ဟာအိုအခန်းလေးထုံးစံအတိုင်း တံခါးထုသံကြားရတော့
လက်သည်ကဘယ်သူမှန်းတွေးကြည့်စရာရော ချောင်းကြည့်စရာပါ
မလိုတာမို့ ဟာအို တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ အထုပ်ပေါင်း
များစွာဆွဲပြီး ဝင်လာတဲ့ဟန်ဘင်းကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"ဘာအထုပ်တွေလဲ ?"
ဟာအိုကတော့ သူ့အခန်းကိုပြောင်းလာတာကိုမရိပ်မိဘဲ
ပစ္စည်းတွေကိုအခန်းထဲတောင်ကူရွှေ့ပေးလိုက်သေးသည်။
"ကျွန်တော့်ပစ္စည်းတွေလေ ဒါအကုန်ဘဲ ဒီနေ့ကစပြီး
ကျွန်တော် ဟျောင်းနဲ့ပဲနေတော့မှာ "
"ဘာလို့လဲ ? မနေရပါဘူး ၊ မင်းအခန်းကဘာဖြစ်လို့လဲ ?"
မေးခွန်းများစွာနဲ့ဟာအိုကို ဟန်ဘင်းက အရေးမလုပ်ပဲ
သူ့အိမ်သူ့ရာလိုပင် ဟာအိုရဲ့အခန်းထဲဝင်ကာ သူ့ပစ္စည်း
တွေကိုနေရာချရင်း
"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ဟျောင်းဘဲပြောတော့ကျောင်းမှာမသိသလို
နေရမှာဆို "
"အေးလေ အဲ့တာနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ ?"
"ဟျောင်းဘဲစဥ်းစားကြည့်လေ ကျွန်တော်တို့တွေ့ရတဲ့အချိန်က
နေ့ဘက်မှပိုရမှာကို ဟျောင်းက ကျွန်တော့်ကိုကျောင်းမှာတွေ့ရင်
မခေါ်ခိုင်းဘူးလေ အဲ့ဒါကြောင့် ဟျောင်းအခန်းထဲလာနေတာ
တူတူနေတဲ့အချိန်ပိုရအောင်လို့ "
"မင်းညဘက်လည်း တစ်ချိန်လုံးငါ့အခန်းထဲမှာပဲလေ
အိပ်ချိန်ရောက်မှပြန်သွားတာမလား "
"အဲ့ဒါကြောင့်လေ ဟိုဘက်အခန်းကို ပြန်ပြန်အိပ်နေရတာ
အဆင်မပြေလို့ ဒီမှာပဲအိပ်တော့မယ် "
ပြောရင်းနဲ့ ဟန်ဘင်းက အဝတ်အိတ်ကိုဖြည်ကာ ဟာအိုရဲ့
အင်္ကျီတွေကိုဘေးကပ်ပြီး သူ့အင်္ကျီတွေထည့်နေလေပြီ။
"ဒီမှာအိပ်လို့မရဘူး ငါ့အခန်းမှာကုတင်ကတစ်လုံးတည်းရှိတာ"
"ကိစ္စမရှိဘူး ကျွန်တော်ဆိုဖာပေါ်သွားအိပ်လိုက်မယ် "
ဆုံးဖြတ်ချက်ပြတ်သားပုံရတဲ့ ဟန်ဘင်းကိုကြည့်ပြီး
ကန်ထုတ်ရင်တောင်ထွက်သွားမယ့်ပုံမပေါ်တာမို့
ဟာအို ဘာမှဆက်ပြောမနေတော့ဘဲလက်ခံလိုက်တော့သည်။
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ခါတိုင်းလည်း တစ်ညလုံးနေနေတာပဲ
အခုက အိပ်တာလေးပဲပိုသွားတာ ဆိုပြီး
ဟန်ဘင်းကိုလွှတ်ထားဖို့သာဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
"တစ်ခုတော့ရှိတယ် ငါ့အခန်းမှာကပ်နေမယ်ဆို ဒီအတိုင်း
နေလို့မရဘူး အိမ်အလုပ်တွေကူလုပ်ရမယ် "
"OK သဘောတူတယ် "
"ကျောင်းမှာ မရင်းနှီးတဲ့သူတွေလိုနေရမှာနော် "
"သိပါပြီဆို!"
******************
"မင်းအရှေ့ကသွား ငါနောက်ကလိုက်ခဲ့မယ် "
ဟာအိုတို့နေတဲ့နေရာက ကျောင်းနဲ့သိပ်မဝေးတာကြောင့်
နှစ်ယောက်သား လမ်းအတူတူလျှောက်လာပြီးမှ ကျောင်းရောက်
ခါနီးတွင် ဟာအိုက ဟန်ဘင်းအား ရှေ့ကလျှောက်ရန်
ပြောလိုက်သည်။
"ဟျောင်းကလည်း လမ်းတူတူလျှောက်တာလောက်က
ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး တခြားသူတွေလည်းဒီလိုပဲလျှောက်နေကြတာကို"
"တခြားသူတွေဘယ်လိုနေနေ မင်းနဲ့ငါကမတူဘူး
ပြောတာနားမထောင်ရင် အထုပ်ဆွဲပြီး ထွက်သွားတော့
ငါ့အခန်းမှာလာမနေနဲ့ "
"ဟျောင်း !"
နှုတ်ခမ်းစူပြီးမျက်စောင်းထိုးကာ ခြေထောက်ပါဆောင့်ပြီး
ဟာအိုကို ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ခေါ်နေတဲ့ဟန်ဘင်းရဲ့
အခုလိုပုံစံကို ကျောင်းကလူတွေ စိတ်ကူးထဲတောင်
တွေးကြည့်ဖူးမှာမဟုတ်ပေ ။
"ငါ မင်းရဲ့ဒီပုံစံကို ကျောင်းကလူတွေကိုမြင်စေချင်လိုက်တာ "
"ဘာလို့လဲ ? အရမ်းချစ်စရာကောင်းလို့လား ?"
ဟန်ဘင်းကပြောရင်းနဲ့ ဟာအိုနားကပ်လာပြီး
မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ကြည့်လာပြီးခွေးပေါက်လေးနဲ့တူအောင်
လုပ်ပြတော့သည်။
ဟန်ဘင်းရဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ပုံစံကို ကြည့်ပြီး
ဟာအိုရင်ထဲဘာမှမခံစားရဘူးထင်ရင်မှားသွားပါလိမ့်မည်။
ဟန်ဘင်းက ဟာအိုနားကိုကပ်ပြီး လာလာချွဲတဲ့အခါတိုင်း
ဟာအိုရဲ့ ရင်တွေအကြမ်းပတမ်းလှုပ်ရှားရပါသည်။
လုယက်သူတွေရဲ့ရန်မှ လွတ်ပြီးတဲ့နောက် ဟာအိုက
ဟန်ဘင်းရဲ့ပုံစံအမျိုးမျိုးကိုတွေ့လာရတော့သည်။
တတ်လည်းတတ်နိုင်တဲ့ဆောင်းဟန်ဘင်းပါပေ ၊၊ ကျောင်းသား
တွေရှေ့မှာဆို သြဇာရှိပြီး စည်းကမ်းကြီးတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့နေပြီး၊
ဆရာတွေရှေ့မှာကျတော့ လိမ္မာရေးခြားရှိပြီးနာခံတတ်တဲ့
ပုံလေးပေါက်သွားပြန်တယ် ၊၊ လူဆိုးကောင်တွေနဲ့တွေ့ရင်
တော့ သူကမာဖီယားဂိုဏ်ချုပ်လိုရက်စက်တတ်ပေမယ့်
ဟာအိုနဲ့ရှိနေချိန်မှာဆို ချွဲတတ်တဲ့ခွေးပေါက်လေးလိုဖြစ်သွား
ပြန်ရော ။
ဟန်ဘင်းနဲ့ရင်းနှီးခဲ့တဲ့အချိန်တွေမှာ ဟာအိုကိုယ့်ကိုယ်ကို
ပြန်မေးလေ့ရှိတဲ့မေးခွန်းတစ်ခုက "ဆောင်းဟန်ဘင်းက
ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ ?" ဆိုတဲ့မေးခွန်းပဲ ။
ဟုတ်တယ်လေ တခြားဘယ်သူ့ပေါ်မှမပြတဲ့အပြုမူတွေကို
ဘာလို့သူ့ရှေ့လာလာလုပ်ပြနေရတာလဲ ? သူ့ကိုအရမ်းခင်လို့လား?
ဒါမှမဟုတ် မိဘတွေက ဂရုမစိုက်ကြတာမို့ သူ့အပေါ်မှာ
မိဘလို ၊ အစ်ကိုလိုသဘောထားပြီးလာလာချွဲနေတာလား ?
ဒါမှမဟုတ် ဥတစ်လုံးတစ်ကောင်ကြွက်လား? ၊
ဆွေမရှိမျိုးမရှိ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေမရှိဘဲ တစ်ယောက်တည်း
ကြီးပြင်းလာရလို့များလား ? ဒါကြောင့်မေတ္တာငတ်ပြီး
သူ့ကို တအားခင်တွယ်နေတာလား?
ဟာအိုသေချာစဥ်းစားလိုက်တော့မှပဲ ဟန်ဘင်းက သူ့မိသားစု
အကြောင်းတစ်ခါမှမပြောဘူးတာကိုဟာအိုသတိရသွားပြီး
တော်တော်လေးစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားသည် ။
သို့သော်အခုကကျောင်းနားရောက်နေပြီဖြစ်လို့ သဘောတူညီချက်
အတိုင်းတော့လုပ်ရမည်။ အိမ်မှာပိုကောင်းပေးရင်ဖြစ်တာပဲလေ။
"ဝိုး .... ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်စရာကောင်းမှုကြီးမှာနစ်မြောသွားလို့
ဟျောင်း စကားတောင်ပြန်မပြောနိုင်တော့ဘူးပဲ "
"ဟင့်အင်း ....မင်းရဲ့အခုလိုပုံစံကိုမြင်ပြီးကျောင်းကလူတွေ
သူတို့ရဲ့ဥက္ကဌက စိတ်မနှံ့တဲ့အကြောင်းသိသွားအောင်လို့ "
"ဟျောင်း!!"
ခြေထောက်ကိုထပ်ဆောင့်လိုက်တဲ့ဟန်ဘင်းကြောင့်
ဟာအိုရယ်လိုက်မိတော့သည် ။
"ညနေကျရင် ဟင်းကောင်းကောင်းချက်ကျွေးမှာမို့
အခုတော့ ကျောင်းထဲရောက်အောင်မြန်မြန်သွားရအောင်
တော်ကြာကျောင်းနောက်ကျတဲ့ ကျောင်းသားဥက္ကဌဆိုပြီး
နာမည်ထပ်ကြီးသွားဦးမယ် ၊ ပြီးတော့ သဘောတူညီချက်
ကို မမေ့နဲ့နော် "
ပြောပြီးတာနဲ့ ဟာအိုက ရှေ့ကအရင်ပြေးထွက်သွားတော့သည်။
ထွက်သွားတဲ့ကျောပြင်လေးကိုကြည့်ရင်း ဟန်ဘင်း
ပြုံးလိုက်မိတော့သည်။
"ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟျောင်း? ကျွန်တော်က ဟျောင်းကို
အချိန်တိုင်းတွေ့ချင်နေတဲ့ဟာကို"
ထို့နောက်ဟန်ဘင်းက အဓိပ္ပါယ်ရှိတဲ့ အပြုံးတစ်ခုပြုံးရင်း
"အဲ့ဒီတော့ သဘောတူညီချက်ကိုချိုးဖောက်ပါမယ် !!"
**************
"ကဲကဲ အားလုံးနားထောင် ဒီနေ့ကစပြီး ဒီအခန်းရဲ့အတန်း
ခေါင်းဆောင်က ကျန်းဟာအိုဖြစ်သွားပြီ "
အတန်းပိုင်ဆရာမရဲ့ စကားကြောင့် အတန်းသားများအားလုံး
အာမေဍိတ်သံပေါင်းစုံထွက်လာပေမယ့် တစ်ဦးတည်းသော
အသံမထွက်နိုင်သူက ဟာအိုပင် ...
"နဂိုအတန်းခေါင်းဆောင်က ကျန်းမာရေးသိပ်မကောင်းလို့
အတန်းကိစ္စတွေ ဆက်ပြီးမလုပ်နိုင်ပါဘူးဆိုပြီး
လာပြောလို့ ဆရာမကဟာအိုကိုရွေးလိုက်တာ ၊
အားလုံးသဘောတူတယ်မလား ? "
အတန်းပိုင်က သူကိုယ်တိုင်ရွေးလိုက်ကြောင်းပြောတာမို့
ဘယ်သူကမှကန့်ကွက်သူမရှိပဲ ဟာအိုသည်
အထက်တန်းနောက်ဆုံးနှစ် တန်းခွဲ(၁)ရဲ့ အတန်းခေါင်းဆောင်
ဖြစ်လာခဲ့တော့သည် ။
"ဟာအို အတန်းချိန်ပြီးရင် အိမ်စာစာအုပ်တွေ
ဆရာမတို့နားနေခန်းကိုလာပို့ပေးပါဦး "
"ဟုတ်ကဲ့ "
အတန်းခေါင်းဆောင်မလုပ်ချင်ပါဘူးလို့တောင် ပြောဆိုခွင့်
မရလိုက်တဲ့ အတန်းခေါင်းဆောင်အသစ်လေးသည် အခုချိန်တွင်
မျက်နှာသေနှင့်အိမ်စာစာအုပ်များကို လိုက်ကောက်နေရ
ပေသည်။ထို့နောက် ဆရာမနားနေခန်းကို စာအုပ်သွားပို့ရာ
လမ်းတွင် သူ့နည်းတူ စာအုပ်လာထပ်ပုံရတဲ့ ဟန်ဘင်းကိုလည်း
တွေ့လိုက်ရသည်။
"ဟျောင်း ! ဘာလို့စာအုပ်လာထပ်တာလဲ ? ဟျောင်းတို့အခန်းက
အတန်းခေါင်းဆောင်ရော ?"
ကျောင်းမှာမသိသလိုနေရမယ်ဆိုတဲ့သဘောတူညီချက်ကို
ဟန်ဘင်းကချိုးဖောက်လိုက်ပေမယ့် အတန်းခေါင်းဆောင်
မလုပ်ချင်တဲ့ဟာအိုက ဟန်ဘင်းအားရန်တွေ့မအား
အရင်လိုလှည့်ပြေးရန်လည်း အဆင်ပြေမနေခဲ့ပါချေ ။
"ငါဒီနေ့ပဲ အတန်းခေါင်းဆောင်ဖြစ်သွားတာ "
"ဟုတ်လား ? ဂုဏ်ပြုပါတယ် "
ဟာအိုကိုဂုဏ်ပြုစကားပြောပြီး အရင်သွားဖို့ပြင်လိုက်တဲ့
ဟန်ဘင်းရဲ့ခြေလှမ်းတွေက တစ်စုံတစ်ခုကိုပြောဖို့သတိရသွား
တဲ့ပုံနဲ့ ပြန်ရပ်လိုက်ပြီး
"ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်မလဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံး
ကျောင်းကောင်စီအဖွဲ့ဝင်တွေဖြစ်သွားပြီဆိုတော့
အချင်းချင်းမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနေလို့မရလောက်တော့ဘူး
မဟုတ်ရင် လူတွေပိုပြီးအထင်လွဲသွားလိမ့်မယ် ၊
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ခိုးတွဲနေတယ်ဆိုပြီးတော့ပေါ့ "
ပြောပြီးတာနဲ့ ဟန်ဘင်းက ဟာအိုအား မျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်ပြကာ
ဆရာမနားနေခန်းကို အရင်ဆုံးဝင်သွားလိုက်တော့သည်။
ဟန်ဘင်းရဲ့စကားပြောဆိုပုံ
လေထုက ထူးဆန်းနေတာမို့ ဟာအိုသူအတန်းခေါင်းဆောင်
ဖြစ်သွားသည့်ကိစ္စကို ဟန်ဘင်းရဲ့လက်ချက်ဟုပင်တွေးမိသွား
သေးသည် ။
'မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ဟန်ဘင်းက ငါတို့အတန်းပိုင်ဆရာမရဲ့
ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပြောင်းအောင်ဘယ်လိုလုပ်နိုင်မှာလဲ'
ဟာအိုသူ့အတွေးတွေကို ခေါင်းခါရင်းရှင်းထုတ်လိုက်ပြီး
အခန်းထဲကိုလိုက်ဝင်သွားတော့သည် ။
သို့သော်ဟာအိုမသိလိုက်တာက ဟန်ဘင်းက အတန်းပိုင်
ဆရာမရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုမပြောင်းနိုင်ပေမယ့် ဟန်ဘင်းရဲ့အဖေက
တော့ အတန်းပိုင်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပြောင်းအောင်လုပ်နိုင်တယ်
ဆိုတာကိုပေါ့ ။ပြီးတော့ ဟန်ဘင်းကလည်း
နဂိုအတန်းခေါင်းဆောင်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပြောင်းအောင်လုပ်
နိုင်သည်လေ။
TBC~~~~~
Zawgyi
ဟာအိုအခန္းေလးထံုးစံအတိုင္း တံခါးထုသံၾကားရေတာ့
လက္သည္ကဘယ္သူမွန္းေတြးၾကၫ့္စရာေရာ ေခ်ာင္းၾကၫ့္စရာပါ
မလိုတာမို႔ ဟာအို တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ အထုပ္ေပါင္း
မ်ားစြာဆဲြၿပီး ဝင္လာတဲ့ဟန္ဘင္းကိုေတြ့လိုက္ရသည္။
"ဘာအထုပ္ေတြလဲ ?"
ဟာအိုကေတာ့ သူ႔အခန္းကိုေျပာင္းလာတာကိုမရိပ္မိဘဲ
ပစၥည္းေတြကိုအခန္းထဲေတာင္ကူေရႊ့ေပးလိုက္ေသးသည္။
"ကၽြန္ေတာ့္ပစၥည္းေတြေလ ဒါအကုန္ဘဲ ဒီေန့ကစၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ ေဟ်ာင္းနဲ႔ပဲေနေတာ့မွာ "
"ဘာလို႔လဲ ? မေနရပါဘူး ၊ မင္းအခန္းကဘာျဖစ္လို႔လဲ ?"
ေမးခြန္းမ်ားစြာနဲ႔ဟာအိုကို ဟန္ဘင္းက အေရးမလုပ္ပဲ
သူ႔အိမ္သူ႔ရာလိုပင္ ဟာအိုရဲ့အခန္းထဲဝင္ကာ သူ႔ပစၥည္း
ေတြကိုေနရာခ်ရင္း
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ ေဟ်ာင္းဘဲေျပာေတာ့ေက်ာင္းမွာမသိသလို
ေနရမွာဆို "
"ေအးေလ အဲ့တာနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ ?"
"ေဟ်ာင္းဘဲစဥ္းစားၾကၫ့္ေလ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ့ရတဲ့အခ်ိန္က
ေန့ဘက္မွပိုရမွာကို ေဟ်ာင္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုေက်ာင္းမွာေတြ့ရင္
မေခၚခိုင္းဘူးေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေဟ်ာင္းအခန္းထဲလာေနတာ
တူတူေနတဲ့အခ်ိန္ပိုရေအာင္လို႔ "
"မင္းညဘက္လည္း တစ္ခ်ိန္လံုးငါ့အခန္းထဲမွာပဲေလ
အိပ္ခ်ိန္ေရာက္မျွပန္သြားတာမလား "
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ေလ ဟိုဘက္အခန္းကို ျပန္ျပန္အိပ္ေနရတာ
အဆင္မေျပလို႔ ဒီမွာပဲအိပ္ေတာ့မယ္ "
ေျပာရင္းနဲ႔ ဟန္ဘင္းက အဝတ္အိတ္ကိုျဖည္ကာ ဟာအိုရဲ့
အက်ႌေတြကိုေဘးကပ္ၿပီး သူ႔အက်ႌေတြထၫ့္ေနေလၿပီ။
"ဒီမွာအိပ္လို႔မရဘူး ငါ့အခန္းမွာကုတင္ကတစ္လံုးတည္းရိွတာ"
"ကိစၥမရိွဘူး ကၽြန္ေတာ္ဆိုဖာေပၚသြားအိပ္လိုက္မယ္ "
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျပတ္သားပံုရတဲ့ ဟန္ဘင္းကိုၾကၫ့္ၿပီး
ကန္ထုတ္ရင္ေတာင္ထြက္သြားမယ့္ပံုမေပၚတာမို႔
ဟာအို ဘာမွဆက္ေျပာမေနေတာ့ဘဲလက္ခံလိုက္ေတာ့သည္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခါတိုင္းလည္း တစ္ညလံုးေနေနတာပဲ
အခုက အိပ္တာေလးပဲပိုသြားတာ ဆိုၿပီး
ဟန္ဘင္းကိုလႊတ္ထားဖို႔သာဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
"တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္ ငါ့အခန္းမွာကပ္ေနမယ္ဆို ဒီအတိုင္း
ေနလို႔မရဘူး အိမ္အလုပ္ေတြကူလုပ္ရမယ္ "
"OK သေဘာတူတယ္ "
"ေက်ာင္းမွာ မရင္းႏွီးတဲ့သူေတြလိုေနရမွာေနာ္ "
"သိပါၿပီဆို!"
******************
"မင္းအေရ႔ွကသြား ငါေနာက္ကလိုက္ခဲ့မယ္ "
ဟာအိုတို႔ေနတဲ့ေနရာက ေက်ာင္းနဲ႔သိပ္မေဝးတာေၾကာင့္
ႏွစ္ေယာက္သား လမ္းအတူတူေလ်ွာက္လာၿပီးမွ ေက်ာင္းေရာက္
ခါနီးတြင္ ဟာအိုက ဟန္ဘင္းအား ေရ႔ွကေလ်ွာက္ရန္
ေျပာလိုက္သည္။
"ေဟ်ာင္းကလည္း လမ္းတူတူေလ်ွာက္တာေလာက္က
ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး တျခားသူေတြလည္းဒီလိုပဲေလ်ွာက္ေနၾကတာကို"
"တျခားသူေတြဘယ္လိုေနေန မင္းနဲ႔ငါကမတူဘူး
ေျပာတာနားမေထာင္ရင္ အထုပ္ဆဲြၿပီး ထြက္သြားေတာ့
ငါ့အခန္းမွာလာမေနနဲ႔ "
"ေဟ်ာင္း !"
ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီးမ်က္ေစာင္းထိုးကာ ေျခေထာက္ပါေဆာင့္ၿပီး
ဟာအိုကို ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ေခၚေနတဲ့ဟန္ဘင္းရဲ့
အခုလိုပံုစံကို ေက်ာင္းကလူေတြ စိတ္ကူးထဲေတာင္
ေတြးၾကၫ့္ဖူးမွာမဟုတ္ေပ ။
"ငါ မင္းရဲ့ဒီပံုစံကို ေက်ာင္းကလူေတြကိုျမင္ေစခ်င္လိုက္တာ "
"ဘာလို႔လဲ ? အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းလို႔လား ?"
ဟန္ဘင္းကေျပာရင္းနဲ႔ ဟာအိုနားကပ္လာၿပီး
မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ၾကၫ့္လာၿပီးေခြးေပါက္ေလးနဲ႔တူေအာင္
လုပ္ျပေတာ့သည္။
ဟန္ဘင္းရဲ့ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ပံုစံကို ၾကၫ့္ၿပီး
ဟာအိုရင္ထဲဘာမွမခံစားရဘူးထင္ရင္မွားသြားပါလိမ့္မည္။
ဟန္ဘင္းက ဟာအိုနားကိုကပ္ၿပီး လာလာခၽဲြတဲ့အခါတိုင္း
ဟာအိုရဲ့ ရင္ေတြအၾကမ္းပတမ္းလႈပ္ရွားရပါသည္။
လုယက္သူေတြရဲ့ရန္မွ လြတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဟာအိုက
ဟန္ဘင္းရဲ့ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုေတြ့လာရေတာ့သည္။
တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တဲ့ေဆာင္းဟန္ဘင္းပါေပ ၊၊ ေက်ာင္းသား
ေတြေရ႔ွမွာဆို ၾသဇာရိွၿပီး စည္းကမ္းႀကီးတဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ေနၿပီး၊
ဆရာေတြေရ႔ွမွာက်ေတာ့ လိမၼာေရးျခားရိွၿပီးနာခံတတ္တဲ့
ပံုေလးေပါက္သြားျပန္တယ္ ၊၊ လူဆိုးေကာင္ေတြနဲ႔ေတြ့ရင္
ေတာ့ သူကမာဖီယားဂိုဏ္ခ်ဳပ္လိုရက္စက္တတ္ေပမယ့္
ဟာအိုနဲ႔ရိွေနခ်ိန္မွာဆို ခၽဲြတတ္တဲ့ေခြးေပါက္ေလးလိုျဖစ္သြား
ျပန္ေရာ ။
ဟန္ဘင္းနဲ႔ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ဟာအိုကိုယ့္ကိုယ္ကို
ျပန္ေမးေလ့ရိွတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုက "ေဆာင္းဟန္ဘင္းက
ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ?" ဆိုတဲ့ေမးခြန္းပဲ ။
ဟုတ္တယ္ေလ တျခားဘယ္သူ႔ေပၚမွမျပတဲ့အျပဳမူေတြကို
ဘာလို႔သူ႔ေရ႔ွလာလာလုပ္ျပေနရတာလဲ ? သူ႔ကိုအရမ္းခင္လို႔လား?
ဒါမွမဟုတ္ မိဘေတြက ဂရုမစိုက္ၾကတာမို႔ သူ႔အေပၚမွာ
မိဘလို ၊ အစ္ကိုလိုသေဘာထားၿပီးလာလာခၽဲြေနတာလား ?
ဒါမွမဟုတ္ ဥတစ္လံုးတစ္ေကာင္ႂကြက္လား? ၊
ေဆြမရိွမ်ိဳးမရိွ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြမရိွဘဲ တစ္ေယာက္တည္း
ႀကီးျပင္းလာရလို႔မ်ားလား ? ဒါေၾကာင့္ေမတၲာငတ္ၿပီး
သူ႔ကို တအားခင္တြယ္ေနတာလား?
ဟာအိုေသခ်ာစဥ္းစားလိုက္ေတာ့မွပဲ ဟန္ဘင္းက သူ႔မိသားစု
အေၾကာင္းတစ္ခါမွမေျပာဘူးတာကိုဟာအိုသတိရသြားၿပီး
ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္ ။
သို႔ေသာ္အခုကေက်ာင္းနားေရာက္ေနၿပီျဖစ္လို႔ သေဘာတူညီခ်က္
အတိုင္းေတာ့လုပ္ရမည္။ အိမ္မွာပိုေကာင္းေပးရင္ျဖစ္တာပဲေလ။
"ဝိုး .... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ခ်စ္စရာေကာင္းမႈႀကီးမွာနစ္ေျမာသြားလို႔
ေဟ်ာင္း စကားေတာင္ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူးပဲ "
"ဟင့္အင္း ....မင္းရဲ့အခုလိုပံုစံကိုျမင္ၿပီးေက်ာင္းကလူေတြ
သူတို႔ရဲ့ဥကၠဌက စိတ္မႏွံ႔တဲ့အေၾကာင္းသိသြားေအာင္လို႔ "
"ေဟ်ာင္း!!"
ေျခေထာက္ကိုထပ္ေဆာင့္လိုက္တဲ့ဟန္ဘင္းေၾကာင့္
ဟာအိုရယ္လိုက္မိေတာ့သည္ ။
"ညေနက်ရင္ ဟင္းေကာင္းေကာင္းခ်က္ကၽြေးမွာမို႔
အခုေတာ့ ေက်ာင္းထဲေရာက္ေအာင္ျမန္ျမန္သြားရေအာင္
ေတာ္ၾကာေက်ာင္းေနာက္က်တဲ့ ေက်ာင္းသားဥကၠဌဆိုၿပီး
နာမည္ထပ္ႀကီးသြားဦးမယ္ ၊ ၿပီးေတာ့ သေဘာတူညီခ်က္
ကို မေမ့နဲ႔ေနာ္ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဟာအိုက ေရ႔ွကအရင္ေျပးထြက္သြားေတာ့သည္။
ထြက္သြားတဲ့ေက်ာျပင္ေလးကိုၾကၫ့္ရင္း ဟန္ဘင္း
ႃပံုးလိုက္မိေတာ့သည္။
"ဘယ္လိုလုပ္မလဲေဟ်ာင္း? ကၽြန္ေတာ္က ေဟ်ာင္းကို
အခ်ိန္တိုင္းေတြ့ခ်င္ေနတဲ့ဟာကို"
ထို႔ေနာက္ဟန္ဘင္းက အဓိပၸါယ္ရိွတဲ့ အႃပံုးတစ္ခုႃပံုးရင္း
"အဲ့ဒီေတာ့ သေဘာတူညီခ်က္ကိုခ်ိဳးေဖာက္ပါမယ္ !!"
**************
"ကဲကဲ အားလံုးနားေထာင္ ဒီေန့ကစၿပီး ဒီအခန္းရဲ့အတန္း
ေခါင္းေဆာင္က က်န္းဟာအိုျဖစ္သြားၿပီ "
အတန္းပိုင္ဆရာမရဲ့ စကားေၾကာင့္ အတန္းသားမ်ားအားလံုး
အာေမဍိတ္သံေပါင္းစံုထြက္လာေပမယ့္ တစ္ဦးတည္းေသာ
အသံမထြက္ႏိုင္သူက ဟာအိုပင္ ...
"နဂိုအတန္းေခါင္းေဆာင္က က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းလို႔
အတန္းကိစၥေတြ ဆက္ၿပီးမလုပ္ႏိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး
လာေျပာလို႔ ဆရာမကဟာအိုကိုေရြးလိုက္တာ ၊
အားလံုးသေဘာတူတယ္မလား ? "
အတန္းပိုင္က သူကိုယ္တိုင္ေရြးလိုက္ေၾကာင္းေျပာတာမို႔
ဘယ္သူကမွကန႔္ကြက္သူမရိွပဲ ဟာအိုသည္
အထက္တန္းေနာက္ဆံုးႏွစ္ တန္းခဲြ(၁)ရဲ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္
ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့သည္ ။
"ဟာအို အတန္းခ်ိန္ၿပီးရင္ အိမ္စာစာအုပ္ေတြ
ဆရာမတို႔နားေနခန္းကိုလာပို႔ေပးပါဦး "
"ဟုတ္ကဲ့ "
အတန္းေခါင္းေဆာင္မလုပ္ခ်င္ပါဘူးလို႔ေတာင္ ေျပာဆိုခြင့္
မရလိုက္တဲ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္အသစ္ေလးသည္ အခုခ်ိန္တြင္
မ်က္ႏွာေသႏွင့္အိမ္စာစာအုပ္မ်ားကို လိုက္ေကာက္ေနရ
ေပသည္။ထို႔ေနာက္ ဆရာမနားေနခန္းကို စာအုပ္သြားပို႔ရာ
လမ္းတြင္ သူ႔နည္းတူ စာအုပ္လာထပ္ပံုရတဲ့ ဟန္ဘင္းကိုလည္း
ေတြ့လိုက္ရသည္။
"ေဟ်ာင္း ! ဘာလို႔စာအုပ္လာထပ္တာလဲ ? ေဟ်ာင္းတို႔အခန္းက
အတန္းေခါင္းေဆာင္ေရာ ?"
ေက်ာင္းမွာမသိသလိုေနရမယ္ဆိုတဲ့သေဘာတူညီခ်က္ကို
ဟန္ဘင္းကခ်ိဳးေဖာက္လိုက္ေပမယ့္ အတန္းေခါင္းေဆာင္
မလုပ္ခ်င္တဲ့ဟာအိုက ဟန္ဘင္းအားရန္ေတြ့မအား
အရင္လိုလွၫ့္ေျပးရန္လည္း အဆင္ေျပမေနခဲ့ပါေခ် ။
"ငါဒီေန့ပဲ အတန္းေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သြားတာ "
"ဟုတ္လား ? ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ "
ဟာအိုကိုဂုဏ္ျပဳစကားေျပာၿပီး အရင္သြားဖို႔ျပင္လိုက္တဲ့
ဟန္ဘင္းရဲ့ေျခလွမ္းေတြက တစ္စံုတစ္ခုကိုေျပာဖို႔သတိရသြား
တဲ့ပံုနဲ႔ ျပန္ရပ္လိုက္ၿပီး
"ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး
ေက်ာင္းေကာင္စီအဖဲြ႔ဝင္ေတျြဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့
အခ်င္းခ်င္းမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးေနလို႔မရေလာက္ေတာ့ဘူး
မဟုတ္ရင္ လူေတြပိုၿပီးအထင္လဲြသြားလိမ့္မယ္ ၊
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ခိုးတဲြေနတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဟန္ဘင္းက ဟာအိုအား မ်က္လံုးတစ္ဖက္မိွတ္ျပကာ
ဆရာမနားေနခန္းကို အရင္ဆံုးဝင္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
ဟန္ဘင္းရဲ့စကားေျပာဆိုပံု
ေလထုက ထူးဆန္းေနတာမို႔ ဟာအိုသူအတန္းေခါင္းေဆာင္
ျဖစ္သြားသၫ့္ကိစၥကို ဟန္ဘင္းရဲ့လက္ခ်က္ဟုပင္ေတြးမိသြား
ေသးသည္ ။
'မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ဟန္ဘင္းက ငါတို႔အတန္းပိုင္ဆရာမရဲ့
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုေျပာင္းေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလဲ'
ဟာအိုသူ႔အေတြးေတြကို ေခါင္းခါရင္းရွင္းထုတ္လိုက္ၿပီး
အခန္းထဲကိုလိုက္ဝင္သြားေတာ့သည္ ။
သို႔ေသာ္ဟာအိုမသိလိုက္တာက ဟန္ဘင္းက အတန္းပိုင္
ဆရာမရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုမေျပာင္းႏိုင္ေပမယ့္ ဟန္ဘင္းရဲ့အေဖက
ေတာ့ အတန္းပိုင္ရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုေျပာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္
ဆိုတာကိုေပါ့ ။ၿပီးေတာ့ ဟန္ဘင္းကလည္း
နဂိုအတန္းေခါင္းေဆာင္ရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုေျပာင္းေအာင္လုပ္
ႏိုင္သည္ေလ။
TBC~~~~~