Unicode
ကိုကို ယားတယ် ဘာဖြစ်နေတာလဲ မစပါနဲ့ကွာ....ခစ်ခစ်ခစ် ကိုကိုနော် စိတ်ကောက်
လိုက်တော့မှာ "
လေပြေသွေးမှာ ခန့်မှူးလွင်၏ ကျီစယ်စွာ ကလိထိုးနေမှုကြောင့် တွန့်လိမ်နေတော့သည်။
"ကိုကိုက ချစ်လို့လေ ကလေးကလဲ ကို့ကိုကိုမချစ်ဖူးလားပြော"
"ချစ်တာပေ့ါ ချစ်လွန်းလို့ရူးတော့မယ်"
"ပြွတ်"
"ဟင်းတော်ပီကွာ ကိုကိုရာ ထတော့ရေချိုးရအောင်"
စိုင်းခက် ခန်းမှုးလွင်ရဲ့အခန်းသို့တက်လာစင် လော့ကျအောင်ပိတ်မထား၍ ဧည့်ခန်းထဲကလာသော အသံများအားအတိုင်းသားကြားနေရသည်။ဝင်သွားရမလားလှည့်ပြန်ရမလား တွေးရင်းခနရပ်နေရသည်။
ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက်
" ဟျောင့် ခန့်မှူးလွင်"
စိုင်းခက်လဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တော့ ခန့်မှူးလွင်က ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေကာ လေပြေသွေးကခန့်မှူးလွင်အပေါ်တွင်ခွလျက်သား ... စိုင်းခက်ကိုလဲ မြင်ရော လေပြေသွေးက ရှက့်ကို့ရှက်ကန်းနဲ့ ခန့်မှူးလွင်ကို တွန်းဖယ်ကာ ဘေးသို့ပြောင်းထိုင်လိုက်သည်။
"လာမယ်ဆိုလဲဖုန်းလေးတော့ကြိုဆက်ပေါ့ မမြင်
သင့်တာတွေမြင်ကုန်တော့မှာပဲ"
"မင်းတို့ဘာသာ တံခါးတောင်လော့မချဘဲ ဧည့်ခင်းတောင်မရှောင် နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမဟုတ်တာလုပ်နေပီးတော့"
"ဟ ကို့အိမ်နဲ့ကိုပဲ နေ့ခင်းမလုပ်ရဘူးလို့မင်းဘယ်သူပြောလဲ "
"ဟာ ကိုကို ဘာဖြစ်နေတာလဲတော်တော့"
လေပြေသွေးကတော့ ရှက်လွန်းလို့အငွေ့ပြန်ပီးပျောက်သွားချင်လေပီ...
"ဟို .. အကိုစိုင်းခက်လျှံအတွက် လေပြေ တစ်ခုခုစီစဉ်ပေးမယ်နော်"
ဟုဆိုကာ နောက်ထဲပြေးဝင်သွားတော့သည်။
"ကဲ ဆိုစမ်းပါအုံး ပေါ်တော်မူကြီး ဘာရှိလို့ငါ့အခန်းထိတောင်ရောက်လာတာလဲ"
စိုင်းခက်လဲဆိုဖာတွင်ဝင်ထိုင်လျက်
"ငါ... ငါမင်းတို့ကိုမတွေ့တာကြာလို့ပါ
ဟိုနှစ်ကောင် နဲ့လဲ ဖုန်းပြောရပါတယ် ဝေယံ အဖေဆီမှာပဲ ပိုင်သစ် ရော အလုပ်ဝင်နေကြတယ်တဲ့ နယ်ဘက် တွေလဲသွားရတော့မအားလို့တဲ့"
"ဟျောင့် စိုင်းခက် မင်းငါ့ကိုလာဝေ့မနေနဲ့ မင်းမှာအခြားအကြောင်းရှိသေးတယ် ပြောငါ့ကို"
စိုင်းခက်မှာ ခုလောလောဆယ်တိုင်ပင်စရာဆိုလို့
ခန့်မှုးလွင်သာ ရှိသည်။ ဝေယံတို့က အလုပ်ကိုယ်စီနဲ့ဆိုတော့အရင်လိုခနခနမဆုံဖြစ်တော့ပေ။ဒါပုံမှန်ပါပဲ ကျောင်းတွေပီးကြတဲ့အခါ သက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းခွင် တွေကိုယ်စီရောက်ပီး အရင်လိုတူတူရှိဖို့မဖြစ်နိုင်တော့ပါ။
လေပြေသွေးက စိုင်းခက်အတွက်အအေးနဲ့မုန့်လာချပေးပီး ရေချိုးအုံးမယ်ဟုပြောကာ ထွက်သွားလေသည်။
"ဒီလိုကွာ ငါ့ကိုငါလဲဘာဖြစ်နေမှန်းမသိတော့ဘူး
ခုရက်ပိုင်း ငါ့စိတ်တွေ အကို့ ပေါ်တစ်မျိုးပဲ၊ အကိုနဲ့မျက်လုံးခြင်းဆုံမိရင် ရင်ခုန်သံတွေမြန်လာတယ် အကိုနဲ့နီးကပ်သွားတဲ့အချိန်တိုင်း ငါစိတ်တွေမူမမှန်ဘူး စိတ်ရှုပ်လာတယ်ကွာ
မစဉ်းစားတတ်တော့ဘူး"
"ငါထင်သားပဲ မင်း ကိုထိုက်ကို ကြိုက်နေပီ"
"ဟာ မဖြစ်နိုင်တာ ငါဟိန်းကိုချစ်နေသေးတယ်လေ၊ ငါနဲ့အကိုက အတိုင်ဖောက်ညီလည်းညီတယ်၊နှစ်ယောက်အတူအချိန်ဖြုန်းရတာလဲကြိုက်တယ်၊အကိုကငါ့ကိုအလိုလဲလိုက်တယ် အဲတာကြောင့် ငါအထင်မှားသွားတာပဲဖြစ်မယ်၊ ငါဟိန်းကိုဘယ်လောက် ချစ်လဲမင်းအသိပဲလေ "
"မင်းကိုယ်မင်းသေချာသေးရဲ့လား စမ်းစစ်ကြည့်ပါအုံး ဟိန်းကိုမင်းမချစ်တော့ဘူးလို့ ငါမပြောဘူးနော် အရင်လို 100 % အပြည့်ရှိသေးရဲ့လား မင်းက ကာယကံရှင်ပဲ အသိဆုံးဖြစ်မှာပေါ့"
ခန့်မှူးလွင်စကားတွေကြောင့် စိုင်းခက်ခနတော့ တွေဝေသွားရသည်။
" ကဲ မင်းမပြန်သေးဘူးမို့လား ငါနဲ့သွေး ညနေမုန့်သွားစားမှာ လိုက်ချင်လိုက်ခဲ့ ခုငါရေချိုးလိုက်အုံးမယ်"
ခန့်မှုးလွင်ထွက်သွားသည်အထိ စိုင်းခက်အတွေးများ နယ်ချဲ့လို့မဆုံးနိုင်။...
**** 🌸🌸🌸*****
"ဟိန်းထက် ဒီကိုခနလာအုံး"
ဟိန်းရဲ့ဖေဖေ ဦးကောင်းမင်းထက်မှ ဧည့်ခန်းထဲတွင် စရင်းစစ်ရင်း အပြင်ထွက်ဖို့ အပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းလာနဲ့ဟိန်းကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့ဖေဖေ သားကိုခိုင်းစရာရှိလို့လား"
ဟိန်းဧည့်ခန်းအတွင်းသို့လျှောက်လာကာ ဖေဖေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဆောက်လုပ်ရေး project အသစ်ရှိတယ်ဆိုအဆင် ပြေလား "
"ဟုတ်ကဲ့ ပြေပါတယ်ဖေဖေ ရတီချိုကလဲ ကူညီပေးပါတယ်"
"အေးကောင်းတယ် မင်းရတီချိုနဲ့ မြန်မြန်ရင်းနှီးအောင်လုပ် နောက်နှစ်ထဲ မင်းတို့နှစ်ယောက်စေ့စပ် ပေးဖို့ ကိစ္စ ဦးမင်းထင် နဲ့ငါတိုင်ပင်ထားတယ်။ "
"ဖေဖေရယ် သားဆန္ဒကိုလဲ ထည့်တွက်ပါအုံး
ငယ်ငယ်ထဲက ဖေ့ဖေ့သဘောတိုင်းနေလာခဲ့တာပါ ခုလဲကျောင်းပီးထဲက ဖေဖေ့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်ပီး အိမ်နဲ့အလုပ် အလုပ်နဲ့အိမ်ပဲ သားဖြတ်သန်းခဲ့ရတာ။ခုက တစ်ဘဝလုံးနဲ့ဆိုင်တဲ့ ကိစ္စဖြစ်လို့ သားနှလုံးသားကို သားရွေးချယ်ပါရစေ"
"ဟျောင့် ဟိန်းထက် မင်းငါ့ကို ဘာမှအပိုတွေပြောမနေနဲ့ မင်းရဲ့ကျောင်းတုန်းက အခြောက်ဇာတ်လမ်းကြောင့် ဒီကိစ္စကို ငြင်းနေတာငါမသိဘူးထင်နေလားမင်းအဲကောင်နဲ့အဆက်အသွယ် ပြန်လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်ငါ့အကြောင်းမင်းသိပါတယ် ပီးမှငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့"
"ဖေဖေရယ် ဒါဖေ့ဖေ့သား ရဲ့ဖြစ်တည်မှုပါ
မဆိုင်တဲ့သူတွေကို ဆွဲမထည့်ပါနဲ့ဗျာ သားတောင်းပန်တယ်"
" အေး ဆွဲမထည့်စေချင်ရင် အနေအထိုင်ဆင်ခြင် မဟုတ်တာလုပ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့ သွားစရာရှိတာသွားတော့"
ဟိန်းစိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ပဲ ဖေ့ဖေ့ရှေ့မှထွက်လာလိုက်ကာ ကားသွားယူပီး ဦးတည်ရာမရှိပတ်မောင်းနေလိုက်သည်။
ဟိန်းသည်ငယ်ငယ်ထဲက ဖေဖေစကားတွေကိုမလွန် ဆန်ခဲ့ဖူးပါ ၊ မလွန်ဆန်နိုင်ခဲ့တာဆိုပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ ဟိန်းမေမေက ၆တန်းနှစ်မှာဆုံးသွားခဲ့ပီး ဖေဖေကသာအမေလိုရော အဖေလိုပါ နောက်အိမ် ထောင်မပြုဘဲ စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့သည်။ ဖေဖေက စည်းကမ်းကြီးသည်၊တိကျသေချာသည်၊ မိတဆိုးလေးဆိုပီး အလိုမလိုက်ခဲ့ စည်းတွေဘောင်တွေနဲ့သာထားပီး ကြီးပြင်းစေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ဒါကြေင့်လဲ ဟိန်းက အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် တည်ငြိမ်ရင့်ကျက် လွန်းနေခြင်းပင်။
ဟိန်း စိုင်းခက်နဲ့ တွဲပီး လဝက်လောက်မှာ ဖေဖေသိသွားခဲ့သည်။ ဖေဖေက ဘယ်တော့မှလက်မပါ စကားလုံးတွေနဲ့သာ ထိုးနက်သည်။ အိမ်ပြန်ရောက် တော့ဖေဖေ့ရဲ့ကြောက်စရာကောင်းတဲ့အကြည့်တွေနဲ့စကားလုံးဒဏ်တွေကို ဟိန်းခံရသည်။ ကျောင်းရောက်တော့လဲ စိုင်းခက်နဲ့မတူညီမှုတွေကြောင့် စိတ်ရှုပ်ရပြန်သည်။ ဟိန်းအရမ်းစိတ်ညစ်ခဲ့ရသည်။ ရင်ဖွင့်ရမဲ့သည်မရှိ အထီးကျန်လွန်းသည်၊မွန်းကျပ်သည်၊မေ့မေ့ကိုလဲ လွမ်းသည်၊မေမေသာရှိရင် ဟိန်းဘက်မှာ ရပ်တည်ပေးမှာအသေချာပင်.... ဒါကြောင့် စိတ်ပင်ပန်းမှုတွေကနေ ရုံးထွက်ဖို့ စိုင်းခက်အပေါ်နာကျင်မှုတွေပေးကာ လမ်းခွဲခဲ့သည်။
ဒီနေ့ထိ စိုင်းခက်ကို တစ်ရက်မှ မေ့မရခဲ့ပါ တကယ် ချစ်လို့တွဲခဲ့တာမဟုတ်လား။ စိုင်းခက် လူတစ်ယောက်နဲ့ ocean မှာလက်ချိတ်ပီးလျှောက်သွားနေတာကို မင်းသုတ မြင်လိုက်တဲ့အကြောင်း ဟိန်းကိုလာပြောတုန်းကဆို ရင်ထဲမှာပလောင်ဆူခဲ့ရသေးသည်။
နောက်ရက်တွင်လဲ စိုင်းခက် my day တွေမှာ လူ
တစ်ယောက်နဲ့ပုံတွေ တင်ထားတာ ဟိန်းတွေ့ရပြန် သည်။ ရုပ်ရှင်ရုံမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့လိုက်ရတော့ အဆိုးဆုံးပေါ့ သို့ပေမဲ့ သူရတီချိုနဲ့ တူတူလာတာကို စိုင်းခက် ဒေါသထွက်နေသဖြင့် သူ ဟိန်းအပေါ် စိတ်ရှိနေသေးတာ သိခဲ့ရသဖြင့် ဟိန်းအနဲသယ်တော့ စိတ်အေးရသည်။ ဖြစ်နိုင်ရင် စိုင်းခက် ဆီသွားချင်ပေမဲ့ ဖေဖေကြောင့် ဟိန်းမစွန့်စားရဲသေးပေ.... ။
ခြေဦးတည့်ရာ မောင်းလားရင်း ၆၂ လမ်းပေါ်မှာ မီးပွိုင့်မိနေသဖြင့် ရပ်ထားရင်း လမ်းတစ်ဖက်ခြမ်းက coco store ဆိုင်ထဲသို့ ဝင်သွားသော သူရင်းနှီးနေသည့်နောက်ကျောပြင်လေးကိုမြင်လိုက်ရသည်။ဟိန်းလဲ မီးစိမ်းတာနဲ့ ပြန်ကွေ့လိုက်ကာ ဆိုင်နဲ့မလှမ်းမကမ်းတွင်ကားရပ်ထားလိုက်သည်။ ဆေးလိပ်၁ဘူးလက်ထဲကိုင်ထားပြီး၁ဖက်ကလဲ ဆေးလိပ်ဖွာလျက် ထွက်လာသော သူလွမ်းစွတ်နေခဲ့ရတဲ့ လူသားလေး၊ ဝတ်ထားတာကလဲ ဘောင်းဘီက ဒူးအပေါ် T shirt ကခပ်ပွပွဖြင့် ဖိနပ်က ကြိုးသိုင်းဖိနပ်စီးထားသေးသည်။ ကလေးတစ်ယောက်ဆေးလိပ်လာဝယ်တယ်
တောင်ထင်ရမဲ့ပုံစံ ... ဟိန်းပြုံးပီး တစ်ဖြည်းဖြည်းဝေးသွားသောနောက်ကျောပြင်လေးအားငေးကြည့်ပီး ဆက်မောင်းခဲ့လိုက်တော့ တိုက်ခန်းပေါ်တက် သွားသည်။ ဟိန်း မော့ကြည့်လ်ုက်တော့ ခန့်မှူးလွင် တိုက်ခန်းမှန်းသူသိသည်။
"စိုင်းခက်ရယ် မင်းဒီလောက်ဆေးလိပ်တွေသောက်နေတာ မင်းနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးတွေ မဲကုန် တော့မှာပဲကွာ လွမ်းတယ် နှုတ်ခမ်း ရဲရဲလေးတွေကိုရော မင်းကိုရောပေါ့ .... "
****🌺🌺🌺****
Zawgyi
ကိုကို ယားတယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မစပါနဲ႔ကြာ....ခစ္ခစ္ခစ္ ကိုကိုေနာ္ စိတ္ေကာက္
လိုက္ေတာ့မွာ "
ေလေျပေသြးမွာ ခန္႔မႉးလြင္၏ က်ီစယ္စြာ ကလိထိုးေနမႈေၾကာင့္ တြန္႔လိမ္ေနေတာ့သည္။
"ကိုကိုက ခ်စ္လို႔ေလ ကေလးကလဲ ကို႔ကိုကိုမခ်စ္ဖူးလားေျပာ"
"ခ်စ္တာေပ့ါ ခ်စ္လြန္းလို႔႐ူးေတာ့မယ္"
"ႁပြတ္"
"ဟင္းေတာ္ပီကြာ ကိုကိုရာ ထေတာ့ေရခ်ိဳးရေအာင္"
စိုင္းခက္ ခန္းမႈးလြင္ရဲ႕အခန္းသို႔တက္လာစင္ ေလာ့က်ေအာင္ပိတ္မထား၍ ဧည့္ခန္းထဲကလာေသာ အသံမ်ားအားအတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ဝင္သြားရမလားလွည့္ျပန္ရမလား ေတြးရင္းခနရပ္ေနရသည္။
ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္
" ေဟ်ာင့္ ခန္႔မႉးလြင္"
စိုင္းခက္လဲ ဝင္ခဲ့လိုက္ေတာ့ ခန္႔မႉးလြင္က ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ေနကာ ေလေျပေသြးကခန္႔မႉးလြင္အေပၚတြင္ခြလ်က္သား ... စိုင္းခက္ကိုလဲ ျမင္ေရာ ေလေျပေသြးက ရွက့္ကို႔ရွက္ကန္းနဲ႔ ခန္႔မႉးလြင္ကို တြန္းဖယ္ကာ ေဘးသို႔ေျပာင္းထိုင္လိုက္သည္။
"လာမယ္ဆိုလဲဖုန္းေလးေတာ့ႀကိဳဆက္ေပါ့ မျမင္
သင့္တာေတြျမင္ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
"မင္းတို႔ဘာသာ တံခါးေတာင္ေလာ့မခ်ဘဲ ဧည့္ခင္းေတာင္မေရွာင္ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးမဟုတ္တာလုပ္ေနပီးေတာ့"
"ဟ ကို႔အိမ္နဲ႔ကိုပဲ ေန႔ခင္းမလုပ္ရဘူးလို႔မင္းဘယ္သူေျပာလဲ "
"ဟာ ကိုကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲေတာ္ေတာ့"
ေလေျပေသြးကေတာ့ ရွက္လြန္းလို႔အေငြ႕ျပန္ပီးေပ်ာက္သြားခ်င္ေလပီ...
"ဟို .. အကိုစိုင္းခက္လွ်ံအတြက္ ေလေျပ တစ္ခုခုစီစဥ္ေပးမယ္ေနာ္"
ဟုဆိုကာ ေနာက္ထဲေျပးဝင္သြားေတာ့သည္။
"ကဲ ဆိုစမ္းပါအုံး ေပၚေတာ္မူႀကီး ဘာရွိလို႔ငါ့အခန္းထိေတာင္ေရာက္လာတာလဲ"
စိုင္းခက္လဲဆိုဖာတြင္ဝင္ထိုင္လ်က္
"ငါ... ငါမင္းတို႔ကိုမေတြ႕တာၾကာလို႔ပါ
ဟိုႏွစ္ေကာင္ နဲ႔လဲ ဖုန္းေျပာရပါတယ္ ေဝယံ အေဖဆီမွာပဲ ပိုင္သစ္ ေရာ အလုပ္ဝင္ေနၾကတယ္တဲ့ နယ္ဘက္ ေတြလဲသြားရေတာ့မအားလို႔တဲ့"
"ေဟ်ာင့္ စိုင္းခက္ မင္းငါ့ကိုလာေဝ့မေနနဲ႔ မင္းမွာအျခားအေၾကာင္းရွိေသးတယ္ ေျပာငါ့ကို"
စိုင္းခက္မွာ ခုေလာေလာဆယ္တိုင္ပင္စရာဆိုလို႔
ခန္႔မႈးလြင္သာ ရွိသည္။ ေဝယံတို႔က အလုပ္ကိုယ္စီနဲ႔ဆိုေတာ့အရင္လိုခနခနမဆုံျဖစ္ေတာ့ေပ။ဒါပုံမွန္ပါပဲ ေက်ာင္းေတြပီးၾကတဲ့အခါ သက္ဆိုင္ရာလုပ္ငန္းခြင္ ေတြကိုယ္စီေရာက္ပီး အရင္လိုတူတူရွိဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
ေလေျပေသြးက စိုင္းခက္အတြက္အေအးနဲ႔မုန္႔လာခ်ေပးပီး ေရခ်ိဳးအုံးမယ္ဟုေျပာကာ ထြက္သြားေလသည္။
"ဒီလိုကြာ ငါ့ကိုငါလဲဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိေတာ့ဘူး
ခုရက္ပိုင္း ငါ့စိတ္ေတြ အကို႔ ေပၚတစ္မ်ိဳးပဲ၊ အကိုနဲ႔မ်က္လုံးျခင္းဆုံမိရင္ ရင္ခုန္သံေတြျမန္လာတယ္ အကိုနဲ႔နီးကပ္သြားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ငါစိတ္ေတြမူမမွန္ဘူး စိတ္ရႈပ္လာတယ္ကြာ
မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူး"
"ငါထင္သားပဲ မင္း ကိုထိုက္ကို ႀကိဳက္ေနပီ"
"ဟာ မျဖစ္ႏိုင္တာ ငါဟိန္းကိုခ်စ္ေနေသးတယ္ေလ၊ ငါနဲ႔အကိုက အတိုင္ေဖာက္ညီလည္းညီတယ္၊ႏွစ္ေယာက္အတူအခ်ိန္ျဖဳန္းရတာလဲႀကိဳက္တယ္၊အကိုကငါ့ကိုအလိုလဲလိုက္တယ္ အဲတာေၾကာင့္ ငါအထင္မွားသြားတာပဲျဖစ္မယ္၊ ငါဟိန္းကိုဘယ္ေလာက္ ခ်စ္လဲမင္းအသိပဲေလ "
"မင္းကိုယ္မင္းေသခ်ာေသးရဲ႕လား စမ္းစစ္ၾကည့္ပါအုံး ဟိန္းကိုမင္းမခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ ငါမေျပာဘူးေနာ္ အရင္လို 100 % အျပည့္ရွိေသးရဲ႕လား မင္းက ကာယကံရွင္ပဲ အသိဆုံးျဖစ္မွာေပါ့"
ခန္႔မႉးလြင္စကားေတြေၾကာင့္ စိုင္းခက္ခနေတာ့ ေတြေဝသြားရသည္။
" ကဲ မင္းမျပန္ေသးဘူးမို႔လား ငါနဲ႔ေသြး ညေနမုန္႔သြားစားမွာ လိုက္ခ်င္လိုက္ခဲ့ ခုငါေရခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္"
ခန္႔မႈးလြင္ထြက္သြားသည္အထိ စိုင္းခက္အေတြးမ်ား နယ္ခ်ဲ႕လို႔မဆုံးႏိုင္။...
**** 🌸🌸🌸*****
"ဟိန္းထက္ ဒီကိုခနလာအုံး"
ဟိန္းရဲ႕ေဖေဖ ဦးေကာင္းမင္းထက္မွ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ စရင္းစစ္ရင္း အျပင္ထြက္ဖို႔ အေပၚကေန ေအာက္ဆင္းလာနဲ႔ဟိန္းကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ သားကိုခိုင္းစရာရွိလို႔လား"
ဟိန္းဧည့္ခန္းအတြင္းသို႔ေလွ်ာက္လာကာ ေဖေဖနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ေဆာက္လုပ္ေရး project အသစ္ရွိတယ္ဆိုအဆင္ ေျပလား "
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပပါတယ္ေဖေဖ ရတီခ်ိဳကလဲ ကူညီေပးပါတယ္"
"ေအးေကာင္းတယ္ မင္းရတီခ်ိဳနဲ႔ ျမန္ျမန္ရင္းႏွီးေအာင္လုပ္ ေနာက္ႏွစ္ထဲ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေစ့စပ္ ေပးဖို႔ ကိစၥ ဦးမင္းထင္ နဲ႔ငါတိုင္ပင္ထားတယ္။ "
"ေဖေဖရယ္ သားဆႏၵကိုလဲ ထည့္တြက္ပါအုံး
ငယ္ငယ္ထဲက ေဖ့ေဖ့သေဘာတိုင္းေနလာခဲ့တာပါ ခုလဲေက်ာင္းပီးထဲက ေဖေဖ့စိတ္တိုင္းက် လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ပီး အိမ္နဲ႔အလုပ္ အလုပ္နဲ႔အိမ္ပဲ သားျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ။ခုက တစ္ဘဝလုံးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကိစၥျဖစ္လို႔ သားႏွလုံးသားကို သားေ႐ြးခ်ယ္ပါရေစ"
"ေဟ်ာင့္ ဟိန္းထက္ မင္းငါ့ကို ဘာမွအပိုေတြေျပာမေနနဲ႔ မင္းရဲ႕ေက်ာင္းတုန္းက အေျခာက္ဇာတ္လမ္းေၾကာင့္ ဒီကိစၥကို ျငင္းေနတာငါမသိဘူးထင္ေနလားမင္းအဲေကာင္နဲ႔အဆက္အသြယ္ ျပန္လုပ္ရဲလုပ္ၾကည့္ငါ့အေၾကာင္းမင္းသိပါတယ္ ပီးမွငါ့အဆိုးမဆိုနဲ႔"
"ေဖေဖရယ္ ဒါေဖ့ေဖ့သား ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈပါ
မဆိုင္တဲ့သူေတြကို ဆြဲမထည့္ပါနဲ႔ဗ်ာ သားေတာင္းပန္တယ္"
" ေအး ဆြဲမထည့္ေစခ်င္ရင္ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ မဟုတ္တာလုပ္ဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ သြားစရာရွိတာသြားေတာ့"
ဟိန္းစိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ပဲ ေဖ့ေဖ့ေရွ႕မွထြက္လာလိုက္ကာ ကားသြားယူပီး ဦးတည္ရာမရွိပတ္ေမာင္းေနလိုက္သည္။
ဟိန္းသည္ငယ္ငယ္ထဲက ေဖေဖစကားေတြကိုမလြန္ ဆန္ခဲ့ဖူးပါ ၊ မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့တာဆိုပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္။ ဟိန္းေမေမက ၆တန္းႏွစ္မွာဆုံးသြားခဲ့ပီး ေဖေဖကသာအေမလိုေရာ အေဖလိုပါ ေနာက္အိမ္ ေထာင္မျပဳဘဲ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့သည္။ ေဖေဖက စည္းကမ္းႀကီးသည္၊တိက်ေသခ်ာသည္၊ မိတဆိုးေလးဆိုပီး အလိုမလိုက္ခဲ့ စည္းေတြေဘာင္ေတြနဲ႔သာထားပီး ႀကီးျပင္းေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ဒါေၾကင့္လဲ ဟိန္းက အ႐ြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ လြန္းေနျခင္းပင္။
ဟိန္း စိုင္းခက္နဲ႔ တြဲပီး လဝက္ေလာက္မွာ ေဖေဖသိသြားခဲ့သည္။ ေဖေဖက ဘယ္ေတာ့မွလက္မပါ စကားလုံးေတြနဲ႔သာ ထိုးနက္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ ေတာ့ေဖေဖ့ရဲ႕ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔စကားလုံးဒဏ္ေတြကို ဟိန္းခံရသည္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့လဲ စိုင္းခက္နဲ႔မတူညီမႈေတြေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္ရျပန္သည္။ ဟိန္းအရမ္းစိတ္ညစ္ခဲ့ရသည္။ ရင္ဖြင့္ရမဲ့သည္မရွိ အထီးက်န္လြန္းသည္၊မြန္းက်ပ္သည္၊ေမ့ေမ့ကိုလဲ လြမ္းသည္၊ေမေမသာရွိရင္ ဟိန္းဘက္မွာ ရပ္တည္ေပးမွာအေသခ်ာပင္.... ဒါေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြကေန ႐ုံးထြက္ဖို႔ စိုင္းခက္အေပၚနာက်င္မႈေတြေပးကာ လမ္းခြဲခဲ့သည္။
ဒီေန႔ထိ စိုင္းခက္ကို တစ္ရက္မွ ေမ့မရခဲ့ပါ တကယ္ ခ်စ္လို႔တြဲခဲ့တာမဟုတ္လား။ စိုင္းခက္ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ocean မွာလက္ခ်ိတ္ပီးေလွ်ာက္သြားေနတာကို မင္းသုတ ျမင္လိုက္တဲ့အေၾကာင္း ဟိန္းကိုလာေျပာတုန္းကဆို ရင္ထဲမွာပေလာင္ဆူခဲ့ရေသးသည္။
ေနာက္ရက္တြင္လဲ စိုင္းခက္ my day ေတြမွာ လူ
တစ္ေယာက္နဲ႔ပုံေတြ တင္ထားတာ ဟိန္းေတြ႕ရျပန္ သည္။ ႐ုပ္ရွင္႐ုံမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အဆိုးဆုံးေပါ့ သို႔ေပမဲ့ သူရတီခ်ိဳနဲ႔ တူတူလာတာကို စိုင္းခက္ ေဒါသထြက္ေနသျဖင့္ သူ ဟိန္းအေပၚ စိတ္ရွိေနေသးတာ သိခဲ့ရသျဖင့္ ဟိန္းအနဲသယ္ေတာ့ စိတ္ေအးရသည္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ စိုင္းခက္ ဆီသြားခ်င္ေပမဲ့ ေဖေဖေၾကာင့္ ဟိန္းမစြန္႔စားရဲေသးေပ.... ။
ေျခဦးတည့္ရာ ေမာင္းလားရင္း ၆၂ လမ္းေပၚမွာ မီးပြိဳင့္မိေနသျဖင့္ ရပ္ထားရင္း လမ္းတစ္ဖက္ျခမ္းက coco store ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္သြားေသာ သူရင္းႏွီးေနသည့္ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကိုျမင္လိုက္ရသည္။ဟိန္းလဲ မီးစိမ္းတာနဲ႔ ျပန္ေကြ႕လိုက္ကာ ဆိုင္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းတြင္ကားရပ္ထားလိုက္သည္။ ေဆးလိပ္၁ဘူးလက္ထဲကိုင္ထားၿပီး၁ဖက္ကလဲ ေဆးလိပ္ဖြာလ်က္ ထြက္လာေသာ သူလြမ္းစြတ္ေနခဲ့ရတဲ့ လူသားေလး၊ ဝတ္ထားတာကလဲ ေဘာင္းဘီက ဒူးအေပၚ T shirt ကခပ္ပြပြျဖင့္ ဖိနပ္က ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္စီးထားေသးသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္ေဆးလိပ္လာဝယ္တယ္
ေတာင္ထင္ရမဲ့ပုံစံ ... ဟိန္းၿပဳံးပီး တစ္ျဖည္းျဖည္းေဝးသြားေသာေနာက္ေက်ာျပင္ေလးအားေငးၾကည့္ပီး ဆက္ေမာင္းခဲ့လိုက္ေတာ့ တိုက္ခန္းေပၚတက္ သြားသည္။ ဟိန္း ေမာ့ၾကည့္လ္ုက္ေတာ့ ခန္႔မႉးလြင္ တိုက္ခန္းမွန္းသူသိသည္။
"စိုင္းခက္ရယ္ မင္းဒီေလာက္ေဆးလိပ္ေတြေသာက္ေနတာ မင္းႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးေတြ မဲကုန္ ေတာ့မွာပဲကြာ လြမ္းတယ္ ႏႈတ္ခမ္း ရဲရဲေလးေတြကိုေရာ မင္းကိုေရာေပါ့ .... "
****🌺🌺🌺****