Πότε Μαζί Σου!

Κεφάλαιο 26 : Η Φάρσα

Μόλις φτάσαμε σπίτι μπήκαμε μέσα και με έριξε κάτω

Μπαμπάς : Τι έγινε?

Ρώτησε και ήρθε κοντά μου

Μιριελα : Ήρθε μαζί με τον Μάρκο και με κατηγόρησαν οτι εγώ ανεβασα την φωτογραφια
Μπαμπάς : Εσύ την ανέβασες?

Ξεφυσηξε νευριασμένη και σταύρωσε τα χέρια της

Μιριελα : Ναι! Δεν ξεκολλαγε από το αγόρι που μου αρέσει!
Σοφία : Αυτόν τον ρώτησες αν του αρέσεις?
Μπαμπάς : Σοφία σιωπή

Σηκώθηκα και η Μιριελα με κοίταξε με άγριο βλέμμα

Μπαμπάς : Λοιπόν εσύ δεν θα ξαναμιλήσεις έτσι στην αδερφή σου
Σοφία : Δεν την κατηγόρησα χωρίς λόγο
Μπαμπάς : Δεν με ενδιαφέρει . Έφυγες στο δωμάτιο σου

Χωρίς να απαντήσω πήγα προς το δωμάτιο μου αλλά προτού μπω τους άκουσα να μιλάνε

Μπαμπάς : Αν το ξανακάνει θα την κανονίσω εγώ
Μιριελα : Σε αγαπάω μπαμπά μου
Μπαμπάς : Και εγώ κόρη μου

Πως γίνεται να παίρνει πάντα το μέρος της?

Τουλάχιστον δεν με κλείδωσε πάλι

Κάτι είναι και αυτό

Μπήκα στο δωμάτιο και πήρα το κινητό στα χέρια μου . Έστειλα μύνημα στα κορίτσια πως όλα είναι καλά και ξάπλωσα στο κρεβάτι . Αποκοιμήθηκα γρήγορα .

Σοφία : Δεν πρόκειται να σε αφήσω να με αγγίξεις
- Δεν θα σε ρωτήσω μικρή

Είπε και άρχισε να με πλησιάζει

Σοφία : Μείνε μακριά μου! Βοήθεια!

Φώναξα και αυτός με πήρε στα χέρια του και με έριξε με δύναμη πάνω στο κρεβάτι

Ξύπνησα απότομα . Έκατσα και προσπάθησα να ηρεμήσω . Αυτός δεν ήταν απλά εφιάλτης αλλά εφιάλτης μαζί με ανάμνηση

Αλλά γιατί δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος ήταν? Τι είναι αυτό που με εμποδίζει?

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και βγήκα από το δωμάτιο . Πήγα στην κουζίνα και έβαλα σε ένα ποτήρι νερό . Το ήπια και πήρα μια βαθιά ανάσα

Ίσως να είναι καλύτερα αν το ξεχάσω . Ούτως η άλλως 4 χρόνια πέρασαν πρέπει να το αφήσω πίσω μου

Επέστρεψα στο δωμάτιο μου και αποκοιμήθηκα χωρίς να ξαναδώ εφιάλτη .

[...]

Την επόμενη μέρα ξύπνησα ήρεμη . Έφαγα πρωινό και καθάρισα το δωμάτιο μου . Σήμερα θα έρθουν τα παιδιά εδώ για να αραξουμε .