ချန်နန်းတော်ကနေထွက်ခဲ့တဲ့နောက်မှာ မြို့နယ်အထွက်မှာရှိသည့်ဂိတ်တွေကိုအဆင်ပြေပြေဖြတ်ကျော်နိုင်ခဲ့သည်။
သူတို့မြင်းတွေကမြန်တာပဲလား။ချန်နန်းတော်ကပဲသူတို့က်ိုဖမ်းခွင့်မထုတ်တာလားတော့မသိ။
"ရှောင်းငယ်နားချင်လား.."
သူ့ကိုကရုတစိုက်မေးလာတဲ့လူကြီးကိုသူခေါင်းခါပြလိုက်သည်။နားနေလို့အခြေအနေကပြောင်းလဲသွားရင်တစ်ဒုက္ခမလား။
"မနားတော့ဘူးလူကြီး၊ဆက်သွားမယ်"
"ကောင်းပြီ.."
လူကြီးကလဲအခြေအနေကြောင့်သူ့ကိုထပ်မပြော။
သူတို့မြင်းကနောက်တစ်ဂိတ်ကိုဖြတ်ဖို့နီးကပ်လာလေပြီ။ထိုဂိတ်ကိုအဝေးကလှမ်းကြည့်ရင်း ရဲမက်တွေစုရုံးစုရုံးဖြစ်နေတာကို စစ်သူကြီးဝမ်ကလှမ်းမြင်သည်။
ဘာလဲ.။သူတို့ကိုဖမ်းခွင့်ထုတ်လိုက်လို့များလား?။
"စစ်သူကြီး အရှေ့ကစစ်ဆေးရေးဂိတ်ပုံစံကတစ်မျိုးပဲ.."
သူတို့မြင်းကိုကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်တုန်း သူ့မြင်းဘေးရောက်လာသည့်တပ်မှူးယွီပင်းကဆိုသည်။
ကုန်သည်တွေ။သာမာန်ပြည်သူတွေကိုတော့ဖြင့်လွယ်လင့်တကူဖြတ်သန်းသွားခွင့်ပေးပြီး
ဝတ်ရုံအကောင်းစားနဲ့၊မြင်းကောင်းကောင်းစီးထားတဲ့သူဌေးတွေကိုတော့ဖြင့် စစ်ဆေးနေသည်မှာ ဖင်တစ်ပြန်ခေါင်းတစ်ပြန်ပင်။
"ကျွန်တော့်တို့ကိုများရှာလေသလားမသိဘူး
စစ်သူကြီးဘယ်လိုလုပ်ချင်တုန်း.."
ရှေ့ကဂိတ်ကိုစူးစိုက်ကြည့်ရင်းစစ်သူကြီးဝမ်ရဲ့အညိုရောင်မျက်ဝန်းတွေကတစ်ဖျက်ဖျက်လက်နေသည်။
စစ်ဆေးရေးဂိတ်လေးတစ်ခုကို ရုပ်ဖျက်ပြီးဝင်ရင်လဲသူ့ရဲ့စစ်သူကြီးသိက္ခာကရှိသေးသည်။
တစ်ဖက်မှာလဲသူအထိအခိုက်မခံန်ိုင်သည့်ရှောင်းမင်းသားလေးကရှိသေးသည်။
(A/N..ဒီသိက္ခာဆိုတဲ့အရာကလေ..စောင်းကြည့်ရသလောက် ကြီးမြတ်တဲ့လူတွေ၊ရာထူးရာခံကြီးတဲ့လူတွေမှာတော်တော်သုံးကြတယ်။အဲ့လိုပြောလို့ တခြားလူတွေမှာမရှိဘူးမပြောဘူးနော်။
သိက္ခာဆိုတာကိုထည့်တွေး၊ထည့်တွက်လွန်းတာကိုပြောချင်တာ။
ဖတ်ဖူးရသလောက် မြန်မာရဲ့အိမ်ရှေ့ကိုယ်တော်ကြီးတုန်းကလဲ.မြင်းကွင်းနဲ့မြင်းခုန်တိုင်မင်းသားနှစ်ပါးလုပ်ကြံမယ်ဆိုတာကိုကြားရက်နဲ့.သိက္ခာကြောင့်မပြေးတာတဲ့။
ရှောင်လို့ရရက်နဲ့ အဲ့နေ့ကိုမရှောင်တာလို့ကြားတယ်။
ဟိုမင်းသားနှစ်ကောင်က စသလိုနောက်သလိုပြေးလာတာကတော့ သူတို့ပရိယာယ်ပေါ့လေ။
ဟိီးးး.စကားများကြည့်တာ😁)
သူရပ်ကာစဥ်းစားနေတုန်းမှာပဲသူတို့ဆီကိုဂိတ်ကစစ်ဆေးရေးရဲမက်ကလျှောက်လာသည်။
"ဟေ့..ဘာလို့ရပ်နေတာလဲ!..လာခဲ့ ဖြတ်သန်းခွင့်တံဆိပ်တုံးပြ.."
စစ်သူကြီးဝမ်ဟာသူ့က်ိုလေသံမာမာနဲ့ပြောလာသူကိုမြင်းပေါ်ကနေ ငုံကြည့်သည်။
အေးစက်ပြီးအင်အားကြီးတဲ့အငွေ့အသက်ကိုခံစားလိုက်ရလို့ထင်။
သူတို့ဆီရဲမက်လျှောက်လာတာကတဖြေးဖြေးနှေးသွားပြီး နောက်ဆုံးရပ်သွားသည်။
ထိုအခါမှစစ်သူကြီးဝမ်ကစိုက်ကြည့်နေတာကိုဖြေလျော့ပေးလ်ိုက်ကာသူ့ရဲ့ခါးစည်းတံဆိပ်ပြားကိုမြှောက်ပြလိုက်သည်။
နေရောင်အောက်မှာလင်းလက်နေသည့် အရည်ကောင်းသည့် အစိမ်းရင့်ရောင်ကျောက်စိမ်းပေါ်မှာ ဝင့်ကြွားနေသည့်
ဥဒေါင်းပုံတံဆိပ်ကြောင့်ရဲမက်သူ့ကိုအလန့်တကြားကြည့်ကာ
"စစ်သူကြီးတံဆိပ်ပဲ...ရှောင်းနိုင်ငံကစစ်သူကြီးလား.."
"ဟုတ်တယ်.."
"ရွှိီ...."
ရဲမက်လက်ခေါက်ကိုခပ်ကျယ်ကျယ်မှုတ်သည်။ထိုရဲမက်၏အချက်ပေးသံအဆုံးမှာချက်ချင်းဆိုသလိုသူတို့ဘေးကိုရဲမက်တွေကဝိုင်းလာသည်။
ဂိတ်ရဲ့မြို့ရိုးပေါ်ကနေလဲ လေးတပ်ဖွဲ့ကသူတို့ကို လှမ်းချိန်ထားကာ တိုက်ခိုက်ဖို့အသင့်ပြင်၏။
ခဏချင်းပြင်ဆင်သွားတဲ့ဖြစ်အင်ကိုကြည့်ကာ ဌာနအတွင်းမှာအလွန်လျှင်မြန်စွာနဲ့ချိတ်အဆတ်မိလွန်းအောင်လေ့ကျင့်ပေးထားနိုင်သည့်ချန်နိုင်ငံကလေ့ကျင့်ရေးခေါင်းဆောင်တွေကိုသူကြိတ်ချီးကျူးမိသည်။
သူရှေ့ကရဲမက်ကဆို၏။
"ငါတို့မင်းကြီးကအမိန့်ချမှတ်ထားတယ်။ရှောင်းနိုင်ငံကစစ်သူကြီးကိုအသေရရ အရှင်ရရ ရအောင်ဖမ်းခဲ့တဲ့။
အသာတကြည်အဖမ်းခံပါ။
အသာတကြည်အဖမ်းမခံရင် အကြမ်းနည်းသုံးရပါလိမ့်မယ်..."
"အဟက်...ဖမ်းမယ်..မင်းတို့ကငါတို့ကို.."
စစ်သူကြီးဝမ်ကခနဲ့ပြုံး ပြုံးရင်းမြို့ရိုးပေါ်ကလေးတပ်ဖွဲ့ကိုအကဲခတ်သည်။
အတော်ဆုံးလေးစစ်သည်တွေကိုသုံးထားပုံရတာကြောင့်သူတို့လှုပ်တာနဲ့ပစ်မယ့်ပုံ။
အောက်ကရဲမက်တွေကလဲ ဓါးဆွဲ၊လှံဆွဲနဲ့။
အနည်းဆုံးအင်အားက ၅၀လောက်ရှိသည်။
သူ့မှာပါလာသည့်လူနဲ့ဆို နိုင် နိုင်တယ်ဆိုပေမဲ့အထိအခိုက်ကများလောက်သည်။
"စစ်သူကြီးဝမ်..ကျွန်တော်တို့ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ.."
ယွီပင်းမေးလာတာကိုမျက်ခုံးတစ်ဖက်သာ အသာပင့်ပြမိသည်။
အဖမ်းမှမခံနိုင်တာ။အဲ့တော့လဲ တိုက်ထွက်ရုံပေါ့။
"အဖမ်းခံလို့မဖြစ်ဘူး..ယွီပင်း."
".........."
တပ်မှူးယွီပင်းကဘာမှမပြောတော့။
သူ့ခါးလွယ်ထားတဲ့ဓါးအိမ်ထဲကဓါးကိုကောက်ထုတ်သည်။
စစ်သူကြီးဝမ်လဲ ဓါးကိုဓါးအိမ်ထဲကထုတ်မလို့ပြင်လိုက်သည်။
မြိုရိုးပေါ်ကစစ်သည်တွေကသူလက်လှုပ်တာနဲ့သူ့ကိုလိုက်ပြီးမြှားနဲ့ချိန်ထားပြီးပြီ။
သူဓါးထုတ်တာနဲ့ပစ်မည့်သဘော။
သူ့ဓါး ဓါးအိမ်ကကျွတ်တာနဲ့ အရှိန်ပြင်းပြင်းလွင့်ပျံလာတဲ့မြှားတံသုံးချောင်းကို ဓါးနဲ့ပိုင်းချလိုက်သည်။
"လူကြီး!.."
ရှောင်းငယ်ရဲ့အထိတ်အလန့်ခေါ်သံကိုလှည့်မကြည့်အား။ရဲမက်ပေါင်းများစွာရဲ့ဦးတည်ရာကိုရင်ဆိုင်နေရတာကြောင့်သူအကြည့်မလွဲနိုင်။
"မင်းတို့က အကြမ်းနည်းသုံးချင်တယ်ဆိုရင်တော့လဲ သဘောပေါ့.."
စစ်သူကြီးကနေရောင်အောက်မှာသူ့ဓါးကိုဝင့်ရင်းတိုက်ပွဲခေါ်ဖ်ု့အသင့်ဖြစ်နေလေပြီ။
ထိုစဥ်မှာပင်.မြို့ရိုးပေါ်ကရဲမက်တွေဟာမြှားတွေမှန်ကာတစ်ဖြုတ်ဖြုတ်ပြုတ်ကျကုန်၏။
"ဘာ..ဘာဖြစ်တာလဲ.."
စစ်ဆေးရေးရဲမက်ခေါင်းဆောင်၏အထိတ်အလန့်ရေရွတ်သံနဲ့အတူ မြေပြင်ပေါ်ကရဲမက်တွေဟာလဲမြှားတစ်စင်းပြီးတစ်စင်းစိုက်ကုန်၏။
စစ်သူကြီးဝမ်ထိုအခြေအနေကြောင့်မြှားတွေလားရာကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ နှစ်လွှာ၊သုံးလွှာမြင့်သည့်စံအိမ်ကြီးတွေရဲ့ ခေါင်မိုးပေါ်ကနေ လေးတွေကိုင်ထားသည့်လူတွေကိုလှမ်းမြင်သည်။
ရှောင်းဧကရာဇ်လွှတ်ထားသည့်အရိပ်တပ်ဖွဲ့လားလို့ကြည့်တော့ဝတ်ပုံစားပုံကမတူတာမို့ ဘယ်သူတွေများလဲလို့မေးခွန်းထုတ်မိ၏။
"လူကြီး ကျွန်တော်တို့သွားသင့်ပြီ
ထင်တယ် ."
စစ်ဆေးရေးရဲမက်တွေအကုန်ကျသွားတဲ့အခြေအနေကသူတို့အတွက်လမ်းရှင်းပေးလိုက်သလို။
"မြန်မြန်သွားကြစို့..!!"
__________________________________________________________________________________
"အရှေ့ဂိတ်လွန်ရင် ကျွန်တော်တို့နယ်စပ်ထဲရောက်ပါပြီစစ်သူကြီး..."
သူတို့ကအခုတောစပ်မှာမြင်းတွေကိုရေချနေတာဖြစ်သည်။
(A/N မြင်းရေချ=မြင်းရေတိုက်)
စစ်သူကြီးဝမ်ကတော့ သူလမ်းတစ်ဝက်မှာ ရှောင်းနန်းတော်ကိုအကြောင်းကြားစာပို့ထားသည့်စာပိုခိုပြန်ရောက်လာလို့ ဖွင့်ဖတ်နေသည်။
စာထဲပါလာသည်ကတော့
"ရှောင်းဧကရာဇ်ထံမှသဝဏ်လွှာပါးလိုက်ပါသည်။
မကြာခင်ရှောင်းနယ်နိမိတ်ပြန်ရောက်လာတော့မှာမို့ကိုယ်တော်စိတ်အမောပြေပေတော့မည်။
အခုလိုရှောင်းပြည်နယ်ကိုပြန်တဲ့လမ်းမှာအတိုက်အခိုက်ပြုခဲ့တဲ့ ချန်တိုင်းပြည်ရဲ့ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှုကို စစ်ရေးနဲ့ပြန်လည်တုံ့ပြန်ဖို့ တပ်မှုးတွေကို ငါအရှင်စေခိုင်းထားလိုက်ပါပြီ။
နယ်နိမိတ်စည်းထဲ မောင်မင်းတို့ခြေချပြီးတာနဲ့ နယ်စပ်ကတပ်ဖွဲ့တွေကိုထိုးစစ်ဆင်ဖို့စေခိုင်းထားသည်။
မောင်မင်းနဲ့အတူပါသွားသည့် တပ်မှုးယွီပင်းကို ငါ့သားထွေးနဲ့မြို့တော်ကိုလိုက်ပါခိုင်းလိုက်ပါ။
မောင်းမင်းကတော့နယ်စပ်မှာနေခဲ့လို့ချန်တိုင်းပြည်ကိုခြေမှုန်းရာမှာဦးဆောင်စေ..။
ရှောင်းတိုင်းပြည်ဧကရာဇ်.."
စစ်သူကြီးကပေစာရွက်ကိုပြန်လိပ်ရင်း သက်ပြင်းရှည်ကြီးချမိတော့သည်။
အရှင်ကတော့အဆုံးထိသွားဖို့စိတ်ကူးရှိနေချေပြီ။သူကကော..။
စစ်သူကြီးဆိုတာစစ်ပွဲတွေအတွက်ဦးစီးဦးဆောင်ပြုရသည့်စစ်ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။
ဒါကလဲ.ကိုယ်ရေးကိုယ်တာတွေမပါသည့်နိုင်ငံရေးအခြေအနေကြောင့်သူတပ်ဖွဲ့ကိုသူဦးဆောင်ကာတိုက်ပွဲအလီလီပြုခဲ့ခြင်းပင်။
အခုတိုက်ပွဲကိစ္စကတော့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအနည်းငယ်ပါဝင်နေတာကြောင့် သူ့တပ်သားတွေရဲ့အသက်ကိုရင်းပြီးသူစစ်ထွက်ဖို့လိပ်ပြာမလုံပေ။
"စစ်သူကြီး ရေလေးသုံးဆောင်ပါဦး. "
ယွီပင်းကမ်းပေးလာသည့်ဝါးဆစ်ခွက်လေးကိုသူလှမ်းယူပြီးသောက်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။
"ရှောင်းငယ်ရော..."
"ရေစပ်နားကိုခဏသွားပါတယ်။ခြေလက်ဆေးမယ်ထင်ရဲ့၊ကျွန်တော်ရဲမက်တွေကိုလိုက်ခိုင်းထားပါတယ်..."
"အင်း..."
စစ်သူကြီးရဲ့မျက်နှာမလန်းတာကိုကြည့်ရင်းတပ်မှူးယွီပင်းကလဲသက်ပြင်းချမိ၏။
"ယွီပင်း နယ်စပ်ဂိတ်ထဲဝင်ပြီးရင် မင်းနဲ့ရှောင်းငယ်ကိုအရှင်ကနန်းတော်ကိုပြန်လာစေချင်နေတယ်။လမ်းခရီးမှာ ရှောင်းမင်းသားကိုကရုစိုက်ပေးပါဦးကွာ ငါမင်းကိုအပ်ပါတယ်.."
"ကျွန်တော်အစွမ်းကုန်စောင့်ရှောက်မှာပါ.။
ဒါပေမဲ့..ကျွန်တော်နဲ့ရှောင်းမင်းသားနဲ့ နန်းတော်ပြန်ဆိုတော့၊စစ်သူကြီးကရောခင်ဗျ."
သူပြောတော့စစ်သူကြီးကကြေကွဲပြုံးပြုံးသည်။သူတွေ့ဖူးသလောက်စစ်သူကြီးပြုံးဖူးတဲ့အပြုံးထဲမှာ ထိုအပြုံးကရင်နာမှုတွေ၊နာကျင်မှုတွေရော ပျော်ဝင်နေသလိုပင်။
"ငါနဲ့ရှောင်းမင်းသားရဲ့ထိမ်းမြှားဖို့ကိစ္စကိုအရှင်ကပယ်ဖျက်လိုက်ပြီတဲ့.."
"ဘယ်လို..အဲ့တော့ အခုကဘယ်လိုဖြစ်သွားမှာလဲ.."
"ငါတို့တစ်သက်စာဝေးပြီထင်ပါရဲ့ကွာ.."
စစ်သူကြီးကနာနာကျင်ကျင်ပြုံးပြန်သည်။
တပ်မှူးယွီပင်းကလဲ စစ်သူကြီးရဲ့တပ်ထဲကပဲမို့ သူ့စစ်သူကြီးနဲ့ရှောင်းမင်းသားလေးရဲ့သံယောဇဥ်အတိမ်အနက်ကိုသိသည်။
စစ်သူကြီးကရှောင်းမင်းသားအပေါ်စိတ်ရှိနေတာကို သူတို့တစ်တပ်လုံးသိသလို။
ရှောင်းမင်းသားကလဲ စစ်သူကြီးအပေါ်စိတ်ရှိနေတာကို ဒိီခရီးတစ်လျှောက်အတွေ့အကြုံအရသူသိသည်။
ဒါကိုအရှင်ကဘာကြောင့် သူ့သားတော်နဲ့ထိမ်းမြှားပေးဖို့ကိစ္စကို ပယ်ဖျက်ရသနည်း။
"ငါ့ကိုနယ်စပ်ဘက်မှာနေခိုင်းခဲ့ရတာက ချန်တိုင်းပြည်ကိုစစ်ပြုမလို့တဲ့.."
"ဒါဆိုနှစ်နိုင်ငံငြိမ်းချမ်းရေးကရော.."
စစ်သူကြီးကခေါင်းကိုတွင်တွင်ခါသည်။
"မရှိတော့ဘူးပေါ့ ။တစ်ခြားစစ်ပွဲတွေလိုမဟုတ်ပဲ ဒိီတစ်ခေါက်တိုက်ပွဲကိုတပ်သားတွေအပေါ်မှာငါလိပ်ပြာမလုံဘူးယွီပင်း။
ငါတို့ကြောင့်နဲ့အစပြုလာတဲ့စစ်ပွဲမှာ ရင်းနှီးရမှာက အသက်တွေအများကြီးပဲ.."
"ကျွန်တော် တစ်ခုလောက်ပြောလို့ရမလား?"
"အွန်း.."
စစ်သူကြီးကခေါင်းငြိမ့်ကာခွင့်ပြုသည်မို့
ယွီပင်းသူ့စကားကိုဆက်လိုက်သည်။
"ချန်တိုင်းပြည်ဘက်က စစ်သူကြီးတို့လို
နိုင်ငံ့ရဲ့သံတမာန်ဆိုပြီးခေါင်းစဥ်အောက်ကလူတွေကိုတောင် သူတို့ကဒီလိုဆက်ဆံလိုက်တာလေ.."
"ဒါပေမဲ့ ဒိီကိစ္စမှာက ကိုယ်ရေးကိုယ်တာခံစားချက်တွေအများကြီးပါတယ် ယွီပင်း.."
စစ်သူကြီးကစစ်ရေးစစ်ရာမှာတော်လွန်းပေမဲ့ တစ်ဖက်သားကိုလဲသိပ်ကိုငဲ့ညှာတတ်သည်။
စစ်သူကြီးဝမ်ကဆုံးဖြတ်ချက်မချခင်တေည့အကုန်တွေးပြီးငဲ့ညှာလွန်းပေမဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီးသွားရင်တော့ အနိုင်ရအောင်တိုက်တတ်တာသူတို့အသိ။
"ကျွန်တော်သိပါတယ်..။
ဒါပေမဲ့စစ်သူကြီး သူတို့ဘက်ကအရင်ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံရဲ့ သံတမာန်တွေကိုစော်ကားလိုက်တာလေ။ပြီးတော့ပြောမယ်ဆိုရင် အခုကဘာမှမဖြစ်လို့တော်ပါသေးရဲ့။
မတော်လို့များ ကြီးကြီးမားမားထိခိုက်မိတယ်ဆိုရင်ဖြင့်....."
ယွီပင်းကစကားကိုရပ်သည်။
မျက်တောင်တစ်ခတ်ခတ်ပြုနေသည့်စစ်သူကြီးက စစ်ပွဲတွေနဲ့အနီးကပ်နေခဲ့ရသည့်သူဆိုတော့ စစ်ပွဲရဲ့အနိဌာရုံမြင်ကွင်းတွေကို အရင်းနှီးဆုံးသူလဲဖြစ်သည်။
ဒါကြောင့်စစ်ပွဲကို ကိစ္စကြီးကြီးမရှိဘဲမစချင်
သည့်သဘောပင်။
"စစ်သူကြီးဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ..."
"နိုင်ငံရေးမှားယွင်းချက်ဆိုလို့ သူတို့ဘက်ကငါတို့ကို လိုက်ပြီးတိုက်ခိုက်တာတစ်ခုပဲရှိသေးတယ်။
ဒါကလဲ ငါ့ရဲ့ပယောဂမကင်းဘူးလေ။
အဲ့တော့ကွာ တိုက်မယ်ဆိုရင်တောင် ငါနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့..ငါတစ်ယောက်ထဲနဲ့ပဲ..။
ဒါကလဲအရှင့်လို တိုင်းပြည်ဧကရာဇ်ကလှမ်းညှိမှအဆင်ပြေမယ့်ကိစ္စ။
ငါကချန်မင်းကြီးကိုလှမ်းပြောရင် ငါကစစ်သူကြီးဆိုတော့ တန်းနိမ့်တယ်လေ.."
(A/N တန်းနိမ့်တယ်ဆိုတဲ့စကားက.
ချက်ချင်းကြီးနိမ့်သွားတယ်ကိုပြောချင်တာမဟုတ်ပါ။
ရှောင်းဧကရာဇ်နဲ့ချန်မင်းကြီးဆိုတဲ့ ရှင်ဘုရင်တွေဆိုတာကို တန်းတစ်တန်းလို့သတ်မှတ်ထားပြီး..၊
စစ်သူကြီးအချင်းချင်းကိုလဲတစ်တန်းလို့သတ်မှတ်ထားတာပါ။
စစ်သူကြီးဝမ်ပြောချင်တာက နိမ့်တဲ့သူက
မြင့်တဲ့သူကို လှမ်းညှိလို့အဆင်မပြေတဲ့သဘောပါ။)
"အရှင့်ကိုလျှောက်တင်ကြည့်ပါ့လား.."
"ငါ့ကိုအရှင်ကနန်းတော်တောင်ပြန်မလာခိုင်းတာကို ဘယ်ချိန်သွားလျှောက်ရမလဲ ။ဒိီလိုကိစ္စက ပေလွှာနဲ့ပို့ပြီးညှိလို့ရမယ့်ကိစ္စထဲမပါဘူး.."
"ရှောင်းမင်းသားကနန်းတော်ပြန်မှာပဲ
ရှောင်းမင်းသားကိုလျှောက်တင်ခိုင်းရင်ရော.."
တပ်မှူးယွီပင်းရဲ့အကြံကြောင့်စစ်သူကြီးမျက်နှာကတစ်ချက်လက်သွားသည်။
"မင်းအကြံမဆိုးဘူး..ငါရှောင်းငယ်ကိုပြောကြည့်လိုက်မယ်.. "
"ဟုတ်..."
"လူကြီး..."
ရှောင်းမင်းသားက မျက်နှာသစ်ကာ၊ခြေလက်ဆေးပြီးသူတို့ဆီလျှောက်လာသည်။
ယွီပင်းကသူ့စစ်သူကြီးကို ဦးညွတ်အရိုအသေပေးပြီးဘေးနားကထွက်သွားသည်။
စစ်သူကြီးဝမ်သူ့ဆီလျှောက်လာတဲ့အမျိူးသားငယ်လေးကိုကြည့်ပြီး လက်လွှတ်ပေးရတော့မယ်ဆိုသည့်အတွေးကဝင်လာသည်။
ဒါပေမဲ့ သူ့ပါးစပ်ကနေ ရှောင်းမင်းသားလေးနဲ့ထိမ်းမြှားဖို့ပယ်ဖျက်ဖို့ကိစ္စကိုပြောပြဖို့သူအခုထိမရဲသေး။
သူကိုယ်တိုင်ပြောဖို့ဘယ်လိုမှပြောမထွက်။
"လူကြီး ဘာမှမစားတော့ဘူးလား"
ရှောင်းငယ်ကသူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်ရပ်ရင်းဆိုသည်။
သူရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးရဲ့ခါးက်ိုအသာအယာဖက်တွယ်ထားလိုက်ရင်း
"ကိုယ်မဆာပါဘူး ရှောင်းရော.."
"ကျွန်တော့်ကိုရဲမက်တွေကအသီးခူးကျွေးလို့စားပြီးပြီ.."
"ဟုတ်ပါပြီ..."
စစ်သူကြီးဝမ်ကပြုံးရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးရဲ့ဆံနွယ်လေးတွေကိုပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။
ရှောင်းကသူ့ကိုမော့လို့ပြုံးပြလာရင်း သူ့ရင်ခွင်ပေါ်မှီကျလာသည်။
ဒါဟာနောက်ဆုံးဖက်ရခြင်းလဲဖြစ်သွားနိုင်တာကြောင့်စစ်သူကြီးဝမ်ကခပ်တိုးတိုးပင့်သက်ရှိုက်မိရင်း ခါးသေးသေးလေးကိုဆွဲဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားလိုက်သည်။
ချစ်ရသူကိုဖက်ထားရတဲ့အခိုက်အတန့်ဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာအအေးချမ်းဆုံးအချိန်လေးပင်။
ဘယ်လောက်ပဲခက်ခဲတဲ့အချိန်ဖြစ်နေနေ ရှောင်းမင်းသားရှိရင် ဘာမဆိုကျော်လွှားနိုင်လောက်တဲ့အထိသူ့မှာအင်အားရှိသည်။
ကိုယ်လုံးနွေးအိအိလေးကိုဖက်ထားရင်းစစ်သူကြီးကသူပြောရမယ့်ကိစ္စကိုသတိရသွားသည်။
"ရှောင်းငယ်..."
"ဟင်.."
"အရှင်က ချန်တိုင်းပြည်ကိုစစ်ပြုဖို့ကိုယ်ကိုစေခိုင်းထားတယ်.။ အဲ့တော့ ကိုယ်တို့နယ်စပ်ဂိတ်လွန်ပြီးရင် ရှောင်းကတပ်မှူးယွီပင်းနဲ့ နန်းတော်ဆီပြန်ပါ။ကိုယ်ကနယ်စပ်ဂိတ်မှာ ကျန်နေခဲ့မယ်...ဒါကအရှင့်အမိန့်ပဲ.."
သူပြောတော့ရှောင်းကရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်ကာမော့ကြည့်သည်။
"ခမည်းတော်အမိန့်ထုတ်ထားတာလား.."
"အွန်း..."
"ချန်တိုင်းပြည်နဲ့က တကယ်စစ်ဖြစ်ကြမှာပေါ့နော်.."
"သေချာသလောက်ရှိတယ်။
ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ရင်းကိုပြောရရင် စစ်ပွဲစဖို့နည်းနည်းတော့စဥ်းစားစေချင်သေးတယ်။
စစ်ဆိုတာပြုဖို့လွယ်တယ်၊ရုတ်သိမ်းဖို့ခက်တယ်။
စစ်ပွဲအလီလီပြုပြီးတဲ့ကိုယ်က စစ်ရဲ့သဘောကိုပိုသိတယ်ရှောင်း။
တိုက်ပွဲထဲမှာ အသက်ပျောက်သွားတဲ့သူတွေ။မျက်စိကွယ်သွားတဲ့သူတွေ၊ကိုယ်လက်အင်္ဂါမစုံတော့တဲ့သူတွေ၊စစ်ထွက်သွားတယ်ဆိုပြီးပြန်မလာတော့တဲ့ခင်ပွန်းတွေကြောင့် အနာဂတ်ပျောက်သွားတဲ့ ဇနီးသည်တွေ။
.ဒါတွေအများကြီးပဲ..ဒါကြောင့်မလို့အရှင့်ကိုပြန်စဥ်းစားခိုင်းစေချင်ပေမဲ့..အရှင်ကကိုယ့်ကိုနယ်စပ်မှာပဲနေခိုင်းနေတယ်.."
ရှောင်းကနားလည်သလိုခေါင်းလေးငြိမ့်ရင်း
"ကျွန်တော်နန်းတော်ပြန်မှာပဲ..လူကြီးဖြစ်စေချင်တာကို ကျွန်တော့်ကိုပြောလိုက်ပါ
ကျွန်တော် ခမည်းတော်ကိုပြောပြပေးပါ့မယ်.."
စစ်သူကြီးဝမ်ပြုံးလိုက်ရင်းရှောင်းငယ်ရဲ့နားထင်ထောင့်လေးကိုမြတ်နိုးစွာငုံ့နမ်းလိုက်သည်။
သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ မှည့်နက်လေးထင်းနေအောင်ပြုံးပြလာတဲ့ကောင်လေးက တကယ့်ကိုသူ့ရဲ့နွေးထွေးရာလေး။
"ကိုယ်ဖြစ်စေချင်တာကတော့၊
ဒီကိစ္စကကိုယ်တို့ရဲ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလေးတွေလဲနည်းနည်းပါတော့.ကိုယ် ကိုယ်တိုင်ပဲ
တစ်ယောက်ချင်းစီ စီးချင်းထိုးချင်တယ်..။
ကိုယ်ရှုံးရင် ထိုက်သင့်တဲ့အပြစ်ဒဏ်ခံယူပြီးသူတို့ရှုံးရင်လဲ ထိုက်သင့်တဲ့အပြစ်ဒဏ် ခံယူစေပြီး ကိစ္စကိုပြီးလိုက်စေချင်တယ်။
နှစ်နိုင်ငံလဲ အိမ်နီးချင်းတိုင်းပြည်တွေကြားမှာမျက်နှာမပျက်ရဘူးပေါ့.."
"လူကြီးအကြံကိုကျွန်တော်သေချာပြောပြလိုက်ပါ့မယ်.."
"အားကိုးပါတယ်. ရှောင်းငယ်.."
"ကျွန်တော်သေချာပြောပြလိုက်ပါ့မယ်.လူကြီးစိတ်ချနော်.."
"အင်း..."
စစ်သူကြီးဝမ်ကပြုံးပြလိုက်ကာ ရင်ခွင်ထဲကို ရှောင်းရဲ့ကိုယ်လုံးလေးပြန်ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ခပ်သင်းသင်းမွှေးနေသည့်ရှောင်းရဲ့ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကိုခိုးရှုရင်းငြိမ်းချမ်းချင်းတရားကို တစ်ဖန်ပြန်လည်ခံစားနေ၏။
အရှင်ကထိမ်းမြှားမှုကိုပယ်ဖျက်တယ်လို့ပြောလာတုန်းကသူရှောင်းမင်းသားလေးကိုခိုးပြေးသွားလိုက်ချင်သည်။
သို့ပေမဲ့..ဘုရင့်သားတော်ကိုခိုးဖို့ဆိုတာလွယ်ကူတဲ့အလုပ်လဲမဟုတ်။
အဲ့တာထက်ပိုအရေးကြီးတာက သူဟာစစ်သူကြီးရာထူးကထွက်ပြီးရှောင်းမင်းသားကိုခိုးပြေးရင်ဘာမှမရှိတဲ့တစ်ကောင်ကြွက်မို့ မို့ သူ့နောက်ကိုရှောင်းမင်းသားလေးလိုက်လာနိုင်ဖို့ဆိုတာမသေချာပေ။
သူ့ရင်ထဲမှာတော့မစွန့်လွှတ်နိုင်လို့မီးလိုပူနေပေမဲ့..ချစ်သူကသူနဲ့မနေနိုင်တာသေချာတော့ရင်ဘက်အစုံဟာတစ်ဖန်အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာကွဲကြေရ၏။
"လူကြီး..."
"ဟင်..."
"လူကြီးဘာတွေတွေးနေတာလဲဟင် လူကြီးရင်ဘက်ထဲကနှလုံးခုန်သံကတစ်မျိုးကြီးပဲ.."
ရင်ခွင်ထဲကခပ်တိုးတိုးအသံလေးကြောင့်စစ်သူကြီးဝမ် ရယ်လိုက်ကာ မျက်နှာလှလှလေးကိုမေးကနေမော့စေလိုက်သည်။
မျက်ဝန်းနက်နက်လေးတွေကို သူစူးစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း
"ရှောင်းမင်းသားလေး..တဲအိုအိမ်ပျက်မှာနေရဲသလား.."
သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့မျက်ဝန်းနက်လေးတွေကပြူးကျယ်သွားကာ
"လူကြီးဘာတွေမေးနေတာလဲ..."
ဟုတ်သား။မင်းသားတစ်ပါးကိုသူဘာတွေမေးမိတာလဲ။
မွေးကတည်းကရွှေလင်ပန်းနဲ့အချင်းဆေးပြီး မင်းမွေးတဲ့ယောကျာ်သားလေးတစ်ယောက်ကိုသူဘာတွေမေးမိသွားပြီလဲ။
"အလကားပြောတာပါ မေ့လိုက်တော့နော်.."
"မဟုတ်ဘူးလေ.ဘာကိုအလကားပြောတာလဲ?..ဘာလို့တဲအိုအိမ်ပျက်မှာနေရဲလားလို့မေးတာလဲ.."
"ကိုယ်လျှောက်ပြောနေတာပါ..."
မျက်လွှာချရင်းသူပြောလိုက်မိသည်။
တကယ်ပဲ သူအိမ်မက်တွေများခဲ့တာပဲ။သူ့လိုလူက ရှောင်းမင်းသားလေးနဲ့တကယ်ကိုမဖြစ်နိုင်တော့ဘူးထင်ရဲ့။
သူ့လူကြီးမျက်နှာမကောင်းတာကိုရိပ်စားမိတဲ့ရှောင်းမင်းသားကလူကြီးရဲ့အဖြေကိုဖြေဖို့ပြင်လိုက်သည်။
"လူကြီး..၊ကျွန်တော်ကလူကြီးသာကျွန်တော်နဲ့အတူရှိမယ်ဆို ဘယ်နေရာမှာမဆိုနေရဲပါတယ်.."
သူ့ကိုပြန်ကြည့်လာတဲ့လူကြီးရဲ့မျက်ဝန်းတွေကအနည်းငယ်လင်းလက်လာသလိုပင်။
"ကိုယ်နဲ့အတူဆိုရင်လား.."
အတည်ပြုချင်နေပုံရသည့်လူကြီးရဲ့အသံကထပ်မံထွက်ပေါ်လာ၏။ဒိီလောက်ဆို လူကြီးနဲ့သူ့ကြားမှာ ကိစ္စတစ်ခုခုရှိနေတာ သေချာပြီ။အဲ့တာကဘာလဲလို့သူထုတ်မမေးချင်ပါ။
လူကြီးပြောဖို့အဆင်ပြေတဲ့အခါသူ့ကိုပြောပြလိမ့်မပေါ့။
"ကျွန်တော်လူကြီးနဲ့အတူဆိုရင်..ဘယ်နေရာမဆိုလိုက်ရဲတယ်။လူကြီးနဲ့သာဆိုရင် ရပြီ.."
ရှောင်းမင်းသားစကားကြောင့်ချောက်နက်ထဲပြုတ်ကျလုနီးနီးစစ်သူကြီးဝမ်ရဲ့စိတ်အစုံဟာပြန်လက်မြင့်တက်လာသည်။
ဒိီလိုဆို သူရှောင်းမင်းသားလေးကိုမရရအောင်ခိုးပြေးပြီး တစ်နယ်တစ်ကျေးမှာဖွက်ထားတာ ဘဝသစ်စလို့ရတာပေါ့။
သူကယောကျာ်းပဲ။သူယူမယ့်ရှောင်းမင်းသားလေးကို မတောင့်မတ မကြောင့်မကျနေနိုင်အောင်သူကြိုးစားပြီးထားမှာပေါ့။
သူလယ်လုပ်ရမယ်ဆိုလဲရတယ်။
သူနွားကျောင်း၊ကျွဲကျောင်းရမယ်ဆိုလဲရတယ်။
သူ့ဘေးနားမှာရှောင်းမင်းသားလေးသာရှိမယ်ဆိုရင် သူဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးဖြစ်ဖြစ်ရအောင်ရုန်းကန်နိုင်မယ်လို့ယုံကြည်ချက်ရှိသည်။
ဒါပေမဲ့လည်း တစ်ဖက်မှာတော့နည်းနည်းလေးကြောက်မိသေးသည်။သူနဲ့အတူဆိုရင်ဆိုတာ ပြောတော့သာလွယ်တာ လက်တွေ့ကျရင် သူ့ရှောင်းငယ်လေးတောင့်ခံနိုင်ပါ့မလား။
"ရှောင်းငယ်."
"ဟုတ်..."
"တကယ်လို့ ကိုယ်ကစစ်သူကြီးမဟုတ်ပဲ နွားကျောင်းသားဆိုရင်ကော...ရှောင်းငယ်ကိုယ်နဲ့ဘဝခရီးမှာရှေ့ဆက်လျှောက်ဖို့လက်တွဲရဲသလား.."
"လူကြီးကနွားကျောင်းသားဆို ကျွန်တော်လဲနွားလိုက်ကျောင်းမယ်..။လူကြီးမရှိပဲနဲ့တော့မနေချင်ပါဘူး.."
စစ်သူကြီးကသဘောကျလို့ခပ်ဟဟရယ်ရင်း.
"ကိုယ်က လယ်သမားကြီးဆိုရင်ရော.."
"ကျွန်တော်ကလူကြီးစားဖို့နေ့လည်စာကိုတောင်းရွက်ပြီးလာပို့ပေးမှာပေါ့.ပြီးတော့ကျွန်တော်မျော့တွေကြောက်တဲ့အခါလူကြီးကဖက်ထားပေး ."
"ကိုယ်ကသားသတ်သမားကြီးဆိုရင်ကော.."
ဒီတစ်ခါမှာတော့ရှောင်းမင်းသားရဲ့မျက်လုံးလေးက ကလယ်ကလယ်ဖြစ်သွားရင်း
"အဲ့ဒီအခါကျ ကျွန်တော်လူကြီးကိုအသားညှိီနံ့ပျောက်အောင်ရေချိုးပေးရတော့မှာပဲ.."
"ဟား ဟား.ဟား..မင်းလေးကဘာလေးတုန်းကွာ.."
လူကြီးကသူ့ကိုအူယားသလိုဖြစ်ညစ်ပစ်ရင်း သူ့ပါးလေးကိုနှာတံချွန်ချွန်နဲ့ရန်ရှာပြန်သည်။
"လူ..လူကြီးနော်...."
ရှက်ရွံ့စွာလူကြီးရင်ခွင်ထဲမျက်နှာဖွက်မိတော့ သူ့ကိုမေးဖျားကနေပင့်မော့ကာ တစ်မျက်နှာလုံးကိုတမွမွနမ်းသည်။
ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းနုထွေးထွေးပါမကျန်အပိုင်သိမ်းသွားရင်း သူ့ခါးလေးကိုလဲကျိုးကြေမတတ်ဖက်တွယ်ထားလာပြန်ပါ၏။
မေတ္တာစကားအရင်မဆိုပဲ ဖက်ဖက်နမ်းတတ်တဲ့လူကြီးရဲ့အနမ်းတွေဟာ မေတ္တာဓါတ်တွေကူးဝင်နေ၏။သို့ပေမဲ့ရှောင်းကျန့်ကတော့ လူကြီးရဲ့မေတ္တာစကားလေးကြားရဖို့ငံ့လင့်နေမိတုန်းပင်။
__________________________________________________________________________________
ရှေ့ကမြင်နေရတဲ့ ချစ်သူနှစ်ဦးရဲ့အနမ်းခန်းဖွင့်ခြင်းကို ချန်အိမ်ရှေ့စံနောက်ယောင်ခံခိုင်းလို့လိုက်နေရသည့် ကိုယ်ရံတော်တွေကမြင်လိုက်တော့ ဖြဲကြည့်နေသည့်ချုံပုတ်လေးကိုပြန်စိပေးလိုက်သည်။
အမျိုးသားနှစ်ယောက်နမ်းနေကြတာပေမဲ့
နှစ်ယောက်လုံးကသူမတူအောင်ချောမောလွန်းကြတာရော၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကခန္တာကိုယ်အရွယ်အစားကွာခြားလွန်းတာကြောင့်သာ မျက်စိပသာဒဖြစ်နေခြင်းပင်။
တဆက်တည်း ရဲဖော်အချင်းချင်း အကြည့်ချင်းစုံမိတော့ ကပြာကယာပြန်လွှဲလိုက်ရသည်အထိအနေခက်စေသည်။
"ငါတို့ တာ တာဝန်ကိုဘယ်တော့လုပ်ကြမလဲ."
ရဲမက်ခေါင်းဆောင်ကမေးသည်။
"မသိဘူးလေ အခုသူတို့နှစ်ယောက်ဘေးမှာလူရှင်းတယ် စစ်သူကြီးကို ဝင်သတ်လိုက်ကြမလား.."
"အခုတော့မလုပ်ပါနဲ့ဦး သူတို့မှာနမ်းနေကြတာကို သနားပါတယ်။မလုပ်ပါနဲ့ နမ်းလို့ပြီးတဲ့အထိစောင့်လိုက်ရအောင်ပါ.."
ရဲမက်ခေါင်းဆောင်စကားကြောင့်သူတို့ရဲမက်တွေခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရင်း ပြန်စိပေးထားသည့်ချုံပုတ်လေးကိုပြန်ဖြဲကြည့်လိုက်သည်။
ချစ်ပန်းတွေပွင့်နေကြသည့်ချစ်သူနှစ်ဦးကရပ်ဖို့အလားအလာမမြင်သေး။
ခေါင်းတွေဘယ်ညာစောင်းကာ အနမ်းရှိန်ကိုတောင်ပိုလို့တိုးမြင့်လာသလိုပင်။
သူတို့ဒိီတစ်ခါတော့ချုံပုတ်လေးကိုပြန်စိမပေးတော့ဘဲ အတွဲချောင်းမိသွား၏။
စစ်သူကြီးဝမ်ရဲ့ခပ်ကြီးကြီးလက်ဖဝါးတွေက ရှောင်းအမတ်ငယ်ရဲ့ခါးလေးကိုမချင့်မရဲဆုတ်ကိုင်လိုက်ကာ ဆံနွယ်အိအိလေးတွေကြားလက်ဝင်ရင်းပွတ်သပ်လာသည်။
ချောင်းကြည့်နေသည့်ရဲမက်တွေဟာလည်း အတွဲတစ်တွဲရဲ့ အနမ်းခန်းဖွင့်ချင်းကိုအခုမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်းကြီးမြင်ဖူးတာမို့ မျက်နှာတွေရဲတက်လာ၏။
စစ်သူကြီးကအတော်သက်လုံကောင်းပုံပေါ်သည်။ရှောင်းအမတ်ငယ်လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုငုံပြီးနမ်းရှိုက်နေတာများ တစ်ချက်မှကိုအလွတ်မပေး။
အတွဲကခေါင်းလေးဘယ်ညာအလိုက်သင့်ယိမ်းရင် သူတို့ပါလိုက်ယိမ်းမိသည်အထိအတွဲချောင်းကောင်းနေတုန်း ရဲမက်ခေါင်းဆောင်နောက်ကအသံထွက်လာ၏။
"မင်းတို့ဘာလုပ်နေတာလဲ.."
အသံကလဲခပ်တိုးတိုးပင်။ရဲမက်ခေါင်းဆောင်ကလှည့်မကြည့်ပဲဖြေ၏။
"အတွဲချောင်းနေတာ.."
"ဘာလို့အတွဲချောင်းနေတာလဲ.."
"အိုကွာ ဒိီလိုမြင်ရဖို့ဆိုတာ လွယ်တာမဟုတ်ဘူး ပါးစပ်ပိတ်ပြီးကြည့်စမ်းပါ.."
ရဲမက်ခေါင်းဆောင်ကပြန်ဖြေပြီးခဏကြာမှ ဘယ်သူမေးတာလဲဟုဆိုကာပြန်လှည့်ကြည့်၏။သူတို့နောက်မှာ ကိုယ်ရံတော်ဝတ်စုံနဲ့ အဖွဲ့ကိုမြင်တော့ မျက်လုံးတွေပြူးသွားကာ
"မင်း..မင်းတို့ ဘယ်ကကောင်တွေလဲ. "
မေးခွန်းတစ်ခုပဲထွက်လိုက်နိုင်သည်။ကိုယ်ရံတော်တွေရဲ့ ဓါးကသူတို့ဗိုက်ကိုစိုက်ဝင်သွား၏။သူတို့အင်အားက၁၀ယောက်ပေမဲ့ တစ်ဖက်ဖျက်လက်ကာအနီးကပ်တိုက်ခိုက်မှုတွေကြား အသံလေးတောင်ဖြောင့်အောင်မထွက်လိုက်ရ။
"ခေါင်းဆောင် အားလုံးအသက်မရှိတော့ပါဘူး.."
အရိပ်ကိုယ်ရံတော်ခေါင်းဆောင်ကခေါင်းငြိမ့်ရင်း အနမ်းခန်းဖွင့်နေသည့်စစ်သူကြီးတို့အတွဲကို ချုံကွယ်ကလှမ်းကြည့်ကာစုတ်သုတ်မိသည်။
တိုင်းရေးပြည်ရေးကမကောင်းပါဘူးဆို။သူများနယ်မြေထဲချစ်စခန်းလာထနေသည်။
တိုက်ပွဲတွေမှာနာမည်ကောင်းပဲဆက်တိုက်ရထားတဲ့စစ်သူကြီးလဲ အချစ်နဲ့တွေ့တော့ ပတ်ဝန်းကျင်တွေဘာတွေတောင်အကဲမခတ်နိုင်တော့ဘူးထင်ရဲ့။
လူ၁၀ယောက်ချောင်းနေတာကိုတောင် မခံစားနိုင်တော့တဲ့အထိမွှန်နေတဲ့စစ်သူကြီးကိုကိုယ်ရံတော်ခေါင်းဆောင်ကခဲနဲလှမ်းပစ်ဖို့ခဲလုံးကောက်လိုက်သည်။
ပစ်မလို့လက်ချိန်တုန်းမှာ အနမ်းခန်းပြီးသွားပြီးရှောင်းမင်းသားလေးကိုလက်ဆွဲကာထွက်သွားတဲ့စစ်သူကြီးကြောင့် ပစ်မဲ့ခဲကို အောက်ပြန်ပစ်ချလိုက်သည်။
တော်သေးတာပေါ့ အရှင်ကသူ့သားငယ်လေးကို စောင့်ရှောက်ဖို့အရိပ်စစ်ကိုယ်ရံတော်အဖွဲ့ကိုလွှတ်ထားလို့။
မဟုတ်လို့ကတော့မတွေးရဲစရာပင်။
___________________________________________________________________________________________________________________________
ကြာသွားတာသိပါတယ်ကွယ်။
ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းမှာနေတဲ့စောင်းကြိုးအတွက်က နိုင်ငံရေးအခြေအနေမကောင်းလို့ပြေးနေလွှားနေရလို့ပါ။
ဘယ်နေ့လက်နက်ကြီးစာမိမလဲမသိနိုင်တာမလို့
၁၀ရက်ကျော်ကြာပြီးလို့ဆက်ပြီးမupရင် သဲလေးတို့စောင်းကြိုး လက်နက်ကြီးစာမိသွားပြီလို့တွေးကြပါကွယ်။🥲
လိုင်းကလဲဘယ်လိုင်းမှမရတော့ပါဘူး။
Wifiတွေပါအကုန်ဖျက်ထားကြတော့ updateပေးဖို့အတော်တိုင်ပတ်ရပါတယ်။
အခုတောင် တရုတ်Wifiလေးခဏရလို့။
မန့်လေးတွေ rpမပြန်ဖြစ်ရင်စိတ်ဆိုးကြနဲ့နော်😙
____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Zawji
ခ်န္နန္းေတာ္ကေနထြက္ခဲ့တဲ့ေနာက္မွာ ၿမိဳ႕နယ္အထြက္မွာရွိသည့္ဂိတ္ေတြကိုအဆင္ေျပေျပျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ခဲ့သည္။
သူတို႔ျမင္းေတြကျမန္တာပဲလား။ခ်န္နန္းေတာ္ကပဲသူတို႔က္ိုဖမ္းခြင့္မထုတ္တာလားေတာ့မသိ။
"ေရွာင္းငယ္နားခ်င္လား.."
သူ႕ကိုက႐ုတစိုက္ေမးလာတဲ့လူႀကီးကိုသူေခါင္းခါျပလိုက္သည္။နားေနလို႔အေျခအေနကေျပာင္းလဲသြားရင္တစ္ဒုကၡမလား။
"မနားေတာ့ဘူးလူႀကီး၊ဆက္သြားမယ္"
"ေကာင္းၿပီ.."
လူႀကီးကလဲအေျခအေနေၾကာင့္သူ႕ကိုထပ္မေျပာ။
သူတို႔ျမင္းကေနာက္တစ္ဂိတ္ကိုျဖတ္ဖို႔နီးကပ္လာေလၿပီ။ထိုဂိတ္ကိုအေဝးကလွမ္းၾကည့္ရင္း ရဲမက္ေတြစု႐ုံးစု႐ုံးျဖစ္ေနတာကို စစ္သူႀကီးဝမ္ကလွမ္းျမင္သည္။
ဘာလဲ.။သူတို႔ကိုဖမ္းခြင့္ထုတ္လိုက္လို႔မ်ားလား?။
"စစ္သူႀကီး အေရွ႕ကစစ္ေဆးေရးဂိတ္ပုံစံကတစ္မ်ိဳးပဲ.."
သူတို႔ျမင္းကိုကိုယ္ရွိန္သတ္လိုက္တုန္း သူ႕ျမင္းေဘးေရာက္လာသည့္တပ္မႉးယြီပင္းကဆိုသည္။
ကုန္သည္ေတြ။သာမာန္ျပည္သူေတြကိုေတာ့ျဖင့္လြယ္လင့္တကူျဖတ္သန္းသြားခြင့္ေပးၿပီး
ဝတ္႐ုံအေကာင္းစားနဲ႕၊ျမင္းေကာင္းေကာင္းစီးထားတဲ့သူေဌးေတြကိုေတာ့ျဖင့္ စစ္ေဆးေနသည္မွာ ဖင္တစ္ျပန္ေခါင္းတစ္ျပန္ပင္။
"ကြၽန္ေတာ့္တို႔ကိုမ်ားရွာေလသလားမသိဘူး
စစ္သူႀကီးဘယ္လိုလုပ္ခ်င္တုန္း.."
ေရွ႕ကဂိတ္ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ရင္းစစ္သူႀကီးဝမ္ရဲ႕အညိုေရာင္မ်က္ဝန္းေတြကတစ္ဖ်က္ဖ်က္လက္ေနသည္။
စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေလးတစ္ခုကို ႐ုပ္ဖ်က္ၿပီးဝင္ရင္လဲသူ႕ရဲ႕စစ္သူႀကီးသိကၡာကရွိေသးသည္။
တစ္ဖက္မွာလဲသူအထိအခိုက္မခံန္ိုင္သည့္ေရွာင္းမင္းသားေလးကရွိေသးသည္။
(A/N..ဒီသိကၡာဆိုတဲ့အရာကေလ..ေစာင္းၾကည့္ရသေလာက္ ႀကီးျမတ္တဲ့လူေတြ၊ရာထူးရာခံႀကီးတဲ့လူေတြမွာေတာ္ေတာ္သုံးၾကတယ္။အဲ့လိုေျပာလို႔ တျခားလူေတြမွာမရွိဘူးမေျပာဘူးေနာ္။
သိကၡာဆိုတာကိုထည့္ေတြး၊ထည့္တြက္လြန္းတာကိုေျပာခ်င္တာ။
ဖတ္ဖူးရသေလာက္ ျမန္မာရဲ႕အိမ္ေရွ႕ကိုယ္ေတာ္ႀကီးတုန္းကလဲ.ျမင္းကြင္းနဲ႕ျမင္းခုန္တိုင္မင္းသားႏွစ္ပါးလုပ္ႀကံမယ္ဆိုတာကိုၾကားရက္နဲ႕.သိကၡာေၾကာင့္မေျပးတာတဲ့။
ေရွာင္လို႔ရရက္နဲ႕ အဲ့ေန႕ကိုမေရွာင္တာလို႔ၾကားတယ္။
ဟိုမင္းသားႏွစ္ေကာင္က စသလိုေနာက္သလိုေျပးလာတာကေတာ့ သူတို႔ပရိယာယ္ေပါ့ေလ။
ဟိီးးး.စကားမ်ားၾကည့္တာ😁)
သူရပ္ကာစဥ္းစားေနတုန္းမွာပဲသူတို႔ဆီကိုဂိတ္ကစစ္ေဆးေရးရဲမက္ကေလွ်ာက္လာသည္။
"ေဟ့..ဘာလို႔ရပ္ေနတာလဲ!..လာခဲ့ ျဖတ္သန္းခြင့္တံဆိပ္တုံးျပ.."
စစ္သူႀကီးဝမ္ဟာသူ႕က္ိုေလသံမာမာနဲ႕ေျပာလာသူကိုျမင္းေပၚကေန ငုံၾကည့္သည္။
ေအးစက္ၿပီးအင္အားႀကီးတဲ့အေငြ႕အသက္ကိုခံစားလိုက္ရလို႔ထင္။
သူတို႔ဆီရဲမက္ေလွ်ာက္လာတာကတေျဖးေျဖးေႏွးသြားၿပီး ေနာက္ဆုံးရပ္သြားသည္။
ထိုအခါမွစစ္သူႀကီးဝမ္ကစိုက္ၾကည့္ေနတာကိုေျဖေလ်ာ့ေပးလ္ိုက္ကာသူ႕ရဲ႕ခါးစည္းတံဆိပ္ျပားကိုျမႇောက္ျပလိုက္သည္။
ေနေရာင္ေအာက္မွာလင္းလက္ေနသည့္ အရည္ေကာင္းသည့္ အစိမ္းရင့္ေရာင္ေက်ာက္စိမ္းေပၚမွာ ဝင့္ႂကြားေနသည့္
ဥေဒါင္းပုံတံဆိပ္ေၾကာင့္ရဲမက္သူ႕ကိုအလန့္တၾကားၾကည့္ကာ
"စစ္သူႀကီးတံဆိပ္ပဲ...ေရွာင္းနိုင္ငံကစစ္သူႀကီးလား.."
"ဟုတ္တယ္.."
"႐ႊိီ...."
ရဲမက္လက္ေခါက္ကိုခပ္က်ယ္က်ယ္မႈတ္သည္။ထိုရဲမက္၏အခ်က္ေပးသံအဆုံးမွာခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုသူတို႔ေဘးကိုရဲမက္ေတြကဝိုင္းလာသည္။
ဂိတ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကေနလဲ ေလးတပ္ဖြဲ႕ကသူတို႔ကို လွမ္းခ်ိန္ထားကာ တိုက္ခိုက္ဖို႔အသင့္ျပင္၏။
ခဏခ်င္းျပင္ဆင္သြားတဲ့ျဖစ္အင္ကိုၾကည့္ကာ ဌာနအတြင္းမွာအလြန္လွ်င္ျမန္စြာနဲ႕ခ်ိတ္အဆတ္မိလြန္းေအာင္ေလ့က်င့္ေပးထားနိုင္သည့္ခ်န္နိုင္ငံကေလ့က်င့္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကိုသူႀကိတ္ခ်ီးက်ဴးမိသည္။
သူေရွ႕ကရဲမက္ကဆို၏။
"ငါတို႔မင္းႀကီးကအမိန့္ခ်မွတ္ထားတယ္။ေရွာင္းနိုင္ငံကစစ္သူႀကီးကိုအေသရရ အရွင္ရရ ရေအာင္ဖမ္းခဲ့တဲ့။
အသာတၾကည္အဖမ္းခံပါ။
အသာတၾကည္အဖမ္းမခံရင္ အၾကမ္းနည္းသုံးရပါလိမ့္မယ္..."
"အဟက္...ဖမ္းမယ္..မင္းတို႔ကငါတို႔ကို.."
စစ္သူႀကီးဝမ္ကခနဲ႕ၿပဳံး ၿပဳံးရင္းၿမိဳ႕ရိုးေပၚကေလးတပ္ဖြဲ႕ကိုအကဲခတ္သည္။
အေတာ္ဆုံးေလးစစ္သည္ေတြကိုသုံးထားပုံရတာေၾကာင့္သူတို႔လႈပ္တာနဲ႕ပစ္မယ့္ပုံ။
ေအာက္ကရဲမက္ေတြကလဲ ဓါးဆြဲ၊လွံဆြဲနဲ႕။
အနည္းဆုံးအင္အားက ၅၀ေလာက္ရွိသည္။
သူ႕မွာပါလာသည့္လူနဲ႕ဆို နိုင္ နိုင္တယ္ဆိုေပမဲ့အထိအခိုက္ကမ်ားေလာက္သည္။
"စစ္သူႀကီးဝမ္..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ.."
ယြီပင္းေမးလာတာကိုမ်က္ခုံးတစ္ဖက္သာ အသာပင့္ျပမိသည္။
အဖမ္းမွမခံနိုင္တာ။အဲ့ေတာ့လဲ တိုက္ထြက္႐ုံေပါ့။
"အဖမ္းခံလို႔မျဖစ္ဘူး..ယြီပင္း."
".........."
တပ္မႉးယြီပင္းကဘာမွမေျပာေတာ့။
သူ႕ခါးလြယ္ထားတဲ့ဓါးအိမ္ထဲကဓါးကိုေကာက္ထုတ္သည္။
စစ္သူႀကီးဝမ္လဲ ဓါးကိုဓါးအိမ္ထဲကထုတ္မလို႔ျပင္လိုက္သည္။
ၿမိဳရိုးေပၚကစစ္သည္ေတြကသူလက္လႈပ္တာနဲ႕သူ႕ကိုလိုက္ၿပီးျမႇားနဲ႕ခ်ိန္ထားၿပီးၿပီ။
သူဓါးထုတ္တာနဲ႕ပစ္မည့္သေဘာ။
သူ႕ဓါး ဓါးအိမ္ကကြၽတ္တာနဲ႕ အရွိန္ျပင္းျပင္းလြင့္ပ်ံလာတဲ့ျမႇားတံသုံးေခ်ာင္းကို ဓါးနဲ႕ပိုင္းခ်လိဳက္သည္။
"လူႀကီး!.."
ေရွာင္းငယ္ရဲ႕အထိတ္အလန့္ေခၚသံကိုလွည့္မၾကည့္အား။ရဲမက္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ဦးတည္ရာကိုရင္ဆိုင္ေနရတာေၾကာင့္သူအၾကည့္မလြဲနိုင္။
"မင္းတို႔က အၾကမ္းနည္းသုံးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့လဲ သေဘာေပါ့.."
စစ္သူႀကီးကေနေရာင္ေအာက္မွာသူ႕ဓါးကိုဝင့္ရင္းတိုက္ပြဲေခၚဖ္ု႔အသင့္ျဖစ္ေနေလၿပီ။
ထိုစဥ္မွာပင္.ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကရဲမက္ေတြဟာျမႇားေတြမွန္ကာတစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ျပဳတ္က်ကဳန္၏။
"ဘာ..ဘာျဖစ္တာလဲ.."
စစ္ေဆးေရးရဲမက္ေခါင္းေဆာင္၏အထိတ္အလန့္ေရ႐ြတ္သံနဲ႕အတူ ေျမျပင္ေပၚကရဲမက္ေတြဟာလဲျမႇားတစ္စင္းၿပီးတစ္စင္းစိုက္ကုန္၏။
စစ္သူႀကီးဝမ္ထိုအေျခအေနေၾကာင့္ျမႇားေတြလားရာကိုလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ႏွစ္လႊာ၊သုံးလႊာျမင့္သည့္စံအိမ္ႀကီးေတြရဲ႕ ေခါင္မိုးေပၚကေန ေလးေတြကိုင္ထားသည့္လူေတြကိုလွမ္းျမင္သည္။
ေရွာင္းဧကရာဇ္လႊတ္ထားသည့္အရိပ္တပ္ဖြဲ႕လားလို႔ၾကည့္ေတာ့ဝတ္ပုံစားပုံကမတူတာမို႔ ဘယ္သူေတြမ်ားလဲလို႔ေမးခြန္းထုတ္မိ၏။
"လူႀကီး ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားသင့္ၿပီ
ထင္တယ္ ."
စစ္ေဆးေရးရဲမက္ေတြအကုန္က်သြားတဲ့အေျခအေနကသူတို႔အတြက္လမ္းရွင္းေပးလိုက္သလို။
"ျမန္ျမန္သြားၾကစို႔..!!"
__________________________________________________________________________________
"အေရွ႕ဂိတ္လြန္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔နယ္စပ္ထဲေရာက္ပါၿပီစစ္သူႀကီး..."
သူတို႔ကအခုေတာစပ္မွာျမင္းေတြကိုေရခ်ေနတာျဖစ္သည္။
(A/N ျမင္းေရခ်=ျမင္းေရတိုက္)
စစ္သူႀကီးဝမ္ကေတာ့ သူလမ္းတစ္ဝက္မွာ ေရွာင္းနန္းေတာ္ကိုအေၾကာင္းၾကားစာပို႔ထားသည့္စာပိုခိုျပန္ေရာက္လာလို႔ ဖြင့္ဖတ္ေနသည္။
စာထဲပါလာသည္ကေတာ့
"ေရွာင္းဧကရာဇ္ထံမွသဝဏ္လႊာပါးလိုက္ပါသည္။
မၾကာခင္ေရွာင္းနယ္နိမိတ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့မွာမို႔ကိုယ္ေတာ္စိတ္အေမာေျပေပေတာ့မည္။
အခုလိုေရွာင္းျပည္နယ္ကိုျပန္တဲ့လမ္းမွာအတိုက္အခိုက္ျပဳခဲ့တဲ့ ခ်န္တိုင္းျပည္ရဲ႕ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္မႈကို စစ္ေရးနဲ႕ျပန္လည္တုံ႕ျပန္ဖို႔ တပ္မႈးေတြကို ငါအရွင္ေစခိုင္းထားလိုက္ပါၿပီ။
နယ္နိမိတ္စည္းထဲ ေမာင္မင္းတို႔ေျခခ်ၿပီးတာနဲ႕ နယ္စပ္ကတပ္ဖြဲ႕ေတြကိုထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ေစခိုင္းထားသည္။
ေမာင္မင္းနဲ႕အတူပါသြားသည့္ တပ္မႈးယြီပင္းကို ငါ့သားေထြးနဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုလိုက္ပါခိုင္းလိုက္ပါ။
ေမာင္းမင္းကေတာ့နယ္စပ္မွာေနခဲ့လို႔ခ်န္တိုင္းျပည္ကိုေျခမႈန္းရာမွာဦးေဆာင္ေစ..။
ေရွာင္းတိုင္းျပည္ဧကရာဇ္.."
စစ္သူႀကီးကေပစာ႐ြက္ကိုျပန္လိပ္ရင္း သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်မိေတာ့သည္။
အရွင္ကေတာ့အဆုံးထိသြားဖို႔စိတ္ကူးရွိေနေခ်ၿပီ။သူကေကာ..။
စစ္သူႀကီးဆိုတာစစ္ပြဲေတြအတြက္ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳရသည့္စစ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
ဒါကလဲ.ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြမပါသည့္နိုင္ငံေရးအေျခအေနေၾကာင့္သူတပ္ဖြဲ႕ကိုသူဦးေဆာင္ကာတိုက္ပြဲအလီလီျပဳခဲ့ျခင္းပင္။
အခုတိုက္ပြဲကိစၥကေတာ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအနည္းငယ္ပါဝင္ေနတာေၾကာင့္ သူ႕တပ္သားေတြရဲ႕အသက္ကိုရင္းၿပီးသူစစ္ထြက္ဖို႔လိပ္ျပာမလုံေပ။
"စစ္သူႀကီး ေရေလးသုံးေဆာင္ပါဦး. "
ယြီပင္းကမ္းေပးလာသည့္ဝါးဆစ္ခြက္ေလးကိုသူလွမ္းယူၿပီးေသာက္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
"ေရွာင္းငယ္ေရာ..."
"ေရစပ္နားကိုခဏသြားပါတယ္။ေျခလက္ေဆးမယ္ထင္ရဲ႕၊ကြၽန္ေတာ္ရဲမက္ေတြကိုလိုက္ခိုင္းထားပါတယ္..."
"အင္း..."
စစ္သူႀကီးရဲ႕မ်က္ႏွာမလန္းတာကိုၾကည့္ရင္းတပ္မႉးယြီပင္းကလဲသက္ျပင္းခ်မိ၏။
"ယြီပင္း နယ္စပ္ဂိတ္ထဲဝင္ၿပီးရင္ မင္းနဲ႕ေရွာင္းငယ္ကိုအရွင္ကနန္းေတာ္ကိုျပန္လာေစခ်င္ေနတယ္။လမ္းခရီးမွာ ေရွာင္းမင္းသားကိုက႐ုစိုက္ေပးပါဦးကြာ ငါမင္းကိုအပ္ပါတယ္.."
"ကြၽန္ေတာ္အစြမ္းကုန္ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ.။
ဒါေပမဲ့..ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေရွာင္းမင္းသားနဲ႕ နန္းေတာ္ျပန္ဆိုေတာ့၊စစ္သူႀကီးကေရာခင္ဗ်."
သူေျပာေတာ့စစ္သူႀကီးကေၾကကြဲၿပဳံးၿပဳံးသည္။သူေတြ႕ဖူးသေလာက္စစ္သူႀကီးၿပဳံးဖူးတဲ့အၿပဳံးထဲမွာ ထိုအၿပဳံးကရင္နာမႈေတြ၊နာက်င္မႈေတြေရာ ေပ်ာ္ဝင္ေနသလိုပင္။
"ငါနဲ႕ေရွာင္းမင္းသားရဲ႕ထိမ္းျမႇားဖို႔ကိစၥကိုအရွင္ကပယ္ဖ်က္လိုက္ၿပီတဲ့.."
"ဘယ္လို..အဲ့ေတာ့ အခုကဘယ္လိုျဖစ္သြားမွာလဲ.."
"ငါတို႔တစ္သက္စာေဝးၿပီထင္ပါရဲ႕ကြာ.."
စစ္သူႀကီးကနာနာက်င္က်င္ၿပဳံးျပန္သည္။
တပ္မႉးယြီပင္းကလဲ စစ္သူႀကီးရဲ႕တပ္ထဲကပဲမို႔ သူ႕စစ္သူႀကီးနဲ႕ေရွာင္းမင္းသားေလးရဲ႕သံေယာဇဥ္အတိမ္အနက္ကိုသိသည္။
စစ္သူႀကီးကေရွာင္းမင္းသားအေပၚစိတ္ရွိေနတာကို သူတို႔တစ္တပ္လုံးသိသလို။
ေရွာင္းမင္းသားကလဲ စစ္သူႀကီးအေပၚစိတ္ရွိေနတာကို ဒိီခရီးတစ္ေလွ်ာက္အေတြ႕အႀကဳံအရသူသိသည္။
ဒါကိုအရွင္ကဘာေၾကာင့္ သူ႕သားေတာ္နဲ႕ထိမ္းျမႇားေပးဖို႔ကိစၥကို ပယ္ဖ်က္ရသနည္း။
"ငါ့ကိုနယ္စပ္ဘက္မွာေနခိုင္းခဲ့ရတာက ခ်န္တိုင္းျပည္ကိုစစ္ျပဳမလို႔တဲ့.."
"ဒါဆိုႏွစ္နိုင္ငံၿငိမ္းခ်မ္းေရးကေရာ.."
စစ္သူႀကီးကေခါင္းကိုတြင္တြင္ခါသည္။
"မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ ။တစ္ျခားစစ္ပြဲေတြလိုမဟုတ္ပဲ ဒိီတစ္ေခါက္တိုက္ပြဲကိုတပ္သားေတြအေပၚမွာငါလိပ္ျပာမလုံဘူးယြီပင္း။
ငါတို႔ေၾကာင့္နဲ႕အစျပဳလာတဲ့စစ္ပြဲမွာ ရင္းႏွီးရမွာက အသက္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ.."
"ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုေလာက္ေျပာလို႔ရမလား?"
"အြန္း.."
စစ္သူႀကီးကေခါင္းၿငိမ့္ကာခြင့္ျပဳသည္မို႔
ယြီပင္းသူ႕စကားကိုဆက္လိုက္သည္။
"ခ်န္တိုင္းျပည္ဘက္က စစ္သူႀကီးတို႔လို
နိုင္ငံ့ရဲ႕သံတမာန္ဆိုၿပီးေခါင္းစဥ္ေအာက္ကလူေတြကိုေတာင္ သူတို႔ကဒီလိုဆက္ဆံလိုက္တာေလ.."
"ဒါေပမဲ့ ဒိီကိစၥမွာက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာခံစားခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးပါတယ္ ယြီပင္း.."
စစ္သူႀကီးကစစ္ေရးစစ္ရာမွာေတာ္လြန္းေပမဲ့ တစ္ဖက္သားကိုလဲသိပ္ကိုငဲ့ညွာတတ္သည္။
စစ္သူႀကီးဝမ္ကဆုံးျဖတ္ခ်က္မခ်ခင္ေတည့အကုန္ေတြးၿပီးငဲ့ညွာလြန္းေပမဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးသြားရင္ေတာ့ အနိုင္ရေအာင္တိုက္တတ္တာသူတို႔အသိ။
"ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္..။
ဒါေပမဲ့စစ္သူႀကီး သူတို႔ဘက္ကအရင္ကြၽန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံရဲ႕ သံတမာန္ေတြကိုေစာ္ကားလိုက္တာေလ။ၿပီးေတာ့ေျပာမယ္ဆိုရင္ အခုကဘာမွမျဖစ္လို႔ေတာ္ပါေသးရဲ႕။
မေတာ္လို႔မ်ား ႀကီးႀကီးမားမားထိခိုက္မိတယ္ဆိုရင္ျဖင့္....."
ယြီပင္းကစကားကိုရပ္သည္။
မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္ခတ္ျပဳေနသည့္စစ္သူႀကီးက စစ္ပြဲေတြနဲ႕အနီးကပ္ေနခဲ့ရသည့္သူဆိုေတာ့ စစ္ပြဲရဲ႕အနိဌာ႐ုံျမင္ကြင္းေတြကို အရင္းႏွီးဆုံးသူလဲျဖစ္သည္။
ဒါေၾကာင့္စစ္ပြဲကို ကိစၥႀကီးႀကီးမရွိဘဲမစခ်င္
သည့္သေဘာပင္။
"စစ္သူႀကီးဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ..."
"နိုင္ငံေရးမွားယြင္းခ်က္ဆိုလို႔ သူတို႔ဘက္ကငါတို႔ကို လိုက္ၿပီးတိုက္ခိုက္တာတစ္ခုပဲရွိေသးတယ္။
ဒါကလဲ ငါ့ရဲ႕ပေယာဂမကင္းဘူးေလ။
အဲ့ေတာ့ကြာ တိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့..ငါတစ္ေယာက္ထဲနဲ႕ပဲ..။
ဒါကလဲအရွင့္လို တိုင္းျပည္ဧကရာဇ္ကလွမ္းညွိမွအဆင္ေျပမယ့္ကိစၥ။
ငါကခ်န္မင္းႀကီးကိုလွမ္းေျပာရင္ ငါကစစ္သူႀကီးဆိုေတာ့ တန္းနိမ့္တယ္ေလ.."
(A/N တန္းနိမ့္တယ္ဆိုတဲ့စကားက.
ခ်က္ခ်င္းႀကီးနိမ့္သြားတယ္ကိုေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပါ။
ေရွာင္းဧကရာဇ္နဲ႕ခ်န္မင္းႀကီးဆိုတဲ့ ရွင္ဘုရင္ေတြဆိုတာကို တန္းတစ္တန္းလို႔သတ္မွတ္ထားၿပီး..၊
စစ္သူႀကီးအခ်င္းခ်င္းကိုလဲတစ္တန္းလို႔သတ္မွတ္ထားတာပါ။
စစ္သူႀကီးဝမ္ေျပာခ်င္တာက နိမ့္တဲ့သူက
ျမင့္တဲ့သူကို လွမ္းညွိလို႔အဆင္မေျပတဲ့သေဘာပါ။)
"အရွင့္ကိုေလွ်ာက္တင္ၾကည့္ပါ့လား.."
"ငါ့ကိုအရွင္ကနန္းေတာ္ေတာင္ျပန္မလာခိုင္းတာကို ဘယ္ခ်ိန္သြားေလွ်ာက္ရမလဲ ။ဒိီလိုကိစၥက ေပလႊာနဲ႕ပို႔ၿပီးညွိလို႔ရမယ့္ကိစၥထဲမပါဘူး.."
"ေရွာင္းမင္းသားကနန္းေတာ္ျပန္မွာပဲ
ေရွာင္းမင္းသားကိုေလွ်ာက္တင္ခိုင္းရင္ေရာ.."
တပ္မႉးယြီပင္းရဲ႕အႀကံေၾကာင့္စစ္သူႀကီးမ်က္ႏွာကတစ္ခ်က္လက္သြားသည္။
"မင္းအႀကံမဆိုးဘူး..ငါေရွာင္းငယ္ကိုေျပာၾကည့္လိုက္မယ္.. "
"ဟုတ္..."
"လူႀကီး..."
ေရွာင္းမင္းသားက မ်က္ႏွာသစ္ကာ၊ေျခလက္ေဆးၿပီးသူတို႔ဆီေလွ်ာက္လာသည္။
ယြီပင္းကသူ႕စစ္သူႀကီးကို ဦးၫြတ္အရိုအေသေပးၿပီးေဘးနားကထြက္သြားသည္။
စစ္သူႀကီးဝမ္သူ႕ဆီေလွ်ာက္လာတဲ့အမ်ိဴးသားငယ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး လက္လႊတ္ေပးရေတာ့မယ္ဆိုသည့္အေတြးကဝင္လာသည္။
ဒါေပမဲ့ သူ႕ပါးစပ္ကေန ေရွာင္းမင္းသားေလးနဲ႕ထိမ္းျမႇားဖို႔ပယ္ဖ်က္ဖို႔ကိစၥကိုေျပာျပဖို႔သူအခုထိမရဲေသး။
သူကိုယ္တိုင္ေျပာဖို႔ဘယ္လိုမွေျပာမထြက္။
"လူႀကီး ဘာမွမစားေတာ့ဘူးလား"
ေရွာင္းငယ္ကသူ႕ရင္ခြင္ထဲဝင္ရပ္ရင္းဆိုသည္။
သူရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးရဲ႕ခါးက္ိုအသာအယာဖက္တြယ္ထားလိုက္ရင္း
"ကိုယ္မဆာပါဘူး ေရွာင္းေရာ.."
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုရဲမက္ေတြကအသီးခူးေကြၽးလို႔စားၿပီးၿပီ.."
"ဟုတ္ပါၿပီ..."
စစ္သူႀကီးဝမ္ကၿပဳံးရင္း သူ႕ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးရဲ႕ဆံႏြယ္ေလးေတြကိုပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။
ေရွာင္းကသူ႕ကိုေမာ့လို႔ၿပဳံးျပလာရင္း သူ႕ရင္ခြင္ေပၚမွီက်လာသည္။
ဒါဟာေနာက္ဆုံးဖက္ရျခင္းလဲျဖစ္သြားနိုင္တာေၾကာင့္စစ္သူႀကီးဝမ္ကခပ္တိုးတိုးပင့္သက္ရွိုက္မိရင္း ခါးေသးေသးေလးကိုဆြဲဖက္ကာ ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားလိုက္သည္။
ခ်စ္ရသူကိုဖက္ထားရတဲ့အခိုက္အတန့္ဟာ ကမာၻေပၚမွာအေအးခ်မ္းဆုံးအခ်ိန္ေလးပင္။
ဘယ္ေလာက္ပဲခက္ခဲတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ေနေန ေရွာင္းမင္းသားရွိရင္ ဘာမဆိုေက်ာ္လႊားနိုင္ေလာက္တဲ့အထိသူ႕မွာအင္အားရွိသည္။
ကိုယ္လုံးေႏြးအိအိေလးကိုဖက္ထားရင္းစစ္သူႀကီးကသူေျပာရမယ့္ကိစၥကိုသတိရသြားသည္။
"ေရွာင္းငယ္..."
"ဟင္.."
"အရွင္က ခ်န္တိုင္းျပည္ကိုစစ္ျပဳဖို႔ကိုယ္ကိုေစခိုင္းထားတယ္.။ အဲ့ေတာ့ ကိုယ္တို႔နယ္စပ္ဂိတ္လြန္ၿပီးရင္ ေရွာင္းကတပ္မႉးယြီပင္းနဲ႕ နန္းေတာ္ဆီျပန္ပါ။ကိုယ္ကနယ္စပ္ဂိတ္မွာ က်န္ေနခဲ့မယ္...ဒါကအရွင့္အမိန့္ပဲ.."
သူေျပာေတာ့ေရွာင္းကရင္ခြင္ထဲကေန ႐ုန္းထြက္ကာေမာ့ၾကည့္သည္။
"ခမည္းေတာ္အမိန့္ထုတ္ထားတာလား.."
"အြန္း..."
"ခ်န္တိုင္းျပည္နဲ႕က တကယ္စစ္ျဖစ္ၾကမွာေပါ့ေနာ္.."
"ေသခ်ာသေလာက္ရွိတယ္။
ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္စိတ္ရင္းကိုေျပာရရင္ စစ္ပြဲစဖို႔နည္းနည္းေတာ့စဥ္းစားေစခ်င္ေသးတယ္။
စစ္ဆိုတာျပဳဖို႔လြယ္တယ္၊႐ုတ္သိမ္းဖို႔ခက္တယ္။
စစ္ပြဲအလီလီျပဳၿပီးတဲ့ကိုယ္က စစ္ရဲ႕သေဘာကိုပိုသိတယ္ေရွာင္း။
တိုက္ပြဲထဲမွာ အသက္ေပ်ာက္သြားတဲ့သူေတြ။မ်က္စိကြယ္သြားတဲ့သူေတြ၊ကိုယ္လက္အဂၤါမစုံေတာ့တဲ့သူေတြ၊စစ္ထြက္သြားတယ္ဆိုၿပီးျပန္မလာေတာ့တဲ့ခင္ပြန္းေတြေၾကာင့္ အနာဂတ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ ဇနီးသည္ေတြ။
.ဒါေတြအမ်ားႀကီးပဲ..ဒါေၾကာင့္မလို႔အရွင့္ကိုျပန္စဥ္းစားခိုင္းေစခ်င္ေပမဲ့..အရွင္ကကိုယ့္ကိုနယ္စပ္မွာပဲေနခိုင္းေနတယ္.."
ေရွာင္းကနားလည္သလိုေခါင္းေလးၿငိမ့္ရင္း
"ကြၽန္ေတာ္နန္းေတာ္ျပန္မွာပဲ..လူႀကီးျဖစ္ေစခ်င္တာကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာလိုက္ပါ
ကြၽန္ေတာ္ ခမည္းေတာ္ကိုေျပာျပေပးပါ့မယ္.."
စစ္သူႀကီးဝမ္ၿပဳံးလိုက္ရင္းေရွာင္းငယ္ရဲ႕နားထင္ေထာင့္ေလးကိုျမတ္နိုးစြာငုံ႕နမ္းလိုက္သည္။
သူ႕ရင္ခြင္ထဲကေန မွည့္နက္ေလးထင္းေနေအာင္ၿပဳံးျပလာတဲ့ေကာင္ေလးက တကယ့္ကိုသူ႕ရဲ႕ေႏြးေထြးရာေလး။
"ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ့၊
ဒီကိစၥကကိုယ္တို႔ရဲ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေလးေတြလဲနည္းနည္းပါေတာ့.ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ပဲ
တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ စီးခ်င္းထိုးခ်င္တယ္..။
ကိုယ္ရႈံးရင္ ထိုက္သင့္တဲ့အျပစ္ဒဏ္ခံယူၿပီးသူတို႔ရႈံးရင္လဲ ထိုက္သင့္တဲ့အျပစ္ဒဏ္ ခံယူေစၿပီး ကိစၥကိုၿပီးလိုက္ေစခ်င္တယ္။
ႏွစ္နိုင္ငံလဲ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြၾကားမွာမ်က္ႏွာမပ်က္ရဘူးေပါ့.."
"လူႀကီးအႀကံကိုကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာေျပာျပလိုက္ပါ့မယ္.."
"အားကိုးပါတယ္. ေရွာင္းငယ္.."
"ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာေျပာျပလိုက္ပါ့မယ္.လူႀကီးစိတ္ခ်ေနာ္.."
"အင္း..."
စစ္သူႀကီးဝမ္ကၿပဳံးျပလိုက္ကာ ရင္ခြင္ထဲကို ေရွာင္းရဲ႕ကိုယ္လုံးေလးျပန္ဆြဲသြင္းလိုက္သည္။ခပ္သင္းသင္းေမႊးေနသည့္ေရွာင္းရဲ႕ကိုယ္သင္းရနံ႕ေလးကိုခိုးရႈရင္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္းတရားကို တစ္ဖန္ျပန္လည္ခံစားေန၏။
အရွင္ကထိမ္းျမႇားမႈကိုပယ္ဖ်က္တယ္လို႔ေျပာလာတုန္းကသူေရွာင္းမင္းသားေလးကိုခိုးေျပးသြားလိုက္ခ်င္သည္။
သို႔ေပမဲ့..ဘုရင့္သားေတာ္ကိုခိုးဖို႔ဆိုတာလြယ္ကူတဲ့အလုပ္လဲမဟုတ္။
အဲ့တာထက္ပိုအေရးႀကီးတာက သူဟာစစ္သူႀကီးရာထူးကထြက္ၿပီးေရွာင္းမင္းသားကိုခိုးေျပးရင္ဘာမွမရွိတဲ့တစ္ေကာင္ႂကြက္မို႔ မို႔ သူ႕ေနာက္ကိုေရွာင္းမင္းသားေလးလိုက္လာနိုင္ဖို႔ဆိုတာမေသခ်ာေပ။
သူ႕ရင္ထဲမွာေတာ့မစြန့္လႊတ္နိုင္လို႔မီးလိုပူေနေပမဲ့..ခ်စ္သူကသူနဲ႕မေနနိုင္တာေသခ်ာေတာ့ရင္ဘက္အစုံဟာတစ္ဖန္အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကြဲေၾကရ၏။
"လူႀကီး..."
"ဟင္..."
"လူႀကီးဘာေတြေတြးေနတာလဲဟင္ လူႀကီးရင္ဘက္ထဲကႏွလုံးခုန္သံကတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ.."
ရင္ခြင္ထဲကခပ္တိုးတိုးအသံေလးေၾကာင့္စစ္သူႀကီးဝမ္ ရယ္လိုက္ကာ မ်က္ႏွာလွလွေလးကိုေမးကေနေမာ့ေစလိုက္သည္။
မ်က္ဝန္းနက္နက္ေလးေတြကို သူစူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္း
"ေရွာင္းမင္းသားေလး..တဲအိုအိမ္ပ်က္မွာေနရဲသလား.."
သူ႕ကိုၾကည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းနက္ေလးေတြကျပဴးက်ယ္သြားကာ
"လူႀကီးဘာေတြေမးေနတာလဲ..."
ဟုတ္သား။မင္းသားတစ္ပါးကိုသူဘာေတြေမးမိတာလဲ။
ေမြးကတည္းကေ႐ႊလင္ပန္းနဲ႕အခ်င္းေဆးၿပီး မင္းေမြးတဲ့ေယာက်ာ္သားေလးတစ္ေယာက္ကိုသူဘာေတြေမးမိသြားၿပီလဲ။
"အလကားေျပာတာပါ ေမ့လိုက္ေတာ့ေနာ္.."
"မဟုတ္ဘူးေလ.ဘာကိုအလကားေျပာတာလဲ?..ဘာလို႔တဲအိုအိမ္ပ်က္မွာေနရဲလားလို႔ေမးတာလဲ.."
"ကိုယ္ေလွ်ာက္ေျပာေနတာပါ..."
မ်က္လႊာခ်ရင္းသူေျပာလိုက္မိသည္။
တကယ္ပဲ သူအိမ္မက္ေတြမ်ားခဲ့တာပဲ။သူ႕လိုလူက ေရွာင္းမင္းသားေလးနဲ႕တကယ္ကိုမျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးထင္ရဲ႕။
သူ႕လူႀကီးမ်က္ႏွာမေကာင္းတာကိုရိပ္စားမိတဲ့ေရွာင္းမင္းသားကလူႀကီးရဲ႕အေျဖကိုေျဖဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
"လူႀကီး..၊ကြၽန္ေတာ္ကလူႀကီးသာကြၽန္ေတာ္နဲ႕အတူရွိမယ္ဆို ဘယ္ေနရာမွာမဆိုေနရဲပါတယ္.."
သူ႕ကိုျပန္ၾကည့္လာတဲ့လူႀကီးရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကအနည္းငယ္လင္းလက္လာသလိုပင္။
"ကိုယ္နဲ႕အတူဆိုရင္လား.."
အတည္ျပဳခ်င္ေနပုံရသည့္လူႀကီးရဲ႕အသံကထပ္မံထြက္ေပၚလာ၏။ဒိီေလာက္ဆို လူႀကီးနဲ႕သူ႕ၾကားမွာ ကိစၥတစ္ခုခုရွိေနတာ ေသခ်ာၿပီ။အဲ့တာကဘာလဲလို႔သူထုတ္မေမးခ်င္ပါ။
လူႀကီးေျပာဖို႔အဆင္ေျပတဲ့အခါသူ႕ကိုေျပာျပလိမ့္မေပါ့။
"ကြၽန္ေတာ္လူႀကီးနဲ႕အတူဆိုရင္..ဘယ္ေနရာမဆိုလိုက္ရဲတယ္။လူႀကီးနဲ႕သာဆိုရင္ ရၿပီ.."
ေရွာင္းမင္းသားစကားေၾကာင့္ေခ်ာက္နက္ထဲျပဳတ္က်လဳနီးနီးစစ္သူႀကီးဝမ္ရဲ႕စိတ္အစုံဟာျပန္လက္ျမင့္တက္လာသည္။
ဒိီလိုဆို သူေရွာင္းမင္းသားေလးကိုမရရေအာင္ခိုးေျပးၿပီး တစ္နယ္တစ္ေက်းမွာဖြက္ထားတာ ဘဝသစ္စလို႔ရတာေပါ့။
သူကေယာက်ာ္းပဲ။သူယူမယ့္ေရွာင္းမင္းသားေလးကို မေတာင့္မတ မေၾကာင့္မက်ေနနိုင္ေအာင္သူႀကိဳးစားၿပီးထားမွာေပါ့။
သူလယ္လုပ္ရမယ္ဆိုလဲရတယ္။
သူႏြားေက်ာင္း၊ကြၽဲေက်ာင္းရမယ္ဆိုလဲရတယ္။
သူ႕ေဘးနားမွာေရွာင္းမင္းသားေလးသာရွိမယ္ဆိုရင္ သူဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ရေအာင္႐ုန္းကန္နိုင္မယ္လို႔ယုံၾကည္ခ်က္ရွိသည္။
ဒါေပမဲ့လည္း တစ္ဖက္မွာေတာ့နည္းနည္းေလးေၾကာက္မိေသးသည္။သူနဲ႕အတူဆိုရင္ဆိုတာ ေျပာေတာ့သာလြယ္တာ လက္ေတြ႕က်ရင္ သူ႕ေရွာင္းငယ္ေလးေတာင့္ခံနိုင္ပါ့မလား။
"ေရွာင္းငယ္."
"ဟုတ္..."
"တကယ္လို႔ ကိုယ္ကစစ္သူႀကီးမဟုတ္ပဲ ႏြားေက်ာင္းသားဆိုရင္ေကာ...ေရွာင္းငယ္ကိုယ္နဲ႕ဘဝခရီးမွာေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ဖို႔လက္တြဲရဲသလား.."
"လူႀကီးကႏြားေက်ာင္းသားဆို ကြၽန္ေတာ္လဲႏြားလိုက္ေက်ာင္းမယ္..။လူႀကီးမရွိပဲနဲ႕ေတာ့မေနခ်င္ပါဘူး.."
စစ္သူႀကီးကသေဘာက်လိဳ႕ခပ္ဟဟရယ္ရင္း.
"ကိုယ္က လယ္သမားႀကီးဆိုရင္ေရာ.."
"ကြၽန္ေတာ္ကလူႀကီးစားဖို႔ေန႕လည္စာကိုေတာင္း႐ြက္ၿပီးလာပို႔ေပးမွာေပါ့.ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္ေမ်ာ့ေတြေၾကာက္တဲ့အခါလူႀကီးကဖက္ထားေပး ."
"ကိုယ္ကသားသတ္သမားႀကီးဆိုရင္ေကာ.."
ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ေရွာင္းမင္းသားရဲ႕မ်က္လုံးေလးက ကလယ္ကလယ္ျဖစ္သြားရင္း
"အဲ့ဒီအခါက် ကြၽန္ေတာ္လူႀကီးကိုအသားညွိီနံ႕ေပ်ာက္ေအာင္ေရခ်ိဳးေပးရေတာ့မွာပဲ.."
"ဟား ဟား.ဟား..မင္းေလးကဘာေလးတုန္းကြာ.."
လူႀကီးကသူ႕ကိုအူယားသလိုျဖစ္ညစ္ပစ္ရင္း သူ႕ပါးေလးကိုႏွာတံခြၽန္ခြၽန္နဲ႕ရန္ရွာျပန္သည္။
"လူ..လူႀကီးေနာ္...."
ရွက္႐ြံ႕စြာလူႀကီးရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာဖြက္မိေတာ့ သူ႕ကိုေမးဖ်ားကေနပင့္ေမာ့ကာ တစ္မ်က္ႏွာလုံးကိုတမြမြနမ္းသည္။
ထို႔ေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းႏုေထြးေထြးပါမက်န္အပိုင္သိမ္းသြားရင္း သူ႕ခါးေလးကိုလဲက်ိဳးေၾကမတတ္ဖက္တြယ္ထားလာျပန္ပါ၏။
ေမတၱာစကားအရင္မဆိုပဲ ဖက္ဖက္နမ္းတတ္တဲ့လူႀကီးရဲ႕အနမ္းေတြဟာ ေမတၱာဓါတ္ေတြကူးဝင္ေန၏။သို႔ေပမဲ့ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့ လူႀကီးရဲ႕ေမတၱာစကားေလးၾကားရဖို႔ငံ့လင့္ေနမိတုန္းပင္။
__________________________________________________________________________________
ေရွ႕ကျမင္ေနရတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးရဲ႕အနမ္းခန္းဖြင့္ျခင္းကို ခ်န္အိမ္ေရွ႕စံေနာက္ေယာင္ခံခိုင္းလို႔လိုက္ေနရသည့္ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြကျမင္လိုက္ေတာ့ ၿဖဲၾကည့္ေနသည့္ခ်ဳံပုတ္ေလးကိုျပန္စိေပးလိုက္သည္။
အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္နမ္းေနၾကတာေပမဲ့
ႏွစ္ေယာက္လုံးကသူမတူေအာင္ေခ်ာေမာလြန္းၾကတာေရာ၊ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ကခႏၲာကိုယ္အ႐ြယ္အစားကြာျခားလြန္းတာေၾကာင့္သာ မ်က္စိပသာဒျဖစ္ေနျခင္းပင္။
တဆက္တည္း ရဲေဖာ္အခ်င္းခ်င္း အၾကည့္ခ်င္းစုံမိေတာ့ ကျပာကယာျပန္လႊဲလိုက္ရသည္အထိအေနခက္ေစသည္။
"ငါတို႔ တာ တာဝန္ကိုဘယ္ေတာ့လုပ္ၾကမလဲ."
ရဲမက္ေခါင္းေဆာင္ကေမးသည္။
"မသိဘူးေလ အခုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေဘးမွာလူရွင္းတယ္ စစ္သူႀကီးကို ဝင္သတ္လိုက္ၾကမလား.."
"အခုေတာ့မလုပ္ပါနဲ႕ဦး သူတို႔မွာနမ္းေနၾကတာကို သနားပါတယ္။မလုပ္ပါနဲ႕ နမ္းလို႔ၿပီးတဲ့အထိေစာင့္လိုက္ရေအာင္ပါ.."
ရဲမက္ေခါင္းေဆာင္စကားေၾကာင့္သူတို႔ရဲမက္ေတြေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ရင္း ျပန္စိေပးထားသည့္ခ်ဳံပုတ္ေလးကိုျပန္ၿဖဲၾကည့္လိုက္သည္။
ခ်စ္ပန္းေတြပြင့္ေနၾကသည့္ခ်စ္သူႏွစ္ဦးကရပ္ဖို႔အလားအလာမျမင္ေသး။
ေခါင္းေတြဘယ္ညာေစာင္းကာ အနမ္းရွိန္ကိုေတာင္ပိုလို႔တိုးျမင့္လာသလိုပင္။
သူတို႔ဒိီတစ္ခါေတာ့ခ်ဳံပုတ္ေလးကိုျပန္စိမေပးေတာ့ဘဲ အတြဲေခ်ာင္းမိသြား၏။
စစ္သူႀကီးဝမ္ရဲ႕ခပ္ႀကီးႀကီးလက္ဖဝါးေတြက ေရွာင္းအမတ္ငယ္ရဲ႕ခါးေလးကိုမခ်င့္မရဲဆုတ္ကိုင္လိုက္ကာ ဆံႏြယ္အိအိေလးေတြၾကားလက္ဝင္ရင္းပြတ္သပ္လာသည္။
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည့္ရဲမက္ေတြဟာလည္း အတြဲတစ္တြဲရဲ႕ အနမ္းခန္းဖြင့္ခ်င္းကိုအခုမွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္းႀကီးျမင္ဖူးတာမို႔ မ်က္ႏွာေတြရဲတက္လာ၏။
စစ္သူႀကီးကအေတာ္သက္လုံေကာင္းပုံေပၚသည္။ေရွာင္းအမတ္ငယ္ေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုငုံၿပီးနမ္းရွိုက္ေနတာမ်ား တစ္ခ်က္မွကိုအလြတ္မေပး။
အတြဲကေခါင္းေလးဘယ္ညာအလိုက္သင့္ယိမ္းရင္ သူတို႔ပါလိုက္ယိမ္းမိသည္အထိအတြဲေခ်ာင္းေကာင္းေနတုန္း ရဲမက္ေခါင္းေဆာင္ေနာက္ကအသံထြက္လာ၏။
"မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနတာလဲ.."
အသံကလဲခပ္တိုးတိုးပင္။ရဲမက္ေခါင္းေဆာင္ကလွည့္မၾကည့္ပဲေျဖ၏။
"အတြဲေခ်ာင္းေနတာ.."
"ဘာလို႔အတြဲေခ်ာင္းေနတာလဲ.."
"အိုကြာ ဒိီလိုျမင္ရဖို႔ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္ဘူး ပါးစပ္ပိတ္ၿပီးၾကည့္စမ္းပါ.."
ရဲမက္ေခါင္းေဆာင္ကျပန္ေျဖၿပီးခဏၾကာမွ ဘယ္သူေမးတာလဲဟုဆိုကာျပန္လွည့္ၾကည့္၏။သူတို႔ေနာက္မွာ ကိုယ္ရံေတာ္ဝတ္စုံနဲ႕ အဖြဲ႕ကိုျမင္ေတာ့ မ်က္လုံးေတြျပဴးသြားကာ
"မင္း..မင္းတို႔ ဘယ္ကေကာင္ေတြလဲ. "
ေမးခြန္းတစ္ခုပဲထြက္လိုက္နိုင္သည္။ကိုယ္ရံေတာ္ေတြရဲ႕ ဓါးကသူတို႔ဗိုက္ကိုစိုက္ဝင္သြား၏။သူတို႔အင္အားက၁၀ေယာက္ေပမဲ့ တစ္ဖက္ဖ်က္လက္ကာအနီးကပ္တိုက္ခိုက္မႈေတြၾကား အသံေလးေတာင္ေျဖာင့္ေအာင္မထြက္လိုက္ရ။
"ေခါင္းေဆာင္ အားလုံးအသက္မရွိေတာ့ပါဘူး.."
အရိပ္စစ္ကိုယ္ရံေတာ္ေခါင္းေဆာင္ကေခါင္းၿငိမ့္ရင္း အနမ္းခန္းဖြင့္ေနသည့္စစ္သူႀကီးတို႔အတြဲကို ခ်ဳံကြယ္ကလွမ္းၾကည့္ကာစုတ္သုတ္မိသည္။
တိုင္းေရးျပည္ေရးကမေကာင္းပါဘူးဆို။သူမ်ားနယ္ေျမထဲခ်စ္စခန္းလာထေနသည္။
တိုက္ပြဲေတြမွာနာမည္ေကာင္းပဲဆက္တိုက္ရထားတဲ့စစ္သူႀကီးလဲ အခ်စ္နဲ႕ေတြ႕ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေတြဘာေတြေတာင္အကဲမခတ္နိုင္ေတာ့ဘူးထင္ရဲ႕။
လူ၁၀ေယာက္ေခ်ာင္းေနတာကိုေတာင္ မခံစားနိုင္ေတာ့တဲ့အထိမႊန္ေနတဲ့စစ္သူႀကီးကိုကိုယ္ရံေတာ္ေခါင္းေဆာင္ကခဲနဲလွမ္းပစ္ဖို႔ခဲလုံးေကာက္လိုက္သည္။
ပစ္မလို႔လက္ခ်ိန္တုန္းမွာ အနမ္းခန္းၿပီးသြားၿပီးေရွာင္းမင္းသားေလးကိုလက္ဆြဲကာထြက္သြားတဲ့စစ္သူႀကီးေၾကာင့္ ပစ္မဲ့ခဲကို ေအာက္ျပန္ပစ္ခ်လိဳက္သည္။
ေတာ္ေသးတာေပါ့ အရွင္ကသူ႕သားငယ္ေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အရိပ္စစ္ကိုယ္ရံေတာ္အဖြဲ႕ကိုလႊတ္ထားလို႔။
မဟုတ္လို႔ကေတာ့မေတြးရဲစရာပင္။
___________________________________________________________________________________________________________________________
ၾကာသြားတာသိပါတယ္ကြယ္။
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာေနတဲ့ေစာင္းႀကိဳးအတြက္က နိုင္ငံေရးအေျခအေနမေကာင္းလို႔ေျပးေနလႊားေနရလို႔ပါ။
ဘယ္ေန႕လက္နက္ႀကီးစာမိမလဲမသိနိုင္တာမလို႔
၁၀ရက္ေက်ာ္ၾကာၿပီးလို႔ဆက္ၿပီးမupရင္ သဲေလးတို႔ေစာင္းႀကိဳး လက္နက္ႀကီးစာမိသြားၿပီလို႔ေတြးၾကပါကြယ္။🥲
လိုင္းကလဲဘယ္လိုင္းမွမရေတာ့ပါဘူး။
Wifiေတြပါအကုန္ဖ်က္ထားၾကေတာ့ updateေပးဖို႔အေတာ္တိုင္ပတ္ရပါတယ္။
အခုေတာင္ တ႐ုတ္Wifiေလးခဏရလို႔။
မန့္ေလးေတြ rpမျပန္ျဖစ္ရင္စိတ္ဆိုးၾကနဲ႕ေနာ္😙