"ဝွားးး.........."
"ထယ္! ေလးတယ္ကြာ! လာမခြနဲ႔!"
"ရွဴးး......"
မနက္ေလးနာရီေလာက္
အခ်ိန္ႀကီးတြင္
သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေလးေၾကာင့္
ေဂ်ာင္ဂုတို႔ မ်က္စိေၾကာင္ေနရၿပီ
"ဟိုဘက္မွာအက်ယ္ႀကီးေလ...."
"ရွဴး....."
ေယာက္်ားေလးေတြခ်ည္း
တစ္ခန္းတည္း စုအိပ္တယ္ဆိုေသာ္ျငား
ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့
သိသိသာသာကို ပူးကပ္ေနေတာ့၏...၊
"ေဟ့ေကာင္ ဟိုဘက္တိုးလို႔ဆိုေန!"
"ရွဴးး...ရွဴးး....."
ေမွာင္ေမွာင္မည္းမည္းထဲ
မျမင္မစမ္းႏွင့္ ေဂ်ာင္ဂုပါးေပၚ
လက္ညိဳးႏွင့္ဖိကပ္လ်က္
ပိုလို႔ပင္ ခြလာေသးသည္။
တျခားသူေတြ အိပ္ေနတုန္းမို႔
အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုး၍
အသံႏွိမ့္ေျပာေနလည္းမရ
တစ္ကိုယ္လုံး တက္ဖိလုနီးပါး
အားရပါးရ ခြဖက္ထားကာ
လက္ကလည္းအၿငိမ္မေန
လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္
ေဂ်ာင္ဂုမ်က္ႏွာအႏွံ႔လိုက္ထိုးလ်က္
ပါးစပ္ကလည္းတရွဴးရွဴးျဖင့္
အသံမထြက္ရန္ အခ်က္ျပေနေသးသည္....
ဒီပုံစံအတိုင္းဆို
ေဂ်ာင္ဂုတစ္ေယာက္
ဆက္လည္း အိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္တာမို႔...၊
ထယ္ ခြရန္ သူ႔ေခါင္းအုံးအစားထိုးခဲ့ကာ
မသိ,မ,သာ လွိမ့္ထြက္လာလိုက္သည္။
ထယ္ ကေတာ့
ခုနကအိပ္ေရးဖ်က္တာ သူ မဟုတ္သလို
ျပန္အိပ္ေမာက်ေနလ်က္....၊
~~~~~~~~~~~~~
"ဟူးး အိပ္ေကာင္းျခင္း
လည္းမအိပ္ရဘူး ငါ့ႏွယ့္
တကယ္ပါပဲ......!"
မနက္ေလးနာရီဆိုေသာ္လည္း
ေမွာင္မည္းေနသည္မွာ ညအတိုင္း......၊
ေဂ်ာင္ဂုတို႔ တည္းခိုေဆာင္၏
စၾကၤန္ေလွ်ာက္လမ္း
မ်က္ႏွာက်က္တြင္ေတာ့
ဖန္မီးအိမ္မ်ားတပ္ဆင္ထားေသာ္လည္း
အနည္းငယ္သာ လင္းကာ
အမ်ားစုမွာ ကြၽမ္းေနေလၿပီ
အခ်ိဳ႕မီးအိမ္မ်ားဆို မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္....
ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးတိတ္ဆိတ္လ်က္ရွိရာ
တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေလတိုးမွသာ
ဝါး႐ြက္တို႔ အခ်င္းခ်င္း
ပြတ္တိုက္သံၾကားရ၏
ေဂ်ာင္ဂုလည္း ထိုင္မေနခ်င္တာေၾကာင့္
ဖုန္းထဲက သတင္းေလးဘာေလးၾကည့္ရင္း
အခန္းေရွ႕ စၾကၤန္ တစ္ေလွ်ာက္
ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္
ေလွ်ာက္ေနလိုက္သည္။
တီ တီ... တီ တီ...
ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ထဲမွ
တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြင္းလိုက္တာကေတာ့
ႏႈိးစက္သံလိုလို အရာ.......
ပီပီသသႀကီးကိုၾကားေနရတာမို႔
အနည္းဆုံးေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္း
ႏိုးေနမွာမဟုတ္ဘူးလို႔သာ ေတြးမိလိုက္သည္..၊
ဒါနဲ႔ဘယ္သူကမ်ား ေလးနာရီေလာက္ႀကီးကို
alarm ေပးထားပါလိမ့္
တီ တီ... တီ တီ...
ထိုအသံမွာ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုျမည္ေနၿပီး
ဘယ္သူမွလဲ ထ,မပိတ္ၾကသလို
ေဂ်ာင္ဂုမွလြဲၿပီး ဘယ္သူမွလဲ ႏိုး,မလာၾက.....
အစ,ကေတာ့ alarmပိုင္ရွင္
တစ္ေယာက္ေယာက္ပိတ္မည္အထင္ႏွင့္
ဖုန္းပဲ ဆက္ၾကည့္ေနေပမယ့္
တီ တီ... တီ တီ... တီ တီ... တီ တီ...
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ
ျမည္ေနေသးတာမို႔
ဖုန္းမီးကိုသာလွ်င္ အားျပဳလ်က္
အခန္းေမွာင္ထဲျပန္၀င္ကာ
အသံလာရာကို လိုက္ရွာလိုက္ေတာ့
ထယ့္ဖုန္းဆီက......?၊
ထူးထူးဆန္းဆန္း အေစာႀကီး
alarmေတြဘာေတြ ေပးထားတာလား
ထယ္ ကေတာ့ေလ.....
သို႔ႏွင့္ ေဂ်ာင္ဂုတစ္ေယာက္
အသံပိတ္ဖို႔ ထယ့္ဖုန္းscreenကို
ဖိဆြဲလိုက္သည္၊
တီ တီ... တီ တီ...
"ဟမ္? ျမည္ေနတုန္းပဲ!"
အထပ္ထပ္အခါခါ ဖိဆြဲေနေသာ္လည္း
အသံရပ္မသြားသည့္အျပင္
ပိုေတာင္ က်ယ္လာသလို.....
"ထယ္! ေရာ့ မင္းဟာႀကီး ပိတ္အုံးကြာ
နားၿငီးလိုက္တာမွ"
တံခါးေပါက္ကိုေက်ာေပးထားတာမို႔
႐ုတ္တရက္ ေလေအးေအးက
ျဖတ္တိုက္သြားေတာ့
ၾကက္သီးေတြ ျဖန္းခနဲ!
"ေဟ့ေကာင္၊ ထအုံးလို႔ဆိုေန!"
လက္နဲ႔နီးတဲ့ေနရာသာ
ျဖန္းခနဲ တစ္ခ်က္႐ိုက္လိုက္ေတာ့မွ
ႏိုးသေယာင္ေယာင္ႏွင့္ ဖုန္းကိုလွမ္းဆြဲသည္...၊
ဒါေတာင္ မ်က္စိတစ္ဖက္ကမွိတ္ၿပီး
တစ္ဖက္က မဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္
"ဒီမွာေလ! ဒီလိုေလးဆြဲလိုက္႐ုံပဲကို
ဘာခက္တာမွတ္လို႔... ကိုယ့္ဘာ့သာကိုယ္လုပ္ၿပီး
မပိတ္တတ္ဘူးလား....ဝွားး
ငါအိပ္အုံးမွာ လာမႏႈိးနဲ႔ Jeon!!"
အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ လူကို
ေပါက္ကရေတြေခၚသြားျပန္သည္၊
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
အဲ့နာမည္ႀကီးကိုမွ.....
ဒါနဲ႔ခုနက သူလုပ္တာလည္း အမွန္ပဲကို
ဘာလို႔ alarmသံ ရပ္မသြားရတာလဲ?
ဘာလို႔ နားၿငီးတယ္ေျပာခါမွ
ေလေအးေအးႀကီး တိုက္သြားရတာလဲ?
တိုက္ဆိုင္လြန္းေနတာပဲလား....?
ၿပီးေတာ့ ထယ္ေျပာပုံအရဆို
ႏႈိးစက္ေပးထားတာ ထယ္ မဟုတ္ဘူးလား?
တျဖည္းျဖည္း
အေပါ့သြားခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာေပမယ့္
ေအာင့္အီးကာပဲ.......
ထယ္ ခြ,ရင္ ခြပါေစ ၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့မည္
သတၱိေၾကာင္လို႔ရယ္ေတာ့မဟုတ္....။
ကိုယ့္ေၾကာင့္ အကုန္လုံးကို
ဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္႐ုံသာ။
~~~~~~~~~~~~~~~~
"တိုးတက္မႈေလး ဘာေလး ရွိလားဟင္
ဆရာမေလး?"
"ေသြးေပါင္နည္းနည္းက်ေနတာကလြဲရင္
က်န္တာပုံမွန္ပါပဲ ဒီေဆးကိုေတာ့
အသစ္လဲေပးထားခဲ့မယ္ေနာ္ ဖြား"
ေဆး႐ုံခန္းအတြင္း၀ယ္
လက္ႏွစ္ဖက္ယွက္ ကုတင္ေဘးနားရပ္ကာ
သတင္းေကာင္းေမွ်ာ္ေနေသာအဖြားတစ္ဦးႏွင့္
သူနာျပဳေလးကေတာ့ တာ၀န္ေက်ပြန္ေနလ်က္
"ဒါနဲ႔ ဒီအပတ္ ဟိုသူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလး
လာတာမျမင္မိေသးဘူးေနာ္"
"သူလည္း ေက်ာင္းစာတစ္ဖက္နဲ႔
မအားဘူးထင္ပါရဲ႕ ဆရာမေလးရယ္"
"ဖြား!!! သား လာတယ္! "
ကဲ ေျပာရင္းဆိုရင္း.......
"ဟိုေဆာ့ေလးလား ၀င္ခဲ့ေလ ကေလး"
ဟိုေဆာ့ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက အၿမဲလိုလို
သြက္သြက္လတ္လတ္ရွိတဲ့အျပင္
လူႀကီးမိဘကိုဆို ႐ိုေသ,ရမွန္း သိပ္သိတယ္
ေဟာ.... ဒီေန႔လည္း
သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေလးအေပၚ
ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ မပ်က္ကြက္ျပန္ဘူး
အင္းး ဖြားေျမးလည္း ျမန္ျမန္ေနေကာင္းပါေတာ့။
"ဖြားနဲ႔တည့္မယ္ထင္တာေလးေတြ
၀ယ္လာတယ္ ဒီမွာၾကည့္အုံး"
"ခဏခဏမ၀ယ္လာပါနဲ႔ဆို ဒီကေလး
မုန႔္ဖိုးေတြေတာ့ ေလ်ာ့ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
"ဟားး သားက ဘီလီယံနာႀကီးျဖစ္ေအာင္
လုပ္ေနတာကို....ဒီေလာက္ကေတာ့ ပါးပါးေလး"
ဟိုေဆာ့က ရယ္သံစြက္ကာေျပာေလေတာ့
ေပၚလာတဲ့အၿပဳံးေလးေတြနဲ႔
အျပစ္ကင္းစင္တဲ့မ်က္ႏွာေလးက
ေသြးမေတာ္သားမစပ္ သူနာျပဳေလးနဲ႔
အဖြားျဖစ္သူကိုပါ အလိုလိုၿပဳံးမိလ်က္သား......။
~~~~~~~~~~~~~~
"သားေတာ္ ေရာက္ရွိေၾကာင္းပါ ခမည္းေတာ္"
မင္းသားေလးဂ်ီမင္တစ္ေယာက္
မင္းႀကီးရဲ႕ နန္းေဆာင္ေရွ႕ကေန
လက္ေလးႏွစ္ဖက္ ေနာက္ပစ္လ်က္
၀င္ခြင့္ေတာင္းေနျခင္း
ထုံးစံအတိုင္း ကိုယ္ရံေတာ္ကင္မ္ကို
ေခၚခဲ့ရန္လည္းမေမ့.....၊
"ခမည္းေတာ္ ဘာမိန႔္စရာမ်ားရွိလို႔
ေန႔လယ္ခင္း မေခၚစဖူး"
(အပိုင္း 2 မွာတုန္းက မင္းႀကီး
ေခၚခိုင္းလိုက္တာကို မွတ္မိမယ္ထင္ပါတယ္)
"အႏုပညာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
သတင္းေကာင္းရွိလို႔ေပါ့"
အႏုပညာလို႔ၾကား႐ုံနဲ႔တင္
မ်က္၀န္းေမွးေလးေတြ
ျပဴးက်ယ္သေယာင္ ျဖစ္သြားကာ
လႈပ္လႈပ္ရွားရွား.....၊
သိပ္သိတာေပါ့
သားေတာ္ အႏုပညာကို
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ျမတ္ႏိုးလဲဆိုတာ.....
"လာမယ့္ လျပည့္ေန႔မြန္းလႊဲခ်ိန္မွာ
မဟာမိတ္တိုင္းျပည္က
ပညာေတာ္သင္ေတြ
အရည္အခ်င္းစစ္ ၿပိဳင္ပြဲအတြက္
ခမည္းေတာ္တို႔ဆီ လာဖို႔ရွိတယ္
ငါ့သားေတာ္ႏွစ္ၿခိဳက္တဲ့ ပန္းခ်ီ၊
ကဗ်ာေရးစပ္တာနဲ႔
တူရိယာအမ်ိဳးမ်ိဳးတီးခတ္ႏိုင္တဲ့
ပညာေတာ္သင္ေတြကို
အဓိကဦးစားေပးထားတာမို႔
သားေတာ္ကိုယ္တိုင္
ခရီးဦးႀကိဳ ျပဳေပးေစခ်င္တယ္"
မ်က္၀န္းေလးေတြမွိတ္သည္အထိ
ၿပဳံးသြားျခင္းက မင္းသားေလး
အလြန္အမင္း၀မ္းသာသြားေၾကာင္းျပ၏....၊
"အမိန႔္နာခံေၾကာင္းပါ ခမည္းေတာ္!"
ထိုစဥ္က
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို မဆိုင္းမတြ
ျပန္ေျဖသူကိုၾကည့္ရင္း
လိုက္ၿပဳံးမိသူႏွစ္ဦးရွိခဲ့ဖူးတယ္
>>>>>>>•<<<<<<<
#Guu