♪ Under Pressure – Queen, David Bowie ♪
Met Mirre, Daniël en Simon zit ik in de aula, een tussenuur weg te werken omdat een van onze lessen uitvalt. Levi en Bente zijn samen naar de McDonald's vertrokken om eten te halen.
Mirre neemt tegenover me nog wat Duits door, Daniël en Simon zijn naast me bezig met wat huiswerk voor morgen. Ik kan me er echter niet toe zetten om iets belangrijks te doen en besluit mijn mobiel erbij te pakken.
Ik kijk kort naar mijn achtergrond, waar een prachtige foto van Bente op staat. Er vallen strepen licht van het gouden uur over haar ogen en laten zo de ijsblauwe kleur van haar ogen uitspringen. Ze heeft haar scherpe glimlach op gezet. Haar zwarte haren vormen een sterk contrast tegenover haar warme huidtoon.
Ik verbreek mijn dagdroom door mijn mobiel te ontgrendelen en mijn fotogalerij te openen. Afwezig kijk ik naar de versleten rode nagellak op mijn duimnagel terwijl ik helemaal naar boven scrol en de eerste foto in mijn galerij aanklik.
Het is een foto van Levi en mij samen – een foto die mijn moeder per se van ons moest maken toen we in de eerste klas zaten en we voor het eerst samen een project moesten doen. Dit was ook meteen het moment dat mijn band met hem gevormd werd en we een onafscheidelijk duo werden.
Ik zoom in op de foto en bekijk ons wat beter. De foto is ondertussen al bijna vijf jaar oud, met als gevolg dat we beide flink veranderd zijn door de puberteit.
Eerst was Levi nog kleiner dan ik, nu steekt hij met zijn lengte van bijna twee meter meer dan een kop boven me uit. Levi is van zijn strak-gekamde kapsel naar zijn signature springerige kastanjebruine krullen gegaan over de tijd, heeft een sterker gevormde kaak gekregen. Ik ben van mijn korte stekeltjes naar mijn langere, golvende haar gegaan, ben van mijn sproeten verbergen naar ze open en bloot hebben gegaan, maar de blik in mijn ogen is al die jaren echter geen druppel veranderd.
Het is raar om zo terug te kijken naar de foto, omdat je op het moment zelf niet merkt dat je langzaam verandert, maar als je terugkijkt, zie je hoe groot de verschillen opeens zijn.
'Yo, eten!' roept Levi enthousiast en zet drie zakken eten neer op onze tafel. Ik vergrendel enthousiast mijn telefoon en kom overeind. Bente komt naast me zitten en begint het eten uit te delen.
Daniël en Simon delen een McFlurry, wij hebben allemaal een eigen burger.
'Denk je dat Petra zaterdag drank zal hebben?' vraagt Levi met een volle mond.
'Geen idee. Het maakt me ook niet zo veel uit', zegt Daniël. Ik weet dat mensen hem van buitenaf altijd aanzien voor een feestbeest dat overmatig alcohol consumeert als de kans er is, maar mensen die hem beter kennen, weten dat hij juist het tegenovergestelde is. Je zal hem zelden een druppel alcohol zien drinken, en ik weet dat hij ervan baalt dat mensen het tegenovergestelde idee van hem hebben.
'Ah, kom op, Daan! Laat jezelf eens een keertje gaan. Wat kan er nou zo erg zijn? Waarom ben je er zo op tegen?' vraag ik en duw hem speels. Hij haalt zijn schouders op.
'Ik heb er niet zo'n goede herinneringen aan', antwoordt hij simpelweg. Grijnzend schud ik mijn hoofd.
'Er zijn wel ergere herinneringen dan kotsen en katers, Daan', zeg ik en knipoog.
'Juist', reageert hij hier vlakjes op.
'Petra zal vast wel drank hebben', antwoord ik Levi nog. 'En anders neem ik als back-up wel drank mee van huis.' De rest schudt lachend zijn hoofd. Ik mag dan wel de jongste zijn van allemaal, ik voldoe zeker aan dat beeld dat mensen van Daniël hebben.
'Wat trek jij aan, Bente?' vraagt Mirre nu. Ik gniffel, onder de indruk dat meiden af en toe al zo ver van tevoren zich over dit soort dingen druk kunnen maken.
'Gewoon, iets wat leuk is maar wel comfortabel', zegt ze en Mirre knikt. Dan stoot ze Levi enthousiast aan.
'Lee, zullen we anders iets matchends aan doen?' vraagt ze en hij lacht.
'Ja, als jij dat leuk vindt', zegt hij met een bescheiden glimlach. Ik schud lachend mijn hoofd en wend me tot Bente.
'Dan wil jij dat zeker ook', zeg ik en sla mijn arm om haar heen. Haar hoopvolle blik biedt me al genoeg antwoord.
'Dat zou schattig zijn', antwoordt ze terwijl ze met de ring om mijn vinger speelt. Ik kus vlug haar wang.
'Dan doen we dat toch?' zeg ik. Zelf is het echter niet iets wat per se hoeft van mij. Halloween of carnaval zouden de enige dagen mogen zijn dat je matchende outfits aantrekt, maar ik heb het voor Bente over.
'Je bent een schatje', zegt Bente en kust vlug mijn mond.
'Ik ben anders geen schatje in bed', zeg ik met een grijns. Bente lacht verbluft en geeft me een mep op mijn borst, waardoor ik klein weg deins en mijn hand omhoog breng om mijn gezicht af te schermen, hierdoor opnieuw op mijn slordige, rode nagellak gewezen word. De anderen lachen nu ook.
'Felix!' roept ze verbijsterd en geeft me nog een zachte mep. Ik lach hard en duw haar plagerig. Kort valt het stil en eten we alleen wat.
'Ga je vanmiddag mee naar mij?' vraagt Bente nadat ze haar hap heeft doorgeslikt.
'Wat? Om te bewijzen dat ik heel stout kan zijn?' vraag ik en weet de grijns niet van mijn gezicht te werken. Opnieuw slaat Bente mijn borst en ik lach.
'Mijn God, waarom had het meest oversekste persoon ter wereld mij gekozen voor dat experiment?' klaagt ze, waardoor iedereen hard in de lach schiet. Ik haal lachend mijn schouders op.
'Dat is nou eenmaal hoe ik ben. Take it or leave it', zeg ik en Bente giechelt. 'Maar goed, om even je vraag serieus te beantwoorden: ja, ik ga mee.'
We gaan verder met eten en kletsen en al snel is alles op. Niet veel later moeten we naar de les.
Wanneer we bij Bente thuis aankomen, stap ik van mijn fiets en zet hem netjes weg. We vegen onze voeten en stappen de gang in, maar het enige waar ik aan kan denken is Bente zoenen.
Zodra ze de deur achter me sluit en zich weer naar me toe draait, pak ik haar hoofd met beide handen vast, leun een klein beetje naar voren en zoen haar.
Bente grijnst tegen mijn lippen en zoent me enthousiast terug, nestelt haar handen in mijn haar en trekt me zo dichter naar zich toe.
Mijn lichaam kriebelt en tintelt van de adrenaline.
Ze beweegt zichzelf naar de muur toe, en als antwoord duw ik haar er wat harder tegenaan en druk mijn kruis tegen het hare. Hiermee merkt ze meteen in welke staat mijn lichaam is, waardoor ze zacht tegen mijn mond kreunt en haar handen nog steviger vastklemt in mijn haren.
Ze zoent me vurig terug en maakt een van haar handen los uit mijn haren om over mijn lichaam naar beneden te laten dwalen. Ik plaats nu mijn hand op haar kont en knijp erin wanneer ik haar opnieuw zoen, trek haar lichaam hierbij nog dichter tegen dat van mij.
Plotseling wordt de deur naar de gang geopend. Geschrokken breek ik van Bente los en kijk beschaamd naar wie er de gang in is gekomen: Bentes moeder. Oh mijn God, ik kan wel door de grond zakken.
'Oh, sorry Claudia', stamel ik en voel mijn wangen branden. Ik probeer een beetje ongemerkt mijn opgewondenheid weg te werken door mijn handen in mijn broekzakken te steken en de bult in het midden zo hopelijk te verdoezelen.
'Hoi, Felix', zegt ze en lacht.
'Ga maar alvast naar boven, Fee, dan pak ik wel wat drinken', zegt Bente. Ik knik en ga vlug de trap op en dan haar slaapkamer in. Oh jongens, wat beschamend dat haar moeder dat moest zien. Ik weet niet of ik haar nog wel normaal aan durf te kijken. Ze heeft letterlijk mijn hand op Bentes kont en mijn tong in haar mond gezien. Wat moet ze wel niet van me denken?
Bente komt haar kamer in met twee glazen drinken en zet ze neer op haar bureau. Stil kijkt ze me aan. Ze lijkt mijn benardheid niet op te merken, dus probeer ik het zelf ook maar van me af te schudden.
'Wat zou je aan willen trekken zaterdag?' zeg ik, probeer zo de situatie achter me te laten. Bente glimlacht meteen en trekt haar klerenkast open. Ik volg haar naar haar kast en leun ertegenaan terwijl ik toekijk hoe ze tussen haar kleren zoekt.
'Wat dacht je van een witte blouse? Dat heb ik ook', zeg ik, waarop Bente me afkeurend aankijkt.
'Dat is zo cliché', zegt ze en ik lach. 'Doe dan op z'n minst een zwarte blouse, dan zie je het ook niet zo goed als je er iets op knoeit.'
'Ook goed', stem ik op haar in en laat mijn ogen over haar gezicht glijden. Ze schuift wat van haar klerenhangers door de kast heen.
'Zullen we er een witte broek onder aan doen?' zegt ze terwijl ze er eentje van zijn hanger haalt. Ik lach verbaasd.
'En daar zie je het niet op als je iets geknoeid hebt?' lach ik. Bente kijkt me een beetje geïrriteerd aan.
'Ik wil gewoon geen witte blouse aan, oké? Dan schijnt mijn bh te veel door', legt ze uit. Ik knik en grijns.
'Ik vind het niet erg hoor, als je bh doorschijnt', zeg ik en Bente geeft me een speelse tik tegen mijn oor. Ze pakt mijn hoofd vast en zoent me opnieuw. Ze werkt onze lichamen naar haar bed en laat ons erop vallen. Deze keer kriebelt mijn nek echter op een akelige manier.
Bente lijkt mijn lichaamstaal niet op te merken en brengt haar tong mijn mond in. Ik zoen haar een paar keer kort terug, maar breek dan van haar los. Vragend kijkt ze me aan.
'Bente, je moeder is thuis', stamel ik. 'Ik weet niet of dat... uhm... ik weet niet of dat we dit nu wel moeten doen.'
Bente grijnst sluw als antwoord op mijn zorgen en haalt slechts nonchalant haar schouders op.
'Nou, misschien maakt dat het juist wel extra spannend', zegt ze en ik lach nerveus. Opnieuw kust ze me, maar ik duw haar behoed weg.
'Dadelijk hoort ze ons', zeg ik beschaamd. 'Ik vind het misschien een beetje voor schut om het nu te doen.'
Maar op een of andere manier kan ik haar niet helemaal tegenhouden. Ik ben haar vriendje; is dit niet wat een vriendje hoort te doen? Kan ik haar nu wel teleurstellen? Kan ik dit van haar ontnemen? Ik houd toch van haar?
'Oh, maar ik kan heel stil zijn, hoor', zegt ze en ik knik. 'We kunnen wel een wedstrijdje houden om te kijken wie het stilst kan zijn', zegt ze en ik schud lachend mijn hoofd.
'Ja, we kunnen het proberen', zeg ik en zoen haar, duw haar plat op haar bed. Misschien had ik er zelf ook niet zo veel op moeten hinten de hele dag, dus ik kan nu moeilijk nog terug.
Al snel trekt Bente mijn shirt uit en laat verwonderd haar hand over mijn lichte spieren gaan.
'Je lichaam is zo verdomd sexy', fluistert ze in mijn oor en daarmee weet ze het laatste beetje twijfel uit mijn lichaam te krijgen. Ik kijk naar mijn verslijtende rode nagellak terwijl ik de knoopjes van haar blouse begin te openen. Wanneer ik het eerste knoopje los weet te krijgen, springt er een stukje rood van een van mijn nagels af, maar ik schenk er geen aandacht aan. Ik ga door met de rest van de knoopjes terwijl ik naar de ketting met het rode steentje bij haar decolleté kijk. Ik trek haar blouse uit en zoen haar opnieuw.
Ik hou van haar.
--------------------
Wil je sneller verder kunnen lezen? "40 seconden met één jongen" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je verder leest. :)
Heb je iets meer geduld? Dan kan je elke woensdag en elke vrijdag een nieuw hoofdstuk verwachten!