Unicode
စိုင်းခက်တို့အိမ်တွင် တစ်မိသားစုလုံးကိုယ့်
အခန်းထဲကိုယ်ဝင်နေကြပြီမို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ
ငြိမ်သက်နေသည်။ အတန်ကြာအောင် မိုးရေထဲတွင်နေလိုက်ကြသည်မို့ စိုင်းခက်ရော ဟိန်းထက် ပါ အတော်ပင်ချမ်းနေကြသည်။ စိုင်းခက်မှ ဦးဆောင်ကာဟိန်းထက် ရဲ့လက်ကိုမြဲစွာ
ဆုပ်ကိုင်ထားလျက် အခန်းထဲသို့ဝင်လာလိုက်
သည်။ ဟိန်း၏ လက်တို့ကိုတင်းကြပ်စွာဆုပ်
ကိုင်ထားသည်မှာ ဤလက်တို့ နောက်တစ်ကြိမ် ထွက်ပြေးသွားတော့မည့်အလားပင်။
အခန်းတွင်းရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား တုန်ရီနေသည်။မီးအလင်းအနည်းငယ်သာဖွင့်ထားသောအခန်းတွင် အဲကွန်းဖွင့်ထားသောကြောင့်
စိုင်းခက် အခန်းသည် သူတို့နှစ်ယောက် နဂိုရှိ
သည့်အချမ်းထက်ပင်ပို၍ တိုးစေသည်။သို့သော် သူတို့နှစ်ဦးတို့၏ ကြားမှ ရင်ခုန်သံသည်
ငြိမ်ဆိတ်သော ဤအခန်းကျယ်တွင် အလွန်ပင် ကျယ်လောင်နေသယောင်။ ရင်အစုံတို့
လည်း ဆက်တိုက် ဖိုလှုပ်နေကြသည်။
အသက်ရှုနှုန်းမြန်နေ၍ နှုတ်ခမ်းဖျားကိုပင် ဟကာ လေကိုခပ်ဖွဖွ ရှုနေသော ဟိန်းကမီးလင်းဖျဖျအောက် တွင် စိုင်းခက်အတွက် ရင်ဖိုစရာကောင်းလှသည်။စိုင်းခက် ဟိန်း၏ ခါးကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး တံခါးထက်ဖိကပ်ကာ မပြီးပြတ်သေးသော အနမ်းတို့ကို ထပ်မှန်၍ စတင်သည်။
အသက်ရှူနှုန်းတို့နှင့်ထပ်တူကြလျက်ရှိသော ရင်ခုန်ဖွယ်အနမ်းတို့သည် ယခုတစ်ခေါက်တွင် တော့ နူးညံ့ခြင်းအလျဉ်းမရှိတော့။ လွမ်းဆွတ်ခြင်း၊ တမ်းတခြင်း၊ စွဲလမ်းခြင်း တို့ကိုယ်စားပြုသော အနမ်းတို့သည် မြန်ဆန်သည် စွဲမက်ဖွယ် ကောင်းသည် ပို၍တောင်းတမှုတို့ကို ဆက်လက် ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ နှုတ်ခမ်းသားတို့ ထိဆက်လိုက်တိုင်း ပို၍ပင် ခုန်လာသော နှလုံးသားတို့ကို ဟိန်း မဖုံးဖိထားနိုင်။ စိုင်းခက်၏ အနမ်းတို့ကို သူလွမ်းဆတ် ခဲ့တာကြာခဲ့ချေပြီ။ စကားလှလှလေးတွေပြောတတ်တဲ့ စိုင်းခက် နှုတ်ခမ်းသားတို့က အနမ်းလှလှတို့လည်းပုံဖော်တတ်သေး
သည်။
ဟိန်း၏ ခါးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ထားရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်မှာ ဟိန်း၏ လည်တိုင်တို့ထက်ဝယ်။ ဒီလိုအနေထားက ဟိန်းကိုပိုပိုပြီးရင်ခုန်စေသည်။ စိုင်းခက်၏ စွဲမက်ဖွယ် အနမ်းတို့အောင် ထက်မံ၍ပျော်ဝင်ရပြန်သည်။သူတို့နှစ်ဦးအတန်ကြာအောင် နှုတ်ခမ်းဂဟေဆက်နေ၍ ခန္ဓာနှစ်ခုလုံး အအေးဓာတ်ကြောင့်တုန်ရီနေပြီ
ဖြစ်ကာ လှပသော အနမ်းတို့မှာ တစ်ခန်းရပ်
ရတော့သည်။
နှစ်ယောက်လုံး အသက်ရှုသံပုံမှန်အနေထား
ရောက်မှပဲ
" ဟိန်း မင်းအေးနေပြီ"
စိုင်းခက်က ဟိန်း၏ မေးစေ့လေးမှာ ကိုင်မ၍စတင် ပြောသည်။ဟိန်းမှာ ယခုထိ စကား
ပြန်ဆိုနိုင်ခြင်းမရှိသေး။
" လာ ဟိန်း ရေချိုးလိုက် ငါ အဲကွန်းပိတ်ထား
မယ် ရေနွေးချိန်ပေးမယ်"
" အင်း စိုင်းခက်"
စိုင်းခက်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အဲကွန်းကို ပိတ်လိုက်ပြီး ဟိန်းကို ရေချိုးခန်းထဲဆွဲခေါ် ကာ ရေနွေးချိန်ပေးလိုက်သည်။
" နွေးနေအောင် ခနရေစိမ်နော်"
" မင်းကရောစိုင်းခက် မင်းလည်း အေးနေပြီလေ"
" ငါကရတယ် guest room မှာသွားချိုးလိုက်
မယ်"
" အင်း အင်း မင်းလည်း နွေးနေအောင်ချိုးနော်"
" အေးပါ ဟိန်းရာ"
ချစ်ဖို့ကောင်းနေသော ဟိန်းရဲ့ရေစိုနေတဲ့ ဆံနွယ် တို့ကို စိုင်းခက်က ညင်သာစွာပုတ်လိုက်သည်။ပီးမှရေချိုးဖို့အတွက် guest room သို့ထွက်ခဲ့လိုက် သည်။
***🌸🌸🌸🌸****
ဟိန်း ရေချိုးပီးတာနဲ့ စိုင်းခက်ထုတ်ပေးခဲ့သော လက်ရှည်နဲ့ဘောင်းဘီရှည်ညဝတ်လေးကိုလဲလိုက် ပီး ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေလိုက်သည်။
စိုင်းခက် လဲ သူပုံစံတူ ညဝတ်လေးဖြင့်အခန်းထဲပြန်ဝင်လာကာ လက်ထဲမှာတော့ ဆေးဘူးနှင့်ရေဘူးပါကိုင်လျက် ။
"ဟာ ဟိန်း ဆံပင်တွေရေစိုနေတာကို မသုတ်ပဲ ထိုင်နေတယ် ၊ ငါသုတ်ပေးမယ် အဲမှာပဲထိုင်နေတော့။ "
စိုင်းခက်လဲ လက်ထဲက ဆေးဘူးနဲ့ရေဘူးကို စားပွဲပေါ်တွင်တင်ပီး တဘက်ယူတာ ဟိန်းအနားလာလိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် ခေါင်းအားဖွဖွလေးသုတ် ပေးလိုက်သည်။ ဟိန်းက ကုတင် ပေါ်တွင် ထိုင်လျက်သူ့အား ငုံကာ ခေါင်းသုတ်ပေးနေသော စိုင်းခက် ကို
မော့ကြည့်လိုက်တော့ စိုင်းခက်လည်ပင်းက
အမှတ်အသားတစ်ချို့ကို မြင်လိုက်ရသည်။
မျက်မှောင်ကျုံကာ သေချာစိုက်ကြည့်မိလိုက် တော့ စိုင်းခက်က သတိထားမိဟန်ဖြင့် လက်ထဲမှ တဘက်ကို လွတ်ချ၍ လည်ပင်းအား ပွတ်ပြီး ...
"ဟို .... ဟိုလေ ဟိန်း အထင်မလွဲနဲ့နော် ငါသူနဲ့
မအိပ်ခဲ့ပါဘူး .. အဲ... ဒါ ...ဒါကကျ မတော်တဆ
.... အင်းဟုတ်တယ် မတော်တဆ ဖြစ်သွားတာပါ"
စိုင်းခက် စကားများပင်ထစ်ကာ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာရှင်းပြရတော့သည် ခုမှပြန်ပြေလည်ကာစရှိသေးတယ် စိတ်ကွက်စရာထပ်မဖြစ်ချင်ဘူးလေ။ ဟိန်းက သူ့လက်အားဆွဲကာ ဘေးတွင်
ဝင်ထိုင်စေပီး စိုင်းခက် လက်နှစ်ဖက်ကို အုပ်မိုးကိုင်ကာ ခပ်ဖွဖွပြုံး၍
"အင်း ဘာမှမဖြစ်ဘူး ငါမင်းအနားမှာမရှိခင်
တုန်းက ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ငါသိလဲမသိချင်ဘူး စိတ်လဲမဝင်စားဘူး ဒါမဲ့ခုကစပီး ငါ့တစ်ယောက် ထဲပဲ မင်းမှာရှိရင်ရပြီ "
ဟုတ်ပါသည် ခုချိန်မှာ သူဘယ်အရာကိုမှမသိချင်ပါ သူဆိုတဲ့လူက ထိုက်ဘုန်းရှိန် မှန်း ဟိန်းသိပါသည် သို့ပေမဲ့ ဆက်မမေးဖြစ်ပါ လိုမှမလိုအပ် တော့ပဲလေ။
" ငါ့မှာ အရင်ကတည်းကလဲ မင်းပဲရှိတယ်
ခုလဲမင်းပါပဲ "
စိုင်းခက်ဘာမှမတွေးနိုင် ဟိန်းစိတ်ခုသွားမှာကိုသာ သူစိုးရိမ်နေတာကြောင့် ချက်ချင်းပြန်ပြောလိုက်သည်သာ ။
"ကဲ ခုဆေးလေးသောက်လိုက် ဖျားမှာစိုးလို့
ပီးရင် အိပ်တော့ "
စိုင်းခက် ကုတင်မှထကာ ဆေးသွားယူပြီး ဟိန်းကို တိုက်ရင်း သူလဲတစ်ခါတည်းသောက်လိုက် တော့သည်။ ပီးတာနဲ့ ဟိန်းကို မွေ့ယာတွင် လှဲခိုင်းကာ ပုခုံးထိရောက်အောင်စောင်အားဆွဲခြုံပေးလိုက်သည်။
"မင်းရော အိပ်လေ "
"အင်းငါခနနေ အိပ်မယ် မင်းအရင်အိပ်နော် "
စိုင်းခက် ဟိန်းအနားတိုးကပ်လိုက်ပီး ဘေးတစ်
စောင်းလဲ၍ ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် လက်ထောက် ကာဟိန်း ဆံပင်တွေကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သတ်ပေးလိုက်သည်။ ဟိန်းလဲ ငိုထားတာကြောင့်ရော စိတ်ပင်ပန်းထားတာကြောင့်ပါ ခနအတွင်းအိပ်ပျော် သွားသည်။ စိုင်းခက် အိပ်ပျော်နေသော ဟိန်းမျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ပြုံးမိသည် ငိုထားလို့ ဖောင်းနှစ်နေတဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေကို ခပ်ခပ်ထိကြည့်ရင်း ...
"မင်းအရမ်းပင်ပန်းခဲ့တာကို ငါမသိခဲ့လို့ တောင်းပန်ပါတယ် ငါမင်းကို အရင်ကထက် ပိုဂရုစိုက်
မယ်နော်"
ဟုပြောကာ နဖူးအား ခပ်ဖွဖွ နမ်းလိုက်သည်။
ဟိန်းဘေးလှဲနေရာမှ ထထိုင်လိုက်ပြီး ကုတင်တွင် မှီကာ ဖုန်းကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ အင်တာနက်ဖွင့်လိုက်တာနှင့် messenger မှ စာတွေတက် လာသည်။ ခန့်မှူးလွင်စာကအရင်တက်လာသဖြင့် ဝင်ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ဖွင့်မဲ့ ရုံးခန်းငှါးလို့ရပီဖြစ်ကြောင်းပြောထားခြင်းဖြစ်သည်။ iMessage မှနောက်တစ်စောင်ကတော့
" ခက် ကိုယ် ဒီနေ့မအားတော့လို့ နောက်နေ့ကြမှပဲလိုက် ကျွေးမယ်နော်"ဆိုသော အကို့ ဆီမှစာ။
စိုင်းခက် ရင်ပူသွားမိသည်။ သူ အကို့ ကို လုံးလုံးမေ့သွားခဲ့တာ။ အကို မအားတာနဲ့ကြုံလို့ တော်ပါသေးတယ်ဟုသာ စိတ်အေးမိသည်။စိတ်တွင်းတွင်တော့ အားနာစိတ်များက လွှမ်းမိုးလျက်။ ဘေးတွင် နှစ်ချိုက်စွာ အိပ်ပျော်နေသော ဟိန်းကို တစ်ချက်ကြည့်မိ၍ သက်ပြင်းချမိသည်။ သူ၏ မရေရာမှုတွေကြောင့် တစ်ဖက်လူတွေအား နာကျင်စေမိနေပြီလေ။
မိုးတို့ကလည်း သဲမြဲသဲဆဲ။ မိမိကိုယ်ကိုယ်
အပြစ်တင်မိနေသော ကောင်လေးတစ်ယောက်် လည်း ရှိနေလေရဲ့။
**🌸🌸🌸**
အဆင့်မြင့် condo တိုက်ခန်း၏ ဧည့်ခန်းတွင် တော့ စားပွဲတစ်ခုလုံး ပြည့်နေသော ဘီယာ ဘူးခွံများ ၊ စားပွဲဘေးရှိ ဆိုဖာပေါ်တွင်တော့ ပတ်လက်လှဲလျက် နဖူးပေါ် လက်တင်ထားပီး မျက်ရည်များ ပါးပြင်တွေ တစ်စက်စက်မနားတန်းကျဆင်းနေသော လူတစ်ယောက် ရှိလေသည်။
Ring ! Ring ! စားပွဲပေါ်မှ ဖုန်းခေါ် ringtone
သံကြောင့် ထိုက် ထထိုင်လိုက်သည် ။ ကြည့်
လိုက်တော့ သူမျှော်လင့်မိနေသည့် ဖုန်းတော့
မဟုတ်ပေ၊
အဟက် " ခုထိမျှော်လင့်ရဲသေးတာ မင်းမရှက်ဘူးလား ထိုက်ဘုန်းရှိန် "
ဖုန်းအားကြည့်ကာ ရီလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သေးသည်။
"ပြောအောင်သန့် "
အသံကလုံးလုံးထွေးထွေး ဖြင့်
"မင်းသောက်နေတာလား ဘယ်မှာလဲ "
"အင်းအိမ်မှာပဲ ၊ ပြောလေဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
"မင်းနောက်ဆောက်မဲ့ hotel အကြောင်းမေးမလို့ပါ ဒါမဲ့ ခုချိန်က အလုပ်ပြောရမဲ့အချိန်ကောင်းမဟုတ်ဘူးထင်တယ် အသဲကွဲနေတာကို နှစ်သိမ့်ရတော့မဲ့အချိန်ဖြစ်သွားပီ ၊ ကဲပြောပါအုံး ဘာဖြစ် တာလဲ ဟိုကောင် လေး သူ့ဘဲနဲ့ ပြန်အဆင်ပြေသွားတာလား "
"အင်း ဟုတ်တယ် အဆင်ပြေသွားကြပီ "
"ဟေ တကယ်လားကွ ထိုက်ရာ မင်းအရမ်းခံစားနေရလား ငါလာခဲ့ရမလား "
ထိုက် စိုင်းခက်လျှံကို အရမ်းချစ်တာ သူတို့တစ် ဖွဲ့လုံးအသိပဲလေ ၊ သူတို့ထက်ရော အလုပ်ထက် ပါ ဒီကောင်လေးကို အရေးပေးအချိန်ပေးခဲ့တာတွေက သက်သေပဲ ။ သူတို့တားခဲ့ပါသေးသည် သို့ပေမဲ့ ချစ်မိသွားပီတဲ့လေ ထိုက်ရည်းစားမထားတာ ကြာခဲ့ပီလေ ကျောင်းတက်နေတုန်း ထားဖြစ်ခဲ့တဲ့ကောင်လေး တုန်းကလဲ သူ့အဖေကြောင့်လွဲခဲ့ရသေးသည်။ အဲချိန်ထဲက တစ်ယောက်ထဲနေလာခဲ့တာလေ ခုစိုင်းခက်လျှံပေါ်လာပီး ချစ်မိတော့လဲ ဆိုင်သူရှိနှင့်ပီးသားတဲ့လေ ထိုက်ကို သနားမိပါသည်။
" ရပါတယ် ဒီနေ့တော့ ငါတစ်ယောက်ထဲနေချင်လို့ နောက်ရက်မှ ဆုံကြတာပေါ့"
"ဒါဆိုလဲကွာ မင်းခံစားနေရတာတွေကို ငါ့ကိုရင် ဖွင့် ကျိတ်ခံမနေနဲ့ ဖွင့်ချလိုက် ဒါမှမင်းသက်သာမှပေါ့"
အောင်သန့်ပြောလိုက်တာနှင့် ငိုသံပါလျက်ပြောလေတော့သည် ... ထိုက်က အောင်သန့်တို့တဖွဲ့လုံး ညီအစ်ကိုလို သူငယ်ချင်းလိုချစ်ရတဲ့ သူမို့ စိတ်ပူမိတာအမှန် ....
"ငါ ... ငါလေ ငါအရမ်းကိုချစ်ခဲ့မိတာအောင်သန့်ရာ"
"......"
" စိုင်းခက်ငါ့အပေါ်နဲနဲလေးလောက်တော့ ခံစားချက် ရှိလာပီထင်ခဲ့တာ ခုတော့ကွာ ၊ ငါ့အမှားပါ ငါအထင်နဲ့ငါ တစ်ယောက်ထဲ မျှော်လင့်ခဲ့မိတာပါ ၊ ဘယ်လိုပဲနေနေပါ သူပျော်နေပီပဲ ၊ ဒါမဲ့ ရူးလောက်အောင်ခံစားရတယ်ကွာ မင်းသိလား ဒီရင်ဘက်ကြီးထဲက တစ်ဆစ်ဆစ် နာနေတာငါ့ရင် ဘက်ကြီး ပေါက်ကွဲတော့မလိုပဲကွာ "
ထိုက်သူ့ရင်ဘက်ကို ထုရင်း ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုမိတော့သည် ။ သူ့ရင်ထဲအနဲငယ် တော့ပေါ့သွားရသည်။ စိုင်းခက်နဲ့ပတ်သတ်ပီးသူရင် ထဲမှာပဲ သိမ်းထားခဲ့ရတာချီပဲလေ...။
" ထိုက် မင်းစိတ်ကို ထိန်းပါကွာ ၊ စိတ်လျော့ အသက်ကိုဝအောင်အရင်ရှူ ၊ မင်းရဲ့ဘေးမှာငါတို့ရှိတယ် ငါတို့အမြဲရှိနေမှာပါကွာ "
ထိုက် အောင်သန့်ပြောသလို စိတ်လျော့ကာ အသက်ဝဝရှူသွင်းနေရသည်။သူငိုရလွန်းလို့ အသက်ရှူရတာပင် မဝတော့ပေ ။ မိနစ်အနဲ
ငယ်လောက် သူအသက်ပြင်းပြင်းရူသွင်းပီးမှ အောင်သန့်ကိုစကားပြနိုင်တော့သည်
" ဟူးး ငါအဆင်ပြေသွားပီ ငါ့ရင်ထဲ ပေ့ါသွား
တယ် ကျေးဇူးပဲအောင်သန့် "
"ရပါတယ်ကွာ တစ်ခုခုဆိုငါ့ကိုဖုန်းဆက် ငါတန်းလာခဲ့မယ်ကြားလား မင်းဘာမှလျှောက်မလုပ်နဲ့ မနက်ဖြန် ဟိုကောင်တွေနဲ့ ငါလာခဲ့မယ် ခုတော့
မင်းနားလိုက် တော့ "
"အေးပါ ခုငါအိပ်တော့မယ် ပင်ပန်းနေပီ "
"...."
ထိုက် ဖုန်းချပီးတာနဲ့ သူ့အခန်းဆီသို့လာကာ အိပ်ယာပေါ်တန်းလှဲချလိုက်တော့သည် ။ သူအရမ်းပင်ပန်းနေပီ အိပ်မှဖြစ်တော့မည် ။ အိပ်နေမှသာ သူဘာကိုမှ မသိတော့ပဲ နာကျင်မှုတွေသက် သာမည်လေ ...။
အပြင်မှာ သည်းထန်စွာရွာနေတဲ့ မိုးတွေက
သူ့ဝမ်းနည်းခြင်းအတွက်များ စိတ်မကောင်း
ဖြစ်နေသလား ....
**🌺🌺🌺***
ထိုက် ကိုလဲသနားတယ် ဟိန်းကိုလဲ သနားတယ်
ဘယ်သူနဲ့ ညားစေချင်လဲ ပြောခဲ့ပါအုံးရှင် ❤️
Zawgyi
စိုင္းခက္တို႔အိမ္တြင္ တစ္မိသားစုလုံးကိုယ့္
အခန္းထဲကိုယ္ဝင္ေနၾကၿပီမို႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ
ၿငိမ္သက္ေနသည္။ အတန္ၾကာေအာင္ မိုးေရထဲတြင္ေနလိုက္ၾကသည္မို႔ စိုင္းခက္ေရာ ဟိန္းထက္ ပါ အေတာ္ပင္ခ်မ္းေနၾကသည္။ စိုင္းခက္မွ ဦးေဆာင္ကာဟိန္းထက္ ရဲ႕လက္ကိုၿမဲစြာ
ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္ အခန္းထဲသို႔ဝင္လာလိုက္
သည္။ ဟိန္း၏ လက္တို႔ကိုတင္းၾကပ္စြာဆုပ္
ကိုင္ထားသည္မွာ ဤလက္တို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထြက္ေျပးသြားေတာ့မည့္အလားပင္။
အခန္းတြင္းေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တုန္ရီေနသည္။မီးအလင္းအနည္းငယ္သာဖြင့္ထားေသာအခန္းတြင္ အဲကြန္းဖြင့္ထားေသာေၾကာင့္
စိုင္းခက္ အခန္းသည္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ နဂိုရွိ
သည့္အခ်မ္းထက္ပင္ပို၍ တိုးေစသည္။သို႔ေသာ္ သူတို႔ႏွစ္ဦးတို႔၏ ၾကားမွ ရင္ခုန္သံသည္
ၿငိမ္ဆိတ္ေသာ ဤအခန္းက်ယ္တြင္ အလြန္ပင္ က်ယ္ေလာင္ေနသေယာင္။ ရင္အစုံတို႔
လည္း ဆက္တိုက္ ဖိုလႈပ္ေနၾကသည္။
အသက္ရႈႏႈန္းျမန္ေန၍ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကိုပင္ ဟကာ ေလကိုခပ္ဖြဖြ ရႈေနေသာ ဟိန္းကမီးလင္းဖ်ဖ်ေအာက္ တြင္ စိုင္းခက္အတြက္ ရင္ဖိုစရာေကာင္းလွသည္။စိုင္းခက္ ဟိန္း၏ ခါးကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး တံခါးထက္ဖိကပ္ကာ မၿပီးျပတ္ေသးေသာ အနမ္းတို႔ကို ထပ္မွန္၍ စတင္သည္။
အသက္ရွဴႏႈန္းတို႔ႏွင့္ထပ္တူၾကလ်က္ရွိေသာ ရင္ခုန္ဖြယ္အနမ္းတို႔သည္ ယခုတစ္ေခါက္တြင္ ေတာ့ ႏူးညံ့ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိေတာ့။ လြမ္းဆြတ္ျခင္း၊ တမ္းတျခင္း၊ စြဲလမ္းျခင္း တို႔ကိုယ္စားျပဳေသာ အနမ္းတို႔သည္ ျမန္ဆန္သည္ စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းသည္ ပို၍ေတာင္းတမႈတို႔ကို ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေစသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ ထိဆက္လိုက္တိုင္း ပို၍ပင္ ခုန္လာေသာ ႏွလုံးသားတို႔ကို ဟိန္း မဖုံးဖိထားႏိုင္။ စိုင္းခက္၏ အနမ္းတို႔ကို သူလြမ္းဆတ္ ခဲ့တာၾကာခဲ့ေခ်ၿပီ။ စကားလွလွေလးေတြေျပာတတ္တဲ့ စိုင္းခက္ ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔က အနမ္းလွလွတို႔လည္းပုံေဖာ္တတ္ေသး
သည္။
ဟိန္း၏ ခါးကို လက္တစ္ဖက္က ကိုင္ထားရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္မွာ ဟိန္း၏ လည္တိုင္တို႔ထက္ဝယ္။ ဒီလိုအေနထားက ဟိန္းကိုပိုပိုၿပီးရင္ခုန္ေစသည္။ စိုင္းခက္၏ စြဲမက္ဖြယ္ အနမ္းတို႔ေအာင္ ထက္မံ၍ေပ်ာ္ဝင္ရျပန္သည္။သူတို႔ႏွစ္ဦးအတန္ၾကာေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းဂေဟဆက္ေန၍ ခႏၶာႏွစ္ခုလုံး အေအးဓာတ္ေၾကာင့္တုန္ရီေနၿပီ
ျဖစ္ကာ လွပေသာ အနမ္းတို႔မွာ တစ္ခန္းရပ္
ရေတာ့သည္။
ႏွစ္ေယာက္လုံး အသက္ရႈသံပုံမွန္အေနထား
ေရာက္မွပဲ
" ဟိန္း မင္းေအးေနၿပီ"
စိုင္းခက္က ဟိန္း၏ ေမးေစ့ေလးမွာ ကိုင္မ၍စတင္ ေျပာသည္။ဟိန္းမွာ ယခုထိ စကား
ျပန္ဆိုႏိုင္ျခင္းမရွိေသး။
" လာ ဟိန္း ေရခ်ိဳးလိုက္ ငါ အဲကြန္းပိတ္ထား
မယ္ ေရေႏြးခ်ိန္ေပးမယ္"
" အင္း စိုင္းခက္"
စိုင္းခက္က ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ အဲကြန္းကို ပိတ္လိုက္ၿပီး ဟိန္းကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲဆြဲေခၚ ကာ ေရေႏြးခ်ိန္ေပးလိုက္သည္။
" ေႏြးေနေအာင္ ခနေရစိမ္ေနာ္"
" မင္းကေရာစိုင္းခက္ မင္းလည္း ေအးေနၿပီေလ"
" ငါကရတယ္ guest room မွာသြားခ်ိဳးလိုက္
မယ္"
" အင္း အင္း မင္းလည္း ေႏြးေနေအာင္ခ်ိဳးေနာ္"
" ေအးပါ ဟိန္းရာ"
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေသာ ဟိန္းရဲ႕ေရစိုေနတဲ့ ဆံႏြယ္ တို႔ကို စိုင္းခက္က ညင္သာစြာပုတ္လိုက္သည္။ပီးမွေရခ်ိဳးဖို႔အတြက္ guest room သို႔ထြက္ခဲ့လိုက္ သည္။
***🌸🌸🌸🌸****
ဟိန္း ေရခ်ိဳးပီးတာနဲ႔ စိုင္းခက္ထုတ္ေပးခဲ့ေသာ လက္ရွည္နဲ႔ေဘာင္းဘီရွည္ညဝတ္ေလးကိုလဲလိုက္ ပီး ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။
စိုင္းခက္ လဲ သူပုံစံတူ ညဝတ္ေလးျဖင့္အခန္းထဲျပန္ဝင္လာကာ လက္ထဲမွာေတာ့ ေဆးဘူးႏွင့္ေရဘူးပါကိုင္လ်က္ ။
"ဟာ ဟိန္း ဆံပင္ေတြေရစိုေနတာကို မသုတ္ပဲ ထိုင္ေနတယ္ ၊ ငါသုတ္ေပးမယ္ အဲမွာပဲထိုင္ေနေတာ့။ "
စိုင္းခက္လဲ လက္ထဲက ေဆးဘူးနဲ႔ေရဘူးကို စားပြဲေပၚတြင္တင္ပီး တဘက္ယူတာ ဟိန္းအနားလာလိုက္ကာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ေခါင္းအားဖြဖြေလးသုတ္ ေပးလိုက္သည္။ ဟိန္းက ကုတင္ ေပၚတြင္ ထိုင္လ်က္သူ႔အား ငုံကာ ေခါင္းသုတ္ေပးေနေသာ စိုင္းခက္ ကို
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုင္းခက္လည္ပင္းက
အမွတ္အသားတစ္ခ်ိဳ႕ကို ျမင္လိုက္ရသည္။
မ်က္ေမွာင္က်ဳံကာ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္မိလိုက္ ေတာ့ စိုင္းခက္က သတိထားမိဟန္ျဖင့္ လက္ထဲမွ တဘက္ကို လြတ္ခ်၍ လည္ပင္းအား ပြတ္ၿပီး ...
"ဟို .... ဟိုေလ ဟိန္း အထင္မလြဲနဲ႔ေနာ္ ငါသူနဲ႔
မအိပ္ခဲ့ပါဘူး .. အဲ... ဒါ ...ဒါကက် မေတာ္တဆ
.... အင္းဟုတ္တယ္ မေတာ္တဆ ျဖစ္သြားတာပါ"
စိုင္းခက္ စကားမ်ားပင္ထစ္ကာ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာရွင္းျပရေတာ့သည္ ခုမွျပန္ေျပလည္ကာစရွိေသးတယ္ စိတ္ကြက္စရာထပ္မျဖစ္ခ်င္ဘူးေလ။ ဟိန္းက သူ႔လက္အားဆြဲကာ ေဘးတြင္
ဝင္ထိုင္ေစပီး စိုင္းခက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အုပ္မိုးကိုင္ကာ ခပ္ဖြဖြၿပဳံး၍
"အင္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး ငါမင္းအနားမွာမရွိခင္
တုန္းက ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ငါသိလဲမသိခ်င္ဘူး စိတ္လဲမဝင္စားဘူး ဒါမဲ့ခုကစပီး ငါ့တစ္ေယာက္ ထဲပဲ မင္းမွာရွိရင္ရၿပီ "
ဟုတ္ပါသည္ ခုခ်ိန္မွာ သူဘယ္အရာကိုမွမသိခ်င္ပါ သူဆိုတဲ့လူက ထိုက္ဘုန္းရွိန္ မွန္း ဟိန္းသိပါသည္ သို႔ေပမဲ့ ဆက္မေမးျဖစ္ပါ လိုမွမလိုအပ္ ေတာ့ပဲေလ။
" ငါ့မွာ အရင္ကတည္းကလဲ မင္းပဲရွိတယ္
ခုလဲမင္းပါပဲ "
စိုင္းခက္ဘာမွမေတြးႏိုင္ ဟိန္းစိတ္ခုသြားမွာကိုသာ သူစိုးရိမ္ေနတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပာလိုက္သည္သာ ။
"ကဲ ခုေဆးေလးေသာက္လိုက္ ဖ်ားမွာစိုးလို႔
ပီးရင္ အိပ္ေတာ့ "
စိုင္းခက္ ကုတင္မွထကာ ေဆးသြားယူၿပီး ဟိန္းကို တိုက္ရင္း သူလဲတစ္ခါတည္းေသာက္လိုက္ ေတာ့သည္။ ပီးတာနဲ႔ ဟိန္းကို ေမြ႕ယာတြင္ လွဲခိုင္းကာ ပုခုံးထိေရာက္ေအာင္ေစာင္အားဆြဲၿခဳံေပးလိုက္သည္။
"မင္းေရာ အိပ္ေလ "
"အင္းငါခနေန အိပ္မယ္ မင္းအရင္အိပ္ေနာ္ "
စိုင္းခက္ ဟိန္းအနားတိုးကပ္လိုက္ပီး ေဘးတစ္
ေစာင္းလဲ၍ ေခါင္းအုံးေပၚတြင္ လက္ေထာက္ ကာဟိန္း ဆံပင္ေတြကို ခပ္ဖြဖြ ပြတ္သတ္ေပးလိုက္သည္။ ဟိန္းလဲ ငိုထားတာေၾကာင့္ေရာ စိတ္ပင္ပန္းထားတာေၾကာင့္ပါ ခနအတြင္းအိပ္ေပ်ာ္ သြားသည္။ စိုင္းခက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဟိန္းမ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ရင္း ၿပဳံးမိသည္ ငိုထားလို႔ ေဖာင္းႏွစ္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေလးေတြကို ခပ္ခပ္ထိၾကည့္ရင္း ...
"မင္းအရမ္းပင္ပန္းခဲ့တာကို ငါမသိခဲ့လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါမင္းကို အရင္ကထက္ ပိုဂ႐ုစိုက္
မယ္ေနာ္"
ဟုေျပာကာ နဖူးအား ခပ္ဖြဖြ နမ္းလိုက္သည္။
ဟိန္းေဘးလွဲေနရာမွ ထထိုင္လိုက္ၿပီး ကုတင္တြင္ မွီကာ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ အင္တာနက္ဖြင့္လိုက္တာႏွင့္ messenger မွ စာေတြတက္ လာသည္။ ခန္႔မႉးလြင္စာကအရင္တက္လာသျဖင့္ ဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ဖြင့္မဲ့ ႐ုံးခန္းငွါးလို႔ရပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာထားျခင္းျဖစ္သည္။ iMessage မွေနာက္တစ္ေစာင္ကေတာ့
" ခက္ ကိုယ္ ဒီေန႔မအားေတာ့လို႔ ေနာက္ေန႔ၾကမွပဲလိုက္ ေကြၽးမယ္ေနာ္"ဆိုေသာ အကို႔ ဆီမွစာ။
စိုင္းခက္ ရင္ပူသြားမိသည္။ သူ အကို႔ ကို လုံးလုံးေမ့သြားခဲ့တာ။ အကို မအားတာနဲ႔ႀကဳံလို႔ ေတာ္ပါေသးတယ္ဟုသာ စိတ္ေအးမိသည္။စိတ္တြင္းတြင္ေတာ့ အားနာစိတ္မ်ားက လႊမ္းမိုးလ်က္။ ေဘးတြင္ ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဟိန္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္မိ၍ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ သူ၏ မေရရာမႈေတြေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူေတြအား နာက်င္ေစမိေနၿပီေလ။
မိုးတို႔ကလည္း သဲၿမဲသဲဆဲ။ မိမိကိုယ္ကိုယ္
အျပစ္တင္မိေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္္ လည္း ရွိေနေလရဲ႕။
**🌸🌸🌸**
အဆင့္ျမင့္ condo တိုက္ခန္း၏ ဧည့္ခန္းတြင္ ေတာ့ စားပြဲတစ္ခုလုံး ျပည့္ေနေသာ ဘီယာ ဘူးခြံမ်ား ၊ စားပြဲေဘးရွိ ဆိုဖာေပၚတြင္ေတာ့ ပတ္လက္လွဲလ်က္ နဖူးေပၚ လက္တင္ထားပီး မ်က္ရည္မ်ား ပါးျပင္ေတြ တစ္စက္စက္မနားတန္းက်ဆင္းေနေသာ လူတစ္ေယာက္ ရွိေလသည္။
Ring ! Ring ! စားပြဲေပၚမွ ဖုန္းေခၚ ringtone
သံေၾကာင့္ ထိုက္ ထထိုင္လိုက္သည္ ။ ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ သူေမွ်ာ္လင့္မိေနသည့္ ဖုန္းေတာ့
မဟုတ္ေပ၊
အဟက္ " ခုထိေမွ်ာ္လင့္ရဲေသးတာ မင္းမရွက္ဘူးလား ထိုက္ဘုန္းရွိန္ "
ဖုန္းအားၾကည့္ကာ ရီလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္ေသးသည္။
"ေျပာေအာင္သန္႔ "
အသံကလုံးလုံးေထြးေထြး ျဖင့္
"မင္းေသာက္ေနတာလား ဘယ္မွာလဲ "
"အင္းအိမ္မွာပဲ ၊ ေျပာေလဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
"မင္းေနာက္ေဆာက္မဲ့ hotel အေၾကာင္းေမးမလို႔ပါ ဒါမဲ့ ခုခ်ိန္က အလုပ္ေျပာရမဲ့အခ်ိန္ေကာင္းမဟုတ္ဘူးထင္တယ္ အသဲကြဲေနတာကို ႏွစ္သိမ့္ရေတာ့မဲ့အခ်ိန္ျဖစ္သြားပီ ၊ ကဲေျပာပါအုံး ဘာျဖစ္ တာလဲ ဟိုေကာင္ ေလး သူ႔ဘဲနဲ႔ ျပန္အဆင္ေျပသြားတာလား "
"အင္း ဟုတ္တယ္ အဆင္ေျပသြားၾကပီ "
"ေဟ တကယ္လားကြ ထိုက္ရာ မင္းအရမ္းခံစားေနရလား ငါလာခဲ့ရမလား "
ထိုက္ စိုင္းခက္လွ်ံကို အရမ္းခ်စ္တာ သူတို႔တစ္ ဖြဲ႕လုံးအသိပဲေလ ၊ သူတို႔ထက္ေရာ အလုပ္ထက္ ပါ ဒီေကာင္ေလးကို အေရးေပးအခ်ိန္ေပးခဲ့တာေတြက သက္ေသပဲ ။ သူတို႔တားခဲ့ပါေသးသည္ သို႔ေပမဲ့ ခ်စ္မိသြားပီတဲ့ေလ ထိုက္ရည္းစားမထားတာ ၾကာခဲ့ပီေလ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္း ထားျဖစ္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေလး တုန္းကလဲ သူ႔အေဖေၾကာင့္လြဲခဲ့ရေသးသည္။ အဲခ်ိန္ထဲက တစ္ေယာက္ထဲေနလာခဲ့တာေလ ခုစိုင္းခက္လွ်ံေပၚလာပီး ခ်စ္မိေတာ့လဲ ဆိုင္သူရွိႏွင့္ပီးသားတဲ့ေလ ထိုက္ကို သနားမိပါသည္။
" ရပါတယ္ ဒီေန႔ေတာ့ ငါတစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္လို႔ ေနာက္ရက္မွ ဆုံၾကတာေပါ့"
"ဒါဆိုလဲကြာ မင္းခံစားေနရတာေတြကို ငါ့ကိုရင္ ဖြင့္ က်ိတ္ခံမေနနဲ႔ ဖြင့္ခ်လိုက္ ဒါမွမင္းသက္သာမွေပါ့"
ေအာင္သန္႔ေျပာလိုက္တာႏွင့္ ငိုသံပါလ်က္ေျပာေလေတာ့သည္ ... ထိုက္က ေအာင္သန္႔တို႔တဖြဲ႕လုံး ညီအစ္ကိုလို သူငယ္ခ်င္းလိုခ်စ္ရတဲ့ သူမို႔ စိတ္ပူမိတာအမွန္ ....
"ငါ ... ငါေလ ငါအရမ္းကိုခ်စ္ခဲ့မိတာေအာင္သန္႔ရာ"
"......"
" စိုင္းခက္ငါ့အေပၚနဲနဲေလးေလာက္ေတာ့ ခံစားခ်က္ ရွိလာပီထင္ခဲ့တာ ခုေတာ့ကြာ ၊ ငါ့အမွားပါ ငါအထင္နဲ႔ငါ တစ္ေယာက္ထဲ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိတာပါ ၊ ဘယ္လိုပဲေနေနပါ သူေပ်ာ္ေနပီပဲ ၊ ဒါမဲ့ ႐ူးေလာက္ေအာင္ခံစားရတယ္ကြာ မင္းသိလား ဒီရင္ဘက္ႀကီးထဲက တစ္ဆစ္ဆစ္ နာေနတာငါ့ရင္ ဘက္ႀကီး ေပါက္ကြဲေတာ့မလိုပဲကြာ "
ထိုက္သူ႔ရင္ဘက္ကို ထုရင္း ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုမိေတာ့သည္ ။ သူ႔ရင္ထဲအနဲငယ္ ေတာ့ေပါ့သြားရသည္။ စိုင္းခက္နဲ႔ပတ္သတ္ပီးသူရင္ ထဲမွာပဲ သိမ္းထားခဲ့ရတာခ်ီပဲေလ...။
" ထိုက္ မင္းစိတ္ကို ထိန္းပါကြာ ၊ စိတ္ေလ်ာ့ အသက္ကိုဝေအာင္အရင္ရွဴ ၊ မင္းရဲ႕ေဘးမွာငါတို႔ရွိတယ္ ငါတို႔အၿမဲရွိေနမွာပါကြာ "
ထိုက္ ေအာင္သန္႔ေျပာသလို စိတ္ေလ်ာ့ကာ အသက္ဝဝရွဴသြင္းေနရသည္။သူငိုရလြန္းလို႔ အသက္ရွဴရတာပင္ မဝေတာ့ေပ ။ မိနစ္အနဲ
ငယ္ေလာက္ သူအသက္ျပင္းျပင္း႐ူသြင္းပီးမွ ေအာင္သန္႔ကိုစကားျပႏိုင္ေတာ့သည္
" ဟူးး ငါအဆင္ေျပသြားပီ ငါ့ရင္ထဲ ေပ့ါသြား
တယ္ ေက်းဇူးပဲေအာင္သန္႔ "
"ရပါတယ္ကြာ တစ္ခုခုဆိုငါ့ကိုဖုန္းဆက္ ငါတန္းလာခဲ့မယ္ၾကားလား မင္းဘာမွေလွ်ာက္မလုပ္နဲ႔ မနက္ျဖန္ ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ ငါလာခဲ့မယ္ ခုေတာ့
မင္းနားလိုက္ ေတာ့ "
"ေအးပါ ခုငါအိပ္ေတာ့မယ္ ပင္ပန္းေနပီ "
"...."
ထိုက္ ဖုန္းခ်ပီးတာနဲ႔ သူ႔အခန္းဆီသို႔လာကာ အိပ္ယာေပၚတန္းလွဲခ်လိုက္ေတာ့သည္ ။ သူအရမ္းပင္ပန္းေနပီ အိပ္မွျဖစ္ေတာ့မည္ ။ အိပ္ေနမွသာ သူဘာကိုမွ မသိေတာ့ပဲ နာက်င္မႈေတြသက္ သာမည္ေလ ...။
အျပင္မွာ သည္းထန္စြာ႐ြာေနတဲ့ မိုးေတြက
သူ႔ဝမ္းနည္းျခင္းအတြက္မ်ား စိတ္မေကာင္း
ျဖစ္ေနသလား ....
**🌺🌺🌺***
ထိုက္ ကိုလဲသနားတယ္ ဟိန္းကိုလဲ သနားတယ္
ဘယ္သူနဲ႔ ညားေစခ်င္လဲ ေျပာခဲ့ပါအုံးရွင္ ❤️