Evet canlar yeni bölümle karşınızdayım.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Hepinize iyi okumalar 😘
*****
Derinden:
2 ay sonra:
Doğumuma bir aydan az bir süre kalmıştı.
Günler geçtikçe benim korkum ve stresim artıyordu.
Bunun için iki aileyi yemeğe çağırmıştım.
Biraz kafa dağıtmam gerekiyordu.
Hem bugün ikizlerimizin isimlerine karar verecektir.
Ne benim ne de barlasın aklında belli bir isim yoktu.
Akşam tüm aile düşünüp güzel isimler bulacaktık inşallah.
Çalışanların da yardımıyla tüm yemekleri hazırlamıştık.
Daha doğrusu onlar hazırlamıştı.
Kendimi yormamı istemedikleri için hiçbir şey yapmama izin vermemişlerdir.
Hoş yardım etmek istesem de yarım dünya olmuş göbeğim yardım etmeme izin vermezdi.
Artık iyice ağırlaşmıştım.
Bir yerden bir yere gitmek bile eziyet gibi geliyor resmen.
Tabi yorulmamda en büyük katkısı olan çağın beyi de unutmayalım.
Gün geçtikçe daha hareketli ve şımarık bir çocuk oluyordu.
Bensiz bir şey yapmak istemiyordu.
Ancak babası akşam gelince bir nebzede olsa rahatlıyordum.
"Oğlum koşma düşeceksin."
"Anni peş çoşmaca oynayayım.( Anne peş koşmaca oynayalım.)
"Bebeğim ben nasıl koşayım. Kardeşlerine zarar gelebilir koşarsam."
Çağın koşmayı bırakıp yanıma gelmişti.
Elini karnıma koyup konuşmuştu.
(O jama şen koşma. Kaldeşlel kolkal.( O zaman sen koşma kardeşler korkar.)
"Evet bebeğim kardeşler korkar."
Çağın eğilip karnımı öpmüştü.
"Bebişlel şakın kolkmayın ben şiji kolulum.(bebişler sakın korkmayın ben sizi korurum.)
"Afferim benim güzel oğluma."
"Aani baba ne jaman delecek.(anne bana ne zaman gelecek.)
"Birazdan gelir bebeğim. Gel biz çizgi film izleyelim baba gelene kadar olur mu?"
"Oyur.(olur)
Barlas gelene kadar çağınla çizgi film izlemiştik.
Çok geçmeden de Barlas gelmişti.
Ondan hemen sonra da ailelerimiz gelmişti zaten.
Şimdide hep birlikte yemeklerimizi yemiş saolnda çay ve tatlılarımızı yiyorduk.
Çağın da halası öyküyle oyun oynuyorlardı.
"Eee derin oğlum az kaldı doğuma. Nasıl hissediyorsun kendini."
"Biraz korkuyorum semra anne."
"Korkacak bir şey yok yavrum. Bak çağında da korkuyordu.
Çok şükür sağlıklı bir şekilde kucağına aldın yavrunu."
"Benim yavrum her şeyin üstesinden gelmiş. Bunun mu üstesinden gelemeyecek."
Annem ve semra hanımın beni motive etmesi birazda olsa rahatlamama yardımcı olmuştu.
"İnşallah öyle olur."
"Ya yenge bebeklerin doğmasına bir ay kalmış ama siz daha bebeklere isim bulmadiniz mı?"
"Vallahi Simay bir türlü karar veremedik abinle."
"Ay yenge sen abime kalırsan zaten bulamazsın.
Bence Berkcan olsun erkeğin ismi."
O ne be. Başka isim mi kalmadı Simay."
"Sen karışma be"
Simay ve deniz yine kavga etmeye başlamışlardır.
Bende yardımcı olurlar güzel isimler buluruz diye düşünmüştüm.
Ama bizimkiler daha en baştan kavga etmeye başlamışlardı.
"Çocuklar yine başlamayın."
Murat beyin uyarmasıyla ikili susmuştu.
Her fırsatta kavga etmek için yer arıyorlardı zaten.
"Simay haklı çocuklar. Daha karar veremediniz mi?"
"Bizde artık koymak istiyoruz murat baba. Sizden de biraz fikir alırız diye düşünmüştük."
"Bana kalsa ebeveyinlrri olarak sizin koymanız daha güzel olur.
Tabi derin oğlum ailenin bir önerisi varsa bilemem."
Murat beyin sözlerinden sonra annem ve abime dönmüştüm.
"Murat bey haklı yavrum. Bencede bebeklerinizin ismini kendiniz koymalısınız.
Onlara en güzel ismi bence siz verirsiniz.
Birini sen koy birini de Barlas oğlum koysun."
Tamam o zaman ben aklımdaki ismi söyleyeyim.
Kesinlikle çok seveceksiniz."
"Ay şu an çok merak ettim."
"Meraklı melehat sen zaten her şeyi merak ediyorsun."
"Kes be amip beyinli."
"Bak kızım seni yolarım."
"Allahım yine başladılar."
"Bazıları daha çocukluktan çıkamamışlar ne yapmalıyım."
Deniz ve simayın kavgasına bir de abim dahil olmuştu.
"Sen karışma kazma. Bu benimle Simay arasında.
Bir söz vardır bilirmisin?"
"Ne sözüymüş küçük bey?"
"İki kişi konuşurken üçüncüye...."
"Lan ben bu veledi öldürürüm."
Abim tam yerinden kalkacakken kolundan tutup geri oturtmuştum.
"Abi yapma lütfen."
"Deniz sende terbiyeni bozma. Yavuz abin sayılır?"
Ben abimi sakinleştirirken, Barlas ta denizi uyarıyordu.
"Ne abisi. Bu kazma benim abim olamaz."
"Abin olmak isteyen kim velet."
"Aaa çocuklar ne oluyor size. Neden sürekli kavga ediyorsunuz.
Sakin olun lütfen.
Bırakın da çocuklar bebeklerine isim koysunlar."
İkili biraz daha birbirine sinirli baktıktan sonra önlerine dönmüşlerdi.
"Derin sen söyle yavrum. Ne karar verdin isim olarak."
Önce barlasın gözerine bakmıştım.
Benim baktığım gibi aşkla bakıyordu gözlerime.
Oğlum çağın dedesinin ismini yaşatıyor.
İsterim ki kızım da babaannesini isimini taşısın.
Kızımın adı nefes olsun."
Barlas şimdi de dolu gözleriyle yüzüme kalıyordu.
"Güzelim beni ne kadar mutlu ettiğinin farkında mısın. Şimdi kızımız annemin adını mı yaşatacak."
"Evet hayatım annenin adını taşıyacak.*
"Çok teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim güzelim benim."
Beni kendine çekip sarılmıştı.
"Rica ederim hayatım. Sonuçta onlar da burda olmak, torunlarını görmek isterlerdi.
Bizde onların isimlerini yaşatalım ki hiç unutulmasınlar."
Barlasın ailesine baktığımda hepsi buruk bir mutlulukla baba bakıyordu. Hatta denizin gözünden yaş bile gelmişti.
Murat babalar ne kadar deniz ve barlasa annelik ve babalık yapsalar da kendi ailelerini yinede özlüyorlardı.
Onların yüzündeki mutluluğu görünce çok doğru bir karar verdiğimi anladım.
"Helal be yenge. Vallahi abim senin gibi bir eşe sahip olduğu için çok şanslı."
"Asıl ben ona ve sizlere sahip olduğum için çok şanslıyım.
Hepiniz iyiki varsınız."
"Sende iyiki varsın yavrum."
"Eeee kızımıza isim bulduğumuza göre sıra oğlumuza koyacağımız isimde."
"Güzelim buldun mu yoksa oğlumuza da isim."
Daha sabaha kadar ne isim koyacağımı düşünürken şimdi kolayca bulmuştum.
"Evet hayatım buldum."
"Derin oğlum söylede biz de bilelim. Meraktan öleceğiz yoksa."
"Oğluma dedesinin ismini , kızıma da babaannesini ismini koydum.
Onların kalbimizde yaşatırken ismini de evlatlarımın yaşatmasını istedim."
Derin bir nefes alıp konuşmaya devam ettim.
"Eğer sizede uygunsa diğer oğlumun da canımdan çok sevdiğim ve özlediğim babamın adını taşımasını isterim."
Bu sefer o mutluluğu ailemin gözlerinde görmüştüm.
Muhtemelen böyle bir şey söylememi beklemiyorlardı .
"Güzelim çok güzel düşünmüşsün. Tabiki babanın adını koymanı çok isteriz.
Bebeklerimiz büyüklerinin adını yaşatacaklar. Bundan daha güzel bir şey olabilir mi?"
"Yenge çok güzel düşünmüşsün.
İki aileyi de çok mutlu ettin gerçekten.
Senin o ponçik kalbini yerim."
Simay beni tebrik edip sonunda da öpücük atmıştı.
"Yenge yiğenimi adı ne olacak yani."
"Mahir olacak denizcim."
"Çok güzel bir ismi varmış babanızın."
"Teşekkür ederim deniz."
"Gerçekten de çok güzel oldu bebeklerimizin ismi güzelim."
"Evet güzel oldular. Bende çok beğendim."
Başımı kocamın göğsüne koyup kocaman sarılmıştım.
Kaybettiklerimizi hatırlayınca hepimizi bir hüzün kaplamıştı.
Hatta annemin gözünden yaşlar akmaya başlamıştı bile.
Abimin uyarmasıyla göz yaşlarını silmişti.
"Eeee isimlerimizide koyduk sonunda.
Tek eksiğimiz bu iki miniğin biran önce dünyaya gelmesi."
"Evet amca tek eksik bebeklerimizin doğması."
"İnşallah sağlıklı bir şekilde alacağız kucağımıza.
Şimdilik bize düşen sabırla beklemek."
"Hayırlısıyla gelsinler inşallah."
"İnşallah murat baba inşallah."
*******
Ay sonunda bitirdim.
Umarım isimleri beğenmişsinizdir.
Diğer bölüm bebişler gelsin artık.
Sizce başka hangi konuları yazayım?
Birde sizce ne zaman final yapayım?
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Hepinizi kocaman öpüyorum.😘💋💋
Kendinize çok iyi bakın canlarım ❤️