နှောင်းခတ်ဦးညိုဆိုသည့်ဆယ်တန်းကျောင်းသားလေးအကြောင်းပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ သူကရိုးတယ်အေးတယ် အတယ် အသားကဖြူစွတ်စွတ်နဲ့ ဆံပင်တွေကလဲအညိုရောင်တွေ နှုတ်ခမ်းကမထူမပါးအရွယ်အစားနဲ့ လူကောင်သေးသေးလေးပေါ့ သူ့မှာမိဘတွေမရှိတော့ဘူး ငယ်ငယ်ထဲက မြို့ငယ်လေးတစ်ခုက မိဘမဲ့ကျောင်းမှာနေခဲ့ရတယ် ဒါပေမယ့် အသက်16နှစ်ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ သူ့ကို မြို့ကနာမည်ကြီးကျောင်းတစ်ကျောင်းမှာတက်ရောက်စေခဲ့တယ် အဲ့ချိန်မှာသူ့ဘ၀ကစကံဆိုးမှုတွေရောက်ရှိလာတော့သည်
"မင်း ဘာချိန်ထိ အဲ့လိုငေးနေအုန်းမှာလဲ နှောင်းခတ်ဦးညို"
"တောင်းပန်ပါတယ်"
နှောင်းလဲထိုင်နေရာကထကာ ထွက်သွားဖို့ပြင်တော့ ၀သာန်ကလက်ကောက်၀တ်ကနေပြန်ဆွဲလှည့်ကာ မေးရိုးကိုအားပျင်းပျင်းနဲ့တစ်ချက်ထိုးလိုက်တာမို့ နှောက်လဲကျသွားရသည်
"ကျစ် မင်းကဘာလဲ အာခံချင်နေတာလား နှောင်းခတ်ဦးညို မင်းလိုစောက်ခြောက်ကလေ ဟ မင်းအဲ့လိုကြည့်နေတာ ပြန်ထိုးချင်လို့လား လာလေ"
နှောင်းရဲ့မျက်နှာနား သူ့မျက်နှာကိုထိုးပေးကာ ထိုးလေဟုရွဲ့ပြနေသည် နှောင်းလဲမက်တက်ရက်ကာ ထထွက်လာခဲ့သည်
နှောင်းလဲအခန်းထဲကနေထွက်လာလိုက်ပြီ အိမ်သာသို့၀င်လာလိုက်ကာ အထိုးခံထားရလို့ ရဲနေတဲ့အနာကိုကြည့်ကာ မျက်ရည်ဝိုင်းနေမိသည်
ထို့နောက် သူ့ခါးကနွေးခနဲခံစားလိုက်ရပြီ လေပေါ်ရောက်သွားသလိုခံစားချက်..
"ကြည့်အုန်း ဒီလောက်လေးထိုးလိုက်တာကို လာငိုပြနေတယ်"
ခုနကခံစားချက်ကတော့ နှောင်းကို ၀သာန်ကခါးကနေမကာ လက်ဆေးဘေစင်ပေါ်ကိုမတက်လိုက်တာပဲဖြစ်ပါတယ် အခုအနေအထားရ သူနဲ့ ၀သာန်ကမျက်နှာချင်းဆိုမှာဖြစ်နေပြီး အကွာအဝေးကလဲအနဲငယ်သာ
"နာနေလား ခနနော် "
၀သာန်လဲ ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲကဆေးပုလင်းနဲ့ဂွမ်းတံလေးကိုထုတ်ကာ ဂွမ်းတံလေးပေါ်ဆေးတင်ကာ နှောင်းရဲ့မေးရိုးကဒဏ်ရာကိုညင်သာစွာတို့ထိလိမ်းပေးလိုက်တော့သည်
'ဒဏ်ရာပေးလိုက်ဆေးပေးလိုက်နဲ့မင်းဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ ရှင်းတု၀သာန် '
"ရတယ် ငါ့ဘာသာပဲလုပ်လိုက်မယ်"
နှောင်းလဲ ၀သာန်လက်ထဲက ဆေးဂွမ်းတံကိုယူလိုက်ကာ ဘေစင်ပေါ်ကနေဆင်းကာ မှန်ကြည့်ကာဆေးထည့်နေလိုက်သည်
"သေချာကြည့်လိုက်တော့ မင်းရဲ့ခါးကအတော်မိုက်တာပဲ"
၀သာန်ပြောလာတဲ့စကားကြောင့် နှောင်းကြက်သီးတောင်ထသွားသည် ဘာလို့ဆိုနှောင်းနေတဲ့အနေအထားက မှန်ကိုရှေ့တိုးကြည့်နေတာမို့ ခါးကိုနောက်ပြစ်ကာ တင်ကိုကော့ပေးထားသလိုအနေအထားကို ၀သာန်ကကြည့်ပြီးပြောလာသောကြောင့်ဖြစ်သည်
နှောင်းလဲ မက်မက်ပြန်ရပ်လိုက်ကာ ဆေးပုလင်းနဲ့ဂွမ်းတံကိုပြန်ပေးကာ ထွက်လာခဲ့တော့သည်
"တကယ်မိုက်တာ နှောင်းရဲ့ "
၀သာန်ပြောတဲ့နောက်ကစကားကိုတော့ နှောင်းတော့ကြားမည်မထင်
နှောင်းလဲအခန်းထဲကိုပြန်၀င်လာတော့ ဝေယံက သူ့ကိုထိုင်စောင့်နေသည် နှောင်းလဲ ဝေယံဘေးမှာ၀င်ထိုင်လိုက်တော့သည်
"ငါကြားတယ် နှောင်း မင်းကိုဟိုသတောင်းစားကအနိုင်ကျင့်တာမလား မင်းကွာ မင်းလဲ ယောင်္ကျားပဲ သူ့ကိုပြန်လုပ်ပါလား"
"ထားလိုက်ပါ ဝေယံရယ် ငါ့ဘ၀နဲ့ငါပေါ့"
"အေးပါ"
ဝေယံဆိုတာက သူနဲ့မိဘမဲ့ကျောင်းမှာထဲကသိလာခဲ့တဲ့သူလေ ငယ်ငယ်လေးထဲက ခင်လာတာဆိုတော့ နှောင်းကလဲ ဝေယံစိတ်ကိုသိ ဝေယံကလဲ နှောင်းစိတ်ကိုသိနေတာမို့ အခုလဲ နှောင်းစိတ်ညစ်နေမှန်းသိလို့ စကားဆက်မပြောတော့ပေ
"နှောင်း! ငါ့ကိုအအေးသွား၀ယ်ပေး "
၀သာန်၀င်လာသည်နှင့်အခိုင်းတစ်ခုကပါ ပါလာသည်မို့ နှောင်းလဲထလိုက်ကာသွား၀ယ်ဖို့ပြင်တော့ ဝေယံကလက်ကိုဆွဲထားသည် နှောင်းလဲဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုသည့်အကြည့်နဲ့ပဲပြုံးပြလိုက်တော့မှ လက်ကိုလွှတ်ပေးသည်
နှောင်းလဲအမြန်ပဲ ကန်တင်းက အအေးဆိုင်ကာ cola ရေခဲဆိမ်တစ်ဗူးကိုယူခဲ့ပြန်လာခဲ့သည် အမြန်ပြန်မှရမည် ဘာလို့ဆို ၀သာန်က သူ့ကိုအနိုင်ကျင့်ဖို့အမြဲတမ်း အပြစ်ရှာနေတာမို့လေ
"ရပါပြီ ၀သာန်"
နှောင်းလဲအအေးဗူးကိုပေးလိုက်ကာ ထိုင်ခုံမှာပြန်ထိုင်နေလိုက်သည်
"နှောင်း ဘာလဲအရိုက်ခံထားရလို့အချိုးပြေနေတာလား ဒါမှမဟုတ် မင်းရဲ့လင်တော်မောင်က တရားချထားလို့လား"
၀သာန်ရဲ့အကြည့်က လင်တော်မောင်ဆိုတဲ့စကားကို ဝေယံမင်းခန့်ကို ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တာမို့ ဝေယံလဲ ထရပ်လိုက်ပေမယ့် သူ့လက်ကိုဆွဲထားတဲ့ နှောင်းကို အပြစ်ဖို့မှာဆိုးလို့ တောက်တစ်ချက်ခေါက်ကာပြန်ထိုင်နေလိုက်တော့သည်
"ဟားးဟားးကြည့်ကောင်းလိုက်တာကွာ လင်နဲ့မယားကအတော်လေးကိုလိုက်ဖတ်တာပဲ ဘာလဲ ယောင်္ကျားကရန်ဖြစ်မှာဆိုးလို့ မိန်းမကတားတယ်တဲ့ ဟျောင့်တွေကြည့်စမ်းပါအုန်းကွာ"
၀သာန်ရဲ့ရယ်မောကပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် တစ်ခန်းလုံးထရယ်တော့သည် ဝေယံလဲဒေါသတွေတစ်ထောင်းထောင်းထွက်နေပေမယ့် စိတ်လျှော့ထားရသည် ဘေးက၀က်ဝံပေါက်လေးကလဲ ခေါင်းငုံထားတာကြောင့် မျက်ရည်တွေက စာရွက်တွေပေါ် တစ်တောက်တောက်နဲ့ကျဆင်းနေတော့သည်
ဒါတွေကို နှောင်းခံရတာက ကျောင်းစပြောင်းလာတဲ့နေ့ထဲကပင် သူကျောင်းစရောက်တဲ့နေ့မှာ ဆရာမကမိတ်ဆက်ခိုင်းတော့ နှောင်းခတ်ဦးညိုလို့ပြောတာကို မိန်းကလေးနာမည်ဆိုပြီးစပြီးနောက်ပြောင်လိုက်တာကစပြီးနောက်ပိုင်းကျပိုဆိုးလာခဲ့သည် အိမ်သာတက်နေတဲ့အချိန်မျိုးဆိုလဲ အပေါ်ကနေရေတွေလောင်းချတာမျိုး ဘောလုံးဆော့နေတဲ့အချိန်မျိုးဆိုလဲ ခြေထိုးခံတာမျိုး စာရေးနေတဲ့အချိန်ဆို ခဲတံနဲ့ပြစ်ပေါက်တာမျိုးတွေထိပါလုပ်ခဲ့တယ် အဆိုးဆုံးကတော့ ကားနဲ့ပါတိုက်ဖို့ထိလုပ်ခဲ့တာပင် အဲ့တာကြောင့်ပဲ နှောင်းလိုကောင်လေးက ၀သာန်လိုလူဆိုးလေးကိုမယှဉ်နိုင်တာမို့လို့ သူခိုင်းသမျှကိုလုပ်ရတဲ့ ကျွန်သာသာလူတစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့တယ် ကျွန်တစ်ယောက်ကသူ့သခင်ကိုချစ်မိတယ်ဆိုတဲ့မြန်မာဇာတ်ကားထဲကဇာတ်လမ်းအတိုင်းတကယ်ဖြစ်လာခဲ့သည် ထိုအကြောင်းအရာများကို ဝေယံကမသိပါ ဘာလို့ဆိုသူကနှစ်၀က်မှပြောင်းလာတဲ့ကျောင်းသားသစ်မို့လေ သူရောက်တာ 3လလောက်ပဲရှိပေအုန်းမည် နှောင်းလဲ ဒီ၀ဍ်ကကျွတ်တော့မှာပါ နောက်2လလောက်ဆိုစာမေးပွဲ ဖြေ ရတော့မည်လေ သူအမြန်ရောက်ချင်လာပါပြီ
ကျောင်းဆင်းတော့နှောင်းလဲ အိမ်ပြန်ရမည်မို့ ဝေယံကိုစောင့်နေချိန်မှာ ဘယ်ကနေရောက်လာမှန်းမသိတဲ့ လူနှစ်ယောက်က နှောင်းကိုမေ့ဆေးအုပ်ကာ ကထဲအတင်းခေါ်ဆောင်သွားတော့သည်
"အ့"
နှောင်းနိုးလာတော့ သူကအခန်းကျယ်ကြီးထဲကကုတင်ပေါ်မှာရောက်နေပြီး ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာလဲ အောက်ခံဘောင်းဘီတစ်ထည်သာရှိတော့တာမို့ဆောင်ကိုဆွဲယူကာ လုံခြုံအောင် လုပ်ရတော့သည်
ထို့နောက်ကျယ်လွန်းလှသည့်အခန်းထဲသို့ ညအိပ် အင်္ကျီ အဖြူရောင်လေးနှင့် ၀င်လာသည့်ကောင်လေးတစ်ယောက် အခန်းကမှောင်မဲနေသည်မို့ တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် အလင်းတန်းများ၀င်လာသည်မို့ နှောင်းမျက်လုံးများကိုအတင်းမှိတ်လိုက်ရတော့သည်
ထို့နောက်အခန်းမီးများဖွင့်လိုက်သည်မို့ မျက်လုံးကိုအသာဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ခြေရင်းမှာရပ်နေတဲ့သူက
"ရှင်းတု၀သာန်"
"အိုးးဟိုးးတော်လိုက်တာ ငါ့ရဲ့နှောင်းလေးက ဆုတွေအကြီးကြီးချရတော့မယ်ထင်တယ်"
"ဘာ မင်းခွေးလိုကောင် ဟမ် မင်းဘာအချိုးချိုးတာလဲငါ့ကို ရူးနေတာလား "
"အိုးးးမင်းတော့လေ ငါ့လိုအရူးခွေးလိုကောင် လိုးတာခံရမဲ့ အရူးခွေးမလေးပေါ့ ဟမ်း ကြိုက်တယ်"
"ဘာစောက်စကားပြောတာလဲဟမ် ဖယ်စမ်း ငါ့ကိုဝေယံစောင့်နေမှာ"
နှောင်းလဲကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းကာ တံခါးဖွင့်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့်ဘယ်လိုမှမရ ထက်ခါထက်ခါဖွင့်ပေမယ့်လဲအချင်းနှီးသာ
နှောင်းလဲဖွင့်မရတဲ့အဆုံးအနောက်ကိုပြန်လှည့်ကြည့်တော့ ၀သာန်က သူ့ရဲ့ညီလေးကိုချော့မြူနေတာတွေ့သည်မို့ ဆက်မကြည့်နိုင်ပဲ တံခါးကိုသာစိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်
ရင်ခုန်သံတွေကလဲလှောင်ပိတ်နေတဲ့ဒီအခန်းထဲမှာကျယ်လောက်စွာထွက်ပေါ်နေသည် ၀သာန်ရဲ့ညည်းသံသဲ့သဲ့မှာတော့ နှောင်းတစ်ကိုယ်လုံးပူထူလာပြီးပျော့ခွေချင်လာသည် ၀သာန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသည် နှောင်းလဲမနေနိုင်စွာ ကုတင်ပေါ်ကိုပြန်သွားလိုက်တော့သည် ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် နှောင်းကို ၀သာန်က လှဲချလိုက်ကာ လည်ပင်းကိုအနမ်းကြမ်းများပေးလာသည်
"ဟမ်း မူနေတဲ့ ခွေးမလေးက ဟမ် မင်းလဲလိုချင်နေတာပဲမလား ဘာတွေအဲ့လောက်တောင်မူနေတာလဲကွ အခုမင်းကြိုက်တာပဲမလား "
ပြောရင်းနဲ့၀သာန်ရဲ့လက်တွေကနှောင်းရဲ့အထိမခံနိုင်တဲ့နေရာတွေကိုရွေ့လျားနေတာမို့လို့နှောင်းမှာပို၍ပင်ပူလောင်လာရတော့သည်
"ဟင့် ၀သာန် ငါ့ကိုကူညီပါ ငါအရမ်းပူတယ် ပူတယ်"
"ပူရင် ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်မလား"
၀သာန်လဲ နှောင်းရဲ့တစ်ခုတည်းသော အကာအကွယ်ဘောင်းဘီလေးကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့သည်
"အာ သေးသေးလေးပဲ မင်းကိုဂွေးတိုလေးလို့ပဲခေါ်တော့မယ် "
၀သာန်လဲ နှောင်းရဲ့အရာကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာပြုစုလိုက်သည်မို့ နှောင်းစီကညည်းသံလေးထွက်လာတော့သည် နောက်ကျအားမရသည့်ပုံနှင့် ၀သာန်ရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပိုတိုးစုတ်စေခဲ့သည် ထို့နှင့်ခနအကြာမှာတော့ နှောင်းရဲ့ပြီးဆုံးချင်းက ၀သာန်ရဲ့ပါးစပ်ထဲမှာပင်...
'အိုးးးငါက ငါချစ်ရတဲ့သူနဲ့အတူတူနေနေရတယ်တဲ့လား ဒါအိမ်မက်များလား '
Note_ဖင်မနိုင်ပဲ ပဲကြီးဟင်းစားသလိုပါပဲ ဟီး တစ်ပုဒ်တောင်းမပြီးသေးပဲနောက်တစ်ခုကိုဆက်ရေးမိတယ် ဒါကတော့အမည်းသဘောပါပဲ နှောင်းနဲ့၀သာန်ကိုချစ်ပေကြပါဗျာ cover photo က Pinterest ကပါ crdပေးပါတယ်ဗျာ။နာမည်တွေများတူသွားသည်ရှိသော်တောင်းပန်အပ်ပါသည် 18+များတာမို့မကြိုက်ရင်ကျော်သွားဖို့ပြောချင်ပါတယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
16.10.2023
Eaint Mat May
**
ေႏွာင္းခတ္ဦးညိဳဆိုသည့္ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေလးအေၾကာင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူက႐ိုးတယ္ေအးတယ္ အတယ္ အသားကျဖဴစြတ္စြတ္နဲ႔ ဆံပင္ေတြကလဲအညိဳေရာင္ေတြ ႏႈတ္ခမ္းကမထူမပါးအ႐ြယ္အစားနဲ႔ လူေကာင္ေသးေသးေလးေပါ့ သူ႔မွာမိဘေတြမရွိေတာ့ဘူး ငယ္ငယ္ထဲက ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ခုက မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာေနခဲ့ရတယ္ ဒါေပမယ့္ အသက္16ႏွစ္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႔ကို ၿမိဳ႕ကနာမည္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာတက္ေရာက္ေစခဲ့တယ္ အဲ့ခ်ိန္မွာသူ႔ဘ၀ကစကံဆိုးမႈေတြေရာက္ရွိလာေတာ့သည္
"မင္း ဘာခ်ိန္ထိ အဲ့လိုေငးေနအုန္းမွာလဲ ေႏွာင္းခတ္ဦးညိဳ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေႏွာင္းလဲထိုင္ေနရာကထကာ ထြက္သြားဖို႔ျပင္ေတာ့ ၀သာန္ကလက္ေကာက္၀တ္ကေနျပန္ဆြဲလွည့္ကာ ေမး႐ိုးကိုအားပ်င္းပ်င္းနဲ႔တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္တာမို႔ ေႏွာက္လဲက်သြားရသည္
"က်စ္ မင္းကဘာလဲ အာခံခ်င္ေနတာလား ေႏွာင္းခတ္ဦးညိဳ မင္းလိုေစာက္ေျခာက္ကေလ ဟ မင္းအဲ့လိုၾကည့္ေနတာ ျပန္ထိုးခ်င္လို႔လား လာေလ"
ေႏွာင္းရဲ႕မ်က္ႏွာနား သူ႔မ်က္ႏွာကိုထိုးေပးကာ ထိုးေလဟု႐ြဲ႕ျပေနသည္ ေႏွာင္းလဲမက္တက္ရက္ကာ ထထြက္လာခဲ့သည္
ေႏွာင္းလဲအခန္းထဲကေနထြက္လာလိုက္ၿပီ အိမ္သာသို႔၀င္လာလိုက္ကာ အထိုးခံထားရလို႔ ရဲေနတဲ့အနာကိုၾကည့္ကာ မ်က္ရည္ဝိုင္းေနမိသည္
ထို႔ေနာက္ သူ႔ခါးကေႏြးခနဲခံစားလိုက္ရၿပီ ေလေပၚေရာက္သြားသလိုခံစားခ်က္..
"ၾကည့္အုန္း ဒီေလာက္ေလးထိုးလိုက္တာကို လာငိုျပေနတယ္"
ခုနကခံစားခ်က္ကေတာ့ ေႏွာင္းကို ၀သာန္ကခါးကေနမကာ လက္ေဆးေဘစင္ေပၚကိုမတက္လိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္ အခုအေနအထားရ သူနဲ႔ ၀သာန္ကမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုမွာျဖစ္ေနၿပီး အကြာအေဝးကလဲအနဲငယ္သာ
"နာေနလား ခနေနာ္ "
၀သာန္လဲ ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲကေဆးပုလင္းနဲ႔ဂြမ္းတံေလးကိုထုတ္ကာ ဂြမ္းတံေလးေပၚေဆးတင္ကာ ေႏွာင္းရဲ႕ေမး႐ိုးကဒဏ္ရာကိုညင္သာစြာတို႔ထိလိမ္းေပးလိုက္ေတာ့သည္
'ဒဏ္ရာေပးလိုက္ေဆးေပးလိုက္နဲ႔မင္းဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ရွင္းတု၀သာန္ '
"ရတယ္ ငါ့ဘာသာပဲလုပ္လိုက္မယ္"
ေႏွာင္းလဲ ၀သာန္လက္ထဲက ေဆးဂြမ္းတံကိုယူလိုက္ကာ ေဘစင္ေပၚကေနဆင္းကာ မွန္ၾကည့္ကာေဆးထည့္ေနလိုက္သည္
"ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ မင္းရဲ႕ခါးကအေတာ္မိုက္တာပဲ"
၀သာန္ေျပာလာတဲ့စကားေၾကာင့္ ေႏွာင္းၾကက္သီးေတာင္ထသြားသည္ ဘာလို႔ဆိုေႏွာင္းေနတဲ့အေနအထားက မွန္ကိုေရွ႕တိုးၾကည့္ေနတာမို႔ ခါးကိုေနာက္ျပစ္ကာ တင္ကိုေကာ့ေပးထားသလိုအေနအထားကို ၀သာန္ကၾကည့္ၿပီးေျပာလာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္
ေႏွာင္းလဲ မက္မက္ျပန္ရပ္လိုက္ကာ ေဆးပုလင္းနဲ႔ဂြမ္းတံကိုျပန္ေပးကာ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္
"တကယ္မိုက္တာ ေႏွာင္းရဲ႕ "
၀သာန္ေျပာတဲ့ေနာက္ကစကားကိုေတာ့ ေႏွာင္းေတာ့ၾကားမည္မထင္
ေႏွာင္းလဲအခန္းထဲကိုျပန္၀င္လာေတာ့ ေဝယံက သူ႔ကိုထိုင္ေစာင့္ေနသည္ ေႏွာင္းလဲ ေဝယံေဘးမွာ၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္
"ငါၾကားတယ္ ေႏွာင္း မင္းကိုဟိုသေတာင္းစားကအႏိုင္က်င့္တာမလား မင္းကြာ မင္းလဲ ေယာက်ၤားပဲ သူ႔ကိုျပန္လုပ္ပါလား"
"ထားလိုက္ပါ ေဝယံရယ္ ငါ့ဘ၀နဲ႔ငါေပါ့"
"ေအးပါ"
ေဝယံဆိုတာက သူနဲ႔မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာထဲကသိလာခဲ့တဲ့သူေလ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ခင္လာတာဆိုေတာ့ ေႏွာင္းကလဲ ေဝယံစိတ္ကိုသိ ေဝယံကလဲ ေႏွာင္းစိတ္ကိုသိေနတာမို႔ အခုလဲ ေႏွာင္းစိတ္ညစ္ေနမွန္းသိလို႔ စကားဆက္မေျပာေတာ့ေပ
"ေႏွာင္း! ငါ့ကိုအေအးသြား၀ယ္ေပး "
၀သာန္၀င္လာသည္ႏွင့္အခိုင္းတစ္ခုကပါ ပါလာသည္မို႔ ေႏွာင္းလဲထလိုက္ကာသြား၀ယ္ဖို႔ျပင္ေတာ့ ေဝယံကလက္ကိုဆြဲထားသည္ ေႏွာင္းလဲဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုသည့္အၾကည့္နဲ႔ပဲၿပဳံးျပလိုက္ေတာ့မွ လက္ကိုလႊတ္ေပးသည္
ေႏွာင္းလဲအျမန္ပဲ ကန္တင္းက အေအးဆိုင္ကာ cola ေရခဲဆိမ္တစ္ဗူးကိုယူခဲ့ျပန္လာခဲ့သည္ အျမန္ျပန္မွရမည္ ဘာလို႔ဆို ၀သာန္က သူ႔ကိုအႏိုင္က်င့္ဖို႔အၿမဲတမ္း အျပစ္ရွာေနတာမို႔ေလ
"ရပါၿပီ ၀သာန္"
ေႏွာင္းလဲအေအးဗူးကိုေပးလိုက္ကာ ထိုင္ခုံမွာျပန္ထိုင္ေနလိုက္သည္
"ေႏွာင္း ဘာလဲအ႐ိုက္ခံထားရလို႔အခ်ိဳးေျပေနတာလား ဒါမွမဟုတ္ မင္းရဲ႕လင္ေတာ္ေမာင္က တရားခ်ထားလို႔လား"
၀သာန္ရဲ႕အၾကည့္က လင္ေတာ္ေမာင္ဆိုတဲ့စကားကို ေဝယံမင္းခန႔္ကို ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္တာမို႔ ေဝယံလဲ ထရပ္လိုက္ေပမယ့္ သူ႔လက္ကိုဆြဲထားတဲ့ ေႏွာင္းကို အျပစ္ဖို႔မွာဆိုးလို႔ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ကာျပန္ထိုင္ေနလိုက္ေတာ့သည္
"ဟားးဟားးၾကည့္ေကာင္းလိုက္တာကြာ လင္နဲ႔မယားကအေတာ္ေလးကိုလိုက္ဖတ္တာပဲ ဘာလဲ ေယာက်ၤားကရန္ျဖစ္မွာဆိုးလို႔ မိန္းမကတားတယ္တဲ့ ေဟ်ာင့္ေတြၾကည့္စမ္းပါအုန္းကြာ"
၀သာန္ရဲ႕ရယ္ေမာကေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ တစ္ခန္းလုံးထရယ္ေတာ့သည္ ေဝယံလဲေဒါသေတြတစ္ေထာင္းေထာင္းထြက္ေနေပမယ့္ စိတ္ေလွ်ာ့ထားရသည္ ေဘးက၀က္ဝံေပါက္ေလးကလဲ ေခါင္းငုံထားတာေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြက စာ႐ြက္ေတြေပၚ တစ္ေတာက္ေတာက္နဲ႔က်ဆင္းေနေတာ့သည္
ဒါေတြကို ေႏွာင္းခံရတာက ေက်ာင္းစေျပာင္းလာတဲ့ေန႔ထဲကပင္ သူေက်ာင္းစေရာက္တဲ့ေန႔မွာ ဆရာမကမိတ္ဆက္ခိုင္းေတာ့ ေႏွာင္းခတ္ဦးညိဳလို႔ေျပာတာကို မိန္းကေလးနာမည္ဆိုၿပီးစၿပီးေနာက္ေျပာင္လိုက္တာကစၿပီးေနာက္ပိုင္းက်ပိုဆိုးလာခဲ့သည္ အိမ္သာတက္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုလဲ အေပၚကေနေရေတြေလာင္းခ်တာမ်ိဳး ေဘာလုံးေဆာ့ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုလဲ ေျခထိုးခံတာမ်ိဳး စာေရးေနတဲ့အခ်ိန္ဆို ခဲတံနဲ႔ျပစ္ေပါက္တာမ်ိဳးေတြထိပါလုပ္ခဲ့တယ္ အဆိုးဆုံးကေတာ့ ကားနဲ႔ပါတိုက္ဖို႔ထိလုပ္ခဲ့တာပင္ အဲ့တာေၾကာင့္ပဲ ေႏွာင္းလိုေကာင္ေလးက ၀သာန္လိုလူဆိုးေလးကိုမယွဥ္ႏိုင္တာမို႔လို႔ သူခိုင္းသမွ်ကိုလုပ္ရတဲ့ ကြၽန္သာသာလူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ကြၽန္တစ္ေယာက္ကသူ႔သခင္ကိုခ်စ္မိတယ္ဆိုတဲ့ျမန္မာဇာတ္ကားထဲကဇာတ္လမ္းအတိုင္းတကယ္ျဖစ္လာခဲ့သည္ ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဝယံကမသိပါ ဘာလို႔ဆိုသူကႏွစ္၀က္မွေျပာင္းလာတဲ့ေက်ာင္းသားသစ္မို႔ေလ သူေရာက္တာ 3လေလာက္ပဲရွိေပအုန္းမည္ ေႏွာင္းလဲ ဒီ၀ဍ္ကကြၽတ္ေတာ့မွာပါ ေနာက္2လေလာက္ဆိုစာေမးပြဲ ေျဖ ရေတာ့မည္ေလ သူအျမန္ေရာက္ခ်င္လာပါၿပီ
ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ေႏွာင္းလဲ အိမ္ျပန္ရမည္မို႔ ေဝယံကိုေစာင့္ေနခ်ိန္မွာ ဘယ္ကေနေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္က ေႏွာင္းကိုေမ့ေဆးအုပ္ကာ ကထဲအတင္းေခၚေဆာင္သြားေတာ့သည္
"အ့"
ေႏွာင္းႏိုးလာေတာ့ သူကအခန္းက်ယ္ႀကီးထဲကကုတင္ေပၚမွာေရာက္ေနၿပီး ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာလဲ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီတစ္ထည္သာရွိေတာ့တာမို႔ေဆာင္ကိုဆြဲယူကာ လုံၿခဳံေအာင္ လုပ္ရေတာ့သည္
ထို႔ေနာက္က်ယ္လြန္းလွသည့္အခန္းထဲသို႔ ညအိပ္ အက်ႌ အျဖဴေရာင္ေလးႏွင့္ ၀င္လာသည့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အခန္းကေမွာင္မဲေနသည္မို႔ တံခါးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ အလင္းတန္းမ်ား၀င္လာသည္မို႔ ေႏွာင္းမ်က္လုံးမ်ားကိုအတင္းမွိတ္လိုက္ရေတာ့သည္
ထို႔ေနာက္အခန္းမီးမ်ားဖြင့္လိုက္သည္မို႔ မ်က္လုံးကိုအသာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုတင္ေျခရင္းမွာရပ္ေနတဲ့သူက
"ရွင္းတု၀သာန္"
"အိုးးဟိုးးေတာ္လိုက္တာ ငါ့ရဲ႕ေႏွာင္းေလးက ဆုေတြအႀကီးႀကီးခ်ရေတာ့မယ္ထင္တယ္"
"ဘာ မင္းေခြးလိုေကာင္ ဟမ္ မင္းဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးတာလဲငါ့ကို ႐ူးေနတာလား "
"အိုးးးမင္းေတာ့ေလ ငါ့လိုအ႐ူးေခြးလိုေကာင္ လိုးတာခံရမဲ့ အ႐ူးေခြးမေလးေပါ့ ဟမ္း ႀကိဳက္တယ္"
"ဘာေစာက္စကားေျပာတာလဲဟမ္ ဖယ္စမ္း ငါ့ကိုေဝယံေစာင့္ေနမွာ"
ေႏွာင္းလဲကုတင္ေပၚကေနဆင္းကာ တံခါးဖြင့္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္ဘယ္လိုမွမရ ထက္ခါထက္ခါဖြင့္ေပမယ့္လဲအခ်င္းႏွီးသာ
ေႏွာင္းလဲဖြင့္မရတဲ့အဆုံးအေနာက္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ၀သာန္က သူ႔ရဲ႕ညီေလးကိုေခ်ာ့ျမဴေနတာေတြ႕သည္မို႔ ဆက္မၾကည့္ႏိုင္ပဲ တံခါးကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္
ရင္ခုန္သံေတြကလဲေလွာင္ပိတ္ေနတဲ့ဒီအခန္းထဲမွာက်ယ္ေလာက္စြာထြက္ေပၚေနသည္ ၀သာန္ရဲ႕ညည္းသံသဲ့သဲ့မွာေတာ့ ေႏွာင္းတစ္ကိုယ္လုံးပူထူလာၿပီးေပ်ာ့ေခြခ်င္လာသည္ ၀သာန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္ ေႏွာင္းလဲမေနႏိုင္စြာ ကုတင္ေပၚကိုျပန္သြားလိုက္ေတာ့သည္ ကုတင္ေပၚေရာက္သည္ႏွင့္ ေႏွာင္းကို ၀သာန္က လွဲခ်လိုက္ကာ လည္ပင္းကိုအနမ္းၾကမ္းမ်ားေပးလာသည္
"ဟမ္း မူေနတဲ့ ေခြးမေလးက ဟမ္ မင္းလဲလိုခ်င္ေနတာပဲမလား ဘာေတြအဲ့ေလာက္ေတာင္မူေနတာလဲကြ အခုမင္းႀကိဳက္တာပဲမလား "
ေျပာရင္းနဲ႔၀သာန္ရဲ႕လက္ေတြကေႏွာင္းရဲ႕အထိမခံႏိုင္တဲ့ေနရာေတြကိုေ႐ြ႕လ်ားေနတာမို႔လို႔ေႏွာင္းမွာပို၍ပင္ပူေလာင္လာရေတာ့သည္
"ဟင့္ ၀သာန္ ငါ့ကိုကူညီပါ ငါအရမ္းပူတယ္ ပူတယ္"
"ပူရင္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္မလား"
၀သာန္လဲ ေႏွာင္းရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာ အကာအကြယ္ေဘာင္းဘီေလးကိုဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္
"အာ ေသးေသးေလးပဲ မင္းကိုေဂြးတိုေလးလို႔ပဲေခၚေတာ့မယ္ "
၀သာန္လဲ ေႏွာင္းရဲ႕အရာကို ပါးစပ္ထဲထည့္ကာျပဳစုလိုက္သည္မို႔ ေႏွာင္းစီကညည္းသံေလးထြက္လာေတာ့သည္ ေနာက္က်အားမရသည့္ပုံႏွင့္ ၀သာန္ရဲ႕ေခါင္းကိုကိုင္ကာ ပိုတိုးစုတ္ေစခဲ့သည္ ထို႔ႏွင့္ခနအၾကာမွာေတာ့ ေႏွာင္းရဲ႕ၿပီးဆုံးခ်င္းက ၀သာန္ရဲ႕ပါးစပ္ထဲမွာပင္...
'အိုးးးငါက ငါခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔အတူတူေနေနရတယ္တဲ့လား ဒါအိမ္မက္မ်ားလား '
Note_ဖင္မႏိုင္ပဲ ပဲႀကီးဟင္းစားသလိုပါပဲ ဟီး တစ္ပုဒ္ေတာင္းမၿပီးေသးပဲေနာက္တစ္ခုကိုဆက္ေရးမိတယ္ ဒါကေတာ့အမည္းသေဘာပါပဲ ေႏွာင္းနဲ႔၀သာန္ကိုခ်စ္ေပၾကပါဗ်ာ cover photo က Pinterest ကပါ crdေပးပါတယ္ဗ်ာ။နာမည္ေတြမ်ားတူသြားသည္ရွိေသာ္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္ 18+မ်ားတာမို႔မႀကိဳက္ရင္ေက်ာ္သြားဖို႔ေျပာခ်င္ပါတယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
16.10.2023
Eaint Mat May