CHAPTER 4
N I Ñ A
Lumipas ang mga araw na paulit ulit lang ang ikot ng buhay ko. Gigising sa umaga, ipinagluluto ng almusal at babaunin ang anak ko at si Leanna, ihahatid si Thania sa eskwelahan niya, papasok sa trabaho at uuwing pagod na pagod sa gabi.
Sobrang nakakapagod at nakakaubos ng enerhiya sa katawan pero hindi naman ako pwedeng basta basta na lang titigil sa mga bagay bagay dahil lang sa pagod ako.
May anak ako na binubuhay at may pinsan na inaalagaan. Araw araw, gabi gabi na nakakapagod ang paulit ulit na ginagawa ko pero kaya ko pa. Kakayanin ko para sa anak ko.
"Bayad po!"
Kaagad kong kinuha 'yong bayad nu'ng babaeng nagsalita at iniabot sa katabi ko at iniabot naman niyon sa katabi hanggang sa mapunta 'yon sa drayber.
Napatingin ako sa cellphone ko at palihim na napabuntong hininga nang makitang halos kinse minutos na akong late sa trabaho.
At mukhang aabutin pa ako ng isang oras dito dahil sobrang haba ng traffic at napakabagal pang umusad.
Panay naman ang busina ng ilang mga sasakyan at nagrereklamo na halos dahil male-late na raw ang mga ito sa trabaho. Pero hindi naman sila pinapansin ng ilang awtoridad na nasa malapit lang.
Ang dinig ko kanina ay may aksidente na nangyari kaninang madaling araw at ngayong umaga lang naagapan kaya ganito na lang katagal at kahaba ang pila ng trapiko.
Sino nga ba naman ang hindi maiinis? Eh halos abutin na kaming lahat dito ng kalahating minuto. Kaninang madaling araw pa pala ang aksidente, bakit ngayon lang pina-aksyunan?
Kahit ang mga estudyante ay nagrereklamo na dahil may mga presentations at reportings pa raw na gagawin. Ang ilan pa nga'y hindi na nakatiis at pinili na lang na maglakad kahit na malayo pa ang mga unibersidad.
"Lintik naman oh! May itatagal pa ba yan?! Aba, mahuhuli na kami sa mga trabaho namin! Mabuti sana kung kayo ang mawawalan ng trabaho at mababawasan ng pera!"
Reklamo ng karamihan.
"Kaninang madaling araw pa pala yang aksidente, bakit ngayon lang inaksyunan? Bumabagal yata ang kilos ng mga pulis!"
"Ano na?! Matagal pa ba?! May mga trabaho pa kami! Tangina naman oh!"
Imbes na pakinggan ang mga hindi magagandang salita na sinasabi ng mga taong nagrereklamo sa trapiko ay kinuha ko na lamang ang cellphone at idinial ang numero ng boss ko.
Hindi naman tumagal ang pagri ring niyon dahil kaagad na sumagot si Ma'am Helen matapos ang tatlong ring.
"Hello, Niña?"
"Ma'am,"
"Yes, Niña?"
"Eh, ma'am, gusto ko lang po sana sabihin na male-late ako ngayon. Naipit po kasi ako sa traffic. Balak ko nga po sanang lakarin na lang kaso ay malayo layo pa at baka abutin po ako ng isa't kalahating oras bago makarating sa shop."
"Ganun ba?"
"Yes, ma'am,"
"It's alright, Niña. There aren't many customers yet. Nadia and Ainsley are already here so it's okay."
"Talaga po, ma'am? Nanggaling pa po kasi ako ng school kasi hinatid ko 'yong anak ko."
"It's okay, Niña. I heard that there was a three-car accident this morning that caused some traffic. It's understandable."
Napangiti ako. "Salamat po, ma'am."
"You're welcome, Niña."
Pagkatapos niyon ay nagpaalam na ako saka ibinaba ang tawag.
"Tangina naman talaga, oh! Ano na?! Bakit ang babagal kumilos ng mga pulis na yan?! Aba! May trabaho pa kami!" Nanggagalaiti na bulalas ng isang lalaki mula sa katabing sasakyan ng sinasakyan kong jeep.
Napahinga ng hangin ang lahat nang makita namin sa harapan ang sunod sunod ng pag usad ng mga sasakyan. Hindi nga nagtagal at nagkanya kanya na ng alis ang mga sasakyan. Ang iba'y hindi na napigilan na pahururutin ang mga sariling sasakyan, marahil ay talagang nagmamadali sa trabaho.
"Para po!" Usal ko nang tumapat na sa coffee shop na pinagtatrabahuan ko ang jeep. "Makikiraan po."
Nang makababa ako ng tuluyan ay kaagad na umusad ulit ang jeep. Mabibilis ang lakad na nagtungo na ako sa loob ng shop. Naagaw ko ang pansin ni Ainsley na nagse-serve sa isang customer. Nakahinga ako ng maluwag nang makitang kakaunti lamang ang customer.
"Oh. Buti narito ka na," nilingon ko si Nadia nang marinig ang boses niya.
Tinanguan ko ito at napapagod na naglakad palapit sa counter. "Tagal ng traffic e."
"Oo nga. May nadisgrasya raw kasi kaninang madaling araw at kaninang umaga lang nai-report kaya kaninang umaga lang din na-aksyunan. Buti na lang malapit na 'yong taxi na sinasakyan ko rito sa shop kaya nilakad ko na lang."
"Paano ba kasi nagkaroon ng disgrasya? Diyos ko naman! Hindi na talaga nag iingat ang mga tao ngayon porke may mga sasakyan na." Hindi ko mapigilan ang mag-asik.
"Ang dinig ko ginagawang race track 'yong kalsada dahil nagkakarera raw 'yong dalawang kotse. 'Yong isa naman, dadaan lang daw sana kaso biglang nabangga nu'ng dalawang sasakyan na nagkakarera. Malakas daw ang pagkakasalpok dahil nagpa ikot ikot pa raw 'yong tatlong sasakyan, sabi nu'ng mga nakakita. Ang ending, 'yong tatlong driver, malaki ang sugat na natamo. 'Yong driver nu'ng papadaang sasakyan yata ang pinaka napuruhan kasi sumalpok pa raw 'yon sa poste."
"At ang dinig ko rin ay tumama 'yong ulo nu'ng driver sa manibela," napatingin kami ni Nadia nang biglang sumingit si Ainsley. "Grabe, di ba? For sure, magkakaroon ng head injury, 'yon. Kawawa naman."
"Eh ano naman ang nangyari roon sa dalawang driver na nagkakarera?" Usisa ko. Hindi ko akalain na makikipag tsismisan ako sa dalawang 'to, umagang umaga ah?
"Napuruhan din malamang, sa lakas ba naman ng impact nu'ng pagkakadumbo," si Nadia ang sumagot. "Kung bakit naman kasi ginawang race track ang high way?"
"Ate!" Sabay sabay kaming tatlo na napalingon doon sa tumawag. "Isang order po ng caramel macchiato and butter croissant."
"Coming up!" Sigaw ni Nadia.
"Papalit muna ako," paalam ko sa kanila na tinanguan lamang nila at bumalik na ulit sa pagtatrabaho.
Ako naman ay nagtungo sa staff room at nilapitan ang locker room ko para ilagay doon ang mga gamit ko at saka para kunin na rin ang uniform ko.
Pumasok ako sa banyo at doon nagbihis. Pagkatapos ng routine ko sa loob ng staff room ay lumabas na ako at tumulong kina Nadia.
***
Third person's POV
"Could you please stop moving, Bexon! I'm getting dizzy from all your movement," Theros scolded his younger brother, Ledger, who was constantly moving back and forth. Ledger had been doing it for an hour now and Theros was starting to feel nauseous from watching him.
"Kuya, I'm really worried," Ledger said with a trembling voice, filled with deep concern.
"I am too, but we can't do anything right now. Let's just stay here and relax while waiting for the operation to finish," Theros replied as he tried to calm his brother down.
"Did you inform Kuya CD?" Ledger asked as he sat beside him.
Theros shook his head. "Not yet."
"But why, Kuya? Kuya CD should be informed about this," Ledger insisted.
Theros turned his head to look at his brother. "Tell me, can you call Kuya CD and tell him that his wife got into an accident?" Ledger avoided eye contact and fell silent. "We all know how much he loves her, and finding out that his wife got into an accident will surely break him."
"Pero ganoon pa rin naman ang mangyayari. Sabihin man natin o hindi, malalamam at malalaman pa rin niya ang nangyari." Said Ledger.
"I know, Bexon. But I don't have the strength to tell him what happened to his beloved wife," Theros looked guilty of what happened to Selene. "And I feel like I should be the one to blame of."
"No, it's not, Kuya. Sigurado ako na hindi ka sisisihin ni Kuya CD. We both don't want this to happened."
"Ako na ang nagsabi kay Czairex,"
Napalingon ang magkapatid nang marinig ang boses ni Marco. Tulad nilang dalawa ay bakas din sa mukha nito anv pag aalala.
"He looked shock and mad at the same time. Sino ba naman ang hindi magagalit kung malalaman mo na lang na nadisgrasya na pala mahal mo?" Usal ni Marco saka naupo sa tabi ni Theros. Pinagigitnan siya ni Marco at Ledger.
Maagang nagising si Theros at Ledger kaya naabutan pa nilang dalawa si Selene na naghahanda sa pag alis patungong Batangas. Doon si Theros natulog sa bahay ng mga magulang nila dahil tinatamad siyang umuwi sa bahay niya.
Nakausap pa nila ng maayos si Selene kaninang umaga bago ito umalis. Madilim pa noong umalis ito at sinubukan pa ni Theros na pigilan ang hipag at sinabing umalis na lang ito kapag may liwanag na. Pero hindi nakinig si Selene at sinabing ganoong oras palagi ito umaalis kapag nagtutungo sa Batangas.
Akala nila ay makakarating ito ng Batangas nang ligtas pero hindi pa man nakakalabas ng Maynila ay nakatanggap na sila ng tawag na nadisgrasya na ito at dinala na sa hospital.
Hindi pa alam nina Theros, Ledger at Marco ang nangyari kung bakit naaksidente si Selene dahil wala pang nagsasabi. Hinihintay lamang nila ang pulis na pumunta rito para ibalita ang nangyari.
Noong dumating sila sa hospital ay nasa loob na rin ng operating room si Selene at inooperahan. Kaya ito sila ngayon, matiyaga na naghihintay na matapos ang operasyon at lumabas ang doktor para alamin ang nangyari kay Selene.
Napatingin si Theros sa cellphone niya at nakatanggap ng mensahe galing sa nakatatandang kapatid.
Kuya Czai:
What happened to my wife? What the doctor said? Theros, tell me!
Nahihinuha na ni Theros na galit na galit ang kuya niya. Bakit naman hindi? Masyadong mahal ni Czairex si Selene at masyado nitong iniingatan ang asawa at ang malamang na-aksidente ito ay isang napakalaking hindi magandang balita.
Bumuntong hininga si Theros at nagtipa ng reply sa kapatid.
Theros:
The operation is still ongoing. We're patiently waiting outside the OR and wait for the doctor to come out. I'll message you later.
Kuya Czai:
Operation?! What the fucking hell, Theros?! Malala ba ang tinamo ng asawa ko para mapunta siya sa OR?!
Napangiwi si Theros. Mukhang nagkamali pa yata siya na sabihing inooperahan si Selene. Lalo lang niya yatang ginalit ang kapatid niya.
Theros:
I don't know what happened, Kuya. Basta pagdating na lang namin, nasa loob na ng OR si Selene.
Kuya Czai:
Fuck! Kapag nalaman kong malala ang kalagayan ng asawa ko, hindi ako mangingiming patayin ang may gawa niyan! I swear, Theros! I swear!
Napabuntong hininga si Theros nang mabasa ang galit na galit na mensahe ng panganay na kapatid. Hindi na siya nagreply dito.
"Tita Janice and Tito Hernando are on their way here." Anunsyo ni Marco maya maya dahilan para makuha ang atensyon nilang dalawa na magkapatid.
"Ano ba kasi talaga ang nangyari?" Inis na tanong ni Ledger. Walang sumagot dito.
Muli silang nabalot ng katahimikan at labis na pag aalala. Kanya kanya silang tatlo ng iniisip sa biglaang pangyayari.
"Oh my God! Where's my daughter?!" Maya maya ay napalingon silang tatlo nang marinig ang pamilyar na boses ng tiyahin ni Selene.
"Janice, calm down!" Pag aalo naman ng tiyuhin ni Selene sa asawa.
"Tell me, Hernando, how can I calm down when I know that Selene got into an accident? How?"
Sabay sabay na tumayo sina Ledger, Theros at Marco nang tumigil ang mag asawang Janice at Hernando sa harapan nila.
"Tita, Tito," sabay sabay nilang bati rito.
Kaagad na lumapit si Janice kay Theros. Ang magandang mukha ng ginang ay hilam na ng luha.
"Where is Selene, Theros? Where's my daughter?"
Napalunok si Theros bago sumagot. "Nasa loob pa po,"
Nilingon ni Janice ang nakasarado pa ring pinto ng OR at napahagulhol ng iyak. Kaagad namang kumilos ang asawa nitong si Hernando para aluin ang asawa.
"Hernando, si Selene. Ang anak natin, Hernando, tulungan mo siya," umiiyak na pagsusumbong ni Janice sa asawa.
"She'll be fine, Janice. Malakas si Selene, lalaban siya. Magtiwala lang tayo." Pag aalo ni Hernando na asawa.
Pinaupo nila ang ginang sa waiting area na nasa gilid lang ng OR at doon naghintay. Patuloy sa pag iyak si Janice at patuloy din si Hernando sa pagpapakalma kay Janice. Ang tatlo naman ay tahimik lang.
After waiting for more than three hours, the door of the operating room finally opened and the doctor came out. Theros, Marco, Ledger, Hernando and Janice stood up and faced the doctor.
"Who is the patient's relative?" the doctor asked.
"Kami ho, doc." Si Marco ang sumagot para sa lahat.
"Kumusta ang anak ko, doc? Is she okay now?" Tanong ni Janice na lumapit pa. Ang mga mata nito ay namumula dahil sa walang tigil na pag iyak.
The doctor faced Janice before speaking. "Please listen carefully to everything I will say," he said. Everyone present grew even more worried and anxious as it seemed like bad news was coming. "The patient is not doing well. She lost a lot of blood and has three injuries—"
Janice gasped and covered her mouth. Tears began to well up in her eyes again. "Oh my God," she said.
"Her left hand's bone was broken, but we were able to fix it. Her left leg was also injured due to the strong impact of the two cars colliding on the left side of her vehicle. But you don't have to worry about that, we were able to take care of it immediately," the doctor continued.
"But?" Theros interrupted. The doctor looked at him and Theros bravely met his gaze.
"But the worst part is that she has a major head injury."
Upon hearing about Selene's condition, Janice couldn't help but burst into tears. She hugged her husband tightly, and he comforted her by rubbing her back.
"Fuck," Marco muttered under his breath.
"Magwawala si Kuya CD kapag nalaman niya ang nangyari sa asawa niya," hindi napigilang komento ni Ledger.
At natatakot sila sa tagpong 'yon. Kilala nila si Czairex bilang mabait na tao kahit pa ang ilan ay nakikita itong masungit pagdating sa negosyo. At kapag nalaman ni Czairex ang kalagayan ng asawa ay paniguradong magagalit at magwawala ito. Baka mapatay pa nito ang may kagagawan sa asawa nito.
"Due to the impact of the accident, the patient's car was spun around multiple times after being hit by two other cars, and then it hit a pole, which caused the patient's head to hit that area resulting in severe injuries," the doctor continued. They listened intently to what he had to say. "At ang dinig ko rin ay kaninang madaling araw pa raw ang aksidenteng iyon at nitong umaga lang nai-report sa mga pulis. Kaya noong dalhin ang tatlong pasyente rito sa hospital ay halos mag-agaw buhay na."
Janice's crying only grew louder upon hearing this news.
"So, what are you trying to say, doc?" Ledger interrupted the doctor.
The doctor turned his attention to Ledger. "The patient needs to be monitored, and we'll bring her to the ICU. That's all I can say for now. If you have any questions, feel free to ask me."
"Thank you, doc."
Tumango ang doktor at bumalik sa loob ng OR. Naupo ang mag asawang Hernando at Janice. Habang silang tatlo naman ay nanatiling nakatayo.
"Fuck!" Theros cursed under his breath.
"Kuya, maayos pa natin siyang nakausap kanina. Maayos pa siya nu'ng nagpaalam siya bago umalis. Tapos after an hour, ito agad ang malalaman natin? The fuck!" Pagmumura ni Ledger.
"Pwede na kayong umalis. Mukhang may mga importante pa kayong trabaho ngayon. Ako na ang bahala kay Selene. Ako na rin ang bahalang magpapaliwanag kay Czairex. Sige na. Bumalik na lang kayo mamaya." Wika ni Janice habang nakatanaw ito sa maliit na bintana ng pintuan ng ICU mula sa labas.
Nasa labas silang lima at pawang mga wala pang balak na gumalaw o kumilos.
"Sige po, Tita." Ani Ledger. "Aalis na po muna kami. Babalik na lang po kami mamaya para may kapalit po kayo sa pagbabantay."
Tumango ang ginang at nilingon silang tatlo. Ngumiti ito ngunit hindi umabot ang ngiti nito sa mga mata nito. "Sige na. Salamat. Babalitaan ko na lang kayo kung ano talaga ang nangyari."
"Sige po—" napatigil si Ledger sa pananalita nang may mga pulis na lumapit sa kanila.
"Excuse me. Magandang umaga ho." Ani ng isang pulis.
"Magandang umaga rin. Anong maipaglilingkod namin?" Tanong ni Janice.
"Gusto lang po namin sabihin na nakausap na namin ang pamilya ng dalawang driver ng dalawang sasakyan na nakabangga sa sasakyan ng pasyente. Willing daw po nilang pagbayaran ang kapabayaan na nagawa ng mga anak nila. Gusto raw ho kayo makausap."
"I can't talk to them right now. And honestly, they should feel ashamed after what happened to my daughter. Look at her state right now, she's inside the ICU being monitored and we don't know when she'll wake up," Janice said, tears forming in her eyes again, but she held them back.
"Can you please tell us what really happened that led to Selene's condition?" Hernando asked.
Nagkatinginan ang dalawang pulis bago magsalita iyong isa. "May nagaganap po kasing illegal racing sa high way kaninang madaling araw. Ang kwento po sa amin ng mga nakasaksi sa insidente ay mabilis ang patakbo ng dalawang sasakyan na nagkakarera at sa sobrang bilis ay hindi nila napansin ang sasakyan ng anak niyo na tatawid lang sana. Kaninang mga bandang alas kwatro pa raw nangyari ang aksidente pero nitong mga alas sais lang nai-report. Kaya noong maabutan namin ang tatlong driver sa kanya kanyang sasakyan at mga walang malay ay halos hindi na humihinga. Muntik pang mag agaw buhay ang anak niyo habang ipunupunta rito sa hospital."
"Fuck! Illegal racing? Sa high way? Seriously? Sinong mga tanga at gunggong ang magkakarera sa madaling araw at sa high way pa?" Ledger angrily exclaimed. The naughty side of Ledger seemed to have surfaced.
"Pwede po ba naming malaman ang kalagayan ng dalawang driver?" Marco asked.
"Napuruhan din po ang dalawa, hindi nga lang po kasinlala nang kay Mrs. Vergara. Mapuputulan ng isang binti 'yong isang driver dahil sa malakas na pagkakabangga ng sasakyan due to the overspeeding. 'Yong isa naman ho ay pansamantalang mapaparalisa. Ayon sa doktor na nakausap namin."
"I've already made my decision," everyone turned to Janice as she spoke. Though her face was tear-streaked, anger could be seen in her eyes. "I want them in jail. Let them receive their treatment first, and when they have both recovered, put them straight in jail. I want them to pay for what they did to my child. What happened to Selene cannot be resolved through peaceful negotiations. My child's life is at stake here."
"Are you certain, Tita?" asked Marco.
Janice nodded and turned to the police officer. "Please, I want them in jail for breaking the law and for what they did to my daughter."
"Masusunod po, ma'am."
"Thank you."
Pinanood nilang umalis ang dalawang pulis. At nang tuluyang makaalis ang mga ito ay sunod naman ng nagpaalam ang tatlo na papasok muna sila sa mga trabaho nila at babalik na lang mamaya.
While Theros was driving to his office, he received a text message from Monica.
Monica:
Have you made a decision about what we talked about last time?
Theros sighed and typed his reply.
Theros:
My answer is no, Monica.
Monica:
I don't accept a no answer, baby.
Theros:
It's still a NO! You can't force me to do something I don't want. Stop texting me before I get angry.
Monica:
Why do you sound so sexy and hot even in your messages?
Theros:
Leave me alone! Don't make me angry, or you won't like me very much🙂
Theros breathed a sigh of relief when the woman didn't reply. He drove quickly to his office and focused on his work there.