Victoria POV.
"Ja George, je bent high. Het gaat over een tijdje wel over, blijf gewoon even zitten," commandeer ik George geërgerd. Hij knikt en blijft zitten. Harry komt binnen, Louis en hij hebben George al verzorgd en nu ligt George mokkend in bed. Zayn, Niall en Liam zijn naar huis, Louis is naar zijn club en Harry is bezig in de keuken.
Als ik na vijf minuten weer naar George kijk slaapt hij. Ik glimlach en loop weg. Eindelijk slaapt hij. Ik loop door de gang, langs de ruimte waar de keuken en de woonkamer zich bevinden. Harry ligt met zijn ogen dicht op te bank. Hij ziet er uitgeput uit.
Ik wandel naar binnen en haal een deken uit de kast. Voorzichtig leg ik de deken over zijn lange lichaam. Vervolgens til ik zijn hoofd langzaam op en schuif er een kussen onder. Hij opent zijn ogen niet. Ik hurk bij hem neer. Met mijn rechterhand haal ik zijn lange, zachte haren uit zijn gezicht.
Nu toch iedereen in dit huis in slaap is besluit ik naar huis toe te gaan. Bang voor mijn vaders reactie doe ik mijn jas aan. Wanneer ik mijn telefoon aan zet komen er tientallen berichtjes binnen. Ik luister alleen een ingesproken berichtje van mijn vader.
"Victoria, je weet dat je huisarrest hebt. Ik wil dat je naar huis komt. Zeg maar tegen die Harry dat hij je thuis brengt, of ik kom je persoonlijk halen. Doei." Ik slik. Had ik dat berichtje maar niet beluisterd. Ik draai me nog een keer om naar de bank en zie Harry tot mijn verbazing niet meer liggen.
Ik denk kort na. Ineens wordt er een deken over me heen gegooid en word ik opgetild als een baby. Je kent het wel: een arm onder mijn knieën en eentje onder mijn rug.
"Harry, wat doe je?" vraag ik lachend. Hij antwoordt niet en loopt stug door.
"Harry!" roep ik. Ik word op een bed gelegd. Hij haalt de deken weg van mijn gezicht. Zijn slaperige ogen kijken me aan. Hij heeft zijn armen allebei aan een andere kant geplaatst, waardoor ik gevangen zit tussen zijn gespierde armen.
"Hoezo deed je dat?" lach ik. Hij haalt zijn schouders op en blijft me aan kijken. Met een brutale grijns begint hij te praten.
"Gewoon," zegt hij. Zijn stem klinkt schor en slaperig.
"Duidelijk Harry, duidelijk," grinnik ik. Hij blijft grijnzen en zegt niks. Ik staar naar zijn lippen. Dan realiseer ik me dat ik hem wil zoenen. Ik wil hem heel graag zoenen. Net als ik voorover wil buigen om mijn lippen op de zijne te duwen is het al te laat en zoent hij mij.
Ik heb zo lang geprobeerd er tegen te vechten. Zo lang. Bang voor wat er zou kunnen komen. Maar eigenlijk, eigenlijk denk ik dat ik hopeloos verliefd op Harry ben. Harry heeft ondertussen zijn handen verplaatst en houdt ermee mijn hoofd voorzichtig vast. Terwijl hij me zoent klimt hij op het bed en hangt boven me. Mijn gedachtes gaan op nul.
"Dus..." zeg ik. Ik lig moe met mijn hoofd op zijn borst. Hij reageert niet en staart in stilte naar het plafond. Ik glijd met mijn vingers over zijn borstkas.
"Sorry, Vic." Ik kijk hem aan, een nieuwschierige blik op mijn gezicht geplakt.
"Sorry waarvoor?" zeg ik terug.
"Sorry voor het feit dat ik je maagdelijkheid stal en sorry dat het niet met iemand was waarvan je hield. Sorry.. Sorry dat het niet zoals dit was." Het blijft een tijdje stil.
"Harry?" zeg ik zachtjes. Hij kijkt me aan. Ik heb het gevoel dat hij zich ongemakkelijk voelt.
"Ja?" antwoordt hij. Ik slik. Ga ik het zeggen?
"Het is verleden tijd. En het maakt me niet uit omdat... Omdat ik denk dat ik van je hou." Het is lang stil en hij aait door mijn haren.
"Weet je het zeker?" vraagt hij tot mijn verbazing. Oké, dat antwoord had ik absoluut niet verwacht. Nee, ik verwachtte geen "ik hou ook van jou, Victoria Justice." Maar serieus, weet je het zeker? Wat is dat nou weer voor een antwoord?
"Ja, ja ik weet het zeker," zeg ik verward.
"Uhm.." begint hij, "kijk Vic, ik geef heel veel om je. Echt heel veel. Ik ben gewoon bang voor wat er gaat gebeuren als ik het terug zeg," mompelt hij. Ik glimlach zachtjes.
"Waar ben je bang voor?"
"In elke relatie die ik heb gehad ging het goed totdat ik het terug zei. Twee jaar geleden had ik een vriendin. Ik zei het terug tegen haar, en vanaf het moment dat ik het terug zei ging alles kapot. Ik viel letterlijk in de liefde. Ik wil niet dat dit zoals toen wordt, want Vic? Jij bent speciaal. Wij zijn speciaal. En dat wil ik niet opgeven."
Mijn glimlach wordt nog groter dan dat het eerst was. Plotseling besef ik dat dit misschien wel het liefste ding is dat Harry ooit tegen me heeft gezegd. We gaan beiden op onze zij liggen en we staren elkaar aan. Hij bloost. Harry Styles bloost.
Een traan druppelt over mijn wang heen. Hij kijkt me geschrokken aan en gaat bezorgd overeind zitten.
"Wat is er?" fluistert hij. Zijn groene ogen staren in de mijne.
"Dankjewel Harry, dankjewel," is het enige wat ik zeg. Hij glimlacht ongemakkelijk en gaat weer liggen. Terwijl er nog steeds tranen over mijn wangen stromen leg ik mijn hoofd weer op zijn borstkas. Met een glimlach val ik in slaap.
George POV. (ja kut george moet weer t moment verpesten hoor de lul)
Godverdomme, mijn hoofd doet gods veel pijn. Wat heb ik nou weer gedaan? Ik voel aan mijn hoofd. Aha, verband. Waarschijnlijk mijn hoofd gestoten. Typisch. Waar lig ik überhaupt?
Ik kijk om me heen. Harry's logeerkamer. Ik ga overeind zitten, sta op van het bed – loop naar de deur – en verlaat de kamer. Vanuit Harry's slaapkamer klinkt een zachtjes gesnurk. Ik loop erheen en open de deur. Op de grond ligt een zwarte bh. Ik vraag me af of Harry eindelijk weer eens een dame ingehuurd heeft. Of zou hij echt een ding voor Victoria hebben?
Het spoor wordt vervolgd door een boxershort, twee broeken, sokken, twee t-shirts. Geen triootje dus, wat jammer. Ik kijk naar het bed en zie Harry liggen met Victoria bovenop hem. Hij heeft haar echt gekregen. Een trots gevoel overspoelt me. Niet twee hoeren per dag meer, nee, Harry heeft zichzelf overtroffen na al het gedoe met zijn ex-vriendin Becca. Als ik Victoria's gezicht beter bestudeer zie ik dat haar wangen nat zijn. Ze heeft gehuild. Ik word alleen maar nieuwschieriger.
Ik loop naar de kant waar Harry lig en geef hem een tik op zijn voorhoofd. Hij gromt. Ik sla hem in zijn gezicht. Hij schrikt wakker.
"What the fuck Vic!" roept hij uit.
"Ssssssht," zeg ik, "ik ben Vic niet. Als je wil dat ze wakker wordt moet je vooral zo doorgaan. Wat is er gebeurd?" vraag ik en ik ga in mijn 'vertel-me-alles-' houding op de grond zitten.
"Waarom wil je altijd alles weten?" kreunt Harry. Ik schiet in de lach.
"Omdat ik je beste vriend ben," lach ik.
"En jij denkt dat jij jezelf mijn beste vriend kunt noemen?" zegt Harry bespottelijk. "Grapje," lacht hij erachter aan, "je bent ook mijn beste vriend George."
"Is dit hetzelfde als toen met Becca?" mompel ik.
Harry schudt glimlachend zijn hoofd. "Nee, nee. Dit is anders," zegt hij en hij aait door haar haren, "ik had net de neiging het terug te zeggen. Maar ik deed het niet omdat ik wéét dat dit anders is."
"Ga je niet te hard van stapel?" vraag ik.
"Misschien wel," mompelt Harry, "wat denk jij?"
"Het is niet dat mijn relaties altijd zo geweldig zijn geweest, maar ja; als je zo doorgaat ga je misschien wel te hard van stapel. Waarom vraag je haar niet een keer op een..." Ik slik het woord in. Ik haat het woord 'date'.
"Op een date?" maakt hij mijn zin af.
"Ja, een date," brom ik.
"Ik ben slecht in dates en dat weet je. Je weet dat ik altijd meteen in bed duik. Ik heb geen idee hoe ik dat date-gedoe moet aanpakken."
"Niall is goed in die shit. Hij helpt je wel," geef ik als suggestie.
"Maar nu opdonderen, straks hoort ze alles wat we zeggen. Bestel maar een pizza ofzo," zegt Harry. Ik grinnik, sta op en verlaat de kamer. Als ik de woonkamer ben bel ik meteen Niall.
"Héééééy!" gilt hij enthousiast. "Niet meer stoned?"
"Nee, niet meer nee." Niall lacht.
"Hoe gaat het met je hoofd?"
"Ja, het gaat. Wat is er eigenlijk gebeurd?" vraag ik geïnterreseerd.
"Je was vrolijk door Harry's huis aan het springen en stootte toen je hoofd tegen de douche deur, volgens mij. Louis was compleet in paniek," vertelt Niall, "je bloedde echt heel erg."
"Arme Louis. Maar ik belde eigenlijk om je om een gunst te vragen."
"Vraag maar raak," roept Niall.
"Zou je een date willen organiseren?"
"Pardon?" roept hij uit. "Jij, een date?" giert hjj.
"Ik niet! Harry!" protesteer ik.
"Harry, een date?" Hij lacht nog harder. "Met wie dan?"
"Victoria en hij beginnen serieus te worden, denk ik. Alsjeblieft?" Er klinkt gestommel aan de andere kant van de lijn.
"Oké dan, ik help hem wel," zegt Niall. Harry is vast blij.
hoi allemaaalll,
ja, dit is een keer een lief hoofdstuk, of terwijl: iets waar ik niet een professional in ben. maar ik vond gewoon dat jullie een romantische scene verdienden!
vandaag heb ik wel iets stoms ontdekt. iemand had mijn boek (ja, dit boek) nagedaan. de schrijfster had precies dezelfde verhaallijn. een meisje ging naar een feest, waar ze een jongen ontmoette, die jongen haar probeerde te verkrachten en een vreemde haar redde. vervolgens moest haar personage ook uit veiligheid bij de harry van 'haar' boek blijven. george heette opeens danny, de hoofdpersoon heette ook victoria en harry was cameron dallas. ook had ze het verhaal engels gemaakt.
ik heb super woeste comments achtergelaten en ze heeft het boek gewist.
dusss, ik wil hierbij duidelijk dat mijn boek in geen enkele vorm gekopieerd mag worden. ook mag niemand het vertalen zonder MIJN toestemming.
sorry voor weer zo'n boze a/n, het heeft me gewoon verdrietig gemaakt.
super veel bedankt voor het lezen, fijne avond allemaal!
- tess