Asena: Teşekkür ederim.
Yekta Bey: Ne için?
Asena: Abime ulaşmama yardımcı olduğun ve günlerce kafanı ütülememe rağmen bir tepki vermediğin için sanırım.
Yekta Bey: Teşekkür edilecek bir şey yapmadım ama rica ederim yinede.
Yekta Bey: Annen nasıl oldu, iyi mi biraz daha?
Asena: Abimle konuşunca kendine geldi. Sanki hiçbir şeyi yokmuş gibi oluverdi bir anda.
Yekta Bey: Evlat işte naparsın
Asena: Öyle orasına laf yok ama
Asena: bazen abimi benden daha çok sevdiğini fazlaca hissettiriyor isğöcoeşdğeöd
Yekta Bey: Yok o öyle değildir. Sana öyle geliyordur.
Asena: Yok yok biraz öyle.
Yekta Bey: Değildir değildir.
Yekta Bey: Sen dizinin dibindesin, sana eli kolu uzanabiliyor. Ama abin dağın başında, şartlar yüzünden haberini bile zar zor alıyorsunuz.
Yekta Bey: İster istemez onun verdiği bir etki vardır tabii.
Asena: Doğru diyorsun.
Yekta Bey: Öyle
Asena: Neyse ben gideyim, kolay gelsin size.
Yekta Bey: Hayırdır nereye
Yekta Bey: İşim yok şu an kolay gelemez o yüzden.
Asena: Uzak diyarlara
Yekta Bey: Ne kadar uzak diyarlara?
Asena: Düşünmedim, bilmiyorum
Yekta Bey: Ohoo,
Yekta Bey: düşünmediğiniz yere nasıl gidiyorsunuz hanımefendi?
Asena: Bilmiyorum nasıl gidiyormuşum
Yekta Bey: Nasıl bilmiyorsun?
Asena: Onu da bilmiyorum
Yekta Bey: Neyi biliyorsun peki?
Asena: şey
Yekta Bey: Onu da bilmiyorsun yani.
Yekta Bey: Peki.
Asena: öyle yani
Asena: neyse ben kaçayım artık, Allah'a emanet
Yekta Bey: Kaç bari, sende Allah'a emanet.