ავტორი
სამხრეთ კორეა, სეული. ზამთარია, ჯერ არ თოვს მაგრამ საშინლად ცივა. იუნგიმ ჰაერი ხარბად შეისუნთქა. სახლში დაბრუნდა. მის სამფლობელოში. საათს დახედა, ექვსს აკლდა 37 წუთი. არ იქნება გასაკვირი თუ ვიტყვი, რომ პირდაპირ კომპანიაში წავიდნენ. საერთოდ იღლებიან? კომპანიაში შესვლის დროს ყველამ თავი დახარა და მიესალმნენ ბატონ მინს. თუმცა რამდენიმეს თავი არ დაუხრია. ერთი ელისაბედმა იცნო, ეს ხომ ბატონი კიმ ნამჯუნია გაიფიქრა თავისთვის. მეორე კი როგორც აღმოჩნდა კიმ თეჰიონია. გაცნობა შედგა, ახლა საქმე.
ოთხივე იუნგის კაბინეტში იყო. ელისაბედმა მათ სასიხარულო ამბავი აცნობა. პირველი კომპანიიდან გამქრალი საბუთების 90% მას უკვე ჰქონდა და დანარჩენსაც მალე მიიღებდა. რაც შეეხება თანხას 700 მილიონიდან მხოლოდ 500 მილიონის პოვნა შეძლო და ისიც მალე ექნებოდა ბატონ მინს.
იუნგიმ შეახსენა, რომ ფული მისი იყო. ელისაბედმა კი ხელშეკრულება შეახსენა და მისი დაცვა მოსთხოვა. არ არის გასაკვირი, რომ ხელშეკრულება დაიდო. ელისაბედი ხელშეკრულების გარეშე არავისთან არ მუშაობს. და საერთოდ ვინ მუშაობს ხელსეკრულების გარეშე ასეთ საქმეზე? არავინ, საერთოდ არავინ.
იუნგიმ თავის მდივანს სთხოვა ელისაბედისთვის კაბინეტი ეჩვენებინა და რაც დასჭირდებოდა ყველაფერი მიეცათ. ისინი ოთახიდან გავიდნენ. ოთახს მინებიანი კელდები ჰქონდა. როგორც აღმოჩნდა ელისაბედის კაბინეტი იუნგის კაბინეტს უყურებდა, მათ შორის კი იყო სივრცე სადაც სხვა ადამიანები მუშაობდნენ.
ბატონი მინი - უფრო შორს ვერ ნახე კაბინეტი თეჰიონ? (უთხრა გაბრაზებული ხმით, თუმცა ელისაბედისთვის თვალი არ მოუშორებია).
თეჰიონი - რა გინდა ვერ ვხვდები? ამ სართულზე ერთადერთი თავისუფალი ოთახი ის იყო.
ბატონი მინი - ერთადერთი? და ხელით მის გვერდითა ოთახზე ანიშნა.
თეჰიონი - ეს შენი კაბინეტის ნაწილია იდიოტო დაგავიწყდა?
ბატონი მინი - მერე?
თეჰიონი - მივხვდი, მივხვდი...( კარგ დროს მიხვდი ჩაილაპარაკა ნამჯუნმა). ახლავე ყველაფერს მოვაგვარებ, ნუ ღელავ და გავარდა.
ავტორი
იუნგი და ნამჯუნი საუბრობდენ, როდესაც არსაიდან ვიღაცეებს სავარძელი და მაგიდა შემოჰქონდათ და იუნგის გვერდითა ოთახში შეჰქონდათ.
ბატონი მინი - მხოლოდ სავარძელი და მაგიდა? გაკვირვებულმა გახედა თეჰიონს.
თეჰიონი - რატომ მარტო სავარძელი და მაგიდა და ხელი სანათისაკენ გაიშვირა.
შემდეგ იუნგის და ნამჯუნს მიუბრუნდა და მიხვდა, რომ გაურკვევლობაში იყვნენ.
ახლავე აგიხსნით. ავუხსენი, რომ რაღაც გაუგებრობა მოხდა და კაბინეტი უნდა შეეცვალა. ვკითხე რა დასჭირდებოდა. მან ფურცელზე დამიწერა, რომ საჭიროა დიდი და კომფორტული მაგიდა, 2 ცალი ტყავის სავარძელი და სანათი. დანარჩენს მე მივხედავო. სულ ეს არის.
ავტორი
ამ დროს კარებზე დააკაკუნეს. ყველამ კარებს გახედა და ელისაბედი შემოვიდა. მოულოდნელად ყველა ფეხზე წამოდგა. მან თეჰონს ჰკითხა სად უნდა გადასულიყო და მანაც იუნგის გვერდითა ოთახზე მიუთითა. ელისაბედმა თავი ოდნავ დახარა და ოთახში შევიდა.
მინის კედლებიდან ყველაფერი კარგად ჩანდა, თუმცა ელისაბედისთვის სულ ერთი იყო. მან ქურთუკი გაიხადა და სავარძელზე გადაკიდა. კარებზე ისევ კაკუნია. ელისაბედმა ანიშნა, რომ შემოსულიყვნენ. მოიტანეს უამრავი ყუთი. ხელი მოაწერა, დაემშვიდობა და საქმეს შეუგდა.
ყველა გაკვირვებული უყურებდა. რაღაცას ხაზავდა. ვერავინ ვერ მიხვდა რა ხდებოდა. მან რაღაც დანადგარები ამოიღო ყუთებიდან და ოთახში ისე განალაგა, როგორც დახაზული ჰქონდა. კომპიუტერის უამრავი მონიტორი. ბოლოს ელექტრო პნევმატური ბურღი ამოიტანა და მონიტორებიც დაამაგრა. ყველაფერი ლეპტოპთან დააკავშირა და შეამოწმა რამდენად კარგად მუშობდა ყველაფერი. საქმესაც შეუდგა.
ბატონი მინი
როცა ვფიქრობ, რომ ვეღარ გამაოცებ სიტყვების უკან წაღებას მაიძულებ. აქ იმიტომ გადმოგიყვანე, რომ ჩემთან ახლოს ყოფილიყავი და შენი ყურებით დავმტკბარიყავი, მაგრამ შენ ეს მონიტორები ისე დააყენე შენი თმის დანახვაც მიჭირს.
თეჰიონს და ნამჯუნს დავემშვიდობე და მაგიდას მივუჯექი. მუშაობას შევუდექი. როცა საათს დავხედე, მივხვდი, რომ უკვე გვიანი იყო. მალე 11 საათი გახდება. არც კი დაგვისვენია ნორმალურად, ძალა გამომეცალა. თვალი ელისაბედისკენ გავაპარა. მას ჩასძინებია.
გადმოსაცმელი ავიღე და მასთან შევედი. მისი გაღვიძება არ მინდოდა, მაგრამ ხელში, რომ ამეყვანა და მერე გაღვიძებოდა, ღმერთმა იცის რას იზამდა. ქალბატონი მარბლისგან ყველაფერს უნდა ელოდე. გავაღვიძე და კომპანიიდან ერთად გამოვედით.
ელისაბედი - ხვალამდე ბატონო მინ.
ბატონი მინი - ხვალამდე... მოიც რა? სად მიდიხარ?
ელისაბედი - სასტუმროში. როგორც გავიგე აქვე ახლოს ერთი სასტუმროა. მე იქ ავიღებ ნომერს.
ბატონი მინი - ნომერს? სასტუმროში? ქალბატონო მარბლ, თქვენ ჩემი სტუმარი ბრძანდებით. ნება მომეცით ჩემთან სახლში გიმასპინძლოთ.
ელისაბედი - საჭირო არ არის ბატონო მინ.
ბატონი მინი - რას ბრძანებთ. გთხოვთ.
როგორც კი ორივე მანქანაში ჩავჯექით სახლისაკენ გავემართე. ახლა ცხელი შხაპი და ძილი გვიშველიდა ორივეს. დამღლელი დღეები იყო.
როგორც იქნა სახლში ვარ. ელისაბედს ოთახი ვაჩვენე. ვუთხარი, რომ მსახურს უთხრას რამე თუ დასჭირდება. დავემშვიდობე და ჩემს ოთახში შევედი. სააბაზანოში შესვლის შემდეგ მივხვდი, რომ ცხელი წყალი ის იყო რაც ახლა ყველაზე მეტად მჭირდებოდა. ყველა ფიქრი მოვიშორე. ცხელი წყალი, სიმშვიდე და ელისაბედი... ელისაბედი? ყველა ფიქრი მოიშორე არა იუნგი? ჰაჰაჰა... უნდა გეთქვა ყველა ერთის გარდაო.
აქ მაინც დამასვენე ელისაბედ. აქ მაინც დამტოვე მარტო.
ზზზზზზზზზზ.. ტელეფონიზე ზარია...