Zawgyi
ပထမႏွစ္ရဲ႕ၿပိဳင္ပြဲစတင္ခ်ိန္မွာေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲဝင္တိုင္းက စိတ္လႈပ္ရွားေနေတာ့သည္၊အခ်င္းခ်င္းတိုက္ပြဲမလာခင္မွာ လူေ႐ြးစီစစ္ေသးၿပီး ထိုလူေ႐ြးစီစစ္တဲ့အဆင့္မွာ သုံးဆင့္ရွိသည္၊ဒီလိုေ႐ြးခ်ယ္ရသည့္အေၾကာင္းအေရးက အရည္အခ်င္းမျပည့္မိတဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ပါဝင္လာၿပီး ၿပိဳင္ပြဲကိုၾကန႔္ၾကာမည္ကတစ္ေၾကာင္း ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမည္ကတစ္ေၾကာင္းျဖစ္တာေၾကာင့္စီစဥ္ရျခင္းျဖစ္သည္၊
အရင္ဆုံး ေက်ာင္းသားအေယာက္သုံးေထာင္ကို ပထမဆုံးစမ္းသပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ေလွကားတစ္ရာကိုတက္ခိုင္းရန္ စီစဥ္လိုက္သည္၊ေက်ာင္းသားအမ်ားစုက ေမွာ္ေလွကားထစ္မ်ားအေၾကာင္းကိုသိၾကၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနၾကေတာ့သည္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ယုံၾကည္ခ်က္ သိပ္မရွိတာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ထိတ္လန့္ေနသည္၊
ပထမဆုံး ပထမႏွစ္ရဲ႕ေအ(A)တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေထာင္ကို စီစစ္လိုက္သည္၊
"ေလွကားထစ္ အထစ္ငါးဆယ္ရရင္ ေအာင္ျမင္တယ္... ေလွကားထစ္ အထစ္ရွစ္ဆယ္အထက္ဆိုရင္ ထိပ္တန္းအဆင့္ငါးဆယ္ၿပိဳင္ပြဲကို တန္းဝင္ခြင့္ရွိတယ္"
ၿပိဳင္ပြဲဝင္သုံးေထာင္ကို ေက်ာၿပီးေတာ့ အဆင့္ငါးဆယ္ၿပိဳင္ပြဲကို တန္းၿပိဳင္ရမည္ဆိုတာေကာင္းတဲ့အခြင့္အေရးပင္၊ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတိုင္းက တက္ႂကြေနေတာ့သည္၊လာေရာက္အားေပးတဲ့စီနီယာေက်ာင္းသားေတြကလည္း
"ေမွာ္ေလွကားထစ္မွာ 99ထစ္က အျမင့္ဆုံးစံခ်ိန္တင္ထားတာပဲ၊ အရင္ရွစ္ႏွစ္က ထိုေက်ာင္းသားရဲ႕98ထစ္စံခ်ိန္ကို ေက်ာင္းသားေဂ်ာ့ဖေရးက စံခ်ိန္ခ်ိဳးခဲ့တာမလား၊ေနာက္ပိုင္းႏွစ္ေတြမွာေတာ့ 90ထစ္ေရာက္တဲ့သူေတာင္ ရွားလာတယ္၊"
"ဒီပထမႏွစ္ရဲ႕ဒီ(D)တန္းမွာ ပါရမီရွင္ေတြေပါလာတာ မေမ့နဲ႕ေလ၊ ၿပီးေတာ့ ေအ(A)တန္းရဲ႕ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာလည္း အရင္ႏွစ္က 78ထစ္ထိေရာက္ဖူးတဲ့ေက်ာင္းသားေတြရွိတာပဲေလ"
"မေျပာနိုင္ေသးဘူးေလ... ဘယ္သူက စံခ်ိန္ကိုခ်ိဳးဖ်က္နိုင္မလဲ ၾကည့္ရတာေပါ့"
စီနီယာေတြရဲ႕ေဆြးႏြေးမႈမ်ားကို မၾကားတဲ့ဂ်ဴနီယာေတြကေတာ့ ေလွကားထစ္ကို စတင္တက္ေရာက္ေနေတာ့သည္၊
ေလွကားထစ္ကို ပထမထစ္စလွမ္းလိုက္သည္နဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ေမွာ္စြမ္းအားက ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ကိုယ္ေပၚကို က်ေရာက္လာေတာ့သည္၊ဒါေပမယ့္ ပထမႏွစ္ရဲ႕ေအ(A)တန္းေက်ာင္းသားေတြက အရင္ႏွစ္ကလည္း ဝင္ၿပိဳင္ဖူးတာေၾကာင့္ အရင္ႏွစ္ေလာက္မခက္ခဲက်ပဲ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္တက္သြားၾကေတာ့သည္၊
ဒါေပမယ့္ ေမွာ္ေလွကားထစ္ရဲ႕အထစ္သုံးဆယ္ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ေျခလွမ္းက ႏွေးေကြးလာေတာ့သည္၊တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြဆိုရင္ ေခြၽးေပါက္ေပါက္က်ေနၿပီး ေသြးေၾကာေတြေတာင္ ေထာင္ထေနသည္၊
တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ေျခလွမ္းမ်ားရပ္တန့္သြားၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေနာက္တစ္လွမ္းကို ခက္ခက္ခဲခဲလွမ္းေနရေတာ့သည္၊ဒါေပမယ့္ ပါရမီရွင္မ်ားကေတာ့ ရွိဆဲေပ၊
လူငါးေယာက္က ေရွ႕ဆုံးကေန ဦးေဆာင္ေနၿပီး ပထမဆုံးတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ေလွကားရွစ္ဆယ္ထစ္ကို ရရွိေနၿပီး က်န္ေလးေယာက္ကေတာ့ ေလွကားခုႏွစ္ဆယ့္ငါးထစ္ကို ေရာက္ရွိေနၿပီ၊
"ဒါက အရင္ႏွစ္က ပါရမီရွင္ေတြပဲ၊ ဒီႏွစ္လည္း အထစ္ခုႏွစ္ဆယ္ကို အလြယ္တကူေက်ာ္ျဖတ္သြားနိုင္ျပန္တာပဲ"
ဒါေပမယ့္ ထိုပါရမီရွင္ ငါးေယာက္လည္း အထစ္ရွစ္ဆယ္မွာ ရပ္တန့္သြားၿပီး ရလဒ္ေတြလည္းထြက္ေပၚလာေတာ့သည္၊ထိုေနာက္မွာေတာ့ ပထမႏွစ္ရဲ႕ဘီ(B)တန္း အလွည့္ေရာက္လာၿပီး အထစ္ရွစ္ဆယ္ကို ေရာက္တဲ့သူႏွစ္ဦးေပၚလာၿပီး လူတိုင္း အံ့အားသင့္ရျပန္သည္၊
"ပထမႏွစ္ရဲ႕စီ(C)တန္းနဲ႕ဒီ(D)တန္းအလွည့္"
ဒီတန္းမွာ အေယာက္တစ္ရာသာရွိတာေၾကာင့္ စီအတန္းနဲ႕အတူ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ခိုင္းလိုက္သည္၊လူတစ္ေထာင့္တစ္ရာဟာ ေမွာ္ေလွကားထစ္ကို စတင္တက္ေရာက္ေတာ့သည္၊စီတန္းကလည္း အရင္ႏွစ္က ေက်ာင္းသားသစ္ေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ဝင္ေရာက္မယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾကတာေပ၊ဒါေၾကာင့္ ေမွာ္ေလွကားထစ္ကလည္း သူတို႔အတြက္ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္နဲ႕အတူတူပင္၊
လူတိုင္းက ေလွကားထစ္ရဲ႕ပထမဆုံးအထစ္ကို စတင္လွမ္းလိုက္သည္နဲ႕ ျပင္းထန္တဲ့ေမွာ္ဖိအားကို စတင္ခံစားရေတာ့သည္၊
ဒါေပမယ့္ ဒန္နာရီတို႔အဖြဲ႕ကေတာ့ ေအးေဆးပင္၊သူတို႔က သက္ေသာင့္သက္သာနဲ႕ တစ္လွမ္းခ်င္းတက္သြားတာကိုျမင္ေတာ့ ၾကည့္ရႈေနတဲ့သူေတြပါ အံ့အားသင့္ရသည္၊
"မနာလိုေတာင္ျဖစ္လာၿပီ...အေစာင့္အေရွာက္ေမွာ္သားရဲေတြရဲ႕ေ႐ြးခ်ယ္ခံရသူေတြလို႔ မေျပာရဘူး...ေမွာ္ဖိအားက သူတို႔အေပၚ သိပ္ၿပီးမသက္ေရာက္သလိုပဲ"
ဒါေပါ့ ဒန္နာရီတို႔အဖြဲ႕က ေမွာ္အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ျမင့္မားသူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ေလွကားထစ္ခုႏွစ္ဆယ္ထိ ဖိအားကို မခံစားရေပ၊ဒါက အစစ္အမွန္ပါရမီရွင္ေတြနဲ႕သာမန္ပါရမီရွင္ေတြၾကားက ကြာျခားမႈပင္၊
ဆန့္က်င္ဘက္အေနနဲ႕ သူမ်ားရဲ႕စြမ္းအားကို အငွားယူၿပီးတိုးတက္ေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ေမွာ္ေလွကားထစ္ရဲ႕ဖိအားေတြေအာင္ အလူးအလိမ့္ခံေနရေတာ့သည္၊အေကာင္းဆုံးဥပမာေပးရရင္ နတ္ဆိုးရဲ႕စြမ္းအားကိုငွားထားတဲ့အန္ဒီးယားျဖစ္သည္၊
အန္ဒီးယားက ပထမဆုံးေလွကားထစ္ကို စၿပီးလွမ္းလိုက္သည္နဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ဖိအားက သူ႕အေပၚေရာက္လာေတာ့သည္၊သူက အံႀကိတ္လိုက္ၿပီး တစ္လွမ္းၿပီးတစ္လွမ္းတက္ေနရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက သူမုန္းတီးလွတဲ့ဒန္နာရီကို ေက်ာ္ခ်င္လို႔ျဖစ္သည္၊ဒါေပမယ့္ ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းတိုင္း ဖိအားပိုမ်ားလာတဲ့အခ်ိန္မွာ အန္ဒီးယားက ေနာင္တရလာေတာ့သည္၊ အမွန္ဆိုရင္ ဒီၿပိဳင္ပြဲကို သူဝင္ၿပိဳင္စရာမလိုပင္၊သူက စိန္အဆင့္ဆရာတစ္ဦးရဲ႕တပည့္ျဖစ္တာေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊ဒါေပမယ့္ ဒန္နာရီကို အနိုင္ယူခ်င္တာေၾကာင့္ ဒီၿပိဳင္ပြဲကို ဝင္ၿပိဳင္ရန္ဆုံးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္၊
'သခင္နတ္ဆိုး...ခင္ဗ်ားရဲ႕စြမ္းအားကို အငွားယူလို႔ရလား'
*မယူတာ အေကာင္းဆုံးပဲ...ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဒ႑ာရီအဆင့္ေမွာ္ဆရာေတြရွိတယ္'
နတ္ဆိုးစကားေၾကာင့္ အန္ဒီးယားက စိတ္ပ်က္သြားေတာ့သည္၊ဒါေပမယ့္ သူမွာ နတ္ဆိုးေမွာ္အမွ်င္ရွိတာေၾကာင့္ ထိုအမွ်င္ကိုအသုံးျပဳနိုင္ေၾကာင္း နတ္ဆိုးကေျပာလာခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားေတာ့သည္၊အန္ဒီးယားက နတ္ဆိုးရဲ႕ေမွာ္အမွ်င္ကို အသုံးခ်ၿပီးေနာက္မွာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚက ဖိအားေတြက အနည္းငယ္ေလ်ာ့သြားသည္၊
'မင္းက အေစာင့္အေရွာက္သားရဲသခင္က်ားျဖဴရဲ႕ေ႐ြးခ်ယ္ခံဆိုေရာ ဘာျဖစ္လဲ၊ ငါက ဘုရင္အဆင့္နဘုရင္အဆင့္နတ္ဆိုးရဲ႕အကူအညီရွိၿပီးသား'
အန္ဒီးယားက အျခားသူေတြထက္ ေက်ာေနတဲ့ဒန္နာရီရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို မုန္းတီးစြာစိုက္ၾကည့္ရင္း ႀကဳံးဝါးလိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ တစ္လွမ္းၿပီးတစ္လွမ္း လွမ္းလာၿပီး အျခားေက်ာင္းသားေတြကိုေက်ာ္တက္လာေတာ့သည္၊
လူတိုင္းက အန္ဒီးယားရဲ႕ထူးျခားမႈကို သတိထားမိလာေတာ့သာ္၊အန္ဒီးယားက ေလွကားငါးဆယ္သုံးထိ မရပ္မနားတက္လာခ်ိန္မွာ စီနီယာေက်ာင္းသားေတြကလည္း ခ်ီက်ဴးလာေတာ့သည္၊ဒါေပမယ့္ ဒန္နာရီတို႔ေလာက္ေတာ့ ခ်ီက်ဴးသူမမ်ားေပ၊ဒန္နာရီတို႔အဖြဲ႕ကေတာ့ အံ့ဖြယ္ပါရမီရွင္မ်ားဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ ေလွကားရွစ္ဆယ္ထိကို မရပ္မနားတက္သြားတာကို ျမင္ေတာ့ လူတိုင္းက သက္ျပင္းခ်႐ုံသာ တတ္နိုင္ေတာ့သည္၊
ဒန္နာရီတို႔က ဖိအားကို ခံစားရေပမယ့္ သူတို႔အတြက္ သိပ္ၿပီးမခက္ခဲဘူးလို႔ခံစားေနရေတာ့သည္၊ဒါအျပင္ ဒီေမွာ္ကားထစ္မ်ားက သူတို႔ရဲ႕ေမွာ္စြမ္းအားကို သိပ္သည္းေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးနိုင္သလိုေတာင္ ခံစားေနရေသးသည္၊
ဒါကိုလည္း သူတို႔အခ်င္းခ်င္းသိၾကသည္၊အေစာင့္အေရွာက္သားရဲႀကီးဆီက ေ႐ြးခ်ယ္ခံလိုက္ရခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းေတာ္က ေမွာ္ပစၥည္းေတြက ဒန္နာရီတို႔ေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ ပစၥည္းသာသာေတြသာ ျဖစ္သည္၊
"ေ႐ြးခ်ယ္ခံမင္းသားေလးေတြအဖြဲ႕က အထပ္ကိုးဆယ္နားကို ေရာက္ေနၾကၿပီ!"
"ခ်ီးပဲ ဒါက ပထမဆုံး ငါးေယာက္ၿပိဳင္တူ အထပ္ကိုးဆယ္ကိုေရာက္ၾကတာမလား! ငါမနာလိုက္တာကြာ!"
"ဒါက ျဖစ္သင့္ပါတယ္...ဆရာေတြကအစေျပာေနတာပဲေလ ပထမႏွစ္ရဲ႕ဒီတန္းေက်ာင္းသားေတြမွာ ပါရမီရွင္ေတြေပါႂကြယ္တယ္တဲ့...ေ႐ြးခ်ယ္ခံငါးေယာက္အျပင္ ေလွကားထစ္ခုႏွစ္က ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္းၾကည့္ေလ၊ၿပီးေတာ့ စိန္အဆင့္ဆရာရဲ႕တပည့္အျဖစ္ေ႐ြးခံလိုက္ရတဲ့တစ္ေယာက္ကလည္း ေလွကားေျခာက္ဆယ္ကိုေရာက္ေနၿပီမလား"
"ထိပ္ဆုံးက ေက်ာင္းသားက ဒန္နာရီ ရိုစဲဆလပ္ေလ၊သူက လက္ရွိစံခ်ိန္သစ္တင္ထားတဲ့ေက်ာင္းသားေဂ်ာ့ဖေရးနဲ႕ေစ့စပ္ထားတဲ့သူတဲ့"
"သူတို႔အတြဲက ေခတ္တစ္ေခတ္ရဲ႕ပါရမီရွင္ေတြပဲ တကယ္မနာလိုျဖစ္မိတယ္...ငါလည္း အဲလိုေတာ္တဲ့ပါရမီရွင္တြဲဖက္ေလးလိုခ်င္လိုက္တာ!"
စီနီယာေက်ာင္းသားေတြက ေဂ်ာ့ဖေရးကို မနာလိုျဖစ္မိတာ အမွန္ပဲ၊ပထမႏွစ္ရဲ႕ေက်ာင္းသားေတြၾကားရွိ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေနတဲ့ဒန္နာရီ ရိုစဲဆလပ္က ပါရမီရွိ႐ုံသာမကဘူး လွပေခ်ာေမာလွေသးသည္၊တစ္ခ်က္ၾကည့္႐ုံနဲ႕ ထူးျခားၿပီး အၾကည့္မလြဲခ်င္စရာေကာင္းလွ႐ုံသာမက ၾကည့္ေလၾကည့္ေလ အေတာ္လွပတဲ့ေကာင္ေလးျဖစ္သည္၊
ေမွာ္ေလွကားထစ္ထက္မွာေတာ့ ဒန္နာရီက ကိုးဆယ့္ငါးထစ္ကိုေရာက္ရွိေနၿပီး နားထင္ကေန ေခြၽးမ်ားစီးက်ေနေတာ့သည္၊က်န္တဲ့သူေတြကလည္း ဒန္နာရီလိုမ်ိဳး သူမသာကိုယ္မသာအဆင့္ျဖစ္ေနၿပီး ၿပိဳင္ပြဲဝင္တစ္ေထာင့္တစ္ရာမွာ အေယာက္ငါးဆယ္သာက်န္ၿပီး သုံးရာေက်ာ္ကေတာ့ ေလွကားထစ္ငါးဆယ္အထက္ကို တက္နိုင္တာေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ၿပီးသားေပ၊
လက္ရွိအခ်ိန္အခါမွာေတာ့ လူငါးဆယ္ေက်ာ္ကေတာ့ လက္မေလ်ာ့ေသးပဲ ဆက္လက္ၿပီး ႀကိဳးစားတက္ေနဆဲေပ၊
ထိုထဲမွာေတာ့ အေျခအေနအဆိုးဆုံးကေတာ့ အန္ဒီးယားျဖစ္ၿပီး ေလွကားထစ္ခုႏွစ္ဆယ့္တစ္ထစ္မွာ ရပ္တန့္သြားၿပီး ေရွ႕ဆက္မသြားနိုင္ေတာ့ေပ၊သူက အထစ္ကိုးဆယ္ေက်ာ္ထက္ရွိဒန္နာရီတို႔အဖြဲ႕ကို မုန္းတီးစြာစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္၊
အန္ဒီးယားက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕အကန့္အသတ္ကိုသိတာေၾကာင့္ လက္ေလ်ာ့လိုက္ၿပီး သူ႕စိတ္ထဲမွာ ဒန္နာရီက သူ႕ထက္သာေနသည္ကို လက္မခံနိုင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္၊
'ဒါက စမ္းသပ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတြထဲက တစ္ခ်က္ပဲေလ ဘာမ်ားေကာင္ေနလို႔လဲ'
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Chapter -116ေမွ်ာ္
စာေရးဆရာေျပာစရာရွိသည္၊
စာေရးဆရာ: အမတ္ႀကီးသားကpaid မွာ အပိုင္း-132ေတာ့ေရာက္ရွိေနၿပီ...ဝင္ခ်င္သူမ်ား
@YamasakiYuuto (telegram)
Ph.09796656750
------------
Unicode
ပထမနှစ်ရဲ့ပြိုင်ပွဲစတင်ချိန်မှာတော့ ပြိုင်ပွဲဝင်တိုင်းက စိတ်လှုပ်ရှားနေတော့သည်၊အချင်းချင်းတိုက်ပွဲမလာခင်မှာ လူရွေးစီစစ်သေးပြီး ထိုလူရွေးစီစစ်တဲ့အဆင့်မှာ သုံးဆင့်ရှိသည်၊ဒီလိုရွေးချယ်ရသည့်အကြောင်းအရေးက အရည်အချင်းမပြည့်မိတဲ့ကျောင်းသားတွေ ပါဝင်လာပြီး ပြိုင်ပွဲကိုကြန့်ကြာမည်ကတစ်ကြောင်း ထိခိုက်ဒဏ်ရာရမည်ကတစ်ကြောင်းဖြစ်တာကြောင့်စီစဉ်ရခြင်းဖြစ်သည်၊
အရင်ဆုံး ကျောင်းသားအယောက်သုံးထောင်ကို ပထမဆုံးစမ်းသပ်ချက်ဖြစ်တဲ့လှေကားတစ်ရာကိုတက်ခိုင်းရန် စီစဥ်လိုက်သည်၊ကျောင်းသားအများစုက မှော်လှေကားထစ်များအကြောင်းကိုသိကြပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေကြတော့သည်၊ တစ်ချို့ကတော့ ယုံကြည်ချက် သိပ်မရှိတာကြောင့် အနည်းငယ်ထိတ်လန့်နေသည်၊
ပထမဆုံး ပထမနှစ်ရဲ့အေ(A)တန်းကျောင်းသားတစ်ထောင်ကို စီစစ်လိုက်သည်၊
"လှေကားထစ် အထစ်ငါးဆယ်ရရင် အောင်မြင်တယ်... လှေကားထစ် အထစ်ရှစ်ဆယ်အထက်ဆိုရင် ထိပ်တန်းအဆင့်ငါးဆယ်ပြိုင်ပွဲကို တန်းဝင်ခွင့်ရှိတယ်"
ပြိုင်ပွဲဝင်သုံးထောင်ကို ကျောပြီးတော့ အဆင့်ငါးဆယ်ပြိုင်ပွဲကို တန်းပြိုင်ရမည်ဆိုတာကောင်းတဲ့အခွင့်အရေးပင်၊ဒါကြောင့် ကျောင်းသားတိုင်းက တက်ကြွနေတော့သည်၊လာရောက်အားပေးတဲ့စီနီယာကျောင်းသားတွေကလည်း
"မှော်လှေကားထစ်မှာ 99ထစ်က အမြင့်ဆုံးစံချိန်တင်ထားတာပဲ၊ အရင်ရှစ်နှစ်က ထိုကျောင်းသားရဲ့98ထစ်စံချိန်ကို ကျောင်းသားဂျော့ဖရေးက စံချိန်ချိုးခဲ့တာမလား၊နောက်ပိုင်းနှစ်တွေမှာတော့ 90ထစ်ရောက်တဲ့သူတောင် ရှားလာတယ်၊"
"ဒီပထမနှစ်ရဲ့ဒီ(D)တန်းမှာ ပါရမီရှင်တွေပေါလာတာ မမေ့နဲ့လေ၊ ပြီးတော့ အေ(A)တန်းရဲ့ကျောင်းသားတွေထဲမှာလည်း အရင်နှစ်က 78ထစ်ထိရောက်ဖူးတဲ့ကျောင်းသားတွေရှိတာပဲလေ"
"မပြောနိုင်သေးဘူးလေ... ဘယ်သူက စံချိန်ကိုချိုးဖျက်နိုင်မလဲ ကြည့်ရတာပေါ့"
စီနီယာတွေရဲ့ဆွေးနွေးမှုများကို မကြားတဲ့ဂျူနီယာတွေကတော့ လှေကားထစ်ကို စတင်တက်ရောက်နေတော့သည်၊
လှေကားထစ်ကို ပထမထစ်စလှမ်းလိုက်သည်နဲ့ ကြီးမားတဲ့မှော်စွမ်းအားက ကျောင်းသားတွေရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို ကျရောက်လာတော့သည်၊ဒါပေမယ့် ပထမနှစ်ရဲ့အေ(A)တန်းကျောင်းသားတွေက အရင်နှစ်ကလည်း ဝင်ပြိုင်ဖူးတာကြောင့် အရင်နှစ်လောက်မခက်ခဲကျပဲ တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်တက်သွားကြတော့သည်၊
ဒါပေမယ့် မှော်လှေကားထစ်ရဲ့အထစ်သုံးဆယ်ရောက်လာချိန်မှာတော့ ကျောင်းသားတွေရဲ့ခြေလှမ်းက နှေးကွေးလာတော့သည်၊တစ်ချို့ကျောင်းသားတွေဆိုရင် ချွေးပေါက်ပေါက်ကျနေပြီး သွေးကြောတွေတောင် ထောင်ထနေသည်၊
တစ်ချို့ဆိုရင် ခြေလှမ်းများရပ်တန့်သွားပြီး တစ်ချို့ကတော့ နောက်တစ်လှမ်းကို ခက်ခက်ခဲခဲလှမ်းနေရတော့သည်၊ဒါပေမယ့် ပါရမီရှင်များကတော့ ရှိဆဲပေ၊
လူငါးယောက်က ရှေ့ဆုံးကနေ ဦးဆောင်နေပြီး ပထမဆုံးတစ်ယောက်ဆိုရင် လှေကားရှစ်ဆယ်ထစ်ကို ရရှိနေပြီး ကျန်လေးယောက်ကတော့ လှေကားခုနှစ်ဆယ့်ငါးထစ်ကို ရောက်ရှိနေပြီ၊
"ဒါက အရင်နှစ်က ပါရမီရှင်တွေပဲ၊ ဒီနှစ်လည်း အထစ်ခုနှစ်ဆယ်ကို အလွယ်တကူကျော်ဖြတ်သွားနိုင်ပြန်တာပဲ"
ဒါပေမယ့် ထိုပါရမီရှင် ငါးယောက်လည်း အထစ်ရှစ်ဆယ်မှာ ရပ်တန့်သွားပြီး ရလဒ်တွေလည်းထွက်ပေါ်လာတော့သည်၊ထိုနောက်မှာတော့ ပထမနှစ်ရဲ့ဘီ(B)တန်း အလှည့်ရောက်လာပြီး အထစ်ရှစ်ဆယ်ကို ရောက်တဲ့သူနှစ်ဦးပေါ်လာပြီး လူတိုင်း အံ့အားသင့်ရပြန်သည်၊
"ပထမနှစ်ရဲ့စီ(C)တန်းနဲ့ဒီ(D)တန်းအလှည့်"
ဒီတန်းမှာ အယောက်တစ်ရာသာရှိတာကြောင့် စီအတန်းနဲ့အတူ ပါဝင်ယှဥ်ပြိုင်ခိုင်းလိုက်သည်၊လူတစ်ထောင့်တစ်ရာဟာ မှော်လှေကားထစ်ကို စတင်တက်ရောက်တော့သည်၊စီတန်းကလည်း အရင်နှစ်က ကျောင်းသားသစ်တွေဖြစ်တာကြောင့် ဝင်ရောက်မယှဥ်ပြိုင်ခဲ့ကြတာပေ၊ဒါကြောင့် မှော်လှေကားထစ်ကလည်း သူတို့အတွက် စိန်ခေါ်မှုတစ်ရပ်နဲ့အတူတူပင်၊
လူတိုင်းက လှေကားထစ်ရဲ့ပထမဆုံးအထစ်ကို စတင်လှမ်းလိုက်သည်နဲ့ ပြင်းထန်တဲ့မှော်ဖိအားကို စတင်ခံစားရတော့သည်၊
ဒါပေမယ့် ဒန်နာရီတို့အဖွဲ့ကတော့ အေးဆေးပင်၊သူတို့က သက်သောင့်သက်သာနဲ့ တစ်လှမ်းချင်းတက်သွားတာကိုမြင်တော့ ကြည့်ရှုနေတဲ့သူတွေပါ အံ့အားသင့်ရသည်၊
"မနာလိုတောင်ဖြစ်လာပြီ...အစောင့်အရှောက်မှော်သားရဲတွေရဲ့ရွေးချယ်ခံရသူတွေလို့ မပြောရဘူး...မှော်ဖိအားက သူတို့အပေါ် သိပ်ပြီးမသက်ရောက်သလိုပဲ"
ဒါပေါ့ ဒန်နာရီတို့အဖွဲ့က မှော်အဆင့်သတ်မှတ်ချက်မြင့်မားသူတွေဖြစ်တာကြောင့် လှေကားထစ်ခုနှစ်ဆယ်ထိ ဖိအားကို မခံစားရပေ၊ဒါက အစစ်အမှန်ပါရမီရှင်တွေနဲ့သာမန်ပါရမီရှင်တွေကြားက ကွာခြားမှုပင်၊
ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့ သူများရဲ့စွမ်းအားကို အငှားယူပြီးတိုးတက်နေတဲ့သူတွေကတော့ မှော်လှေကားထစ်ရဲ့ဖိအားတွေအောင် အလူးအလိမ့်ခံနေရတော့သည်၊အကောင်းဆုံးဥပမာပေးရရင် နတ်ဆိုးရဲ့စွမ်းအားကိုငှားထားတဲ့အန်ဒီးယားဖြစ်သည်၊
အန်ဒီးယားက ပထမဆုံးလှေကားထစ်ကို စပြီးလှမ်းလိုက်သည်နဲ့ ကြီးမားတဲ့ဖိအားက သူ့အပေါ်ရောက်လာတော့သည်၊သူက အံကြိတ်လိုက်ပြီး တစ်လှမ်းပြီးတစ်လှမ်းတက်နေရတဲ့အကြောင်းအရင်းက သူမုန်းတီးလှတဲ့ဒန်နာရီကို ကျော်ချင်လို့ဖြစ်သည်၊ဒါပေမယ့် ခြေတစ်လှမ်းလှမ်းတိုင်း ဖိအားပိုများလာတဲ့အချိန်မှာ အန်ဒီးယားက နောင်တရလာတော့သည်၊ အမှန်ဆိုရင် ဒီပြိုင်ပွဲကို သူဝင်ပြိုင်စရာမလိုပင်၊သူက စိန်အဆင့်ဆရာတစ်ဦးရဲ့တပည့်ဖြစ်တာကြောင့်ဖြစ်သည်၊ဒါပေမယ့် ဒန်နာရီကို အနိုင်ယူချင်တာကြောင့် ဒီပြိုင်ပွဲကို ဝင်ပြိုင်ရန်ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်၊
'သခင်နတ်ဆိုး...ခင်ဗျားရဲ့စွမ်းအားကို အငှားယူလို့ရလား'
*မယူတာ အကောင်းဆုံးပဲ...ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဒဏ္ဍာရီအဆင့်မှော်ဆရာတွေရှိတယ်'
နတ်ဆိုးစကားကြောင့် အန်ဒီးယားက စိတ်ပျက်သွားတော့သည်၊ဒါပေမယ့် သူမှာ နတ်ဆိုးမှော်အမျှင်ရှိတာကြောင့် ထိုအမျှင်ကိုအသုံးပြုနိုင်ကြောင်း နတ်ဆိုးကပြောလာချိန်မှာ ပျော်ရွှင်သွားတော့သည်၊အန်ဒီးယားက နတ်ဆိုးရဲ့မှော်အမျှင်ကို အသုံးချပြီးနောက်မှာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က ဖိအားတွေက အနည်းငယ်လျော့သွားသည်၊
'မင်းက အစောင့်အရှောက်သားရဲသခင်ကျားဖြူရဲ့ရွေးချယ်ခံဆိုရော ဘာဖြစ်လဲ၊ ငါက ဘုရင်အဆင့်နဘုရင်အဆင့်နတ်ဆိုးရဲ့အကူအညီရှိပြီးသား'
အန်ဒီးယားက အခြားသူတွေထက် ကျောနေတဲ့ဒန်နာရီရဲ့နောက်ကျောကို မုန်းတီးစွာစိုက်ကြည့်ရင်း ကြုံးဝါးလိုက်သည်၊ထို့နောက်မှာတော့ တစ်လှမ်းပြီးတစ်လှမ်း လှမ်းလာပြီး အခြားကျောင်းသားတွေကိုကျော်တက်လာတော့သည်၊
လူတိုင်းက အန်ဒီးယားရဲ့ထူးခြားမှုကို သတိထားမိလာတော့သာ်၊အန်ဒီးယားက လှေကားငါးဆယ်သုံးထိ မရပ်မနားတက်လာချိန်မှာ စီနီယာကျောင်းသားတွေကလည်း ချီကျူးလာတော့သည်၊ဒါပေမယ့် ဒန်နာရီတို့လောက်တော့ ချီကျူးသူမများပေ၊ဒန်နာရီတို့အဖွဲ့ကတော့ အံ့ဖွယ်ပါရမီရှင်များဟု ထင်ရလောက်အောင် လှေကားရှစ်ဆယ်ထိကို မရပ်မနားတက်သွားတာကို မြင်တော့ လူတိုင်းက သက်ပြင်းချရုံသာ တတ်နိုင်တော့သည်၊
ဒန်နာရီတို့က ဖိအားကို ခံစားရပေမယ့် သူတို့အတွက် သိပ်ပြီးမခက်ခဲဘူးလို့ခံစားနေရတော့သည်၊ဒါအပြင် ဒီမှော်ကားထစ်များက သူတို့ရဲ့မှော်စွမ်းအားကို သိပ်သည်းအောင် လေ့ကျင့်ပေးနိုင်သလိုတောင် ခံစားနေရသေးသည်၊
ဒါကိုလည်း သူတို့အချင်းချင်းသိကြသည်၊အစောင့်အရှောက်သားရဲကြီးဆီက ရွေးချယ်ခံလိုက်ရချိန်မှာ ကျောင်းတော်က မှော်ပစ္စည်းတွေက ဒန်နာရီတို့လေ့ကျင့်ဖို့အတွက် ပစ္စည်းသာသာတွေသာ ဖြစ်သည်၊
"ရွေးချယ်ခံမင်းသားလေးတွေအဖွဲ့က အထပ်ကိုးဆယ်နားကို ရောက်နေကြပြီ!"
"ချီးပဲ ဒါက ပထမဆုံး ငါးယောက်ပြိုင်တူ အထပ်ကိုးဆယ်ကိုရောက်ကြတာမလား! ငါမနာလိုက်တာကွာ!"
"ဒါက ဖြစ်သင့်ပါတယ်...ဆရာတွေကအစပြောနေတာပဲလေ ပထမနှစ်ရဲ့ဒီတန်းကျောင်းသားတွေမှာ ပါရမီရှင်တွေပေါကြွယ်တယ်တဲ့...ရွေးချယ်ခံငါးယောက်အပြင် လှေကားထစ်ခုနှစ်က နှစ်ယောက်ကိုလည်းကြည့်လေ၊ပြီးတော့ စိန်အဆင့်ဆရာရဲ့တပည့်အဖြစ်ရွေးခံလိုက်ရတဲ့တစ်ယောက်ကလည်း လှေကားခြောက်ဆယ်ကိုရောက်နေပြီမလား"
"ထိပ်ဆုံးက ကျောင်းသားက ဒန်နာရီ ရိုစဲဆလပ်လေ၊သူက လက်ရှိစံချိန်သစ်တင်ထားတဲ့ကျောင်းသားဂျော့ဖရေးနဲ့စေ့စပ်ထားတဲ့သူတဲ့"
"သူတို့အတွဲက ခေတ်တစ်ခေတ်ရဲ့ပါရမီရှင်တွေပဲ တကယ်မနာလိုဖြစ်မိတယ်...ငါလည်း အဲလိုတော်တဲ့ပါရမီရှင်တွဲဖက်လေးလိုချင်လိုက်တာ!"
စီနီယာကျောင်းသားတွေက ဂျော့ဖရေးကို မနာလိုဖြစ်မိတာ အမှန်ပဲ၊ပထမနှစ်ရဲ့ကျောင်းသားတွေကြားရှိ ထင်ပေါ်ကျော်ကြားနေတဲ့ဒန်နာရီ ရိုစဲဆလပ်က ပါရမီရှိရုံသာမကဘူး လှပချောမောလှသေးသည်၊တစ်ချက်ကြည့်ရုံနဲ့ ထူးခြားပြီး အကြည့်မလွဲချင်စရာကောင်းလှရုံသာမက ကြည့်လေကြည့်လေ အတော်လှပတဲ့ကောင်လေးဖြစ်သည်၊
မှော်လှေကားထစ်ထက်မှာတော့ ဒန်နာရီက ကိုးဆယ့်ငါးထစ်ကိုရောက်ရှိနေပြီး နားထင်ကနေ ချွေးများစီးကျနေတော့သည်၊ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း ဒန်နာရီလိုမျိုး သူမသာကိုယ်မသာအဆင့်ဖြစ်နေပြီး ပြိုင်ပွဲဝင်တစ်ထောင့်တစ်ရာမှာ အယောက်ငါးဆယ်သာကျန်ပြီး သုံးရာကျော်ကတော့ လှေကားထစ်ငါးဆယ်အထက်ကို တက်နိုင်တာကြောင့် အောင်မြင်ပြီးသားပေ၊
လက်ရှိအချိန်အခါမှာတော့ လူငါးဆယ်ကျော်ကတော့ လက်မလျော့သေးပဲ ဆက်လက်ပြီး ကြိုးစားတက်နေဆဲပေ၊
ထိုထဲမှာတော့ အခြေအနေအဆိုးဆုံးကတော့ အန်ဒီးယားဖြစ်ပြီး လှေကားထစ်ခုနှစ်ဆယ့်တစ်ထစ်မှာ ရပ်တန့်သွားပြီး ရှေ့ဆက်မသွားနိုင်တော့ပေ၊သူက အထစ်ကိုးဆယ်ကျော်ထက်ရှိဒန်နာရီတို့အဖွဲ့ကို မုန်းတီးစွာစိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်၊
အန်ဒီးယားက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့အကန့်အသတ်ကိုသိတာကြောင့် လက်လျော့လိုက်ပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာ ဒန်နာရီက သူ့ထက်သာနေသည်ကို လက်မခံနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်၊
'ဒါက စမ်းသပ်ချက်တစ်ချက်တွေထဲက တစ်ချက်ပဲလေ ဘာများကောင်နေလို့လဲ'
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Chapter -116မျှော်
စာရေးဆရာပြောစရာရှိသည်၊
စာရေးဆရာ: အမတ်ကြီးသားကpaid မှာ အပိုင်း-132တော့ရောက်ရှိနေပြီ...ဝင်ချင်သူများ
@YamasakiYuuto (telegram)
Ph.09796656750