Everything was a lie, kaya pala wala siyang tinatanong sa akin kasi halos alam niya na ang lahat sa akin. I felt betrayed at the same time his fooling me. Kaya pala ganon nalang siya mag concern sa amin kasi nakokonsensya siya , kasi inutusan siya.
Kaya pala lagi siya'ng sumusulpot sa harap ko kasi utos ni Stella. It's true that I am really a fool , nanatiling nakatayo si Stephanie sa harap ko pero wala akong pakialam sa kanya. Pinaglalaruan nila ako at masakit kasi isa na duon si Rylle.
Nangingibabaw ang galit ko lalo na sa sarili kung bakit ako naniwala sa lahat ng mga sinasabi niya. Of all people bakit siya pa? Sa buong buhay ko ngayon lang ako nakaramdam ng awa para sa sarili ko.
Dobleng sakit ang nararamdaman ko, lahat ba ng pinaramdam niya sa akin ay kunwari lang? Lahat ng yun? I felt so helpless, parang may kung anong tumutusok sa puso ko. Naririnig ko may sinasabi si Stephanie pero hindi ko na iyon maintindihan, tumayo ako at kinuha ang gamit at mabilis na nilisan ang lugar na iyon.
Narinig ko ang pagtawag ni Stephanie sa akin pero hindi ko siya nilingon. She's right Im fool, ang tanga - tanga ko. Pumasok ako sa dressing room at duon ko pinunasan ang mga luha na nagbabadya na namang tumulo. Tinignan ko ang repleksiyon ko sa salamin, namumugto ang mga mata ko at namumula ang ilong at pisngi.
Inihagis ko sa salamin ang eyeliner na hawak.
" Ang tanga mo"..
May kumatok sa pinto kaya mabilis kung pinunasan ang luha. Winaksi ko saglit ang iniisip, ayoko makaapekto ito sa trabaho ko pero parang ang hirap itago ng sakit na nararamdaman. Dati expert ako sa pagkukubli ng emosyon pero ngayon umaapaw ito sa sakit.
" Hi I saw you kanina your so early"..
Napatigil ito sa pagsasaLita ng makita ang itsura ko.
"Are you okay?"
Tita Bea ask, she looks concern.
" I'm ....fine po, anong damit po ang isusuot ko today? " Pag -iiba ko ng usapan, ayokong tanungin ako at maalala ulit ang sinabi sa akin ni Stephanie. Paano kaya kung di ako nakinig sa kanya? Para siguro akong uto-uto na patuloy parin sa kahibangan ko.
"Pumasok kanina sa mata ko yung soap na hinilamos ko sa mukha ko. "
She nod but still not believing me. May kinuha siyang damit na naka hang sa gilid. It's all black, spaghetti strap top and skirt with shining black, but its like a leather. Maikli ito pero may boots naman na kulay red .
" I thinks it's suits you, very daring is it okay to you? Ito kasi ang theme today..I'm sorry".
She said asking for a permission, sana'y ako sa mga damit na ganito kasi dati rin akong may banda sa school.
" It's okay po, I like it". Napahagikgik ito.
"Oo nga at excited na akong ayusan ka ".
Napaangat ako ng tingin sa kanya.
"Kayo po ang mag aayos sa akin? "
" Yes, ate layla is not here ee kaya ako ang bahala sayo. ". She said chuckled.
" kumain kana ba? "
" Yes Ate Bea".
Kinuha ko ang damit , hinubad ko ang damit ko kahit nasa harapan ko si Tita Bea.
Napa -oww pa ito Kaya napatawa ako.
Na- eexcite ito kasi excited daw siyang ayusan ako. Sinuot ko muna ang top ko pagkatapos ay yung skirt. Saktong ang pagka fit sa akin ng damit na parang sinukat talaga sa akin.
"Wow bagay na bagay sa iyo, I want to pony your hair kasi sexy yung collar bone mo ".
Tumango -tango lang ako, mas ok din yun para walang humarang sa mukha ko habang nag -gigitara. Umupo ako at sinimulan ni tita Bea ang pag-me make up sa mukha ko. Ginawa niyang dark ang eye shadow ko dahil gabi. She put some mascara, Light blush on and red lipstick. "
"Wow".. She said in awe.
Napatingin ako sa reflection ko sa salamin, mas lalong naging daring ang mukha ko. Makakapal at maitim na ang pilikmata ko kaya mas lalo itong kumapal. Inayos ni Tita Bea ang buhok , she tied up in high ponytail. Dati ayaw ko talagang tinatali ang buhok dahil pakiramdam ko sumasama ang ulo ko. Pero ngayon bumagay sa akin ang ayos ko. Sinuot ko ang boots na red na kakulay ng tali ko sa buhok.
" Thank you tita".
" Wow kunting ayos lang sobrang ganda mo na agad. Alam mo bang maraming nagtatanong sayo dito? Diko masagot kasi bawal kasi walang consent mo. "
"Thank you po"..
" Hay.. Ang ganda". Pumalakpak ito sa tuwa.
" Mana po sayo".. Humagikgik ito sa sinabi ko. 30 minutes nalang at magsisimula na akong tumugtog. I put my guitar on my lap, inayos ko ang tono nito . 3-5 songs lang every night ang pwede e -request at binubunot yun sa ballot box. Naririnig ko ang mga tawanan at hiyawan sa loob ng club.
Umakyat ako ng stage after 30 minutes, tulad ng dati ay marami pa ring tao. Naging dim light ang ilaw .
"Good evening , parang marami tayong mga sawi today"....
Naghiyawan ang mga customers.
" Sana makarelate ang bawat isa sa atin. You know that "THE SADDEST THING ABOUT LOVE IS THAT NOT ONLY THAT IT CANNOT LAST FOREVER BUT THAT HEARTBREAK IS SOON FORGOTTEN"..
I Smiled to everyone.
Kumuha ako sa ballot ng request paper. Naglalaman ito ng kwento ng isang nagrequest at ang request nitong kanta.
"This is the first story of our night"..
Natahimik ang mga tao pero nagawi ang tingin ko sa dalawang pamilyar na tao. Nagsasalita ako sa gitna pero wala silang pakialam sa paligid nila. They laugh and clinging with each other while I am here staring at them. Pinipigilan ko ang pagtulo ng luha, masakit ang mga narinig ko mula kay Stepahanie pero mas sasakit pa pala pag harap -harapan. He betrayed and fooling me like a trash . I keep talking here but he didn't even recognize my voice. Ni hindi man lang siya tumingin sa gawi ko, so this is the family day his talking about. His really did a good job to hurt me like this.
Tumikhim ako...
"This letter was written by Ms. Betrayed.
Dear Mr. Heart breaker,
I am here today waiting for you all day. I am always alone since you've gone. Why you betrayed me like that? Why you left me all alone . I miss you every day, I gave you my all but you leave me nothing.
Watching you from afar with your new love was a difficult fight.
Napalunok ako sa nabasa. Para kasing tumutugma sa akin ang lahat.
"This...song is for you. ...
I started to strum my guitar... Nakapikit ako habang dinadama ang sakit na dulot ng pusko ko... Why it's hurts so much... Bakit mo nagawa sa akin ito? This place have a lot of heart broken and I am one of them.
"Sa aking pag iisa
Di maiwasang maalala ka
Tamis ng iyong halik
Paulit-ulit na nagbabalik...
At nasasabik pag iniisip ka sa pag nag-iisa"
Ninanamnam ko ang sakit ng aking puso, hindi ko na kailangan pa ng paliwanag niya dahil sapat na sa akin ang aking nakikita.. Ayokong tumingin sa gawi nila pero parang hinihigop ang tingin ko sa kanila. Nagtama ang tingin namin, nakitaan ko yun ng pagkagulat. Titig na titig ito sa akin . Hindi ko inalis ang mga tingin ko sa kanya. They look so perfect with each other, they seems in love. Hindi ko pa nakikita ang ganyang saya kay Rylle, Stella is the one who can do that. Nag-iinit ang mata ko, upang mapigilan lang ang pagdaloy ng luha. Namumuhi ako sa kanilang dalawa. Muli kong pinikit ang aking mata.
"Sa aking pag-iisa..
Ang yakap mo ay hanap hanap pa
Haplos ng iyong kamay ay pilit ko paring ginagaya
Habang hawak ko ang larawan mo at nag-iisa"
Napatingin ako sa kabilang dako , anduon si Analyn at kumakaway sa akin, duon ko napansin ang pagpasok ng ibang special class.
Kung magkikita tayong muli
Hindi ko na ikukubli
Na nais madama muli ang iyong pag-ibig
Kahit sandali
Ibigin mo ako ngayon at bukas ay iwanan mo ako
Ng bagong alaala sa aking pag-iisa
.
"Sa aking pag-iisa
Ang yakap mo ay hanap-hanap pa
Haplos ng iyong kamay
Ay pilit ko paring ginagaya
Habang hawak ko ang larawan mo at nag-iisa"
Dati kinakantahan ko lang ang mga sawi dito sa bar but today para ko naring kinakantahan ang sarili ko. Base sa reaction ng Special class ay nagulat din silang nandito si Rylle. I forgot that their party was today but I don't have any idea na dito ang venue nila. Masyado nakafucos ang atensiyon ko kay Rylle kaya wala na akong alam sa ibang bagay. But today there he is , his looking seriously. Stella was with him whispering. Hindi ko kaya ang nakikita ko kaya binaling ko tingin sa iba.
"Kung magkikita tayong muli
Hindi ko na ikukubli
Na nais madama muli
Ang iyong pag-ibig kahit sandali
Ibigin mo ako ngayon
At bukas ay iwanan mo ako
Ng bagong alaala sa aking pag-iisa
Ng bagong alaala sa aking
Pag-iisa"
Song by : Regine Velasquez (SA AKING PAG-IISA)
Natapos ko ang kanta ng di ko sila tinitignan. Batid kung nakatingin parin ito sakin... Nagulat ako at may bigla nag-abot ng mga rosas sa akin. His a bit chinito at tinutukso -tukso pa ng mga kaibigan.
"Kaya pala lagi ka nagawi dito auh "..
Naghalakhakan ang mga ito. Yung iba naman ay nakikisabay din . Yung ibang kaklase ko ay lumapit at kumakaway sa akin.
" Thank you sa rosses, I appreciate it. ".
Naghiyawan ang mga ito, habang matalim ang mga titig sa akin ni Rylle, ba't galit siya? Wala siyang karapatang magalit.. His good at pretending, his good to make me fall for him and betraying me in the end.
Bakit kailangan niya pa ako paniwalain sa mga bagay na hindi niya kayang ibigay? Bakit ako pa na walang ibang ginawa kundi ang magtiwala at maniwala sa kanya? But today, this is the day that I am going to forget him. I will bury my memories with him.
Muli akong bumunot sa ballot box.
" This request is came from Mr. MANLOLOKO ."... Pagdidiin ko sa huling salita habang nakatingin kay Rylle.
"Wooooooohhh"..
The crowd shouted.
" I'm sorry it came from Mr. Two timer pala".
Nagtawanan ang nasa crowd, tinignan ko ang reaction ni Rylle at ganon pa rin ito. Seryoso parin itong nakatingin sa akin habang si stella naman ay tahimik na iniikot-ikot ang laman ng baso. Hindi ito makatingin sa akin, Stephanie standing beside the counter table. She's in apologetic look but I don't care about her. Mas nangingibabaw ang sakit ng damdamin ko.
" Dear Mr. Two timer,
Masyado kang pa fall but I really love you,, I thought we had the same feelings but you chose her over me. It's hard to say goodbye but I will let you go today... This is my last song for you.. Sayonara my Mr. Two Timer.
" Its hard to fall in love in a wrong person but despite of that , that person teach us how to stand up again, despite of our heartaches, despites of our struggles, despite of the betrayal because Love..is to let go.. "
Dugtong ko pa habang hindi inaalis ang tingin sa lalaking dumurog sa akin. Umiwas ito ng tingin at kinuha ang alak na iniinom at inisang tungga iyon.
I started to strum my guitar again, yeah.. I agree I am going to let him go. Tahimik ulit ang buong crowd kahit yung mga kaklase kung naghihiyawan ay natahimik. Siguro dahil yung iba ay nakakarelate , kaya walang basagan ng trip kung ano man ang maibunot at mairequest na kanta dahil ito ang rules ng bar. Minsan sa buhay natin ay magmamahal tayo kahit sa maikling panahon, magtitiwala tayo at mawawala sa sarili natin hanggang sa dumating sa point na kahit gaano pa natin kamahal ang isang tao ay kailangan natin silang pakawalan.
Yung pagmamahal natin ay napapalitan ng galit at yun ang mas masakit. Masakit kasi kahit gaano pa kagalit ang nararamdaman mo ay nangingibabaw parin ang pagmamahal na nilaan mo para sa kanya.
How cruel this world to me.... this world took everything to me.
"Don't say goodbye, it's hard to let you go...."
Pagsisimula ko sa tugtog. Nakapikit ang aking mga mata habang dinadama ang kanta. Habang ang mga customer ay tutok na tutok sa akin. Alam kong maraming makakarelate sa kantang ito. Yung iba ay pasimpleng sumasabay sa akin at nakapikit na dinadamdam ang tugtog.
"Tomorrow seems so far away for me to know..
If you and I will always be in love forevermore..
Don't leave me with just memories all alone
All alone..... "
"Today I heard my favorite song on the radio
I closed my eyes and sung the first hello
And then I saw the time we fell in love in each other's arm
I open up my eyes and you were gone.... "
"Suddenly I realized how I love you so
And how I can't turn back without your love
'Cause every time you say goodbye, it's hard for me to say
How I wish you'd never gone away... "
I opened my eyes and our eyes met. Hindi ko mabasa ang reaction niyo. Parang kaming dalawa lang ang nasa loob ng shining bag.
"Don't say goodbye, it's hard to let you go
Tomorrow seems so far away from me to know
If you and I will always be in love forevermore
Don't leave me with just memories all alone....
All alone.... "
Naalala ko lahat ang araw na magkasama kami Rylle. Sana ay hindi ko na lang nalaman ang totoo.. Mas gugustuhin ko pa kesa maramdaman ang ganitong klaseng sakit... Pinipigilan ko ang pagtulo ng luha ko dahil alam kong nasa paligid lang ang dalawang taong kinasusuklaman ko.
"Today I read your letters and waited for your call
I wondered if you think of me at all
Again I turned the radio on and heard our favorite song
Then I knew you'd soon be coming home"
"Don't say goodbye,....it's hard to let you go
Tomorrow seems so far away for me to know
If you and I will always be in love forevermore
Don't leave me with just memories all alone...
All alone..... "
Don't say goodbye, it's hard to let you go
Tomorrow seems so far away for me to know
If you and I will always be in love forevermore
Don't leave me with just memories all alone
All alone...
Song title: DON'T SAY GOODBYE BY: JURIS
Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi. Bago pilit na ngumiti ulit sa crowd.