Als Lily-Anne haar ogen weer opent, moeten haar ogen even wennen aan het donker.
Het enige raam van de cel zit op 3 meter hoogte en het is blijkbaar midden in de nacht, alleen het zwakke licht van de maan biedt het licht.
Ze komt langzaam overeind, haar hoofd bonkt, maar ze negeert het.
Azkaban, de enige plaats waar ze nooit in haar leven zou willen komen, maar nu zat ze er toch
Op de tast baant ze zich een weg door de ruimte, de wanden lijken ruw uitgehouwen uit de rotsen, waardoor Lily-Anne zich er aan snijdt.
Even trekt ze haar hand terug, maar daarna vervolgd ze voorzichtiger en langzamer haar weg, totdat ze bij een hek komt.
Dat volgt ze, tralie voor tralie loopt ze verder door het donker, maar in plaats van een stenen muur te vinden als ze op de hoek komt, vindt ze nog meer hekwerk.
'Hallo?'
Ze fluistert de woorden, misschien zat er iemand in de cel naast haar, dan was ze tenminste niet alleen.
Dan bedenkt ze zich pas hoe dom haar actie was, elke Death Eater hier zou haar haten, en haar misschien wel willen vermoorden.
Maar misschien was het ook wel iemand die haar nooit had gezien zoals ze echt was, dan zou het misschien niet zo erg zijn.
Dat was dus het eerste wat ze moest uitvinden, wie er aan de andere kant van de tralies zat, en of er uberhaupt wel iemand zat.
Ze wil haar toverstok tevoorschijn halen, maar merkt dat die van haar is afgenomen.
Plotseling hoort ze beweging aan de andere kant van de tralies, een beetje geschokt schuifelt ze een stukje naar achteren.
'Sorry, ik wilde u niet wakker maken.'
Een zachte lach, die Lily-Anne bekend in de oren klinkt, maar ze weet niet precies waarvan, dan klinkt er nog meer geschuifel in Lily-Annes richting, die nog angstiger kijkt.
Haar blik wordt echter kalmer als de persoon in het maanlicht stapt en ze ziet wie er naar haar toe komt.
Ze glimlacht breed en doet een stap dichter in de richting van de tralies.
De persoon aan de andere kant van de tralies is gehavend, maar niet zwaargewond.
Zijn gevangeniskleren zijn nog redelijk schoon, maar toch al hier en daar stoffig en gescheurd.
Schuifelend komt Lily-Anne bij de tralies en kijkt de persoon recht in de ogen, die glimmen van tranen.
'Waarom...'
Lily-Anne voelt de tranen in haar ogen branden, ze legt een hand om de hand van de persoon voor haar, nu nog maar enkele centimeters van haar verwijderd, met tralies ertussen.
'Vraag het me niet, ik zou het niet weten. Maar ik ben hier, en daar kan niets meer aan gedaan worden.'
De persoon kijkt Lily-Anne aan, een traan rolt over de bleke wangen, Lily-Anne wrijft hem weg.
'Maar we hebben elkaar weer en daar gaat het om.'
De persoon knikt en komt zo dicht mogelijk naar Lily-Anne toe, die doet hetzelfde en de persoon kust haar op haar voorhoofd.
'Dat klopt, en ik laat je niet meer alleen Lily.'
Lily-Anne glimlacht en kijkt de persoon recht aan.
'Ik jou ook niet Draco, ik jou ook niet.'
'Kingsley, dit kun je niet doen!'
Woedend slaat Harry op het bureau, Kingsley Shacklebold, nieuwe Minister for Magic zit aan de andere kant ervan.
'Waarom niet Potter? Zeg het me.'
Harry komt plotseling overeind, door zijn hoofd schieten de woorden die Lily-Anne hem een paar dagen eerder zei: "Ik wil gewoon niet dat jij dadelijk aangekeken wordt op het feit dat ik je zusje ben, een Death Eater. En ga niet naar Kingsley, ik wil het niet hebben. Ik moet dit alleen oplossen."
Hij moest zijn belofte aan haar breken, ze kon dit alleen, als het aan Connor lag, sloot hij haar jaren op in Azkaban, en dat was wel het laatste wat Harry wilde.
'Ik-ik wil dat Lily-Anne Snape vrijgesproken wordt Kingsley.'
Kingsley kijkt Harry verbaasd aan, hij begreep niet wat Harry met juist deze jonge Death Eater moest.
'Waarom Potter? Deze Lily-Anne Snape is een Death Eater en alle Death Eaters moeten gestrafd.'
Harrys bloed begint te koken, hij wist dondersgoed dat Lily-Anne een Death Eater was, maar zo had ze nooit gehandeld, ze was net als haar vader geweest.
'Maar Kingsley, wat nu als ze niet handelde als een Death Eater? Haar vader was Severus Snape, een dubbelspion voor The Order, wat nu als zijn dochter hetzelfde was?'
Kingsley, die overeind was gekomen, kijkt Harry verbaasd aan.
'Waarom geloof je dat Snape aan onze kant stond, en niet aan die van Voldemort.'
Harry schudt resoluut zijn hoofd, hij had besloten zijn ervaringen uit de Pensieve met niemand anders te delen dan met Ron, Hermione en Lily-Anne, maar hij moest Kingsley overtuigen, hij wist alleen nog niet hoe.
'Ik weet het zeker, geloof me Kingsley, Snape stond aan onze kant, in opdracht van Dumbledore. Lily-Anne handelde ook als dubbelspion voor The Order en voor Dumbledore Army.'
Kingsley komt achter het bureau vandaan, en groot als een reus komt hij voor Harry staan, die blijft op dezelfde plaats staan en kijkt Kingsley zo goed en zo kwaad als het kan recht aan.
'Ik kan haar geen gratie geven, ze is verantwoordelijk voor meerdere moorden, onder andere die van Colin Creevey. Dat kan ik niet zomaar vergeten omdat ze een zogenaamde dubbelspion was voor Dumbledores Army.'
Harry schiet geschokt naar achteren, dat had Lily-Anne hem nooit verteld, dat ze Colin Creevey had vermoord, wist hij niet.
'Je kunt gaan Potter, Lily-Anne Snape wordt veroordeeld voor haar misdaden en je kunt er niets aan doen.'
Nog steeds geschokt kijkt Harry Kingsley aan, dan knikt hij en loopt richting de liftdeuren die de enige toegang boden tot het kantoor.
'Potter.'
Harry draait zich om en kijkt Kingsley aan, die is ondertussen weer achter zijn bureau gaan zitten.
'Waarom wil je Snape zo graag uit Azkaban halen, je haatte haar vader altijd, waarom zijn dochter redden?'
Harry slikt, hier had hij nog niet over nagedacht, hij mocht niet zeggen dat Lily-Anne zijn zusje was, maar door hun haat van de afgelopen jaren was het lastig iets te bedenken.
Dan weet hij een antwoord en glimlacht.
'Tijdens de Battle heeft Lily-Anne mijn leven gered toen een Death Eater me aanviel, ik dacht ik help haar hiermee. Ze is nog jong, misschien wilde ze wel helemaal geen Death Eater zijn.'
'Dat had ze dan eerder moeten weten en dan had ze niet het teken op haar arm moeten laten zetten. Nu zit ze eraan vast en kan het niet meer teruggedraait worden. Wat ze ook heeft gedaan Potter en hoeveel ze tegen Voldemort heeft gehandeld, maar niets uit. Ik kan er niets aan veranderen.'
De liftdeuren gaan open en Harry stapt erin, verslagen, dit was zijn laatste kans geweest om Lily-Anne uit Azkaban te kunnen halen en het was mislukt.
Beneden komt hij Ron, Hermione en George tegen, die vol spanning stonden te wachten, als ze Harrys verslagen blik zien, zakt ook hen de moed in de schoenen.
'Nee, je gaat me niet zeggen dat het is mislukt.'
Harry kijkt George verontschuldigend aan.
'Het spijt me echt George, Kingsley was onverbiddelijk. Toen ik hem de waarheid vertelde, vertelde hij mij iets waardoor alles onmiddellijk verloren leek.'
Ron kijkt hem verbaasd aan, maar het is Hermione die als eerste iets zegt.
'Wat zei hij Harry?'
Harry haalt diep adem en sluit even zijn ogen.
'Lily-Anne is schuldig bevonden aan de moord op Colin Creevey.'
Hermione slaat haar hand voor haar mond, Rons ogen worden gigantisch groot en George draait zich weg, met zichtbare tranen in zijn ogen.
'Maar dat wist je toch niet.'
Harry kijkt Ron aan en schudt zijn hoofd.
'Ik geloof het ook niet eens, Lily-Anne zou haar jaargenoot niet vermoorden, zo is ze niet.'
George draait zich weer terug, zijn ogen zijn vochtig en hij doet zijn best de tranen binnen te houden.
'We moeten haar vrij krijgen, het maakt me niet uit hoe. Ze moet daar weg, Harry.'
Harry knikt, maar wordt daana serieuzer.
'Maar dat kunnen we nu niet bereiken George, we moeten hier rustig over nadenken. Niet overhaasten, daar krijgen we niets mee voor elkaar.'
Ron laat Hermione's hand, die hij de hele tijd vast had gehouden los en pakt zijn broer vast.
'Kom, we gaan George.'
Met tegenzin gaat George met hen mee, maar hij kan de hele dag niet meer aan iets anders denken dan aan Lily-Anne.
De emotiebloem had hij van haar kamer gepakt en op zijn eigen kamer neergelegd, de ketting van de slang en de leeuw had Lily-Anne ook nog, en daar was hij heel blij mee.
Dan was Fred toch nog een beetje bij haar, een steun, die ze wel nodig had in die hel.
Maar hij zou haar eruit halen, al was het het laatste wat hij zou doen.
Freds kinderen zouden in vrijheid geboren moeten worden, en een veilig leven kunnen leiden.
Lily-Anne zei altijd dat ze foute keuzes had gemaakt en dat ze daarvoor gestrafd werd, maar dat was het niet.
De Ministry was kortzichtig, als iemand een teken had en er ook maar 1 moord aan de kant van The Order kon worden toegeschreven, dan hing je.
George, die op het bed in zijn slaapkamer zat, omdat hij even alleen wilde zijn, schiet opeens omhoog, maar als je een moord op een Death Eater op je geweten had, kon je misschien vrijgesproken worden.
Lily-Anne had hem gezegd dat zij Death Eater Gryffin had vermoord, misschien kon ze dan strafvermindering krijgen of zelfs vrijgesproken worden.
Hij kon niet geloven dat Lily-Anne Colin Creevey had vermoord, ze had hem gered, dat had ze hem verteld, maar vermoorden dat zou ze niet doen.
Als hij beneden aankomt, ziet hij Harry, Ron en Hermione samen zitten.
'Ik weet hoe ik Lily-Anne vrij kan krijgen.'
Harry komt onmiddellijk overeind, zijn gezicht klaart op.
'Hoe?'
George grijnst.
'Ze heeft me verteld dat ze een Death Eater heeft vermoord toen hij ons bedreigde, misschien kan dat al zorgen voor strafvermindering en als we kunnen bewijzen dat ze Colin Creevey niet vermoord heeft, kunnen we haar misschien wel vrij krijgen.!'
Harry glimlacht breed, hij had wel vertrouwen in wat George zei.
'Dat zou kunnen lukken.'
Hij loopt terug naar de tafel en George volgt hem.
'We moeten bespreken hoe we dat voor elkaar gaan krijgen.'
George, Ron en Hermione knikken, Hermione is de eerste die iets zegt.
'Dan moeten we eerst met Lily-Anne praten, over alles wat er nu gebeurd en wat we willen doen.'