Μάρκος : Τι είναι αυτό ρε?
Χριστίνα : Εσύ θα μας πεις
Μάρκος : Δεν το ανέβασα εγώ
Χριστίνα : Μας δουλεύεις ρε . Στο προφίλ σου ανέβηκε και μας λες ότι δεν το ανέβασες εσύ?
Πάνος : Ηρέμησε αγάπη μου
Χριστίνα : Δεν ακούς τι λέει?
Πάνος : Και εσύ ρε φίλε παραδεξου το επιτέλους
Μάρκος : Να παραδεχτώ κάτι που δεν έκανα? Πάτε καλά?
Χριστίνα : Δεν θα συνεννοηθούμε σήμερα
Μάρκος : Ρε μαλάκες ειλικρινά σας το λέω δεν το έκανα εγώ
Αλίκη : Τότε ποιος το έκανε ρε Μάρκο? Δεν νομίζω η φωτογραφία να ανέβηκε από μόνη της
Μάριος : Ε ναι ρε , από το δικό σου κινητό ανέβηκε , ποιος άλλος έχει πρόσβαση?
Χριστίνα : Σωστά
Μάρκος : Είστε παρά πολύ άδικοι
Χριστίνα : Ρίξε τώρα το φταίξιμο σε εμάς
Πάνος : Παιδιά πάμε σπίτι να ηρεμήσουμε και θα βρεθούμε αύριο όλοι μαζί για να το ξανά συζητήσουμε
Χριστίνα : Καλώς φύγαμε
Η Χριστίνα πήρε το κινητό της από τα χέρια μου και έφυγαν χωρίς να με χαιρετήσουν .
Είναι αδιανόητο το γεγονός πως οι ίδιοι μου οι φίλοι δεν με πιστεύουν
Δεν λέω έχουν δίκιο να με κατηγορούν αλλά τους είπα 100 φορές πως δεν το έκανα εγώ
Θα βρω ποιος το έκανε και τότε όλοι θα μου ζητάνε συγνώμη
End of Μάρκος'ς POV
Σοφίας POV
Την επόμενη μέρα ξύπνησα με τελείως χαλιά ψυχολογική κατάσταση . Πήγα στην τουαλέτα και όταν πλύθηκα επέστρεψα στο δωμάτιο μου .
Άκουσα βήματα από πίσω μου και είδα την Μιριελα να μπαίνει μετά από εμένα
Τι θέλει τώρα και αυτή?
Μιριελα : Δεν θα έρθεις να φας?
Σοφία : Γιατί με καλέσατε?
Μιριελα : Αυτή η τάση σου να μου πηγαίνει κόντρα πολύ μου την σπάει
Σοφία : Βλέπεις να με νοιάζει?
Μιριελα : Να σου πω , επειδή εσύ έχεις νεύρα με άλλον δεν θα ξεσπας πάνω μου
Σοφία : Οχου ρε Μιριελα βρήκες και εσύ την ώρα να κάνεις τα παράπονα σου . Δίνε του , θέλω να μείνω μόνη μου
Πατέρας : Πως μιλάς έτσι στην αδερφή σου, δεν ντρέπεσαι?
Σοφία : Αυτός είναι ο τρόπος μου και αυτή δεν είναι αδερφή μου
Μιριελα : Είσαι πολύ άδικη
Είπε τάχα στεναχωρημένη και ο πατέρας μου με πλησίασε .
Πατέρας : Ζητά της τώρα συγνώμη για αυτό που είπες
Σοφία : Γιατί να ζητήσω συγνώμη , την αλήθεια είπα
Τότε με χαστούκισε δυνατά και έπεσα πάνω στο κρεβάτι
Πατέρας : Αρκετά με αυτή την συμπεριφορά σου! Ποια νομίζεις ότι είσαι και μας μιλάς έτσι!?
Φώναξε και με χτύπησε στην κοιλιά . Εγώ την κράτησα σφιχτά και κοίταξα την Μιριελα
Πατέρας : Εμάς θα μας σέβεσαι το κατάλαβες!?
Δεν του απάντησα . Είχα μείνει να κοιτάω την Μιριελα η οποία δεν έκανε καμία κίνηση για να σταματήσει τον μπαμπά . Τότε ο μπαμπάς με άρπαξε από τον λαιμό και με έφερε κοντά του
Πατέρας : Λέγε!
Σοφία : Τ..το κ..κατάλαβα ά..αφησε μ..με
Πατέρας : Το καλό που σου θέλω
Με άφησε και μαζί με την Μιριελα βγήκαν από το δωμάτιο
ΤΟΥΣ ΜΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΎΟ!
[...]
Την ίδια ημέρα το απόγευμα με πήρε τηλέφωνο η Χριστίνα
Χριστίνα : Έλα πως είσαι?
Σοφία : Κ..καλά είμαι
Χριστίνα : Σίγουρα? Δεν ακούγεσαι καλά
Σοφία : Σ..σίγουρα , τι ήθελες?
Χριστίνα : Ήθελα να βγούμε όλοι μαζί στην πλατεία για να συζητήσουμε αυτό που έγινε
Σοφία : Δεν θα μπορέσω να έρθω
Χριστίνα ; Γιατί?
Σοφία : Δεν με αφήνουν να βγω από το σπίτι επειδή ο μπαμπάς λέει ότι τους έκανα ρεζίλι
Χριστίνα : Θα τον σκοτώσω τον Μάρκο . Πότε θα μπορέσεις να βγεις
Σοφία : Δεν ξέρω
Χριστίνα : Εντάξει αν είναι θα συναντηθούμε εμείς και θα σου στείλω μύνημα
Σοφία : Έγινε μπάι
Της είπα και το έκλεισα . Σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια και πήγα απέναντι από τον καθρέφτη μου . Σήκωσα την μπλούζα μου και είδα μια μεγάλη μελάνια
Γιατί να τα περνάω όλα εγώ?
End of Σοφίας POV
Μάρκος'ς POV
Κανονίσαμε να βγούμε στην πλατεία για να λύσουμε το θέμα . Ελπίζω να είναι εκεί και η Σοφία για να της μιλήσω . Έβαλα το παλτό μου και πλησίασα την πόρτα
Αντωνία : Πάλι θα βγεις?
Μάρκος : Ναι , εσύ μικρό τι θέλεις?
Αντωνία : Απλά ρώτησα και σταματά να με λες μικρό!
Μάρκος : Εντάξει εντάξει
Αντωνία : Είδα την φωτογραφία
Μάρκος : Τέλεια , θα μου τα ψάλλεις και εσύ τώρα?
Αντωνία : Όχι , εγώ πιστεύω πως δεν το έκανες εσύ . Το νιώθω μέσα μου
Μόλις την άκουσα να το λέει αυτό πήγα κοντά της και την αγκάλιασα
Χάρηκα τόσο πολύ που κάποιος με πιστεύει
Την άφησα και της χαμογέλασα
Μάρκος ; Σ'ευχαριστώ
Αντωνία : Δεν κάνει τίποτα , είσαι αδερφός μου και νομίζω πως σε ξέρω καλά
Γελάσαμε και την χαιρέτησα . Βγήκα από το σπίτι και πήγα στην πλατεία . Εκεί τους είδα όλους εκτός από την Σοφία
Μάρκος : Που είναι η Σοφία?
Χριστίνα : Τώρα σε έπιασε ο πόνος?
Μάρκος : Χριστίνα μιλά μου καλύτερα , εγώ δεν σου μιλάω έτσι
Χριστίνα : Εξαιτίας σου δεν ήρθε!
Αλίκη : Χριστίνα ηρέμησε
Μάρκος : Τι εννοείς?
Πάνος : Το ξέρεις ρε ότι δεν την αφήνουν να βγει από το σπίτι της γιατι λένε ότι τους έκανε ρεζίλι με την φωτογραφία?
Μάρκος : Τι πράγμα?
Πάνος : Αυτό που σου είπα
Δεν είναι δυνατόν
Μάρκος : Εγώ την κάνω
Πάνος : Που πας ρε?
Μάρκος : Πάω να βρω την Σοφία να της μιλήσω
Χριστίνα : Μην τολμήσεις , αρκετά την πλήγωσες . Άσε που δεν θέλει να σε δει ούτε ζωγραφιστο
Μάρκος : Θα μου μιλήσει θέλει δεν θέλει . Δεν μπορεί να με κατηγορεί για κάτι που δεν έκανα
Χριστίνα : Έτσι και την πληγώσεις παραπάνω σε σκότωσα!
Μου φώναξε και εγώ χωρίς να της απαντήσω έφυγα για το σπίτι του πατέρα της Σοφίας .
Μόλις έφτασα είδα την πόρτα του μπαλκονιού κλειστή οπότε αποφάσισα να της στείλω μύνημα . Άνοιξα το κινητό και άρχισα να πληκτρολογώ
End of Μάρκος'ς POV
Σοφίας POV
Εκει που ξάπλωνα άκουσα το κινητό μου να δονείται . Κάποιος μου έστειλε μήνυμα . Η Χριστίνα θα είναι είπε θα με ενημέρωνε.
Πήρα στα χέρια μου το κινητό μου και το άνοιξα .
Το μύνημα όμως δεν ήταν από την Χριστίνα
Μάρκος : Είμαι από κάτω , κατέβα να μιλήσουμε . Θέλω να το λύσουμε εδώ και τώρα
.
.
.
.
.
.
Αγάπες ♥️
Τι μου κάνετε?
Εγώ είμαι καλά
Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε
Λίγο μεγαλουτσικο😁
Πως σας φάνηκε?
Θα τα βρουν πιστεύετε?
Μέχρι το επόμενο
Να είστε όλοι καλά
Να χαμογελάτε
Καιιιιιιι
Byeeeee ❤️😍❤️😍