demirin bana git hazırlan demesiyle yukarı çıkmıştım bol bir çantaya bir akşam giyeceklerimi koyacağım aslında itiraz ettim ama demiri biliyorsunuz işte.
ona çok kızgınım fazlasıyla her ne kadar birşeyleri anlatıp zümrüte inanmadım desede ben göreceğimi gördüm ama olay çıkartmak istemiyorum ki artık evime gidebileyim.
ama tabiki elbise almıyordum kendi evime elbise götürecek değilim demir beni akşam yemeğe çıkaracakmış bazı şeyleri konuşçakmışız itiraz ettim demiştim ama bana koyduğu şartı hatırlayana kadar o yüzden şuan çantaya lacivert uzun elbiseyi koyuyorum hani alışverişte çok güzel dediğim çantaya düzgünce katlayıp yerleştirdikten sonra ayakkabı da koydum bide buraya geldiğim zamandaki üstümdeki pijamayıda götürmek istediğimden dolayi onuda içine koyup omzuma takıp odadan çıktım
merdivenlerden indiğimde demir koltukta derin düşüncelere dalmış gibi baya bir dalgındı
geldiğimi belli etmek için ayağımı biraz sert vurarak yanına doğru ilerledim
kafasını hafifçe çevirip bana baktı hazır olduğumu söyledim beraber o evden çıkıp arabaya bindik hala inanamıyordum ailemin yanına gideceğimi Demir arabayı sürerken ona doğru döndüm ve konuştum
"Demir gerçekten beni evime götürüyorsun değil mi?"
bana hiç bakmadan arabayı sürerken kafasını salladı.
ne olursa olsun ne yaşadıysam yaşadım az önce evde olanlar bile şu an ailemin yanına gitmemin sevincini engelleyemez
bu yüzden konuştum tekrar konuştum Demir şarkı açabilir misin
söylemem ile demirin bakışları kıssa süreliğine Beni buldu sonra tekrar önüne döndü
"ama şey telefona bağlayabilir misin"
arabayı kenara çekip telefonu çıkarıp birşeyler yaptı sanırım Bluetooth yoluyla bağlayıp telefonu bana uzattı tekrar arabayı çalıştırdı bende müzik aramaya başladım müzik dinlemeye bayılırım ama şuan hiç aklıma gelmiyor bi anda çok sevdiğim bir şarkı geldi aklıma bana huzur veren bir şarkıdır pek eğlenceli olmasada ama şuan gülüp egleneceğim veya dans edeceğim bir şarkıya ihtiyaç yok tek istediğim huzur ve eskiyi andıran herşey.
koymaya karar verip
Koydum.
ister beğensin beğenmesin seviyorum ben
yıldızlardan düştük-ölmekten beter halim
fazla keşfedilmemiş özel şarkıları hep sevmişimdir
Şarkıyı açmamla arabadaki hava değişti tam pişman olup kapatmaya karar verdim ki
"Kalsın."
Kafamı sallamakla yetindim şarkının sözleri çok güzeldi
Bana anlatıkların neydi
Bize yaşattıkların ne böyle?
Bir rüyadan uyanır gibi
Bana aşkla baktığın o gözler,
Ne ara nefretle bakar oldu?
Bir canavar mışım gibi
Sensizlik sararken sokaklarımı
Başım dik anlım açık,
Gülüşlerin gibi yapmacık.
Olamam,iyi değilim.
Ölmekten beter halim..
Bana yazdırdıkların neydi,
Bize okuttukların ne böyle?
Bir masaldan fırlar gibi
Bana aşkla sarıldığın o kollar,
Ne ara nefretle iter oldu?
Bir yabancıymışım gibi
Şimdi sensizlik sararken sokaklarımı
Başım dik anlım açık,
Gülüşlerin gibi yapmacık.
Olamam, iyi değilim.
Ölmekten beter halim...
Başım dik anlım açık,
Gülüşlerin gibi yapmacık.
Olamam, iyi değilim.
Ölmekten Beter halim...
Şarkı bitene kadar kendimi çok tuhaf hissetim.
Ama daha şarkı açmam açacağım her şarkı bize uyacak gibi hissediyorum ve ben bir şarkı da olsa artık demirle iletişime geçmek istemiyordum şuanlık
Ben telefonu demire uzatırken demir kısa bir bakış atıp sordu
"Başka?"
"Yeterli"diyip kafamı cama yasladım yolu izlemeye devam ettim.
Biraz zamandan sonra tanıdığım evler o sokakları.. görmek bile mutluluk vericiydi heyecandan yerimde duramaz olmuştum demir bunu fark etmiş olacak ki benim aksime o çok kasıldı.
Şuan onu düşünmek istemiyordum
Tek düşüncem eve varmak.
Sonunda evimizin önüne gelmiştik.
Demir arabayı uygun bir yere Park etikten sonra direk arabayı açtım ve direk eve koştum.heycanla kapıyı hızlıca tıklatım iki üç kere tam tekrar vuracaktım ki kapı açıldı..
Karşımda dedemi görmemle gözlerimin dolması bir oldu
"Dede.."
"Kızım"
"Ay dedee.."diyip göz yaşlarımı tutamamıştım heyecandan titreyen bedenimle 65 yaşında kısa olan sevimli mi sevimli yaşlı dedeme sımsıkı sarıldım oda aynı şekilde Özlemle bana kollarını sarınca ağlamam daha da şiddetlendi
Şuan ki havanın sıcaklığı bedenimi ruhumu okşarken ağlamaktan yere yığılacaktım.
Dedemin halı de pek farksız sayılmazdı..
Çok korkmuştu..kim bilir o gece demirim adamları ona silah doğrutunca ne kadar korkmuştur..onun korkusu bile benim canımı acıtmaya yetiyor.
Kalbime inen sızıyle birlikte biraz dedemden ayrılıp yanaklarına hızlıca üst üste öpücükler kondurdum
"Dedem.. canım dedem kurban olurum sana ben iyisin dimi dede??"
Tekrar sarılıp doğruldum inanamıyordum ki..
"İyiyim kızım iyiyim sen nasılsın he kızım? birşeyin yok ya bakayım sana iyi misin bir yerinde birşey var mı?o deli oğlan sana birşey yapmadı dimi?"
Kafamı sağa sola çevirdim ve iç çekerek konuştum
"Hayır dedem hayır ben iyiyim vallahi bak iyiyim sana birşey olmamış iyisin ya..ben daha birşey istemem."
"İyiyiz kızım iyiyiz amma çok merak ettik be kızım içim içimi yedi günlerce ya sana birşey olsaydı nasıl bulaştınız bu kirli işlere ha kızım?"
Dedemin yanağına bir öpücük daha koyup elimi omzuna koydum
"Dedem canım dedem iyiyim ben bak bunları sonra konuşuruz ben sizi çok özledim Leyla nerde?"
Dedem bana cevap verecekken bakışlarının kapıya yönelmesiyle demirin geldiğini anladım bende arkamı dönüp baktım bi anda dedem yükseldi
"Aha yine geldi defol git burdan vermem sana daha kızımı git uzak bizden öte git."
Demirin sert yüzü daha da sertleşti bunu görür görmez dedemi sakinleştirmeye çalıştım
"Dede tamam sakin ol"
"Nasıl sakin olayım kızım bu adam yine alıp giderse ya seni polisi çağır kızım bak telefonumu getir polisi çağıralım devlet baş gelir bununla"
"Dede kurban olayım tamam hadi sen içeri geç ben hallederim vallahi burdayım bir yere kaçırdığı yok beni hem o getirdi beni buraya"
"Yok kızım yok ben seni bırakmam bu deli oğlanla"
"Dedee lütfen zorluk çıkarma bak tansiyonun yükselecek hemen geliyorum"
Diyip elimle gitmesine yardımcı olmaya çalıştım dedem ses çıkarmadı odaya girerken mırıldı halinde konuşuyordu
Nefes alıp demire döndüm elime göz yaşlarımı sildim.
"Çantanı unutmuşsun"kafamı sallayıp elinden çantayı aldım.
Cevap vermedim.
"Akşam geleceğim sekiz de hazır ol"
"Demir bugün gitmesek onlarla vakit geçirmek istiyorum"dedim iç çekerken
Demir bu dediğime gereksiz bir şekilde gerildi kesin yüz hatları daha kesinleşti çenesini kasıp konuştu.
"Efra! Daha ilk günden benimle görüşmek istemiyorsun"
Kurduğu cümleye anlamsızca baktım.
Demirin şuan korkuları olduğu ap açık
Yani resmen korkuyor beni bir daha görememekten onu istemeyeceğimden eski hayatıma döneceğimden mutlu olacağımdan ama merak etmesin.
İstese de istemese de veya istesem de istemesem de asla eski hayatıma dönemeyeceğim.
"Demir ne alakası var lütfen kafanda kurup daha fazla hayatımı zindana çevirme daha kaç kere diyeceğim o zindandan çıkarsam ancak seni anlaya bilirim"
Benim bu cümlem biraz olsun içini rahatlatmışa benziyordu buna az buçuk sevindim çünkü evime kadar gelmişken bunun facia ile sonlanmasına katlanamazdım.
"Tamam bugün çıkalım yemeğe sadece fikrimi sundum lütfen bana biraz olsun fevri cevaplar vermeyi bırak artık.
benim karşındaki efra seviyorum dediğin kadın.
Adamların,düşmanların yada diğer kızlar yok karşında.
Ha beni onlarla bir tutmak isteyip senin'de onlardan farkın yok diyorsan. lütfen benden seni sevmemi mümkünse bir ömür bekleme."
Konuşmamı bitirdikten sonra kapıyı kapatma hamlesinde buluncaktım ki ayağıyla engel oldu sorarcasına zeytin gibi siyaha çalan o koyu gözlerine baktım.
"Tamam efra dediğin herşeyi yapmaya çalışacağım yeterki o kuş beni terk etmesin yoksa görmek istemediğin o canavar en korkunç hâliyle var olur(istemsizce)"
" 'istemsizce"kelimesini vurgulayarak baskın bir tonla söyledi.
Bana benim isteklerimi yerine getirmeye çalışacağını söylerken bile benim gözümü korkutma gereği duyuyor sırf ondan gitmiyeyim diye.
Demiri şu kısa zamanda o kadar iyi tanıdım ki.
Artık bazı şeyleri inada bağlamamak gerektiğini biliyorum.
Çünkü bunu yapmak istemediğini öğrendim
Herşey kontrolsüz gelişiyor.
Tabi bu sabahda sinirime hâkim olabilir mıydım?evet olabilirdim fakat demire sinirim büyük kat seviyede çünkü bu sabah olan şeyler yaptığı söylediği şeyler hepsi kontrol altındaydı bu yüzden bu öfkem..
Daha fazla cevap vermek istemiyordum
Bu yüzden kısa bir cümle kurdum geçiştirmek amaçlı.
"Akşama görüşürüz demir umarım bir nebze dahi olsa karşımda istediğim kişiyi görebilirim"diyip kapıyı hızlıca kapatım.
Cevap vermesine gerek yoktu ben akşama cevabımı alacaktım zaten.
Nefes alıp verdim salona dedemin yanına geçtim sanırım Leyla evde değildi
"Dede çok özlemişim seni"
"Bende kızım çok merak ettik seni gitti dimi o oğlan gelmez birdaha gelirse polis falan gidelim karakola kızım korkma sen"
Dedemin buruşmuş olan elin dizlerinin üstünde duruken ellerimi üstüne koydum rahatlatmak istercesine.
"Yok dede merak etme sen konuşuruz bunları ama merak etme demir bize zarar vermez bildiğin gibi değil."
Gerçekten dedeme anlatacak yüzüm yoktu nede demiri koruyacak yüzüm vardı ama şu da vardı tabiki demirin bize zarar vermeyeceğini de emin değildim demiri bilmem ama ben bu yüzden utanıyorum..
Nasıl açıklayacağımı anlatacağımı bilmiyordum demirle akşam yemeğine çıkacağımı nasıl söyleyecektim..
Of gerçekten buda bir dert
Ama bunları şuanlık bir kenara bırakmak istiyorum şuan saat 14:36 akşam sekize kadar yaşadığım şeyleri ve demir devrini kapatmak istiyorum ne kadar kısa süreliğine olsada.
"Dede Leyla nerde?"
Dedem kısılmış gözleriyle bana baktı ve elini havaya kaldırıp bilmiyorum derecesine hakaret etirdi.
"Allah Allah dede sana birşey demedi mi hiç"
"Vallahi kızım bana haber etmedi odamdaydım ilaçlarımı alıyordum bı baktım çağırdım çağırdım ses yok sonra zaten sen geldin güzel kızım"
Kocaman bir gülümsemeyle karşılık verdim
Ama Leyla için endişeleniyordum dedeme belli etmek istemiyordum.
Yaşlı başlı adamın başına neler geldi.
Yüreği kaldıramaz artık onsuz biz ne yaparız inanın hiç bilmiyorum
"Gelir o zaman birazdan"dedim düzgün şekilde kanepeye oturdum o sırada aklıma telefonum geldi
"Dede?benim telefonum burda dimi nerde?"
"He ya kızım burda o gün telefonunu almadan çıkmışsın keşke alsaydın be kızım.
"Ne yapalım dede olan oldu sen sıkma o güzel canını"dedem dertli dertli kafa salladı onun bu haline gerçekten çok üzülmüştüm düştüğümüz bu durum sadece beni değil hepimizi derinden yaralamıştı sanki..
Bir Of çekip tekrar konuştum
"Neyse dedem boş verelim bunları telefonumun yeri nerde biliyor musun? Leyla'yı arayalım benim aradığımı görünce açar belki."
"He ara kızım ara bak Leyla'nın dolabındaydı sanırım Leyla kızım oraya koymuştu en son"
"Tamam dedem"diyip dedemin yanından ayrıldım Leyla'nın odasının kapısını açıp içeri girdim
Gerçekten odaları herşeyi özlemiştim
Leylayla burda geçirdiğimiz o deli dolu zamanlar.. herşey bı anda canlandı gözümde
Kokusu sinmiş odaya içime çekip dolabına doğru yöneldim
Elbiselerin altında onun kutusu vardı aynı salı pazarı gibi ne ararsan vardı bunu bile özlemişim elime aldım karton kapağı açtım açmamla zaten telefonum göze çarptı elime aldım sonra öylesine bir bakmaya çalıştım abuk subuk eşyalarım arasında bir not gördüm
Üstünde birşey yazılıyordu Leyla'nın yatağına oturup kutuyu yanıma koydum
Ve kağıdı yaklaştıklarıp okudum
"Teşekür ederim o gün hesabı ödediğin için (: bu arada ben Leyla."
Yazıyordu üstünde kağıdın arkasını döndürdüğümde Leyla'nın yazısına göre daha düz bir yazı vardı
"Sorun değil bunada ihtiyaç yoktu.
Ve bende demir(:"
Okuduğum şeyle gözlerim fal taşı gibi açılmıştı demir ile Leyla..
Evet ilk orda tanışmadıklarını biliyordum çünkü arkadaşı dört gün önce diye bahsetmişti daha önce tanışıp sözleştikleri belliydi fakat böyle birşey beklemiyordum
Demirin Leyla'nın ne gibi bir hesabını ödemişti veya nerde karşılaştırlar Leyla'nın demire verdiği şey neydi veya neden Leyla onunla tanışmak istedi.. gerçekten kafamda bin Bir türlü şey canlandı
Tavana bakıp derin bir nefes alıp herşeyi tekrar yerli yerince yerleştirip odadan çıktım
Telefonu elime alıp dedemin yanına geçip oturdum
Leylayi arayacaktım
"Bakalım Leyla hanım nerdeymiş dede"dedem kafa salladı.
Tam arıyordum ki kapı çalındı
Dedemle birbimize baktık
"Yine o deli oğlan gelmiş olmasın?"
"Yok dede ye gelmez o daha"
Dedem bana baktı
"Yani gelmez niye gelsin daha az önce gitti dede Leyla gelmiştir kesin"
Diyip kısa olan koridora yöneldim kapıya gidip kapıyı açtım
Tahmin ettiğim gibi karşımda gözleri dolu dolu bakan Leyla'yı gördüm.