Unicode
မနက်ဖြန်ဆို ခန်မှူးလွင်တို့ကို အကိုdinner ကျွေးဖို့ချိန်းထားတဲ့ရက် အကိုက ခုထိ စိုင်းခက်ကိို ဘာမှလှမ်းမပြောပေ ။ တကယ်ကို အကိုနဲ့ဝေးကွာသွားပြီပဲ ကောင်းပါတယ် လျှောက်လမ်းတွေခြင်းမှမတူတာ ကိုယ့်လမ်းကိုယ်ရှေ့ဆက်ရုံပေါ့။
Tv ဖွင့်ထားပြီး tv ဆီသို့စိတ်မရှိ ဖုန်းကိုသာကြည့် ၍ မခေါ်တဲ့အဝင် call ကိုတစ်မျှော်မျှော် ။
"စိုင်းခက် ဇာတ်ကားမကြည့်ပဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ၊ ပြောတော့ ဒီကားအရမ်းကြည့်ချင်နေတာပါဆို"
ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ကာဇာတ်ကားကြည့်နေတဲ့ ဟိန်းက ကနာမငြိမ်ဖြစ်နေတဲ့ စိုင်းခက်ကို ကြည့်၍
မေးလိုက်တော့သည်။
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ငါကြည့်နေပါတယ် ဟိန်းရဲ့"
စိုင်းခက် ဖုန်းလေးဘေးချကာ ဇာတ်ကားကို
ပြန်လည်အာရုံစိုက်ထားလိုက်သည်။ ၉နာရီခွဲလောက်ကျ ဇာတ်ကားလဲပြီး၍ စာတန်းပင်ထိုးနေပြီ ထိုစဉ်
Ring ! Ring !
ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ အကို ဆီက
စိုင်းခက် ဟိန်း အားတစ်ချက်ကြည့်တော့ စားပွဲပေါ်က သောက်လက်စ အအေးခွက်များအားကောက်သိမ်းနေသည်။ စိုင်းခက် ကုတင်ပေါ်မှ ထကာ ခေါင်းရင်းပြတင်းပေါက်ဆီလာလိုက်ပြီး ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။
"ဟယ်လို အကို "
"အင်းစိုင်းခက် ကိုယ့်တိုက်လေးကို အာလုံး
အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးကြလို့ dinner လေးကျွေးချင်လို့ပါ အဲတာ မနက်ဖြန် ၇ နာရီလောက် အားမလား"
"ဟုတ်အကို ခန့်မှူးပြောလို့ သိထားပါတယ်
ကျွန်တော်အားပါတယ် "
"အင်းအဲတာဆို ဟိန်းကိုရောကိုယ့်အစားဖိတ် ပေးပါအုန်း လိပ်စာကို ကိုယ် message ပို့ထားပေးမယ်နော် "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အကို "
"ဒါဆို ကိုယ်ဖုန်းချလိုက်ပြီနော် "
"...."
အကိုသာ ဖုန်းမဆက်ရင်စိုင်းခက်တကယ်ကို သွားဖို့အစီအစဉ်မရှိပါ ။ ခုဖုန်းဆက်တော့
စိုင်းခက် အနည်းငယ်တော့ပျော်သွားရသည်
လုံးဝ မပတ်သတ်တော့တာမျိုးမဟုတ်ဘူးမို့လား စိုင်းခက် ဒီဘက် ပြန်အလှည့် ဟိန်းက ကုတင်
စွန်းတွင် ထိုင်၍ စိုင်းခက်အားကြည့်နေသည်က ဘာကိစ္စလဲဆိုတာ ပြောစေချင်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေနှင့်
"ဟို အကိုက ငါတို့သူ့ရဲ့ တိုက်ကိစ္စအတွက်
ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ dinner ကျွေးမလို့တဲ့ အဲတာ မင်းကိုပါ ဖိတ်ခိုင်းလိုက်တယ်
မင်းလိုက်ချင်လား "
"ဘာလို့လဲ မင်းကငါ့ကို မလိုက်စေချင်လို့လား "
"မဟုတ်ပါဘူး အဲလိုပွဲတွေ မင်းကမကြိုက်လို့ စိတ်ကျဉ်းကြပ်နေမှာစိုးလို့ပါ မလိုက်ချင်လဲအားနာစရာမရှိဘူး "
"ရတယ် ငါလိုက်ခဲ့မယ် "
ဟိန်းရဲ့အကြည့်တွေက တစ်ခုခုကို စိုးရိမ်နေတဲ့ပုံရနေသည်။ ဒီအတောအတွင်း သူအကို့ဆီရောက် နေတဲ့ စိတ်တွေကို ဟိန်းရှေ့မှာဆိုရအောင်ထိန်းချူပ်ခဲ့ပါသည်။ ဟိန်းရိပ်မိနေတာများလား ဒီအကြည့်တွေက တစ်ခုခုကို ကြိုသိနေသလို
စိုးရိမ်နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ဝမ်းနည်းတဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ။
"ဟိန်း ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ငါ့ကိုတစ်ခုခုပြော
ချင်တာရှိလို့လား "
"ဟင့်အင်း မရှိပါဘူး အိပ်ကြရအောင်လေ
ငါအိပ်ချင်ပြီ "
"....."
ဒီနေ့လဲ အတွေးကိုယ်စီနဲ့ လူနှစ်ယောက်ရဲ့ အခန်းလေးဟာ အရင်လိုရယ်သံများပျောက်
ကင်းနေခဲ့ပြီး တိတ်ဆိတ်မှုတွေသာ ကြီးစိုးနေရ
ပြန်သည်။
*******🌸🌸🌸🌸********
Starry Bar ၏ အပြင်ဘက်ဝိုင်းရှိခုံရှည်တွင်
ခန့်မှူးလွင် ၊ လေပြေသွေး နှင့် ထိုက်ဘုန်းရှိန်တို့က ၁ဖက် ဟိန်းထက်နှင့်စိုင်းခက်လျှံ တို့က ၁ဖက် မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားတွင် နေရာယူထားကြသည်။စားပွဲတွင် tiger beer 1 tower နှင့် shishar 1အိုး ၊ စားသောက်ဖွယ်ရာများအစုံ
အလင်ဖြင့် စားပွဲတွင်ပြည့်နေသည် ။
"ကဲအာလုံး cheer one shotနော် မကုန်ရင် ၂ခွက်
ပြန်သောက်ရမယ်"
ခန့်မှူးလွင်မှ စတင်၍ တက်ကြွစွာ ပြောလေသ
ဖြင့် ကျန် ၄ ယောက်လဲ ခွက်ချင်းတိုက်ကာမော့လိုက်ကြသည်။
အဟွတ်အဟွတ် " လေပြေသွေး နှင့် ဟိန်းဆီမှ
သံပြိုင်ထွက်လာသည်။ လေပြေသွေးဆို သီးသွားသဖြင့် မျက်ရည်များပင်ဝဲလာတော့တယ် ။ ဟိန်း မှာလဲ သောက်လေ့သောက်ထမရှိသဖြင့် မျက်နှာပင်ရဲသွားလေသည်။
"ဟာ ကလေး ရာ မသောက်နိုင်ပဲ တစ်ကျိုက်ထဲ
မော့စရာလား ခုတော့ဖြစ်ပြီ "
လေပြေသွေးက တစ်ရူးဖြင့် မျက်ရည်စများကိုသုတ်ပေးနေသော ခန့်မှူးလွင်ကို မျက်စောင်းထိုးကာ ဗိုက်အား လိမ်ဆွဲလျက်
"အားးးကလေးလေး နာတကယ်ကွ "
"ကိုကိုကြောင့် ဖြစ်တာလေ ခုမှဘာလို့လာဆူနေတာလဲ ဟွန်း သွားမခေါ်တော့ဘူး "
"ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ် ကလေးရယ်
ရွှေစိတ်တော်မကောက်လိုက်ပါနဲ့နော်"
ဘေးမှထိုက်ကတော့ အကဲပိုနေတဲ့ နှစ်ယောက် ကို ကြည့်ကာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့်သာ ပြုံးပြီးကြည့်နေလိုက်သည်။ စိုင်းခက် မှာမြင်ပြင်းကပ်စွာသာ တစ်ချက်ကြည့်၍
"ဟိန်းရရဲ့လား ဒါမသောက်ချင်ရင်၊ ငါ cocktails မှာပေးရမလား "
စိုင်းခက်က တစ်ရူးလေးကန်းပေးရင်းမေးလိုက်သည်။
"အင်း beer က gas ပါတော့ ငါသိပ်မသောက်
နိုင်ဘူး "
"ညီလေး ခန "
စိုင်းခက် waiter ကောင်လေးအားလှမ်းခေါ်၍
"Tequila ၁ခွက် သံပုရာသီး လေးပါချပေး "
"ကျေးဇူးပဲစိုင်းခက် ငါ့အကြိုက်တွေ မှတ်ထားပေးလို့"
ဟိန်းက သူ့အပိုင်ဆိုတဲ့ မာန်လေးနဲ့ စကားဆို
လိုက်ပြီး စိုင်းခက်ပါးအား ခပ်ဖွဖွ ညစ်သည်။
စိုင်းခက်မှာ မလုံမလဲဖြင့် ထိုက်ကို မသိမသာ လှမ်းကြည့်မိတော့ beer နောက် ၁ခွက်ထည့်ကာ သူတို့ကိုကြည့်မနေ ။
ထိုက် ဘီယာအားမော့သောက်၍ ခပ်ဖွဖွသာပြုံးရင်းသက်ပြင်းချမိသည် ။ ဟိန်းကသူ့ရှေ့မှာ မို့တမင်လုပ် နေမှန်းသိပါသည်။ထိုက် စိတ်အိုက်လာသဖြင့် toilet သို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
"အင်းပါ စိတ်မကောက်နဲ့ ဒီအပတ် ကိုကိုလာဖြစ်
အောင်လာခဲ့ပါမယ် "
"......."
"သတိရပါတယ်ကွာ ၊ ကဲမရစ်နဲ့နော်
ကိုကို ဧည့်သည်တွေနဲ့ အပြင်ရောက်နေလို့ပါ "
စိုင်းခက် ခြေလှမ်းတို့ရပ်တန့်သွားကာ ရင်ထဲမှာလဲ ဗလောင်ဆူသွားတော့သည် ။ toilet ဝင်ဖို့လာတုန်းအထဲကထိုက်အသံကြားလို့ရပ်နားထောင် နေစဉ်ပြောနေသောစကားတွေကြောင့်ရှေ့ကနေ ချက်ချင်းလှည့်ထွက်ခဲ့သည်။
ခြေလှမ်းသွက်သွက်သူတို့ ဝိုင်းရှိရာသို့ ပြန်လာကာ ဘီယာ ၁ခွက် မြန်မြန်ငဲ့၍ တစ်ကျိုက်ထဲ မော့သောက်ပစ်လိုက်သည်။ ရင်ထဲမှအပူများက်ို ဘီယာအေးအေးဖြင့် မျှောချသည်။
"ဟျောင့် ဘာဖြစ်တာလဲ သေနေအုံးမယ် ဘယ်သူမှလုမသောက်ဘူး "
ရူးရူးရဲရဲဖြင့်ရောက်လာတာ ဘီယာ ၁ခွက်ပီး၁ခွက်မော့နေသဖြင့် ခန့်မှူးလွင်က ပြောရတော့သည်။
"စိုင်းခက် တဖြည်းဖြည်းသောက်လေ ဘာဖြစ် နေတာလဲ "
နောက်တစ်ခွက်မော့ဖို့ပြင်နေတဲ့ စိုင်းခက် လက်တွေကို ဆွဲတားလိုက်ရသည်။
"ဖယ်စမ်းဟိန်းရာ ငါမူးချင်လို့ "
စိုင်းခက် ဟိန်း လက် အား ပုတ်ချကာ ဆက်သောက်နေလိုက်သည် ။ ၅ခွက်ဆက်တိုက် သောက်လိုက်သဖြင့် ပုံမှန်ထပ် ပို၍ မူးဝေသွားကာ ထိုင်လျက် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားလေတော့သည်။
"ဟင် စိုင်းခက်ကဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"
သူသွားတဲ့ခနလေးအတွင်း စိုင်းခက်ရှေ့မှ ဘီယာခွက်များနှင့် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေသော
စိုင်းခက်ကြောင့် ထိုက် ခုံတွင် ဝင်ထိုင်ကာ ခန့်မှူးကိုမေးလိုက်သည်။
"မသိပါဘူး ကိုထိုက်ရာ ဒီကောင်လုပ်လိုက်ရင်အဲလိုတွေချည်းပဲ "
ထိုစဉ် စိုင်းခက်က မျက်လုံးပွင့်လာကာ စားပွဲတွင် လက်ထောက်လျက် မေးအားတင်ကာ ထိုက် ကို ပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်သည်။ ပြုံး၍ကြည့်
လိုက် မဲ့၍ကြည့်လိုက် မျက်ရည်ဝဲသွားလိုက်နှင့် အကြည် မျိုးစုံဖြင့် စိုက်ကြည့်သည်။ ခေတ္တခဏလည်းမဟုတ်၅ မိနစ်လောက်ဆက်တိုက်။ ခန့်မှူးလွင်သာမက ဝိုင်းတဝိုင်းလုံး သတိထားမိနေပြီ။ ထိုက်လည်း မျက်နှာဘယ်နားထားရမလဲမသိ။ ဟိန်းက တော့ ဘာမျှပင်မပြောနိုင်။မျက်နှာ
လည်းဇီးရွက်လောက်ပင်ကျန်တော့သည်။ အတန်ကြာ စိုက်ကြည့်ပြီးနောက်
"အကို ဘာလုပ်နေလို့အဲလောက်ကြာနေတာလဲ "
အာလေးလျှာလေးဖြင့် လေသံက ရစ်တဲ့ဘက်ကိုသွားနေလေပြီ ။
"ဟို ကိုယ်ဖုန်းပြောနေလို့ ကြာသွားတာပါ "
"ဪ ၊ ကျွန်တော့်ဆီကိုကျ ဖုန်းလဲမဆက် စာလဲမပြန် ၊ အခြားသူကိုကျ ခုလို အပြင်ရောက် နေတဲ့အချိန်မှာတောင် ဖုန်းပြောဖို့အချိန်ပေး
တယ်ပေါ့"
"ဟားဟား "
စိုင်းခက်ရုတ်တရက်ထရီကာ ထိုက်ကို အကြည့်မလွဲ ခနဲ့သလိုဖြစ်ပြောနေသဖြင့် ထိုက်မှာ အတော်ပင်နေရခက်ကာ မျက်နှာပူလှပြီ ။ ဟိန်းကိုကြည့်တော့လဲ ပျက်ယွင်းနေသော မျက်နှာပင် ဟန်ဆောင်၍ မထိန်းနိုင်တော့ ၊ ခန့်မှူးလွင်တို့လဲ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းပင်မသိတော့ပေ။
စိုင်းခက် မှာ မြိုသိပ်ထားသမျှ မူးမှဖွဟချ
နေသည်။
"ရည်းစားရနေပြီလား "
"ဟင် မဟုတ် ...."
" ငြင်းမနေစမ်းပါနဲ့ဗျာ ရည်းစားရသွားတော့
ကျွန်တော့်ကို စောက်ရေးကိုမလုပ်တော့ဘူးနော် ၊ အစကတော့ ငါဘာများမှားသွားလို့ ရုတ်တရက်
ရှောင်နေတာလဲလို့တွေးနေမိတာ တကယ်က
ရည်းစားရသွားလို့ကို ဟားဟား "
ထိုက်ပင်စကားဆုံးအောင်မပြောလိုက်ရ ဟားဟားရီ၍ သူ့အားရီဝေဝေကြည့်ကာ လေသံခတ် ဆက်ဆက် ဖြင့် တရဆက် ဆိုပြီး မျက်ရည်များပင်ကျလာလေသည်။ ထိုက်ဘာဆက်ပြောရမှန်းကို မသိအောင် ဆွံ့အကာ ဟိန်းကို မျက်နှာပင်မပြဝံ့တော့ပေ။
" စိုင်းခက် မင်းမူးနေပြီပြန်ရအောင်နော်
ကိုထိုက်ကိုအားနာဖို့ကောင်းတယ်လေ "
"မင်း ဖယ်စမ်း ဟိန်း ငါဒီလူနဲ့ရှင်းမှဖြစ်မယ် ငါသိချင် တာ သိရမှဖြစ်မယ် "
စိုင်းခက်ကိုလက်မောင်းမှဆွဲထူကာ မတ်တပ်ထရပ် တဲ့ ဟိန်းရင်ဘက်ကိုဆောင့်တွန်းလိုက်သဖြင့် နောက် သို့ ထိုင်လျက် လဲကျသွားတော့သည်။
ထိုအခါ ခန့်မှူးလွင်က ဆက်ကြည့်မနေနိုင်တော့ပဲ
" ဒီကောင်ဂျိုကြွနေတာပဲ ဖင်မနိုင်ဘဲ ပဲကြီးဟင်းစားပြီး ရိတိရားတားလုပ်နေတာ ငါထိုးမိတော့
မယ် "
ခန့်မှူးလွင် စိုင်းခက်ဘက်သွားကာ အကျီကော်လံကို ဆွဲကိုင်ပြီးလက်ရွယ်လိုက်သဖြင့် လေပြေသွေးမှာခန့်မှူးလက်မောင်းအားဆွဲထိန်းထားရသည်။ ဟိန်းက ထိုင်ရာကနေ ထကာ
"မလုပ်ပါနဲ့ကွာ သူမူးနေလို့ပါ ငါပြန်ခေါ်သွား
လိုက်ပါမယ် ၊ အားလုံးကိုတောင်းပန်ပါတယ် "
ဟိန်း ထိုက် ဘက်လှည့်ကာ ပြောသဖြင့် ထိုက်မှာ ခေါင်းသာငြိမ့်ပြ၍ ဘာမှပြန်မပြောနိုင်လောက်အောင်ပင် မှင်သက် နေရတော့သည် ဒီအခြေအနေကဘာတွေပါလိမ့်။
"ငါ့ကို လွတ်ကြ အကို ကျွန်တော်အကိုနဲ့ပဲပြန်
မယ်နော် အကို့နဲ့ဒီနေ့လိုက်အိပ်မယ်လေ အကို့အခန်းမှာကျွန်တော့်အတွက်ဝယ်ထားတဲ့ အကျီတွေ လွတ်မပစ်ရသေးဘူးမို့လား ၊ ကျွန်တော့်ကိုခေါ်သွားပါနော်"
ထိုက် ဟိန်းကို အားနာလွန်း၍ ထိုနေရာမှ ထွက်ပြေးချင်စိတ်သာပေါက်တော့သည်။
"ဟိုလေ ဟိန်း အထင်မလွဲနဲ့နော် အဲတာ အရင်က
စိုင်းခက်အိမ်လာလည်ရင် အဆင်ပြေအောင်ဝယ် ထားတာပါ ငါ့ညီနဲ့ အဆင်ပြေပြီးနောက်ပိုင်း
သူတကယ်မလာပါဘူး "
ထိုက်မှာပြာပြာသလဲရှင်းပြလာသဖြင့် ....
"ရပါတယ် ကိုထိုက်ရာ ကျွန်တော်အရာအားလုံးနားလည်ပြီးသားပါ"
မျက်နှာလေးညှိုးငယ်စွာဖြင့် စိုင်းခက်ကိုငေး
ကြည့်၍ ပြန်ပြောလာသော ဟိန်းရဲ့ မျက်ဝန်းတွေဟာ ဘယ်လိုခံစားနေရမလဲ ထိုက် သိ
ပါသည်။
ထိုစဉ်ခန့်မှူးလွင်မှ ထိုက်အနားကပ်ကာ
စိုင်းခက်ကို အပြင်သို့ခေါ်ထုတ်ပေးရန်ပြော
သဖြင့် ဟိန်းကလဲလက်ခံကြောင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
"လာနော် စိုင်းခက် ကိုယ်တို့အတူပြန်ကြမယ် "
ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ တောင့်တောင့်ကြီးရပ်နေတဲ့ စိုင်းခက်လက်မောင်းကို ဆွဲကိုင်လိုက်တော့မှာခေါင်းမော့ကာ
"ဟင် အကိုလား အကို "
စိုင်းခက် ထိုက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးဝင်လျက် ငြိမ်သက်သွားတော့သည် ။ ထိုက်လဲ ပခုံးမှထိန်းကိုင်ကာ စိုင်းခက်ကားဆီသို့ လျှောက်လာပြီး lover seat တွင်နေရာယူစေလိုက် သည်။ ဟိန်းက driver seat တွင်ဝင်ထိုင်ကာ အားလုံးကို တောင်းပန်စကားဆိုလျက်ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။ စိုင်းခက်ကတော့ ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့်
ငြိမ်ကျကာ အိပ်ပျော်သွားသည်။
အိပ်ပျော်နေသော စိုင်းခက်၏ မျက်နှာသည် အေးချမ်းလို့နေသည်။ စောနကသူ၏ နှလုံးသားကို တစစီဆွဲဖြုတ်ထားတဲ့ လူတစ်ယောက်
မဟုတ်တော့သလိုပင် ။ ဟိန်း လက်တွေပင် တဆက်ဆက်တုန်နေမိသည်။ နှလုံးထဲမှ အောင့်သက်မှုကြောင့် အသက်ပင်မနည်းရှူနေရသည်။ မျက်ရည်များကတော့ အဆက်မပြတ်ပေါ့။
ဟိန်း တစ်လမ်းလုံး ကြိတ်၍ ငိုမိသည်။
သူ စိုင်းခက်ကိုနိုးမလာစေချင်ပါ။
သူ ချစ်ရပါသော ၊ သိပ်ချစ်ရပါသော၊ သိပ်သိပ် ချစ်ရပါသော စိုင်းခက်က သူ့ကိုတောင်တစ်ခါမှ မကြည့်ဖူးသောမျက်ဝန်းများ ဖြင့် ထိုက်ဘုန်းရှိန် ကိုကြည့်နေသည်လေ။ သူ သိပ်မြတ်နိုးခဲ့သော
စိုင်းခက်၏ထိုမျက်ဝန်းများ က ယခုအခါတွင် တော့ သူ့အတွက်နေရာမရှိတော့ချေ၊ ထို့အတူ
စိုင်းခက်၏နှလုံးသားရောပင်။ တွေးလေလေ
ပိုနာကျင်လေလေ ဖြစ်နေပြီမို့ ဟိန်းတစ်ယောက် ကားကိုပင် ဆက်မမောင်းနိုင်တော့။ ထို့ကြောင့်လမ်းဘေးတွင် ထိုးရပ်လိုက်သည်။ ထိန်းထားသမျှ မျက်ရည်များက အညှာတာကင်းမဲ့စွာ ရပ်တန့်ခြင်းမရှိ ကျနေသည်။
ဟိန်း အိပ်နေသော စိုင်းခက်၏ ပါးပြင်လေးအား နူးညံ့စွာပွတ်သပ်သည်။ ထို့နောက် နီရဲဖူးစက်နေသော နှုတ်ခမ်းမို့မို့လေးထံ အနမ်းပါးပါးတို့က ညင်သာစွာ ဟိန်း၏ မျက်ရည်အချို့ကတော့
စိုင်းခက်ပါးတဖကက်နေရာယူသည်။
သူ စိုင်းခက်အား လက်လွှတ်ချိန်တန်ခဲ့ပြီ......
မင်းကိုမစွန့်လွတ်နိုင်ဘူးလို့ ပြောနေပေမဲ့ ငါ့ဆီမှာမရှိတော့တဲ့ မင်းကိုပဲမြင်နေရတယ်။ နှလုံးသားခြင်းဝေးသွားတာမို့ ငါဘယ်လိုမှ လိုက်လို့မမှီတော့ဘူး စိုင်းခက်ရယ် .... မင်းပြေးပါတော့ မင်းပျော်ရာကိုပြေးတော့ ငါပြုံးပြပြီး နှုတ်ဆက် ပေးပါ့မယ်။.....
ငြိမ်းချမ်းစွာအိပ်ဆက်နေသော စိုင်းခက်ကတော့ ဟိန်း၏ နာကျင်မှု မမြင်နိုင်ခဲ့ချေ။ကားထဲတွင် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်တဲ့ လူတစ်ယောက် နှင့် နာကျင်စွာ ငိုကျွေးနေတဲ့ လူတစ်ယောက် ရှိနေလေသည်။
******🌸🌸🌸🌸********
ဟိန်းအတွက် ငိုနေမိပီ ❤️ အဆင်ပြေရင် cmt လေးမန့်ပေးပါအုံးသဲငယ်တို့
Zawgyi
မနက္ျဖန္ဆို ခန္မႉးလြင္တို႔ကို အကိုdinner ေကြၽးဖို႔ခ်ိန္းထားတဲ့ရက္ အကိုက ခုထိ စိုင္းခက္ကိို ဘာမွလွမ္းမေျပာေပ ။ တကယ္ကို အကိုနဲ႔ေဝးကြာသြားၿပီပဲ ေကာင္းပါတယ္ ေလွ်ာက္လမ္းေတြျခင္းမွမတူတာ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေရွ႕ဆက္႐ုံေပါ့။
Tv ဖြင့္ထားၿပီး tv ဆီသို႔စိတ္မရွိ ဖုန္းကိုသာၾကည့္ ၍ မေခၚတဲ့အဝင္ call ကိုတစ္ေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ ။
"စိုင္းခက္ ဇာတ္ကားမၾကည့္ပဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ ေျပာေတာ့ ဒီကားအရမ္းၾကည့္ခ်င္ေနတာပါဆို"
ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ကာဇာတ္ကားၾကည့္ေနတဲ့ ဟိန္းက ကနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ စိုင္းခက္ကို ၾကည့္၍
ေမးလိုက္ေတာ့သည္။
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ငါၾကည့္ေနပါတယ္ ဟိန္းရဲ႕"
စိုင္းခက္ ဖုန္းေလးေဘးခ်ကာ ဇာတ္ကားကို
ျပန္လည္အာ႐ုံစိုက္ထားလိုက္သည္။ ၉နာရီခြဲေလာက္က် ဇာတ္ကားလဲၿပီး၍ စာတန္းပင္ထိုးေနၿပီ ထိုစဥ္
Ring ! Ring !
ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အကို ဆီက
စိုင္းခက္ ဟိန္း အားတစ္ခ်က္ၾကည့္ေတာ့ စားပြဲေပၚက ေသာက္လက္စ အေအးခြက္မ်ားအားေကာက္သိမ္းေနသည္။ စိုင္းခက္ ကုတင္ေပၚမွ ထကာ ေခါင္းရင္းျပတင္းေပါက္ဆီလာလိုက္ၿပီး ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
"ဟယ္လို အကို "
"အင္းစိုင္းခက္ ကိုယ့္တိုက္ေလးကို အာလုံး
အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးၾကလို႔ dinner ေလးေကြၽးခ်င္လို႔ပါ အဲတာ မနက္ျဖန္ ၇ နာရီေလာက္ အားမလား"
"ဟုတ္အကို ခန္႔မႉးေျပာလို႔ သိထားပါတယ္
ကြၽန္ေတာ္အားပါတယ္ "
"အင္းအဲတာဆို ဟိန္းကိုေရာကိုယ့္အစားဖိတ္ ေပးပါအုန္း လိပ္စာကို ကိုယ္ message ပို႔ထားေပးမယ္ေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ အကို "
"ဒါဆို ကိုယ္ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီေနာ္ "
"...."
အကိုသာ ဖုန္းမဆက္ရင္စိုင္းခက္တကယ္ကို သြားဖို႔အစီအစဥ္မရွိပါ ။ ခုဖုန္းဆက္ေတာ့
စိုင္းခက္ အနည္းငယ္ေတာ့ေပ်ာ္သြားရသည္
လုံးဝ မပတ္သတ္ေတာ့တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးမို႔လား စိုင္းခက္ ဒီဘက္ ျပန္အလွည့္ ဟိန္းက ကုတင္
စြန္းတြင္ ထိုင္၍ စိုင္းခက္အားၾကည့္ေနသည္က ဘာကိစၥလဲဆိုတာ ေျပာေစခ်င္တဲ့ မ်က္ဝန္းေတြႏွင့္
"ဟို အကိုက ငါတို႔သူ႔ရဲ႕ တိုက္ကိစၥအတြက္
ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ dinner ေကြၽးမလို႔တဲ့ အဲတာ မင္းကိုပါ ဖိတ္ခိုင္းလိုက္တယ္
မင္းလိုက္ခ်င္လား "
"ဘာလို႔လဲ မင္းကငါ့ကို မလိုက္ေစခ်င္လို႔လား "
"မဟုတ္ပါဘူး အဲလိုပြဲေတြ မင္းကမႀကိဳက္လို႔ စိတ္က်ဥ္းၾကပ္ေနမွာစိုးလို႔ပါ မလိုက္ခ်င္လဲအားနာစရာမရွိဘူး "
"ရတယ္ ငါလိုက္ခဲ့မယ္ "
ဟိန္းရဲ႕အၾကည့္ေတြက တစ္ခုခုကို စိုးရိမ္ေနတဲ့ပုံရေနသည္။ ဒီအေတာအတြင္း သူအကို႔ဆီေရာက္ ေနတဲ့ စိတ္ေတြကို ဟိန္းေရွ႕မွာဆိုရေအာင္ထိန္းခ်ဴပ္ခဲ့ပါသည္။ ဟိန္းရိပ္မိေနတာမ်ားလား ဒီအၾကည့္ေတြက တစ္ခုခုကို ႀကိဳသိေနသလို
စိုးရိမ္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ဝမ္းနည္းတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ။
"ဟိန္း ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ငါ့ကိုတစ္ခုခုေျပာ
ခ်င္တာရွိလို႔လား "
"ဟင့္အင္း မရွိပါဘူး အိပ္ၾကရေအာင္ေလ
ငါအိပ္ခ်င္ၿပီ "
"....."
ဒီေန႔လဲ အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခန္းေလးဟာ အရင္လိုရယ္သံမ်ားေပ်ာက္
ကင္းေနခဲ့ၿပီး တိတ္ဆိတ္မႈေတြသာ ႀကီးစိုးေနရ
ျပန္သည္။
*******🌸🌸🌸🌸********
Starry Bar ၏ အျပင္ဘက္ဝိုင္းရွိခုံရွည္တြင္
ခန္႔မႉးလြင္ ၊ ေလေျပေသြး ႏွင့္ ထိုက္ဘုန္းရွိန္တို႔က ၁ဖက္ ဟိန္းထက္ႏွင့္စိုင္းခက္လွ်ံ တို႔က ၁ဖက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားတြင္ ေနရာယူထားၾကသည္။စားပြဲတြင္ tiger beer 1 tower ႏွင့္ shishar 1အိုး ၊ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားအစုံ
အလင္ျဖင့္ စားပြဲတြင္ျပည့္ေနသည္ ။
"ကဲအာလုံး cheer one shotေနာ္ မကုန္ရင္ ၂ခြက္
ျပန္ေသာက္ရမယ္"
ခန္႔မႉးလြင္မွ စတင္၍ တက္ႂကြစြာ ေျပာေလသ
ျဖင့္ က်န္ ၄ ေယာက္လဲ ခြက္ခ်င္းတိုက္ကာေမာ့လိုက္ၾကသည္။
အဟြတ္အဟြတ္ " ေလေျပေသြး ႏွင့္ ဟိန္းဆီမွ
သံၿပိဳင္ထြက္လာသည္။ ေလေျပေသြးဆို သီးသြားသျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားပင္ဝဲလာေတာ့တယ္ ။ ဟိန္း မွာလဲ ေသာက္ေလ့ေသာက္ထမရွိသျဖင့္ မ်က္ႏွာပင္ရဲသြားေလသည္။
"ဟာ ကေလး ရာ မေသာက္ႏိုင္ပဲ တစ္က်ိဳက္ထဲ
ေမာ့စရာလား ခုေတာ့ျဖစ္ၿပီ "
ေလေျပေသြးက တစ္႐ူးျဖင့္ မ်က္ရည္စမ်ားကိုသုတ္ေပးေနေသာ ခန္႔မႉးလြင္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ဗိုက္အား လိမ္ဆြဲလ်က္
"အားးးကေလးေလး နာတကယ္ကြ "
"ကိုကိုေၾကာင့္ ျဖစ္တာေလ ခုမွဘာလို႔လာဆူေနတာလဲ ဟြန္း သြားမေခၚေတာ့ဘူး "
"ကိုကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးရယ္
ေ႐ႊစိတ္ေတာ္မေကာက္လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္"
ေဘးမွထိုက္ကေတာ့ အကဲပိုေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ ကို ၾကည့္ကာ ေခါင္းတရမ္းရမ္းျဖင့္သာ ၿပဳံးၿပီးၾကည့္ေနလိုက္သည္။ စိုင္းခက္ မွာျမင္ျပင္းကပ္စြာသာ တစ္ခ်က္ၾကည့္၍
"ဟိန္းရရဲ႕လား ဒါမေသာက္ခ်င္ရင္၊ ငါ cocktails မွာေပးရမလား "
စိုင္းခက္က တစ္႐ူးေလးကန္းေပးရင္းေမးလိုက္သည္။
"အင္း beer က gas ပါေတာ့ ငါသိပ္မေသာက္
ႏိုင္ဘူး "
"ညီေလး ခန "
စိုင္းခက္ waiter ေကာင္ေလးအားလွမ္းေခၚ၍
"Tequila ၁ခြက္ သံပုရာသီး ေလးပါခ်ေပး "
"ေက်းဇူးပဲစိုင္းခက္ ငါ့အႀကိဳက္ေတြ မွတ္ထားေပးလို႔"
ဟိန္းက သူ႔အပိုင္ဆိုတဲ့ မာန္ေလးနဲ႔ စကားဆို
လိုက္ၿပီး စိုင္းခက္ပါးအား ခပ္ဖြဖြ ညစ္သည္။
စိုင္းခက္မွာ မလုံမလဲျဖင့္ ထိုက္ကို မသိမသာ လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ beer ေနာက္ ၁ခြက္ထည့္ကာ သူတို႔ကိုၾကည့္မေန ။
ထိုက္ ဘီယာအားေမာ့ေသာက္၍ ခပ္ဖြဖြသာၿပဳံးရင္းသက္ျပင္းခ်မိသည္ ။ ဟိန္းကသူ႔ေရွ႕မွာ မို႔တမင္လုပ္ ေနမွန္းသိပါသည္။ထိုက္ စိတ္အိုက္လာသျဖင့္ toilet သို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
"အင္းပါ စိတ္မေကာက္နဲ႔ ဒီအပတ္ ကိုကိုလာျဖစ္
ေအာင္လာခဲ့ပါမယ္ "
"......."
"သတိရပါတယ္ကြာ ၊ ကဲမရစ္နဲ႔ေနာ္
ကိုကို ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ အျပင္ေရာက္ေနလို႔ပါ "
စိုင္းခက္ ေျခလွမ္းတို႔ရပ္တန္႔သြားကာ ရင္ထဲမွာလဲ ဗေလာင္ဆူသြားေတာ့သည္ ။ toilet ဝင္ဖို႔လာတုန္းအထဲကထိုက္အသံၾကားလို႔ရပ္နားေထာင္ ေနစဥ္ေျပာေနေသာစကားေတြေၾကာင့္ေရွ႕ကေန ခ်က္ခ်င္းလွည့္ထြက္ခဲ့သည္။
ေျခလွမ္းသြက္သြက္သူတို႔ ဝိုင္းရွိရာသို႔ ျပန္လာကာ ဘီယာ ၁ခြက္ ျမန္ျမန္ငဲ့၍ တစ္က်ိဳက္ထဲ ေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္သည္။ ရင္ထဲမွအပူမ်ားက္ို ဘီယာေအးေအးျဖင့္ ေမွ်ာခ်သည္။
"ေဟ်ာင့္ ဘာျဖစ္တာလဲ ေသေနအုံးမယ္ ဘယ္သူမွလုမေသာက္ဘူး "
႐ူး႐ူးရဲရဲျဖင့္ေရာက္လာတာ ဘီယာ ၁ခြက္ပီး၁ခြက္ေမာ့ေနသျဖင့္ ခန္႔မႉးလြင္က ေျပာရေတာ့သည္။
"စိုင္းခက္ တျဖည္းျဖည္းေသာက္ေလ ဘာျဖစ္ ေနတာလဲ "
ေနာက္တစ္ခြက္ေမာ့ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ စိုင္းခက္ လက္ေတြကို ဆြဲတားလိုက္ရသည္။
"ဖယ္စမ္းဟိန္းရာ ငါမူးခ်င္လို႔ "
စိုင္းခက္ ဟိန္း လက္ အား ပုတ္ခ်ကာ ဆက္ေသာက္ေနလိုက္သည္ ။ ၅ခြက္ဆက္တိုက္ ေသာက္လိုက္သျဖင့္ ပုံမွန္ထပ္ ပို၍ မူးေဝသြားကာ ထိုင္လ်က္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားေလေတာ့သည္။
"ဟင္ စိုင္းခက္ကဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
သူသြားတဲ့ခနေလးအတြင္း စိုင္းခက္ေရွ႕မွ ဘီယာခြက္မ်ားႏွင့္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနေသာ
စိုင္းခက္ေၾကာင့္ ထိုက္ ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္ကာ ခန္႔မႉးကိုေမးလိုက္သည္။
"မသိပါဘူး ကိုထိုက္ရာ ဒီေကာင္လုပ္လိုက္ရင္အဲလိုေတြခ်ည္းပဲ "
ထိုစဥ္ စိုင္းခက္က မ်က္လုံးပြင့္လာကာ စားပြဲတြင္ လက္ေထာက္လ်က္ ေမးအားတင္ကာ ထိုက္ ကို ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး စိုက္ၾကည့္သည္။ ၿပဳံး၍ၾကည့္
လိုက္ မဲ့၍ၾကည့္လိုက္ မ်က္ရည္ဝဲသြားလိုက္ႏွင့္ အၾကည္ မ်ိဳးစုံျဖင့္ စိုက္ၾကည့္သည္။ ေခတၱခဏလည္းမဟုတ္၅ မိနစ္ေလာက္ဆက္တိုက္။ ခန္႔မႉးလြင္သာမက ဝိုင္းတဝိုင္းလုံး သတိထားမိေနၿပီ။ ထိုက္လည္း မ်က္ႏွာဘယ္နားထားရမလဲမသိ။ ဟိန္းက ေတာ့ ဘာမွ်ပင္မေျပာႏိုင္။မ်က္ႏွာ
လည္းဇီး႐ြက္ေလာက္ပင္က်န္ေတာ့သည္။ အတန္ၾကာ စိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္
"အကို ဘာလုပ္ေနလို႔အဲေလာက္ၾကာေနတာလဲ "
အာေလးလွ်ာေလးျဖင့္ ေလသံက ရစ္တဲ့ဘက္ကိုသြားေနေလၿပီ ။
"ဟို ကိုယ္ဖုန္းေျပာေနလို႔ ၾကာသြားတာပါ "
"ဪ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ဆီကိုက် ဖုန္းလဲမဆက္ စာလဲမျပန္ ၊ အျခားသူကိုက် ခုလို အျပင္ေရာက္ ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ ဖုန္းေျပာဖို႔အခ်ိန္ေပး
တယ္ေပါ့"
"ဟားဟား "
စိုင္းခက္႐ုတ္တရက္ထရီကာ ထိုက္ကို အၾကည့္မလြဲ ခနဲ႔သလိုျဖစ္ေျပာေနသျဖင့္ ထိုက္မွာ အေတာ္ပင္ေနရခက္ကာ မ်က္ႏွာပူလွၿပီ ။ ဟိန္းကိုၾကည့္ေတာ့လဲ ပ်က္ယြင္းေနေသာ မ်က္ႏွာပင္ ဟန္ေဆာင္၍ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ ၊ ခန္႔မႉးလြင္တို႔လဲ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းပင္မသိေတာ့ေပ။
စိုင္းခက္ မွာ ၿမိဳသိပ္ထားသမွ် မူးမွဖြဟခ်
ေနသည္။
"ရည္းစားရေနၿပီလား "
"ဟင္ မဟုတ္ ...."
" ျငင္းမေနစမ္းပါနဲ႔ဗ်ာ ရည္းစားရသြားေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္ကို ေစာက္ေရးကိုမလုပ္ေတာ့ဘူးေနာ္ ၊ အစကေတာ့ ငါဘာမ်ားမွားသြားလို႔ ႐ုတ္တရက္
ေရွာင္ေနတာလဲလို႔ေတြးေနမိတာ တကယ္က
ရည္းစားရသြားလို႔ကို ဟားဟား "
ထိုက္ပင္စကားဆုံးေအာင္မေျပာလိုက္ရ ဟားဟားရီ၍ သူ႔အားရီေဝေဝၾကည့္ကာ ေလသံခတ္ ဆက္ဆက္ ျဖင့္ တရဆက္ ဆိုၿပီး မ်က္ရည္မ်ားပင္က်လာေလသည္။ ထိုက္ဘာဆက္ေျပာရမွန္းကို မသိေအာင္ ဆြံ႕အကာ ဟိန္းကို မ်က္ႏွာပင္မျပဝံ့ေတာ့ေပ။
" စိုင္းခက္ မင္းမူးေနၿပီျပန္ရေအာင္ေနာ္
ကိုထိုက္ကိုအားနာဖို႔ေကာင္းတယ္ေလ "
"မင္း ဖယ္စမ္း ဟိန္း ငါဒီလူနဲ႔ရွင္းမွျဖစ္မယ္ ငါသိခ်င္ တာ သိရမွျဖစ္မယ္ "
စိုင္းခက္ကိုလက္ေမာင္းမွဆြဲထူကာ မတ္တပ္ထရပ္ တဲ့ ဟိန္းရင္ဘက္ကိုေဆာင့္တြန္းလိုက္သျဖင့္ ေနာက္ သို႔ ထိုင္လ်က္ လဲက်သြားေတာ့သည္။
ထိုအခါ ခန္႔မႉးလြင္က ဆက္ၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ
" ဒီေကာင္ဂ်ိဳႂကြေနတာပဲ ဖင္မႏိုင္ဘဲ ပဲႀကီးဟင္းစားၿပီး ရိတိရားတားလုပ္ေနတာ ငါထိုးမိေတာ့
မယ္ "
ခန္႔မႉးလြင္ စိုင္းခက္ဘက္သြားကာ အက်ီေကာ္လံကို ဆြဲကိုင္ၿပီးလက္႐ြယ္လိုက္သျဖင့္ ေလေျပေသြးမွာခန္႔မႉးလက္ေမာင္းအားဆြဲထိန္းထားရသည္။ ဟိန္းက ထိုင္ရာကေန ထကာ
"မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ သူမူးေနလို႔ပါ ငါျပန္ေခၚသြား
လိုက္ပါမယ္ ၊ အားလုံးကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ "
ဟိန္း ထိုက္ ဘက္လွည့္ကာ ေျပာသျဖင့္ ထိုက္မွာ ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပ၍ ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ မွင္သက္ ေနရေတာ့သည္ ဒီအေျခအေနကဘာေတြပါလိမ့္။
"ငါ့ကို လြတ္ၾက အကို ကြၽန္ေတာ္အကိုနဲ႔ပဲျပန္
မယ္ေနာ္ အကို႔နဲ႔ဒီေန႔လိုက္အိပ္မယ္ေလ အကို႔အခန္းမွာကြၽန္ေတာ့္အတြက္ဝယ္ထားတဲ့ အက်ီေတြ လြတ္မပစ္ရေသးဘူးမို႔လား ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚသြားပါေနာ္"
ထိုက္ ဟိန္းကို အားနာလြန္း၍ ထိုေနရာမွ ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္သာေပါက္ေတာ့သည္။
"ဟိုေလ ဟိန္း အထင္မလြဲနဲ႔ေနာ္ အဲတာ အရင္က
စိုင္းခက္အိမ္လာလည္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္ဝယ္ ထားတာပါ ငါ့ညီနဲ႔ အဆင္ေျပၿပီးေနာက္ပိုင္း
သူတကယ္မလာပါဘူး "
ထိုက္မွာျပာျပာသလဲရွင္းျပလာသျဖင့္ ....
"ရပါတယ္ ကိုထိုက္ရာ ကြၽန္ေတာ္အရာအားလုံးနားလည္ၿပီးသားပါ"
မ်က္ႏွာေလးညႇိဳးငယ္စြာျဖင့္ စိုင္းခက္ကိုေငး
ၾကည့္၍ ျပန္ေျပာလာေသာ ဟိန္းရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြဟာ ဘယ္လိုခံစားေနရမလဲ ထိုက္ သိ
ပါသည္။
ထိုစဥ္ခန္႔မႉးလြင္မွ ထိုက္အနားကပ္ကာ
စိုင္းခက္ကို အျပင္သို႔ေခၚထုတ္ေပးရန္ေျပာ
သျဖင့္ ဟိန္းကလဲလက္ခံေၾကာင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။
"လာေနာ္ စိုင္းခက္ ကိုယ္တို႔အတူျပန္ၾကမယ္ "
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနတဲ့ စိုင္းခက္လက္ေမာင္းကို ဆြဲကိုင္လိုက္ေတာ့မွာေခါင္းေမာ့ကာ
"ဟင္ အကိုလား အကို "
စိုင္းခက္ ထိုက္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတိုးဝင္လ်က္ ၿငိမ္သက္သြားေတာ့သည္ ။ ထိုက္လဲ ပခုံးမွထိန္းကိုင္ကာ စိုင္းခက္ကားဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာၿပီး lover seat တြင္ေနရာယူေစလိုက္ သည္။ ဟိန္းက driver seat တြင္ဝင္ထိုင္ကာ အားလုံးကို ေတာင္းပန္စကားဆိုလ်က္ထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ စိုင္းခက္ကေတာ့ ကားေပၚေရာက္သည္ႏွင့္
ၿငိမ္က်ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ စိုင္းခက္၏ မ်က္ႏွာသည္ ေအးခ်မ္းလို႔ေနသည္။ ေစာနကသူ၏ ႏွလုံးသားကို တစစီဆြဲျဖဳတ္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္
မဟုတ္ေတာ့သလိုပင္ ။ ဟိန္း လက္ေတြပင္ တဆက္ဆက္တုန္ေနမိသည္။ ႏွလုံးထဲမွ ေအာင့္သက္မႈေၾကာင့္ အသက္ပင္မနည္းရွဴေနရသည္။ မ်က္ရည္မ်ားကေတာ့ အဆက္မျပတ္ေပါ့။
ဟိန္း တစ္လမ္းလုံး ႀကိတ္၍ ငိုမိသည္။
သူ စိုင္းခက္ကိုႏိုးမလာေစခ်င္ပါ။
သူ ခ်စ္ရပါေသာ ၊ သိပ္ခ်စ္ရပါေသာ၊ သိပ္သိပ္ ခ်စ္ရပါေသာ စိုင္းခက္က သူ႔ကိုေတာင္တစ္ခါမွ မၾကည့္ဖူးေသာမ်က္ဝန္းမ်ား ျဖင့္ ထိုက္ဘုန္းရွိန္ ကိုၾကည့္ေနသည္ေလ။ သူ သိပ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ေသာ
စိုင္းခက္၏ထိုမ်က္ဝန္းမ်ား က ယခုအခါတြင္ ေတာ့ သူ႔အတြက္ေနရာမရွိေတာ့ေခ်၊ ထို႔အတူ
စိုင္းခက္၏ႏွလုံးသားေရာပင္။ ေတြးေလေလ
ပိုနာက်င္ေလေလ ျဖစ္ေနၿပီမို႔ ဟိန္းတစ္ေယာက္ ကားကိုပင္ ဆက္မေမာင္းႏိုင္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္လမ္းေဘးတြင္ ထိုးရပ္လိုက္သည္။ ထိန္းထားသမွ် မ်က္ရည္မ်ားက အညႇာတာကင္းမဲ့စြာ ရပ္တန္႔ျခင္းမရွိ က်ေနသည္။
ဟိန္း အိပ္ေနေသာ စိုင္းခက္၏ ပါးျပင္ေလးအား ႏူးညံ့စြာပြတ္သပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ နီရဲဖူးစက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းမို႔မို႔ေလးထံ အနမ္းပါးပါးတို႔က ညင္သာစြာ ဟိန္း၏ မ်က္ရည္အခ်ိဳ႕ကေတာ့
စိုင္းခက္ပါးတဖကက္ေနရာယူသည္။
သူ စိုင္းခက္အား လက္လႊတ္ခ်ိန္တန္ခဲ့ၿပီ......
မင္းကိုမစြန္႔လြတ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာေနေပမဲ့ ငါ့ဆီမွာမရွိေတာ့တဲ့ မင္းကိုပဲျမင္ေနရတယ္။ ႏွလုံးသားျခင္းေဝးသြားတာမို႔ ငါဘယ္လိုမွ လိုက္လို႔မမွီေတာ့ဘူး စိုင္းခက္ရယ္ .... မင္းေျပးပါေတာ့ မင္းေပ်ာ္ရာကိုေျပးေတာ့ ငါၿပဳံးျပၿပီး ႏႈတ္ဆက္ ေပးပါ့မယ္။.....
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအိပ္ဆက္ေနေသာ စိုင္းခက္ကေတာ့ ဟိန္း၏ နာက်င္မႈ မျမင္ႏိုင္ခဲ့ေခ်။ကားထဲတြင္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ႏွင့္ နာက်င္စြာ ငိုေကြၽးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ရွိေနေလသည္။
******🌸🌸🌸🌸********
ဟိန္းအတြက္ ငိုေနမိပီ ❤️ အဆင္ေျပရင္ cmt ေလးမန္႔ေပးပါအုံးသဲငယ္တို႔