភ្ញៀវកិត្តយសដែលមកចូលរួមសុទ្ធសឹងតែជាអ្នករួមការងារជាមួយគ្នាហើយសុទ្ធតែជាអ្នកមានមុខមាត់ខ្ពង់ខ្ពស់ផងដែរ។ ចំណែកឯគ្រួសាររបស់ seungcheol ក៏នៅទីនេះដូចគ្នា ក្រោយមក seungcheol ក៏ចេញមកទទួលភ្ញៀវដោយរាក់ទាក់ពួកគេគ្រប់ៗគ្នារហូតនាយក៏ក្រឡេកឃើញភ្ញៀវពិសេសរបស់នាយនោះគឺ Jungkook ។
« រីករាយថ្ងៃកំណើតសម្លាញ់ » Jungkook និយាយអបអរទៅកាន់មិត្តឯ Seungcheol ក៏ញញឹមងក់ក្បាលទទួលយកពាក្យអ្នកជាមិត្តមុននឹងនិយាយ
« អរគុណណាសម្លាញ់ »
« Happy birthday hyung » Minho
« Enjoy your happy day Seungcheol hyung » hyunjin
« thanks guys! អញ្ចឹងឆាប់នាំគ្នាចូលទៅអង្គុយទៅ ឬក៏ចង់ញ៊ាំអីអាចទៅចាប់អាហារញ៊ាំខ្លួនឯងបាន បើសិនជាចង់ផឹក red wine ឬក៏ champagne ក៏យើងមានដែរ » Seungcheol ញាក់ចិញ្ចើមដាក់ Jungkook ព្រោះដឹងថាគេចូលចិត្តផឹកខ្លាំងណាស់។
ក្រឡេកមកមើល Taehyung ឯណេះវិញគេគិតតែពីសម្លឹងជុំវិញខ្លួនងើយមើលលើមើលក្រោមព្រោះមិនដែលចូលរួមកម្មពិធីមនុស្សច្រើនបែបនេះ គេគិតតែពីឈរលាក់ខ្លួនពីក្រោយខ្នងរាងក្រាសរហូត ទើប seungcheol មិនបានដឹងថាគេក៏មកចូលរួមដែរ។
« ឯណាមនុស្សរបស់ឯងដូចមិនឃើញមក? »
« នរណាថាគេមិនមក? » Jungkook ក៏ទាញរាងតូចមកឈរក្បែរដៃនិងលូកដៃចូលទៅឱបចង្កេះរបស់គេឲ្យគ្រប់គ្នាបានដឹងថាក្មេងម្នាក់នេះគឺជារបស់នាយ។
« ហីយ៉ា...សង្ងំលាក់ពួនសោះ អញ្ចឹងពួកឯងចូលទៅអង្គុយមុនទៅបន្តិចទៀតយើងនឹងមករកវិញ » និយាយចប់ seungcheol ក៏ចេញទៅទទួលភ្ញៀវបន្តឯ Jungkook ក៏នាំ Taehyung ទៅរកកន្លែងអង្គុយដោយមានប្អូនរបស់នាយពីរនាក់ដើរតាមពីក្រោយ។
« អូនចង់ញ៊ាំអីអូនប្រាប់មកបងទៅយកមកឲ្យ »
« អូនសុំតែទឹកក្រូចមួយកែវបានហើយ » Taehyung លើកដៃចង្អុលឡើងបញ្ជាក់បន្ថែមនិងញញឹមដាក់រាងក្រាសដែលកាយវិការបែបនេះគឺពិតជាគួរឲ្យស្រលាញ់ខ្លាំងណាស់។
« អញ្ចឹងអូនអង្គុយចាំបងទីនេះហើយហាមដើរទៅណាផ្ដេសផ្ដាស់ បន្តិចទៀតបងនឹងត្រឡប់មកវិញ » មុននឹងចេញទៅរកអ្វីមកញ៊ាំ Jungkook ក៏ឱនទៅថើបថ្ពាល់រាងតូចមួយខ្សឺតទើបដើរចេញទៅ។
« អេ៎...អា hyun នោះ Felix តើ! » Minho ក៏ងាកទៅកេះ hyunjin ដែលកំពុងឈ្ងោកចុចទូរស័ព្ទ។
« ឯណា? »
« នោះគេនៅត្រង់នោះ »
« fefi ពិតមែន! hyung នៅទីនេះមើល Taehyung ផងណាខ្ញុំទៅរក Fefi សិន » hyunjin ស៊កទូរស័ព្ទដៃចូលហោប៉ៅខោមុននឹងក្រោកចេញពីតុដើរសម្ដៅទៅរក Felix របស់នាយ។
« អឹមមម! ខ្ញុំអាចសួរលោកបន្តិចបានទេ? » ដោយរៀងស្ងប់ស្ងាត់ Taehyung ក៏ផ្ដើមនិយាយនិងសួរទៅកាន់ Minho មុនគេ
« ចង់សួរអីមែនទេចាំខ្ញុំឆ្លើយ »
« ពួកលោកទាំងពីរនិងលោកម្ចាស់ធ្វើការជាមួយគ្នាប៉ុន្មានឆ្នាំហើយ? »
« ខ្ញុំនិង hyunjin ស្គាល់ Jungkook hyung តាំងពីក្មេងៗមកម្ល៉េះណាមួយពួកយើងក៏សុទ្ធតែជាបងប្អូនជីដូនមួយទើប Jungkook hyung ទុកចិត្តឲ្យពួកយើងធ្វើជាដៃស្ដាំនិងដៃឆ្វេងឲ្យគាត់! ចង់ដឹងអីបន្ថែមពីគាត់ទៀតទេ? ខ្ញុំអាចប្រាប់បាន »
« អឺគឺ...ខ្ញុំចង់ដឹងថាកាលពីនៅរៀនតើលោកម្ចាស់ជាមនុស្សបែបម៉េចទៅ? »
« កាលពីនៅរៀនហេស៎? Tae ប្រាកដជានឹកស្មានមិនដល់ទេបើខ្ញុំប្រាប់! កាលពីនៅរៀន Jungkook hyung មិនដែលចូលសាលាទេហើយស្រីៗមួយសាលាជាសង្សារចាស់របស់គាត់សឹងតែទាំងអស់ ប៉ុន្តែពួកនាងគ្រាន់តែជាស្រីកំដរអារម្មណ៍មួយឆាវៗប៉ុណ្ណោះ »
« លោកម្ចាស់សង្ហារដល់ថ្នាក់ហ្នឹងបើសង្សារមិនច្រើនទើបចម្លែក » Taehyung ក៏ផ្ទុះសំណើចឡើង
« ត្រឹមត្រូវ! ហើយ Jungkook hyung គឺជាបងធំនៅក្នុងសាលានរណាៗក៏ស្គាល់ហើយក៏ខ្លាចគាត់ដែរសូម្បីតែលោកគ្រូអ្នកគ្រូគឺនៅចំណាំមុខរបស់គាត់ទាំងអស់ គាត់គេចរៀនញ៉ែសិស្សស្រីហើយចូលចិត្តទៅធ្វើបាបគេរហូតទាល់តែគ្រប់គ្នាដែលរៀននៅជំនាន់ជាមួយគាត់ហៅគាត់ថាជា Mr bad boy មកដល់សព្វថ្ងៃនេះបើមិនជឿទេទៅសួរគ្រូសាលារបស់ Tae ទៅពួកគាត់ស្គាល់ច្បាស់ដូចថ្ងៃអញ្ចឹង គាត់គឺជាអតីតសិស្សកំពូលខូចនៅសាលាដែល Tae កំពុងរៀនហ្នឹងឯង អាចនិយាយបានមួយទៀតថា ពាល ក៏បាន មួយថ្ងៃចូលការិយាល័យជួបលោកនាយកសាលាមិនក្រោម ៥ ដងទេរឿងស្ទើររាល់ថ្ងៃតែម្ដង » Minho បន្ទាប់ពីបានបកអាក្រាតរឿងបងប្រុសជីដូនមួយរបស់ខ្លួនឲ្យ Taehyung ដែលជាមនុស្សដែលបងប្រុសស្រលាញ់បានស្ដាប់ហើយ នាយក៏បានសើចជាមួយ Taehyung ព្រោះកន្លែងខ្លះរៀងអស់សំណើចទើប Tae ក៏សើចលះៗតែពីរនាក់ Minho តែម្ដង។
« ហេតុអីលោកម្ចាស់ចូលចិត្តធ្វើបាបគេអញ្ចឹង? »
« ខ្ញុំភ្លេចបញ្ជាក់ប្រាប់! គាត់វាយធ្វើបាបតែនរណាដែលមករញ៉េរញ៉ៃនឹងរឿងរបស់គាត់ប៉ុណ្ណោះ »
« Ohh! បើលោកម្ចាស់ដឹងថាលោកហែករឿងរបស់គាត់ឲ្យខ្ញុំស្ដាប់គាត់ច្បាស់ជាខឹងមិនខាន » Taehyung លើកដៃខ្ទប់មាត់សើចទាំងអស់សំណើចផងហើយក៏ភ័យផងដែរខ្លាចថារាងក្រាសនឹងខឹងពួកគេ។
« ខ្ញុំស្គាល់ Jungkook hyung ច្បាស់ណាស់ព្រោះរឿងអតីតកាលរបស់គាត់គាត់ទទួលស្គាល់ទាំងអស់ហើយបើជាមនុស្សដែលគាត់ស្រលាញ់ចង់ដឹងពីរឿងចាស់ៗរបស់គាត់ទៀតនោះ គាត់រីករាយនឹងប្រាប់ឲ្យអស់សេចក្ដីតែម្ដង ជឿខ្ញុំទៅគាត់កំពុងតែព្យាយាមកែប្រែខ្លួនឯងដើម្បី Tae ហើយ » Minho រៀបរាប់ទាំងញញឹមព្រោះនាយនិង hyunjin ដឹងពីចរិករបស់ Jungkook ច្បាស់ជាងនរណាៗទាំងអស់ ហើយក៏ឃើញថារាល់ថ្ងៃនេះ Jungkook ក៏កំពុងតែប្រែប្រួលអត្តចរិករបស់នាយផងដែរ។
« លោកចង់បានន័យថាយ៉ាងម៉េចទៅ? មុនពេលដែលខ្ញុំនិងលោកម្ចាស់មិនទាន់ស្គាល់គ្នាតើគាត់មានអត្តចរិកបែបណាទៀតអាចប្រាប់បានទេ? »
« មុនពេលដែល Tae ឈានជើងចូលមកក្នុងជីវិតរបស់គាត់ គាត់គឺជាមនុស្សដែលពិបាកនឹងនិយាយគ្នាខ្លាំងណាស់ ពេលខ្លះឆេវឆាវ ពេលខ្លះក៏ធម្មតាដូចជាមនុស្សទូទៅ ប៉ុន្តែពេលដែលគាត់ខឹងវិញគឺអាក្រក់ខ្លាំងបំផុត ចងគំនុំគំគួនមិនលើកលែងឲ្យនរណាដែលចូលមកពាក់ព័ន្ធឬរញ៉េរញ៉ៃនឹងអ្វីដែលជារបស់គាត់នោះទេ ឥឡូវក៏នៅតែបែបនេះគ្រាន់តែ Tae មិនបានដឹងមុននឹងក្រោយគង់តែបានឃើញ » Minho រៀបរាប់ពីប្រវត្តិរបស់ Jungkook ឲ្យ Taehyung បានដឹងធ្វើឲ្យនាយតូចអង្គុយស្ដាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ពីអ្វីដែលពាក់ព័ន្ធអំពីលោកម្ចាស់របស់គេ។
« អឺ...ខ្ញុំសុំសួរមួយសំណួរទៀតបានទេ? »
« បើខ្ញុំឆ្លើយបានខ្ញុំនឹងឆ្លើយ »
« តើពីមុនមកលោកម្ចាស់ដែលមានទំនាក់ទំនងស្នេហាឬក៏ធ្លាប់មានមនុស្សច្បាស់លាស់របស់គាត់ដែរទេ? »
« មនុស្សច្បាស់លាស់របស់គាត់ច្បាស់ជាមានហើយ! ហើយពួកគាត់ស្រលាញ់គ្នាតាំងពីនៅរៀនមកម្ល៉េះ Jungkook hyung ស្រលាញ់នាងខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែតាំងពីនាងចាកចេញទៅ Jungkook hyung ដូចជាមនុស្សគ្មានសតិអារម្មណ៍អញ្ចឹង គាត់រង់ចាំនាងត្រឡប់មករកគាត់វិញស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែមិនឃើញវត្តមានរបស់នាងមកវិញនោះទេ អញ្ចឹងទើបបានជាគាត់ផ្ដាច់ខ្លួនចេញពីស្នេហាឈប់ទាក់ទងនឹងអ្នកណាទាំងអស់ ប៉ុន្តែបើជាមនុស្សកំដរអារម្មណ៍មួយឆាវៗគឺនៅតែមានបែបនេះ ប៉ុន្តែសម្រាប់... »Minho រកនឹងបញ្ចប់សេចក្ដីអធិប្បាយមិនទាន់ Jungkook ក៏ត្រឡប់មកវិញបាត់ទៅហើយទើបធ្វើឲ្យនាយត្រូវកាត់ពាក្យសម្ដីចោលត្រឹមនេះ ព្រោះមិនចង់រំឮកនាំឲ្យបងប្រុសខឹងនឹងខ្លួននោះទេ។
« នេះឆាប់ញ៊ាំទៅ » Jungkook ត្រឡប់មកវិញជាមួយនឹងអាហារមួយចានព្រមទាំងទឹកក្រូចមួយកែវឲ្យ Taehyung ផងដែរ។
Taehyung អង្គុយសម្លឹងមុខរាងក្រាសឆ្លាសជាមួយនឹងអាហារដែលនាយបានយកមកឲ្យគេទាំងកំពុងគិតសញ្ជឹងពីពាក្យសម្ដីដែល Minho បាននិយាយរៀបរាប់ប្រាប់គេនៅមុននេះ មុននឹងនាយតូចក៏ហារស្ដីវាចាពាក្យអរគុណទៅកាន់រាងក្រាស។
« អរគុណណា » Taehyung ញញឹមស្រាលរួចក៏ទទួលយករបស់ញ៊ាំមកញ៊ាំទាំងស្ងៀមស្ងាត់
« អូនកើតអីមែនទេ? » ដោយឃើញរាងតូចរៀងប្លែកនាយក៏ចម្លែកចិត្តទើបសួរ
« គ្មានអីទេលោកម្ចាស់កុំបារម្ភអី » Taehyung ស្ញេញដាក់នាយរួចក៏បន្តបែរមកញ៊ាំអាហាររបស់គេ។
"ខ្ញុំនិយាយមិនទាន់ទាំងអស់សេចក្ដីផង តិចលោគេឈ្លោះគ្នាព្រោះតែខ្ញុំទៅ? អាចង្រៃ Minho អ៊ើយហេតុអីក៏ឯងមិននិយាយឲ្យអស់ថា សម្រាប់ Tae គឺកំពុងតែក្លាយជាមនុស្សច្បាស់លាស់របស់គាត់ហើយ! ហ៊ើយ ចង្រៃពិតមែន » Minho សម្លឹងឃើញទឹកមុខប្លែកៗរបស់ Taehyung ក៏អាចស្មានដឹងបានភ្លាមថាគេកំពុងតែគិតពីអ្វីដែលនាយបាននិយាយនៅចុងក្រោយគេនេះមិនខាន គេច្បាស់ជាយល់ច្រឡំមិនខានទេ ទើប Minho លើកដៃទះមុខខ្លួនឯងច្បូតចុះក្រោមនិងស្ដីបន្ទោសឲ្យខ្លួនឯងនៅក្នុងចិត្ត។
"មិនអីទេបើមានរឿងអ្វីកើតឡើងចាំខ្ញុំជាអ្នកដោះស្រាយ" Minho អង្គុយសម្លឹងមុខ Jungkook និង Taehyung ឆ្លាស់គ្នាព្រោះ Jungkook ក៏កំពុងតែអង្គុយសម្លឹងមុខរាងតូចជាប់ដូចគ្នាដែរ។
To be continued........
***
2279words